Nieuwjaarswensch
Wereldoütwrichting en Wereldherstel
NIEUWJAARSDICHTJE
Arbeid adelt*
Landbouwweekblad
Voor eo door dc Landbouwers
De huidige toestand onzer
eiervoortbrengst en het
merken der eieren.
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
Een actueel Vraagstuk
ZONDAG 31 DECEMBER 1933.
Prijs 25 centiem
16de JAARGANG Nr 783
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opsteller
O. CAUDRON.
Bureel en Redactie t De Vilanderstraat, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Aan alle Lezeressen en Lezers van De Koorn-
bloem
Aan alle Leden van Redt U Zeiven,
Aan alle Landbouwers die nog geen leden zijn,
maar tot plicht hebben Redt U Zeiven op
alle manieren te steunen,
Aan allen
wenschen we een zalig en voorspoedig jaar. een goede gezondheid
voor ziel en lichaam.
We wenschen hen goeden moed en kracht om de harde krisis-
jaren door te maken.
We wenschen hen veel verstand om hunne kinderen als eerlijke
menschen groot te brengen en hen een goede opvoeding te geven.
We wenschen aan alle landbouwers, vooral aan onze leden,
dat ze het nut der vereeniging meer en meer zouden begrijpen.
Dat ze Redt U Zeiven, de groote boerenfamilie, zouden steunen en
helpen om ze grooter en sterker te maken, ten einde meer en meer
de belangen der landbouwers te kunnen dienen.
voor de
Lezers van De Koornbloem
Voor het jaar negentienhonderd
Vier en dertig, zonder meer,
Voor de lezers van de Bloeme
Schrijf ik hier mijn wenschen neer.
k Wensch niet dat zij zouden winnen
t Lotje van een heel miljoen.
Och, wat zouden onze boerkens
Met zoon vracht van geld gaan doen
't Wensch hen dat zij zouden garen
Op hun landen goed hun brood,
Nog wat centen over sparen
Voor een onvoorzienen nood.
'k Wensch hen en uit ganscher harte
Naast een deftig broodgewin,
Dat zij blijde en vredig leven
Midden hun geliefd gezin.
'k Wensch hen dat zij alle dagen
En dat zal nog 't beste zijn
Blijven vrij van ongelukken,
Ziekte, kwelling, zielepijn.
'k Wensch hen een gevoelig harte
Voor wie is in nood en druk
Steeds gereed zijn naaste t'helpen
Geeft nog wel het meest geluk
k Wensch hen ook te zijn geduldig
Bij een dag van tegenspoed,
Dat zij zich op God verlaten
Die 't toch al ten beste doet
Fons Van de Maele.
(Vervolg)
We hebben gezien, hoe de landen die
tot een zekeren industrieelen bloei zijn
gekomen, azen om hun afzetgebieden te
handhaven en zoo mogelijk nog te ver
ruimen. De meeningen daaromtrent
staan echter diametraal tegenover elkan
der en, bij velen, zijn al de middelen
goed.
Een kort en bondig overzicht is zeker
van geen belang ontbloot.
Tijdens de bespreking van het budget
van Buitenlandsche Zaken is in het Bel
gisch Parlement het vraagstuk der afzet
gebieden breedvoerig besproken. Onze
volksvertegenwoordiging was algemeen
accoord om te erkennen dat het systeem
der handelszendingen naar het buiten
land moest uitgebreid worden, en dat, in
de mate van het mogelijke, bij het af
sluiten van handelsovereenkomsten het
j princiep der gelijkberechtigheid streng
moest toegepast worden.
Het heeft er allen schijn naar dat
Frankrijk hetzelfde standpunt zal inne
men. Lange jaren verkeerden de Fran-
schen in den waan dat zij, in nauwe eco
nomische samenwerking met hunne ko
lonies, het gemakkelijk zouden kunnen
bolwerken om de crisis uit hun huis te
houden. De val van hun exportcijfer van
50 milliard in 1929 tot amper 19 milliard
in 1932 heeft velen het bedrieglijke van
hun meening doen inzien. Frankrijk ziet
zich verplicht inzake internationalen
handel van koers te veranderen en zal,
j in het vervolg, handelsaccoorden op het
princiep der gelijkberechtigheid trachten
af te sluiten. De onderhandelingen die
j Frankrijk op dit oogenblik met Amerika
voert is daarvan een bewijs.
