DE BOERENKRIJG
HetVlaamsch Economisch
Verbond en de Landbouwers
Zoo verre moest het komen
Arbeid adelt*
Landbouwweekblad
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
Voor en door de Landbouwers
ZITDAG
BERICHT
in het Mechelsche
ZONDAG 10 JULI 1938
Prijs 35^centicm
Abonnementsprijs 15 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aandniding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opstelier
O. CAUDRON.
Bareel en Redactie t Zeebergkaai, 4» Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Oader de leiding van het Boeren-
front werd In de streek van de vroege
aardappelen een echte boerenkrijg inge
zet, erger nog als deze welke verschei
dene malen en voor verschillende doel
einden door Redt U Zeiven werd uitge
roepen en voor het laatst in 1936 voor
het bekomen van hoogere prijzen voor
melk, aardappelen en eieren.
De handel in vroege aardappelen, die
in de streek van Heyst-op-den- Berg en
Mechelen op eene bij ons ongekende
manier wordt gedreven, kende zulke
misbruiken dat de boeren er ten slotte
moesten tegen opkomen.
Denkt na dat de aardappelen er wer
den geleverd zonder prijs en dat de
boer eerst na een of twee weken wist
wat de handelaar hem wilde betalen 1
In de streek van Aalst verkoopt men
"boter bij de visch„ en zoo de prijs niet
hoog genoeg is houdt de boer puur en
simpel zijn patatten op de hoeve.
Verschillende achtereenvolgende ja
ren werd door het Bestuur van Redt U
Zeiven de minimumprijs in volle seizoen
op 40 fr. vastgesteld (de heel vroege
van 100 tot 150 fr.) en iederen boer
was akkoord deze prijs te houden.
Het is verstaanbaar dat tegen de on
gezonde practijken die de boeren in het
Mechelsche tientallen jaren hebben ge
duld, eindelijk verzet moest uitbreken,
waarvan de gevolgen niet zullen uit
blijven.
De laatste dagen werd ook de melk-
staking uitgeroepen, als protest tegen de
lage prijzen welke de melkerijen be
talen.
Op 3 Mei 1937, in een brief geteekend
Van Kerckhoven, werd door 't Boeren-
front dezelfde melkstaking voorgesteld
aan Redt U Zeiven, met bede een ant
woord te geven in ons blad.
De Koornbloem van 9 Mei 1937, ver
melde het akkoord van Redt U Zeiven
om meê te doen en eene algemeene
staking uit te roepen.
Om reden welke we niet kennen ging
alsdan de staking niet door en werd
dezelve nu plots deze week uitgeroepen.
We kunnen niet anders dan een goed
succes toewenschen aan de kranige
boeren van het Mechelsche, met de ver
zekering dat we steeds bereid zijn om
aan te sluiten, indien hunne gedeeltelijke
poging moest mislukken.
Redt U Zeiven stond steeds aan den
kop waar het de verdediging gold van
de boerenbelangen en staat nog gereed
om met alle goedmeenenden ten strijde
te trekken.
Het verheugt ons verder te zien dat
men er eindelijk in gelukt is de lamme
goedzakkerij van de boeren af te schud
den, iets waarvoor Redt U Zeiven en
De Koornbloem sinds haar ontstaan
hebben gestreden.
Door eendrachtige werking en het
stellen van een daad zal er voor de boe
ren ook eens een dag komen dat ze als
burgers van den lande zullen worden
ontzien en recht op bestaan zullen ver
overen.
Dat de Minister van Landbouw, in
uiterste instantie, inzie dat het hoog tijd
wordt om met de zoolang beloofde
landbouwpolitiek der Regeering te be
ginnen.
Voor enkele weken werd op initiatief
van onzen bestuurder O. Caudron in
den schoot van het V.E.V. een land-
bouwcommissie gesticht.
Afgevaardigden van vereenigingen,
handelaars en nijveraars die zich met
landbouwartikelen bezig houden en aan
gesloten bij het V. E. V., kwamen reeds
tweemaal bijeen teneinde voeling te zoe
ken en enkele besprekingen te houden.
