Weekblad
Voor de
eer van de boer»
Goed nieuws
Kantoren en
Magazijnen gesloten.
drooginstelling
ZOEKLICHT OP KONGO.
Arbeid adelt
Voor ©21 door d© Lesdbouwers
voor onze graanverbouwers.
Opmerking.
AALST 4 JULI 1964.
Verschijnt iedere zaterdag
43ste JAARGANG Nr 213
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Standsverdediging van de Landbouwers
Uit
Land
1
gegeven door de
ibouwersvereniging
IEDT U ZELVEN
Ten einde te voldoen aan de wet
zullen wij ons personeel verlof ge
ven voor de WEEK
van 6 tol en met 11 juli
Wij trekken de aandacht van de
belanghebbenden op deze maat
regel
Zij gelieven zich tijdig te voor
zien van voeders, meststoffen,
sproeistoffen, enz.
De Bestuurder.
Ons blad
DE KOORNBLOEM
zal ook om dezelfde reden op 11 juli
niet verschijnen.
Enkel voor zeer dringende ge
vallen gedurende het verlof kan
men telefoneren aan de heren
Victor Van den Haute,
Tel. Ninove 054/327 82.
Willy De Cremer.
Tel. Aalst 053/287.84.
Wij herhalen dat het enkel past
voor hoogst dringende gevallen.
Na lang overwegen en nog meer aarzeling heeft het bestuur van
Redt U Zeiven een
voor granen gekocht.
Genoemde instelling zal geplaatst worden in een daartoe speciaal
opgericht gebouw. Er worden ook twee silo's geplaatst.
Dit alles om onze leden en klanten genoegen te doen en in staat
te zijn alle graan die zij wensen te verkopen op te nemen.
Tot hiertoe was dit bij nattig oogstweder niet mogelijk. Nu zul-
en wij de mogelijkheid bezitten alle granen te drogen.
Koornbloem
Abonnementsprijs 120 fr. 's jaar»
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postchs
Hand
■ckr. S. M. Redt U Zelven
Nr 14.25.93.
•lsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDE» De medewerkers zijn
O. CAUDRQN. 1 verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden.
Het is voor ieder mens en dus ook
voor de boer,noodzakelijk en geeste
lijk gezond zich af en toe te bezinnen
over zijn persoonlijkheid en zijn stand
om daarin kracht en sterkte te vinden
voor het voortzetten van de taak die
hij in de maatschappij te vervullen
heeft. Het wordt dan bijna wat een
retraite is op godsdienstig gebied.
We hebben gedacht dat we eens een
ogenblik onze beslommeringen op
stoffelijk terrein, die nochtans vrij tal
rijk en ernstig zijn mochten opzij zet
ten om eens een zondag namiddag in
alle rust en kalmte te besteden aan
een vraagstuk van hogere rang, zoals
dit de eer van de boer.
Oudere lezers zullen zich nog her
inneren dat onze vorige koning en bij
naam nog steeds onze Koning, Leo
pold III, vóór de oorlog de goede ge-
woonte had vertegenwoordigers van
de meest uiteenlopende standen op
zijn kasteel te Laken uit te nodigen
om ze werkelijk hartelijk te onthalen
en met sommigen van hen ongedwon
gen een woordje te wisselen. Aldus
had hij ook eens mijnw'erkers aldaar
uitgenodigd en in een vertrouwelijk
gesprek aan een van hen de vraag ge
steld wat zijn opperste verlangen
was. En hierop had die eenvoudige
man geantwoord Sire, dat men eer
bied voor ons zou hebben.
Dat eerder onverwachte antwoord
heeft me toen diep getroffen en is
me steeds bijgebleven. We zouden
immers hier gerust kunnen zeggen,
dat de mens niet alleen van brood
leeft maar dat de achting van zijn me
demensen hem bijna even noodzake
lijk is voor zijn zelfrespekt.
