Alweer een Boerenstaking
De Landvlucht in België
Grootsche Boeren betoo
ging te Brussel
Zomer-Melkmeel
1
Arbeid adelt.
Landbouwweekblad
Voor eo door de Landbouwers
ZITDAG
De Melkstalcing uitgeroepen.
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt 11 Zeiven
Oorzaken - Gevolgen - Middelen.
ZONDAG 2 JULI 1939.
Pr ij» 35 cetiea
21»te JAARGANG Nr;iU69
Abonnementsprijs 15 fr. 's jaars.
Men schrijft (n op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opsteller
O. CAUDRON.
Bureel en Redactie i Zeebergkaai* 4* Aalst.
Oe medewerkers rijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
De eenige oplossing is deze sedert lang voorgestaan
door Redt U Zeiven
Minimaprijzen voor de Landbouwprodukten.
Staken ligt niet in de natuur van den
boer. Het is strijdig met zijn kalmen,
vreedzamen en geduldigen aard, met
zijn onverdroten en noeste werkzucht.
Het mOet dus werkelijk verre over
zijn hout gaan alvorens onze boeren hun
toevlucht nemen tot de staking. En
nochtans is het deze twee jaren reeds
driemaal voorgekomen, dat de landbou
wers, in bepaalde streken van het land,
in een of andere productietak van hun
bedrijf, alle levering hebben stop gezet
om toch fatsoenlijker verkoopprijzen te
bereiken.
Zondag 25 Juni 1.1. heeft het "Boe
renbont» op zijn Congres voor zijn
leden de melk- en zuivelstaking uitge
roepen als protest tegen tde zware ver-
liesprijzen waartegen onze landbouwers
verplicht zijn hunne melk af te zetten.
Alhoewel het "Boerenbont,, eens te
meer ruiter alleen heeft willen spelen,
toch zeggen we met overtuiging dat de
zaak waarvoor zijn leden strijden recht
vaardig is, dat wij achter hen staan en
vurig wenschen dat hunne staking een
goeden uitslag oplevere.
Wij vinden het inderdaad een schan
dalige wantoestand dat onze landbou
wers, die voortdurend hun melkvee
moeten verzorgen, voeden, er belangrijke
kapitalen in beleggen met het risico ze te
verliezen door besmettelijke veeziekten,
per liter melk slechts 0,70 tot 0,75 fr.
ontvangen, terwijl de tusschenpersonen
op enkele uren tijds -er in de groote
verbruikscentra 1,40 tot 1,70 fr. per liter
van maken. Dit maakt dat de voort
brenger nog niet de helft ontvangt van
wat de tusschenpersonen aan de ver
bruikers aanrekenen.
Het stoot de weldenkende menschen
tegen de borst, dat de voortbrenger
geen verkoopprijzen bekomt die zijne
kostprijzen dekt, terwijl de melkerijen
en melkhandelaars enorme winsten ver
wezenlijken.
Wijl de cfficieele instanties niet tijdig
zijn tusschengekomen om den prijs van
0,82 fr. per liter, welke in de paritaire
commissie tusschen voortbrengers en
handelaars werd overeengekomen, door
deze laatsten te doen naleven, bleef er
geen andere uitweg over aan de voort
brengers dan de melklevering te staken
om verdere uitbuiting te voorkomen.
Doch, staking kan in een economie
welke op gezonde grondslagen berust,
geen normaal middel zijn om een be
hoorlijke prijzenregeling te vestigen I Er
dient een afdoende regeling getroffen
welke aan den voortbrenger een be
hoorlijken prijs verzekert 1 Want nie
mand met gezond verstand begaafd kan
het normaal vinden dat de tusschen-
persoon voor enkele uren arbeid meer
ontvangt voor eenzelfde product dan de
voortbrenger die er voortdurend zijn
arbeid en kapitaal aan besteedt.
Hier stelt zich het vraagstuk eener
rationneele verdeeling der landbouw
produkten. Wij hebben van verschillen
de ministers hooren verklaren dat er
flagrante wanverhoudingen heerschen
tusschen de prijzen welke de landbou
wer-voortbrenger voor zijne pruducten
ontvangt en deze welke den verbruiker
aan de tusschenpersonen moet betalen.
Allen verklaarden eensgezind dat een
regeling zich opdrong om deze wanver
houdingen weg te ruimen.
