Wat onze landbouwers van de
nieuwe regering verwachten.
GUST en FRANS
Weekblad
Voor en door de Landbouwers
Arbeid adelt
Geschiedenis van een hoeve.
AALST 24 APRIL 1954.
Verschijnt iedere Zaterdag
33ste JAARGANG Nr 1612
Beheer Zeebergkaai, 5, Aalst
Tel. 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Standsverdediging van de Landbou
wers
Lai
R
Orgaan van de
ndbouwersvereniging
EDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O* CAUDRON.
De verkiezingstijd met zijn kwistige
beloften is nu voorbij. Nu is de tijd voor
het handelen aangebroken. Want het is
aan de hand van de gestelde daden, dat
onze boeren, die nuchterdenkende men
sen zijn de nieuwe regering zullen be
oordelen. De landbouw is immers een
niterst belangrijke tak van onze natio
nale economie en tevens een zeer voor
name factor van de algemene welvaart.
Het is dan ook volkomen verantwoord
dat wij hier in grote lijnen uiteenzetten
wat onze boeren van de nieuwe regering
verwachten.
Hun eerste eis is dat de koopkracht
van de landbouwbevolking behouden en
verbeterd worde. Voor de arbeiders
werd door alle politieke partijen, die zich
•Hen democratisch hebben genoemd, een
loonpeil voorgestaan die een behoorlijke
levensstandaard verzekert. Om hun dit
loonpeil te waarborgen werden in ons
land sedert ruime tijd de lonen gekoppeld
aan het indexcijfer der kleinhandelsprij
zen. Dit beduidt dat ze stijgen of dalen in
verhouding tot de verhoging of vermin
dering van deze index. Wij hebben vol
strekt niets tegen deze regeling. Doch
niemand zal ons van onredelijkheid kun
nen beschuldigen wanneer wij aanspraak
maken op een dergelijke regeling voor
de arbeiders van de lande en voor onze
boeren een behoorlijke levensstandaard
eisen. Dit kan enkel wanneer aan de
producten van onze landbouw en inzon
derheid van onze veeteelt, die 75 "/g
maken van het landbouwinkomen, een
renderende prijs wordt gewaarborgd.
In de nijverheidsmiddens wordt al te
lichtvaardig het landbouwprotectionnis-
me aangeklaagd als een belangrijke oor
zaak van de hoge productiekosten in de
industrie en van de moeilijkheden welke
onze nijverheid thans ondervindt voor
haar concurrentiemogelijkheden op de
buitenlandse markten.
Om het ongegronde van deze bezwa
ren aan te tonen volstaat het te verwij
zen naar de evolutie van ons indexcijfer
der kleinhandelsprijzen dat uitwijst dat
de kleinhandelsprijzen van de voedings
producten doorgaans van 40 tot 50 pun
ten lager liggen dan deze van de niet
eetbare producten. Deze index der voe
dingswaren heeft dan nog betrekking op
meerdere buitenlandse producten zoals
koffie, cacao en andere die de prijzen op
de wereldmarkt volgen (denken wij maar
in verband hiermede aan de geweldige
prijsstijging van de koffie) en op de prij
zen aan de verbruiker voor de inlandse
landbouwproducten die juist zo een
enorm verschil vertonen met deze be
komen door de voortbrenger.
Waar men het indexcijfer der klein
handelsprijzen als basis neemt tot bepa
ling van het loon der arbeiders, blijkt het
logisch dat men het landbouwindex re
gelmatig opgemaakt door het Ministerie
van Landbouw als basis zou nemen om
de minumprijzen te bepalen welke zou
den dienen bekomen door de landbouw
producenten om een redelijke levens
standaard te bereiken.
Men doet het vermoedelijk niet omdat
deze landbouwindex regelmatig aantoont
dat de productiekosten merkelijk hoger
liggen dan de verkoopprijzen zowel van
de veeteeltproducten als van de akker
bouwproducten.
Wij horen reeds de opwerping Jat
bedoeld landbouwindex geen juiste weer
gave is van de toestand, doch enkel een
benaderend beeld van de evolutie van
prijzen en de voortbrengstkosten in de
landbouw. Hierop antwoorden wij dat
de index der kleinhandelsprijzen die toch
als grondslag dient voor de vaststelling
van het loonpeil evenmin een juiste
weergave is van de levensduurte. Wij
willen er bijvoegen dat indien de land
bouwindex geen vertrouwen verdient,
het ons onverklaarbaar voorkomt dat
de diensten van het Departement van
Landbouw er verder hun tijd aan ver
spillen. Welrude gewetensvolle werking
van deze diensten kan niet in twijfel
worden getrokken
Indien bedoelde nijverheidsmiddens
eens ernstig wilden nadenken dan zou
den zij tot het besluit moeten komen dat
de nijverheid er niets kan bij winnen
doch veel bij verliezen, de koopkracht
te zien afnemen van enkele honderd-
duizende verbruikers van dij verheidspro
ducten die door onze landbouwbevolking
worden geleverd.