En voor de landbouwersstand in het
bijzonder heeft het opperste gezag in
de katholieke Kerk, onze vorige Paus
dit zeker voor ogen gehad wanneer hij
in zijn beroemde Encycliek Mater et
magistra (de Moeder en de meeste
res) de woorden neerschreef In
het bewerken van de aarde zijn alle
voorwaarden aanwezig voor de waar
digheid, de vervolmaking en de kul-
turele ontwikkeling van de mens
Daarmee bracht de Paus niet enkel
hulde aan de boerenstand in het alge
meen maar ook aan zijn eigen ouders
en voorouders, want hij was een boe
renzoon die tot de hoogste trap in de
katholieke hiërarchie opgeklommen is.
We hebben aan die woorden ge
dacht bij het lezen van de maandinten
tie van juni 1964 van de H. Hart-bon-
den, waarvan het thema luidde de
religieuze en sociale problemen van
de plattelandsbevolking. Het gebed
vangt aan met een groots en wijds
panorama Heer, wij bidden met uw
Kerk voor alle landbouwers van de
wereld. En de veelomvattendheid hier
van wordt dan dadeljik verduideiljkt
door te zeggen tachtig procent der
mensen leeft in de landbouw. Dit
wordt natuurlijk bedoeld wanneer de
zaak bekeken wordt op wereldschaal,
zoals hier het geval is want dit klopt
Zie vervolg 2e bladz. 3e kolom)
De Ver. Naties, technici en soldaten
zijn bezig Kongo te verlaten. Ze kwa
men vier jaar geleden om de orde in
het land te herstellen, maar ze laten
het achter in een onvoorstelbare cha
os. Ze kwamen om de eenheid van
het land te waarborgen daarom
moest Katanga, het enige deel van
Kongo waar nog betrekkelijk orde en
welstand heerste, eraan geloven
maar ze laten het land achter ver
deeld in 24 provincies, waarvan meer
dan de helft het gezag van Leopold-
ville niet meer erkennen. De Verenig
de Naties en de Verenigde Staten heb
ben vele miljarden in het Kongo-
avontuur gestoken; het heeft echter
tot niets geholpen tenzij om enkele
honderden ministers (een twintigtal
in elke provincie) en hun creaturen
schatrijk te maken, terwijl de Kon
golese bevolking, gans het land door
van honger crepeert. Intussen zijn er
overal weer stammenoorlogen uitge
broken, die reeds aan duizenden inwo
ners het leven gekost hebben. In hun
grenzeloze hoogmoed en zelfover
schatting eigen aan de negers van
het ogenblik dat ze maar enig onder
wijs genoten hebben hebben en
kele honderden pseudo-intelectuelen
gemeend een land tachtig maal zo
groot als België te kunnen besturen,
maar het liep uit op een chaos zon
der weerga in de geschiedenis. Men
wilde alle blanken uit Kongo weg, en
daar staat men nu met de gebroken
potten.
Wat zal er nu van dit land, eens
het welvarendste van gans Afrika, ge
worden De toekomst ziet er uiterst
somber uit. Men hoeft geen profeet
te zijn om voor morgen het ergste te
voorspellen. Geleid door een z.g.
Comité de ia Libération dat van
uit Brazzaville de opstand aanwakkert
en leidt, boeken de rebellen iedere
dag groter winst. In het Noord-Oos
ten, in het Oosten en in het Zuiden
zijn ganse provincies aan hun gezag
onderworpen, en iedere dag rukken
ze verder op, volgens een taktiek die
duidelijk ingegeven wordt door deze
die Mao Tse Tung in zijn gekende wer
ken vastlegde, en geleid door man
nen die geschoold werden te Moskou
en te Peking. Want Moskou en Peking
willen Afrika, ten allen prijzen, aan de
invloed van het Westen onttrekken.
En wat kan Leopoldville daar tegen
over zetten Een nationaal leger, in
princiep 30.000 man sterk, maar waar
van het gros, van zodra het in aan
raking komt met de rebellen, over
loopt ofwel op de vlucht slaat. Wat
wilt ge ten andere verwachten van
een leger waarvan de opperbevelheb
ber, terwijl de rebellen overal win
sten boekten, een maand lang op
rondreis ging in Europa om er te fui
ven en te paraderen.
Er bestaat dus zeer veel kans dat
de rebellen hun slag zullen thuis ha
len, en met hen Moskou en vooral
China. Wat zal dat opleveren In de
(Zie vervolg 3' bladzijde 1' kolom)
