ALLERZIELEN
S' Martens-Jaarmarkt
Duitsche Toestanden
Arbeid adelt*
Landbouwweekblad
Voor en door de Landbouwers
Ontwapeningsconferentie
haar einde nabij
Allerheiligen - Allerzielen.
ZITDAG
Ontledingen
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
ZONDAG 29 OCTOBER 1933.
Prijs 25 centiem
15de JAARGANG Nr 774
ïtte.
alle
sac
aar-
tot
lijke
cht,
uwe
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opsteller
O. CAUDRON.
Bureel en Redactie t De Vilanderstraat, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Traag en treurig bromden de
klokken in den toren van de nede
rige dorpskerk en zonden door de
grauwe Novembermist hun droeve
toonen. Grijs was de dag, en grijs
waren de gedachten van vele
menschen.
De boomen langsheen de nat
tige weiden stonden als te droo-
men over hunne vervlogen zomer-
pracht en een voor een vielen de
blaren in de slijkerige aarde. De i
weiden, de velden, de struiken en
heesters waren als stom en loom
in de stilte van den droeven na- j
middag.
Bamisblommen stonden nog hier j
en daar in de hoven en voor de
huizen der boeren en werklieden
en lieten hun koppen zakken als
waren ze beschaamd nog te staan
prijken wanneer heel de natuur
aan treuren ging.
Dorpelingen kwamen langs klei
ne wegen en elzen kanten aange
stapt naar de groote baan die naar
de kerk leidde, stil en traag als
gingen ze achter de lijkbaar van
een overleden familielid.
In zwarte mantels en rouwklee-
ren kwamen gansche familiën,
zwijgend en denkend, en als te-
neergedrukt door de droeve klan
ken der klokken.
van toekomstplannen en lucht-
kasteelen.
De zomer volgt, met zijn ko
mende en rijpende vruchten, met
zijn drukkende zorgen, zijn genot
en zijn kommer. Met volle teugen
j wordt er gedronken aan de levens
bronnen van liefde en zaligheid,
of wordt men overgeleverd aan
rampen en kwellingen.
Alle lieden kennen de zomer
nietvoor vele gaat hij door als
een kille regendag, zonder zonne
schijn, zonder leven, zonder blij
heid
En dan... de herfst des levens
die ons grijze haren en stramme
beenen brengt, de mistige tijd die
ons stilaan naar den winter leidt.
Herfst, die blonde en zwarte
lokken doet vergrijzen die fris-
sche wangen doet verrimpelen
door 't nadenken en den druk van j
allerlei leed en kommer die jeugd
en gloed verkracht door de killig-
heid van uwen alles verlammenden
adem.
Herfst des levens die de zonne
wegstopt achter donkere grauwe
wolken van leed en miserie en ons
stap voor stap naar 't graf brengt,
het einddoel van al ons stoffelijk
pogen.
;rk-
lor-
est.
:ck-
Die dag van grauwe mist en
stille verlatenheid, die dag van
doodsklokken en vallend zomer-
goud, scheen alle menschen tot
nadenken te stemmen.
Hoevelen keken terug in de
vervlogen maanden of jaren toen
ze hun naastbestaanden zagen
wegdragen onder den zwarten
mantel
Wie verloor geen dierbare va
der, geen lieve moeder, geen
bloedverwant of vriend
Hoevele ouders snikten niet bij
de gedachte aan een verloren
kind dat hen zoo dierbaar was
en hen zoo wreedaardig werd
ontrukt
Dag van doodsklokken en ba
mistreurnis, hoe stemt ge tot na
denken en hoe roept ge al de
pijnlijke stonden van 's menschens
leven in de verbeelding op
Wie denkt niet na op dien dag
van treurnis en wie bidt niet voor
deze die ons voorgingen en sinds
lang aan den schoot der aarde
werden toevertrouwd
Wie denkt niet aan het uur
dat ook zijn beurt komen zal om
vaarwel te zeggen aan al wat
hem dierbaar is, en rekening te
gaan geven bij den grooten Mees
ter
Dag van droefheid en van na
denken, dag van herfstkilte en
herinnering, hoe pijnlijk en toch
hoe sterkend werkt ge op ons
gemoed 1
Na de lente kwam de zomer en
na de zomer de herfst.
Zoo ook komen lente en zomer,
gevolgd van de herfst, in 's men
schen leven.
