De Levensduurte en onze
Landbouw.
Nieuwe richtingen inzake
Fruitteelt.
Arbeid adelt»
Landbouwweekblad
Voor en door de Landbouwers
Gewestelijke Prijskampen
voor tweejarige
Hengst~ en Merrieveulens
San Sebastiaan, Toevluchtsoord
der Bannelingen.
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
ZONDAG 6 MAART 1938
Prijs 35^ centiem
20de JAARGANG Nr 1000
Abonnementsprijs 15 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng varboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opstelier
O. CAUDRON.
Bureel en Redactie t Zeeberg kaai, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
De illusie van
devaluatie en de
regeering Van
voorspoed welke de
geleide economie der
Zeeland-De Man het
land voorspiegelden is alreeds verzwon
den. De harde werkelijkheid heeft het
wierrookvat dat destijds zoo duchtig
werd gehanteerd door de politiekers der
regeeringspartljen ter eere van ex-eer
sten minister als onbruikbaar doen ber
gen. Iedereen voelt immers aan den lijve
dat het land, na een kortstondige periode
van kunstmatigen welstand, opnieuw
het tijdperk der magere jaren is inge
treden.
Zooals de heer Beaudouin het uitwees
in het verslag uitgebracht namens de
Senaatscommissie van Financiën, is 's
lands openbare schuld binnen het tijd
perk 31 December 193631 December
1937 gestegen met 2254 millioen frank,
terwijl de buitenlandsche schuld enkel
daalde met 1199 millioen. Hierin is dan
nog niet begrepen de leening van 5 mil
lioen pond sterling 4 °/o (740 millioen
frank) uitgeschreven in December 1.1.
waarvan de opbrengst pas tijdens 1938
in de schatkist zal worden gestort.
Het bezit der Schatkist bij de Natio
nale Bank boekt op 22 December 1937,
bij vergelijking met den laatsten staat
van bezit gepubliceerd in 1936, eene
vermindering met meer dan 300 millioen.
De Staat heeft ruimschoots geput in
de beschikbare middelen voortkomende
uit de herschatting van het goudbezit
der Nationale Bank. Wijl deze beschik
bare middelen in goud omgezet nog
2852 millioen bedroegen in April 1937,
waren zij reeds gedaald op 20 Januari 11.
tot 1067 millioen, hetzij een verminde
ring van 1785 millioen.
De heer Baudouin besluit uit de ver
schillende berekeningen welke hij uit
voerig aanhaalt, dat de uitgaven door
de Schatkist gedaan in 1937 met meer
dan 3 1/2 milliard de invorderingen heb
ben overschreden.
De belastingsvermindering over en
kele maanden ingevoerd zal alras onge
daan worden gemaakt door nieuwe be
lastingen welke een milliard zullen be
reiken. De eerste minister Janson be
reidde de goede gemeenschap reeds
voor op deze verhoogde belastingen
tijdens zijn redevoering onlangs uitge
sproken op het banket der buitenland
sche pers.
De staatsfinanciën zijn dus zwaar ziek.
Ook de economische toestand is verre
van rooskleurig. Het aantal werkloozen
schommelende rond de 200.000 is op
nieuw bijna zoo aanzienlijk als vóór de
devaluatie. Zij treft vooral de kleine
nijverheden in het Vlaamsche land, die
niet genieten van den staatssteun zooals
de Waalsche groot-nijverheid.
Volgens betrouwbare statistieken,
wordt thans 67 °/o der werkeloosheid
vastgesteld in de Vlaamsche provinciën.
De op de begrooting voorziene bedra
gen voor werkloozensteun zullen dan
ook in hooge mate onvoldoende zijn en
door aanzienlijke bijkredieten dienen
aangevuld.
De loonsverhoogingen welke inge
volge de waardevermindering der munt
deze laatste tijden werden toegestaan
wegen niet ep tegen de prijsstijging der
producten van eerste noodwendigheid.
Vandaar komt natuurlijk sterke mis
noegdheid tot uiting bij den arbeiders
stand.
De socialistische arbeidersafgevaar
digde Mevrouw Blume was de tolk de
zer misnoegdheid in hare interpellatie
ter Kamerzitting van 22 Februari 1.1.
