REDT U ZELVEN
Wereldontwrichting en Wereldherstel
in het jaar 1933
Hoe onze bevroren Rapen
best bewaren
ZITDAG
Arbeid adelt
Landbouwweekblad
Voor en door de Landbouwers
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
Een actueel Vraagstuk
ZONDAG 24 DECEMBER 1933.
Prijs 25 centiem
16de JAARGANG Nr 782
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opsteller
O. CAUDRON.
Bureel en Redactie t De Vilanderstraat, 4, Aalst.
De mei
verantwoord
bi
lewerkers zijn
elijk voor hunne
jdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Weer ging een jaar voorbij en
binnen enkele dagen zal het ge
klasseerd zijn in de rij derduizende
jaren die het voorafgingen.
Onze landbouwersvereeniQing
mag op 19J3 met fierheid terug
blikken. Het ledental vermeerder
de aanzienlijk en van overal wer
den nieuwe abonnementen aan
ons blad aangevraagd, zelfs in
gemeenten waar Redt U Zeiven
minder sterk is of zelfs niet bestaat.
Er werden een drietal nieuwe af-
deelingen gesticht en op vele ge
meenten werd eene vernieuwing
en verjonging van het bestuur
waargenomen.
Ons landbouwerssyndikaat, dat
met alle hardnekkigheid de strijd
voert voor de belangen der boe
ren. stichtte een twintigtal nieuwe
afdeelingen waar de meest voor
uitstrevende landbouwers bij aan
sloten. Ze voerden onderhande
lingen voor pachtverlaging en
bekwamen vele verbeteringen
voor de pachters. Inzake belas
tingen worden nieuwe werkingen
op touw gezet.
Ook werden door Redt U Zei
ven voordrachten en onderrich
tingen met zorg doorgevoerd, ter
wijl landbouwavondscholen door
haar gesticht of gesteund werden.
Een welgeslaagd congres, in
den loop van den zomer 1933
gehouden mocht als een klinkend
succes worden betiteld. De meest
dringende landbouwvraagstukken
werden er besproken en de wen-
schen onzer boeren naar de Re
geering gezonden.
Eene studiereis naar de Neder-
landsche varkenskweekerijen werd
ondernomen en stelde onze leden
inde gelegenheid op dit gebied
veel aan te leeren. Het was een
schoone en leerrijke uitstap die in
den zomer van 1934 zal hernieuwd
worden.
1933 ging voorbij in noeste
vlijt en harden kamp. De zege zal
schoon en loonend zijn.
De Samenwerkende Maat
schappij Redt U Zei ven mag 1933
overzien als een tijd van werk en
strijd, ook van bekroning en wel-
gelukken.
De harde jaren van 1930, '31
en '32 achter den rug zijnde, heeft
ons Bestuur gedurende het "heilig
jaar,, met heilig vuur gewerkt. De
zakengang die de laatste jaren erg
achteruit geloopen was door de
crisistoestanden en andere om
standigheden waaronder het
bouwen der beruchte Zeeberg-
brug is weer tot een hoog peil
geklommen zoodat 1933 een van
de goede jaren mag genoemd
worden.
Ook was het niet zoo lastig met
de gedurige daling der prijzen, en
was er dus middel om een regel
matige wmst te boeken, niettegen
staande de beste waren aan de
minste prijzen werden afgegeven.
In deze tijden dat vervalsching
en allerlei middeltjes worden ge
bruikt om altijd lager aan te
bieden, hield onze maatschappij
hare oude faam in eere slechts
prima waren te verkoopen die alle
mogelijke waarborgen van her
komst, rijkheid en zuiverheid ge
ven.
Inzake de samenstellingen van
onze kieken- en zwijnenvoeders
kwamen we, dank studie en proe
ven tot de volmaaktheid. Onze
samenstellingen zijn als de beste
erkend en worden meer en meer
met alle succes door de kweekers
gevosderd.
In de verschillende afdeelingen
werden veranderingen aange
bracht die de zaak ten goede
kwamen. In sommige plaatsen
werd de magazijnier vervangen of
werd nieuw leven geschapen in
de afdeeling.
Eppeghem en Herzele kregen
een nieuwe hoofdmagazijnier.
Beide mannen hebben de taak met
allen iever aangevat en hunne
pogingen werden met succes be
kroond.
In Herzele werd begonnen met
het maken van eene moderne
maalderij welke voor de leden der
streek tarwe tot bloem, evenals
alle voedergranen, zal vermalen.
De instelling zal tegen half Januari
1934 in werking treden.
