De thans van krachtzijnde
Pachtregeling.
De Boer in het 25® jaar der
Sowjetheerschappij.
Arbeid adelt,
Landbouwweekblad
Voor en door de Landbouwers
De Krotten
op den Buiten,
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zdvesi
i
ZONDAG 7 SEPT. i94i.
PrQ» 50 .«su-sa.
23,t. fik*£$iüN«» üt 1175
m&ma
m&sr tm
Abonnementsprijs 20 fa 's jaars.
Men schaft in op ons
Bureel en op elk postkantoren.
Het overnemen van artikelen
sonde? aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurde? en verantwoordelijke Opsteller i
O. CAUDRON.
Bareel en Redactie t Zeebergkaai» 4f Aalst.
De medewerkers sijn
verantwoordelijk voor hnnne
bedragen
Aankondigingen volgens
akkoord.
(2de Bijdrage)
Ir ons vorig rummer hebben wij j
achtereenvolgens de volgende belacg-
lijke bepalingen der huidige pachtrege
ling behandeld: duur der pachten, de op
zegging, de pachtprijzen. Thans hebben
wij het over de andere belangrijkste
punten onzer pachtwetgeving.
IV. Vrijheid van bebouwing.
Alle bepalingen waardoor de vrijheid
van den pachter omtrent de wijze van
bebouwing of nopens de vrije beschik
kingder producten, beperkt worden, zijn
ongeldig, met uitzondering dergene die
verband houden met de verplichting,
wat de bezaaiigen betreft, het land terug
te geven in den zelfden staat als bij de
ingebruikneming.
De bepalingen die de vrije beschikking
beperken van den stalmest gedurende
heel den pachttijd of van het stroo ge
durende de laatste twee jaren, zijn echter
geldig.
V. Verkoop van het goed.
Hier dient een onderscheid gemaakt
a) de pachter bezit een pachtbrief wel
ke vasten datum heeft door registratie of
door het ©verlijd?n van een der óader-
teekenaars.
In zulk geval mag de pachter het goed
verder in gebruik houden tot afloop van
het pachtcoa tract.
h) depachter heeft geen pachtccntract
of dit laatste heeft geen vasten datum.
In dit geval kan de pachter verplicht
worden het gehuurde goed vrij te laten
en kan hij zich niet beroepen b.v. op een
termijn van negen jaar bij eerste inge
bruikneming.
Er dient evenwel rekening gehouden
met bepaalde voorwaarden welke des
gevallend door de verkoopovereenkomst
aan den kooper opgelegd zijn betreffende
de rechten van den pachter.
In beide gevallen moet de kooper aan
den pachter de wettelijke opzegging
doen zooals reeds uiteengezet werd on
der II van oaze vorige bijdrage, dit is
in Blgemeenen regel twee volle jaren
vóór den eindvervaldag, behoudens de
uitzonderingen waarvoor een opzegging
van korteres duur volstaat b.v b. voor
bouw- of nijverheidsgronden.
VI. Overlijden van eigenaar
of pachter
Het overlijden van den eigenaar
wijzigt als dusdanig niet de rechten van
den pachter.
Het overlijden van den pachter in
tegendeel kan invloed hebben op de
pachtovereenkomst
b) de erfgenamen of rechthebbenden
van den overleden pachter hebben het
recht af te zien van de voortzetting der
pacht op voorwaarde dat zij van dit
recht gebruik maken binnen het jaar
volgende op het overlijden.
De opzegging te dien einde moet ge
daan worden minstens DRIE maanden
vóór den vervaldag voorzien door het
pachtcontract of door het plaatselijk ge
bruik.
b) De verpachter of eigenaar die zich
het recht heeft voorbehouden de pacht
te verbreken bij het overlijden van den
pachter, moet van dit recht gebruik ma
ken binnen het jaar volgende op het
overlijden, zulks op straffe van verval-
verklaring. De opzegging te dien einde
zal pas hare uitwerking hebben twee
jaar na hare dagteekening.
De bepalingen onder VI zijn van toe
passing, niettegenstaande alle strijdige
overeenkomsten welke dagteekenen van
vóór het overlijden.
VII. Rechten van den uittre-
denden pachter.
