Melk en boter.
De zware landbouwcrisis
Weekblad
Voor en door de Landbouwers
Arbeid adelt
in Zuid-Amerika.
AALST 13 OCTOBER 1962.
Verschijnt iedere zaterdag
41ste JAARGANG Nr 2046
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Standsverdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
Nr 14,25.93.
O. CAUDRON.
Zoals wij verleden week hebben
medegedeeld willen wij heden ons
gedacht zeggen in verband met
veranderingen van bepaalde toe
standen inzake de zuivelkwestie.
Het is een feit dat veel zal moe
ten veranderen om tot een gezonde
oplossing te komen.
Wij willen hier vandaag enkele
wantoestanden aanhalen, maar wij
moeten bekennen dat wij voor al
deze gevallen de nodige redmid
delen niet onmiddellijk bij de hand
hebben.
Wij menen dat enkele vergade
ringen van bevoegde personen
noodzakelijk zou zijn om de nodige
oplossingen te vinden.
Beginnen wij met de melk.
Deze komt in de melkerij met
voerders die soms tientallen kilo
meters moeten doen om de hofste
den te bereiken en de melk in de
melkerij te brengen.
Ik ken een wijk van een bepaal
de gemeente waar 12 melkboeren
wonen en waar iedere morgen 6
camions de melk voor 6 verschil
lende melkerijen komen ophalen
Deze overdreven vervoerkosten
komen in rekening van de ver
schillende melkerijen aan een be
drag dat veel te hoog ligt.
Het is een feit dat dergelijke en
andere overbodige onkosten druk
ken op de kostprijs en de verkoop
prijzen van melk en boter moeten
beïnvloeden.
Het is de taak van de melkerij-
bestuurders een oplossing te zoe
ken om hun gebieden af te bake
nen en zo dit niet gaat moet men
van hogerhand tussenkomen.
Maar in dit geval moet er ook
een streng toezicht worden uitge
oefend in de melkerijen op het
bepalen van de vetgraden der ge
leverde melk.
De boer moet zekerheid hebben
dat hij de graden krijgt die hem
toekomen in gelijk welke melkerij
en dan zal het hem ook weinig
kunnen schelen aan welke instel
ling hij zijn produkten aflevert.
Inzake de verkoop vangebruiks-
melk bestaan grote misbruiken,
waar melkerijen en kopers dik
wijls het slachtoffer van zijn.
Naar ons oordeel dienen melk-
winkels opgericht waar de huis
vrcuw zelf melk kan gaan kopen
aan een prijs, die merkelijk lager
moet liggen als bij de thuisbedie-
ning omdat de onkosten voor de
winkelier niet zo hoog zijn als bij
iemand die met wagen of auto de
leurhandel moet doen, en aan
iedere huisbel gaan trekken om
mevrouw te bedienen.
Het is zeker dat de melkventers
zowat de slaven zijn van de vele
huismoeders die al te gemakkelijk
zijn en op hun stoel willen be
diend worden Deze verkopers wil
len dan ook een redelijke vergoe
ding voor hun werk en moeite en
dat is maar normaal.
Die beloning schijnt evenwel
groter te zijn in België dan in de
andere landen.
Zo vernamen wij dat in Frankrijk,
in Nederland en in Duitsland de
winstmarge heel wat lager ligt dan
bij ons.
Hier dient ook iets op gezocht
en in elk geval kunnen de melk-
winkels hieraan veel verhelpen
door het feit dat zij veel minder
onkosten hebben en dus zeker
goedkoper kunnen verkopen.
Naar onze mening moet door een
oordeelkundige verdeling het mid
del worden gevonden om de vee
kweker 50 centiemen vermeerde
ring te geven voor een liter goede
melk, zonder de prijs aan de ver
bruiker te verhogen.
Wat de boter betreft bestaan er
toestanden die aan het ongeloof
lijke grenzen.
Zo verkoopt men in ons land een
zekere «handelsboter beurre mar-
chand» die naamloos aan de man
wordt gebracht en die zogezegd
voortkomt van boeren die zelf bo
ter maken.
Onder deze bedekte naam han
delsboter worden naar men be
weert massa's uit Nederland ge
smokkelde boter vrij in de handel
gebracht.
Het middel om dit kwaad uit te
roeien kan evenwel rap gevonden
worden
Men voert de verplichting in alle
boter rechtstreeks bij de voortbren
ger onder diens naam te verpakken
ten einde de herkomst te kunnen
nagaan. Men kan daarenboven de
opkopers verplichten een boek
houding aan te leggen.
De Nationale Zuiveldienst vér-
dient ook een verjongingskuur,
want van daar kunnen veel verbe
teringen uitgaan en bestaat ook de
mogelijkheid om veel misbruiken
uit de wereld te helpen.
Er is nog veel meer te zeggen,
maar ik herhaal dat voor dit
vraagstuk van kapitaal belang een
kommissie van bevoegde personen
dient samengesteld om klare wijn
te schenken in deze vele duistere
gevallen van onze zuivelkwestie.
(lste bijdrage).
