De Televisie en de kinderen.
REISAVONTUREN
in de vorige eeuw
Verdelging van de
Coloradokevers*
6
30 mei 1964
van Fr. Gerstacker in de vertaling van f Prof. Scharpé
Uitgave van het Davidsfonds.
MINISTERIE van LANDBOUW.
Wordt voortgezet
DE KOORNBLOEM
Reeds herhaaldelijk heeft men de
aandacht van de ouders gevraagd voor
de gevaren verbonden voor de kinde
ren aan sommige TV-uitzendingen
evenals voor de noodlottige weerslag
op de studies van een te veel en te
lang kijken naar de programma's. Dit
stelt problemen waarvoor de ouders
in de eerste plaats verantwoordelijk
heid hebben. Nochtans bewijst de on
dervinding iedere dag dat vele ouders
zich nog niet bewust zijn van deze ge
varen, noch van de verantwoordelijk
heid die ze op dit gebied dragen.
Over enkele maanden werd er door
ons B.R.T. een film vertoond, die mis
schien wel enige artistieke waarde
had, maar die onder zedelijk oogpunt
volledig af te keuren was, niet alleen
voor kinderen, maar ook voor de
jeugd, en zelfs voor volwassenen.
Kunst kan of mag niet alle ladingen
dekken. Het bestuur van de B.R.T. was
zich wel bewust van het onzedelijk
karakter van de film en vestigde er
dan ook de aandacht van de kijkers op
vóór hem te vertonen.
Uit een diskreet onderzoek dat en
kele dagen later gedaan werd, bleek
dat 21 van de kinderen in het vrij
onderwijs, en 48 van de kinderen
in het officieel onderwijs de film ge
zien hadden. Zeer waarschijnlijk lig
gen in werkelijkheid deze percenten
nog hoger daar men mag aannemen
dat sommige kinderen niet hebben
willen bekennen dat ze een te mijden
film gezien hadden. Hieruit blijkt dat
er nog vele ouders zijn die geen toe
zicht uitoefenen op datgene wat hun
kinderen op het televisiescherm vol
gen.
Ze hebben nochtans ongelijk. In Ja
pan bleek onlangs dat op 1.831 jeug
dige misdadigers, 27,1 onder hen
beïnvloed waren geweest door de TV
de cinema of de lektuur. De TV ver
tegenwoordigde 11,7 in dit resul
taat. Uit een onderzoek ingesteld bij
120 Japanse politieposten bleek dat
30,4 van de misdaden bedreven
door jonge lui in laatste instantie een
gevolg waren van een T.V. uitzending.
Zulke cijfers spreken boekdelen, voor
al indien men rekening houdt met het
feit dat Japan op gebied van openbare
zedelijkheid toch nog een betrekkelijk
hoogstaand land is. We kunnen dan
ook aannemen dat een gelijkaardig
onderzoek bij ons geen gevoelig ver
schil zou aan het licht brengen.
De TV moet uitzendingen brengen
voor alle klassen en standen van de
bevolking. Ze kan zich niet uitslui
tend beperken tot uitzendingen die
door kinderen en jeugdigen mogen ge
zien worden. De verantwoordelijkheid
ligt dus hoofdzakelijk bij de ouders
die er moeten over waken dat de kin
deren niet alles te zien krijgen wat in
beeld komt. Uit een onderzoek in ons
land bleek dat een derde van de
schoolgaande vrouwelijke jeugd thuis
naar alle TV-uitzendingen zonder on
derscheid mocht kijken.
De ouders moeten er bijgevolg
over waken dat er met rede en maat
door de kinderen naar de TV gekeken
wordt. Zeer dikwijls zal het spel in
open lucht, of de verzorging van hun
studies, hen veel meer goed doen dan
het kijken naar de TV. Voor de klei
nere kinderen is een half uur kijken
34.
