RUSSISCHE BOER.
Landbouwvraag stukken.
Weekblad
Arbeid adelt
Rechtskundige Dienst
Voor en door de Landbouwers
De ellende van de
BURELEN
Voorlichting van het publiek.
AALST 24 OKTOBER 1964.
Verschijnt iedere zaterdag
43ste JAARGANG Nr 2150
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Stcmdsverdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
(Vervolg 2 1 bladz. onderaan 1' kolom).
Onze rechtskundige houdt zijn
zitdag zondag 25 okt. tussen
9 en 11 uur.
Deze zitdag wordt gehouden
in onze
aan de Zeebergkaai 5,
te Aalst.
OPMERKING
Wij moeten er hier uitdrukke
lijk op wijzen dat deze rechts
kundige dienst slechts koste
loos is voor onze leden. Ieder
lid dient dus voorzien te zijn van
zijn abonnementskwijting op «De
Koornbloem», zoniet zal hij, zo
als de niet-leden, het bedrag van
een jaarabonnement op De
Koornbloem zijnde 120 fr„ per
raadpleging dienen te betalen.
Wanneer een lid zijn bewijs
van lidmaatschap zou vergeten
zijn zal hem eveneens dit
bedrag worden aangerekend.
Dit zal hem echter op onze bure
len worden terugbetaald op zijn
aanvraag en mits voorlegging
vanzijnbewijs van lidmaatschap.
Iedereen wordt verwittigd dat
hierop geenuitzonderingen kun
nen gemaakt worden
De Koornbloem
Abonnementsprijs 120 fr. 's jaars
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcheckr. S. M. Redt U Zeiven
Nr 14.25.93.
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER De raedewerkers zijn
O. CAUDRON. 1 verantwoordelijk voor bun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden
Bijna overal in de wereld ontmoet
de landbouw grote moeilijkheden. Bij
na overal zijn de landbouwers ver
plicht te arbeiden tegen hongerlonen,
die niet meer te vergelijken zijn met
de lonen die in de fabrieken betaald
worden. Bijna overal is er landvlucht
en op vele plaatsen zien de boeren
zich verplicht massabetogingen in te
richten om de aandacht der openbare
besturen op de toestand te vestigen.
Over enkele dagen nog lazen we in
het nieuws over de ontevredenheid
der Canadese boeren, waarvan velen
het moeten stellen met een jaarlijks
inkomen van minder dan duizend dol
lar (50.000 F).
Mogelijk is dit alles wel een ge
volg van het feit dat de landbouw in
de totale omwenteling die de wereld
in de na-oorlogse periode aan het
doormaken is, zijn weg nog niet ge
vonden heeft, en nog tast en zoekt
hoe hij zich in de nieuwe wereldorde
die aan het groeien is zal moeten
aanpassen.
Dit mag ons echter niet doen ver
geten dat de meerderheid van onze
landbouwers in de Westerse landen
het toch nog tienmaal beter hebben
dan de Russische boer, bij zover dat
dit in de Sovjet-Unie een grote weer
slag heeft op de voortbrengst. Het
communistische systeem van de kolk-
hozen (collectieve boerderijen] heeft
niet opgeleverd wat men er aanvan
kelijk van verwachtte, zodat Krout-
chev zich uiteindelijk verplicht gezien
heeft het roer enigszins om te gooien,
Enkele maanden geleden verklaarde
hij Het fundamentele gebrek van
onze landbouw is gelegen in het feit
dat de landbouwers niet werken. Om
van hen betere uitslagen te bekomen
moeten we tot andere middelen onze
toevlucht nemen, meer bepaald de in
schakeling van het persoonlijk voor
deel. Zij die meer en beter werken
moeten er materieel voordeel bij heb
ben.
Kroutchev, die zelf uit een landbou
wersfamilie afkomstig is, weet beter
dan wie ook dat bij de landbouwers
de gehechtheid aan het privaat bezit
en de persoonlijke winst doorslagge
vend zijn. De feiten zijn daar om dit
te bevestigen.
Er zijn in de Sovjet-Unie ongeveer
70.000 gemeenschappelijke landbouw
bedrijven (kolkhozen) waarin 42
van gans de Sovjet-bevolking een ar
moedig bestaan vindt. De boer ligt
met zijn familie aan dit bedrijf gebon
den hij mag er niet van weg, zelfs niet
voor een paar dagen; praktisch leeft
hij bestendig onder een soort huis
arrest. Hij heeft bovendien geen pen
sioen en kent niet de sociale voor
delen waarvan de arbeiders in de nij
verheid genieten. De Russische boer
is nog altijd een tweede klas burger.
Toch zou hij zijn toestand merkelijk
kunnen verbeteren, indien hij als
landbouwarbeider in dienst wilde tre
den van een sovkhoze, dit is een van
de vele staatsboerderijen, waar vol
gens nijverheidsmethoden gewerkt
wordt. Zeer weinigen doen dit echter.