Ook in Aalst werden groote
veranderingen gedaan in de maal
derij. Een speciale kuiseb- en
builmolen werd geplaatst om voor
de leden der streek tarwebloem te
maken deze bloemmolen zal
tegen 2 Januari werken. Rogge en
andere voedergranen der leden
worden sinds enkele weken reeds
gemalen in de bestaande maalderij.
In den loop van het jaar heb
ben we de bestaande herstellings
werkhuizen voor auto's, die tot
dan toe slechts werkten voor onze
eigene wagens, opengesteld voor
het publiek.
We kregen stilaan klanten en
ook deze tak wierp hare vruchten
af. Niet alleen werden onze on
derhoudskosten verminderd, maar
bovendien konden we eenige
winsten verwezenlijken.
Door de veranderingen aan den
loop van den Dender kregen we
toelating de schepen vóór onze
magazijnen te lossen, wat eene
overgroote besparing heeft te
weeggebracht.
Onze losinstelling die sinds
maanden gereed is moest nu ge
plaatst worden op 15 December.
Het vorstweder heeft de werken
tegengehouden. Bij de eerste we
ken open weer zal deze moderne
losinstelling in werking kunnen
gesteld worden.
De verkoop van vetten was, in
1933, niettegenstaande de scherpe
landbouwcrisis, zeer toegenomen
tegenover 1932. Ook veevoeders
en vooral lijnmeel, melkschilfers
en zemelen werden buitengewoon
gevraagd.
Het plantgoed dat eerst een
mislukking scheen te wezen was
ten slotte nog zeer bevredigend.
850.000 kg. werden in den herfst
reeds afgeleverd.
Langs alle kanten werden de al-
gemeene onkosten verminderd in
de mate van het mogelijke, terwijl
door de goede werking van het
kader van magazijniers en perso
neel de verkoop grootendeels
toenam.
We kunnen dus met genoegen
verklaren dat de winstverdeeling
voor onze aandeelhouders veel
hooger zal zijn dan verleden jaar
en dat de reserven der Samenwer
kende Maatschappij, die reeds
zeer aanzienlijk zijn nog zeer zul
len vermeerderd worden.
Onze werking op stoffelijk ge
bied heeft ons niet belet met alle
hardnekkigheid den strijd voort te
zetten op zedelijk, sociaal en eco
nomisch gebied.
Ons blad "De Koornbloem,,
heeft nooit zóó flink gestreden,
het klaagde onomwonden de
wantoestanden aan en gaf daar
enboven wekelijks een reeks on
derwijzende artikels. Iedereen,
ook onze tegenstrevers, zijn
't akkoord om te verklaren dat
"De Koornbloem,, een der beste
landbouwbladen is die op alle
gebied de landbouwer ter zijde
staat, hem verdedigt, onderricht
en steunt, en hem met raad en
daad helpt waar het noodig is.
"De Koornbloem,, blijft in de rol
die zij zich steeds heeft voorge
nomen en was de tolk van alle
landbouwers.
Met verdubbelden moed stapt
de landbouwersvereeniging Redt
U Zeiven het nieuwe jaar in en
gaat met de goede trouw van Be
stuur en leden en met Godes hulp,
verder den weg op, steeds verder,
steeds beter.
In 1917 begon de strijd, in 1918
onstond "De Koornbloem,,, in
1919 werd de Samenwerkende
Maatschappij Redt U Zei ven
gesticht. Vele jaren zijn sindsdien
vervlogen en velen die de eerste
veldslagen meemaakten zijn de
eeuwigheid ingegaan, anderen zijn
vergrijsd, en nog anderen o jam
mer, overgeloopen naar den vij
and
Toch bleven duizende land
bouwers trouw aan hunne veree-
niging en kwamen duizende nieu
we leden onze rangen vervoegen,
allen zullen eensgezind den kamp
voortzetten die uit den nood werd
geboren en die zooveel goed
voor onze boeren heeft gesticht.
Zestien jaren zijn achter den
rug, het zeventiende wordt be
gonnen met nieuwen moed, want
nieuwe nooden dreigen onzen
landbouwersstand naar den on
dergang te voeren.
Hand in hand zullen we staan
om onze rechten tegenover ieder
een te verdedigen.
Leve Redt U Zeiven
■aa
De vorst heeft vele schade teweeg
gebracht aan den rapenoogst.
Bij de eerste dagen van dooi zullen
de rapen onmiddellijk moeten worden
gevoederd of in kuilen geborgen.
Het beste wat men in dit geval kan
doen is de rapen in te kuilen met hier
en daar een laag drooge pulp. Deze
neemt het vocht der rapen op en zoo
doende vormt zich een vaste kuil eten,
hetgeen heel het seizoen en tot in den
zomer kan worden gebruikt.