Ook Amerika schijnt denzelfden weg
te zullen opgaan. Dit is echter iets heel
nieuws voor de Vereenigde Staten, die
lange jaren de meest prohibitieve tol
rechten in stand hielden. De onderhan-
delingen met Rusland, de verklaringen
van Cordell Huil op het Pan-Ameri-
kaansch Congres te Montevideo afge
legd, zijn zoovele teekenen die er op wij
zen dat, wat er ook gezegd wordt; Ame
rika niet zinnens is zijn afzetgebieden
prijs te geven. Integendeel. We kunnen
de laatste innovaties van Roosevelt op
dit gebied niet aandachtig genoeg gade
slaan. Zoo zal er zeer in 't kort overge
gaan worden tot de oprichting van een
organisatie ter bevordering van den
buitenlandschen handel, dat in groote
trekken op het Russisch systeem schijnt
afgekeken te zijn. Zal, nadat de waar
devermindering van de munt onvol
doende resultaten afwerpt, Amerika
overgaan tot "dumping,, naar Rusland's
voorbeeld? Onmogelijk is het niet.
Reeds lang is er gedreven geweest om
de overproductie aan "dumpingprijzen,,
op de markt te gooien. Indien Roosevelt
in zijn pogingen mislukt, mogen we ons
aan alles verwachten.
Engeland, het vaderland van het han-
delsliberalisme, lapt die vrijheid iederen
dag meer en meer aan zijn hakken en is
gewonnen voor de geleide economie.
In nauwere handelsbetrekkingen met
zijn "dominions,, zoekt het heil en red
ding, en oogenschijnlijk staat het er ook
het beste. voor.
Polen, Roemenië, Hongarië, Oosten
rijk, Bulgarië zijn als hetware uit den in
ternationalen handel gesloten en trachten
zich, zoo goed en kwaad als 't gaat, door
allerlei lapmiddelen, door de crisis heen
te slaan.
Blijven Italië en Duitschland, en het
loont voorzeker honderdvoudig de
moeite om bij hun geval iets langer stil
te staan.
Voor den Oppersten Raad van de
Fascistische Partij hield onlangs Heer
Asquini een zeer opgemerkte redevoe
ring. Hij borstelde in breede vegen een
frappant beeld van den tegenwoordigen
economischen toestand van Italië en leg
de voornamelijk den nadruk op de ver
mindering van den uitvoer.
En na er op gewezen te hebben dat
de uitvoer een levensnoodzakelijk
heid voor Italië is, omdat het uit het
buitenland grondstoffen moet betrek
ken om zijn nijverheid in gang te hou
den en die grondstoffen enkel met zijn
uitvoer kan betalen, weet hij de schuld
van die uitvoervermindering aan het ge
brek aan voldoende weerstandscapaci
teit van de Italiaansche industrie tegen
over de vreemde mededinging. De ware
oplossing, besloot de Heer Asquini, ligt
in de herziening van de industrieele
werkmethodes en in de verlaging van
den kostprijs. Er werd gevraagd hoe
dit laatste het best zou te bereiken zijn.
Door vermindering der loonen Heer
Asquini wees dit middel van de hand.
Het loonpeil mag niet verder verlaagd
worden. En hij gaf ons ter staving
eenige belangwekkende cijfers. In Italië
verdient een arbeider gemiddeld 10 a 12
lire daags, wat in onze munt tusschen de
achttien en de twee en twintig frank be
draagt. Zeker niet schitterend. Een
vrouw verdient tusschen de vier en zes
lire daags.
Het zal dus bij niemand opkomen de
reeds zoo lage loonen nog verder in te
willen krimpen. Waar ligt dan de red-
ding Heer Asquini antwoordde in i
een regeeringsactie, die er bijzonder op
gericht is de rentevoet van het geld te
verlagen, een lastenvermindering in de
hand te werken en bijzonder de rationa
lisatie van de productie verder door te
drijven.
Of dit laatste middel veel zal uithalen,
gelooven we niet. Integendeel. We ge
ven graag toe dat Mussolini op binnen-
landsch terrein groote en vele successen
heeft geboekt, dat hij aan den interna
tionalen politieken hemel een ster van
eerste grootte geworden is, maar het is
even waar dat hij op internationaal eco
nomisch gebied zijn strepen nog moet
verdienen. De handelsovereenkomst met
Rusland is veruit het beste wat hij onder
dit opzicht heeft tot stand gebracht
Al de schoten van Mussolini zijn geen
roos. Verre vandaar. Kijk, om U te
overtuigen, een Italiaansch dagblad van
recenten datum in. Het loopt over van
gal en venijn tegen Japan, dat zijn in
vloed in den Balkan ten nadeele van
Italië gestadigaan uitbreidt, en nu on
langs met Abyssinië, dat als een Ita
liaansche invloedssfeer werd beschouwd,
een gunstig handelsverdrag voor den
neus van Mussolini heeft afgesloten.
