DUITSLAND Belgische Landbouw. Weekblad en de landbouwmarkt. Voor en door de Landbouwers Arbeid adelt De huidige toestand van de AALST 28 SEPTEMBER 1963. Verschijnt iedere zaterdag 42«,te JAARGANG Nr 2095 Beheer Zeebergkaai 5, Aalst Tel. (053) 242.67 Voor de Ontwikkeling en de Stemdsverdediging van de Landbouwers Uitgegeven door de Landbouwersvereniging REDT U ZELVEN Nr 14.25.93. O. CAUDRON. In het lezenswaardige Duitse tijdschrift Stern treffen wij als hoofdartikel enkele beschouwin gen aan, die wij graag onder het oog van onze lezers willen bren gen. Ze werpen een licht onder meer op de Frans-Duitse verhou dingen inzake landbouweconomie. Tegen 31 december van dit jaar, zo heeft President de Gaulle op zijn laatste persconferentie verklaard, moet de EEG op haar eigen be nen kunnen staan, of moet ze ver dwijnen. En om op haar eigen be nen te kunnen staan, moet zij - volgens de eis van de Gaulle-een gemeenschappelijke landbouwer- dening tot stand brengen en wel van dien aard, dat ze de EEG, wat haar voeding betreft, zelfstandig maakt, wat betekent dat ze zich zelf alleen kan bedruipen, niemand anders nodig heeft, dus als een ge sloten economisch bestel kan be staan. Alleen op die manier kan dgn de EEG in het volgend voorjaar weer stand bieden aan de stormen van de Kennedy Ronde van de Euro pees Amerikaanse tolonderhande- lingen. Dit is een ultimatum dat zich hoofdzakelijk tegen de Bondsrepu bliek richt. Sinds het afsluiten van het Duits-Frans verdrag zijn de Duits-Franse betrekkingen aanzien lijk verslechterd en thans zet de Gaulle zijn partners het pistool op de borsteen gemeenschappelijke landbouwarkt tegen het einde van het jaar of de EEG vliegt aan stuk ken. Het einde van de EEG zou zeker alle deelgenoten economisch pijn doen, maar Frankrijk minder dan al de anderen. De economie van Frankrijk is, zoals dit reeds in de jaren dertig bij de grote economi sche crisis in gans de wereld bewe zen werd, beter uitgebalanceerd, hangt minder af van de buiten landse handel dan een ander groot industrieland, behalve dan mis schien Rusland. Zowel economisch als politiek kan Frankrijk altijd desnoods op zichzelf terugvallen omdat het noch op de EEG noch op de NAVO aangewezen is. Dat is de sterkte van de Franse positie. Nu kan men zich de vraag stel lenmoet men de Duitse boeren opofferen Want een gesloten eco nomische EEG binnenmarkt, zoals de Gaulle die eist, zou vooreerst een daling van de Duitse graan prijs betekenen en daarna het openzetten van de Duitse markt voor Franse (en Hollandse) over schotten aan levensmiddelen. Maar juist in de Duitse land- bouwmiddens hoort men stemmen opgaan van mensen met gezag be kleed, die dit voor een geringer kwaad houden dan een Atlanti sche vrijhandelspolitiek. In een ge sloten EEG binnenmarkt - menen zij - zou er ook nog plaats zijn voor een Duitse landbouw al zou die plaats ook wel enger gewor den zijn. Het werkelijke einde van de Duitse landbouwers zou de Atlanti sche gemeenschap met Amerika, Engeland en de helft van de wereld zijn. Maar juist een dergelijke At lantische gemeenschap wordt er gewenst in de kringen rondom Er- hard en Schroder. Zij zullen dus waarschijnlijk steeds nog geneigd zijn de Gaulles ultimatum van de hand te wijzen, niet wegens land- bouwredenen, maar wegens uit voer en andere algemeen politieke redenen. Maar dit zou dan nog geen At lantische gemeenschap, waarbij enkel Frankrijk zou ontbreken, be tekenen. Het is immers verkeerd te denken dat men om zich de gunst van Amerika te verzekeren enkel maar Frankrijk behoort te ergeren. Zeker, tussen een EEG, zoals de Gaulle dit wenst en de Amerika nen zou het eerst waarschijnlijk hard tegen hard gaan en de kip- penoorlog geeft ons hiervan reeds een voorsmaak. Op slot van rekening echter zou men dan toch op de ene of andere manier het op een akkoord moeten gooien, na zijn wonden te hebben verbonden. Indien het echter met de EEG zou gedaan zijn, dan springt ook de Kennedy ronde aan stukken. Wat ons in ait geval zou te wachten staan, is dan een oor log van allen tegen iedereen in een economische oorlog die waar schijnlijk zou ingeleid worden door een radikale ontwaarding van de dollar. De gevolgen zouden voor de ganse westelijke helft van de we reld onoverzienbaar zijn. En de Bondsrepubliek waarvan de gewo ne markten plotseling zouden ge sloten worden en wiens vrienden en begunstigers van vandaag on barmhartige