Landbouwers, Woudschoolmeester Alle sproeiwerken Jean KESTEMONT Gewestelijke Prijskampen Salon van Landbouwmachines Stand 255 De Gedenkschriften van de 6 DE KOORNBLOEM 3 mei 1958 worden aanvaard door Rozelaarstraat. Denderwindeke. Tel. Ninove 327.44 Modern materiaalEerste kwaliteitsprodukten. voor Vaarzen en gekontroleerde Koeien. Eerstvolgende prijskampen Dinsdag 6 mei te 9 u te EKSAARDE- DOORSLAAR, voor 't gewest Eksaarde, 5.000 fr. toelage. Woensdag 7 mei te 14 u. te AALTER, voor 't gewest Aalter, samen met grote gemeenteprijskamp, 2.000 fr. afzonder lijke toelage voor vaarzen van 't gewest. Donderdag 8 mei te 9 u. te SINT NI KLAAS. voor 't gewest St Niklaas, sa men met grote Fokveedag. 3.000 fr. toelage voor vaarzen van 't gewest. Bijgevoegde Stierenkeuringen. Op de koeien en vaarzenprijskampen toten met 15 mei, en ook nog enkele andere plaatsen hieronder aangeduid, zal een bijgevoegde stierenkeuring plaats hebben, toegankelijk voor jonge stieren welke in maart te jong waren of uitgesteld zijn. Wie een reeds gekeurde stier heeft en meent dat deze voor verhoging in aan merking kan komen, mag deze even eens aanbieden. Op deze bijgevoegde keuringen is iedereen vrij met zijn stier te gaan naar de plaats waar hij verkiest. De stieren moeten echter 10 dagen op voorhand ingeschre\ en zijn bij middel van een geel kaartje. Volgende plaatsen en uren zijn voor zien Dinsdag 6 mei te 9 u. te EKSAARDE- DOORSLAAR, Dorp. Woensdag 7 mei te 14 u. te AALTER, Markt. Donderdag 8 mei te 9 u. te SINT NI KLAAS. Markt. Vrijdag 9 mei te 13,30 u. te EEKLO, Markt. Vrijdag 9 mei te 15 u. te HUISE-Lozer Dorp. Vrijdag 9 mei te 16,30 u. te NUKERKE Kerk. Maandag 12 mei te 14 u. te DEINZE, Markt. Dinsdag 13 mei te 13.30 u. te WETTE - REN, Nieuwe brug. Dinsdag 13 mei te 35 u te AALST, Houtmarkt. Dinsdag 13 mei te 16,30 u. te ZAND BERGEN, Dorp. Woensdag 14 mei te 14 u. te DEF- TINGE, Dorp. rvr n voor iedereen, kleine in- KJLjijLf trest, Zakenkantoor Adh. Van den Eeckhout, Landgoed" De Etting», Erondegem. Tel. Aalst 25191 als gij de bittere dood wilt lijden voor der mensen zielen, dan wil ik de pijn van het moederhart ook nog verdragen, als is zij zo groot, dat de zee haar niet blussen kon en de aarde, al ware ze helemaal een graf, niet begraven kon. Ik schenk de laatste druppel van uw bloed aan de vergeten zielen in het va gevuur, opdat zij één dag in het jaar hebben, waarop zij van het vuur zijn bevrijd. En zo zal volgens de sage de Allerzielendag zijn ontstaan. Op dezen dag zijn ook de meest verla ten en vergeten zielen van hun pijn bevrijd en staan zij in de voorhof des hemels, totdat de laatste klok slag van de dag ze weer werpt in de vlam. Dat is in het woud de zin en ge dachte van het Allerzielenfeest en menige goede daad wordt verricht met de bedoeling, daardoor de vuurpijn te verzachten voor de af gestorven zielen. Op de eenzame graven rusten echter de naherfstnevels, en jonge sneeuw verbergt het laatste over blijfsel der heuvels, en daarover hebben de klauwen van een kraai een kettinkje getrokken als enig teken van leven, dat hier boven nog heerst-zinspeling op de on losmakelijke band, die leven en dood verbindt met eeuwige keten. Vandaag moet ik dikwijls aan zekeren Lucas denken. Een bran der, die in Lauterkloof begraven ligt. Op een zekere nacht werd de houtmeestersknecht een geite- bok ontstolen, niet ver van de Lu- cashut hebben ze later huid en in gewanden van het dier gevonden. Nu was het duidelijkLucas was de dief, had het beest gestolen. En daar overal in het woud traagheid heerst, klagen zij de brander niet aan en zo kan hij zich ook niet rechtvaardigen. Niettemin heeft hij gemerkt, hoe hij bij de lui in ver denking stond. En eenmaal heeft HEBT li reeds een abonnent aan geworven voor ons blad hij uitgeroepen: had mij mijn handen afgehouwen, had mij het licht mijner ogen ontnomen, ik zou tevreden wezen. Maar gij hebt mij mijne eer ontnomen - nou is 't uit De mensen hebben gezegd: «Hij mag zich draaien en keren zoals hij wil, de geitebok hét ie toch ge stolen. Toen is Lucas krankzinnig geworden. «Dieven motten han gen moet hij gezegd hebben - en later heeft men hem vinden han