Vanaf de eerste vergadering bleek
het wel zeer nuttig dat dergelijke kom
missie werd opgericht, gezien de vele
vraagstukken die landbouw, handel en
nijverheid ten zeerste aanbelangen en
aldus een algemeen nationaal belang
beteekenen.
Op de eerste vergadering werd een
motie aangenomen van den heer Cau
dron inzake het beter verdeelen der
kredieten voor openbare werken, zoo
dat ook de buitengemeenten hiervan
hun deel zouden krijgen. Aangaande het
werkloozenvraagstuk werd eveneens
stelling genomen.
In ons blad van 5 Juni 1,1. werd de
zelfde kwestie besproken en eene motie
door het bestuur van Redt U Zeiven
aan de Regeering gezonden.
Op de tweede vergadering van de
Landbouwkommissie V. E. V. werd de
dagorde verder besproken en vooral met
het oog op het gebruik der werkloozen
voor werken van openbaar nut.
Verder werd door den heer Janssens,
voorzitter der Vereeniging van Expor
teurs van Vleeschwaren en Vleesch-
conserven, de volgende uiteenzetting
gehouden dewelke we hier, gezien haar
algemeen belang, ook voor den land
bouw, in haar geheel weergeven
MIJNE HEEREN,
fjet ligt niet in onze bedoeling U hier
vandaag een volledige uiteenzetting te
geven omtrent den toestand onzer
vleeschnijverheid of onzen vleeschex-
port. Ik verwijs hiervoor naar het
"Congres ter Orienteering der Vleesch-
cijverheid,, gehouden te Leuven in
September 1.1., en waar heel de kwestie,
uit landbouwoogkundig standpunt.gron-
dig is besproken geweest.
Ik veronderstel echter dat U ervan
overtuigd zijt dat ons land, met zijn
groot getal kleine boeren en met zijn
overheerschende kleinlandbouwersbe-
drijven, in staat is, zoowel als Nederland
en Denemarken, groote getallen var
kens te kweeken, waarvan een gedeelte
als bacon zou uitgevoerd worden. Ver
der veronderstel ik dat U ervan over
tuigd zijt dat het varken een grondstof
geworden is voor een heele reeks van
nijverheden, als daar zijn de worstfa
brieken, de fabrieken van hammen in
blik, de spekzouterijen en de reuzel
smelterijen, en dat de goede gang dezer
nijverheden alleen de landbouw kan
bevorderen en de werkloosheid op
slorpen.
Mij steunende hierop, zal ik zoo vrij
zijn U hier vandaag alleen twee voor
stellen uiteen te doen, dewelke onze
landbouw in het algemeen en onze
vleeschnijverheid in het bijzonder, zeer
zouden kunnen bevorderen en misschien
op nieuwe banen sturen. Ik wil namelijk,
in naam der exporteurs van vleesch
waren en vleeschconserven, de steun
vragen der hier vertegenwoordigde
vereenigingen, alsook van het Vlaamsch
Economisch Verbond, opdat zij allen
samen met ons, bij de bevoegde over
j heden zouden aandringen eerstens om
een uitbreiding te bekomen van onzen
export naar Engeland en tweedens tot
een bevordering van onzen export in
iet algemeen door het afschaffen der
overdrachttaks op de varkens, geslacht
in de export-abattoirs.
A) Uitvoer naar Engeland.
Teneinde U deze kwestie goed te
aten begrijpen, acht ik het noodig U
eerst een kort overzicht te geven van de
listoriek van onzen uitvoer naar dit
and, dat altijd het grootste vleeschin-
voerend land der wereld is geweest.
Vóór en de eerste jaren na den oorlog,
was België er toe gekomen, dank zij zijn
geographische ligging, en een snelle
vervoerdienst, welke ons toeliet ons
vleesch op enkele uren tijds op de Lon-
densche markt af te zetten, een belang
rijke plaats op de Engelsche markt in te
nemen.