Tijdens de laatste jaren hebben
de meeste Zuid-Amerikaanse lan
den een actieve politiek van in
dustrialisatie gevoerd, desondanks
is de landbouw de voornaamste
bron van bestaansmiddelen geble
ven voor de bevolking. In vele lan
den is nog ongeveer 50 tot 60 ten
honderd van de beroepsbevolking
in de landbouw werkzaam. Boven
dien neemt de landbouw nog on
geveer 50 van de uitvoer der
Zuid-Amerikaanse landen voor zijn
rekening.
In bepaalde landen zoals b.v.
Argentinië, is de uitbreiding van
de nijverheid op ongebreidelde en
ondoeltreffende wijze geschied
met verwaarlozing van de land
bouw, met het nadelig gevolg dat
de economie en de financiën van
die landen werden ontredderd wat
dan heeft geleid tot sociale en po
litieke troebelen die nog geen ein
de hebben genomen.
Wegens de belangrijke plaats
welke de landbouw inneemt in
voormelde landen moet de veelzij
dige crisis welke hij thans door
maakt een zware last opleggen
aan de economie dezer landen.
Daar ligt dan ook een voorname
oorzaak voor de economische stag
natie die dit deel van de wereld
kenmerkt.
Volgende factoren dienen in
aanmerking genomen voor een
juist begrip van het landbouwpro
bleem in deze landen.
1) Voor meerdere produkten zijn
de prijzen op de wereldmarkten
sterk gedaald. Hierdoor is het in
komen van aanzienlijke groepen
voortbrengers aanzienlijk geslon
ken. Het internationaal prijspeil is
in vele gevallen te laag om de
voortbrengingskosten te dekken en
zeker om tot produktie-uitbreiding
aan te zetten
2) De produktiviteit in de land
bouw is over het algemeen laag
gebleven. De traditie en het laag
ontwikkelingspeil van de platte
landsbevolking zijn hiervan de bij
zonderste oorzaken. De voorzie
ning met kunstmest en met zaad en
plantgoed van goede kwaliteit is
totaal onvoldoende. Het gebrek
aan eigen kgpitaal en de beperkte
kredietmogelijkheden belemmeren
veelal de mechanisatie, waar deze
om economisch-technische rede
nen zou verantwoord zijn.
3) Het stelsel van grondbezit
werkt remmend op de pogingen
tot sanering van de landbouw. Zo
wel het groot grondbezit, de zo ge
naamde latifundia, als het te klein
grondbezit, de zo genaamde mini-
fundia, stellen ernstige vraagstuk
ken.
De grootgrondbezitters beschou
wen veelal bun eigendom als een
voorwerp van speculatie en be
kommeren zich weinig om een be
hoorlijk beheer. De pachtverhou-
dingen zijn in vele gevallen zoda
nig, dat de pachter niet wordt aan
gemoedigd tot grondverbetering
indien hij daarbij nog niet wordt
uitgebuit.
Het te kleine grondbezit veroor
zaakt volgend nadeel de met pri
mitieve methoden verkregen op
brengsten zijn grotendeels voor ei
gen gebruik bestemd. Tot heden
heeft deze categorie van kleine
boeren weinig kunnen profiteren
van de overheidsmaatregelen op
het gebied van voorlichting, land
bouwonderwijs, kredietverlening,
enz.
4) de afzet van de landbouwpro
ducten is veelal slecht georgani
seerd. Dikwijls ontbreken voldoen
de vervoermogelijkheden. Ook
voor de bewaring zouden in het
belang van de kwaliteit nog talrij
ke voorzieningen dienen getroffen
zoals pakhuizen, silo's, koelhuisen
en dergelijke. De gebrekkige markt
organisatie, de geringe betekenis
van de coöperatie en de beperkte
omvang van de nationale verwer
kende industrie zijn insgelijks fac
toren die een vlotte afzet kunnen
verhinderen.
5) Indien het regulerend optre
den van de overheid in bepaalde
omstandigheden enige verbetering
bracht, heeft zij in andere gevallen
een ongunstige uitwerking gehad.
Van verschillende prijsvoorschrif-
ten wordt het nut twijfelachtig ge
acht, bijzonder wanneer zij ge
paard gaan met omslachtige be
stuurlijke pleegvormen.
In bepaalde gevallen behelst de
prijsbeheersing door de overheid
een rechtstreekse benadeling van
de voortbrengers, dikwijls draagt
prijsvaststelling er toe bij de verhou
ding tussen de verschillende teel
ten in verkeerde richting te beïn
vloeden. Van sommige produkten
wordt dan zuiver economisch ge
zien te veel en van andere te wei
nig voortgebracht.
Het stelsel van de uitvoerheffin-
gen op landbouwprodukten heeft
reeds, niet ten onrechte, veel kritiek
uitgelokt. Voor de overheid, die
vaak grote moeite heeft met de in-
(2ie vervolg 2' bladzijde 1' kolom)
De Koornbloem
Abonnementsprijs 96 fr. 's jaar»
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcheckr. S. M. Redt U Zeiven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden,