Nog ter kamerzitting van 20 Juni 1.1.
verklaarde de heer Aspremont-Lynden
letterlijk wat volgt
Een der redenen van de levens
duurte is He slechte distributie, zooals de
achtbare verslaggever heeft gezegd. In
België zijn er 26 kleinhandelaars voor
1000 inwoners, terwijl er in Frankrijk
slechts 6 zijn. Daaruit vloeit een belang
rijk verschil voort tusschen de groot
handels- en kleinhandelsprijzen.De land
bouw trekt slechts 49 t. h. van den prijs
der aardappelen, 49,7 t. h van den prijs
der melk. Zijn aandeel in den prijs der
groenten is evenzeer beperkt. Wat het
vleesch betreft, zijn de berekeningen zeer
moeilijk te maken. Het staat nochtans
vast, dat de winst van den landbouwer
op het geslacht vee niet overeenkomt
met de winst gemaakt door de tusschen
personen
Doch het volstaat niet het kwaad aan
te toonen, men moet het ook genezen.
Welnu, we stellen vast dat geen en
kele der achtereenvolgende regeeringen
iets her ft gedaan om een behoorlijke
regeling tot stand te brengen in de ver
deeling der landbouwprodukten en aan
den voortbrenger een billijken prijs te
verzekeren.
Integendeel. Wij hebben het volgende
vastgesteld Toen het Vlaamsch-Natio-
nalistisch kamerlid K. Pelgroms, bij de
bespreking van het wetsontwerp tot op
richting van den Nationale Dienst voor
Afzet van land- en tuinbouwproducten,
een amendement indiende, dat voor
doel had minimaprijzen te doen vaststel
len door paritaire commissies voor de
bijzonderste land- en tuinbouwproduc
ten, dan hebben de regeering, de drie
groote partijen, ja ze'fs de boerenverte-
genwoordigers, niettegenstaande de
wenschen uitgebracht op het landbouw-
congres van het Katholiek Blok in Oc
tober 1.1., zich broederlijk vereenigd om
bedoeld amendement te kelderen, onder
voorwendsel dat het viel buiten het ka
der van het besproken ontwerp.
Intusschen bijten onze boeren op de
kom en worden begraven onder mooie
redevoeringen en beloften I
Redt U Zeiven gaat er fier op sedert
ruimen tijd het eenige stelsel te hebben
verdedigd, dat aan onze boeren de zoo
dikwerf beloofde winstmarge kan verze
keren en de grondslag van elke doeltref
fende verkoopprijzenpolitiek namelijk
de minimaprijzen voor den voortbrenger.
Hoe wij dit stelsel willen verwezen
lijkt zien, hebben we uitvoerig toege
licht in talrijke bijdragen in ons blad.
Inzonderlijk kunnen we verwijzen naar
deze verschenen in onze nummers van
27 Februari en 4 December 1938 en
naar het artikel opgenomen in ons num
mer van 26 Maart 1.1. Wij herhalen hier
nogmaals beknopt onze zienswijze.
Vaststelling van billijke minima
prijzen ten voordeele der voortbrengers
en van maxima-prijzen ten voordeele
der verbruikers door het Departement
van Landbouw, op advies van paritaire
commissies samengesteld uit een gelijk
aantal vertegenwoordigers der voort
brengers eenerzijds, van de tusschen-
handelaars en van de verbruikers ander
zijds, onder voorzitterschap van een be
voegd en degelijk onderlegd hooger
ambtenaar van het Ministerie van
Landbouw.
De paritaire commissie zou het land
kunnen indeelen in verbruikcentra en
aan deze de meest passende bevoorra
dingstreken aanwijzen, hierbij in aan
merking nemende de meest voordeelige
wijze van verdeeliog der producten op
gebied van vervoerkosten en andere.
Zij zou periodisch de voortbrengst en de
verdeelingskosten berekenen om aldus
te komen tot een vaststelling van billijke
minima-prijzen welke mogen gevraagd
worden aan de verbruikers.
Aldus zou dan de winstmarge der
tusschenpersonen op normale wijze
worden vastgesteld.
De paritaire commissie zou, met het
oog op de vaststelling der minima- en
maximaprijzen, gewestelijke commissies
of secties kunnen aanstellen, met op
dracht in bepaalde streken den toestand
te onderzoeken en de paritaire commis
sie voor te lichten.
Het spreekt van zelf dat de regeering
streng de hand moet houden aan de prij
zenregeling welke op advies der pari
taire commissie werd afgekondigd.
Hiervoor zou zij beroep kunnen doen
op de medewerking der beroepsorgani
saties van voortbrengers, verbruikers en
handelaars vertegenwoordigd in de pa
ritaire commissies.
