De kiezing van zondag. heren en Dood. Wat de Kerk en de huishoud kunde over de Trust's zeggen. i uit het vo,k hebben het gehoord en ik ge- ^eLZal donn °P hare hoede tezyn. Zooals altijd heeft M. de onderpastoor Ponnet gepre dikt als een razige; hij heeft de schitterende zegepraal der woestisten en de bepaalde verplettering van al de anderen voorspelt. Die man heeft te Aalst aan den gods dienst een onberekenbaar kwaad veroorzaakt. u)ven bisschoppelijken brief betreft, uit inschik kelijkheid en ondanks den diepen afkeer dien ik gevoel, zal ik voor Uwe Hoogheid verschijnen, woensdag, om 11 uren. e' Intusschen zal ik nog eens onderzoeken wat mijne plicht is en ook wat mijn recht is. Uit inschikkelijkheid ook,.ben ik bereid toegevingen te doen die niet raken aan de natuur van dit recht. Uw nederige dienaar in J.-C. A. Daens. Myne verschijning voor den Bisschop. Monseigneur ontvangt mij in den beginne va- derlijk en zegt mij Mijn weerde heer, waarom dan voortgaan ïd uwe doenwijze Ziet gij niet niet dat geen enkel priester van mijn bisdom met a is Ik antwoordde Monseigneur, dat is in t geheel niet te verwonderen bij de minste ge neigdheid die een priester loont om mijne ge dachten te deelen, is hij zonder meedoogen ge- trofiën, uit de gunst gevallen en wordt hij gebov- cotteerd v. Ik haalde Z. H. het voorbeeld aan van de twee onderpastoors van Aalst, die omdat zij enkelijk onzijdig wilden blijven veizet werden, in ongenade vervielen en in een soort van bal lingschap gezonden werden, terwijl de priesters die hevigst tegen mij zijn, beloond worden met schoone plaatsen. De Bisschop ziende dat hij mij niet overtuigen kon, deed de bel gaan. Een dienstknecht kwam. Breng mij de brieven van Rome, zegde de Bis schop. Die brieven kwamen met twee vicarissen- generaal. Zij namen plaals aan de zoden des Bisschops. Ik vroeg dan of ik mij voor eene geestelijke rechtbank bevond. Ik kreeg geen antwoord. Ik deed nochtans opmerken hoe zonderling en ongehoord deze rechtbank zoude zijn ik was daar alleen als beschuldigde, zonder getuige en zonder advokaat. De Bisschop begon met mij den eersten der twee brieven te lezen 't was dezen dien ik van Rome, over vier jaar, medegebracht had. Dan Stoel™" dG laa,Sle mededeelinB van den Heiligen Ik vroeg om er fen volle kennis van te hebben hem te mogen afschrijven of hem zelf te lezen. Dit werd mij geweigerd. Ik zal er u lezing van geven antwoordde mij de Bisschop. Op mijne opmerking dat ik er eene nauwkeurigere kennis wilde van nemer., antwoordde mij de Bisschop dat dees voldoende was. Ik heb de juiste bewoordingen van den brief niet onthouden ik meen nochtans dat ik volgens die mededeeling eener Roorasche congregatie van alle politieke werking moet afzien ofwel hel priesterkleed afleggen. 't Is hetgeen de Bisschop mij verscheidene kee- ren zegde. Ik vroeg tijd om na te denkep. <*.Gij hebt u.et noodig van na te denken, zegd> de Bisschop, gij moet u onderwerpen 't e.oclo toch ïcreefc daags avcnds, den donderdag doch de Bisschop zegde mij, dac indien hij den donderdag avond geen antwoord had, hij de bedreiging die hij mij gedaan had, zou ten uitvoer brengen. De tijd was korteen dag later en mijne af straffing kon niet meer als kleswapen dienen neemt, Rome, 't is te zeggen de Paus, mij mijn burgf tezijn 'S ze£°en bet rccbt om kiezer en kiesba Zoo ja, en als ik mijn recht handhaaf,zal ikgetrort' worden met de uiterste straf van hetCanonisch Ree de wezenlijke afstraffing die