Dc Toekomst van Antwerpen in Gevaar.
VAN DE HAK OP DE TAK.
- 6 dec. 1958
3
Iedereen in dit land, hij weze
Waal of Vlaming, gaat er wel mee
over akkoord dat de haven van
Antwerpen van kapitaal belang is
voor de Belgische ekonomie. In het
verleden heeft de haven van Ant
werpen steeds helemaal het mari
tiem verkeer van West Europa met
de rest van de wereld beheerst, de
havens van Rotterdam en Hamburg
achter zich latend. Maar dat is ge
schiedenis. Op dit ogenblik wordt
Antwerpen voorbij gestoken, en
flink voorbij gestoken, door de
twee andere grote Europese zee
havens.
Voor oningewijden klinkt dat
misschien verwonderlijk. Ieder jaar
lazen we toch in de dagbladen
over de rekords die Antwerpen
haalde wat de binnengelopen
schepen betrof Dit aantal groeit
inderdaad ieder jaar er komen
ieder jaar meer schepen te Ant
werpen binnen, maar deze groei is
veel aanzienlijker voor Hamburg
en Rotterdam, vooral voor deze
laatste zeehaven. En wat erger is,
spijts deze groei, zien we heel wat
zeeschepen die sinds jaren Antwer
pen als aanleghaven hadden, deze
stad verlaten om voortaan Rotter
dam aan te doen, terwijl sinds jaren
te Antwerpen gevestigde bedrij
ven, er ernstig aan denken hun
werkzaamheid naar Rotterdam te
verplaatsen. Voorde Chrysler Cor
poration is dit reeds een feit Het
zijn ten andere vooral deze twee
laatste feiten die de openbare opi
nie en de verantwoordelijke rege
ringsinstanties wakker geschud
hebben.
Maar laat ons de cijfers spreken.
Dan wanneer het goederenverkeer
per zee sinds het einde van de
oorlog verdubbeld is in tonnemaat,
in vergelijking met de vooroorlogse
periode, is het aandeel van Ant
werpen in dit verkeer geslonken
van 6 °/o tot 4,2 °/0 Dan wanneer
vóór 1940 36 °/0 van de totale in
voer van West-Europa langs Ant
werpen gebeurde, is nu dit percen
tage op 22 gevallen En dit ten
voordele van Hamburgen Rotter
dam. Het aandeel van Rotterdam
steeg in dezelfde periode van 32 °/0
tot 44 °lo, met andere woorden de
aktiviteit van de haven van Rot
terdam is het dubbele van deze van
Antwerpen! Voor 1957 bedroeg de
tonnemaat der langs Rotterdam in
gevoerde goederen 74 millioen te
genover 36 500 000 voor Antwer
pen. Deze enkele, alles behalve
schitterende cijfers wijzen er duide
lijk op in welk een gevaar van
bloedarmoede zich de haven van
Antwerpen bevindt. We hoeven er
niet op te wijzen welke noodlottige
invloed dit moet hebben op gans
de Belgische ekonomie.
Waar liggen de oorzaken van
dergelijke achteruitgang Er zijn er
vele.
Er is eerst en vooral het feit dat
de lonen te Rotterdam merkelijk
lager liggen dan te Antwerpen, en
dat de Hollandse haven minder
onderhevig is aan sociale konflik
ten, maar vooral het feit dat de
holiandse schippers op de binnen
vaarten goedkoper varen. Op dit
ogenblik worden bijna alle granen
voor België in Rotterdam ver
scheept De Hollandse regering
heeft bovendien, bij de heropbouw
van Rotterdam, haven en stad, in
de na oorlogse periode, niet op de
centen gekeken, en grote bedra
gen ter beschikking gesteld om van
Rotterdam een der modernste ha
vens van het vasteland te maken,
dan wanneer de verschillende na
oorlogse Belgische regeringengeen
voldoende belang gehecht hebben
aan de noodzakelijke modernise
ring der haven van Antwerpen.
Onze nationale ha/en is te klein
geworden met het oog op de ont
wikkeling van het goederenver
voer per schip, en ze beschikt niet
over de moderne uitrusting waar
over thans elke grote zeehaven
dient te beschikken. Bovendien zijn
de verbindingsmiddelen van Ant
werpen met het hinterland niet
meer aangepast aan de eisen van
de tijd. Daar waar te Rotterdam
grootse werken aan gang zijn, ge
kend onder de naam van de wer
ken der Europapoort beteke
nisvolle naam werden de nood
zakelijke werken voor Antwerpen
verspreid over een tienjarenplan,
tegen het einde van hetwelk de
toekomst van Antwerpen waar
schijnlijk onherroepelijk zal verlo
ren zijn. Deze toekomst eist onmid
dellijke en afdoende maatregelen.
