Bestrijding van Ritnaalden in de Beten.
DE EZEL HEEFT GESTAMPT.
Komt er oorlog
met Rusland
DB KOORN BLOEM - 19 Jan. 1952
3
Dc regering doet een groot gebaar, maar van werkelijke
steun is geen spraak»
In ons vorig nummer hebben wij ons
hart eens gelicht over de treurige ge
schiedenis van het mond- en klauwzeer.
Eigenlijk moesten wij er niet zoveel
woorden aan verspillen. Zelfs een bui
tenstaander, die van vee of landbouw
niets afweet, vormt zich zonder moeite
een gedacht van de geweldige, niet te
schatten schade die onze veeteelt te lij
den heeft door deze ziekte. Maar waar
het hart van vol is, loopt de mond over 1
Op het ogenblik dat wij ons vorig
artikel schreven, waren wij nog niet op
de hoogte van de werkelijke maatrege
len die zouden getroffen worden door
het Ministerie van Landbouw, althans
niet officieel. Wij koesterden dan ook
nog de hoop, al was het maar een klei
ne, dat de geruchten die wij hadden
vernomen, niet juist zouden zijn geweest.
Logischerwijze verwachtten wij een te
gemoetkoming vanwege ons Ministerie
die in verhouding stond tot de ramp, die
ze wil verzachten. Wij zijn bedrogen uit
gekomen. Voor de zoveelste keer. De
ezel heeft zijn achterpoten weer eens
uitgesmeten en natuurlijk stond de boer
er vlak achter. Voor de zoveelste keer.
brek aan melk en waardevermindering,
van 10.000 fr. Voor ieder gestorven dier
mag men een verlies van 16.000 fr.
schatten, wat samen 6 X 10.000 en
2 X 16.000 of 92.000 fr. aan totale
schade zal betekenen.
De regering heeft voor die man geen
cent over 1
Intussen willen wij de Minister van
Landbouw het volgende ter overweging
geven
1) Hoeveel boeren zijn er in België
die de helft van hun melkkoeien verlo
ren hebben Met andere woorden in
hoeveel gevallen zal dus steungeld wor
den uitgekeerd. (We kennen een veearts
die op 200 behandelde stallen slechts één
geval van 50 dode heeft aangetrof
fen, nl. een boer met 2 koeien, waarvan
1 was gestorven).
2) Waarom wordt er geen rekening
gehouden met andere dieren Zoals we
verleden week schreven is er in Herne
een landbouwer die 44 varkens verloren
heeft, ten gevolge van mond- en klauw
zeer. Is die landbouwer niet geteisterd
Denkt de minister dat onze varkens
niets kosten
Aangezien verscheidene lezers heb
ben aangedrongen op een overzicht van
de verschillende bestrijdingsmiddelen,
die in aanmerking komen voor de ver
delging van ritnaalden in beten, geven
wij hieronder een beknopte opsomming
van de bestaande, afdoende middelen,
met daarbij enkele woorden over de ma
nier van aanwenden en de kostprijs.
Het is overbodig te wijzen op de
schade, die door ritnaalden kan aange
richt worden. Vooral als de beetplant-
jes nog heel klein zijn kunnen de ritnaal
den of koperwormen verantwoordelijk
zijn voor een totale mislukking. Dat is
begrijpelijk, daar in een minimum van
tijd de kleine worteltjes doorgevreten
zijn. Grote beten kunnen, bij geweldige
aantasting, wel aanzienlijk schade on
dervinden, maar zullen zelden daardoor
afsterven.
Bestrijdingsmiddelen.
Hoe kleiner de worteltjes, hoe sneller
ze kunnen afgevreten worden. Het ligt
dus voor de hand dat ieder middel, dat
de groei van de jonge beetplanten ver
snelt, in zekere zin een bestrijdingsmid
del vormt. Zo kan een gepaste (niet
overdreven) stikstofbemesting wel enigs
zins helpen, ten minste als de aantasting
gering is.
Komen er echter veel ritnaalden in het
betenveld voor dan zal stikstof wel niets
uitmaken en zijn wij aangewezen op
scheikundige bestrijdingsmiddelen. Het
heeft lange tijd geduurd eer men een
afdoend middel heeft gevonden. De ge
wone insecticiden (insectdodende stof
fen) bleken op de ritnaalden geen vat te
hebben. Het is pas, met de uitvinding
van Hexachloorcyclohexane, sedert en
kele jaren mogelijk geworden de rit
naalden met succes aan te pakken.
Men kan dit produkt aanwenden op
de twee volgende wijzen
1) Bij zeer sterke aantasting moet gans
de bouwlaag ontsmet worden. Hier
voor gebruikt men 10 tot 12 kg van een
Hexachloorcyclohexane- houdend poe
der (in afkorting H.C.H. of 6.6.6. ge
noemd) van 40 sterkte per hectare.
Om het poeder gelijkmatig over de gan
gen te stellen. Onder deze landen was
ook Rusland, dat in 1941 door de Duit
sers zo deerlijk werd toegetakeld, dat de
Sovjets op hun knieën lagen en bereid
waren tot het aanvaarden van om het
even welke voorwaarde, als ze maar hulp
ontvingen. In Washington dacht men
echter aan geen voorwaarden 1...
