Verplichte Bestrijding van
den Runderhorzel
Laatste Oproep
Arbeid adelt*
Landbouwweekblad
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
Voor en door de Landbouwers
ZITDAG
m
I
PATER DAMIAAN
KOORNBLOEMEN
Lentebespuiting tegen de Schurftziekte
en de Appel- en Peermaden
van
laat
ZONDAG 26 APRIL 1936.
Prfla 25 ccntica
18de JAARGANG Nr 904
be-
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opsteiier
O. CAUDRON
Bareel en Redactie t De Vilanderstraat, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Het Ministerie van Landbouw her
innert ons aan het koninklijk besluit van
6n April 1926 handelende over 1 de
verplichte bestrijding van den runder
horzel.
Dit besluit luidt als volgt
Artikel 1. Ieder eigenaar of houder
van runders is verplicht, de zich op zijn
dieren bevindende horzellarven te ver
delgen, overeenkomstig de onderrich
tingen die jaarlijks door den Minister
van Landbouw zullen bekend gemaakt
worden.
Art. 2. De runders, waarop de
horzellarven niet verdelgd werden, mo
gen niet gebracht worden op een open
bare markt, bij een grenspost voor in- of
uitvoer, in de quarantainestallen der
grens, op een prijskamp of bij het om
even welke openbare samenbrenging
van runders.
Art. 3. De opzieners-veeartsen der
regeering, hun plaatsvervangers en hun
afgevaardigden-aangenomen doctors in
veeartsenijkunde, de veeartsen belast met
het toezicht over de jaarmarkten en
markten, de veeartsen der grenscontrole
entin 't algemeen, al de beambten der
gerechtelijke politie, moeten waken over
de uitvoering van de voorgeschreven
maatregelen.
Art. 4. De voormelde ambtenaren
en beambten moeten de door horzel
larven aangetaste runders opsporen, en
de eigenaars of houders van die runders
verzoeken de horzellarven te verdelgen
binnen een tijdsbestek, dat niet grooter
dan vijftien dagen mag zijn.
Art. 5. Het verzoek zal den belang
hebbende gedaan worden bij aangetee-
V.tnden brief, of bij een bericht waarvan
hij ontvangbewijs zal geven bij de afle
vering.
Art. 6. Het nalaten van te voldoen
aan die ultnoodiging zal vastgesteld
worden bij een proces-verbaal, binnen
de drie dagen over te maken aan den
Procureur des Konings.
Art. 7. De overtredingen van on
derhavig besluit zullen gestraft worden
met de bij de artikelen 4 en 6 der wet
van 30 December 1882 voorziene straf
fen.
Indien er verzachtende omstandig
heden bestaan, zullen de straffen van
gevangenzitting en boete kunnen ver
minderd worden tot die van enkele po
litie.
Art. 8. -Onverminderd de hierboven
bepaalde straffen, zal de opzienerveearts
mogen beslissen dat de larven moeten
verdelgd worden door een deskundige
beambte, op de kosten van den over
treder.
Onderrichtingen nopens de larven-
verdelging.
Het verdelgen der horzellarven bij het
runddier is verplichtend van af ln Fe
bruari tot 30n September.
De eigenaars of houders van runddie-
ren zijn verplicht er toe over te gaan
zoohaast de gezwellen zichtbaar worden
op rug en kruis hunner dieren. Zij moe
ten de behandeling herhalen zoo dikwijls
er nieuwe gezwellen zich vormen.
Het is verboden dieren in de weide te
zetten zoo de horzellarven niet volledig
bij hen vernietigd zijn.
Het eenvoudigste middel om de hor
zellarven te verdelgen bestaat in het be
strijken van het gezwel, na er de haren
van te hebben afgesneden, met artsenij-
stoffen, die de hoedanigheid bezitten den
parasiet onder de huid te dooden. Deze
stoffen moeten goed ingewreven worden
ten einde door de huid te dringen.
De bevoegde overheden hebben op
dracht over de uitvoering dezer maatre
gelen te waken en op te treden tegen de
eigenaars of houders die, na verwittigd
te zijn, zouden nalaten de horzellarven
op hunne dieren te verdelgen. Boven
dien woidt de toegang tot de openbare
markten, tot de wedstrijden en keuringen
geweigerd aan ieder dier op hetwelk de
horzellarven niet verdelgd zijn.
De runderhorzelplaag wordt veroor
zaakt door een vlieg, Hypodermia ge
naamd. In onze gewestspraken draagt
deze vlieg verschillende namen biest,
muien, moeien enz.
Dieren op de weide slikken de eiers
der vlieg in. Deze eiers ontwikkelen zich
in de darmen van het dier. Eens dat de
larven geboren zijn, wandelen ze in de
verschillende weefsels en ontwikkelen
er zich tot op het einde van den winter.