A's elementen voor het behoud en de
verbetering van de koopxracht der land
bouwbevolking komen volgende maat
regelen in aanmerking die tevens de
grondslagen zijn ener doelmatige land
bouwpolitiek
1Een invoerpolitiek die onze land
en tuinbouw op doeltreffende wijze ver
dedigt tegen een abnormale concurrentie
vanwege het buitenland. Hierdoor ver
staan wij een invoer van vreemde pro
ducten tegen prijzen die lager liggen dan
de binnenlandse kostprijzen en welke
doorgaans enkel mogelijk zijn ingevolge
subsidies en andere dirigistische maat
regelen getroffen door het buitenland
tot bevordering van de uitvoer, of in
gevolge het lage loonpeil en de geringe
levensstandaard die er in de landbouw
nog bestaan. Wij vragen geen bescher
ming tot beveiliging van de gemakzucht
onzer landbouwers of van de traöitio-
nele minder doelmatige uitbatingsmetho
des in de landbouw. De statistieken
wijzen trouwens uit dat onze boeren op
het gebied van de eenheidsopbrengsten
tot de besten van de wereld behoren en
dus geen achterlijken zijn zoals soms in
anti-boerenmiddens wordt beweerd.
(Zie vervolg 2' blad. 3' kolom.)
Op het erf van de boerderij, dat nog
stil was op deze koude Decembermorgen,
deed een moto, die met een sierlijke draai
aankwam, enkele kippen uiteenstuiven
die nog aan het zoeken waren naar de
laatste maïskorrel van hun ontbijt.
Opgeschrikt door dit lawaai gaat Gust
Peeters kijken achter het gordijntje van
het keukenvenster. Het is pas wanneer
de nieuw aangekomene zich ontdaan
heeft van zijn helm en zijn bril, die on
ontbeerlijk zijn voor elke kampioen die
zich respecteert, dat de boer een oude
regimentskameraad herkent die hij een
tiental jaren terug voor het laatst zag
aan de poort van de kazerne.
Zoals veel anderen had Gust Peeters
met vreugde het leger vaarwel gezegd.
Plotseling uit het landelijk leven ontrukt
en in een grote stad uitgeschud, had hij
dikwijls aanstoot gevonden aan het
stadsleven. Hij had geleden van de be
krompen horizont, a'tijd afgesloten door
een min of meer esthetisch gebouw.
Maar op dat ogenblik kwam het er bij
hem op aan de leiding over te nemen
van het klein familiaal bedrijf dat zijn
vader, kort te voor gestorven, onder de
leiding gelaten had van de moeder, ge
holpen door haar twee jongste kinderen.
Bij het begin van zijn soldatenleven
had Gust Peeters er soms onder geleden
dat hij niet begrepen werd door zijn ka
meraden, zo licht de spot te drijven met
deze boer die soms wat traag was in zijn
antwoorden, doch die ze weldra gewon
nen had door onverstoorbaar optimisme
en zijn wil. Hierdoor kon hij zegevieren
waar de anderen ontmoedigd opgaven.
Onder al deze fiburen van vroeger,
die in zijn gedachten reeds vervagen, is
er hem nochtans ene zeer goed bijgeble
ven, deze van Frans Janssens, zijn beste
vriend. En nochtans hadden ze, niette
genstaande honderdmaal herhaalde be
loften, elkander nooit meer teruggezien.
In het begin hadden ze een paar brief
jes geschreven, weldra vervangen door
doodgewone jaarlijkse zichtkaartjes met
de beste Nieuwjaarswensen.
En ziehier deze figuur, die altijd aan
wezig gebleven was in een verborgen
hoekje van zijn bart, plots op een paar
meter van hem. Frans Janssens, want hij
is het, heeft zijn motor stilgelegd en met
de vastberaden stap van iemand die suc
ces gehad heeft in het leven, komt hij
naar de deur toe.
Hij moet zelfs niet kloppen, want daar
staat Gust reeds op de drempel en vol
hartelijkheid reikt hij de hand aan de
nooit vergeten vriend.
Deze handdruk is stevig, zoals die van
twee kloeke jongelingen in de volle le
venskracht. En in die handdruk trachten
ze beiden, in de rijpe werkelijkheid van
heden, iets terug te vinden van de voor
bije werkelijkheid en de romantische
dromen van hun twintiger jaren.
De deur gaat wijd open voor Frans
en in de lekkere warmte van de keuken
ziet hij de vrouw van Gust, op haar
beurt boerin geworden die een verruk
kelijke baby, in een hoge kinderstoel
gezeten, aan het voeden is.
Eens de voorstellingen beëindigd en
na het drinken van een lekkere tas kcffie
die welgekomen is na de rit in de koude
morgenlucht, loopt het gesprek weldra
over de fameuze diensttijd, die men, na
de tijd van jaren, sympathiek gaan vin
den is.
Het eenvoudig vertrouwen, dat deze
twee mensen verbond tien jaar terug, is
weer-gaan openbloeien en heel natuur-
lijk vertellen zij hun wedervaren,
itx.tfZie vervolg 2e bladz. Ie kolom)
De Koornbloem
Abonnementsprijs 72 fr. 's jaars.
Handregister Aalst Nr 145.
Postcheckr. S. M. Redt U Zeiven
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden»
