ALLERZIELEN
Onrust onder de boeren
Rechtskundige Dienst
WEEKBLAD VOOR DE ONTWIKKELING EN DE STANDS VERDEDIGING VAN DE LANDBOUWERS
ARBEID ADELT
KANTOREN
Ondanks het Euro-paradijs
Zaterdag 28 oktober 1967 46ste Jaargang nr. 2303
;£.v
Jaarabonnement 120 F v
Onze rechtskundige houdt zijn
zitdag zondag 29 okt. a. s.
tussen 9 en 11 u. Deze zitdag
wordt gehouden in onze
aan de Zeebergkaai 5,
te AALST.
Dat de boeren het van langsom minder aanvaarden, ondanks zevendagenweek
en twaalfurendag, de slechtst betaalde zwoegers van het moderneEuropa te
zijn, moge wel blijken uit het toenemend aantal betogingen in Frankrijk en België.
Deze betogingen gingen, vooral in de armste streken van Frankrijk, meerdere malen
gepaard met ernstige botsingen. De laatste en hevigste betogingen waren vooral
gericht op de beslissingen die deze dagen door de ministers van de Euromarktlan-
den moeten genomen worden in verband met de landbouwprijzen voor het komende
jaar.
De misnoegdheid van talrijke boeren in Frankrijk en in België is te vinden in
een bittere ontgoocheling van hun verwachtingen in verband met het voorgespiegel
de E.E.G.-paradijs en gaat gepaard met een toenemend wantrouwen tegenover de
grote gevestigde boerenorganisaties, die zich al te bereidwillig, omwille van po
litieke en andere bindingen, voor het karretje van hun regering laten spannen.
Hoe minachtend sommige beambten
staan tegenover de nijpende problemen
van de kleinere landbouwers, blijkt duide
lijk uit de brutale uitlating van een Frans
landbouwdeskundigedie ronduit zei
dat de kleine boerenbedrijven alleen nog
fossielen zijn en als men er eventueel nog
enkele wil in stand houden ten behoeve
van de toeristen dat men ze dan maar
een salaris moet toekennen zoals aan de
bewakers van een museum
REDENEN IN OVERVLOED.
Wii hebben er zelf ook reeds herhaal
delijk op gewezen, er zijn spijtig genoeg
maar al te veel redenen waarvoor onze
boeren noodgedwongen de straat op gaan.
Er is vooreerst de schreeuwende sociale
achteruitstelling vergeleken met de loon-
trekkenden minder kinderbijslag, een ge
brekkige verzekering tegen ziekte en in
validiteit en een belachelijk ouderdoms
pensioen, waaraan in België dan nog met
alle mogelijke middelen getornd wordt.
Er is de schandalige grondvermorsing,
die bijzonder in België zinloze afmetin
gen aanneemt.
De prijzen, vooral van de dierlijke pro-
dukties en van groenten en fruit, zijn on
toereikend of helemaal niet beschermd en
als er dan al voor enkele produkten mini
mumprijzen gesteld worden dan liggen de
ze meestal beneden de kostprijs. De melk
prijs die, dank zij de boerenakties in 1962,
op een behoorlijker peil gebracht werd.
wordt door verstrenging van de kwaliteits
normen (en met de zegen van de Boeren
bond) opnieuw afgebrokkeld.
Er zijn de taksen op de granen die in
België, weliswaar iets verminderd, toch ge
handhaafd blijven een achteruitstelling
vergeleken met de andere E.E.G.-landen.
Zonder te spreken van de verhoogde tak
sen op machineonderdelen en materieel en
tal van grondstoffen voor de landbouw.
En als de kroon op het werk voorziet de
Belgische fiskus gevoelig verhoogde belas
tingen op het inkomen van 1966.
Tenslotte is er de gebrekkige struktuur
van vele bedrijven in Vlaanderen en in
sommige streken van Wallonië en van
Frankrijk de verouderde huisvesting en
stalinrichting de talrijke slechte wegen
tekort aan drinkwatervoorzieninghet
groot aantal percelen en streken met pe-
riodische wateroverlast
DE PRIJZEN
Het is bekend dat de Euromarktkom-
missie de landbouwprijzen misschien wel
tot 1969-70 op de referenties van 1964-65
wenst te behoudendit ondanks de niet
te stuiten voortdurende verhoging van de
kostprijzen. Het is aan de E.E.G.-minis
ters van landbouw die deze dagen voor de
prijzenbepaling voor 1968-69 vergaderen,
om zich tegen deze onzinnige houding te
verzetten en hogere prijzen voor de land-
bouwprodukten te bedingen. Vooral de
prijzen van de dierlijke podukties, melk,
eieren en vlees zouden beter en hoger moe.
ten gewaarborgd worden.
Ondertussen zouden de melk. en suiker
bieten prijzen reeds vastgesteld te zijn nl.
op 4,55 F per liter melk (33° vet) en op
809,50 F per ton suikerbieten (15.5 sui
ker). De tarwe prijs zou op hetzelfde peil
blijven maar de voedergraanprijzen, voor
al deze van de mais, zouden verder ver
hogen. Dit laatste is een reden te meer
om gevoelig hogere minimumprijzen voor
eieren en vlees te waarborgen. Maar op
dit gebied durven de E.E.G.-kommissie
en de verantwoordelijke ministers jam
mer genoeg geen doorgedreven beslissin
gen nemen. Ofwel laten ze alles op zijn
verloop (bv. voor eieren en braad kui
kens) ofwel stellen ze belachelijk lage in
terventieprijzen (bv. varkens, en rund
vlees).