Duitschland blijft echter het grootste
vraagteeken.
Dat de Hitier-regeering om haar
prestige in het binnenland hoog te hou
den, voor niets terugschrikt, moet niet
meer bewezen worden. Maar hetzelfde
is waar om haar buitenlandsche mark
ten te handhaven.
Daarvoor zijn alle middelen goed.
We weten reeds dat Duitschland kolen,
cement, ijzer, stikstof in het binnenland
duurder verkoopt dan in het buitenland.
Er zijn voorbeelden met de vleet om dit
te bewijzen. Genoegen we ons met het
volgende de Duitsche dagbladen gaan
er prat op, dat, niettegenstaande de cri
sis, de ijzeruitvoer geweldig toeneemt.
Het Duitsche fabrikaat blijft toch onbe
twistbaar het besteMaar wat de bla
den hun lezers vergeten te melden is dat
het Staatskartel aan zijn leden zooge
naamde "bonificatietoeslagen,, uitkeert,
die in 1931 reeds meer dan 60.000.000.
mR. bedroegen, om die uitvoervermeer-
dering mogelijk te maken. Ze vergeten
trouwens er ook aan toe te voegen van
waar die millioenen komen. Uit den zak
van Jan en alleman. Heel eenvoudig
werden de binnenlandsche prijzen van
10 Rm. per ton gemajoreerd.
Maar dit alles is klein bier tegenover
hetgeen Duitschland in 't schild voert.
De volgende verklaring van Doctor
Ley, leider van het Arbeidsfront, spreekt
boekdeelen
De achturendag is een uitvinding
van de Marxisten, waarbij de overwin
naars van 1918 profijt hadden, bijzonder
Amerika, dat door de rationalisatie
zijner bedrijven en zijn moderne werk
methodes Europa veruit de baas was...
Indien Duitschland aan de vreemde
mededinging, met hoop op zege, weer
stand wil bieden, dan moet het nieuwe
uitvindingen bewerkstelligen en de in
dustrialisatie zijner hoofdbedrijven
verder uitbreiden.
Dit is niet enkel een bedreiging tegen
het voortbestaan van den achturendag,
het is veel meer. Het is een openlijke
oorlogsverklaring op economisch ge
bied. En daar we weten dat Duitsch
land niet het land is der halve maatre
gelen maar er telkens op staat om zijn
eischen en plannen honderd ten hon
derd door te voeren, mogen we ons aan
alles verwachten.
Gelijk U ziet kan, in deze benarde
tijden, als wanneer er op politiek en
economisch gebied volstrekte eensge
zindheid zou moeten heerschen, de ver
deeldheid niet grooter zijn. Niettemin
zullen we in een slotartikel de basis
aantoonen waarover het allen eens
zullen moeten worden, vooraleer er van
economisch "Wereldherstel,, spraak
kan zijn.
g$si3ïgBBBijgsuB aetowHatsaassnni
Op zitting van de Centrale Land-
bouwmaatschappij (Société Centrale
d'Agriculture) in dato 8 November
1933, heeft de gekende specialist heer
Mannes over voormeld onderwerp een
belangwekkende voordracht gehouden
waarvan wij hier de bijzonderste gege
vens samenvatten, er enkele eigen be
schouwingen aan toevoegende waar
het past.
In zake onzen eierenuitvoer stelt de
heer Mannes vast dat de huidige toe
stand verre van rooskleurig is. Geduren
de de 9 eerste maanden van het loopen-
de jaar werden enkel 274.076.000 eieren
verkocht in het buitenland, terwijl ver
leden jaar onze uitvoer gedurende het
zelfde tijdperk 556.176.000 eieren be
reikte, hetzij dus eene vermindering
van 50 °/o.
De oorzaken van deze afname zijn
de tol- en invoerbelemmeringen die
allerwege zijn opgerezen.
Desaangaande verstrekt de heer
Mannes volgende gegevens
FRANKRIJK: Sinds 2 jaar wordt
door dit land een strenge contigenteering
toegepast welke nog slechts den invoer
toelaat ten beloop van 10 t.h. van de
hoeveelheden ingevoerd in 1930-1931.
