bi® f S b T iTj a mm
H 1 1 a-BvSfSI ril lis
Bij het 50-jarig bestaan van
het weekblad De koornbloem
liAM/ÜBH 1
WEEKBLAD VOOR DE ONTWIKKELING EN DE STANDSVERDEDIGING VAN DE LANDBOUWERS
ARBEID ADELT
Uitgegeven
-J,,.'' 1
door de
Landbouwers
vereniging
REDT U
ZELVEN
stichter
O. CAUDRON
I Ijf a 1 A jBÉ
v.
Vrijdag 29 november 1968
47ste Jaargang nr. 2359
Jaarabonnement 120 F
Postrekening nr 1425 93
van S.V. «REDT U ZELVEN» Aalst
Handelsregister Aalst nr 145
Het overnemen van artikelen
is toegelaten mits vermelding
van de bron
Beheer
Zeebergkaai 5
Aalst
Tel. 053/ 24 267
Het was op 28 november 1918 dat ons landbouwweekblad De Koorn
bloem over de doopvont werd gehouden.
Een doopplechtigheid kon het bezwaarlijk worden genoemd want vader,
moeder, peter en meter waren in één persoon verenigd. Op dat ogenblik
stond ondergetekende nog alleen om voor alles te zorgen.
In de strijdlust die ons bezielde bij de oprichting van de landbouwers
vereniging Redt u Zeiven werd het blad uit de grond gestampt met minder
dan geen middelen en de meeste bijdragen kwamen 's nachts op papier in
de rust en de kalmte die volgde op de overgevulde dagen.
Langzamerhand kregen wij medewerkers die deelnamen aan onze strijd
en hun kennissen graag ten dienste stelden van onze lezeressen en lezers.
De meesten onder hen hebben helaas het tijdelijke met het eeuwige ver
wisseld, maar hun naam en gedachtenis is mij steeds dierbaar gebleven.
Aan deze en aan de nog levende medewerkers wil ik bij deze mijn dankbare
hulde brengen.
Er was in die tijd geweldig veel te doen voor een vrij landbouwblad.
Vooreerst moesten wij onze leden verdedigen tegen de vele vijanden die
de boeren als uithongeraars brandmerkten en als de grote oorlogswoeke
raars te lijf gingen. De mensen in de stad wisten niet dat het overgroot
deel van de opbrengsten van veld en stal aan de toen bestaande voedings-
komiteiten dienden geleverd en aan spotprijzen werden betaald.
Op dat ogenblik was er heel wat durf en moed nodig om als verdediger
der landbouwers op te treden.
Als tweede en grote taak kwam de opvoeding en de ontwikkeling van
de landbouwers. Het is een feit dat vele onder hen nog boerden op aarts
vaderlijke wijze en zich niet wisten aan te passen aan de werkwijzen voor
geschreven door de vooruitgang op landbouwgebied.
Ook werden bestaande wantoestanden scherp gehekeld en niemand
werd ontzien. Ons proza was evenwel geen volksophitsing want nooit
hebben wij aan demagogie gedaan. Het was te allen tijde een opbouwende
kritiek.
Ten einde de ontwikkeling en de kuiturele opgang van onze Vlaamse
boerenstand te bevorderen werden regelmatig passende bijdragen opgeno
men. Ook voor ontspanning werd gezorgd door het geven van landelijke
novellen, gedichten en volkse verhalen.
Wie vergeet de gedichten van René De Clercq, Guido Gezelle, Alice
Nahon en zoveel andere, om niet te spreken van de graag gelezen ver-
zekens van eigen lezers, zoals deze getekend Paula en Boer .Vortel Onze
lezers zullen ook goede herinneringen hebben bewaard aan de mengelwer
ken De goede Moeder Aarde van Albert Bayens en Plantiore van Alois
Suys en andere die in ons blad aan de beurt kwamen.
Zodat wij met genoegen kunnen verklaren dat De Koornbloem steeds
trouw bleef aan haar voorgenomen ideaal ontwikkeling en standsverde
diging van de landbouwers.