bovenal plaats h; toen een geestelijke, overtuigd van eene grove fout,* wereldlijke handen overgeleverd werd om lichamel ke straften of de doodstraf te ondergaan. olneos al de Canonisten. wordt de afstrallinc voo behouden voor de grootste misdaden, en deze moei bepaald worden, te weten: de kettorij.de geloofsver? ?G?ieiV.e-rva fllng de? IJselijke akten, de mooi de uitlokking tot ontucht gedaan in de biecht, IS ezen ot Biecht hooren zonder priester te zijn, de li< lige hostiën stelen, miskraam verwekken, valse munt maken. Monseigneur ik heb geene enkele dier misdaden b dreven ik verdedig enkel de Christene democrat voor alwie hooren wil. Ik ben overtuigd, Monseigneur, dat zoo Gij tot terst.o o-ani Inn donn j J heeft gesproken, de zaak is beslist), en ik zou voortaan hot stilzwijgen bewaren, aan Mgr. Stil lemans. bisschop van Gent, de verantwoordelijk heid laiende der noodlottige gevolgen die de maat regel tegen mij uitgelokt zou verwekt hebben. A. DAENS. Itoomsch katholieke priester. ERRATUM Op de eers'e bladzijde, vóór 'de afkondiging der brieveD, zijn de volgende re gels vergeten Aalst, 18 October, 1899. De katholieke Kerk heeft, niets noodig dan de loaarheid, (H.Augustinus). Ik zal eenvoudig de waarheid zeggen geheel en al. Den 30 September, ontving ik den volgendeu uiterste gaat, het eene ramp voor ons godsdiensti» Voifiaanbevo'en express-brief geHjkón»ehikespareDZa''enik b'd dat 0Dsd'>r/ Daarop volgt de eerste brief van Mgr Stille- Uw toegenegen dienaar^*. ma,lS' Daens. s Anderdaags over, 14 Oktober, onlvioc ik vj o. genden brief, in 't latijn Bisdom van Gent Oent, 13 October, 18^ I De kiezing van zondag heeft om zoo te zeggen on of weinige verandering gebracht in de ver houding des partijen tegenover elkander. De toestand ,n de groole sleden blijft d»zelfde. Te Brussel bekwamen de liberalen 16962 stem men, de katholieken 9365 st. en de socialisten 10208, d. i. 7 lib. 4 kath. en 4 soc. Te Antwerpen uwe! luiuii bekwamen de verbonden liberalen-socialisten eengezet, u het dragen "van het%'rifóterkle^te o:t-^O.óOO st. de katholieken 25l00st.de democr. zeggen. 650. de lijst der neringdoeners S00 en een afzon- Daarenboven voor wat aangaat het recht, weet dat dei lijkt, kandidaat 400 st. Meerderheid du? voor Wij in deze droeve zaak niets doen dan met de tooia- hel lib.-soc. verbond. Te Gent is de toestand tlD£.T.an de Heilige Congregatie der Kerkvergaderirg. -dezelfde gebleven. De 5 uittredende leden der Wil sohniiron rlit cl.Cl. J i Eerweerde Heer. Daar uw brief van gisteren rlc vereischte, 't i< zeggen, klare, eenvoudige en passende antwoord oo ii gestelde vraag niet bevat, en dat gij in dien brief*' gelegenheid voorbehoud om ons verbod en dat van 1 Heiligen-Stoel zelf te ontduiken, zijn wij genooodz&3 om de redenen in onzen brief van 7 dezer maand Laatste brieven, 's Anderdaags 's avonds dan, zond ik aan Mgr, den Bisschop van Gent den volgenden brief Aalst, 12 October 1899. Monseigneur, Eerst en vooral heb ik eenen plicht te vervullen, ik moet Uwe Hoogheid bedanken voor het welwillend onthaal dat Hij mij gisteren heeft gedaan. Gelijkvormig aan zijne voorschriften en volgens de mededeeling der roomsche Congregatie, welker inhoud fij mij met luider stem hebt bekend gemaakt, zal ik e woelige vergaderingen vermijden •waar mijn pries terkleed aan de oneerbiedigheid der menigte zou bloot gesteld zijn. Daardoor zal het gevaar verdwijnen de eenvoudi- gen te verergeren, vooral indien zekere bewarende