GUST en FRANS
Geschiedenis van een hoeve*
6
DE KOORNBLOEM 5 Juni 1954
Weidepercelering met centrale garg.
Doch, mag men deze afsluiting
openen
Zeker, gij hebt het recht alles te
zien. Ongelukkig kunt ge u, op dit tijd
stip van het jaar, geen gedacht vormen
van de kwaliteit van mijn weide.
Uw weide Ge zoudt beter zeggen
weiden want ik zie dat gij er een
hele reeks hebt, waaruit de koeien ten
andere gemakkelijk moeten ontsnappen
met zulke flauwe afs'uitingen.
Dat is ncchtars niet het geval. Ik
heb maar één enkele weide, gelukkig,
zoals ge ziet, in de onmiddellijke omge
ving van de gebouwen gelegen. Eertijds
gaf die weide, zoals nog vele andere,
maar een minderwaardig voeder, niette-
gerstaarde de schijnbaar weelderige
Slechte weide,
die dient gescheurd en herzaaid.
groei. Ik heb ze dan ook, financieel ge
steund door de staat, geleidelijk ge
scheurd en opnieuw aangelegd met een
zaadmengrel, volledig aangepast aan de
streek, dat mij door de Rijkslandbcuw-
kundige werd aangeraden. Alvorens
hiermede te beginnen had ik evenwel
mijn grond doen ontleden, zodat, met
een minimum uitgave, die door de
Staatstoelagen tot 65 F per perceel her
leid werd, ik juist kon weten welke mest
stoffen ik moest toedienen. Ik doe trou
wens regelmatig zulke stalen nemen op
mijn gronden zodat ik, mede door het
gebruik van veredeld zaaizaad, in de bes
te voorwaarden geplaatst ben om goede
oogsten te bekomen. Wanneer mijn wei
de aldus in staat was de hoogste voeder-
waarde te geven heb ik ze verdeeld in
percelen, naar een plan opgemaakt door
de Rijkslanobouwkundige. Dit had voor
gevolg dat ik, met eenzelfde oppervlakte,
de belangrijkheid van mijn veestapel
Scheuren van een slechte weide.
aanzienlijk kon opdrijven, besparingen
verwezer lijken in het voeder (want het
vee eet altijd het gras wanneer het de
hoogste voederwaarde heeft) en mijn
hooiproductie voor de wintervoorraad
kon verhogen. Dit hooi droog ik nu
trouwens op ruiters, waardoor het min
der blootgesteld wordt aan het slecht
weder en een grotere voedende waarde
behoudt.
Ik had nooit gedacht dat het uit
baten van een weide een Zo ingewikkel
de zaak was?
Het is niet zo ingewikkeld als gij
jdenkt. Met een weinig aandacht en ge
woonte past men zich zeer vlug aan.
Dit is een vorm van rationalisatie van
ons werk, want ook hebben wij de
verplichting altijd naar een hoger pro-
ductiviteitspeil te streven. De toekomst
van onze landbouw hangt er van af.
Doch gij hebt mij nog niets gezegd
van uw miserabele kleine afs'uitingen die
niets schijnen af te sluiten.
Hierin zijt gij volledig mis. Niette
genstaande hun eenvoudig karakter en
de weinig hoge kostprijs schenken die
afsluitingen ruimschoots voldoening. Zij
zijn immers geëlectrificeerd bij middel
van een zeer prectisch en zeer econo
mische systeem. Trouwens dat hadt gij,
een industriële werkman, moeten opmer
ken, vermits de draden gespannen zijn
op porceleinen isolatoren.
Deze keer moet ik bekennen dat ik
geklopt ben...
Ja, gij in de stad hebt de neiging
te geloven dat het werk van een land
bouwer eenvoudig en niet het minst in
gewikkeld is, doch ik geloof dat gij nu
genoeg gezien hebt om overtuigd te zijn
Om hcoi van goede kwaliteii te bekomen
is het gebruik van de ruiter onontbeerlijk.
van het tegenovergestelde. Het weder
leent er zich ongelukkig niet toe om een
wandeling te maken doorheen het veld
dat nu zijn winterrust doormaakt. Ik zou
u nochtans de grote lijnen hebben willen
aantonen van hetdraineringsprogramma
dat wij op het punt stelden samen met de
Ingenieur van de landelijke waterdierst
en dat volgend jaar zal uitgewerkt wor
den dank zij een belangrijke toelage van
het Ministerie van Landbouw.
Wij zcuden dus terug kunnen naar
binnen gaan waar het eten ons wacht.
Ik zou u nochtans eerst een laatste zaak
willen tonen die van zeer groot belang
is voor de kleine landbcuwbedrijven.