De drooge pulp is niet alleen gereed
geweekt maar is doortrokken van het
rapensap en vormt, samen met de rapen,
een voeder dat graag door het vee
wordt genomen terwijl rapen alleen
niet al te best in den smaak valt.
Dit is wel de beste manier om de
schade van de vorst tot een minimum te
beperken.
■3EiBHBanm«BBa9DHURmii
van Rechtskundige Dienst wordt ge
houden op Zondag 7 Januari van
10 tot 3 uur.
(Vervolg)
In het eerste deel van dit artikel heb
ben we gewaarschuwd tegen de mis
plaatste hoop, bijzonder in liberale mid
dens gekoesterd, dat eerstdaags de crisis
zich vanzelf zal oplossen, en de nijver
heid, als bij tooverslag, haar verloren
bloei zal herwinnen.
Met cijfers der staving hebben we
aangetoond dat de nijverheid zich naar
het Oosten verplaatst en dat Japan op
dit oogenblik een geduchte mededinger
van Europa, op al de wereldmarkten,
geworden is.
Voor vandaag zullen we onzen ont
dekkingstocht verder voortzetten.
Europa klaagt steen en been omdat
het zijn uitvoer jaar na jaar ziet inkrim
pen. En terecht. Ziehier eenige cijfers
die voor Europa weinig verkwikkelijk
zijn. In 1930 voerde Duitschland voor
meer dan elf milliard R.M. uit, in 1931
was dit cijfer tot negen milliard R.M.
gedaald en in 1932 tot 5,5 milliard R.M.
Frankrijk is er, voor wat, den uitvoer
betreft, even slecht aan toe. In 1929 be
reikte het uitvoercijfer van Frankrijk
ruim 50 milliard fr. In 1932 was dit cij-
ller nog slechts 19 milliard.
In 1929 voerde België, in ronde cij-
l ers, voor 30 milliard fr. uit, in 1932 nog
slehts voor 15 milliard. We kunnen dus
aannemen zonder vrees van tegenge
sproken te worden, dat de Europeesche
uitvoer van 1929 tot 1932 minstens met
de helft verminderde.
Maar Europa voert niet alleen minder
uit, het voert ook minder in, bijzonder
aan levensmiddelen en grondstoffen. Dat
komt omdat de volkeren van Europa
alles in het werk stellen om door eigen
middelen in hun eigen behoeften te
voorzien. Om dit feit te illustreeren zijn
er voorbeelden met de vleet. Kijk naar
Duitschland dat onder de Hitler-regee-
ring geen moeite ontziet om de braaklig
gende gronden te ontginnen. Minstens
150.000 vrijwillige arbeiders zijn met dit
werk gelast. Verder zijn er scholen op
gericht waar aan werkloozen uit de stad,
die gaarne naar het land zouden terug-
keeren, onderricht gegeven wordt in
landbouwwetenschappen. Want geen
middel wordt onverlet gelaten om dien
terugkeer naar het land, in de mate van
het mogelijke, te bevorderen.
Het voorbeeld van Italië valt nog
meer in het oog. In den laatsten tijd
stonden de Italiaansche dagbladen vol
van berichten over "den veldslag van
het graan,, en de overwinning van Mus
solini in dien vredelievenden strijd. En
gelijk Napoleon eertijds, na een gewon
nen veldslag, langs de kampvuren wan
delde om hier en daar een oude grog-
nard op de schouders te tikken of hem
een medalie om de borst te spelden, zoo
heeft Mussolini de voorvechters en de
overwinnaars van den veldslag van het
graan gelukgewenscht en beloond en
bekroond. Uit zuiver Italiaansch stand-
punt gezien was daar trouwens reden
toe. Italië dat over de jaren 1909-1914
gemiddeld 49 millioen centenaar graan
oogstte, over de jaren 1920-1925ruim 51
millioen centenaar, over de jaren 1926-
1932 65 millioen centenaar, is er in het
jaar 1933 ingelukt 81 millioen centenaar
graan te oogsten, aldus voor het eerst
compleet in zijn eigen behoeften in graan
te voorzien. En die overwinning is des
te schooner omdat ze bijna geheel te
wijten is aan de verbetering van de
werkwijze, van zaaimateriaal tot mest-
stoffen toe. Ter aanvulling nog eenige
cijfers die voor de lezers niet heelemaal
van belang ontbloot zijn. De gemiddelde
opbrengst per hectare was in 1904-1914
ongeveer 1000 kgr., van 1920-1925 on
geveer 1100 kgr., van 1926-1932 onge
veer 1350 kgr., en in 1933 was de ge
middelde opbrengst per hectare tot 1590
kgr. gestegen. Waar deze stijging haar
grens zal vinden is niet gemakkelijk te
zeggen. De hoofdprijswinner was een
boer uit de provincie Parma, die op zijn
klein bedrijf niet minder dan 8224 kgr.
per hectare heeft geoogst.
