Tien jaar na de dood van Stalin.
ENGELAND
Weekblad
Voor en door de Landbouwers
Arbeid adelt
en de Gemeenschappelijke Markt.
AALST 23 MAART 1963.
Verschijnt iedere zaterdag
42ste JAARGANG Nr 2069
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Standsverdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
Stalin stierf tien jaar geleden. Vijf
jaar geleden werd hij op het Rode
Plein te Moskou uit het mausoleum,
waar hij naast Lenin opgebaard
lag, weggehaald en in de scha
duw van de muren van het Krem
lin begraven. Men was van oor
deel dat de man niet waardig was
naast Lenin in een praalgraf te lig
gen en dagelijks de zwijgende en
eerbiedige hulde van duizenden
te ontvangen.
Alleen dat feit wijst er reeds op
dat er sinds de dood van de rode
diktator in Rusland zeer veel ver
anderd was. Aan de verafgoding
van Stalin werd een einde gemaakt
en meteen aan vele andere din
gen die tijdens het leven van de
man schering en inslag waren.
Het grootste deel van de dwang
arbeiderskampen, die zo talrijk wa
ren ten tijde van Stalin, werden af
geschaft. Met Beria werd ook de
geheime politie geliquideerd en
kwam er voor de sovjet burgers
grotere rechtszekerheid. Weldra
gebeurde het niet meer dat mensen
's nachts of bij het ochtendkrieken
van hun bed werden gehaald om
voor goed op geheimzinnige wijze
te verdwijnen.
Om herhaling van dergelijke
praktijken te voorkomen werden
belangrijke wijzigingen aange
bracht in het wetboek. Op Beria
na, werden politieke tegenstanders
niet meer geliquideerd het leven
werd hen niet ontnomen, men ont
nam hen enkel het politiek bestaan.
Voroshilov, Malenkov, Molotov
leiden een leven van welstellende
burgers, maar politiek gezien is
hun leven ten einde. De Russen
hebben het beter, veel beter, dan
ten tijde van Stalin. Het werkelijke
loon van de arbeiders is met drie
vijfde toegenomen.
De breuk met Tito werd weer
ongedaan gemaakt en aan de sa
tellieten werd grotere bewegings
vrijheid gegeven. Tussen China en
Albanië enerzijds, en de Sovjet-
Unie anderzijds kwam er een op
zienbarende breuk ze werd ech
ter niet veroorzaakt door Rusland,
maar wel door de twee voornoem
de landen die trouw wilden blij
ven aan de strakke Stalinistische
richtlijnen. Aan het Vatikaan wor
den poeshandjes gegeven en het
heeft er wel de schijn van dat men
het met Rome op een vergelijk zou
willen gooien.
Het lijdt dus geen twijfel dat er,
sinds Kroutchev aan het bewind
kwam, en onder zijn impuls, heel
wat veranderd is in de Sovjet-
Unje, en wel ten goede. De man
heeft niets weg van een dogmati
cus en staat met zijn beide voeten
in de werkelijkheid. Het is beter
naar Zwitserland te gaan om te le
ren goede uurwerken te maken
dan er zelf slechte voort te bren
gen.» zegde hij onlangs.
Velen stellen zich echter de vol
gende vraag In hoever is de man
te betrouwen Is dat allemaal
geen taktiek die gevolgd wordt om
later beter te kunnen toeslaan
Kroutchev is immers een over
tuigd kommunist gebleven en hij
voorspelt dat in een naaste toe
komst het kommunisme alle kapi
talistische regimes begraven zal
De liberalisering van 't regime die
hij heeft bewerkstelligd zou dan
ten slotte niets anders zijn als een
soort lokaas om in vele andere lan
den kommunistische regimes aan
de macht te brengen. Kijk maar
eens, zegt men, naar hun uitge
breid spionagenet en aan hun over
bezette diplomatieke diensten in
het buitenland.
Het blijft natuurlijk mogelijk dat
Kroutchev met zulke machiavel
listische bedoelingen rondloopt,
maar we geloven er niet veel van.
Het is eerder waarschijnlijk dat
de versoepeling van het regime in
Rusland verder zijn gang zal gaan
en, zo de toenadering tussen het
Oosten en het Westen in de gang
van de geschiedenis ligt, de toege
vingen vooral van het Oosten zul
len komen. Dat zal niet van van
daag op morgen gebeuren, maar
dat het gebeuren zal is goed mo
gelijk.
We mogen bovendien ook niet
uit het oog verliezen dat er ook in
het Westen een steeds sterker wor
dende tendenz naar staatsinmen
ging of een zekere graad van kom
munisme tot uiting komt. Nationa
lisering van bedrijven, kosteloze
gezondheidsverzorging, verplich
te ziekteverzekering, algemeen
pensioen voor ouden van dagen,
vestigingswetten, enz. zijn als zove
le uitingen van de opgang naar
een zekere vorm van communisme,
die in verschillende landen reeds
tot werkelijkheid is geworden. Zijn
de belastingswetten die steeds tal
rijker en strenger worden tenslotte
niet bedoeld als een algemene ni
vellering van de volkswelvaart.
Het is niet uitgesloten dat beide
strekkingen dichter bij elkaar ko
men in de naaste toekomst en dat
alsdan het ogenblik zal komen tot
besprekingen met het doel de we
reldvrede eens en voorgoed te be
stendigen.
