Canadese landbouwers.
OCTAAF ZEGHERS
Weekblad
Voor êr door de Landbouwers
Arbeid adelt
Beroering bij de
door zijn vrienden gehuldigd.
AALST 14 NOVEMBER i 964
Verschijnt iedere zaterdag
43ste JAARGANG Nr 2153
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Staesdsv erdecüging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersverenigin a
REDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
(Zie vervolg onderaan hier neven).
De heer Tiberghien droeg het plaket
over aan de heren Burgemeester en
(Zie vervolg 2e bladz le kolom
Koornbloem
Abonnementsprijs 120 fr. 't jenrs
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers-
Postcheckr. 5. M. Redt U Zciven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden
Het gaat niet goed met de landbouw
noch hier, noch elders. Bijna overal
is er beroering bij de landbouwers, tot
zelfs in de Verenigde Staten en Cana
da toe, landen die nochtans zeer lang
de faam hebben gehad een paradijs te
zijn voor de landbouwers. Met duizen
den zijn Vlamingen naar gindse stre
ken getrokken omdat er met de land
bouw fortuinen te verdienen waren.
Die tijd is echter voorbij. Ook in de
States, ook in Canada is de toestand
niet rooskleurig voor de landbouwers.
Ons inziens is de grondoorzaak van de
moeilijkheden die de landbouw zo wat
overal in de wereld kent gelegen in
het feit dat de landbouw zijn weg nog
niet gevonden heeft in een wereld
waar alles aan het veranderen is. De
struktuur van de landbouw moet ver
anderen, en dat gaat niet zonder ern
stige moeilijkheden, die zich in bijna
alle landen openbaren. Deze struktuur
is nog altijd te veel negentiendeeuws,
niet voldoende aangepast aan de ei
sen van onze moderne tijd.
Het moge echter een troost zijn
voor onze landbouwers dat men over
al aan het zoeken is naar oplossingen,
dat men er zich overal terdege van be
wust is dat er iets moet veranderen,
dat er iets moet gedaan worden. In
alle grote internationale organisaties
staan de landbouwproblemen als voor
naamste punten aan de dagorde.
Dit alles neemt echter niet weg dat
op dit ogenblik de toestand van de
landbouwers nog verre van rooskleu
rig is. We hebben hier voor ons een
artikel liggen van Y. Michaud dat ver
soheen in het nummer van 9 juli van
La Patrie een Canadees weekblad,
waqruit blijkt dat het ongeduld der
Canadese landbouwers een toppunt
heeft bereikt.
Michaud begint met de draak te
steken met het lyrisme dat zolang op
geld heeft gemaakt wanneer men het
had over de landbouw en de landbou
wers, die het voorrecht hadden te mo
gen arbeiden in Gods vrije natuur en
de aarde te mogen bewerken voor de
voeding van het mensdom. Een scho
ner en edeler beroep bestond er waar
lijk niet. Allemaal larie en apekool,
zegt Michaud. De landarbeiders zijn de
slaven van onze moderne tijd. Zij moe-
ten hard werken voor een hongerloon.
Feiten? Van 1958 tot en met 1963
bedroeg het gemiddelde inkomen van
een Canadese landbouwuitbating 1500
tot 1800 dollar (75.000 tot 90.000 BF)
en een vierde van de Canadese land
bouwers moet zich tevreden stellen
met een jaarlijks inkomen van 900
dollar, of 45.000 BF. Dit zijn inderdaad
hongerlonen, waar geen familie, zeker
in Canada niet, menswaardig mee kan
leven.
Is het dan te verwonderen, gaat
Michaud verder, dat de landbouwers
het land ontvluchten en een nieuw be
staan zoeken in de handel of in de nij
verheid, waar er niet altijd plaats voor
hen is, zodat ze dan het leger der ont
wortelden, der werklozen gaan ver
voegen. En dat in het zo geheten gou
den tijdperk der democraten.
De Canadese boeren zijn het dan
ook beu als slaven en minderwaardi
gen te leven in een tijdperk dat de an
dere klassen der samenleving goed
aan hun brood komen. Zij verlangen
en zij eisen dat de regering onmiddel
lijk afdoende maatregelen zou treffen
om de materiële toestand van de land
bouwers te verbeteren. Ze hebben
dan ook een mars op de hoofdstad ge
organiseerd (zoals men ziet zijn mar
sen geen Belgische specialiteit!) om
met duizenden van de regering onmid
dellijke maatregelen te eisen, waarin
ze dan ook gedeeltelijk gelukt,zijn.
Zoals men ziet heeft de landbouw
overal met moeilijkheden te kampen,
zelfs daar waar men dit het minst zou
verwachten. Met de stem te verhef
fen en de vuist op tafel te slaan zijn
er zeker verbeteringen te bekomen.