Er is echter nog een andere reden
waarom Europa minder invoert.
De menschen zijn niet meer tevreden
met hetgeen de natuur voortbrengt, ze
willen zelf beter en goedkooper voort
brengen. En daarom zitten de chemie-
kers dag en nacht te piekeren om dees
of geen product door synthetische
voortbrengselen te vervangen. Is het
noodig dat we daarvan een paar voor
beelden aanhalen Kunstmatige stikstof
vervangt Chili-salpeter benzine en
smeerolie zullen we niet langer moeten
invoeren dan we willen een nieuwe
uitvinding laat toe dit uit kolen te trek
ken. In Engeland worden op dit oogen
blik, voor rekening van de Imperial
Chemical, nieuwe fabrieken met dit doel
opgetrokken. Aluminium verdringt het
ijzer en andere metalen. Wol wordt ln
duizend gevallen door kunstmatige zijde
vervangen. Albertol vervangt copal. In
plaats van onze pelsen uit Canada te
betrekken, richten we in Europa kwee-
kerijen op van zilvervossen en zoo meer.
Suiker wordt in Duitschland uit houtaf
val vervaardigd enz. enz. Zal het nog
lang duren vooraleer een synthetisch
product koffie, rubber, en wat weet ik
meer, vervangt Ik geloof het niet.
Zonder twijfel verschaffen die nieuwe
nijverheden, daar waar ze gevestigd
worden, werk aan vele arbeiders. Goed.
Maar we mogen niet vergeten dat de
overzeesche landen gewoonlijk maar een
product verbouwen of uitdelven. Komt
er een tijd dat dit product minder ge
vraagd, dus minder uitgevoerd wordt,
dan moet dit land ook zijn invoer ver
minderen. Want die landen kunnen
maar koopen in zoover zijzelven ver
koopen.
Canada betaalt met graan en pelsen,
Argentinië met maïs, Australië met wol
en vleesch, Indië met rubber en katoen,
maar als Europa al die waren kan
missen, waarmede zullen die landen dan
de Europeesche goederen betalen
Het is niet af te strijden de verhou
ding tusschen Europa als leverancier
van gemanufactureerde goederen en als
kooper van grondstoffen en levensmid
delen is verbroken, en daarom zijn de
overzeesche landen verplicht de grond
stoffen waar ze geen afzetgebied meer
voor hebben zelf industriëel te verwer
ken. En dat is juist het groot gevaar
voor Europa. Azië beschikt over mil-
lioenen en millioenen arbeiders, die voor
een appel en een ei, of liever voor wat
rijst en visch, bereid zijn niet acht uren,
maar tien en twaalf uren daags te wer
ken. Ze verdringen eerst uit hun eigen
land de Europeesche producten, wat
zeer gemakkelijk is, en leggen zich daar
na op den uitvoer toe, en overrompelen
de nog bestaande vrije markten. En zeg
nu niet, dat verschillende landen in
Europa aan autarkie doen, en zich dus
weinig bekommeren om de sluiting de
zer vreemde markten. Dat is valsch. Al
de landen van Westelijk-Europa azen
naar afzetgebieden.
Frankrijk dat door de crisis het minst
getroffen is, ziet zijn uitvoerhandel weg
smelten als sneeuw voor de zon. Daar
ook komt de nood aan den man en
wordt het onmogelijke gedaan om nieu
we markten te veroveren.
Engeland, wil het zijn voormaligen
voorspoed herwinnen, heeft een gansch
werelddeel als afzetgebied noodig.
Duitschland eveneens.
En Amerika Er werd gezegd en
herhaald dat Amerika door het herstel
plan in eigen land den voorspoed wou
herstellen, zonder zich te bekommeren
hoe het daarbij de andere landen zou
vergaan. En nu zien we Roosevelt alles
in het werk stellen om de Russische en
Chineesche markten te veroveren, en
bereid in zijn onderhandelingen met de
Zuid-Amerikaansche Staten veel water
in zijn economischen wijn te doen.
Al die landen zijn verplicht uit te
voeren, maar zien zich overal den weg
afgesneden, en in plaats van zich te ver
staan maken ze het zich onderling nog
lastiger. Daarvan zullen we toekomende
week eenige staaltjes geven.
('t Vervolgt),