dagbladen ophouden onbezonnen schandaal te roepen. Maar ik meen dat dit alles maar bijzaken zijn die voortvloeien uit het hoofdpunt, dat luidt alsvolgtOnt- OP door JULES MARY. Marie Doriat sloot het venster en kwam een oogenblik later den tuin in. Henri, onvoorzichtige, mompelde zij, terwijl zjj hem in de armen sloot, a Verberg mij, moeder. Onmogelijk. Waarom «i Ik heb Pruisen in huis. Zij zijn uitgegaan. a Maar zij kunnen eiken oogenblik terug komen. Breng mij dan op uw kamer. Daar zullen die Pruisische honden toch wel niet komen. Kom daD. Op hare kamer gekomen omhelsde zij haar zoon nogmaals, die haar daarop berichten gaf omtrent Pascal. Daarna vroeg hij haar naar Gauthier. o Wat is er van hem geworden Hebben zij hem door den kop geschoten Neen, hij is ontsnapt. Hij is nog niet bij het korps teruggekomen. Hij zal nog niet buiten de voorposten van den vijand hebben kunnen komen. Maar als hij ontsnapt is dau heb ik voor hem geen vrees meer. Evenals Pascal en Ik kent hij hier den geheelen omtrek en kan hij zwemmen als een visch. Wij zullen hem weldra bij ens bataillon terugzien. c - O- O O Ii.CItt.VOI Wij schrijven dit met droefheid en teekenen, Uw zeer toegenegeae in Christus, f Antonius, Bisschop van Gent. Besluit. j ,I^,0nïviDg,dien bri"' den zaterdag morgt d, 14 Oktober, daags voor kiezing. Hij was van den avond te voren reeds aan Je kalholieke bladen medegedeeld. Myne afstraffing werd den zaterdag met hoorngeschal in de stralen van Aalsl aatmekc-u- digd oo met siroolbrieven en vlugschriften in ALLE de huizen der stad bekend gemaakt. In alle dorpen waar er kiesstrijd was werd zü door manifesten aangekondigd of den zondag morgend (met uitvoerigen uitleg) in de kerken afgelezen. Te Brugge waren de muren letterl ik met plakbrieven bedekt die de afstraffing van Priester Daens aankondigden. In den katholieken cerkel te Aalst, in den VVerkmaoskring en in alle herbergen waar de ib. kath. en soc. partij zijn herkozen. Te Luik verliezen de liberalen en katholieken beide een ze tol. Rad.-soc. nemen die in. Er zijn thans in •ii raad 5 kath. 4 lib. en G radico-soc. voor de .atete reeks. Do eenige onverwachte uitslagen zijn deze van Mecheleu, waar de liberale meerderheid eene da- ering krijgt van rond de 1000 stemmen en te Geeraardsbergen waar de liberalen-socialisten geklopt worden met rond de 400 st. Daarentegen verliezen de katholieken Namen, Tongeren en andere gemeenten in het Walen •and die doordc liberalen iugcnoraen worden. De andere steden des lands behouden den be suianden toestand. Nu over onzen strijd gesproken. Te Ninove nemen de bewaarders MM. Deolercq cu Kieckens de zetels in van MM. Dehenau en i e Mol, zoodat wij hier de E. V. door den wil der iezers verwezenlijkt zieD. De buiten is bijna 't zeilde gebleven, o. a. Den- braspartyen der zoogezegde katholieken plaats i l ucutem, Aspeiare, Denderleeuw, enz. Te Ney- genaa Hadden, zong men op mijne straf een ge- j -em zijn ons mannen met aide zetels weg, "te meen, walgelijk en om het woord te zeggen era- j arkxken eveneens. puieus liedje, deesmaal zonder naam vau Velen en ons zelf heeft het verwondering ge- d rukker, daar de conservatoir? schaamte - r -lonp *Hipartijen in Aalst geklopt wer hunne eerloosheid hadden. ,-Hn- Zegf/en wij vooraf dat de meerderheid der n° d® 5sS^«vin:r!4y,?civ'i',.n o, dausten mannen en vrouwen. de vrouwen ij.q meerderheid hebben zij gemakkelijk gevon den onder de ouderlingen en zieken van het oude mannenhuis ea gasthuis die allen op en kele uitzonderingen na na^r de kiesbu- eelen ge ren, dausten mannen én vrouwen, de vrouwen vooral—terwijl zij de afstraffing van Priester Daens luidkeels door de straten huilden. Ik onthoud mij van alle bemerking. Mijn eer legde mij op een omstandig en nauw keurig verhaal te doen van deze droeve zaak. Ik zal mijn recht van burger en de zaak van het Vlaamsche volk tot het uiterste verdedigen, voor mijn opperrechter, den Paus, Hem vragende de vraag te willen oplossen, die ik aan mijn Bis schop in mijn brie! van 12 Oktober gesteld heb. Berooft mijn opperste rechter, de Paus. mij van mijn burgerlijk recht, 't is te zeggen van hel recht kiezer (e zijn en verkiesbaar Zoo ja,en indien ik dit recht behoud, zal ik met de uiterste straf geslagen worden die in het Cano niek recht staat, de wezentlijke straf, die vooral plaats had toen een geestelijk man, overtuigd van een zwaar misdrijf, aan de burger lijke machl overgelaten werd om lijfstraffen of zoowel de doodstraf te ondergaan Indien de Paus mij onder die voorwaarden ge bood te kiezen lusschen mijn burger-recht en mijne waardigheid als priester, ik zou zeggen Roma LOCUTA EST, CAUSA F1NITA EST (Rome De officiers kwamen weer thuis. Marie Doriat blies de lamp uit «n sloot de deur van haar kamer; zij wachtte tot zij de officieren naar bed hoorde gaan en toen alles in huis stil was, zeide zij Vertrek nu, mijn jongen, de nacht is donker gij kunt dus nu gemakkelijk ontkomen. Ily omhelsde zijne moeder en ging den tuin dooi-, met het voornemen door de achterdeur te vertrekken. Maar toen hij bij de deur was, werd deze eens- klajis van buiten geopend en een man trad binnen. Henri 1 riep deze, ik dacht wel dat ik u hier zou ontmoeten, d Pascal. Pas op, de Pruisen zitten mij op de hielen. Ik geloof dat ik hen van mijn spoor gebracht heb, maar weet het niet zeker. i Zal ik moeder waarschuwen 1 •erd werden. Voeg daarbij liet oneindig getal gedwon-f.ikiezeis.de vèrvalsching in het op- maken der kiezerslijsten die men niet totaal had kunnen zuiveren, de niet rechthebbenden met drie en vier stemmen die gekozen hebben, de kiezers die greu kiesbriet ontvingen, de omkoo perij c der de kleine burgerij vooral die de hoofd- ol gespeeld heeft, (men raamt dat de kieziog van lalst aan de bewaarders 150.000 fr. heeft gekost) Jen afval van de groote burgerij, en het geloop der geestelijken, dau vindt men eene verklaring avi der. uitslag der kiezing. Het verbond ook, het zij gezegd, heeft ons vele stemmen doen verliezen van eenvoudige keden, wat met het opkomen met een zuivere 'ijst zou vermeden geworden zijn. Ton slotte, onze vrienden zijn niet ontmoedigd zien vol hoop de toepassing der zuivere E V ie gemoet, die elke partij haar volkomer.e krach um zal laten ontwikkelen en de zegepraal voile- •g maken. I De tuindeur werd geopend, de soldaten stormden .jat huis binnen. Verloren I jammerde Marie, mijn beide kin leren zijn verloren. j(De deur van de kamer, welke Pascal acliter zich '^d gegrendeld, werd ingetrapt. Pascal en Henri boden geen weerstand, zij had- djn slechts hunne vuisten om zich te verdedigen. Zoo zij een wapen gehad hadden, zouden zij hun leven z-ju duur mogelijk hebben verkocht, maar Henri hid zijn geweer niet meegenomen, omdat het voor binder gevaarlijk was, wanneer hij ongewapend v»erd overvallen en Pascal had in de vlucht zijn ge weer weggeworpen. Twintig geweren werden op hen aangelegd. Zij gaven zich gevangen. .De officieren gaven bevel, de gevangenen naar de Neen, nog niet. Als het gevaar geweken is, zal ik j voorkamer te brengen, zij schenen hen eerst in ver haar gaan omhelsen en dan vertreken wij samen. I hoor te willen nemen. Het verbaasde hen, twee ge- "Sr klonken zware voetstappen die den tuin naderden. vingenen te hebben daar zij er slechts één hadden Daar zijn zij, fluisterde Pascal. vorrolgd. De beide broeders vluchtten den tuin in. i Een der officieren wendde zich tot den sergeant. Er vertoonde zich het gehelpide hoofd van een Deze sergeant was Frans Schulier. Pruissischen soldaat boven den muur. Hij wierp een Wie van de twee? vroeg hij. onderzoekenden blik in den tuin. Het was tc donker om het gelaat van den man De officieren, ontwaakt door het rumcer, kwamen d.ên wij vervolgden te onderscheiden, commandant het huis elk met een revolver in de hand. I antwoordde Schuller. Ook Marie Doriat vertoonde zich. j De officieren aarzelden. De tuin werd doorzocht, maar de broeders vonden Bliksemsnel schoot er een gedacht door Henri's gelegenheid om ongemerkt in huis te sluipen. Zyj bitoin. kwamen in de kamer hunner moeder. j Zij hebben Pascal vervolgd, dacht hij. Het is om Pascal, Honri, olGod, beiden 1 riep de arme h-jm te doen, maar wanneer ik in zijne plaats sterf moeder uit. -Jufn blijft hij over om moeder te beschermen en voor Wanneer zij mij dooden, dan zal ik u voor het hjar te werken. Hij is de oudste, hij verstaat zijn minst nog eerst omhelsd hebben, moeder riep j vak beter dan ik, komaan ik zal zijn leven voor het Pascal terwijl hjj zich in de armen zijner moeder I iJijne koopen. w^erP» IT"W naam? vroeg de officier. Er gaat bijna geene week voorbij, zonder dat de angel-saxische dagbladen niet de geboorte van den eenen of anderen trust mogen aanteekenen. Al de verbonden van voortbrengers doen niet evenveel van zich spreken, omdat allen niet van den eersten dag den verbruiker stroopen. Een voorbeeld van driestheid is over veertien dagen gegeven geweest, door den trust der fa- biikanten van behangpapier. 's Anderdaags na den dag door het kontrakt voor de inhuldiging van het nieuw regiem be paald. steeg de prijs per rol van 0.15 tot 0.45 c. voor de grmeene soorten, enzoovoorts. Men ontdekte loen, dat al de groote huizen ge- honden waren door een kontrakt van 10 jaa--, hun den verkoop van uitlandsch papier verbie dende. Wij staan nog maar voor afgezonderde pogin gen, zegt men. Dit moet ons niet beletten ernstiglijk na te dunken op de uitkomst van dat alles.Ten andero, het is nog niet lang geleden dat de oud bestuur der eener belgische koolmijn mij vertelde, dat hij op het punt geweest was eene internationale overeenkomst te bekomen, voor het beperken der kolenproduklie. Hetgene gebeurt in de Vereenigde-Staten kan uitmuntend tot voorwerp dienen van al onze overwegingen. Het Journal of Commerce, van New York, kondigde onlangs ee-e statistiek af, waaruit bleek dat 90 per hoaderd van de nijverheden gehouden worden in trust, met eou kapitaal- aandeelen van 30 milliard frank. Do toestand, nu, die er uit voortspruit, wordt aldus beschreven «Het wordt practisch onmo gelijk zich heden nog bij ons als nijveraar te ves tigen, zoo de trust niet toestemt u aan te nomen. Vrij aan u eenen winkel te openen, indien gij ge looft te kunnen kampen tegen de konkurrentie der groote magazijnen. Maar gij zult geene lin nenweverij, geene olierafineerderij, geen graan- magazijn, geene ijzergieterij, geene slijterij, geen caoutchou' -fabriek, uo. h iets dergelijks oprich ten. Het is de wet niet die zulks verbiedt, maar het monopool van den trust en tegen hem zijt ge zonder verweer. Deze inpalmingsgccst is zooverre schadelijk, dat al de Staten beteugelingswetten uitgevaar digd hebben tegen de trusts. Het was eene gewichtige zaak, op dien Ame- rikaanschen bodem, verzadigd met alle vrijhe den, eraan te denken de vrijheid van vereeniging in te krimpen. Het was nog eene gewichtiger zaak de totale nederlaag van al die wetten vast te stellen. Intusschen tijd breidden de verwoestingen der bondgenootschappen zich uit van de nijverheids klassen tot de middenstanden. Het is aldus dat men onlangs lezen kon, dat, ton gevolge dei- oprichting van zekeren trust, alle konkurrenlie onmogelijk werd; kef zendea van reizigers tan huize was vervangen geworden aoor uc uiifi.'pi.ng eener pnjsiabol, ou "0.000 reizigers werden op staand,m voet afgedankt in dien enkelen nijverheidstak. In de eerste dagen van september, zijn de moest gezaghebbende staathuishoudkundigen der voor naamste universiteiten te Chicago vergaderd ge weest om den toestand te bespreken. Nu, naar de lezing der eerste verslagen welke ons toekomen, bestatigt men, dat de heerschende opinie den veldslag verloren verklaart voor de beweging tegen de trusts. Mannen gelijk de universiteitsleeraar John Gra ham Brooks hebben vastgesteld, dat er geene an dere hulpbron overbleef dan door den Slaat deze onweerstaanbare economische macht, den trust, te regelen. Het vraagstuk derwijze gesteld, i3 uitgeloopen op een ander voorstel de koatrool door dea Staat moet ver streog wezen, de bekrachtigin gen zullen krachtdadig zijn. Vervolgens, daar het er op aan k vam deze bekrachtigingen aan te duiden, neeft men eiodtliik maar eene uiterste bron gevonden de overname door den Staat van de gemonopoliseerde nijver heid. Alzoo worden de Vereenigde Siaten door het Pascal Doriat, oudste zoon van de vrouw, in wier huis wij zijn. De officier richtte daarop dezelfde vraag tot Henri. Henri Doriat, haar jongste zoon, Een van beiden behoorde tot een bende vrij schutters, die den spoortrein nabij Meudon heeft aangevallen. Wie van beiden is vrijschutter Wij zijn beide vrijschutters, antwoordde Pas cal. Maar gij waart toch niet beide onder de bende, die den trein aanviel, want de soldaten hebben slechts één man hier zien binnengaan. Ik alleen heb aan den aanval op den spoortrein deelgenomen, d zeide Pascal. Mijn broeder liegt 1 riep Henri" eensklaps uit. Ik was het die met mijn kameraden den spoortrein heb aangevallen. Ik had nog zes kogels in mijn pa- troontasch, nu heb ik er geen meer. Ge kunt de kogels terugvinden in de lichamen van zes Pruisen. Henri,zeide Pascal, waartoe deze leugen Waarom wilt gij sterven voor mij Omdat gij de oudste zijt, en beter voor moeder zorgen kunt, antwoordde Henri. De beide broeders spraken zoo rap, dat de Duit- schers er geen woord van verstonden. Neen dat zal ik niet gedoogen, antwoordde Pas cal, denkt gij dat ik voor hun kogels vrees I Evenmin als ik, dat weet ik maar al te goed, maar uw leven heeft voor moeder meer waarde dan het mijne. Komaan, riep een der officieren ongeduldig, een van beiden moet sterven. Gij zijt beiden vrijschutters en ik zou u dus beiden kunnen doen door den kop schieten. Ik wil echter genade schenken aan hem, die niet bij den aanval tegenwoordig was. Yervolgt.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokke Roeland | 1899 | | pagina 2