In Juni 1926 kwam echter het em-
largo op het versch vleesch en ons land
zag zijn uitvoer stopgezet en stilaan
ïeelemaal verdwijnen. De andere lan
den, Denemarken, Holland, Polen,
Jthauen enz., alhoewel zij vroeger ook
reeds bacon invoerden, legden zich on
middellijk op den nieuwen artikel toe en
gelukten er in, na zekeren tijd, hun oude
plaats te veroveren en zelfs te verbeteren.
Enkele jaren later, toen Engeland zijn
eigen landbouw krachtdadig begon te
steunen en er van invoerbelemmering
sprake begon te zijn, werd er door de
1 bijzonderste exporteerende landen,
een vrije contingenteering in werking
gesteld teneinde te komen tot een regel-
matigen export. In Augustus 1932 werd
de contingenteering echter door Enge-
and zelf ter hand genomen en werd het
contingent der regelmatig exporteerende
anden vastgesteld op basis der vorige
aren. België werd niet erkend als
export-land en gerangschikt tusschen de
onbeduidende landen, als Luxemburg,
Duitschland. juist alsof België nooit een
cilogram vleesch naar Engeland had
geëxporteerd. Deze "onbeduidende lan
den mochten elk 400 cwt. 't zij 20 ton
per week invoeren.
Het is alleen maar spijtig dat de
Belgische Regeering op dat oogenblik
niet aangedrongen heeft bij de Engelsche
Regeering, om België te doen rang
schikken bij de erkende export-landen
en er op te wijzen welk belangrijk aan
deel België steeds had in hun vleeschbe-
voorrading. Het contingent voor de
11 erkende landen wordt immers alle
drie maanden opnieuw vastgesteld en
besproken, zoodat men beter in staat is
zijn belangen te verdedigen.
Het eerst vastgesteld quantum van 20
ton per week werd nadien gereduceerd
tot 11.250 kg. per week. Werd in het
begin ons nog toegelaten dit contingent
te gebruiken, 't zij voor bacon, 't zij
voor hammen in blik, zoo werd vanaf
1 Januari 1937, dit ook voor ieder vast
gesteld de 11.250 kg. per week, 't zij
585.000 kg. per jaar, werd verdeeld in
512.000 kg. voor bacon en 72.900 kg.
voor hammen in blik.
Waren er vroeger slechts twee
export-slachterijen dewelke zich het
gansche contingent verdeelden, zoo
zijn er de laatste tijden nog verschillende
bijgekomen, dewelke allen hun deel
opeischen, zoodat het deel van ieder
een onbeduidende hoeveelheid gewor
den is.
Wij mogen dan ook besluiten dat onze
uitvoer naar Engeland ten zeerste zou
moeten vergroot worden.
Welke middelen staan nu te onzer
beschikking om hier verandering in te
brengen
('t Vervolgt.)
Bij uitzondering zal onze Rechts
kundige zijn Zitdag houden in ons
lokaal De Koornbloem op Zon
dag 10 Juli a.st. van 8,30 uur tot
10 uur en niet den eersten Zondag
van Juli.
De schandalige uitpersing beu grijpen de Boeren
naar het Wapen der Melkstaking.
Ter gelegenheid van het Gulden-
sporenleest, zullen onze Magazij
nen en Bureelen, morgen MAAN
DAG 11 JULI, vanaf 'S MIDDAGS
gesloten zijn.
Op talrijke plaatsen in het land voor
al in Brabant en Antwerpen hebben de
melkerijen en melkhandelaars over en
kele dagen den melkprijs verlaagd tot
het bespottelijk bedrag van 0,75 fr. ja
0,70 fr. per liter l
Meent U dat de verbruikers in de
groote steden den prijs welke zij betalen
voor de melk, die hun dan nog dikwerf
gedeeltelijk ontdaan van haar vetgehal
te wordt geleverd, in evenredigheid
hebben zien verminderen
U hebt het glad verkeerd voor. Te
Antwerpen wordt de melk in 't klein aan
den verbruiker nog steeds verkocht te
gen 1,75 fr. tot 1,80 fr. per liter.