Dan zoeken ze een uitweg naar buiten,
meestal langsheen de ruggegraat. Ze
doorboren de huid en veroorzaken ette
rende bulten welke de huid beschadigen
en de waarde er van erg verminderen.
Dieren, welke door runderhorzel aan
getast zijn, lijden onder een gebrek aan
eetlust. De mestdieren vetten niet aan.
Ook de melkgifte verminderd. Huiden
door runderhorzels doorboord worden
geweigerd voor het looien en als afval
geklasseerd.
"Abdassol„ vernietigt op radicale
wijze alle runderhorzellarven en andere
dierlijke parasieten voor een zeer kleine
som.
Het is een geelachtig poeder dat moet
opgelost worden in water. Het wordt
verkocht in pakjes van 25 en 50 gram.
Men losse Abdasol op in een weinig
koud water, teneinde een eenvormige
brij te bekomen. Daarna voegt men stil
aan water bij. Men voege een liter en
een kwart water bij 50 gram Abdassol
en een goede halve liter water bij 25
gram Abdassol.
Men dompele een ruige borstel in de
oplossing, welke men tevens goed
schudt.Daarna borstele men krachtdadig
de rug der dieren. Men borstele zoodanig
dat de bulten week worden, de korsten
weggaan. Men kome daarna een tweede
maal over den rug, teneinde de vloeistof
goed te doen indringen. Het behandelen
met Abdassol vergt niet meer dan 2 min.
per dier.
Best zal men de dieren behandelen
een veertiental dagen voor ze naar de
weide trekken. Om zeker te zijn dat
geen enkele larve ontsnapt is, en tevens
ook om de larven te dooden, welke na
derhand nog moeten ontkiemen, zal men
de behandeling een tweede maal herha
len alvorens de dieren op de weide te
brengen.
In algemeenen regel volstaan 50 gram
Abdassol voor het behandelen van 10
tot 12 dieren, 25 gram zijn voldoende
voor 5 6 dieren. De hoeveelheid kan
lichtjes verschillen volgens de sterkte
der ziekte.
Abdassol is te verkrijgen op onze
bureelen en in onze magazijnen.
De leden die nog verlangen deel
te nemen aan onze
Groote Prijskampen
voor Aardappelvelden en
Beetvelden
worden dringend verzocht het
inschrijvingsbulletijn, volledig in
gevuld, ten spoedigste naar onze
bureelen te Aalst te sturen, want
op Vrijdag 1 Mei worden de in-
schrijvingslijsten definitief geslo
ten.
Na 1 Mei wordt geen enkele
inschrijving meer aanvaard.
Voor inschrijving en deelne-
mingsvoorwaarden, zie bladz. 3
van dit blad.
van Rechtskundige Dienst wordt ge-
honden op Zondag 10 Mei van
10 tot 3 aar, in onze bureelen De
Vilanderstraat, Aalst.
de Apostel der Melaatschen
Wie was hij Een eenvoudig Vlaam-
sche boerenzoon uit Tremeloo waar hij
geboren werd in 1840. Priester gewor
den vervoegde hij de schare der Zen
delingen welke ons diep geloovig
Vlaamsche volk zoo talrijk levert voor
den dienst des Heeren 1
Hij vertrok als missionnaris naar de
Hawaï-eilanden met hunne legendarisch
mooie natuur, een aardsch paradijs.Doch
toen hij aanlandde liep onder het volk
de afschuwelijke plaag der melaatsch-
heid.
Daar de ziekte ongeneesbaar was en
zich snel verbreidde, zonderde de over
heid onverbiddellijk de aangetasten af
van de overige bevolking door hen over
te brengen naar het eiland Molokaï.
Wie daar ooit den voet zette mocht
er niet meer af en was tenslotte levend
begraven.
Een zekeren dag vernam Pater Da-
miaan van zijn Bisschop enkele bijzon
derheden over het gruwelijk bestaan
der ongelukkige melaatschen op Mo
lokaï.
Gehoor gevend aan zijn medelijdend
hart en in een opwelling van naasten
liefde smeekte hij zijn bisschop om naar
Molokaï te mogen vertrekken.
Met het eerste schip dat naar Molo
kaï eetwaren bracht, vertrok Pater
Damiaan...
Een ware hel was het daar. Honder
den zieken leefden er in de diepste zede
lijke en stoffelijke ellende. Er waren
geen dokters of verplegers. De zieken
leefden er in hutten of in een vervallen
vuile leprozerij. Door den drank poog
den zij, al was 't maar voor een paar
uur, hunne bittere ellende te vergeten.
