Goedkoop leven uitsluitend
ten laste van de Boeren
De Roggesteun komt er
DE DAG DER DOODEN.
I
i
Arbeid ac
lelt*
Landbouwweekblad
Voor eo door de Landbouwers
ZITDAG
zal de Roggesteun er komen.
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
ZONDAG 30r OCTOBER 1938
Pil)» 35 centiem
20dt JAARGANG Nt 1034
Abonnementsprijs 15 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opstelier
O. CAUDRON
Bareel en Redactie t Zeebcrgkaai, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hnnne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Wanneer wij de economisohe pers
der laatste weken in oogenschouw ne
men, valt opnieuw de heftige campagne
op welke wordt gevoerd tegen de helaas
nog zoo gebrekkige en onvolledige
maatregelen tot verdediging van onzen
landbouw. Het minste dat wordt ge
daan, om hulp te bieden aan bepaalde
takken van onzen landbouw welke den
ondergang nabij zijn, wordt voorgesteld
als een verzwaring der levensduurte, als
een belemmering der uitvoermogelijk-
heden voor onze nijverheid, als een
aanslag op de economie van het land.
De hatelijke partijdigheid van be
doelde bladen komt duidelijk voor,
wanneer wij hunne houding nagaan ten
opzichte van de uitgesproken bescher
mingsmaatregelen welke getroffen wer
den ten voordeele van bepaalde Bel
gische producenten van grondstoffen
onmisbaar voor onze nijverheden. Aldus
werd er geen protest uitgebracht tegen
de zware vergunningstaks op den invoer
van vreemde steenkolen ingevoerd bij
koninklijk besluit van 30 September 1.1.
Deze taks bedraagt nochtans 15 fr.
per ton op de huiskolen, 10 (r. per ton
op de kolen bestemd voor de fabricatie
van cokes. Er wordt door bedoelde
pers niet gezegd, wat nochtans de
waarheid is, dat deze vergunningstaks
niet noodzakelijk is om de goed inge
richte en levenskrachtige mijnen te
steunen, doch voce doei heeft sommige
Waalsche koolmijnen, die de uitputting
nabij zijn, te beschermen en het leven te
rekken tegen al de regels eener gezonde
economie.
Er wordt niet berekend welke zware
verhooging van productiekosten hieruit
voortspruit voor de andere nijverheden
die afgewerkte of half-afgewerkte pro
ducten fabrikeeren voor het binnenland
en grootendeels voor het buitenland en
zelf meerendeels niet in rooskleurigen
toestand verkeeren. Het is enkel wan
neer hulp wordt verleend aan onzen
landbouw, welke nochtans op gebied
van productiekosten en voortbrengst
per Ha. niet moet onderdoen voor een
der welk vreemd land, dat de groote
alarmtrom wordt geroerd.
Waar blijft dan de bezorgdheid van
deze penneridders voor het algemeen
belang Of vereenzelvigt zich die be
zorgdheid met de belangen der groot-
financie die hare kapieaien belegd heeft
in de uitgeputte koolmijnen
Deze laatste weken waren hoofdza
kelijk de verhooging der vergunnings-
taks van 10 tot 20 fr. op vreemde tarwe
en de verplichte inmenging van inland-
tche tarwe in de maalderij ten bedrage
van 25 °/o# het voorwerp der aanvallen
van de economische pers.
Onder hoofding "Slecht Werk,, leidt
"L'Echo de la Bourse» den aanval. Deze
maatregelen, schrijft het blad, veront
rusten geweldig de nijverheidswereld,
omdat zij zullen meebrengen 1° een
verhooging der levensduurte en bijge
volg van den kostprijs der nijverheids
producten 2° een vermindering van de
uitvoermogelijkheden naar sommige
landen, die in België landbouwproduc
ten invoeren.