De wet bepaalt dat de uittredende
pachter recht heeft op een vergoeding
voor prijzij, dit is voor het stroo. den
mest, de navetten, de reeds gedane be
werkingen en verbeteringen aan de
gronden, wat hun staat van reinheid be
treft, aan de afsluitingen, de wateraf-
loopgreppels, de wegen dienende voor
het bedrijf der hoeve èn aan de gebou
wen en werken tot dit bedrijf behoo-
zend.
Wat betreft de beplantingen, gebou
wen en werken door den boer tijdens de -
pacht aangelegd of opgetrokken moet
men een onderscheid maken
a) indien zij werden uitgevoerd met de
schriftelijke toestemming van den ver
pachter, is deze verplicht ze over te ne
men hetzij tegen den prijs bepaald door
een overeenkomst gesloten bij het ver-
leenen der toelating, hetzij bij gebreke
aan dergelijke overeenkomst, tegen hun
ne waarde op het einde der pacht, gelet
op de bestemming van het verpachte
goed.
b) indien zij worden uitgevoerd zonder
de schriftelijke toestemming van den
verpachter, moet deze laatste, uiterlijk
drie maanden na de opzegging laten we
ten of hij, ja dan neen. hunne verdwij
ning eischt- Zoolang de eigenaar zijn wil
niet heeft beteekend de beplantingen of
gebouwen te behouden en in elk geval
na het verstrijken der drie maand vol
gende op de opzegging, kan de pachter
ze doen verdwijnen. Indien de verpach
ter ze behoudt moet hij, bij gebreke aan
vroegere overeenkomst tusschen partijen
omtrent het bedrag der vergoeding, aan
den pachter hunne waarde betalen op
het tijdstip van bet vertrek. Behalve
voor de beplantingen, mag de vergoe
ding de door den pachter gedane kosten
niet overschrijden.
De pachter moet de plaatsen in den
staat herstellen waarin hij ze heeft ont
vangen, indien hij gebruik maakt van
zijn recht van wegruiming, of indien de
verpachter de wegruiming vordert.
In geen geval mag de eigenaar of
verpachter de verdwijning vorderen der
draineeringswerken, zonder zijne toe
stemming uitgevoerd.
Indien de verpachter kan bewijzen
dat de uittredende pachter aan het goed
schade heeft berokkend door nalatig
heid of gebrek aan reinheid of onder
houd kan hij hiervoor schadevergoe
ding eischen of deze met de verschul
digde vergoeding voor prijzjj verrekenen.
Wettelijk is de verpachter de prijzij
aan den uittredenden pachter verschul
digd, doch ia feite is het doorgaans de
nieuwe pachter die de prijzij betaalt.
Gedurende de drie eerste maanden
van elke pacht, kan een van de partijen
de andere dwingen een omstandige
plaatsbeschrijving te doen opmaken. In
geval van weigering, kan de vrederech
ter bij vonnis niet vatbaar voor beroep,
i een deskundige aanstellen om daartoe
over te gaan.
VIII. Voortverhuring.
1 Ingevolge de wet, heeft de huurder
het recht het goed in onderuur te geven
of zijn huur over te dragen aan een an-
deren persoon, indien dit niet uitdruk-
kelijk verboden werd door den eigenaar.
Doch de hoofdhuurder blijft in begin- j
sel gehouden tegenover den eigenaar
voor de uitvoering van al de verplich
tingen voorzien in de huur- of pacht-
overeenkomst inzonderlijk wat betreft
de betaling van de pacht- of huurprijzen,
de uitvoering der huurdersherstellingen
enz.
IX. Verplichtingen voor
eigenaar en huurder.
In hoofdzaak moet de eigenaar het
goed derwijze onderhouden dat het kan
dienen tot het gebruik waartoe het ver
pacht of verhuurd werd. De groote her
stellingen vallen ten laste van den eige
naar zooals aan daken, muren, putten,
het verven en witten der buitenmuren,
behoudens wanneer de pachtovereen
komst er anders over beschikt.
De huurder moet het pachtgeld regel
matig betalen en het gehuurde goed ge
bruiken als een goede huisvader, zulks
beteekent als een oppassend man en
volgens de bestemming van het goed.
De lichte of huurdersherstellingen vallen
ten laste van den pachter zooals het
verven en tapisseeringen binnen huis enz.
(Wordt voortgezet).