Wanneer wij de evolutie der gebeur
tenissen nagaan, meenen wij ons stand-
ongewijzigd te kunnen handhaven. In
minimaprijzen ligt de oplossing aan het
gewichtige vraagstuk der verdeeling van
de landbouwproducten. Talrijke andere
landen zijn ons trouwens in die richting
reeds voorgegaan. Al de andere maatre
gelen welke men ons voorstelt, kunnen
enkel het uitwerksel hebben van de
plaaster op het houten been.
van Rechtskundige Dienst
wordt gehouden op Zondag
2 Juli van 8,30 tot 10,30
uur, In ons Lokaal, Groote
Markt, Aalst.
Het XVIIh Internationaal Landbouwcongres te Dresden.
Het Boerenfront hield verleden .Zondag een welgelukte en
grootsche betooging te Brussel.
Vanaf 11,30 uur tot 1 uur stapten ruim 20.000 boeren uit bijna
alle streken van het Vlaamsche land door de straten van Brussel.
Een Waalsche afvaardiging van Le Front Paysan was
eveneens in den stoet aanwezig.
Op een twintigtal spandoeken werden de eischen der landbou
wers rondgedragen.
Nadien had eene massa vergadering plaats in het Sportpaleis,
waar door verscheidene sprekers de eischen der boeren werden
uiteengezet.
Op algemeene vraag werd tot staking van melkleveringen
besloten, staking welke deze week haar verloop had.
We brengen hier volgaarne hulde aan de leiders, die het aange
durfd hebben hun leden op te roepen en erin lukten 100 van hun
aangeslotenen op de been te brengen.
Het is een krachttoer vanwege leiders en leden, en deze mach
tige betooging moet haar weerklank vinden bij de regeering.
De tijd schijnt voorbij te zijn, dat de boeren als lammelingen
laten begaan.
We zijn er verheugd om en zullen het onze bijdragen om recht
te bekomen voor de noeste werkers van den lande.
Alvorens de zuiver landbouw-
kwesties, die op het Congres te
Dresden werden behandeld, aan
te vatten, willen we, in verband
met de hier onlangs verschenen
reeks artikelen over het vraagstuk
van de landvlucht, een uiteenzet
ting geven van een rede uitgespro
ken door de heeren Giele en Ma-
rique in de eerste sectie. Zij onder
zoeken de oorzaken van de land
vlucht in België en geven ook
middelen aan om haar te be
strijden.
De Feiten.
België heeft op dit oogenblik erg te
lijden onder de gevolgen van de land
vlucht.
Van 1910 tot 1937 is de bevolking
van België met 12 °/0 toegenomen.
Door de zorgen van de Nationale
Maatschappij voor de kleine landelijke
eigendommen werd een kaart opge
maakt, waaruit blijkt, dat de concentratie
der bevolking zich voltrekt in de buurt
der groote steden, in de dorpen waar er
een fabriek staat en in de dorpen voor
zien van snelle vervoermiddelen naar de
nij verheidsgebieden
In 1856 woonde 65 der bevolking
in de landelijke dorpen in 1936 nog
slechts 39 °/o. Van 1856 tot 1936 is de
bevolking met 3.801.000 zielen aange
groeid, waarvan slechts 331.840 voor de
landelijke gemeenten.
Deze cijfers duiden aan, dat de Bel
gische bevolking steeds meer het land
ontvlucht om zich te vestigen in de
steden en de groote nij verheidsge
bieden.
De Gevolgen.
Deze beweging heeft nadeelige ge-
gen voor de economische structuur en
de toekomst van ons land.
1) Onevenwicht tusschen de nijver
heid en den landbouw, daar de nationale
economie zich eenzijdig richt naar de
nijverheid. Het aantal personen dat in
den landbouw gebezigd wordt, neemt
regelmatig af. Deze onevenwichtigheid
is oorzaak dat onze nationale economie
niet soepel genoeg is. De economische
crisissen doen zich derhalve ook voor
als ware rampen. De landvlucht is de
bijzonderste oorzaak van de uitbreiding
van de plaag der werkloosheid.
2) Verergering van de plaag der
krotten. De bewoners uit de dorpen
komen in reeds overbevolkte streken en
huren kleine appartementen of bouwen
voorloopige woonhuizen. Dit heeft
voor gevolg dat de openbare machten
vroeg of laat financieel moeten ingrij
pen om de levensvoorwaarden van ar
beiders en werkloozen te verbeteren.