Door verschillende overigens interes
sante berekeningen, toonde zij aan dat
de loonen thans uitbetaald in verschil
lende bedrijven en streken van het land
onvoldoende zijn om een behoorlijk
levensonderhoud te verschaffen aan een
normaal arbeidersgezin.
Zij betoogde dat om aan dezen wan
toestand een einde te stellen de regee
ring maatregelen moest treffen tot ge
voelige vermindering der levensduurte.
Bij de aanwijzing dezer maatregelen had
zij het echter totaal verkeerd voor, om
dat zij op partijdige wijze al de offers ge
vergd door de vermindering der levens
duurte ten laste legde van onze land
bouwers.
Zoo vroeg zij onder meer een ver
ruiming van den invoer van bevroren
vleesch om het vleesch goedkooper te
maken en maatregelen om de bloem in
prijs te doen dalen. Zij protesteerde ver
der tegen de overdreven winsten behaald
door de suikerfabrieken en de maalde
rijen en oordeelde dat de winstmarge
tusschen den verkoopprijs van het graan
en van het meel dient verminderd.
De heer Pierlot, Minister van Land
bouw, diende de interpellante op ge
paste wijze van antwoord. Wij kunnen
ons in groote lijnen met dit antwoord
vereenigen.
Hij zegde onder meer De prijs aan
de landbouwers betaald dient niet ver
ward met den prijs die aan de kleinhan
delaars wordt betaald. Eens dat de
landbouwer zijn aardappelen en zijn vee
heeft verkocht, is hij niet meer verant
woordelijk voor den prijs van het vee.
Welnu, juist deze prijs heeft belang voor
den verbruiker....
De kostende prijs van de boter was
gedurende het jaar 1937: 24 fr.aan
den landbouwer werd 22,80 fr. betaald,
de kleinhandelsprijs was 25 fr. in de
voornaamste steden.
In Januari 1938 is de kostende prijs
sterk gestegen, terwijl de groothandels-
prijs 24 fr. en de kleinhandelsprijs 28,50
frank bedroeg. Aldus had de handelaar
4,50 fr. winst, terwijl de landbouwer
nauwelijks tegen den kostenden prijs
verkocht.
Gedurende het jaar 1937 was de
groothandelsprijs van de melk 0,70 fr.
en de kleinhandelsprijs 1,55 fr.; twee
maal duurder.
Voor Januari 1938 was de groothan
delsprijs 0,82 fr. en de kleinhandelsprijs
1,78 fr.
Wat het vleesch betreft is de verge
lijking tusschen de groot- en de klein
handelsprijzen moeilijker, want men
verkoopt het vleesch tegen verschillende
prijzen volgens de deelen.
In 1937 bedroeg de prijs van levende
ossen 5,75 fr., deze prijs is lager dan de
kostende prijs, maar de prijs van entre-
cote bedroeg 22,75 Ir. voor een kilo.
De varkens werden levend verkocht
tegen 5,44 fr per kg., terwjjl de prijs van
cóteletten 17,85 fr. bedroeg.
De vergelijking tusschen deze cijfers
treft mij.
Het is zeker dat de landbouwer niet
met het grootste deel van de winst gaat
loopen, terwijl hij nochtans de voort
brenger is en zijn arbeid in den prijs van
het product moet rekenen en bovendien
het risico moet loopen.
De waarheid is dat de verdeeling
slecht is ingericht en dat voor vele pro
ducten de kosten inzake bewerking en
vervoer bezwarend zijn.
Wat verder verklaarde de Minister
nog De prijzen van de landbouwpro-
dukten zijn merkelijk gedaald, de kosten
de prijzen daarentegen verhoogd. Dit is
een kiesche toestand die men moet
trachten op te lossen.
Vroeg of laat zal het vraagstuk der
verdeeling moeten opgelost worden...
Er dient een juiste oplossing gevon
den tusschen het etatisme en het huidige
regiem van anarchie.
Mevrouw Blume heeft gezegd dat de
verhouding tusschen het loon en de
levensduurte belang had voor den ar
beider. De arbeider moet weten wat hij
zich met zijn loon kan aanschaffen. Het
zelfde geldt voor de landbouwers.