Gust leidt zijn vriend Frans naar een
zorgvuldig gesloten loods. Hij opent de
deur en draait het licht aan terwijl hij
heimelijk de uitdrukking van zijn vriend
gadeslaat. Deze kan zich niet weerhou
den blijk te geven van een gevoel van
verwondering. Inderdaad, zorgvuldig
gerangschikt in de loods volgen op een
tractor met helle kleuren, een naaima
chine van het laatste model, een pikbin
der en een groenvoederhakselmachine.
Alles blinkt er aan. Langs de muur staat
een werktafel, voorzien van een aanzien
lijke uitrusting van een werktuigkundige.
Hier is de werkman van de fabriek
zeer geïnteresseerd. Hij voelt zich wat
minder vreemd tegenover die machines
waarvan hij niet onmiddellijk het cut
inziet. Hij kijkt, loopt eens rond, betast
een onderdeel, beproeft de weerstand
van een veer, streelt de metalen stukken
die gelijkenis vertonen met diegene
waaraan hij zijn leven gewijd heeft. Altijd
zwijgend gaat hij naar de werkbank toe.
Traag doet hij de zwengel van de me
chanische boormachine draaien, hij stelt
de orde op prijs waarin de werktuigen
gerangschikt liggen, kijkt met een ken
nersblik naar de dozen met bcuten en an
dere kleine wisselstukken. Daarna richt
hij zich tot zijn vriend.
Proficiat 1 Ik zag zelden een werk
plaats met zoveel orde. Ik wist dat gij
vroeger belang stelde in de cursussen
over mechanica, die het leger aan zijn
autogeleiders geeft. Ik heb nochtans de
indruk dat het een passie geworden is.
Laat mij u bovendien bewonderen gij
hebt hier materieel bijeengebracht voor
een fortuintje.
Gust glimlacht, gelukkig nogmaals
wat verwondering verwekt te hebben
bij de stedeling die waarschijnlijk, zoals
veel van zijns gelijken, geneigd zijn te
geloven dat de landbouwmethodes geen
verandering ondergingen sedert de mid
deleeuwen.
Deze machines vertegenwoordigen
inderdaad heel wat geld, doch gelieve
mij niet voor rijker te nemen als ik ben.
De grond voedt zijn man, doch maakt
hem niet rijk. Van die machines ben ik
maar een van de eigenaars. Gij hebt
immers zelf gezegd dat er, om ze aan te
kopen, een fortuintje nodig was... iets
dat een eenvoudige landbouwer als ik
niet bezit. Trouwens, veronderstel zelfs
dat ik, door een buitengewone kans,
over het nodig kapitaal beschikte, dan
zou ik een heel slechte zaak doen door
het in materieel te steken dat zou kosten
in plaats van op te brengen, want de
afschrijving er van zou niet in overeen
stemming te brengen zijn met het klein
aantal uren werken. Er bestaat nochtans
geen enkele reden waarom wij, kleine
landbouwers, harder zouden moeten
werken dan anderen en aan zekere
werkzaamheden een veel langere tijd
zcuden moeten besteden, bij gebrek aan
aangepaste mechanische middelen.
Overtuigd van die zaak aoor een.
consulent van het Ministerie, een spe
cialist van de landbcuwccöperatieven
hebben enkele landbouwers uit de streek
en ik zelf een coöperatief gesticht voor
het gemeenschappelijk gebruik van
landbouwmachines. Op die wijze wer
ken de tractor en de machines een zo
groot aantal uren mogelijk, waardoor de
kostprijs per uur werk aanzienlijk ver
minderd wordt, terwijl ze bijna het heel
jaar hadden moeten rusten indien het
mijn persoonlijke eigendom ware ge
weest. Elk van ons is maar verplicht
geweest in te schtijven voor een deel
van het kapitaal, in verhouding met zijn
financiële middelen en de uitgestrektheid
van zijn bedrijf, terwijl wij, dankzij onze
goede overeenkomst, ten volle van onze
machines genieten, alsof ze onze indi
viduele eigendom waren. Daar ik de
jongste was en iets afwist van de machi
nes, wat ik regelmatig aanvul door de
studie en de praktijk, werd ik belast met
het sturen en het onderbcud van de
machines. Vermits mijn bedrijf klein is
en ik, dank zij de hulp van Madeleine
over tijd beschik, was deze nieuwe
bezigheid waarlijk welkom. En nu pro
fiteer ik van het winterseizoen om te
zorgen voor het grondig onderhoud van
mijn machines. Vanzohaast de zon weer
schijnt zal ik aldus met de tractor kunnen
buiten komen en aan de voorjaarswer-
ken beginnen. Aangezien de tractor veel
rapper en prr dag veel laDger werkt
dan het paard, zal ik al de leden van de
Coöperatief kunnen tevreden stellen.
En rijzen er nooit moeilijkheden
op onder de leder, terwijl de ene rapper
wil gediend zijn dan de andere.
(Zie vervolg 7e bladz. Ie kolom.)
De electrische weideafsluiting maakt de weidepercellering mogelijk
(systeem met een centraal gelegen drinkbak).