gen aan de tak van een pijnboom. Van oude tijden af hebben zelf moordenaars de plek voor hun ei gen graf uitgekozen,-alzo hebben zij Lucas tussen de rode wortels van de pijnboom begraven. Eerst voor enige weken heeft zich echter het geval voorgedaan, dat een werkloze houthakker op zijn doodbed de belijdenis aflei, dat hij het was geweest, die Lucas' bok weggevoerd had. - Ik wil toch vandaag nog naar Lucas graf in de Lauterkloof gaan. Dan is er in de winkelwouden nog een graf, dat de mensen ken nen en verachten. En niettemin is het op deze herinneringsdag niet eenzaam geweest. Het dochtertje van de zwarten Matthes heeft op het graf van haar vadertje weer een blad gevonden. Mij gaat het goed. Ik denk aan mijn moeder, aan mijn zuster en aan mijn vader. Lazarus. Dat is de boodschap. De enige boodschap van de verdwenen knaap sinds vele dagen. De letters zijn dezelfde, ais op het eerste blad. Geen mensenspoor gaat buiten dat van het meisje naar het graf, geen enkel er van daan. Paden van vossen, reeën en andere die ren slingerden zigzag door het win terse woud. (Wordt voortgezet). KWALITEITSMERK ETABL. DE VLEESCHAUWER. GEBR., N. V. OPHASSELT Tel NINOVE [054] 502,52 40 Buiten is het anders. Buiten het woudgebied verstijven de droppels in de vorstige adem der gewoon te, en de ijstoppen klingelen tegen- versmachten in het vagevuur elkaar en zelfs in het neervallen klingelen ze en rusten, nog een poosje de heerlijkheid der wereld uit zich terugkaatsend, op de aard bodem, tot zij vervloeien en weg- dooien, zoals de gedachte aan een lieve doode. Daarbuiten zijn immers de kerkho ven niet voor de doden, doch voor de levenden. De levende viert daar de herinnering aan zijne voorva deren en hij viert zijn toekomstige kerkhofrust. Voor de levenden is het bed met rozen en het opschrift. De levende ervaart in zijn gemoed de rust, als hij denkt aan de sla per, die van zijn moeite is verlost. De levende voelt het wegzinken van de dode en hoopt voor ieder op de oorspronkelijke staat. - Nie mand gaat onbeloond over kerk hofgrond; die kluiten koelen de driften en verwarmen de harten, en niet alleen de vrede des doods staat op de bloemenheuvels ge schreven, maar ook des levens waardij. Het woud spreidt rust, waar rust behoort. Daar heeft de dode sla per geen nachtlicht, evenzo als de levende er geen gehad heeft. Het eeuwige licht beschijnt hen is het enige verlangen. De matte na- herfstzon glimlacht zacht en belooft haar eeuwige glans, en de eerst volgende lente zorgt voor bloemen en kransen. In het woud wordt niet aan de dode lichamen gedacht, maar aan het leed hunner levende zie len, als deze, zondaar gestorven, Toen de hongerende Hans zijn hongerende buurman op de akker het stuk brood ontstal en daarop stierf, was het oerwoud er nog niet. Het lichaam was verteerd, Hans vergeten, de ziel ligt in het vage vuur. De akker is woud, het woud wildernis gewordende wolven hui len en geen mens is er wijd en zijd; op de hellingen der bergen golven zomerkoeltjes en winterstormen, en met elke minuut een korreltje zand en met elke eeuw rolt een bergge vaarte in der afgronden diepte. En de arme ziel ligt in het vuur. Weer komen er mensen in de woeste plaatsen en de hoogwouden vallen, en hutten en huizen ontstaan en ene gemeente wordt gevormd-de ziel uit oude, lang ondergegane zonnen ligt in de gloed van het va gevuur en is verlaten en vergeten. Maar één dag rijst in het jaar, zulke vergeten zielen ten troost. Toen Cristus, onze Heer, stierf aan het kruis en enkel nog het laatste droppeltje bloed in zijn hart was, heeft zijn hemelse vader hem gevraagd Mijn lieve zoon, de mensheid is verlost; wien wilt gij de lnatsten droppel van uw roos kleurig bloed ten goede laten ko men? Toen heeft Christus de Heer geantwoord «Aan mijn lie ve moeder, die bij het kruis staat, tot leniging harer smarten. - O neen, mijn kind Jezus heeft daar op Moeder Maria geantwoord, Centripompen Turbinepompen Huishoudzaagmachines Beetmolens Bietensnijders aan te passen op beetmolens Droogvoederbakken Viggenbakken Aardappelpletters Wasmachines Droogmachines

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1958 | | pagina 6