LEDEN 1 Houdt de nummers van
ons blad samen, want heel dikwijls kunt
1 U er rud vinden voor vele gevallen.
Wanneer men over krotwoningen of
krotten spreekt stelt men zich onwille
keurig de donkere steegjes voor in steden
en nijverheidscentra, waar honderden
menschen, ouders en kinderen, zich op-
hoopen in enkele vernepen en muffe ver
trekken waar zon noch licht ooit door
drong. De treurige aanblik van deze
menschonwaardige toestanden slaat in
derdaad het gemoed van elk rechtgeaard
mensch.
Daarbij mag men echter niet vergeten
dat er ook op den buiten krotten en krot
woningen be3taan en wel in een mate
die niet altijd wordt vermoed. Bij een
onderzoek ingesteld door het Provinciaal
Bestuur in West-Vlaanderen werd vast
gesteld dat 1/3 van de krotten in de
landelijke gemeenten gelegen waren.
De krotwoningen op den buiten valten
minder op; zij zijn meestal afgelegen van
de groote verkeerswegenzelfs voor
wien dichterbij komt gaan ze soms schuil
achter 't groen, achter boom en blad. j
Daarom zijn zij niet minder schadelijk
voor de bewoners meestal een kroost
rijk gezin, die in één of 2 plaatsen
tusschen leemen muren zonder steenen
vloer of in een bouwvallig huis samen- j
hokken soms in de onmiddellijke nabij-
heid van een koe, een geit of andere
dieren. Wat dan te zeggen over de stal
len en andere landbouwaanhoorigheden
waarvan in ons land zeker niet de helft
beantwoorden aan de elementairste
voorschriften inzake hygiëne en doel-
matige veeteelt.
Deze vraagstukken werden lang uit
het oog verloren.
Zeker, men kan niet genoeg de plaag
bestrijden der krotwoningen inde ste
den, en daarvoor werd reeds veel ge
daan sedert 1884 heeft de Spaarkas
met haar kredietmaatschappijen leenin
gen toegestaan voor meer dan 200.000
arbeiderswoningen; de Nationale Maat
schappij voor Goedkoope Woningen
heeft sedert 1919 meer dan 60.000 wo
ningen en woonvertrekken opgericht
premiëa bij aankoop of zelfbouw wor
den verstrekt.
Veel minder heeft men vroeger ge
dacht aan de gebrekkige woningtoestan
den op den buiten, die een der oorzaken
waren van de steeds toenemende land-
vlucht. Eerst in 1935 werd de Nationa
le Maatschappij voor den Kleinen Land
eigendom opgericht, die den strijd tegen
de krotten op den buiten heeft aange
bonden. Zij doet dit met aangepaste
middelen en methodes. Want het vraag
stuk stelt zich heel anders in de stad dan
op den buiten. Hier is geen gezamenlijke
oplossing mogelijk bijvoorbeeld door
het sloopen van een gansche wijk of
straat en het oprichten van een tuin
wijk. Op den buiten staan de krotwo
ningen alleen, ieder geval moet afzon-
derlijk behandeld worden.
Indien het vraagstuk op den buiten
andere moeilijkheden oplevert, het biedt
ook andere mogelijkheden. Er is de
grond. Door een gepaste kredietverlee-
ning kan men veel bereiken om de krot-
woning te verbeteren, of een nieuwe
woning op te trekken, wanneer men er
op bedacht is dat men niet enkel zorgt
voor een landelijke woning, maar ook
voor het natuurlijk verlengstuk van de
woning op den buiten, n.l. een plekje
grond een tiental aren volstaan, opdat
de werkman nuttig zijn vrije uren kan
I besteden en, dank zij de opbrengst er
van, gaarne de lasten draagt van een
verder afgelegen werk en van de terug
betaling van een leening, zonder daarom
ontbering te moeten lijden. Daarbij is
zulks de eenige formule om den werk
man, met den grond, met den bodem te
verbinden, en hem aldus natuurgetrouw,
levenslustig en gezond naar ziel en li
chaam te bewaren.
De Nationale Maatschappij voor den
t Kleinen Landeigendom, 26. Steenweg
op Charleroi, te Brussel, heeft aldus
hare werking opgevat en doorgezet zij
heeft reeds vele en schoone uitslagen
bereikt. Zij staat hare ontleeners met
raad en daad bij, zij maakt desgewenscht
zelf hunne bouwplannen op, zij zorgt er
voor dat zij de premie bekomen, enz.