Feit is echter dat de landbouwer niet
graag de stem verheft, en nog minder
graag met de vuist op tafel slaat. Wa
ren onze landbouwers in het verleden
minder braaf geweest, de toestand
zou niet zo slecht geweest zijn zoals
hij nu is. Onder dit opzicht hebben de
arbeiders een andere taktiek gevolgd,
met betere uitslagen.
Dit alles neemt echter niet weg dat
er iets moet veranderen aan de struk
tuur van de landbouw, wil men tot een
bestendige verbetering van de toe
stand komen. Dat ook moeten de land-
Al de leden van Redt U Zeiven
en al de lezers van ons blad «De
Koornbloem zullen de heer Zeghers
hebben gekend.
Hij was ingeschakeld bij onze ver
eniging van af het jaar 1927 als rechts
kundig raadgever voor onze leden en
als medewerker aan ons blad De
Koornbloem Hij deed dit alles bui
ten en naast zijn gewone dagtaak en
was Redt U Zeiven met hart en
ziel genegen.
De heer Octaaf Zeghers was sinds
20 jaar secretaris-generaal van het
«Vlaams Economisch Verbond», Voor
zitter van het Brussels Tehuis en
van de Kring het Vlaams Gezel
schapsleven», en lid van verscheidene
kommissies bij de Ministeries. Door
zijn vele vrienden werd hij op 6 dezer
gehuldigd in zijn geboortedorp Sint-
Martens-Bodegem.
Door een komiteit waarvan ook on
ze bestuurder de heer O. Caudron deel
uitmaakte; werd een programma op
touw gezet voor de viering van deze
verdienstelijke Vlaming die te vroeg
uit de kring zijner familie en van zijn
vele vrienden werd weggerukt.
Een plaat met de beeltenis van de
heer Zeghers, gebeeldhouwd door de
Aalsterse kunstenaar Huylebroeck,
werd in de raadszaal van het gemeen
tehuis van Bodegem aangebracht en
ter dier gelegenheid onthuld.
Een honderdtal vooraanstaanden,
meestal leden van het V.E.V, waren
voor deze herdenkingsplechtigheid
opgekomen.
Na een welkomwoord van de heer
bouwers begrijpen. Het gaat niet meer
op in deze tijd, nu alles zo helemaal
anders geworden is nog te leven en
te werken zoals dit vroeger het ge
val was. Het werk, de organisatie, de
struktuur 'van de landbouw dienen
aangepast te worden; met andere
woorden men moet gaan in de rich
ting van het grootbedrijf, en dus liefst
een grootbedrijf dat tevens familiebe
drijf is. Want het familiebedrijf blijft
nog de beste waarborg voor een ge
zonde renderende uitbating. Dus geen
kolkhozen, waarmede de Russen zo'n
groot fiasco hebben opgelopen.
Tiberghien, voorzitter van de afdeling
Brussel van het Vlaams Economisch
Verbond, nam de heer Nieuwlandt,
burgemeester van Sint-Martens-Bode-
gem, het woord.
Hij schetste de loopbaan van de hr.
Zeghers die op de gemeente werd ge
boren op 5 december 1898 en er zijn
jeugdjaren heeft doorgebracht.
Na zijn studies aan de hogeschool
waar hij het diploma behaalde van
Dokter in de rechten en van notaris
werd de heer Zeghers enkele jaren
medewerker aan de Belgische Boeren
bond waarna hij de leiding waarnam
van een Hypotheekmaatschappij om
tenslotte te belanden als secretaris
generaal bij het Vlaams Economisch
Verbond, dat onder zijn kundige lei
ding een nooit gekende vooruitgang
kende. Aangaande zijn medewerking
aan onze vereniging vertelde de heer
Burgemeester het volgende
Buiten zijn drukke bezigheden,
als secretaris-generaal van het V.E.
V., vond de heer Zeghers de tijd
om regelmatig bijdragen te schrij
ven voor het landbouwweekblad
De Koornbloem te Aalst.
Hij schreef iedere week 'n hoofd
artikel en een rubriek Landbouw-
berichten In zijn hoofdartikel be
sprak hij de actuele vraagstukken,
zowel op economisch als op poli
tiek gebied, die de landbouw aan
belangden. Hij was op dit gebied
zeer ervaren.
De heer Zeghers was ook, vanaf
'27 de rechtskundige raadgever voor
de leden van de landbouwersvere
niging Redt U Zeiven te Aalst.
Hij hield tweemaal per maand, de
zondagen van 10 tot 12 uur zijn zit
dag in het lokaal der vereniging, en
ontving aldaar de leden van ge
noemde vereniging, die rechtskun
dige raad vroegen.
Na de rede van heer Burgemeester
welke met handgeklap en instemming
van de talrijke aanwezigen werd be
groet werd door Mevrouw Zeghers het
beeld onthuld.