De tusschenhandel wint dus op een
liter melk 1,05 fr. tot 1,10 fr. per liter,
hetzij boven de 100 °/o meer dan de prijs
bekomen door den voortbrenger.
De landbouwer die kapitaal en lang-
durigen arbeid heeft besteed aan de
voeding en het onderhoud van zijn vee
en aan de voortbrengst der waar, die
hierbij blootgesteld is aan zware be-
drijfsrisicos, zooals het mond- en klauw
zeer het de laatste maanden zoo treffend,
ja tragisch heeft aangetoond, bekomt
slechts prijzen die hem zwaar bedrijfs
verlies veroorzaken. De tusschenper-
soon integendeel verwezenlijkt op enkele
uren tijd, veelal zonder speciale beroeps
kennis, en in elk geval zonder noemens
waardig risico, bij de omdeeling der
waar tusschen de verbruikers eene winst
die meer dan het dubbele bedraagt van
den prijs betaald aan den voortbrenger.
Het gevolg de voortbrenger en de
verbruiker worden op schandalige wijze
uitgezogen.
De woorden welke wij hier gebruiken
zijn niet te sterk. Dergelijke toestanden
moeten toch door elk onbevooroordeeld
mensch bestempeld worden als hoogst
onrechtvaardig, zoowel voor den voort
brenger als voor den verbruiker. Wij
zeggen bovendien dat zij formeel in strijd
zijn met elke logische economische or
dening.
Er is meer. Deze schromelijke wan
verhouding leidt er toe dat de boer, on
der de ophitsing en verkeerde voor-
ichting eener landbouwvijandige en be
vooroordeelde pers, aan de verbruikers
wordt voorgesteld als de bewerker van
iet duur leven.
Hij wordt gansch ten onrechte in de
oogen van de verbruikersmassa het
zwarte beest met het noodlottig gevolg
dat de regeering onder den drang eener
verkeerd ingelichte openbare meening
de grenzen openzet voor vreemde pro
ducten of andere maatregelen treft tot
drukking der voortbrengerspr(jzen, dan
wanneer deze zelfs den kostprijs niet
dekken. Aldus wordt de strijd tegen de
evensduurte gevoerd op den rug der
loeren, dan wanneer zij, zoowel als de
verbruikers, het slachtoffer zijn van de
overdreven winstmarge genomen door
de tusschen personen of van de slechte
verdeeling der landbouwproducten.
De Regeering heeft reeds over maan
den de wanverhouding ingezien welke
heerscht tusschen de prijzen betaald
aan de landbouwers en deze geëischt
van de verbruikers. Reeds ter Senaat
zitting van 1 Februari 1.1. verklaarde de
heer Pierlot, toenmalig Minister van
Landbouw
Het vraagstuk van de verdeeling
der waren moet vroeg of laat worden
opgelost. De moeilijkheden aan die eco
nomische betrekkingen verbonden we
gen zwaar op den landbouwersstand en
op de verbruikers.
De voortbrenger die er kapitaal in
steekt besteedt een langdurigen arbeid
aan de voortbrengst der waar en loopt
gevaren. Hij heeft recht op een grootere
winst en zekerheidsmarge dan de tus
schen persoon.
Het aantal kleinhandelaars is zoo
groot, de distributiekosten zijn zoo hoog,
dat vele kleinhandelaars, alhoewel zij
prijzen buiten verhouding met de gele
verde waar eischen, toch nog karig be
deeld zijn.
Verder verklaarde de Minister De
Minister van Landbouw zal niet het
jaar 1939 afwachten om te handelen
zooals hij beloofd heeft.
In zijn antwoord op de interpellatie
van het socialistische kamerlid Mevr.