In afwachting dat grondige hervor
mingen worden doorgedreven, moet de
landbouwer van zijn arbeid kunnen
leven. Is zijn verkoopprijs lager dan zijn
kostende prijs, dan moet hij de uitbating
van zijn bedrijf staken. Derhalve kunnen
wij thans onze grens niet verder open
zetten voor den invoer van vreemd
vleesch. Wat het varkensvleesch betreft,
kan ik u verzekeren dat de prijs ervan
bij de landbouwers reeds op overdreven
wijze werd omlaaggehaald.
Doch gij zult mij vragen hoe de
vreemde producten op onze eigen markt
kunnen mededingen Gelief u slechts te
herinneren dat sommige landen aan hun
producenten reusachtige premies verlee-
nen. Deze premies bedragen soms 1500
frank per uitgevoerd dier.
Tot daar de minister. Wij kunnen zijn
redevoering beknopt samenvatten als
volgtDe landbouwers zijn niet de
schuld der stijging van de levensduurte,
vermits de verkoopprijzen zelfs hunne
voortbrengstkasten niet dekken. Van
vrijen invoer kan geen spraak zijn zoo
lang het buitenland aan dumping doet.
De oplossing dient gezocht in een zeer
doelmatige reglementeering van de ver
deeling of van den tusschenhandel en in
de vermindering van den kostprijs.
Het vraagstuk schijnt ons aldus juist
gesteld. Doch dit volstaat niet, men
moet er zonder verwijl de juiste oplos
sing aan geven.
Te dien einde geven wij in overwe
ging aan den Minister de maatregelen
inzake verdeeling der producten welke
wij hebben uiteengezet in onze twee vo
rige bijdragen.
Op de grondoorzaken van de huidige
wanverhouding tusschen de detailprijzen
en de voortbrengersprijzen die verband
houden met de gevolgen der muntdeva-
luatie, hebben noch Mevrouw Blume
noch de Minister gewezen. Vermoede
lijk met reden 1
Zjj zijn nochtans niet moeilijk om
vast te stellen Bij de voortbrengers zijn
de verkoopprijzen niet gestegen in ver
houding tot de verhooging van de kost
prijzen, bij de loontrekkenden is de be
zoldiging niet geklommen in verhouding
tot de stijging der prijzen van de pro-
dukten van eerste noodwendigheid.
Deze feiten alleen volstaan om het
failliet der devaluatiepolitiek aan te
toonen 1
Onze Spaansche reportage.
30.000 Catalanen verblijven In de hoofdstad
van Guipouzcoa.
V.
San Sebastian, Januari 1938.
Dat de drankhuis-uitbaters te San
Sebastian gouden zaken maken, heb ik
U terloops in den loop van mijn vorigen
brief verteld. Doch ook de hotelbezitters
worden schatrijk.
San Sebastian is de schoonste bad-
stad van Spanje en gaat dus prat op een
groot aantal prachtige hotels, waar de
Spaansche grandes vóór den burger
oorlog hun zomerseizoen doorbrachten.
Het Maria-Christina-hotel b.v. kan
wedijveren met de rijkste hotels van
Nizza of Menton. Vóór den burger
oorlog telde San Sebastian 75.C00 in
woners, thans is dit cijfer op zijn minst
verdubbeld. Al de hotels zitten stamp
vol. Een persofficier verklaarde ons dat
minstens 30 000 Catalanen een veilig
onderkomen te San Sebastian hadden
gevonden. De edelen en rijken uit Rood-
Spanje, die een kans zagen om te ont
snappen, hebben hun tenten te San
Sebastian opgeslagen.
Toen we den eersten avond in de
hoofdstad van Guipouzcoa een hotel
hadden gevonden na veel moeite
en na ons verfrischt te hebben in de
rookzaal even gingen uitblazen, ver
wonderde het ons daar zooveel men-
schen te zien. Met moeite konden we
een plaats vinden.