HET STRUKTUURBELE1D
De heer MANSHOLT, ondervoorzitter
van dc E E.G.-kommissie, en ook de heer
H/NNEKES, algemeen sekretaris van de
Belgische Boerenbond, blijken reeds be
merkt te hebben dat de boeren ernstig aan
't betogen zijn en zij hopen dat de poli
tici hieruit de nodige lessen zullen trek
ken. Beide mannen geven echter de in
druk het belang van de prijzenpolitiek te
willen verkleinen en leggen vooral de na
druk op de noodzaak van een beter struk-
tuurbeleid. Wij schreven hoger reeds dat
er voor de struktuurverbetering van de
landbouw tot nu toe in ons land en klaar-
blijke!fik ook in Fromkri'k veel te weinig
(Zie vervolg 2e bladz. 4e kolom
>-Wt- *v
'f
Postrekening nr 1425 93
van S.V. «REDT U ZELVEN» Aalst
Handelsregister Aalst nr 145
I
Het overnemen van artikelen
is toegelaten mits vermelding
van de bron
Uitgegeven
door de
Landbouwers
vereniging
REDT U
ZELVEN
stichter
O. CAUDRON
Beheer
Zeebergkaai 5
Aalst
Tel. 053/ 24 267
Voor sommigen is 't onaangenaam,
voor anderen is het een zegen, maar,
of we het nu willen of niet, Allerzie
len plaatst ons ieder jaar voor het feit
van den dood, een werkelijkheid die
we in de dagelijkse strijd om het be
staan al te gemakkelijk uit het oog
verliezen.
We menen echter dat het goed is
er op die wijze aan herinnerd te wor
den dat we allen, zonder uitzondering,
op weg zijn naar dat eindpunt van ons
leven, naar die bekroning van ons le
ven, die daarom dan ook haar licht zou
moeten werpen op ons ganse bestaan.
Wie zou zonder een zweem van twij
fel durven beweren dat de dood een
absoluut eindpunt is, een terugkeren
naar het niet Een lichaam kan ver
dwijnen, ontbinden, zich oplossen.
Maar de geest De ziel Is de geest
niet uit de aard van zijn wezen onont
bindbaar, bijgevolg eeuwig Hebben
overigens niet alle volkeren, zelfs de
meest primitieve, geloofd in het voort
leven van de persoon na de dood
Kennen zij niet allen een eredienst
voor de doden Indien dit alles op
niets zou berusten, aan niets zou be
antwoorden, zouden we dan moeten
zeggen dat de menselijke natuur in
haar wezen vals is
Gelovig of ongelovig, we kunnen
niet ontsnappen aan de opvatting van
een hiernamaals. Het lijkt wel onmoge
lijk deze gedachte van ons weg te
werken. We stellen het trouwens
steeds opnieuw vast aan onze houding
tegenover een dode, een graf. Voor
wie is het mogelijk daar enkel wat
overblijfselen te zien van hetgeen
eens een menselijk wezen was Wie
kan daar met gerust gemoed zeggen:
voor die dode daar is het gedaan, van
hem blijft er als mens niets meer
over We weten, we voelen dat men
sen die we bemind hebben, waar we
mee hebben samen geleefd, niet ver
zwonden zijn, maar dat ze ergens een
nieuw en beter bestaan begonnen zijn.
dn het aanschijn van de dood, voelen
we tastbaar de eeuwigheid.
Want wat is sterven eigenlijk? Wan
neer de mens sterft, sterft hij dan
werkelijk Wanneer de pop verdwijnt
om vlinder te worden, sterft zij dan
Dood gaan is ten slots niets anders
dan een overgang van de duisternis
naar het licht. Is het u nooit opgeval
len welk een serene kalmte, welk een
schoonheid, ik zou zelfs zeggen welk
een geluk er zich weerspiegelt in het
gelaat van een dode Hoe dikwijls ho
ren we niet zeggen van een dode dat
hij veel schoner is dan toen hij nog
leefde Het is de weerkaatsing van
de eeuwigheid. Sommigen zullen dit
inbeelding noemen, maar in ons is er
een stem die zegt dat het werkelijk
heid is.
We kwamen inderdaad voor iets an
ders op de wereld dan om te strijden
en te lijden. Ons leven, onze verlan
gens gaan uit naar het eeuwige. We
zijn voor God geschapen. En de dood
wordt slechts schoon, wordt slechts
aanvaardbaar indien ze een gewilde,
een gezochte terugkeer is naar de Va
der Niemand neemt Mij het leven
af, maar Ik geef het uit Mijzelf.
(Joh. 10/18}
Het is alleen in het perspektief van
de dood dat het leven waard is ge
leefd te worden, want de dood is de
laatste stap die we zetten om ter be
stemming te geraken. Dan is alles vol
bracht, dan is alles ten einde. Dan kun
nen we met O.L. Heer en het Kruis
zeggen Alles is volbracht ter
wijl de ongelovige met de stervende
Romeinse Keizer Octavus Augustus
wellicht zal kunnen zuchten De
klucht is uitgespeeld.
Zonder het geloof in God is het niet
mogelijk te leven met de gedachte
aan de dood, of de dood gewillig te
aanvaarden. Zonder God heeft noch
het leven, noch de dood een zin. Dat
is het wat Svetlana Stalin bevestigde
naar aanleiding van haar bekering tot
(Zie vervolg 2' bladzijde f kolom