1. Verhooging der levensduurte.
Hier betoogt L'Echo dat de brood-
piijs, ingevolge de daling van den we-
reldpiijs van de tarwe, niet moet stijgen,
doch dat de daling der levensduurte,
welke bietvan het normaal gevolg
moest zijn, door de valorisatie maatrege
len der Regeering verhinderd wordt.
Het is inderdaad juist dat het brood
niet duurder moet kcsten. Ten opzichte
van hetzelfde tijdstip van verleden jaar,
kost het thans 30 tot 35 ct. minder. Het
is ook waar dat het brcod, om reden
der abnormale daling der tarweprijzen,
moest afslaan zender den Regeerirgs-
steun. Maar zouden cok de nijverheids-
producten niet afslaan moesten de tal
rijke en in verhouding merke ijk zwaar
dere beschermingsmaatregelen waarvan
zij genieten, door o Rtgeering opge
heven werden? Immers volgens het
algemeen index der evensduurte op 15
Augustus 1.1., staan de gemicdelde prij
zen der nijverheidsprocktcten 103 punten
hooger dan deze der landbouwpro-
ducten.
j Of moet de landbouwer altijd alleen
het kind der rekening zijn
Men vergete niet dat de huidige
wereldprijs der tarwe op verre na haren
kostprijs niet dekt. Het is daarom dat
door al de voortbrengstlanden aan de
tarweverbouwers onder vorm van uit-
veerpremiën, gewaarborgde minima-
prijzen of volgens andere modaliteiten
steun wordt verleend.
Wanneer wij onze tarwe en andere
graanprijzen vergelijken met deze van
toepassing bij onze buurlanden, dan
stellen wij vast dat België de laagste
prijzen heeft. Nederland verzekert aan
zijn boeren een tarweprijs van 170 fr.,
Frankrijk 204 fr., Italië 215 fr., Duitsch-
land 250 fr., Zwitserland 230 fr.
In België bedraagt de vastgestelde
tarweprijs enkel 120 fr. Het brood kost
in België 1,90 fr., in Frankrijk 3 fr., in
Engeland 3,65 fr., in Nederland 3,40 fr.,
in Italië 3,25 fr., in Duitschland 4,15 fr
in Denemarken 6 fr,, fn Noorwegen
6,70 fr.
Deze vergelijkende prijzen volstaan
om aan te toonen dat de broodprijs
alhier zeker geen factor is welke de
stijging der levensduurte veroorzaakt en
de nijverheden verplicht tot het betalen
van loonen die buiten verhouding zijn
met deze ten laste van de nijverheid in
de naburige landen.
Men vergete bovendien niet dat de
valorisatie der inlandsche granen niet
alleen voor doel heeft aan de graanver-
bouwers een rechtmatig loon voor hun
arbeid te verzekeren, doch zij is onmis
baar voor het herstel van het evenwicht
in onze landbouwvoortbrengst.
Inderdaad, ingevolge de slechte
prijzen der granen tijdens de vorige
jaren, werd de graanteelt bovenmatig
ingekrompen en te sterke uitbreiding
gegeven aan de veeteelt en den tuin
bouw, met het gevolg dat er in deze
beide takken reeds overproductie bestaat
en dat het bestaan van de honderdui-
zende veehouders en tuiniers ernstig
bedreigd wordt. Een doelmatige graan-
valorisatie is dus een hoofdfactor tot het
het voeren eener gezonde landbouw
politiek in België.
Een welvarende land- en tuinbouw
hebben toch hun belang voor onze
nationale economie, immers hunne
opbrengst vertegenwoordigt een groo-
tere waarde dan deze van al de groote
nijverheden te zamen.
2. Vermindering der uitvoer
mogelijkheden.