Waarom Omdat de kolkhoze-boer
over 2 hectaren grond kan beschik-
Het komt vaak voor dat de niet-land-
bouwer weinig afweet van de zorgen
die in deze tijd de boeren kwellen en
daarbij voortgaat op uiterlijkheden die
weinig of niets ter zake doen om
daaruit verkeerde besluiten te halen.
Daarom is het nodig dat hij af en toe
zou worden voorgelicht ook door die
Pers die slechts aan algemene voor
lichting doet op de verschillende vlak
ken die de belangstelling opwekken
van de doorsneelezer en iets zou te
lezen krijgen dat hem zal veroorloven
een juistere kijk te hebben op het boe
renleven en de moeilijkheden waar
mee er op dit ogenblik dient gekampt
te worden.
Dit zal dan bijdragen tot het schep
pen van een gunstigere gezindheid en
een betere atmosfeer ten aanzien van
de eisen van de boeren die de laat
ste tijd wel herhaaldelijk bij betogin
gen naarvoren werden gebracht doch
die de stedeling ook dient te begrij
pen met de achtergrond die ermee
verbonden is.
Daarom doet het ons genoegen dat
een krant als De Standaard die
meer door hoger ontwikkelde lezers
gelezen wordt af en toe daarover za
ken schrijft die tot nadenken opwek
ken en het standpunt van de boeren
verduidelijkt.
Aldus schreef de krant onlangs
Maar liefst een zomer als de jongste
met tussen zonnige periodes door een
flinke regenbui. Daarmee lopen we het
gevaar dat de stedeling een te verre
gaande konklusie trekt met betrekking
tot het lot van de boer. Reeds hoorde
ik enkele malen zeggen de graan
oogst kwam in ideale voorwaarden
binnen, de aardappelen vallen mee, de
suikerbieten staan gezond, wat een
rijkdom aan appelen, peren, tomaten,
de boeren moeten dus wel een goed
jaar hebben
De schrijver van het artikel, de heer
C. Boon, wijst er echter op dat deze
vruchten slechts voor 25 bijdragen
tot het ontstaan van de bruto-waarde
van de landbouwproduktie. Verder
dient er op gewezen te worden dat
slechts de grote akkerbouwbedrijven
hier hun bestaan in vinden, terwijl
het overige dient geleverd te worden
door de veehouderij en de tuinbouw.
Laat ons nu onderzoeken hoe het
met die twee takken van het boeren
bedrijf gesteld is. De veehouderij in
de breedste zin van het woord ge-
nemen (melkvee, rundvee, varkens-
en pluimvee] heeft zowat 55 als
aandeel in het geheel van de land-
bouwvoortbrengst. Over de rundvee
teelt schreven we nog onlangs in onze
krant van 10 oktober, zodat wij daarop
niet dienen terug te komen. Aan de
pluimveesektor hoeven we wat de
opbrengsten betreft geen woorden te
verspillen, want daar heersen wraak
roepende toestanden in zoverre zelfs
dat mag gezegd worden dat het be
staan zelf van deze sektor op het spel
staat. Wat eindelijk de produktie van
varkensvlees betreft hebben we er
reeds meer dan eens op gewezen dat
er zich tekenen van verzwakking be
ginnen te vertonen en dat de vooruit
zichten hier zeker niet rooskleurig
zijn.
Blijft dan nog de sektor van groen
ten en fruit. Volgens deskundigen zou
omtrent 50 van de Vlaamse land
bouwproduktie gehaald worden uit
groenten, fruit en bloemen. Dit be
klemtoont trouwens de steeds stij
gende noodzakelijkheid van aan spe
cialisatie te gaan doen. Dit betekent
echter niet dat een overvloedige fruit
en groentenoogst ook geen zegen zou
betekenen voor de voortbrenger.
De huisvrouw die het al te bar vindt
dat ze ontzettend hoge prijzen vooral
dan aan de kust gedurende het sei
zoen te betalen had voor groenten
doet er goed aan te bedenken dat het
niet de boeren zijn die de room van
de melk scheppen in deze sektor. De
belanghebbende voortbrengers weten
maar al te goed tegen welke spotprij
zen ze genoodzaakt waren hun groen
ten aan de man te brengen. In onze
krant van 3 augustus hebben we trou
wens zelf de noodklok geluid voor de
tomaten.
Verder dient de stedeling er zich
ook niet over te verwonderen dat
alle regeringen, de ene al wat meer
of wat minder dan de andere genood
zaakt zijn een landbouwbeleid te voe
ren en maatregelen te nemen die aan
de boeren een menswaardig bestaan
(Zie vervolg 2e bladz le kolom)