En als alle middelen om een oorlog
te voorkomen schipbreuk lijden, voor
wanneer dan de losbranding Was
hington heeft herhaaldelijk verklaard
dat 1953 (1954) het streefjaar moest
zijn voor vele van zijn plannen. Dit be
tekent dat 1953 (1954) het jaar zal zijn
waarin Amerika gereed is om met ge
lijke of met sterker krachten een oorlog
tegen Rusland aan te gaan. In zover de
Russen vóór die tijd niet toeslaan, wil
dit dus zeggen dat Amerika in 1953
(1954) de strijd kan beginnen om de
Sovjetdictatuur omver te werpen.
Zo men wil weten hoe dicht wij bij
een oorlog staan, moet men alleszins
Washington even aandachtig in het oog
houden als Moskou, te meer omdat uit
de politiek van het Witte Huis toch iéts
af te leiden valt, terwijl het Kremlin om
geven is met een nevel van raadselach
tigheid.
In alle geval moeten wij, tot onze
geruststelling, vast stellen dat beide par
tijen, hoe graag ze elkaar ook in het
haar zouden vliegen, voorlopig schrik
genoeg van elkaar hebben om zich te
bepalen tot de koude oorlog alleen,
zodat er nog steeds een gewettigde hoop
blijft bestaan dat wij van een warme
oorlog zullen gespaard blijven.
se oppervlakte te kunnen verdelen wordt
het bv. gemengd met 100 kg licht voch
tig zand.
Dit mengsel wordt, kort voor het uit
zaaien door een goede zaaier zo gelijk
matig mogelijk met de hand uitgestrooid
en daarna met de eg oppervlakkig inge
werkt. Dat zulke grondontsmetting af
doende werkt blijkt uit het feit dat 3
achtereenvolgende jaren de ritnaalden
geen kans zullen krijgen op het behan
delde perceel. Maar aan de genoemde
methode zijn een paar bezwaren ver
bonden
a) Het veld dat met het gewone
handelsprodukt H.C.H. is behandeld, is
gedurende twee jaar, soms drie, na de
toediening van het produkt niet meer
geschikt voor het verbouwen van ver
schillende teelten, bv. aardappelen, wor
telgroenten, enz, dit omwille van de
muffe reuk en smaak, die het poeder aan
de gewassen meedeelt.
b) Een volledige grondontsmetting
valt nogal kostelijk uit. In de veronder
stelling dat 10 kg per ha wordt gebruikt
aan 44 fr. per kg, dan komt men tot een
kostprijs van 440 fr. per ha. Velen laten
zich door deze prijs afschrikken. Ons in
ziens ten onrechte. Immers voor 440 fr.
bekomt men gedurende drie jaar een
ritnaaldenvrije akker. Dat wil zeggen
aan 146 fr. per jaar en per hectare. Nu
weten wij wel dat bij ritnaaldenschade
146 fr. maar een peulschilletje is.
Wij kunnen dus over een volledige
grondontsmetting zeggen dat ze het
meest afdoend is, dat ze niet te duur uit
valt, maar dat het enige grote nadeel is,
vooral in onze streek met een intense
vruchtafwisseling, de onaangename
smaak, die gedurende een drietal jaren
medegedeeld wordt aan die gewassen
die hun vrucht in de grond vormen.
2) Bij zwakke aantasting en ook in
het geval dat geen smaak in de grond
mag achterblijven, bestaat er nog een
andere werkwijze, die ons inziens de ge
schikte is voor onze landbouwers.
Men heeft het H. C. H. van zijn bij
komende smaak weten te zuiveren en
met het aldus verkregen produkt kan
men de zaak behandelen. Men gaat hier
bij te werk als met een gewone droge
zaadontsmetting, waarbij het poeder zo
innig en gelijkmatig met het zaad ver
mengd wordt. Eens uitgezaaid lost het
product dat aan het zaad kleeft zich in
de omringende grond op en schept daar
een omgeving, die voor ritnaalden on
toegankelijk is en waarin het jonge beet-
plantje normaal kan gedijen. Eens groot
heeft de plant minder van de ritnaalden
te vrezen.
Dit produkt, dat op de markt is ge
bracht onder de naam ISOGRANO,
biedt dus het voordeel van geen smaak
achter te laten en is tevens goedkoop in
het gebruik. Wij hebben berekend dat
de behandeling van 1 ha beten ten hoog
ste 50 fr zou bedragen.
Bij zaadontsmetting met gezuiverde
H.C.H. dient men nochtans enkele pun
ten in het oog te houden.
a) De aangegeven dosis (voor beet-
zaad is dat 700 gr per 100 kg zaad) zeker
niet te overschrijden. Men dient reke
ning te houden met mogelijke kiem-
beschadiging indien men te veel ge
bruikt.
b) Zo gelijkvormig mogelijk het poe
der over het zaad verdelen.
c) De ontsmetting pas toepassen vlak
voor het zaaien.
