Wi) gedenken onze doden
en onze dood
De foasisgegeveos van de andbouw
ir, de Gemeenschappelijke Markt
g&jf»
WEEKBLAD VOOR DE ONTWIKKELING EN DE STANDSVERDEDIGING VAN DE LANDBOUWERS
ti '-
ARBEID ADELT
Vrijdag 1 november 1968
47ste Jaargang nr. 2355
i
Uitgegeven
door de
Landbouwers
vereniging
REDT U
ZELVEN
stichter
O. CAUDRON
De gedachtenis der doden op Aller
zielendag is een aloud gebruik, waar
we reeds melding van vinden meer
dan duizend jaar geleden. De eerbied
voor en de gedachtenis aan de doden
is trouwens eigen aan alle volkeren,
beschaafde en onbeschaafde. Ook bij
ons is het nog een algemeen ver
spreid gebruik.
't Is Allerzielen
Over die blaan
Langs dode kanten
Heb ik daar straks
'n Vrouw zien gaan
Heur armen vol krysanten.
(Alice Nahon)
Op Allerzielendag gelijken onze
kerkhoven op één uitgestrekt bloe
menveld en de niet versierde graven
zijn grote uitzonderingen.
Onze mensen vergeten hun doden
niet, ook niet in hun gebeden. Ontel
bare H. Missen worden er rond deze
tijd gevraagd voor de zielrust van onze
dierbare afgestorvenen. Met bloemen
en in gebeden blijven we met hen ver
enigd.
Dat is ook de grote bekommernis
van vele stervenden niet vergeten te
worden. In vele testamenten worden
er bepalingen ingelast om dit verge
ten worden te voorkomen. Sommigen
houden eraan dat hun naam zou ver
bonden blijven aan een of ander werk
of instelling. Anderen voorzien jaarge
tijden op de verjaardag van hun ver
scheiden en dit gedurende lange ja
ren, soms eeuwen. Nog anderen heb
ben ervoor gezorgd, vroeger weliswaar
meer dan nu, dat ze in een geschil
derd kunstwerk, onder de vorm van
een drieluik, zouden vereeuwigd wor
den. Het bewustzijn niet vergeten te
worden geeft een zekere rust en ge
latenheid wanneer de dood nakend is.
Op de naastbestaanden rust dan
ook een grote plicht van dankbaar
heid, die ze niet van zich mogen af
werpen. We mogen onze doden niet
vergeten, we moeten kontakt met hen
zoeken, wat we vooral doen in het
gebed. We bidden te weinig tot onze
doden. De cultus van dc heiligen moet
voor ons in de eerste plaats bestaan
in de cultus van hen die ons dierbaar
waren. Laten we de gewoonte aanne
men iedere dag in de stilte van een
gebed, met onze naastbestaanden, een
vader of een moeder, een man of een
vrouw, een kind, in kontakt te treden.
Allerzielen is ook een beste gele
genheid om eens te denken aan onze
eigen dood. Doorgaans doen we dat
niet graag, het is een gedachte die we
zo ver mogelijk van ons afwerpen. Ve
len hebben schrik van dc dood en vre
zen dit enige ogenblik van waarheid
dat zich in ons leven voordoet.
We hebben ongelijk. Hebt ge nog
nooit opgemerkt dat talrijke sterven
den de dood niet vrezen Zij zien ze
met kalmte en gelatenheid tegemoet.
Zij beseffen dat die dood maar een
kort moment zal zijn en dat daarna het
leven verder gaat. De dood is geen
einde, zij is een begin. De dood is
een verlossing.
Veelal zien we de dood afgebeeld
als een akelig geraamte met een grijn
zende mond en een zeis in de knoken,
nog een overblijfsel uit vervlogen tij
den toen godsdienst en geloof vooral
en zelfs in de eerste plaats op schrik
steunden, en toen predikanten, wan
neer ze het over de dood hadden de
gelovigen kippenvlees deden krijgen.
Zo is de dood niet. De dood is een
omhelzing, een ontmoeting tussen
twee wezens die voor elkaar bestaan,
die op elkaar zijn afgestemd God en
de ziel. De ziel die eindelijk haar
Schepper ziet van aanschijn tot aan
schijn. De H. Franciskus sprak dan ook
van zuster dood
Goed voor heilige mensen zult ge
zeggen. Neen, goed voor ieder van
ons, want heilige mensen lopen er
toch maar dun gezaaid. Allen zijn we
sukkelaars en pelgrims, die vallen en
opstaan. Hiervan verlost ons de dood.