Lente is jeugd, vrolijkheid, on
bezorgdheid de tijd dat men met
volle teugen van 't leven geniet
zonder het zelf te weten. Lente is
de tijd van kinderlijke blijheid, van
rozeknoppen en minnedroomen
Bamisklokken klept"traag en
treurig zendt uw vermanende
toonen in de dorpen en de steden,
in de kasteelen, in de hofsteden,
in de hutten.
Zegt aan de rijkaards, wier
eenig levensdoel bestaat in het
opstapelen van geld en goed, dat
ook hunne beurt zal komen om
evenals de minste onder de ster
velingen in den grond te kruipen.
Zegt aan de boeren, aan de
werkers en de wroeters, dat ze niet
alleen moeten zorgen voor het
stoffelijke, maar dat ze van tijd tot
tijd hunne oogen moeten richten
naar het onsterfelijke. Dat ze niet
tegenstaande al hun last en kom
mer, hun werken en zorgen, toch
den moed moeten hebben ook
eens naar omhoog te kijken gezien
ze het evenbeeld zijn van God en
de broeder van den kasteelheer.
Zegt aan allen, arm en rijk, dat
ze hun overdreven zorgen en kom
mer een oogenblik zouden ver
geten, om te denken aan de din
gen die komen moeten, aan de
eeuwigheid en het lot aan iedereen
beschoren.
Klokken luidt traag en spreekt
op Allerzielen tot het hart van de
menschen.
DE
Dc sinds den wapenstilstand uiterst
talrijke internationale vergaderingen en
conferenties hebben het menschdom
weinig baat en weinig vreugde gebracht. j
j Ontgoochelingen hebben elkander j
onafgebroken opgevolgd en men staat j
verstomd bij de hardnekkigheid waar
mede de bevolking blijft hopen op ver
betering of op een uitkomst.
Dit bewijst eens te meer dat het een
eigenschap is van het menschelijk wezen
te hopen tegen alle hoop in
Toen de ontwapeningsconferentie
aanving waren alle oogen op Genève
gericht omdat de volkeren weten dat de
bewapeningskoorts hun geestelijke en
economische krachten uitput en de ge
zonde ontwikkeling hunner levens
kracht in den kiem doodt.
Doch de duistere macht van de groot-
flnancie die teert op de winsten der
bewapeningsindustrie bleef niet werke
loos en heeft eens te meer de pogingen
tot verstandhouding tusschen de volke
ren verijdeld.
Want tenslotte zijn de staatshoofden
in de handen van bedoelde macht maar
werktuigen hoe zij zich ook inspannen
om met prachtige leuzen voor den dag
te komen.
Duitschland komt zich terug te trek-
ken uit de internationale ontwapenings-
conferentie en heeft tevens zijn lidmaat-
schap bij den Volkerenbond opgezegd.
Het hoeft geen betoog dat hierdoor
beide internationale instellingen voor
Hoog in den toren daar luiden de klokken,
Klagen hun lied door den droef-grijzen dag
Gaan bij den rijke, gaan bij den arme,
Gaan in elk harte, en menig zegt ach
Ach, 't is voor vader dat luiden de klokken,
Ach, t is voor moeder, ook reeds in den dood
Ach. 't is voor zusters, voor broeders, voor vrienden,
Wis hunne zielen zij hebben nog nood
Deurkens gaan open, en ouden en jongen
Gaan langs de straten in somber gedacht.
Menigeen zegt in gemoede o, dierbren,
k Hoor in de klokken uw smeekende klacht
Draagt men nu bloemen naar treurende graven,
Doet men 't met liefde, 't is schoon en 't is goed
Toch zijn geen bloemen zoo schoon als gebeden
Gedaan voor ons dooden met rouwig gemoed
Fons Van de Maele.
Want wraakroepend en hemeltergend
is het dat, terwijl millioenen menschen
bij gebrek aan arbeid in ellende gedom-
I peld zijn, men toch miljarden en miljar
den vindt voor oorlogsdoeleinden en
ten slotte voor de vernietiging der hui
dige beschaving
Want daartoe zou een nieuwe oorlog
onvermijdelijk leiden.
Wraakroepend ook is het dat enke
lingen welke uit gewetensovertuiging
opkomen voor hun vredesideaal en de
daad bij het woord
voegen, door de
ueiue internationale instellingen voor I °Penbare machten als gewone misdadi-
een ruim deel hunne doelmatigheid heb- 0ers w°rc'en behandeld en in de kluis-
Zooverre is dus onze hedendaagsche
beschaving gedaald, omdat zij allen ze-
j delijken grondslag mist.