Zoo laag waren zij gevallen dat zij door
hunne levenswijze eerder geleken aan
dieren dan aan menschen.
f Aan deze verworpelingen zou Pater
Damiaan met zijn blakend hart van naas
tenliefde, zijn vroom en vriendelijk aan
gezicht, verzorging en troost brengen.
Hij zou de ellendigste zijner broeders
terug brengen naar hunnen Goddelijken
Meester.
16 jaar bracht Pater Damiaan door
tusschen de arme melaatschen. Hij ver
zorgde de zieken, waschte hunne won
den en etterbuilen uit, reinigde hunne
hutten en bracht de leprozerij in behoor
lijken staat. Hij was op groote schaal de
liefhebbende Samaritaan waarvan onze
Goddelijke Meester met zooveel lof
spreekt in het Evangelie.
Deze beoefening van de hoogste
naastenliefde ging natuurlijk gepaard
met het onderricht in den kristelijken
godsdienst.
Deze verworpelingen welke alle hoop
verloren hadden, kregen stilaan de hoop
terug in hun eeuwige eindbestemming
en bekeerden zich tot den God der
Hoogste Liefde, die eens zijn laatste
druppel bloed vergoot voor het heil van
het diepgevallen menschdom en wiens
voetstappen zoo treffend werden ge
volgd door Pater Damiaan, den apostel
der Melaatschen.
Helpers kwamen nadien Damiaan
vervoegen twee priesters, twee broe
ders, drie zusters.
Het onvermijdelijke gebeurde Da
miaan zelf werd door melaatschheid
aangetast, leed er jaren aan en stierf
blijmoedig en rustig op 15 April 1889.
Onder den breeden boom, naast het
oude kerksken, werd hij onder de hart
verscheurende droefheid zijner diep be
proefde lotsgenotcn ten grave geleid.
In De Koornbloem van 4 Mei 1926 vinden we een dichtje dat
we hier wel willen weergeven na 10 jaar
Lutv speelt de Zuiderwind in lichten dans
In 't gulden geel van 't golvend rijpend koren,
En hoog de zon op land en akkervoren
Legt ongemeten mild haar gouden glans.
In 't voorjaar wierp de hand des akkermans
De zaden uit geen enkel ging verloren
Want vol belofte in 't zengend zonnegloren,
Staat rijp de oogst en wacht de maaier thans.
En... diep in al dat goud en al dat geel,
Diep in 't gewemel van die korenaren
Staan blauwende oogen stil en kalm te staren...
Ze staan er zwijgend en ontelbaar veel,
De Korenbloemen die nog nooit verveelden.
Daar mooi ze zijn in rijpe korenweelde I
Em. Van den Broeck
Door zijn leven van alles-opofferende
naastenliefde is de gansche wereld, zoo
wel niet geloovigen als geloovigen.door
vurige bewondering aangegrepen ge
weest.
De Amerikaansche Natie heeft aan
zijn duurbaar overschot de hoogste eer
bewezen. Men heeft de bewaring van
zijn lichaam betwist als de relikwie van
een heilige.
Zelfs in den huidigen tijd van alles
overrompelend materialisme en ikzucht
straalt zijn naam als een schitterende
lichttoren boven de woeste baren der
lage menschelijke hartstochten.
Als een Koning doet hij zijn intrede
bij zijn volk, doch als een Koning van
de edele kristelijke naastenliefde 1
De noodzakelijkheid om ziekten en
insekten bij onze fruitboomen door
kunstmatige middelen te bestrijden,
dringt zich van langs om meer op gezien
de natuurlijke middelen en vijanden niet
meer bij machte schijnen om ze doel
matig te keer te gaan.
We weten dat ondanks een oordeel
kundige bemesting, zoo volledig en
kwistig mogelijk toegediend, ondanks
onze jaarlijksche snoeiïng of sleuning om
licht en lucht in de kruinen van onze
boomen toegang te laten vinden, on
danks de bescherming van alle nuttige
diertjes die ons helpen in den strijd, on
danks al onze onderhoudszorgen, ziek
ten en insekten van langs om driester
optreden. Dat het dus werkelijk noodig
is onze fruitbeplantingen met zekere
producten te bespuiten, daarvan is te
genwoordig om zoo te zeggen iedereen
overtuigd.
Ons Ministerie van Landbouw heeft
inzake bespuitingen nog geen bepaalde
beslissing genomen.
