Moederloze viggens Koramelk B De graanprijzen in de E.E.G. De onteigeningen van landbouwgronden. Ministerie van Landbouw 2 26 dec. 1964 (Vervolg van le bladzijde) we dat vanaf het jaar 1967 de tarwe zal kunnen verkocht worden tegen 531,50 frank (tegenover 523 frank in België), de rogge 469 frank (in plaats van 418 frank) en de mais voor 443 frank (in plaats van 387 frank). Zoals reeds gezegd worden deze hogere prijzen ons niet zo maar in de schoot gegooid. Wij moeten ze betalen door ons aandeel in de vergoedingen. Ons aandeel bedraagt 7,9 op een totaal bedrag van 20 miljard, wat dan neerkomt op 1.644 miljoen die ver deeld worden over drie jaar van 1967 tot 1970 of het eerste jaar 814 mil joen, het tweede 556 miljoen en het derde 274 miljoen. Met een zinspeling op de woorden van de Nederlandse toneelschrijver Heyermans zouden we kunnen zeg gen De vis wordt duur betaald maar er zal wel niets anders hebben opge zeten dan deze bittere pil te slikken met de hoop en het vertrouwen dat wat ons thans tegen 1967 voorgespie geld wordt werkelijk in vervulling zal treden en niet door allerlei gebeurlijk heden, zoals inflatie, devaluatie enz. zal teniet worden gedaan. De bedreiging van de Gaulle heel het Europees economisch bestel naar de bliksem te laten gaan indien er op dit punt geen accoord kwam op 15 december zal er zeker hebben toe bij gedragen opdat al de andere lid-Sta- ten hun beste beentje zouden hebben voorgezet om een andere dans te dan sen. Er zit trouwens nog een ander as pect aan deze gebeurtenis vast en dit werd uitdrukkelijk beklemtoond toen de Italiaanse minister geïnter viewd werd naar aanleiding van het accoord. Hij drukte immers zijn me ning uit dat het een flinke stap voor waarts zou betekenen naar de poli tieke eenmaking van Europa, waarvan hij zich een geestdriftig en overtuigd partijganger verklaarde. Laat ons nu even ons oor te luis teren leggen naar de weerklank die de overeenkomst over de graanprij zen heeft gehad bij landen die buiten de EEG staan en waarvan de mening dan ook een maatstaf zou kunnen zijn voor onze eigen beoordeling, wanneer er tenminste geen andere beweegre denen dan loutere objectieve beschou wingen bij te pas komen, iets waar voor we natuurlijk steeds op onze hoede dienen te zijn. Wat denkt men in Engeland dat de leiding heeft bij de landen van de Vrije Handelszone en dat een paar jaar geleden uitgenodigd werd in de EEG zijn intrede te doen We zullen de stem horen van twee kranten die tot verschillende partijen behoren. De gezaghebbende Times schrijft Het graanprijzenaccoord zal zeer grote, zelfs onberekenbare gevolgen hebben, zowel op het internationaal vlak als voor de toekomst van de Ge meenschap zelf. Het eerste gevolg is dat de toekomst van de Euromarkt gevrijwaard is. Politiek gesproken zal het eenheidsstreven van de Zes er nu door bevorderd worden Dit laat ste is dus een bevestiging van de woorden van de Italiaanse minister. The Guardian drukt zich hier over met enig voorbehoud uit. De bereikte regeling ruimt tegelijkertijd de voornaamste hinderpaal van de baan voor de economische integratie van de Zes. Er blijft nog te bezien of zij ook de weg zal effenen naar de politieke integratie. Toch kan er nu gezegd worden dat er voortaan geen enkele grote hinderpaal meer over blijft voor de verwezenljiking van de economische eenheid zoals deze door het Verdrag van Rome werd voorzien. En wat denkt men erover in de Ver enigde Staten van Amerika Van re geringswege drukt men nog zeer be hoedzaam zijn mening uit. Voorals nog wenst men hier nog niet vrijuit te praten. En dat is ook begrijpelijk omdat de economische belangen van dit land er wel eens erg zouden door in het gedrang kunnen komen. Den ken we maar even aan de ontzaglijke graanoverschotten in de USA die daar een echt probleem gaan worden. Tot heden toe kon men daar jaarlijks voor 400 miljoen graan naar Europa afzetten, maar wat zal dit in de toe komst worden, wanneer de Verenig de Staten tegenover een eensgezind Europees blok zullen komen te staan? De pers drukt zich, in vergelijking met de regeringskringen heel wat vrij moediger uit. Aldus schrijft de New York Times De poorten van West- Duitsland zullen nu geopend worden voor de Franse overschotten, dank zij een enkele landbouwmarkt die zich uitstrekt van de Baltische tot aan de Middellandse Zee. Thans zijn de Fran se belangen in de toekomst van de Gemeenschap zo groot geworden, dat het politiek gezien practisch onmoge lijk wordt voor de Gaulle achteruit te krabbelen, niettegenstaande zijn vage bedreigingen met terugtrekking uit de Euromarkt en uit het Atlantisch bondgenootschap En wat zeggen de Russen Die vinden het wel enigszins vervelend en trachten de belangen van Duits land en Italië uit te spelen tegen de belangen van de andere lid-Staten. Nu staat het wel vast dat vooral Duits land water in zijn wijn heeft moeten doen. Dit wordt echter goed gemaakt door de compensaties die het land zal ontvangen maar toch zal de Regering zelf duchtig in haar zak moeten