Naar het schijnt is zich de huidige
regering van deze noodtoestand
bewust, en dan ook zinnens het no
dige te doen in samenwerking met
het Antwerps havenbestuur en met
de private ondernemingen die bij
de toekomst van de haven het
meeste belang hebben.
Alvorens echter de verschillende
allernoodzakelijkste werken aan te
duiden, houden we er toch aan te
onderlijnen dat de nationalisatie
der haven van Antwerpen, oplos
sing die in sommige middens voor
gestaan wordt, in geen geval de
aangewezen weg mag zijn. Een on
derneming nationaliseren staat ge
lijk met ze ten dode op te schrijven.
De ondervinding heeft dit meerdan
eens bewezen. Ze wordt dan het
slachtoffer van paperasserij en bu
reaucratie, om langzaam weg te
kwijnen onder allerhande politieke
invloeden en partijdige benoemin
gen. De Staat is nooit een goede
patroon, en zeer zeker niet wan
neer het er op aan komt een zaak
te redden
Dit gezegd zijnde komt het er in
een zeer nabije toekomst op aan
het havenbestuur en het privaat
initiatief te helpen voor de zeer
dringende noodzakelijkheid de ha
ven en het materiaal te moderni
seren, voor het bouwen van een
nieuwe zeesluis, voor het graven
van een zevende dwarsdok, voor
het bevaarbaar maken der Schelde
voor schepen van 50.000 ton, en
voor het aanleggen van nieuwe
en moderne verbindingswegenmet
het hinterland de autostrade Ant-
werpen-Luik-Duitsland, de verbin
ding met Henegouwen, en een mo
derne verkeersweg met Rijssel,
over Gent en Kortrijk. Slechts aan
die voorwaarden zal het mogelijk
zijn het verder doodbloeden van
Antwerpen tegen te gaan.
Het is wel waar dat verschil in
lonen en binnenlandse vrachtprij
zen met Holland zal blijven be
staan, maar deze niet weg te cijfe
ren nadelen kunnen ruimschoots
vergoed worden door andere troe
ven waarover Antwerpen beschikt
in het nadeel van Rotterdam de
buitengewone dichtheid van ons
verkeerswegennet, over weg, per
spoor en bij water, de zeer gunsti
ge kansen voor de schepen die
Antwerpen aandoen om retour
vracht te vinden, daar 40 °/o van
Op het internationale vlak (wat
een deftig woord he zijn er deze
week twee interessante gebeurte
nissen het vermelden waard.
Ten eerste de beslissing van Rus
land zijn troepen uit Oost Berlijn te
rug te trekken en zijn verzoek, of
beter gezegd zijn eis, aan de Wes
telijke mogendheden hetzelfde te
doen. Het logisch gevolg van deze
beslissing zou zijn dat de stad Ber
lijn volledig zou ingesloten worden
door het door de Russen bezet
Oost Duitse gebied. Of, indien gij
het nog klaarder wiltDe ganse
stad Berlijn zou aan de willekeur
van de Russen overgeleverd wor
den wanneer deze het maar zouden
wensen. Ook zou de meest vooruit
geschoven post van de Westmach
ten definitief uitgeschakeld wor
den, iets waarnaar de Russen reeds
lang streven.
Rusland heeft dan ook gedreigd
dat, wanneer binnen zes maanden
de Westmachten het Russische
voorbeeld niet zullen gevolgd heb
ber, of wanneer in het gunstigste
geval geen onderhandelingen aan
de gang zullen zijn, zullen de Rus
sen hun plan eenzijdig doordrijven
en desnoods met geweld de toe
gangswegen naar Berlijn afschaf
fen.
Alleszins een nieuw en ernstig
twistpunt dat de betrekkingen tus
sen Oost en West nog meer in het
gedrang komt brengen, dat zelfs
van aard zou zijn de wereldvrede
in het gevaar te brengen.
Zo ver zijn wij echter, gelukkig-
ijk, nog niet. In zes maanden zal
er nog heel wat water naar de zee
lopen en zal de soep, die thans
brandend heet wordt opgediend,
wel wat afgekoeld zijn.
Men mag aannemen dat de Wes
terse landen niet zinnens zijn zich
zo maar bij de neus te laten nemen.
Dat weten de Russen ook. En met
de tijd zal ook wel raad komen.
De tweede vermeldenswaardige
gebeurtenis zijn de verkiezingen
die in Frankrijk gehouden werden.