Wel worden ze fel aangeprezen, maar
de fruitkweekers blijven toch vrij ze uit
te voeren of niet. Tegen dergelijke vrij
heid meen ik nochtans protest te moe
ten aanteekenen. Ziekten zooals het
schurft, het moniliarot, verspreiden zich
door bacteriën van den eenen boom
gaard in den anderen en zetten de ziekte
aan gezonde vruchten over. Vlinders,
kevers, muggen, gevleugelde luizen ver
spreiden zich van den eenen boomgaard
in den anderen, zoodanig dat iemand die
zijn boomen verwaarloost, oorzaak is
dat de onkosten die zijn gebuur zich ge
troost om de zijne te verzorgen gedeel
telijk verloren gaan.
Met welk recht mag uw gebuur zulks
doen Moest het nu gebeuren dat de
bespuitingen algemeen geschieden, dan
zijt gij. zoowel als ik, ervan overtuigd
dat na eenige jaren we niet anders meer
op de markten dan gezond en zuiver
fruit zouden aantreffen. De verplichting
ware dus hoegenaamd geen facisme,
maar wel het in werking treden van een
billijke en rechtvaardige beperking van
een zoogenaamde misplaatste vrijheid.
De meesten onzer kweekers beginnen
dit in te zien.
Welke zijn'nu de hoofdplagen die elk
jaar opnieuw "moeten bestreden worden?
U kent allen de schurftziekte die ons
fruit zoo afzichtelijk leelijk maakthet
moniliarot dat ons van de vruchten niets
overlaatde bladluizen, de rupsen, de
wollige bloedluis, de appel- en peer
maden. Om deze te bestrijden hoeven
niet alleen een winterbespuiting
we
maar ook een lente- en zomerbespuiting
toe te dienen. Voeg daarbij dan nog een
afzonderlijke bespuiting tegen de blad
luizen, wanneer deze zouden verschij-
De winterbespuiting wordt voor-
nen
namelijk aangewend om de eieren van
vlinders en bladluizen te dooden en ook
voor de algemeene zuiverheid van den
boom, het vernietigen van wieren en
korstmossen. Het product dat reeds af
doende bewezen heeft doelmatig te wer
ken en dus voor de winterbespuiting het
meest in aanmerking komt is wel car-
bolineum. Doch de tijd voor deze be
spuiting is voorbij en we hoeven ons
nu voornamelijk met de lentebehande
ling bezig te houden. Peze wordt uitge
voerd tegen de schurftziekte, het moni
liarot en ook tegen de appel- en peer
maden.
Winter- en lentebehandeling zijn wel
de twee bijzonderste en wel zoodanig
dat, wanneer ze regelmatig en degelijk
toegepast zijn, ze de zomerbehandeling
soms overbodig maken voornamelijk als
iet weder gunstig meewerkt.
Tegen de schurftziekte voert men
twee, soms drie bespuitingen uit de
eerste onmiddellijk voor het ontluiken
der bladeren de tweede na het afval-
en den kroonbladeren en een derde
ater als de boomen in volle blad staan
en we bemerken dat het noodig is. Te
gen de schurftziekte gebruikt men Bor-
deleesche pap voor pereboomen, Cali-
fornische pap voor appelboomen doch
gezien de moeilijkheid om deze beide
producten te bereiden, raden we U ten
zeerste aan ze te vervangen door N OS-
PR ASIT. Van dit product gebruikt ge
750 gram per 100 liter water voor pere
boomen en slechts 500 gram voor appel
boomen. Dit produkt werkt uitstekend
en de bereiding van de vloeistof biedt
geen enkele moeilijkheid. Men kan het
ook doelmatig aanwenden tegen het
moniliarot. Voor de leden van Redt U
Zeiven,, meenen we er te mogen bijvoe
gen dat Nosprasit in onze magazijnen
te krijgen is.
Tegen de appelmade bezigt men ura-
niagroen, loodarseniaat of wel Solbar
gemengeld met loodarseniaat. Dit laat
ste mengsel tegen 1/2 kilo solbar en 1/2
kilo loodarseniaat per 100 liter water
prijzen we ten zeerste aan het werkt
niet alleen als maaggift maar tezelvertijd
als zwamdooder van allerlei ziekten. De
appelmade verschijnt in twee genera-
tiën op een zomer en vergt dan ook
twee behandelingen de eerste na het
afvallen der kroonbladeren de tweede
wanneer de appels de dikte hebben van
een kaatsbal. De verwoestingen door de
appelmade aangericht nemen van jaar
tot jaar toe, zoodanig dat we thans met
spijt moet bekennen dat door onze ver-
waarloozing een geesel te meer uit onze
boomgaarden te weren valt.
Waarom niet gesproten? Waarom
niet eens een proef gedaan Of zoudt
ge soms voor een uitgave van 50 fr.
terugdeinzen wanneer we U verzekeren
TELEFOON 267.
Uit hoogachting den Heer Caudron aangeboden.