schie ten om haar ontevreden landbouwers het naar de zin te zetten. Maar dat de Russen er liefst niet over te spreken zijn is stellig een goed teken want wij weten dat het nog altijd raadzaam is iets van de vijand te leren. De oude Romeinen wisten het immers reeds toen ze zei den Fas est ab hoste doceri wat juist deze betekenis heeft. (Vervolg van le bladzijde) Bij een totale onteigening stellen zich anderen problemen. Een nieuw goed bedrijf zoeken vraagt een en orme inspanning. Maar waar zijn er te vinden en hoe hoog beloopt de prijs der overname Het zou toch maar normaal zijn, moest de landbouwer zich in dezelfde omstandigheden van vóór de onteige ning kunnen installeren. De boer vraagt geen winst, maar 't verlies van zulke operatie zou niet op zijn schou ders mogen gelegd worden. Als tweede belangrijke schadepost noemde volksvertegenwoordiger A. Nolf het verlies van voordelige pacht. Zeer dikwijls moet nu de landbou wer een bedrijf verlaten dat van ouds her is overgelaten van vader op zoon. Zulke bedrijven, die veelal gepacht worden van grootgrondbezitters, bie den aan betrokkene een niet te onder schatten bedrijfszekerheid en in de loop der jaren is er meestal een goe de verstandhouding gegroeid tussen verpachter en pachter, en de pacht prijzen zijn over het algemeen redelijk te noemen. Bij het verlaten van zulk bedrijf verliest de pachter deze voordelen, zal hij elders een zware overname moeten doen en verkrijgt in de mees te gevallen een kortere en onduide lijke pacht die hem alleszins duurder zal uitvallen. De betrokken landbou wer ondergaat een aanzienlijk gelde lijk en moreel verlies. Bij onteigening geeft men soms de landbouwers de raad zich te specia liseren. Doch omschakeling vergt een speciale kennis en voorbereiding en soms moeten enorme investeringen worden gedaan. Niettegenstaande de Pachtwet een onderscheid voorziet, wordt bij ontei gening elke overeenkomst verbroken, en wie een pachtovereenkomst heeft van lange duur, wordt op dezelfde wij ze behandeld als de anderen die be gonnen zijn met een mondelinge af spraak. Welke zin heeft het dan nog, aldus volksvertegenwoordiger A. De Nolf, een overeenkomst ter registra tie aan te bieden Wanneer een gedeelte van de iand- bouwuitbating wordt onteigend krij gen de bedrijfsgebouwen automatisch een minderwaarde, het bedrijf wordt ontwricht. De vergoeding die bere kend wordt zou zowel aan de pachter als aan de eigenaar moeten toege kend worden. Bij het aanleggen van autostrades worden dikwijls bedrijfsgebouwen af gezonderd van de exploitatiegronden. Dit brengt weer tijdverlies mede en dus geldverlies. Al deze factoren worden gemini maliseerd en veelal volledig over het hoofd gezien door de onteigenaars. De grondwet, de onteigeningswetten, de pachtwet, e.a. spreken van een billijke vergoeding, maar in de mees te gevallen wordt dit in de praktijk met de voeten getreden. Volksvertegenwoordiger A. De Nolf onderlijnde nogmaals de gevolgen van onteigening voor de bedrijven. De landbouwuitbating wordt belemmerd en planning en structuur wordt teniet gedaan. Het bedrijf wordt ontmanteld waardoor de leefbaarheid ontnomen wordt en slechts met grote kosten en enorme verliezen kan men de onder gang voorkomen. Om te besluiten vroeg spreker aan de Ministers van Landbouw, Financi ën en Openbare Werken, rechtvaardig heid voor de landbouwers. Hiervoor stelde hij voor Niet meer te ontei genen dan noodzakelijk is, en waar de onteigening werkelijk geboden is een aangepaste vergoeding aan de onteigende landbouwer om deze toe te laten zich opnieuw te vestigen als voorheen zonder verlies. Volksvertegenwoordiger A. De Nolf vroeg aan de Ministers zo spoedig mogelijk te kunnen vernemen welke schikkingen zij zullen nemen om aan de landbouwers deze waarborgen te geven. 5* Ambtsgebied. Lijst der zitdagen van de heer L. VER MEULEN, Rijkslandbouwkundig inge nieur, St. Rochusstraat, 63, te Dender- monde Telefoon 052/231.89 DENDERMONDE Iedere maandag, lokaal De Hert Kerkstraat van 10 u. 30 tot 12 u. Iedere 2e maandag van de maand kan in hetzelfde lokaal en op hetzelf de uur ook de Rijksingenieur voor Boerderijbouwkunde geraadpleegd worden. ST. NIKLAAS De tweede donderdag van de maand lokaal Park en Laan Parklaan, van 10 u. 30 tot 12 u. De Rijksingenieur voor Boerderij bouwkunde kan dan eveneens geraad pleegd worden. AALST De eerste zaterdag van de maand van 10 tot 11 u. in het lokaal Het Paviljoen», Grote Markt en van 11 tot 12 u. in het lokaal De Koorn- bloem Grote Markt. De Rijksingenieur voor Boerderij bouwkunde kan dan eveneens geraad pleegd worden. LOKEREN De eerste woensdag van de maand in het lokaal Katholieke Kring Kerkstraat, van 10 u. 30 tot 11 u. 30 Destijds was het een ramp wan neer een zeug zonder melk viel voor de kleine biggen. Heden worden deze biggetjes opgebracht met kunstmelk welke voor dit doel speciaai wordt be reid. Wij kunnen voor deze gevallen onze ten zeerste aanbevelen. DE KOORNBLOEM -

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1964 | | pagina 2