Blume ter Kamerzitting van 22 Februari
1.1., zegde zelfde Minister letterlijk "De
waarheid is dat de verdeeling slecht is
ingericht en dat voor vele producten de
kosten inzake bewerking en vervoer be
zwarend zijn.
Onlangs zinspeelde de heer Hey-
mans, huidige Minister van Landbouw,
op dezelfde wanverhouding en betoogde
dat een oplossing zich opdringt. Doch
na verloop van al deze maanden is er
nog niets gedaan tot regeling van dit
zeer dringend vraagstuk. De heer Pier
lot kondigde de instelling aan van een
commissie tot onderzoek van de kwestie.
Waar blijft deze commissie en waar
blijven hare besluiten
Woorden en beloften hebben onze
boeren alreeds met de vleet gekregen,
doch de eerste daad om de hen zoo
dikwijls toegezegde winstmarge op hun
bijzonderste producten te verzekeren,
moet nog steeds door de overheid wor
den gesteld I
Zelfs bij de samenstelling van advi-
seerende commissies bij de officieele
organismen welke als opdracht hebben
te beslissen over de richting van de bij
zonderste bedrijfstakken van onzen
landbouw, zooals den Nationalen Zui
veldienst, werden de belangen van de
voortbrengers op ergerlijke wijze over
het hoofd gezien.
Wanneer dan bepaalde feiten zooals
de buitensporige verlaging van den
melkprijs en de geweldige inzinking der
aardappelprijzen, de schraapzucht der
tusschenpersonen in al hare duidelijkheid
aantoonen, is het dan te verwonderen
dat het verbitterd gemoed der landbou
wers in opstand komt en dat zij zelf de
daad stellen waarop zij tevergeefs van
wege de overheid hebben gewacht
Dat onze landbouwers weigeren ver
der op schandalige wijze uitgebuit te
worden door schraapachtige tusschen
personen is hun volle recht, dat zij wei
geren nog langer hun producten af te
leveren tegen verliesprijzen, daarin heb
ben zij volkomen gelijk 1
Daarom verklaren wij ons solidair met
de kranige actie onzer bedrijfsgenoten
uit het Mechelsche en Brabant, die on
der de leiding van het Boerenfront de
melkstaking hebben uitgeroepen en bo
vendien weigeren nog aardappelen te le
veren onder een bepaalden prijs
Wij wenschen dat hun kranig optre
den, dat wij als voorbeeld stellen aan alle
landbouwers, volledig sukses moge heb
ben. Doch zelfs indien dit laatste uit
blijft, zal hunne krachtdadigheid aan de
regeerders hebben getoond dat onze
boeren zich niet meer laten paaien met
woorden en beloften. Hierdoor alleen
reeds zullen zij aan den boerenstand een
niet te onderschatten dienst hebben be
wezen.
Men werpe niet op dat de actie der
landbouwers nutteloos is, daar zij in-
druischt tegen de ijzeren wet van vraag
en aanbod 1 Hier immers wordt deze
economische wet verkracht door de be
rekende maneuvers der tusschenperso
nen die eenerzijds door niet te recht
vaardigen middelen de prijzen bij de
voortbrengers drukken en anderzijds
van de onwetendheid der verbruikers
proflteeren om zich overdreven winsten
toe te eigenen.
Deze maneuvers der tusschenperso
nen kunnen nochtans verhinderd wor
den door een regeering die handelend
durft optreden.
In ons nummer van 27 Februari 1.1.
hebben wij onder verwijzing naar wat in
Engeland, Zwitserland, Duitschland,
Nederland en het Groot-Hertogdom
Luxemburg gebeurt, aangetoond wat
onze Regeering doen kan om aan de
landbouwers een billijken prijs te verze-
keren en tevens de belangen der ver-
i bruikers te vrijwaren.
Wij herhalen hier nogmaals beknopt
het stelsel dat wij voorstaan
I (Zie vervolg op de 2de bladzijde)
TELEFOON 267.