Wij menen dat voor onze betenkwe
kers de ritnaald nu geen bezwaar meer
zal opleveren. Een zaadontsmetting kost
nu maar evenveel meer als de gewone
zaadontsmetting tegen ziekten in het
graan en de toepassing gebeurd op de
zelfde manier.
Zij die verder inlichtingen wensen
kunnen zich steeds wenden tot onze
technische dienst.
Hoe de steun aan de getroffen land
bouwers er zal uitzien kunt ge in de
tekst lezen, die verschenen is in het
Staatsblad van 11 Januari, en waarvan
de bepalingen in dit nummer te vinden
zijn.
Voor iemand die deze tekst met aan
dacht heeft gelezen blijft er een zeer
kapitaal punt in het duister. Het besluit
zegt wel dat de iandbouwer de helft van
zijn melkkoeien moet verloren hebben
eer hij in aanmerking komt voor steun
geld. Maar het is niet duidelijk als het
spreekt over de melkkoeien, waarvoor
steungeld zal betaald worden.
De tekst, op zichzelf genomen, zegt
uitdrukkelijk, zonder verder voorbe
houd het steungeld is vastgesteld op
8.000 fr. per gestorven of afgeslachte
koeDat laat dus geen twijfel over
IEDERE KOE ZAL DOOR HET
MINISTERIE VERGOED WOR
DEN van als de helft van de melkvee
stapel verloren is gegaan. Zetten wij dat
in de werkelijkheid om dan kunnen wij
tot de volgende toestand komen Een
veehouder heeft bv. 8 melkkoeien. Van
daag zijn er reeds 3 dood. Vermits dat
nog niet de helft is krijgt hij nog geen
cent. Morgen sterft er nog een en daar-
doorbereikt hij wel de 50 Volgens
de tekst van het Staatsblad zou hij daar
door recht krijgen op een steungeld van
4X8 000 fr. 32.000 fr. Voorwaar een
dure koe, die vierde 1 En moest per toe
val die vierde niet willen sterven, dan
menen wij wel dat het de moeite zou
lonen voor de betrokken veehouder hier
een handje aan te helpen. Ge kunt nu
eenmaal beter 32.000 fr. krijgen voor
4 dode koeien als helemaal niks voor 3.
Een groter farizeërstrok kon onze
Regering niet uitdenken 1
Het is gekend dat de grote schade die
de veehouder lijdt niet bestaat in het
afslachten van een klein deel zijner die
ren, want op 100 zieke koeien zal er
amper één sterven, de grootste ramp
komt voort uit het verlies aan melk voor
een ganse zomer en uit de waardever
mindering van het aangetaste vee zelf.
Een koe die door mond- en klauwzeer
erg heeft geleden mag als een minder
waardig dier worden aanzien en in de
meeste gevallen kan ze hoogstens nog
een paar jaren op het hof worden ae-
duld.
Een boer met 8 melkkoeien, waarvan
er 2 sterven en 6 als wrakken overblij
ven, lijdt minstens een verlies voor
Iedere overgeblevene melkkoe, door ge-
3) Wat denkt de minister te doen
voor de landbouwers die, het geluk heb
ben gehad (wij zouden, in het licht van
het besproken besluit moeten gaan zeg
gen het ongeluk) meer dan de helft van
hun melkkoeien te behouden, maar die
toch een paar beesten zijn kwijt ge
raakt
We zijn van oordeel dat de regering
in allerhaast de besluiten tot hulpverle
ning heeft getroffen en dat ze weldra
het onzinnige van haar beslissing zal
inzien.
Naar ons oordeel dient een vergoe
ding voorzien
1voor elk ziek dier.
2. gestorven dier.
Op die manier alleen kan een recht
vaardige en redelijke hulp worden ge
boden.
De mogelijkheid bestaat nog altijd
dat de minder dan de helft geteisterden
door het ministerie zal bedacht worden,
want die heren uit Brussel moeten ten
slotte inzien dat ze de boerkens voor de
aap houden met hun belachelijke maat
regel.
Intussen raden we onze lezers aan,
zelfs als ze nog niet de helft van hun
melkkoeien bereikt hebben, angstvallig
te zorgen dat ze ALLE attesten die
voor het toekennen van het steungeld
zijn vereist, zullen verzamelen en be
waren.
(Vervolg van 1' bladzijde)
geleden de moeilijkheden niet hebben
voorzien waarvoor Amerika thans staat,
moeilijkheden die iedereen kon voorzien.
Tien jaar geleden hebben zij Rusland
laten genieten van de Amerikaanse
macht, door de Leen- en Pachtwet,
zonder voorwaarden te stellen aan de
Sovjets. Als het maar bijdroeg om
Duitsland en Japan klein te krijgen 1
Maar nu poogt Amerika, zoveel het in
zijn vermogen ligt, Duitsland en Japan
te bewapenen om een groter gevaar
voor Amerika's veiligheid te keren.
Washington heeft aldus indertijd een
kapitale fout begaan. De maanden vóór
Pearl Harbour gaf Amerika goederen
weg voor milliarden dollars aan de lan
den die Duitsland bevochten, zulks zon
der enige voorwaarde voor de leverin-