De dood leert ons dat het leven hier
op aarde niet alles is, dat we door
haar opgaan naar het werkelijke leven
in en met God. Met dat in het voor
uitzicht worden ziekten, tegenslagen
en ontgoochelingen licht om dragen.
(Zie vervolg 2e bladzijde J' kolom
(Vervolg en slot)
In de jaren 1957-58, die het Ver
drag van Rome voorafgingen was een
groot deel van de wereldhandel in
landbouwprodukten niet normaal voor
zover
de tekorten van enkele landen van
de Gemeenschappelijke Markt niet
werden gedekt door de overschot
ten van de naburige landen, maar
door een beroep te doen op de
wereldmarkt. Duitsland, bijvoor
beeld, kocht ongeveer uitsluitend
graan in Canada en bijna niet in Frank
rijk.
De op de wereldmarkt bestaan
de toestand gaf aanleiding tot grote
ekonomische en sociale moeilijkhe
den, die gekenmerkt werden door
onverkochte produkten en voor-
raad-vorming
een groot prijsverschil van de land
bouwprodukten in de loop van het
jaar
een achterstand van de landbouw-
sektor, waarin de inkomsten lager
waren dan in de andere sektoren
en ook minder snel stegen.
Als gevolg van dit alles hadden
de regeringen in geheel Europa de
liberale politiek voor de landbouw ver
laten en een beleid uitgewerkt, dat uit
mondde in
prijskontrool en prijssteun
organisatie van de binnenlandse
markten met opslag- en interventie
regelingen
organisatie van de buitenlandse
markten door uitvoer-kontingenten,
subsidies en overeenkomsten voor
de export.
De organisatie van de landbouw-
struktuur kreeg gestalte door een hele
verzameling maatregelen en organen
ingesteld krachtens een bijzondere
.landbouwwetgeving.
Maar overal bleek deze nationale
politiek teleurstellend en onvoldoen
de
Het inkomen van de landbouw
bleef onvoldoende en het steeg
slechts traag
De koopkracht van de boer steeg
zeker niet of verminderde zelfs, zo
dat er een sociale misnoegdheid
ontstond
Ondanks de toelagen en de ver
schillende andere steunmaatrege
len waren de overschotten moeilijk
te verkopen
Ingevoerde goederen konkurreer-
den met de nationale produktie,
waarvan de prijzen, of te hoog wa
ren om te kunnen konkurreren, of
te laag om de boeren een voldoen
de levensstandaard te verzekeren.
Voor al deze problemen kon de
G.M. rationele oplossingen geven, zo
dat een doeltreffender modernise-
rings-politiek gevoerd kon worden
Uitgaande van de natuurlijke ge
steldheid en aardrijkskundige lig
ging kon de G.M. een verdere ont
wikkeling van de handel bewerk
stelligen. Zo kon een groot aantal
van de commerciële vraagstukken
opgelost worden door het zeker
stellen van afzetgebieden.
Ze wilde het bestaande aanvullen
de karakter verder ontwikkelen om
te komen tot een zo bevredigend
mogelijke zelfvoorziening en een
regionale specialisatie, die in elk
gebied alleen die produktievormen
zou handhaven, die het meest aan
gepast zijn aan dat betreffende ge
bied en tegelijkertijd aan de markt.
Ze kon meer geld vinden voor de
verschillende steunmaatregelen en
voor strukturele en technische wij
zigingen.
Ze wilde de Europese landbouw
voeren naar een strikte rationalisa
tie en modernisering van de struk-
turen (taak van het Europese
Oriëntatie- en Garantiefonds voor
de Landbouw)
Ze kon na de eenmaking van de
markten eenvormige prijzen vast
stellen en zo een landbouw-inte-
gratie in de ware zin tot stand
brengen.
Ze wilde door deze eenvormige
prijzen de opbrengst, waar die on
voldoende was, en de toekomst-
gebieden bevorderen. Tegelijk wil
de ze de produkties die een over
schot opleverden en de gebieden
met verouderde instellingen, af
remmen.
Jaarabonnement 120 F
Postrekening nr 1425 93
van S.V. «REDT U ZELVEN» Aalst
Handelsregister Aalst nr 145
Het overnemen van artikelen
is toegelaten mits vermelding
van de bron
Beheer
Zeebergkaai 5
Aalst
Tel. 053/ 24 267