Om mijn naam zegde de
Handelsconsul, achterdochtig opkij
ken. Neen, verschoning, gij zijt
zeer vriendelijk, maar ik werd in de
laatste dagen zo dikwijls in ongele
genheid gebracht door mijn naam, dat
ik, als het zijn kon, hem liefst ge
heel zou afschaffen, en er in alle
geval voortaan zo min mogelijk ge-
.bruik van zou maken.
Maar om godswil
Heet mij Muller, als ge aan
mij denkt, zegde de Handelsconsul.
Ik heb me vandaag al eens zo ge
noemd.
Ik kan u niet zeggen, hoezeer
het ons leed doet dat gij voor Marie
tzoveel last hebt ondervonden, maar
het moge u tot troost strekken, dat
gij er twee mensen zo gelukkig door
•gemaakt hebt.
Als ik er mijn lever ook maar
.kleiner kon door maken, zegde de
Handelsconsul maar we komen
.aan, geloof ik, de trein fluit nu dan,
laangename reis en welkom thuis
We danken u uit ganser har-
ite
En ge wilt ons waarlijk uw
•adres niet geven vroeg Marie.
Ge zult alleszins van uw
broers mijn naam vernemen, ze ken
nen hem, zuchtte de Handelscon
sul; doch mijn adres houd ik voor
mij. Ik zal biij zijn als ik te als ik
weer thuis ben, en dat niemand van
mijn avonturen iets te weten komt.
Burgkundstadt drie minuten
stilstand, riep op dit ogenblik de
conducteur, terwijl hij het portel open
trok, Gij stijgt hier immers uit, me
neer
Ja zeker, riep de Handels
consul, en raapte zijn reisbenodigdhe-
den bijeen, kunt ge mij niet zeggen
wanneer de post vertrekt?
Dadelijk, luidde het ant
woord tot zijn voldoening, De koets
wacht al.
Dank u zeer, vaarwel
Gelukkige reis riep het jon
ge paartje hun haastige menonkel
per dag voldoende, voor de grotere
een uur voor schoolgaande kinderen
is twee uur kijken steeds uit den boze
Alle dagen kijken is evenmin een
noodzakelijkheid. De kinderen stil
te houden kan een lofwaardig in
zicht zijn bij de ouders, maar het mag
niet gebeuren ten koste van de licha
melijke en zedelijke gezondheid dei-
kinderen. Moest het ooit met een van
hen verkeerd aflopen dan zouden der
gelijke ouders het in de eerste plaats
aan zich zelf te danken hebben.
Er mag ook niet in het wilde naar
de TV gekeken worden. Voor de kin
deren moeten de programma's uitge
kozen worden; men moet op voorhand
weten, ten minste bij benadering,
wat er in beeld zal komen. Laat een
bepaalde uitzending dan nog te wen
sen over dan kunnen de ouders door
gepaste opmerkingen verkeerde in
drukken weer rechtzetten. Kan het
absoluut niet door de beugel, dan
draaie men de knop toe, en men zeg
ge aan de kinderen waarom. Van af
hun prilste jeugd moeten de kinderen
bewust worden, dank zij de houding
van de ouders, dat men in het leven
niet alles mag doen, dat ook niet alles
mag vertoond, noch gezien worden.
Men moet er ook niet voor terug
schrikken zijn mening aan de leiding
van de televisie-uitzendingen bekend
te maken. Het is meer dan eens ge
bleken dat deze leiding gevoelig is
aan de opmerkingen van de kijkers en
er mede rekening houdt. Men moet
dit niet alleen doen naar aanleiding
van af te keuren uitzendingen, maar
ook wel eens wanneer er een bijzon
der goed programma in beeld ge
bracht werd. Een dergelijke samen
werking tussen TV en publiek kan
zeer goede gevolgen hebben.
achterna, en een ogenblik later be
vond zich de Handelsconsul met een
gevoel van oprechte ontlasting bij de
postkoets, die hem terug naar Doro-
thee,, naar zijn huiselijk gemak, naar
rust en vrede zou voeren. Nu hoefde
hij de twee broers niet meer te duch
ten. Goddank! en in een ander gast
hof geen derde nacht meer door te
brengen.