Sinds, omwille van de houding
van Frankrijk, de toegang van En
geland tot de Gemeenschappelij
ke Markt (G.M.) ontzegd werd,
ten minste voorlopig, zijn de ge
moederen, aanvankelijk erg opge
hitst, enigszins tot bedaren geko
men, zodat het mogelijk wordt be
zadigd over de toestand te spre
ken. In verband met deze gebeur
tenis rijzen er inderdaad heel wat
vragen die zouden dienen beant
woord te worden, maar tot nog toe
onopgehelderd bleven.
Het weze vooraf gezegd dat het
hoogst wenselijk zou zijn indien
Engeland tot de G.M zou kunnen
toetreden, maar dan op voorwaar
de dat het zich zonder voorbehoud
zou aansluiten bij het Verdrag van
Rome, zoals dit tot nog toe werd
aangenomen en geïnterpreteerd
door de zes.
Men zal zich nog wel herinne
ren dat, toen anderhalf jaar gele
den, Engeland het verzoek deed
om toegelaten te worden, de
geestdrift betreffende deze aan
vraag niet zo bijster groot was en
dat, vooral Dhr Spaak, er toen her
haaldelijk de nadruk op legde, dat
dit zou kunnen gebeuren op voor
waarde dat Engeland ook met de
politieke doelstelling van de G.M.
de politieke eenmaking van Eu
ropa-zou akkoord gaan.
Indien dat toen door Dhr Spaak,
en ook door anderen, herhaalde
lijk gezegd werd, moet het wel zijn
dat men niet zo heel zeker was dat
Engeland alle voorwaarden, ook
de politieke doelstelling, zou aan
vaarden. Is men er nu helemaal
zeker van De Fransen twijfelen er
aan, en er bestaat wel reden toe.
Dat de huidige Premier Macmil
lan een overtuigd Europeaan is,
moet ogenschijnlijk niet betwijfeld
worden. Maar welk is de positie
van Macmillan in Engeland Voor
het ogenblik is zij niet sterk, en ve
len geloven dat bij volgende ver
kiezingen, de tegenpartij, Labour,
weer aan bod zou komen.
Nu is de overgrote meerderheid
van Labour tegen de toetreding
van Engeland tot de G.M. gekant.
Zou het dan voor de G.M. een ver
sterking betekenen, en een voor
deel, binnen een goed jaar opge
schept te zitten met een partner,
die principieel tegen het lidmaat
schap gekant is Er valt dus wel
iets voor te zeggen dat het beter is
te wachten tot de toestand in En
geland zelf opgeklaard is.
Is het bovendien wel zo zeker
dat Engeland, zelfs indien Frankrijk
zijn veto niet gesteld had, lid zou
geworden zijn van de G.M. Men
kan er» aan twijfelen, vooral wan
neer menbedenktdatde landbouw
problemen die de grote struikel
steen vormden voor de toetreding,
verre van opgelost waren. De En
gelse landbouwers zijn en blijven
gekant tegen de G.M. en het is
niet zeker dat Engeland over deze
tegenstand zou heengestapt zijn,
door de voorwaarden van de zes
te aanvaarden.
Men heeft wel beweerd dat de
moeilijkheden voor 80 opgelost
waren, maar men vergeet er bij te
voegen dat de overblijvende 20
juist al de grote struikelstenen wa
ren waarover nog geen akkoord
kon bereikt worden. Het is bijge
volg niet zo zeker dat het tot een
akkoord zou gekomen zijn, indien
Frankrijk geen oppositie had ge
vormd.
Na de mislukking der onderhan
delingen met Engeland kreeg men
de indruk, bij het lezen van sommi
ge commentaren en bij het horen
der uitspraken van sommige poli
tici, dat de G.M. nu aan de voor
avond van het failliet stond. Waar
om Tot op 't einde van 1962 was ie
dereen het erover eens dat de G.M.
een groot sukses was geworden en
dat alle zes landen er reeds groot
voordeel bij hadden ondervonden.
Waarom zou dat nu opeens veran
derd zijn De zes kunnen zeer goed
voortgaan, ook zonder Engeland,
aan de verdere uitbouw der G.M.
Men heeft bovendien nooit gere
kend op een zo vroegtijdige toetre
ding van Engeland.
Is men dan vergeten dat Enge
land nooit heeft willen toetreden
tot de Gemeenschap voor Kolen en
Staal Dat het bij de aanvang geen
deel heeft willen uitmaken van de
G.M. Dat het tegen de G.M. de
EFTA heeft opgericht, de Europese
Vrijhandelszone, een gemeenschap
van zeven tegen de G.M.
Met andere woorden, ware En
geland nu tot de G.M. toegetre
den wist men heel eenvoudig niet
welk vlees men in de kuip kreeg.
Er valt dus wel iets te zeggen voor
de houding van Frankrijk laat ons
wachten en toezien hoe de politie
ke toestand in Engeland evolueert.
Frankrijk had natuurlijk een an
dere methode dienen te gebruiken
om zijn standpunt te verdedigen.
Een perskonferentie is niet het ge
schikte forum om dergelijke delika-
(Zie vervolg 2' bladzijde 1kolom).
De Koornbloem
Abonnementsprijs 96 fr. 's jaars
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcheckr. S. M. Redt U Zeiven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden
