De Liefde eener dochter
Verschil.
HERINNERING.
-
Prope
er werkje.
OOGEN OPEN!
volgwas waardige aanhanger van T oorutt. I
Nu Paul De Witte geeft zijn ontslag, de I
dwingelandij die daar heerscht stootte hem aan
't harte.
Volgens hem, is daar alles geschoeid op zuiver
kapitalistischen leest.
Anseele is 'nen iyran voor 't volk, Iiardyns
'nen tyran, Beerblok 'nen tyran, Pannekoek 'nen
tyran, in 't kort allen zijn tyrannen in Vooruit.
De Witte schrijft vlugschrift op vlugschrift.,
om Vooruit in den grond te helpen, en 9e
dwingelandige houding dier vooruitmauney'te
ontmaskeren.
En hij bewijst aan het socialistische stelsel door
zijne vlugschriften grooter diensten, dan Afiseele,
Seffers, en tutti quantier ooit hebben aanbe-
wezen.
Ook zou het mij geenszins verwonderen,
moest De Witte heèn of morgen, weerom in
Vooruit worden ontvangen met trom en trom
pet, en begroet als den grooten bevorcjiff'stand-
socialistische gedachten, en zelf"
beeld worden vereerd middel gevonden* om de
De Witte b-v&n 't socialismus door de man-
cro»-A.u Poel en Poel's afko^Ksel onder het
volk, te doen verspreide»*
.Wimers, wie g§.p« ruchtbaarheid aan de
schriften van D#--Witte? Wie bekostigt die niet
wiitins rechtzinnig zijiels waaraan ikWijEl.
Ik twijfel, omdat ik bij lezing zijner schril
ten, die altijd herhaalde zinspelingen op het
hoogereloon, aanschouw, als een achterpoortje,
dat hij zich voorbehoudt, om langs daar weedom
binnen te komen.
Wie zal dan het uitwerksel dier schriften
vernietigen, die door de vasthoudisten zelven
in elks hand zijn gelegd?
Niemand meer; daar integendeel De Witte s
taak heel gemakkelijk zyn zal.
Hij zal kunnen staande houden dat hij tijde
lijk afweek, oift de "nog overblijvende misbrui
ken uit het sicialÉinus te verdrijven, dal-hij
enkel de uitbuiters wou bekampen die zich
opdrongen in dt werking, dat hij het stelsel
om zich zelve nooit aan wou, daar hij altijd
het stollelijk /oordeel deed uitschijnen, eji hij
nu, wanneer dit alles hersteld is, hij weerom
~'ialist is als vroeger.
En 't volk, aan wion de poelmannen eji an-
2re Verhaegen's vertrouwen in De Wittelheb-
hèxingeboezemd en opgedrongen, zal volgen.
A. D. B.
rechtzinnige -a berekende propaganda te.™
i>;> p .0 pemoeit zfcli, om met die hui-
>'oön»
-achtlge pleidooien tegen Anseele,Pannekoek
en anderen, het venijn der socialistische denk
beelden het volk in te pompen?
liet zijn de Gentsche vasthoudisten van alle
kleur en gezindheid.
In de iabrieken, in patronagiën, in afdeelin*
gen van 't Oudburg, op meetingen en bijeen
komsten, overal, geeft men aan de werklieden
die uitvallen tegen Vooruit in lezing.
Tea eerste, men sticht oneindig veel kwaad,
en bovendien loopt men hierdoor het gevaar
in, van den laatste n werkman naar 't socia
lismus te voeren.
De Witte in zijne vlugschriften bemorst alleen
personende zaak, de grondgedachte, de econo
mische strekking Iaat hij gansch onaangeroerd.
Nog niet een vlugschrift gaf hij uit, of altijd
doet hij de hoogere loonen in V ooruit, tegenover
de kapitalistische instellingen, duidelijk uitschij
nen, (volgens mij heerscht daar voorbedach
te rade.)
Dit alleen wekt de belangstelling op des werk-
mans: hooger loon, dus meer levensgemak, min
ontbering.
De werkman overweegt dit, hij berekent de
voordeelenhij bedenkt, of het nadeel dier
tyranny, wel opweegt tegen 't voordeel van
dit hoogen loon.
1 Hij', De Witte, bekent dus zelf, dat het loon
hooger is, in weerwil van zijnen wrok, bij
gevolg, het moet waarheid zijn? en die ty
ranny, zou die wel bestaan, zou dit waarheid
zijn? zou die aantijging niet de vracht zijn
van naïever vanwege De Witte misschien
omdat aan hern zelve de rol van tyran niet
werd toevertrouwd ook, heb ik nu - niet ty
ranny te verduren zoo groot misschien als in
"Vooruit, en voor kleiner loon...
Zoo moet noodzakelijk de werkman redeneeren
die de vlugschriften van De Witte leest.
Ze vormen dus een lokaas om Vooruit te
beproeven.
Bijgevolg ze stichten oneindig veel kwaad,
en worden ten onrechte aangewend door kort
zichtige behouders om dit kwaad te bevechten!
Bovendien zeg ik in die verspreiding-
ligt gevaar voor nog ergere gevolgen.
De Witte zoekt enkel personen te treffen
hij zoowel als Dommela Nieuwenhuis, die hem
bijstaat, i3 en blijft communist als vroeger
volgens zijn schrijven is het veeleer, omdat
Vooruil niet genoeg is gelouterd van capita
listische strekkingen, dat hij zijn ontslag gaf
of kreog.
Wie kan of mag bevestigen, dat, bij eeiie
herkiezing van bestuurleden, bij den dood van
een dier tyrannen bij de herinrichting van
het beheer, of omwerking der standregelen,
hij De Witte niet weerom tot zijne vroegere
gevoelens zal terugkeeren
Altijd, in de veronderstelling,, dat zijne af-
N° 107. Mengelwerk van Klokke Roeland. (1)
Onvergelijkelijke liefde die rijkdom, eer en alles,
wat de wereld geeft, wil prijs geven. O Alexa, wij
hebben eenegroote fout begaan met naar Engeland te
komen Toen ik WoJga toornig en vol haat tegen mij
waande, kon ik mijn lot beter dragen dan thans. Ik be
min haar zoozeer, dat ik mijuo jaloerschheid kon ver
dragen, zoolang ik baar gelukkig waandemaar te
weten, dat zij mij bemint, dat zij geleden heeft door
onze scheiding, dat zij om mij heeft geweend en sla-
pelooze nacht en kommervolle dagen doorgebracht
dat haarlijden aan 't mijne gelijk was. O, mijn God,
dat kan ilt niet verdragen Waarom ben ik zoo sma
delijk miskend Waarom moet ik boeten voor de mis
daad van een ander
Hij bedekte zijn gelaat met beide handen.
Alexa kon slechts met liefkozingen antwoorden.
Hij trok haar aan zijn hart en bedekte haar met
kussen.
Beproef uwe krachten, mijn kind, zeide hij. Zie
of gij u beter bevindt.
't Gansche lichaam doet mij pijn, zeido zij en viel
op haar leger neder maar ik heb niets gebroken. Ik
zal weldra weer geheel hersteld zijn.
God zij dank voor de groote genade I Ik erken
de gevaren die gij voor mij uitgestaan hebt, Alexa, en
roep's Hemels zegen over u af. Moge de Voorzienig-
h°id al die liefdeen 't vertrouwen vergelden. Als wij
ook voor altijd moeten scheiden, zullen wij elkander 1
to :h hiernamaals wederzien, waar alle lijden verge- 1
ten en alle onrecht vergeven wordt, en waar de ge- j
helmen van allo harten openbaar zullen worden.
Vader, wat meent gij
Ik heb u vele nachten gezocht, om u dit te zeg- I
gen, Alexa. Jk zie, hoezeer ik gedwaald bob. Toen i
mijn naam met smaad bedekt was, toen ik eene bai
ling en vluchteling werd, had ik geen recht een an-
der leven met 't mijne te verbinden. Ik meende, dat 1
Onlangs'vroeg de conservatieve Courrier de
Bruxelles welk verschil er wpJ modht.b«<- yn
iusscuen ue cimsïene democraten en de an'i-
socialisten van den Belgischen Volksbond, voor
't geen de grondbeginselen betreft?
Hewel Courrier er bestaat er bijkans geen.
Ziet het programma der Christene Volkspartij
en dat den Belgischen Volksbond, en gij zult
er weinig verschil tusschen vinden.
Het verschil tusschen de antisocialistcn en
de christene democraten is enkel een verschil
van handelwijze en van werking.
Ik kan beide partijen aan niets beters ver
gelijken dan aan een flauwen christen, en een
goeden christen. De flauwe schaamt zich over
zijnen godsdienst als hij bij goddeloozen is.
durft hem niet opentlijk belijden, noch zijn
kruis maken in de vreemde restaurants, zijn
hoed durft hij niet afnemen als hij in de stad
eene kerk voorbijgaat, ja hij glimlacht zelfs laf*
hertig als een hoop stoute vrijdenkers, schan
delijke uitvallen doen tegen't geloof of er mede
spotten maar eens op zijne gemeente, waar
de pastoors en de kwezelaars-het al te zeggen
hebben, dan loopt hij naar de kerk, hij zou
dan Ons Heere van 't kruis bidden en is haan
tje vooruit, als 't er op aankomt van (omringc
van talrijke boeren natuurlijk) een of twee af
zonderlijke redenaars, liberalen, socialisten of
democraten uit te schelden, uit te fluiten 'en
te scandaliseeren.
Een goede christen jongen integendeel, durft
zijne plichten kwijten overal waar hij zich be
vindt, hij heeftijver voor zijn godsdienst, maar
handelt steeds met christene verdraagzaamheid
jegens alle andersdenkenden, zonder zelve een
hair'oreed van zijne princiepen of grondbegin
sels af te wijken.
Deze die wij aan die slechte christenen ver
gelijken zijn do antisocialisten. Hunne grond
beginsels zijn ook onze grondbeginsels, doch
de vasthouder is nog machtig, 0£'frbê3£ït'aa.i*J,
broodroover en vervolger en de antisocialist,
die een lafherlige karakterlooze democraat is,
heeft in de tegenwoordigheid van den geldzak
schaamte over zijne democratische gevoelens.
Hij steekt ze weg, bloost voor hen, verdrukt
ze onder den naam van antisocialismusschui
felt uit vrees voor de machtigen zijne broeders
uit en verstompt nu den geest van het volk
uit lafheid. Maar wacht eens tot dat het socia
lismus de macht der behouders zal gebroken
hebben, wacht eens tot dat de lessen der on
dervinding den mond zullen gestopt hebben a^n
onze priesters, die waarlijk een christen gewe
ten hebben en dan zal de lafhartige antisocia
list de onbeschofste, de botste en de me<&t
canaille zijn dergene die op den overwonnen
en machteloozen behouder, voor denwelken zij
vroeger hebben moeten kruipen en zich ver
nederen tot de verloochening hunner grondbe
ginsels, te schuppen en te slaan.
Wij christen democraten, behoudsgezinde
Courrier, wij zijn voor onze grondbeginsels op
huishoudkundig gebied 't geen wij zijn voor ons
ook uwe moeder mijne vijandin was geworden. li
nam u van liaar, om mij in mijne ballingschap te troos
ten en zonder u, zonder uwe liefde ware ik wan
zinnig gexyorden. Maar uwe moeder had meer recht
op u, dan ik, Alexa. Zij treurt nog om mij. Ik kan
haar niet ontmoetten, Alexa, maar ik kan haai- kind
teruggeven.
-Wat wilt gij doen?
- Naar een verborgen hoek der aarde vluchten, 0'
nog beter naar 't Oosten gaan en in den daar uitge
barsten oorlog den dood van een krijgsman vinden.
Een treurig steunen ontsnapte Alexa 's borst.
Om uwe moeder en uwentwil kan ik mij niet
aan 't gerecht van mijn vaderland overleveren I Ik kar
een srnaadvollen dood niet verdragen maar in 't g£-
woel van den slag wil ik vallen en onbekend sterven
met zooveel anderen, en niemand zal vermoeden, dal
zoo de man eindigde, die zelfs van hen, welke zijne
vrienden waren en hem 't best kenden voor een misda
diger werd gehouden.
Alexa richtte zich plotseling en snel van haar leger
op, hare wonden vergetend. Ifare liefelijke oogen fon
kelden als sterren, haar gelaat straalde van jeugdige
geestdrift.
Vader, waar gij gaat, ga ik mede I riep zij vast
beraden. In geen geval zal ik u veriaten Maar 't zal
niet noodig zijn voor uit Engeland te vluchten. Do
barmhartigheid des Hemels is zonder eind. Gij hebt
vele jaren onder den druk van 't u aangedane onrecht
toleden, maar -uw lijden zal weldra over zijn. Reeds
jegint 't licht door de duisternis te breken 't licht
uwer aanstaande rechtvaardiging.
Mijnheer Strange tuimelde terug. Zoolang had hij
de bittere beproeving gedragen, dat hij de hem wach
tende vreugde niet kon gelooven.
Jk ben overtuigd, dat Renard de moordenaar
mijns ooms is ging Alexa voortik heb bewijzen zij
ner schuld gevonden.
Bewijzen
Bewijzen, die mijnheer Dalton overtuigd bobben
Ja; ook hij waande mij onschuldig en zocht mij tol
bekentenis te brengen. En is hij nu van mijne onschuld
overtuigd 10, God I U zij dank I Hij viel op de knieën
en weende zooals Aloxa nooit een man zien weencn.
geloof voorstaanders ervan in volle recht
zinnigheid, zonder vrees en zonder schaamte.
Als het volk, dank aan onze krachtige pro
paganda, eindelijk de oogen zal geopend heb
ben en eens ingelicht en onderwezen zoo na
tuurlijk naar do democratische partijen zal over
komen, als gij nu om uw eigen belang de de
mokratische partijen vlucht en verafschuwt,
dan zullen wij u wel na uwen val uwe tegen
woordige fouten en wanbedrijven verwijten
doch gij zult van ons dien hoon, dien smaad,
die verachting niet ontvangen die zoo snijden
door 't herte van den overwonnene, die alle
kans op weerwraak verloren ziet. Een woord
van medelijden en van troost van dezen die
gij nu verdrukt, vervolgt en broodrooft, zal
misschien nog wat balsem op uwe wonden
gieten, indien uw hert zoo hoogmoedig niet
is van zelfs In onze goedertierenheid eene ver
nedering te zien voor u. H. P.
*Op heL..graf urm den- diep-betretmiwi
Frans Sterck,
overleden te Aspelareden 9 Januari
Wij brachten hem ter droeve groeve,
Het hart tot- weenenstoe ontsteld,
Gejuicht had rond den jongen hela.
't Was winterdag... Een koude morgen
Rilde uit het nevelblank verschiet,
Een barre wind sneed dooi* de boomen
En brak het witberijmde riet.
Een stille stoet.., De vlag in rouwfloers
Zoo kwamen zij aan 'tgapend graf;
Daar wachtte 't volk, in 't mistig weder
Het laatste, 't roerend vaarwel af.
Wat droefheid weeDdo op ieders wezen 1
Wat smerte sprak uit ieders hert 1
't Was of dien stond van elke moeder
Een dierbaar kind begraven werd
Het plechtig woord des priesters trilde
Als kemelklank in onze ziel...
Vermurwd aanschouwden wij de groeve
Waarin de lijkkist nederyiel...
-Eilaas daar lag de^taaio werker,
44et~-4ieldef--hookk£de koene horst,
•vDie onversaagd, ja, immer "stérker,
De zware strijdram heeft getorscht
Hij zag zijn Vlaandren nederzinken
Ontzenuwd als een typkus-beeld...
Hij wilde 't weder hoog zien blinken...
Hoe wreed, dat grb&kl lcraphten steelt
HvJWK ij groeten uTo^dle riMiipuiy j
■^-^TUesneuveld in den worstelstijd...
Rust zacht in 't bed der koestrende aarde 1
XJw geest bezielt ons fallen tijd!
rm
y
Verleden week verscheen in Vooruit een artikel
kwansuis tegen Priester Daens, maar dat enkel
voor doel had onze Vakvereeniging te treffen.
Er is spraak van een tabakfabrikant die zijne
werklieden bevel heeft gegeven hun ontslag te
'nemén uit de vereeniging.
a Men beschuldigt een socialist, zegt Vooruit
(1hetgeen een Uitvlucht is) doch, naar ik meen,
g*aat hij voort, zal mijnheer gedacht hebben
Ik mag niet langer dulden dat mijne gasten
deel maken van eeno vereeniging, die tegen mij
(met hare coöperatief) zal concureeren.
Dit artikel werd met blauw potlood omringd
naar hoogergemelden fabrikant gezonden.
Met welk doel?
Met het inzicht hem tegen ons aan te hitsen.
Gij weet heel goed, Vooruitin welke om
standigheden onze Coöperatief werd gesticht.
Zij werd niet ingericht om met de andere
fabrikanten te concurreeren, maar wel om huis
vaders werk te verschaffen, die door 't aan
klagen van misbruiken den arbeid hadden ver
loren.
Onze Coöperatief werd heftig bekampt, door
al wat oud wasis het thans uwe beurt, zoo
gezegde volksvrienden, om den hamerslag op
die echt menschlievende instelling te doen
bonzen
Geluk met dit proper werkje
Wat onze Vakvereeniging betreft, zij werd
ingericht, om de loonen te behouden waar zij
goed zijn, en te verhoogen waar zij ontoereikend
zijn.
Dit is niet alleen in 'l belang der werklieden,
maar ook in't voordeel der goede patroonen.
Hoe concureeren vele fabrikanten thans Zij
speculeeren op de loonen der arbeiders, ver
minderen daarop hunne verkoopprijzen en de
goede fabrikant, wordt door zijne mededingers
dikwijls gedwongen, tegen zijn hert, de loonen te
verminderen.
Welnu, Vooruit weet dat de fabrikant in
kwestie, de hoogste loonen betaalt van gansch
de stad dat hij bijgevolg niet te vreezen heeft
aan de vereeniging, maar toch tracht hij wan
trouwen te zaaien jegens ons, rekenende op
een mogelijk misverstand, om dan later
het Volk in zijne netten te kunnen lokken.
Wij hopen dat zijn spel zal mislukken.
Wij tekenen op het gezond oordeel van den
achtbaren patroon en op den kalmen zin zijner
brave werklieden.
Eendracht tusschen baas en arbeider, weder-
zijdsche hulp en bijstand, rechtveerdig loon voor
welverrichten arbeid', ziedaar de edele betrach
ting van onzen bond.
De harten hoog, wakkere mannen
Keert den rug naar uwe bekampers
r>p. heprneving verstaalt.
Niemand getaald P. Van Schuylenbergii.
Noem mij die bewijzen, Alexa zeide hij daarna, toen
hij weer kalm was geworden.
Alexa vertelde van Renards bezoek in den grafkel
der der kapel, hoe zij hem daar had beluisterd, en
van de verborgen diamanten, die volgens haar ver
moeden tot de verminste juweelen verzamelingen van
den vermoorden markies behoorden.
- Een gewichtig bewijs tegen Renard, zeide mijn
heer Strange. En gij hebt het mijnheel' Dalton ver
teld Gij hebt hem toch uwen naam niet verraden, en
hem ook niet verteld, dat ik nog in leven ben.
Neen vader, ik heb het geheim streng bewaard.
Maar ik heb u nog meer te berichten, 't Vertrek van
den vermoorden markies was sedert het onderzoek
niet meer geopend geworden. Ik haalde mevrouw In
gest re over het voor mij te openen, en ik bezocht hen
mot mevrouw Jngestre, mevrouw Matthews en mijn
heer Puffet en vond in de siering van het ledikant, een
stuk van een gouden horlogeketting, dat duidelijk de
moordenaar in den plaats gehad hebbenden strijd ont-
•ukt werd.
Zij vertelde daarna van haar bezoek bij lady Wol-
ga to Londen, van haren terugkeer en het vinden der
ketting, waartoe het stuk behoorde in het juweelen
kastje van Renard.
Een tweede bewijs 1 sprak mijnheer Strange nog
minder kalm dan te voren. Eu ook dat hebt gij mijn
heer Dalton verteld?
Ja, vader. Maar, er komt nog meer.
Zij vertelde nu haar bezoek bij den molenaar Gregg,
de redding van zijn kind, en eindelijk haar onderhoud
met hem.
De ontroering van mijnheer Strange nam ieder
oogenblik toe
Mijnheer Dalton heeft een geheim politieman ge
zonden om Renard in 't oog te houden, ging Alexa
voort, en deze is nu op het slot als stoker. Ook de mo
lenaar wordt dooreen geheim polietieman in het oog
gehouden. Deze mannen bevinden zich in een net, dat
immer enger om hen bijgehaald wordt. Weldra zal de
waarheid aan 't licht komen vader I
En als dit gebeurt, dank ik u alles, ook mijn le
ven riep mijnheer Strange uit en omarmde haar.
Maar toch nog, ging hij voort, voel ik mij zonderling
XJit Ninoye.
Een werkman van Ninove zendt ons liet vol
gende artikel. Wij hopen dat de bevoegde per
sonen eens een onderzoek zullen doen over de
echtheid van die zaak.
In mijn gebuurte woont een braaf en deugd
zaam ge/.in. De man is van onberispelijk gedrag;
er zijn vijf kleine kinderen en, helaas, eene zieke
vrouw. Deze wordt verzorgd door den heer
daktoor van het armbestuur van wien zij een
getuigschrift ontving, meldende dat zij dagelijks
7 moest vleescli en wijn nemen, om hare gezond
heid weder te krijgen. De man is zonder iverk,
hij was verplicht zich tot den armmeester van
zijnen wijk te wenden om zijne ellende kenbaar
te maken en hij overhandigde het getuigschrift.
De man heeft tweemaal een halven kilo vleesch
gekregen en dan zegde de armmeester, die geen
werkmau is, dat hij dat niet meer gaf maar dat
hij dagelijks mocht eenen hariDg van 3 cents
halen voor zijne ongelukkige zieke vrouw, die
door gebrek aan voedsel onbekwaam is haar
dagelijks huiswerk te verrichten. Deze vrouw
ware best in het hospitaal zal men zeggen, maar
dan moet zij haar kleinste kind,dat slechts eenige
maanden oud is,van haar moederlijk hart rukken
en blijft de man met de vijf kleine kinderen
zitten zonder werk, in de grootste ellende. Rijke
lieden van Ninove, doet uwe oogen open, laat
uwen evenmensch niet kreveeren van gebrek
aan voedsel, terwijl gij zooveel vleesch aan uwe
honden geeft, waar er zoovele, mensehe.u zijn
die op eene week geen brijzei te eten hebben.
Het zelfde is het met de kle'ederen. Ik ben over
tuigd dat er op tien rijke menschen acht zijn die
op hunne zolders metgeheele hopen oude kle
dingstukken hangen hebben, en dagelijks zien
zij voor hunne deuren de arme menschen voor
bijgaan, half gekleed gelijk het spreekwoord
zegtzwart van honger en blauw van koude.
Wilt gij, rijke lieden, zelf de armen niet gaan
bezoeken in hunne armzalige hutten, ge kunt
ze te minste toch ondersteunen.
Een werkman van Ninove.
VERHAAL.
Aan Leonce Ducatillon.
(Vervolg)
Zij hadden heel den dag genoegelijk door
gebracht in gezelligen kout, bij eene heerlijke
koffietafel en gingen voor het afscheid eens de
stallen bezichtigen.
Krelis had een jong vurig paard gekocht op
de jaarmarkt van Sl-Lievens en sprak met on-
bedwingbaien lust over het prachtig dier.
benauwd. Er staat ons groote kommer te wachten. De
Hemel geve, dat dit niet het voorgevoel van naderend
onheil is.
LUI.
Een ongelukkig samentreffen.
't Gesprek tusschen vader en dochter in 't verborgen
kamertje, duurde meerdere uren. Mijnheer Strange,
met nieu we hoop bezield, beloofde nog eenige dagen
in zijne schuilplaats te blijven en de verdere voorval
len of te wachten. Zooveel was tot zijne rechtvaar
digheid gebeurd, zooveel licht was reeds tot onthul
ling van het geheim gevonden, dat hij nu hoop mocht
koestereD, u niet te langen tijd het brandmerk van zijn
voorhoofd uitgewischt te zien.
't Was een uur na middernacht, toen Alexa zich ge
reed maakte 0111 van haren vader te scheiden.
Mijnheer Strange stond er op haar te begeleiden.
Alexa 's hart klopte lievig bij de gedachten aan do ont
moeting met haren vijand in de volgende dageD. Hij
had besloten haar te vernietigen. Wat zoo hij nu weer
tegen haar ondernemen
Haar vader raadde hare gedachten en deelde hare
vrees.
Gij moogt 's avonds niet meer op het terras gaan,
zeide hij. Als gij mij iets gewichtig mede te deelen
hebt, schrijf clan een Griekseh briefje en steek 't in de
ornamenten van dea kerkstoel in de kapel, waar ik zal
zoeken. Zult gij dat doen
Ja, vader I
Nog iets, sprak mijnheer Strange, terwijl hij on
rustig door 't verborgen vertrek heen en weer wan
delde. 1 k weet niet, wat mijn lot zal zijn. Ik voel
echter, dat eene verandering aanstaande is. Om veler
lei reden, vooral omdat gij onder de bescherming uwer
moeder zijt, als mij een ongeval overkomt wensch
ik, dat gij morgen aan haar schrijft, en haar vraagt
zonder verwijl naar Clyffebourne te komen.
Maar vader, zij zal de volgende week toch ko
men; en welke redeu ga ik opgeven, dat dien spoedi
ge» terugkeer noodzakelijk *iaakt
Mijnheer Strange zotte nadenkend zijne wandeling
door 't onderaardsche vertrek voort.
Wordt voortgezet^