De bescherming waarvan de inland-
sche tarwe geniet en de uitbreiding der
tarweteelt welke zij bevordert zullen,
volgens L'Echo, voor gevolg hebben
dat België minder tarwe moet invoeren
en ook dat ons Land, ingevolge de be
staande ruilakkoorden, minder nijver
heidsproducten zal kunnen uitvoeren
naar die landen waar wij onze tarwe
betrekken. Verder zal de verplichte in
menging van inlandsche tarwe onze han
delsbetrekkingen bensdeelen met som
mige landen, zooals Roemenië, die ons
zachte tarwe leverden van ongeveer de
zelfde hoedanigheid als de inlandsche.
Hierbij dient aangemerkt
1) Dat indien minder uitvoeren na-
deelig inwerkt op onze handelsbalans,
minder invoeren integendeel voordeelig
inwerkt, zoodat onze algemeene han
delsbalans er ten slotte niet zal onder
ljjden.
2) De uitbreiding der tarweteelt in ons
land zal nooit van dergelijken omvang
zijn, dat zij onze handelsbetrekkingen
met het buitenland merkelijk wijzigt.
3) Waar de verplichte inmenging van
inlandsche tarwe in het broodgraan voor
gevolg moet hebben de inkrimping van
het gebruik van tarwe voor veevoeding,
zal zij ook een grooter invoer van pro
ducten voor dierenvoeding noodzakelijk
maken.
4) Wat den invoer van tarwe uit be
paalde landen betreft, deze zal groote-
lijks afhangen van de prijzen welke de
tarwe uit de verschillende landen op be-
i paalde tijdstippen bereikt. De maalde
rijen veranderen immers hunne samen
stelling volgens de prijzen van het sei
zoen. Is bvb. op een bepaald tijdstip de
Russische tarwe beterkoop dan de Roe-
meensche, dan zullen zij meer Russische
tarwe koopen en omgekeerd.
Er is ten slotte een argument voor de
uitbreiding der graanteelt dat door de
laatste gebeurtenissen in het daglicht
werd gesteld. Bij eventueel internatio
naal conflict, dat onvermijdelijk gepaard
gaat met moeilijkheden van bevoorra
ding uit het buitenland, is het vau over
wegend belang dat ons land zoolang
mogelijk met zijn eigen voortbrengst
aan de behoeften zijner bevolking kunne
voldoen. Op dit gebied is het zeker van
groot nut dat aan onze graanteelt mer
kelijke uitbreiding worde gegeven. Aldus
worden dan tegelijk de andere takken
van onzen landbouw n.l. de veeteelt en
de tuinbouw tegen overproductie gevrij
waard.
Trn slotte berekent L'Echo dat
de valorisatie aan den verbruiker 250
millioen zal kosten. Hij redeneert als
volgtEr zal nu een verschil zijn van
50 fr. tusschen de opgelegde prijs van
120 fr. en de prijs voor buitenlandsche
tarwe van dezelfde hoedanigheid. Voor
een opbrengst van 500 millioen kg. in
1938 (geschatte vooruitzichten) zal dit
dus maken 250 millioen frank die de
verbruiker meer zal moeten betalen.
Rekent uit welk uitwerksel dit zal heb
ben op de last van de loonen, de wedden
en vergoedingen van werklieden, be
ambten, ambtenaars.
Deze redeneering is verkeerd,
mits de prijs van het brood lager is
verleden jaar. De verbruiker zal
niet meer moeten betalen. Maar zonder
de valorisatie zou de landbouwer in
1938, 250 millioen niet "minder gewon
nen» doch 250 millioen meer verloren
hebben, weer eens ten profijte van de
nijverheid. Dat is klaarblijkelijk wat
L'Echo als gezonde economie zou be
titelen en verlangt.
Tenslotte willen wij nog een vraag
stellen aan L'Echo en andere bladen die
zoo hardnekkig te keer gaan tegen eiken
steun aan den landbouw. Meenen zij dat
de nijverheid werkelijk gediend is met
de verarming der landbouwbevolking
Of zijn de 800.000 inwoners die in ons
land hun bestaan vinden in den land
bouw, als afnemers en verbruikers van
nijverheidsproducten misschien van geen
tel?