De trein was ditmaal wat langer
opgehouden, wegens het lossen en
overladen van vrachtgoed. Meneer
Mahlhuber stond mijmerend toe te
zien naast het open portel van zijn
postkoets. Zijn valies en zijn regen
scherm waren al binnen. Juist kwam
nog een dame met een paar hoede-
dozen aangestapt, toen opeens uit
een tweede-klas-wagen iemand door
het open venster luid riep Me
neer de Handelsconsul Mahlhuber
Meneerde Handelsconsul Mahlhuber»
De aangeroepene schrikte en keer
de zich om en herkende tot zijn ont
zetting de zwijgende man die uit
Gidelsbach meegereisd was; hij leun
de halverwege uit het venster en
wenkte vertrouwelijk en vriendelijk
toe.
Hoe gaat het riep hij al
grinnikend, reeds terug naar Gidels
bach? Hebt ge uw pistool opnieuw ge
laden Gelukkige reis!.
De Handelsconsul keerde nors zijn
rug naar de vrijpostige kerel, toen op
Het besluit van de Regent van 6
mei 1946 schrijft maatregelen voor
om de verspreiding van coloradoke
vers te vermijden. Dit besluit bepaalt
dat iedere eigenaar, huurder of ge
bruiker, die op de door hem in gebruik
zijnde gronden de aanwezigheid vast
stelt van de coloradokever onmiddel
lijk voor de verdelging ervan dient te
zorgen.
Hoewel de coloradokevers in België
nog slechts geringe schade aanrich
ten, blijven zij niettemin een ernstige
hinderpaal voor de export van land
en tuinbouwproducten naar sommige
landen waar dit insect niet voorkomt.
Met het oog vooral op het behou
den van zeer belangrijke afzetgebie
den dient alles in het werk gesteld
om de coloradokevers zo effectief mo
gelijk te bestrijden.
De h.h. provinciegouverneurs wer
den verzocht maatregelen voor te
schrijven ter bestrijding van de colo
radokevers.
Eerlang zullen in elk arrondisse
ment in overleg met de arrondisse
mentscommissaris vergaderingen be
legd worden met veldwachters, rijks
wachters ambtenaren en andere per
sonen die belast zijn met het toezicht
over de bestrijding van de coloradoke
vers. Ook vertegenwoordigers van de
landbouwberoepsverenigingen zullen
op deze vergaderingen uitgenodigd
worden.
hetzelfde ogenblik de lokomotief aan
't fluiten ging. Meneer Mahlhuber zat
de schrik nog in het bloed, achterge
laten te kunnen worden, en hij vergat
tenemaal dat hij met de trein niet me
de moest, en wilde hals over kop de
open postkoets binnenspringen.
Wel, mens, wat krijgt ge nu?
ge loopt me omver! riep de dame
tegen wie hij botste.
Vraag duizendmaal verscho
ning stamelde de Handelsconsul.
De koets zal zonder u niet
wegrijden, beste heer, zegde de da
me, terwijl ze al brommend haar hoed
weer recht duwde.Hebt ge van uw
leven!
Zonder voorts nog een woord te
spreken, stapte de afgebeulde man,
na de dame, ook in en nam plaats in
een hoekje rechtover haar, trok zijn
reispet over zijn oren, en sloot de
ogen. Hij hoorde niet, zag niet, sprak
niet, en klaagde noch over tocht noch
over hitte, én het schone landschap
was hem al even onverschillig als
zijn bejaarde medereizigster.
Vooral te Otzleben bleef hij zitten
zonder van zijn plaats te roeren, en
waagde enkel tersluiks een blik, uit
het opgehaalde venster, naar het posG
gebouw dat hem zulke akelige herin
neringen terug voor de geest riep.
