ZOEKLICHT OP CYPRUS Als de vos de passie preekt. Lihorapszaad (Vervolg van Een handelwijze als die van de En gelse landbouwers kan men zelfs niet eens aan politiek doen betitelen. Het gaat enkel om de vrijwaring van hun sociale belangen. Trouwens wanneer onze mensen hier een heilige schrik schijnen te hebben van aan politiek te doen dan kunnen we dat wel enigszins be grijpen omdat ze weten dat de poli tiekers ze al teveel geringeloord heb ben en maar op eigen voordeel, met verwaarlozing van de landbouwbelan gen, zijn bedacht geweest. Ze dienen er echter ook aan te denken dat wan neer ze de politiek volledig links laten liggen ook dat in hun nadeel kan uit draaien, immers, wij hebben goed te zeggen: «wij houden ons met die vuile politiek niet bezig maar we vergeten daarbij dat die vuile politiek zich met ons bezighoudt en niet altijd in de zin zoals wij het graag zouden heb ben. Er is een Latijns spreekwoord dat zegt Fas est ab hoste doceri wat betekent dat het geoorloofd is zich door de vijand te laten beleren. Nu wensen we hier niet van een «vijand» te spreken al heeft de persoon in kwestie zich nooit effektief met onze belangen beziggehouden en hij dit plots wel gaat doen. We zouden hier eerder willen zeggen met de woorden van het Evangelie dat er in de hemel meer vreugde zal zijn voor een zon daar die zich bekeert dan voor negen ennegentig rechtvaardigen die geen bekering meer nodig hebben ware het niet dat die bekering gebeurt op een ogenblik dat ons omzichtig doet zijn. Wel wensen we enkele bedenkin gen van de heer Senator K. Van Cau- welaert tot de onze te maken omdat wij ze treffend en uiterst gepast vin den. Aldus schrijft hij Maar inzake de kinderbijslagen is de toestand niet behoorlijk de afgevaardigde-beheer der van de grootste Belgische Bank, die een bezoldiging heeft van ver scheidene miljoenen trekt een kinder bijslag die merkelijk hoger ligt dan die van een kleine landbouwer. Dit is niet langer aanvaardbaar van het standpunt uit der eenvoudige verde lende rechtvaardigheid, doch dit is bijzonder onaannemelijk omdat de landbouwersstand in nog altijd ern stige ekonomische moeilijkheden ver keert Dit noemen wij spijkers met kop pen slaan en wij vragen nu maar en kel dat die mooie woorden ook met daden zouden bevestigd worden. Nie mand zal het ons echter kwalijk ne men wanneer wij hieraan twijfelen. Als de verkiezingsoogst binnen is dan zal weer eens veel vergeten worden. We hebben voldoende ervaring opge daan om dit te weten. In een plaatselijk en gewestelijk kiesprogramma uitgegeven voor de aanstaande gemeenteverkiezingen le zen wij thans volgende tekstEen groot aantal streekgenoten oefenen le bladzijde) van huize uit een zelfstandig beroep uit, hetzij als landbouwer of tuinier, hetzij als middenstander. Daarom gaat onze interesse ook naar deze bevol kingsgroepen. a) Landbouw Deze sector heeft het momenteel het zwaarst. In eigen streek zien wij enkel ver betering door 1. Verplichte ruilverkaveling en aan dacht voor de afwatering van water- zieke gronden. 2. Intensieve kuituur en specialisa tie (tuinbouw). 3. Beperking van de willekeur van de besturen om grond ter beschik king te stellen van bouwmaatschap pijen door het vastleggen van bouw- zones. Dit durven zij schrijven die op al deze punten zwaar gezondigd hebben en de beste landbouwgrond lieten ont eigenen niet enkel voor bouwmaat schappijen maar ook voor het oprich ten van buitenlandse fabrieken die zo weinig nut brengen aan de plaatselij ke bevolking dat men zich afvraagt of dit buitenlands kapitaal hier niet en kel als geldbelegging geplaatst werd. Men heeft in mijn gemeente een mul der en landbouwer al zijn gronden ontnomen zodat de man op dit ogen blik als ongeschoolde arbeider in een van die fabrieken aan het werk is. Zo is het op vele plaatsen en aldus wordt het kiesprogramma van deze partij eerder een opsomming van de zonden die alle partijen in het verle den begaan hebben. Dat is wat anders dan een oprecht voornemen deze zon den in de toekomst niet meer te zul len bedrijven. Daarom herhalen we de kandidaat-volksvertegenwoordigers en -senatoren dienen zich op land bouwgebied persoonlijk en buiten hun partij te verbinden zodat wanneer ze hun beloften breken ze ook per soonlijk kunnen gestraft worden, tot welke partij ze ook mogen behoren. Ga mee met uw tijd. Gebruikt de volledige komplekse gekorrelde meststoffen «Klaverblad» Alle formulen Betere homogene werking Tijdsbesparing Te verkrijgen in de magazijnen van Redt U Zeiven en bij al onze verkopers. beschikbaar in magazijn. Op het ogenblik dat de interna tionale belangstelling naar Cyprus gaat, is het wel de moeite waard even na te gaan hoe en waarom een eiland van ongeveer 600.000 inwoners de we reld in rep en roer kan zetten. Om dit te begrijpen volstaat het een blik op de kaart van de Middel landse Zee te werpen. Het eiland ligt dicht bij de Turkse kust, ver verwij derd van Griekenland, en onder zijn bewoners zijn er velen, onder invloed van de politieke strijd op het eiland gedurende