Want de diepe oorzaak van de mis
lukking der ontwapeningsconferentie
zooals van de andere internationale con
ferenties is dat de betrokken staatslie
den zich laten leiden door loutere mate
rialistische en ikzuchtige overwegingen,
hierbij uitgaande van dit standpunt
hoe worden de politieke en economische
betrachtingen van mijn landgenoten het
best gediend door de beslissingen van
de internationale conferentie, in plaats
van zich de vraag te stellen hoe wordt
het heil van het menschdom bevorderd
door bedoelde beslissingen.
Er ontbreekt aan de internationale
vergaderingen de zedelijke macht, wel
ke alleen uitslagen kan opleveren.
Deze hooge zedelijke macht wordt
op de wereld vertegenwoordigd door
Zijne Heiligheid de Paus van Rome.
Het groote euvel is dat men deze hoog
ste zedelijke macht uit de internationale
vergaderingen heeft uitgesloten, dan
wanneer de Pausen de gedachte van
den Volkerenbond en van het interna
ben verloren.
Duitschland beweert dat het op de
internationale ontwapeningsconferentie
verongelijkt wordt doordat de andere
landen er niet in toestemmen hunne
ontwapening onmiddellijk op een zelfde
peil door te voeren als hij zelf en als
voorwaarde van hunne ontwapening de
instelling eischen van een internationale
toezichtscommissie welke gedurende
een proeftijd van vier jaar hare taak
moet waargenomen hebben alvorens de
betrokken landen de beperking hunner
bewapening werkelijk kunnen door
voeren.
Tegenover deze eischen stelde de
Duitsche Regeering dan haar standpunt
van gelijkberechtiging en vroeg het
recht om zich dezelfde wapens aan te
schaffen als deze in bezit van de andere
landen. j
Inplaats van ontwapening zou aldus
de conferentie geleid hebben tot ver-
hooging der bewapening wat zeker niet
het doel was der conferentie.
Men zal licht begrijpen dat de andere
landen niet geneigd zijn dadelijk geloof
te echten aan de vredeslievendheid van
Duitschland en aan zijn beweringen
j,, i uen v oiKerenoona en van net interna
dat het volgens de bepalingen van het tionaal scheidsgerecht tusschen de eer
vredesverdrag(van Versailles de ont- sten hebben verkondigd en gesteund
wapening heeft toegepast na de tallooze ye^euno.
smnaflSBMHaBasMSBSH
Groote Vermaarde
Op 11 November
te Aalst, Houtmarkt.
militaire parades die dagelijkschen kost
zijn sinds Hitier aan het roer is gekomen
en de voortdurende ophitsing van de
nationalistische passie bij jong en oud,
welke de bijzonderste taak schijnt té
zijn van het Hitler-regiem.
De Duitsche Regeering heeft hierdoor
een atmospheer van wantrouwen ge
schapen bij de andere volkeren en
Duitschland afgezonderd in de wereld.
Bijzonder het optreden van de Hit-
leriaansche agenten tegenover het klei
ne Oostenrijk heeft aan Duitschland
veel symphatie doen verliezen bij de
andere volkeren.
Na het uittreden van hun land uit de
ontwapeningsconferentie en uit den
Volkerenbond, gaan de Duitsche Re-
geeringshoofden voort met hunne vre
desgezindheid te verkondigen, wellicht
met de hoop dat deze verklaringen het
uitgangspunt zullen zijn van nieuwe
onderhandelingen welke Duitschland
op een betere positie zouden stellen te
genover de andere partijen.
Of zulks wel degelijk het geval zal
zijn valt echter te betwijfelen.
Intusschen heerscht de meest kwel
lende onzekerheid over het lot der vol
keren en blijft de bewapeningsfurie
voortwoeden met zijne onmetelijke
geldverspillingen.
erkondigd en gesteund.
De tweede groote oorzaak van de
mislukking der internationale ontwape
ningsconferentie is dat het volk, met
wiens bloed er wordt gesjacherd, dom
blijft toezien alsof het hem niet aanging,
in plaats van de staatslieden te dwin
gen de levensbelangen van de gemeen
schap te stellen boven deze der natio
nale en internationale bewapenings
kapitalisten.