Voor elk nuchterdenkend mensch is
het nochtans duidelijk dat deze stabele
klienteel van binnenlandsche verbrui
kers heel wat interessanter is
buitenlandsche welke, van dag
ingevolge beslissingen van
openbare besturen of andere
digheden waartegen men weinig vermag
aan onze nijverheid kan ontvallen.
dan de
tot dag,
vreemde
omstan-
ver-
dan
dus
Dank zij onze bemoeiingen, persoonlijk bij den heer Minister
van Landbouw
Dank zij de werking van ons blad De Koornbloem
Op het Kongres van het Katholiek Blok heeft Minister Hey-
man bevestigd
De graanvalorisatie zal uitgebreid worden tot alle graan
gewassen.
Bravo De boeren van de zandgronden zullen nu ten minste
kunnen rekenen op den steun der Regeering.
En dit niettegenstaande het algemeen verzet
of de onverschilligheid van de meeste Landbouw-
vereenigingen en Landbouwleiders.
Redt U 2Telven en De Koornbloem alléén hebben het pleit
gewonnen.
We brengen hier openlijk hulde aan de heer Heyman, Minister
van Landbouw, die recht zal geven aan wie recht toekomt en naar
we verhopen alle landbouwers van het land op denzelfden voet
wil behandelen.
Hij vergete echter niet dat de rogge heden verkocht wordt aan
hoogstens 60 frank, terwijl deze in verhouding van de tarweprijzen
minstens 100 frank waard is
Indien alle landbouwers op dezelfden voet worden be
handeld, moet er minstens een steunpremie van 40 frank de
100 kg. aan de rogge worden toegekend.
van Rechtskundige Dienst
wordt gehouden op Zondag
6 Nov. van 8,30 tot 10,30
uur, fn ons Lokaal, Groote
Markt, Aalst.
men de beeltenis kunnen lezen van de
betreurden, en duizenden gebeden zullen
als één ontzaglijke smeeking om goe
dertieren en erbarmen voor de zielen
der dooden, opstijgen ten Hemel, naar
den troon van Hem die over Leven en
Dood beschikt en Wiens wegen toch
zoo ondoorgrondelijk zijn.
Bidden wij voor de zielerust van onze
afgestorven familieleden en vrienden.
Het is de ware en eenige dienst die we
hen nog kunnen bewijzen.
Gebeden voor hunne ziel, ze wachten
er misschien hongerend op in -het hier-
namaalsche.
Versieren we hunne graven, en ont
steken we kaarsen ter hunner gedachte
nis, maar vergeten we toch vooral het
bijzonderste niet.
Want ook voor ons zal eens de tijd
komen waarop we vanwege al het
wereldsche maar één ding meer ver
wachten het gebed I
Memento homo...
Gedenk, o mensch... Gedenk dat ge
van stof en asch gemaakt zijt en dat ge
tot stof en asch zult wederkeeren.
Allerheiligen-Allerzielen.., Op dezen
dag zullen we allen een onderbreking
maken in onze dagelijksche beslomme
ringen. De harde strijd voor het be
staan, het betrachten en najagen van
aardsche goed zal voor één dag op het
achterplan geraken.
We zullen gedenken... Onze gedach
ten zullen toeven bij hen die den harden
loop van het leven te zwaar geworden
was en die nu slapen den eeuwigen
slaap ginds op de doodenakkers.
Voor onzen geest zullen ze rijzen, al
degenen die gingen om niet meer te kee-
ren. Ouders, broers, zusters, bloedver
wanten en vrienden.