Dit geringe contigent werd dan overi
gens nog niet geeerbiedigd tijdens de
tweede en derde kwartalen van het loo-
pende jaar, gedurende dewelke alle in
voer werd stopgezet. Evenwel werd het
contigent betrekkelijk het derde kwar
taal toegestaan begin Oktober 1.1. en de
invoervergunning van het vierde kwar
taal zijn onlangs uitgedeeld.
Ingevolge de afschaffing van de in
voervergunningen betrekkelijk het twee
de trimester zal de contingenteering
voor het jaar 1933 een vermindering
in hoeveelheid ondergaan van 25 t.h.
Om den invoer nog te bemoeilijken
van het weinige dat overblijft, werd
door Frankrijk een vergunningsrecht
toegepast van 150 fransche frank per
100 kg. bruto-gewicht of van 20 bel-
gische centiem per ei boven de invoer
rechten. octrooirechten en taks op het
zakencijfer die reeds zoo zwaar den in
voer van eieren treffen.
ENGELAND Dit land heeft een
invoerrecht toegepast van 1/6 per 120
eieren. Dit recht, overeenstemmend met
7 centiem per ei werd in zijne uitwer
king versterkt door den val van het
pond-sterling welke niet gepaard ging
met een voldoende aanpassing der
koopprijzen in Engeland aan de waar
devermindering der munt. Het gevolg
van dezen toestand was dat de verkoop
prijzen der eieren een aanzienlijke ver
mindering hebben ondergaan.
DUITSCHLAND: Dit landcontin-
genteert de eieren op basis van 60 °/o
der hoeveelheden ingevoerd in 1932.
Tevens werden de tolrechten verhoogd
van 5 Reichsmark per 100 kg. bruto
gewicht tot 40 Reichsmark tot 30 Sep
tember 1.1. en tot 30 Reichsmark tot het
einde van 't jaar, hetzij van 3 centiem
per ei onderscheidelijk tot 20 en 16
centiem per ei.
De ingelegde eieren alsook de hoe
veelheden versche eieren welke het
vastgesteld contingent van 60 t.h. over
schrijden betalen 70 Reichsmark, hetzij
37 centiem per ei of 100 van den hui-
digen prijs van de eieren in de kalk be
waard.
Ingevolge de vermindering van zijnen
uitvoer zal België waarschijnlijk zijn
contingent tegen het verminderd recht
niet uitputten.
ZWITSERLANDDit land heeft
den eiereninvoer gecontigenteerd op
grondslag der invoercijfers van 1931.
Daar onze invoer naar dit land in 1931
slechts gering was is onze uitvoer in 1933
naar dit land in evenredigheid ook onbe
duidend geweest.
ITALIË Om den invoer van vreem
de eieren te verhinderen heeft dit land
een invoerrecht geheven van 18 centiem
per ei dat eiken handel met Italië onmo
gelijk gemaakt heeft, alhoewel de Bel
gische eieren voorheen gemakkelijk toe
gang vonden tot de Italiaansche mark?.
SPANJE Zooals hier vroeger werd
gemeld heeft dit land gedurende het loo-
pende jaar een belangrijk afzetgebied
geboden voor onze eieren. Dit spruit
voort uit het feit dat Spanje het laatste
land is dat den vrijen invoer van eieren
toelaat.
Ingevolge de reglementeering en het
toezicht op den uitvoer van deviezen
ondergaat de betaling der gedane leve
ringen een vertraging van twee tot drie
maand wat reeds een gewichtig nadeel
uitmaakt.
Aan dit zeer interessant overzicht van
den heer Mannes over den huidigen toe
stand van onze afzetgebieden voor eieren
in het buitenland, wenschen wij volgen
de beschouwingen te voegen
Tegenover de overdreven invoerbe
lemmeringen toegepast door de vreemde
landen op onze eieren en andere land
bouwproducten moet onze Regeering
met beslistheid optreden door toepassing
van een logisch doorgevoerd compensa
tiestelsel, bestaande hierin dat de bij
zonderste producten van de vreemde
landen over onze grenzen enkel mogen
komen tegen toekenning aan onze pro
ducten van evenredige gunsttarieven.
Verder moetende toezichtsmaatregelen
tot waarborg der goede hoedanigheid
van onze uitgevoerde eieren met streng-