3) Vermindering van de nationale
landbouwproductie. Daar gansche fa
milies het land voor de stad verlaten',
bljjven ook de landerijen braak liggen
of het stukje grond waarop zij een deel
van hun bestaan wonnen. Het verlaten
land wordt met een grootere uitbating
samengesmolten en werpt een kleinere
productie af.
4) Vermindering van het geboorte
cijfer. In vele dorpen blijven alleen de
ouderen en jonggezellen achter. En ook
de jongeren, die naar de stad uitwijken,
zien er tegen op een kroostrijk gezin te
stichten.
De Oorzaken.
De bijzonderste oorzaak van dezen
stand van zaken moet men ongetwijfeld
zoeken in de kleine inkomsten. Een
landarbeider verlaat zijn dorp uit nood
zaak. In de stad of in de nijverheldsge-
bieden heeft de arbeider het veel beter.
Verdere oorzaken moet men nog zoe
ken in het feit, dat 60 van de lande
rijen aan niet-boeren toebehooren. Voor
den landbouw is dit oorzaak van onze
kerheid en een verhooging van den
kostprijs van de landbouwproducten
in een gebrek aan goede woningen en
een tekort aan een goede landbouwpo
litiek, die in ieder dorp een elite zou
vormen, vastbesloten de bestaansvoor
waarden van de landbouwers en de
landarbeiders te verbeteren.
De middelen om de landvlucht te
bestrijden.
Het eerste en bijzonderste middel ligt
in een verhooging van de inkomsten
van de mln-begoede families. Deze ver
meerdering kan verkregen worden door
een actie ingezet door de Regeering met
het doel de landbouwproducten te valo-
riseeren en de kostprijzen van deze pro
ducten te verminderen. Wanneer zijn
bedrijf rendeert, verlaat een landbouwer
zijn hoeve niet. Deze belangrijke kwestie
is verbonden aan de algemeene politiek
der regeering.
Verder kan de regeering door een wet
die den aankoop van landerijen door
landbouweis die zelf de aangekochte
gronden zouden bewinnen, te verge-
j makkelijken, veel bijdragen tot het stop
zetten van de landvlucht. De heeren
Giele en Marique voeren nog tal van
andere remedies aan verandering van
j de wet op de erfenissen en op het vrij
stellen van kleine landelijke eigendom
men.
Maatregelen genomen om de
landvlucht te beletten.
De heeren verslaggevers deelen dit
hoofdstuk in verschillende onderdeelen
in. Ten eerste, wat door de offlcieele
organismen werd gedaan het instellen
van een Nationale Maatschappij voor
den kleinen landelijken eigendom en het
Nationaal Instituut voor Landbouwcre-
diet. Resultaten duiden de verslaggevers
niet aan.
I Het privaat initiatief komt op geluk-
kige wijze de pogingen van de openbare
machten ter hulp. De opvoedende rol
van deze private organismen is zeer
groot. De talrijke landbouwkringen ver
meerderen niet alleen de technische on
derlegdheid van vele kleine boeren.doch
zij doen ook de landarbeiders meer hou
den van het land. In dien zin heeft de
Nationale Vereeniging voor het hoekje
grond of het Werk van den Akker veel
gedaan.
Er bestaat verder nog een Nationale
Commissie voor de verfraaiing van het
landelijk leven. Ook voor dit organisme
weten de verslaggevers geen resultaten
aan te duiden.
De verslaggevers zijn het totaal eens
met hetgeen we hier een paar weken ge
leden schreven. De nood is groot, het
evenwicht van onze nationale economie
is gebroken, in de steden en de nijver
heidscentra zijn duizenden en duizenden
werkloozen en de Regeering ziet dat
alles aan zonder in te grijpen.
Te Dresden hebben andere sprekers
maatregelen geschetst welke getroffen
werden in Duitschland, Frankrijk, het
protectoraat Bohemen en Moravië,
Roemenië, Noorwegen, Hongarije enz.
en het is spijtig dat we het hier moe
ten schrijven, doch België kwam, op het
gebied van de bestrijding van de land
vlucht, op geen eereplaats.
Nu veel koeien op de weide
gaan, hebben we weer het Zomer-
Melkmeel samengesteld.
Dit .Zomer-Melkmeel is geheel
aangepast aan het seizoen.
Koeien, die jong gras eten en
straks klavers, geve men
uitsluitend
Zomer-Melkmeel.
Indien de koeien gedeeltelijk
stalvoeder met hooi of stroo krij
gen, dan geve men Winter- en
Zomer-Melkmeel elk om de helft*
TELEFOON i 267.