In de huidige omstandigheden kan
men toch opnieuw zeggen dat het volk
op een vuurberg danst.
van Rechtskundige Dienst wordt ge
houden op Zondag 12 November van
10 tot 3 uur.
We gelasten ons met alle soorten
melk- en grondontledingen.
Onze leden die wenschen van dezen
dienst gebruik te maken, kunnen alle
dagen de stalen melk en grond ter ont
leding in onze bureelen afgeven.
De strijd tegen de werkloosheid.
Groot is de nood...
Het is aan de oplossing van het be
angstigend werkloozenvraagstuk dat de
nieuwe Rijksregeering haar beste krach
ten wijdt. Tijdens de verkiezingscam-
pagne en bij de aanvaarding van het
bewind hebbende Nationaal-Socialisten
aan het hongerende volk hemel en aarde
beloofd. En nu het uur geslagen is om
hun woord eer aan te doen, laten ze
geen middel ongebruikt. Ze weten het
immers maar al te goed dat hun politiek
zal geoordeeld worden naar de uitsla
gen, niet op politiek maar op sociaal en
economisch terrein bevochten.
Midden September werd door Dr
Goebbels een nieuw groot offensief in
gezet. In de Troonzaal van het propa-
gandaministerie deed hij een pathetisch
beroep op het solidariteitsgevoel en de
samenhoorigheid van de Duitsche be
volking, opdat in de komende winter
maanden in geen enkel Duitsch gezin
brood en kolen zouden ontbreken.
"Het rijk heeft twee millioen men
schen werk verschaft, riep hij uit, en zal
verder zorgen voor werk daar waar het
kan...,.
Maar wat hij niet zegde was dat de
financiën van het land niet langer de
zware lasten van de werkloozenonder-
steuning kunnen dragen. Zij die aan het
werk gebleven zijn moeten het als een
plicht aanzien te zorgen voor diegenen
die geen werk meer hebben, en verder
moeten gemeenten, naar best vermogen
de hongerlijdenden bijstaan en voort
helpen. Op de subsidies en de leeningen
die de Staat hen vroeger toestond,moe
ten ze niet verder rekenen. In de ko
mende wintermaanden zullen de ge
meenten en de gemeenschap alleen staan
om den nood en de ellende van miljoe
nen werkloozen te verlichten.
Hoe het daarbij zal vergaan is licht
te raden. In de zomermaanden reeds
namen de gemeenten draconische maat
regelen om het getal werkloozen te
verminderen. In sommige stadjes wer
den de vreemde arbeiders ontslagen om
plaats te maken voor stadsgenooten. In
de landelijke gemeenten werden de
werkeloozen aan de landbouwers op
gedrongen als onbetaalde knechten.
Binnen afzienbaren tijd echter komt er
ook aan den landarbeid 'een einde en
komen de "landhelfers,, naar het dorp
terug. Hoe zullen de gemeenten het bol
werken om aan die hongerige lieden
voedsel te verschaffen, zonder de steun
van de Regeering
Dat vragen vele menschen, die met
het lot der arme lieden begaan zijn, zich
angstig af... en in het nieuwe Duitsch
land zien honderdduizenden werkeloo
zen de wintermaanden met angst tege
moet, gelijk nooit te voren.
Maar ook voorde arbeiders, die aan
het werk gebleven zijn, is de toestand
niet rooskleurig.
1 otnogtoe bestond de werkverschaf
fing van het Rijk hoofdzakelijk in afwe
rende middelen ten opzichte van de nij-
>133
Kon trorlnrAn tCTS QcklookCQ.
De?e gekende vee- en viggenmarkt, met bij-
gaande tentoonstelling van allerlei landbouwma'
chienen, belooft dees jaar bijzonder belangrijk te
zijn."
De markt zal beginnen om 8 ure de prijskamp-
pen voor de bekalfde vaarzen en melkvee om 10 u.
De dieren moeten vóór 8 ure ter markt zijn en
zullen door den veearts streng nagezien worden
bij den eenigen ingang langs de Brusselsche-
straat
Alle kooplieden, landbouwers en liefhebbers
worden tot deze belangrijke Jaarmarkt uitgenoo-
digd.
HET BESTUUR s
H. Van de Putte; A* Renneboog; C. De Coen;
F* Clinckaert; G. De Bruecker; O. Caudron*