De Nationale Maatschappij bevor
dert ook de inrichting van moderne en
(Zie vervolg onderaan 4e kolom).
De mislukking van een Joodsch experiment.
lil.
In een paar artikels hebben we ge
tracht een beeld te schetsen van de
Sowjet Russische politiek ten overstaan
van boeren en arbeiders, die is uitge-
loopen om de grootste mislukking der
geschiedenis de Russische boerenstand
werd vernietigd en de arbeider tot loon-
slaaf vernederd. Misschien is het u ge
geven geworden te spreken met land-
genooten welke denlaatsten tijd de ge
legenheid hadden het Sowjet-Russisch
paradijs te betreden. Wij ook hadden
geloof trouw gebleven. De oude vrouw
neemt een van haar kleinkinderen en
toont me dat het aan een goedkoope
ketting een kruisje draagt. Zij is er trots
op, dat hare kleinkinderen gedoopt zijn.
Stillaan stellen de twee oudjes meer
vertrouwen in ons en vertellen het een
en het ander uit hun leven. Vroeger wa
ren zij, de Russische verhoudingen in
acht genomen, welstellende boeren, Zij
bezaten 15 hectaar akkerland. In 1929
moesten zij alles afstaan en mochten
slechts een tuin rond hun huis behouden.
Ook hun koeien en schapen moesten zij
het geluk menige bijzonderheid over het j tot het !aatste stuk afstaan. Het dorp
leven der boeren te vernemen uit de
eerste bron en kwamen tot het besluit,
dat al wat we in boeken en tijdschriften
daarover hadden gelezen, slechts een
kleurloos beeld was van de erbarmelijke
toestanden, die in het Sowjet-paradijs
heerschten.
Mogen we U navertellen wat een
soldaat in Sowjet Rusland met eigen
oogen zag
Voor enkele dagen lagen we in een
klein dorpje ver verwijderd van de
groote baan in kwartier. Omdat het zoo
ver van den straatweg af ligt, is het ge
spaard gebleven. Het is een vergeten
dorp, en de toestanden, die we er aan
troffen, zijn werkelijk ongeloofbaar.
Het dorpje telt ongeveer ^woon
huizen en is een van die bolsjewistische
kolleciiefbedrijven, zelfs een model van
een kollectief bedrijf, zooals we vernemen
uit een gevonden diploma. Dit leert ons,
dat er nog andere dorpen zijn waar de
toestanden nog slechter zijn.
Reeds uiterlijk maakt het dorpke met
zijn lage met stroo bedekte houten huis
jes en de grootendeels vervallen stallen
en schuren een zeer armelijken indruk.
De bewoners, van wie slechts vrouwen, de bolsjewisten voor het
kinderen en mannen boven de zestig jaar
achtergebleven, maken daarentegen niet
slechts een armelijken, maar doodge
woon een bedelachtigen indruk, niet
tegenstaande zij om onzen intocht te
vieren, hun beste kleederen hebben aan
getrokken.
Slechts drie gebouwen in het dorp
zijn van nieuweren datum en maken een
uitzondering op den algemeenen regel.
Het eene is het huis van den G.P.Oe-
kommissaris, die het toezicht over het
kollectirfbedrijf uitoefende, het tweede
is het huis van den )oodschen magazij
nier, die de bewoners de juist afgemeten
rantsoenen verstrekte en het derde is de
groote gemeenschappelijke stal, waarin
al het vee van het dorp is ondergebracht.
Ik heb mij a tent opgeslagen in den
hof van een ouden boer. In zijn huis,
dat slechts uit twee plaatsen bestaat,
woont hij met zijn vrouw, de vrouw van
zijn zoon en hühne vier kinderen. Voor
al deze menschen zijn er slechts twee
bedden voorhanden. In het eene slaapt
de boer en zijn vrouw, in het andere zijn
I schoondochter. Voor twee kinderen is in
een hoek van de kamer een soort bed
van lompen en papier gemaakt, een an-
S der kind slaapt in een soort kribbe en
i het vierde in een korf. De meubileering
bestaat uit een oude kast en een spinne
wiel. In de tweede plaats staat een tafel
en enkele houten banken. De muren zijn
j met oude dagbladen beplakt, om te be-
j letten dat de wind door de voegen van
i het uit ruwe boomstammen opgetimmer-
de huis zou blazen.