Een gedienstige heer noemde ons de
namen der aanwezigen. Graven en mar
kiezen met de vleet. Treurige geschie
denissen, Graaf X. die maanden in de
gevangenissen van Madrid had gezucht
en uitgewisseld werd. Maar de angst
der voorbije maanden heeft er een wrak
van gemaakt. Vrouw en kinderen ver
zorgen hem op hun best. Aan een andere
tafel een jonge dame. Zij is een Ameri-
kaansche van geboorte en haar man,
Markies Y. was vliegerofficier. Bij het
uitbreken van den burgeroorlog werd
hij gefussilleerd. Hare bezittingen liggen
in Rood-Spanje en ze leeft van hetgeen
een bank haar voorschiet. In een hoek
zit een Catalaan. Vóór den burgeroor
log was hij 100 millioen rijk. Zijn fabrie
ken en eigendommen liggen in 't rood
gebied. Hij heeft zijn leven kunnen red
den en dit van zijn vrouw en kinderen.
Van zijn ouders, broeders en zusters
weet hij niets. Zijn ze vermoord
In de rookzaal van het hotel brengen
al deze lieden hun dagen door. Wanneer
ze hooren dat er buitenlandsche journa
listen zijn aangekomen, hebben we geen
rust meer. Ieder wil ons zijn avontuur
lijke vlucht vertellen. En daarbij laten
ze het niet. Ook de laatste berichten
van den oorlog fluisteren ze u in het oor.
Toen Mr Guldentops, oud-kuituur
overste aan de staatstuinbouwschool
van Vilvoorde en leeraar aan de, tot
ons groot spijt, afgeschafte provinciale
tuinbouwschool van Quatrecht, hier in
Aalst, in de feestzaal van het stadhuis,
een voordracht kwam geven met als
onderwerp 44 Nieuwe richtingen inzake
fruitteelt en fruithandel dan legde hij
nadruk op vier voorname punten waar
op we dan, in dit artikel, eens willen
terugkeeren.
1) De keuze van de fruitsoort aange
past aan den grond van de streek. Fruit
soort moogt U hoegenaamd niet ver
warren met fruitvariëteit alzoo is de
appelaar een fruitsoort en Cox orange
Peppin„ een verscheidenheid in de soort.
Wanneer ge nu op voorhand weet dat
een bepaalde fruitsoort b.v. appelaars
na een tiental jaren groei en ontwikke
ling beginnen te lijden aan de kanker en
ah dit in den grond van uw streek een
algemeen verschijnsel is, dan zoudt ge
blindelings in 't water loopen indien ge
die fruitsoort wildet telen in uw grond,
ten ware ge de ooi zaken zoudt kunnen
wegnemen, iets waar soms groote on
kosten aan verbonden zijn, te groot zelfs
om er nog een winstgevende teelt te
kunnen van maken.
Hetzelfde weze gezegd van den per
zikboom die na een leeftjjd van eenige
jaren begint te kwijnen en te lijden aan
de gomziekte. Doch integendeel indien
ge bemerkt dat perelaars in uw streek
goed gedijen, flinke boomen worden met
weelderige oogsten, dan zouden we U
ten zeerste aanraden U enkel met deze
fruitsoort bezig te houden, wel te ver
staan, indien ge kweekt voor den han
del en niet enkel uit liefhebberij of voor
eigen voorraad. U begrijpt, zoowel als
wij, dat ge met U te houden aan een
bepaalde fruitsoort ge de kansen fel ver
hoogd om prachtige uitslagen te beko
men en hooge winsten te verwezenlijken.
2)Een beperkte variëteitenkeus. Som
mige frultkweekers zijn echte verzame
laars van fruitverscheidenheden en bij
den oogst hebben ze dan een geringe
hoeveelheid van iedere variëteit voor
handen, te weinig om er een handelaar
mede te gerieven en te veel om ze alle
maal zelf te verorberen. Die verzame
lingen passen opperbest in onze tuin
bouwscholen waar ze tot de kennis der
variëteiten dienen moeten, ook wel bij
een liefhebber die zoo lang mogelijk en
om zoo te zeggen het gansche jaar door
van fruit, gewonnen in zijn eigen tuin,
genieten wil. Dit is dan louter liefheb
berij, waartegen we onze tuinbouwers
waarschuwen willen, omdat ze op hun
bedrijf, eerst en vooral, een bestaansmo
gelijkheid moeten zoeken. Wanneer men
zich beperkt tot zes variëteiten en ten
hoogste tien van een zelfde fruitsoort
en naar gelang de uitgestrektheid van
de teelt, dan vinden we dit ruimschoots
voldoende.