mededingers zouden worden, zou er het ergste aan toe zijn. (Zie vervolg onderaan hierneven.) De titel hiervoren werd gegeven aan een toespraak gehouden tij dens een druk bijgewoonde studie vergadering die als onderwerp had Belgisch Nederlandse Agra rische conferentie, en die plaats vond te Heverlee op 13 14 en 15 september jongstleden. Aan de hand van aantekeningen brengen we hierover verslag uit. Een der sprekers behandelde achtereenvolgens drie vraagstuk ken de economische toestand, de ontwikkeling die wij aan het door maken zijn en de vraagstukken die daardoor gesteld worden. Wat de economische toestand betreft stelde hij vast dat zowat 180.000 eigenlijke land- en tuin bouwbedrijven in België 290000 mensen aktief te werk stellen, of 8 van de aktieve bevolking van het ganse land. Deze 8 verwer ven nochtans maar 6 van het nationaal inkomen. Zomin als in de andere ontwik kelde landen verwerft dus in Bel gië de landbouw zijn rechtmatig aandeel van het nationaal inko men. Natuurlijk loopt de financië le toestand van de afzonderlijke bedrijven sterk uiteen al naar ge lang de vaardigheid van de Men ziet dus dat men zich zo wat tussen Parijs en Washington als tussen hamer en aambeeld be vindt. Het is niet gemakkelijk hier aan te ontsnappen zowel op het economisch als op het politiek ter rein. Misschien zou het nog ge makkelijkst gaan door een karper- sprong te doen in de richting van Moskou. Deze laatste bedenking laten we voor rekening van onze Duitse zegsman. Wel kan moeilijk ge loochend worden dat men in Duits land nog niet helemaal de Drang nach Osten vergeten heeft al is het regime van Pankow daarvoor op dit ogenblik wel een zware psychologische hinderpaal. Onthouden we er echter uit dat, in verband met wat hiervoren gezegd wordt over de kringen rondom Erhard en Schroder, ook in Duits land de tweespalt tussen de belan gen van nijverheid en landbouw zeer levendig aangevoeld wordt. Toch zal er een oplossing moeten gevonden worden, waarbij geen van beiden het slachtoffer mag worden. bedrijfsleider. Zou het daarom vol doende zijn alle bedrijfsleiders tot een hoog peil van vaardigheid te brengen om het landbouwvraag stuk op te lossen Dit is vooreerst onmogelijk en wel om twee redenen. De land bouw is een sector die achteruit gaat wat het aantal bedrijven en tewerkgestelden betreft Wel zou uit de besprekingen die daarna gevoerd werden blijken dat we nu zo goed als de uiterste grens be reikt hebben en dat de besnoeiing nuzal moetengebeurenin deverde- ling of distributiesector waar noch tans ook weer veel boeren, die het bedrijf verlaten hebben hun toe vlucht hebben gezocht. Ze zouden dus een tweede maal het slachtof fer kunnen worden. De tweede reden van die onmo gelijkheid ligt aan de negatieve wijze waarop de keuze van de toe komstige bedrijfshoofden gebeurt. Dit mag wat duister lijken, maar betekent alleen dat wanneer in een gezin verschillende zonen in aanmerking komen om het be drijf voort te zetten, men door gaans hiervoor de minst verstan delijk begaafde zal nemen, hem die niet of moeilijk verder kan stu deren. Dit is natuurlijk klinkklare onzin, want een moderne boer wil hij zich in stand houden moet een knappe kop zijn, maar het is nu eenmaal een feit. De hoofdoorzaak echter van de wanverhouding, 8 tegen 6 ligt dan toch in 't steeds aangroei end verschil tussen vraag en aan bod, ten gevolge van de opvoe ring van de produktiviteit en we gens de technische vooruitgang. Het tweede behandelde punt was dus de ontwikkeling van land en tuinbouw in België. Een van de gevolgen van de technische vooruitgang is dat er op de bedrijven een sterke specia lisatie ontstaat. Deze blijkt uit de opeenvolgende landbouwtellin gen. Op de 311 bedrijven van meer dan 100 ha werden er in 1950, 13 geteld zonder runderen ,- 8 had den geen melkkoeien 30 de- den niet aan varkensfokkerij. In 1959 lieten 10 van deze bedrij ven iedere vorm van rundveehou derij weg 25 hadden geen koeien 50 deden niet aan var kensfokkerij. Zie vervolg 2' bladzijde 1' kolom) De Koornbloem abonnementsprijs 96 fr. 's jaars Men kan zich abonneren op de postkantoren en bij de briefdragers. Pcstcbeckr. S. M. Redt U Zei ven Handelsregister Aalst Nr 145. STICHTER EN BESTUURDER Dc medewerkers zijn verantwoordelijk voor hun bijdragen Het overnemen van artikelen zonde- aanduiding der bron is verboden

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1963 | | pagina 1