In een hoek hangt ook nog een heili-
f genbeeld versierd met papieren rozen en
het eeuwig brandend lampe. De oudjes
vertellen dat dit hun kerk is. De bolsje
wisten hebben weliswaar den godsdienst
verboden, maar boer en boerin zijn hun
hygiënische stallen en landbouwaanhoo- t
righeden hare modelplannen kan ieder-
een verkrijgen hare ontleeners hebben j
ze allen aanvaard zij verstrekt bereid- j
willig alle inlichtingen aan al de minge-
goede lieden die zich op den buiten wil- J
len vestigen. Leeningen worden toege
staan tegen 2,50 °'o.
(Ingezonden).
werd in een kollectieve boerderij veran
derd, waarin de voorheen vrije boeren
als gewone landarbeiders moesten wer
ken. Zij moesten het land gemeenschap
pelijk bewerken en hun vee gemeen
schappelijk verzorgen, doch de totale
opbrengst aan granen, de melk der
koeien en de wol der schapen moesten
zij aan den staat afstaan. Daarvoor kre
gen zij hun loon, dat echter zoo gering
was, dat zij er bijna niets konden voor
koopen. Wat z(j voor hun levensonder
houd noodig hadden bekwamen zij uit
het dorpsmagazijn, dat door eeu Jood
werd beheerd. 200 gram. brood per dag
was het gewone rantsoen. Zelf hun
brood bakken was hun streng verboden.
De Joodsche magazijnier en de G.P.Oe-
agent beheerschten het dorp.
Ik breng het gesprek op Stalin. Het
gelaat van den boer verduistert en met
de hand komt hij aan den hals, bedui
dende dat men Stalin zou moeten hals
rechten. Onder de Russische boeren is
geen man zoo gehaat als Stalin. En geen
wonder, want hij heeft hen alles afge
nomen en tot loonslaven gemaakt.
Daarop maakten wij een wandeling
door het model bedrijf. Het eenige wat
dorp gedaan
hebben, is het boren van een diepwa-
terbron, die klaar en koud drinkwater
levert. Daarna bezichtigen we den stal,
die in het midden van het dorp is opge
trokken en plaats biedt voor ongeveer
300 stuks vee. In den stal van koning
Augias echter kan het er niet vuiler heb
ben uitgezien dan in dezen kollectief-
stal en dat het vee nog vuiler zijn kan
als de daar ondergebrachte koeien, zwij
nen en schapen is onmogelijk.
Van de landerijen die aan het kollec
tief bedrijf behooren ligt de helft braak.
De andere helft is met rogge bezaaid
aardappelvelden ziet men niet, niette
genstaande aardappelen toch het bijzon
derste voedsel der bevolking dezer streek
vormt. De Joodsche magazijnier wilde
het niet hebben dat de boeren aardappe
len plantten en zoo waren zij verplicht
in het magazijn de noodige aardappelen
voor hun onderhoud tegen groot geld
te koopen. De tuintjes waren slechts
groot genoeg voor wat groenten te
winnen en gras voor de ééne koe, die de
boeren als hun eigendom hadden mogen
behouden. Zoo waren de boeren volle
dig afhankelijk van den Joodschen ma
gazijnier, die aan hun grof geld ver
diende.
Als wij het dorp bereikten waren de
G. P. Oe-agent en de magazijnier na
tuurlijk verdwenen. Aan de boeren had
den ze verteld, dat de Duitsche troepen
onderweg waren en dat wij niemand
spaarden. Spoedig merkten de bewoners
echter dat zij van ons niets te vreezen
hadden en het was een groote feestdag,
toen wij hen de toelating gaven het vee
uit den kollektief-stal terug naar hun
eigen stallen over te brengen.
Drie dagen duurde mijn verblijf in dat
model-dorp. Dan trokken we verder.
We hadden de gelegenheid gehad een
blik te werpen in een door de bolsjewis
ten verknechte plaats en moesten be
kennen, dat wat we hadden gezien het
gevreesde ver in de schaduw stelde.
Is aan bovenstaande schildering van
een model-dorp nog iets toe te voegen
Neen, niet waar Wanneer we schreven,
dat de bolsjewisten den Russischen boe
renstand hadden vernietigd, bleven we
nog onder de waarheid.
StfrWltlfH KW**™ 'Ij
DE
TELEFOON 267.
ii-uül nuu Kueica en stu jpea moesten zij
l