Zij brachten, naast een nederlaag
van de communisten, tevens de ul
tra nationalisten aan de winst. Wij
zeggen wel aan de winst, nog niet
aan de macht. Want de algemene
indruk die in het buitenland heerst
is dat de overwinnaars, die zich
volgelingen van generaal ae Gaul
le noemen, gaullistischer zijn dan de
Gaulle zelf Met andere woorden
dat de lange generaal zijn mede
werkers ook nog wel anders kan
zoeken dan bij deze ultra's, die on
verzoenlijk staan ten overstaan van
het Algerijnse vraagstuk en de ge
neraal nog veel last zouden kunnen
bezorgen in zijn poging een voor
beide partijen aanvaardbare op
lossing te geven aan de bloedige
staat van oorlog die als een zware
hypotheek weegt op Frankrijk.
Ook hier is dus afwachten de
boodschap.
onze nationale nijverheid op de
uitvoer is aangewezen, evenals de
sinds vele jaren te Antwerpen ge
Zie vervolg onderaan hierneven.)
XXIII, is het geen geheim dat de
Heilige Vader steeds blijk gegeven
heeft van een fijne humor.
Zo deed hij onlangs aan prins
Chigi het verhaal van een van zijn
kennissen, een missionaris die ge
storven was.
Vele jaren geleden had de mis
sionaris zich tot doel gesteld een
wilde stam menseneters uit het
duistere hart van Afrika te gaan
bekeren. De menseneters waren
het in de beginne niet erg met de
pater eens, verder meende de
hoofdman van de stam dat zo een
lekkere brok blank mensenvlees
een aangename afwisseling zou
vormen met het alledaagse neger
vlees.
Er werden toebereidselen voor
de maaltijd gemaakt, zeker tot
groot ongenoegen van de pater.
Hij trachtte de hoofdman dan ook
te overtuigen dat zijn vlees werke
lijk ongenietbaar was. Toen de
hoofdman dit niet wilde geloven,
vroeg de pater een mes, sneet zich
een stuk uit de kuit en overhan
digde dit aan de menseneter. Deze
proefde en spuwde het misprijzend
weer uit: het smaakte hem werke
lijk niet en de missionnaris werd
opnieuw in vrijheid gesteld.
Er dient noodzakelijk bij dit ver
haal bijgevoegd dat de pater een
houten kunstbeen had.
Het communistisch China spant
zich in om aan zijn bevolking de
weldaden van de moderne bescha
ving te brengen. Zo zijn sinds en
kele tijd ook de spiegels in het be
reik van de kleine man gesteld.
In een afgelegen streek ging een
jonge Chinees, TjingKwa Loe, naar
de stad, kocht zich een spiegel en
gaf deze bij zijn thuiskomst aan
zijn jonge vrouw zonder één woord
uitleg ten geschenke.
De jonge Chinese keek er in en
begon hartstochtelijk te wenen. Zij
ging bij haar schoonmoeder haar
beklag doen omdat haar man zich
in de stad een andere vrouw ge
kocht had
De oude nam op haar beurt de
spiegel, keek er in en troostte haar
schoondochter onmiddellijk met te
zeggen dat zij zich niet ongerust
hoefde te maken omdat het toch
maar een oud en lelijk wijf was.
van
Voor de onmiddellijke omgeving
de nieuwe paus, Johannes
vestigde internationale rederijen,
die ten slotte toch niet gemakkelijk
van standplaats zullen veranderen,
van het ogenblik dat er een rede
lijke kans bestaat dat de toestand
binnen korte jaren verbeteren zal
Voor Antwerpen is dus de toe
stand wel ernstig, maar nog niet
verloren. Het komt er echter op
aan te handelen, en vlug te hande
len.
De Japanse geneesheer Yoshiaka
Mihara heeft een uitvinding ge
daan die van grote invloed zou
kunnen zijn op de Japanse econo
mie en het land van hongersnood
zou sparen.
Het betreft namelijk een nieuw-
soortig en doeltreffend antivries
middel dat de rijstvelden zou be
schermen door te beletten dat het
water in strenge winters zou be
vriezen en aldus de rijstvelden zou
vernielen.
Ten titel van inlichting weze ver
meld dat de rijst nog steeds het
basisvoedsel van de Japanners is.
Eerwaarde Heer Gordon Guin
ness, onderpastoor van de kerk van
St John te Dublin (Ierland) ver
klaarde van op de kanselDrin
ken is geldverspilling en moord.
Alleszins een zonderlinge stel-
lingname van iemand die de eer
heeft te behoren tot de brouwers
familie bij uitstekGuinness.
Ge weet wel Guinness is good
for you!»