In de keuze van deze variëteiten zal
men rekening houden a) van het tijd
stip van rijpwording; b) van de handels
waarde der verscheidenheid c) van de
onderlinge aangepastheid voor het be-
(Zievervolg op de 2de bladzijde)
Ze beschikken allen over geheime bron
nen. De "bulos„ dit zijn berichten
waarvan men niet kan zeggen of ze
waar zijn of niet waar zijn gedijen in
het klimaat van San Sebastian als enkel
onkruid kan gedijen Met velen van deze
lieden heb ik gesproken. Vroeger waren
het allen kleine cresussen, hooggeplaat
ste en invloedrijke heeren, ze hadden
allen rijkdom en macht. Hier in het hotel
zijn ze alleen maar "refugiados,,, dit is
bannelingen. Doch wanneer ze vertellen
dan klaren hun gezichten op en stijgt
hun persoonlijkheid tot in de wolken. In
den tegenwoordigen tijd vertellen ze
over voorbij dingen.
Als ik in mijn auto stapte, zegde ik
tot mijn chauffeurvoer mij naar het
banket bij Zijne Excellentie B...
Een auto hebben ze allang niet meer
en de tijd der banketten is voorbij, al
twijfelt er niemand aan dat de goede tijd
spoedig zal weerkeeren. Licht als alleen
Spanjaarden dat kunnen, nemen deze
zware dagen op, waarin ze licht brengen
door droomen en vertellingen. De fan
tasie der Spanjaarden is werkelijk onuit
putbaar.
We hebben een oude edelman uitge-
noodigd om met ons te avondmalen. In
de rookzaal van het hotel had hij ons
aangesproken en er was geen middel om
hem kwijt te spelen. We scheurden van
den honger. Voor 9 uur 's avonds moet
men niet naar de eetzaal gaan. In Spanje
middagmaalt men om 3 ure en avond
maalt men op zijn vroegst om 9 uur.
Daaraan waren we in de eerste dagen
nog niet gewoon en indien we onzen
honger wilden stillen, moesten we het
gezelschap van den edelman ook aan de
eettafel voor lief nemen. En onder het
drinken van een flesch wijn en het eten
van de lekkere en overvloedige spijzen,
was de oude edelman loslippiger dan wie
ook. Niet dat hij den toestand zwart in
zag. Integendeel. Alles zou weer in zijn
oude plooien komen. Later. Maar eerst
zouden er nog vele moeilijkheden moe
ten overwonnen worden, ook van den
kant van de aanhangers van generaal
Franco. Met de Falangisten liep hij niet
hoog op. Volgens hem waren het ver
kapte socialisten die het op de eigen
dommen der rijken gemunt hadden. Ze
hadden den steun van enkele generaals
en ook Franco scheen voor het pro
gramma van de Falange gewonnen te
zijn. Druk werd er reeds gesproken over
de herverdeeling van het grootgrond
bezit en het programma der Falange
zou, zoo had generaal Queipo de Llano
verklaart, tot het uiterste worden uitge
voerd. Maar de edelman geloofde er
geen zier van. Hij kende zijn landgenoo-
ten- Aan doordrijvingskracht hadden zij
groot gebrek en de rijken waren nog
niet aan het einde van hun Latijn.
Dien avond kwamen enkele Duitsche
soldaten in de eetzaal. En al de aanwe
zigen stonden op en juichten de Duit-
schers toe. Aan een klein tafeltje zaten
enkele Italiaansche officieren. De aan
wezigen hadden er geen oog voor over.
De Duitschers waren jonge opgeschoten
kerels. De Italianen zaten er in gezel
schap van vrouwen.
's Anderdaags, vroeg in den morgen,
vertrokken we naar Burgos waar we
talrijke gesprekken met de meesters van
het nieuwe Spanje zouden hebben en
dus eindelijk ook eens landbouwproble
men zouden kunnen aanraken. Immers,
dit was gedeeltelijk het doel van deze
reis.
Genoemde Prijskamp zal plaats
hebben te Aalst-Esplanade op
Dinsdag 8 Maart te 9f30 ure»
iuutiü
TELEFOON 267.