Wie van ods heeft niemand te betreu
ren Hebben wij in den loop van het
jaar, in de voorbije jaren, geen smarte
lijk verlies geleden in den persoon van
iemand die ons duurbaar was
Dat is de ononderbroken cirkel van
het leven. Ouderlingen zullen hun afge
storven vrienden gedenken die hen voor
gegaan zijn naar het land, waar 't altijd
zomer is en zonneschijn. Ze zullen zich
zaken uit langvervlogen tijden herinne
ren, dingen van lief en leed, waarin die
afgestorvenen een vooraanstaanden rol
speelden. En in hun gemoed zal de vraag
rijzen Wanneer? Wanneer komt mijne
beurt
Anderen zullen zich hun gestorven
ouders herinneren, en een onuitgespro
ken doch diepgevoelde hulde brengen
aan dezen die hen het leven schonken.
Mannen of vrouwen zullen zich be-
diukt afvragen waarom huisgenoote of
man of kind zoo vroeg moest heengaan,
terwijl ze toch mekaar zoo innig lief
hadden.
Kinderen zullen weenen op het graf
van moeder of vader, of van beide, en
zich smartelijk doch nietbegrijpend af
vragen waarom de Groote Maaier zoo
wreed hen scheidde van hun dierbre
ouders, die ze zoo aanbaden en wier
steun zij zoo broodnoodig hadden.
De heele wereld zal gedenken.
De gansche menschheid zal treuren en
voor één dag misschien begrijpen dat
iedereen hetzelfde lot beschoren is, dat
het leven der menschen één voortschrij
dende gang naar den Dood is.
We zulien ons ervan doordringen dat
het leven op aarde zóó kort is. Wat be-
teekenen, en dat zijn dan nog uitzonder
linge gevallen, menschenlevens van 80
of 90 jaar in vergelijking met het eeu
wigdurend bestaan dat ons daarna te
wachten staat. Menschen van jaren zul
len het ons zeggen hoe hun lang leven
zoo kort lijkt, zoo bitter kort, en
hoe ze zich hun langvervlogen jeugd
nog kunnen voorstellen als ware het van
gisteren.
En velen zullen zich dien dag ook
eens in geweten afvragen, ginds op de
doodenakkers, in het aanschijn van het
sprekend bewijs der menschelijke ver
gankelijkheid, of het leven dat zij leiden
wel beantwoordt aan datgene wat er
van verwacht wordtn.l. de voorberei
ding tot een beter en eeuwigdurend le
ven hiernamaals.
Ontelbare menschen zullen de kna
gende en beschuldigende stem huns ge
weten hooren dat hen verwijt dat ze niet
op het ware pad zijn, en de beangsti
gende vraag zal zich voor velen stellen
Een nieuw jaar moet verloopen voor
aleer deze Dag der Dooden nogmaals
zal aanbreken zult gij nog onder de
levenden zijn of zult ge ook hier onder
de groene graszode rusten; zijt ge
gereed om voor den rechtersstoel van
den Allerhoogste te verschijnen
Dat zijn zoovele en zoovele gedach
ten die op Allerheiligen-Allerzielen al
ons denken in beslag zullen nemen.
Over gansch het geschapene zal de
Zegel der Stilte gedrukt staan, en zal
iedereen de adem van den Dood over
zich voelen gaan als een dreigende
waarschuwing.
Door de kille najaarslucht zullen de
zware en snikkende tonen der klokken
hun doodenlied zingen.
En naar de laatste rustplaats van onze
dierbare dooden zullen zich de scharen
geloovigen als een rij aaneensluiten tot
een ware begankenis.
Op de doodenakkers zal een heilige
stemming heerschen. Geen vreugdezang
of lach, geen dolle uitgelatenheid, maar
stil ingetogen uit eerbied voor het Rijk
van den Dood.
Liefhebbende handen zullen de graven
der dierbare dooden met bloemen ver
sieren, kaarsen zullen ontstoken worden
en in het bibberend licht zullen de ge
zichten strak zijn als wassen maskers.
Maar in de oogen der levenden zal
(Zie vervolg onderaan 3de kol.).
TELEFOON 267.