de laatste jaren, die com munistisch gezind zijn en gaarne steun en hulp uit Rusland zouden ont vangen om hun doel te bereiken. Deze Russofielen bevinden zich onder de de Griekse bewoners van het eiland. Tot nog toe genoten ze van de sym pathie en de zedelijke steun van de Soviets. Stel u nu even voor dat de ze sympathie en zedelijke steun zich zou omzetten in een aktieve deelname aan de strijd der Griekse Cyprioten, dan wordt meteen Cyprus een tweede Cuba in de Middellandse Zee, vlak voor de Turkse kust. Dit willen de Turken die de Soviets nooit in hun hart gedragen hebben, ten allen prijze vermijden. Dat is dan ook de eigenlij ke reden waarom de Westerse mo gendheden zich zo aktief met de Cypri sche kwestie bezighouden. Op Cyprus leeft een Griekse meer derheid, en een Turkse minderheid, dit tengevolge van historische om standigheden. Tussen Grieken en Tur ken, op het eiland en er buiten, heeft het nooit geboterd. Veertig jaar gele den waren ze nog volop in oorlog. Cyprus is eeuwen lang Grieks grond gebied geweest, vandaar een meer derheid van Griekse bewoners. Maar in de 15e eeuw kwamen de Grieken met al hun bezittingen onder Turkse heerschappij en ze zijn dit gebleven tot ze in 1831, na een strijd van vele jaren, hun onafhankelijkheid herwon.- nen. Cyprus echter bleef in Turkse handen, want het lag vlak voor hun kusten, praktisch in Turkse wateren. Er was een Turks garnizoen van on geveer 30.000 man sterk gelegerd, dat aan de oorsprong ligt van de huidige Turkse minderheid. In de loop van de 19e eeuw echter kende het Turkse of Ottomaanse Rijk een periode van verval, iets wat de Engelsen met onrust vervulde; zij vreesden dat vroeg of laat Cyprus in handen van de Russen zou vallen, die dan van daaruit hun zeeweg naar het Verre Oosten zouden kunnen af snijden. Cyprus zou dan een tweede Gibraltar worden, maar dan in het na deel van de Engelsen. Op het Congres van Berlijn in 1878 kregen de Engelsen dan toelating om basissen op het ei land in te richten; in princiep bleef het echter Turks grondgebied. Deze toestand duurde tot aan de eerste we reldoorlog, waarin Turkije de partij koos der vijanden van de Bondgenoten, Engeland maakte er gebruik van om Cyprus tot kroonkolonie uit te roepen. Dit viel niet in de smaak van de Griekse eilandbewoners, die ofwel aansluiting zochten bij Griekenland, of tenminste volledig onafhanke lijk wilden worden. Zo ontstond de ENOSIS beweging, wier belang aan vankelijk door de Engelsen onderschat werd. Zij dachten dat dit het werk was van enkele fanatieke sympathisanten van Griekenland. Dat was echter niet het geval. De beweging was niet te gen te houden. Bij een volksraadple ging in 1950 stemden 96 der Griek se eilandbewoners voor aanhechting bij Griekenland. De beweging voor de ENOSIS kende een grote opgang toen Michael Mous- kos, aartsbisschop werd onder de naam van Makarios III. De man was toen slechts 37 jaar oud, en had tien jaar in het buitenland doorgebracht, eerst in het seminarie te Athene, ver volgens aan de Boston universiteit in de Verenigde Staten voor verdere theologische studies. Makarios is ech ter een sterke persoonlijkheid en on der zijn invloed werd de ENOSIS een zeer sterke beweging, zodat de Engel sen zich op een bepaald ogenblik ver plicht zagen de aartsbisschop in 1956 te verbannen naar het eiland Sey chelles. Intussen was echter de opstand te gen de Engelsen begonnen onder de leiding van de Griek Grivas. Het was een guerilla-oorlog gekend onder de naam van de EOKA, die uiteindelijk het pleit won, in deze zin dat in 1959, door het akkoord van Zurich, Grieken land en Turkije akkoord gingen om Cyprus als een onafhankelijk gebied te erkennen. Engeland behield echter twee basissen op het eiland. De Turkse minderheid op het ei land werd echter bij dit alles niet ge raadpleegd. Zij stond steeds aan de kant van de Engelsen omdat deze hen beschermden tegen de knevelarijen van de Griekse eilandbewoners. Na 1959 viel echter deze bescher ming weg, en kregen de Turkse ei landbewoners meer en meer last van de Grieken, wat dan uiteindelijk ge leid heeft tot de huidige moeilijkhe den. Griekenland steunt de Griekse eilandbewoners en droomt ervan Cy prus tot Grieks grondbezit te verkla ren, iets wat Turijke nooit zal aanvaar den gezien de geografische ligging van het eiland en ook omdat het de Turkse eilandbewoners niet in de steek kan of wil laten. De huidige moeilijkheden moeten dus gezocht worden in het feit dat de Grieken het de Turken op het eiland willen onmogelijk maken, wat dan uiteindelijk geleid heeft tot de ver geldingsbombardementen van de Tur ken. Aan dit optreden, en aan de ge varen die er uit voortvloeien hadden de Grieken zich eigenlijk niet ver wacht. Ze zijn niet tot tegenaanvallen overgegaan en verklaren zich bereid te onderhandelen.... Afwachten is nu de boodschap. ppTTA voor iedereen. - Verze- vJE/LrfL/ keringen Erfeniszaken. Adh. Van den Eeckhaut. De Etïing Erondegem, tel Aalst 25191.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1964 | | pagina 2