Zo verliepen de weken en de jaren en kwamen steeds meer lezers aan
sluiten. De Koornbloem werd als een vriend en raadgever, als een koene
en geestdriftige verdediger van de boerenbelangen onthaald.
Het was niet zo eenvoudig om elke week een degelijk blad aan onze
lezers aan te bieden, een blad met eenheid in gedachten, waarmee wij onze
idealen bekend maakten en verdedigden. Maar ook dit kwam in orde.
In de loop der jaren kwamen tal van moeilijkheden opdagen en kregen
wij, buiten de grote bekamping van een sterke organisatie, een paar pers
processen en de tegenkanting van politici. Sommige landeigenaars ver
klaarden ons als vijand nr 1 omdat wij de belangen van de pachters ter
harte namen en een grote strijd voerden voor een degelijke pachtwet die
aan de huurders vrijheid en zekerheid zou waarborgen.
Wij mogen hier wel uit de biecht spreken en met fierheid verklaren dat
het eerste ontwerp van pachtwet door wijlen kamerlid Staf De Clercq in
de Kamer van Volksvertegenwoordigers ingediend, door mij werd opgesteld.
Verscheidene ministers van landbouw en tal van andere politici wer
den zonder meedogen over de hekel gehaald wanneer zij te lauw waren om
de belangen van de landbouwers te verdedigen of juist het tegengestelde
deden.
Tijdens de laatste wereldoorlog was ons blad evenmin mals voor som
mige leidende personaliteiten en werden tal van misbruiken aan de kaak
gesteld, tot in 1942 toen ik moeilijkheden kreeg met de toenmalige gezag
voerders en ten slotte verbod om verder De Koornbloem uit te geven. De
waarheid mag niet altijd gezegd worden en nog minder geschreven
Niettegenstaande veie harde klappen die soms vielen bleef ons blad
tot voor enkele maanden dynamisch en springlevend al was het ook niet
meer zo jong.
Spijtig genoeg is het uitgeven van De Koornbloem een zware verlies
post voor Redt u Zeiven. De opbrengsten van de abonnementen, en aankon
digingen kunnen op verre na niet opwegen tegen de onkosten, zodat ons
blad een jaarlijkse verliespost betekent van ruim 100.000 fr. Onze samen
werkende maatschappij heeft graag de last hiervan gedragen in de overtui
ging dat het de plicht was de landbouwers te allen tijde te verdedigen
en voor te lichten en omdat ons blad het beste middel was om voeling te
houden met onze leden.
Niettegenstaande onze goede wil zien wij ons echter in de huidige
omstandigheden verplicht een einde te stellen aan de publicatie van ons
blad dat eens een voorname rol speelde en met fierheid kan terugblikken
op een onberispelijk verleden. Het zal voor de laatste maal verschijnen op
27 december aanstaande.
Ik aanzie het als een plicht een speciaal woord te richten tot de lezers,
de medewerkers, de personen die ais adverteerders of anderszins mee
gewerkt hebben tot het in stand houden van De Koornbloem. Ik wil allen
danken voor de steun en voor de sympathie welke zij aan ons blad en aan
mijzelf hébben betuigd.
Alhoewel ik voor De Koornbloem nog een lange en schone toekomst
had verhoopt blijft mij niets anders over dan het noodlot te aanvaarden
en te denken aan wat eens een Franse koning na een verloren veldslag
zegde alles is verloren behalve de eerOok onze eer is onaangetast want
wij deden steeds ten volle onze plicht en enkel een noodlottig gebeuren
draagt de schuld van de ontijdige beslissing.
Alhoewel De Koornbloem voor mij een wekelijkse last betekende heb
ik deze steeds met toewijding en overgave gedragen omdat ik immer de
voldoening had van een volbrachte taak. Ik neem dan ook met weemoed
afscheid van een kind dat ik het leven gaf en steeds met liefde heb omringd.
O. Caudron,
stichter en gedurende 50 jaar hoofdopsteller en verantwoordelijke uitgever
van het landbouwweekblad De Koornbloem
