Voor de vrienden van Thielt-Rousselaere EENE VOLKS-MEETING Belgische Missionnarissen vermoord in China Het verschil van de differentie Leest en verspreidt onze Bladen W etenswaar digheden Ruzie in 't huishouden Vrankrijk en Rome de meetingpartij,endeFranskiljon Segers voert er het hooge woord Maar wacht het zal nog beteren. Nu reeds werd bij de laatste Senaatskiezing de Neder- duitsche Bond over het hoofd gezien (daar heeft het Vlaamsch(?)gezind blaadje in kwestie geen woordje over gerept, natuurlijk) maar men zal het wel zoover weten te krijgen dat de invloed van dit Vlaamschgezind korps in de meeting partij onder zero daalt. Nog eenige jaren de welsprekendheid en 't talent der Flaminganten misbruikt voor hunnen knoeiwinkel en dan hebben ze de Flaminganten niet meer noodig. Vlamingen, ziet toch uit uwe oogen eer het te laat is I Wat moet men weten en doen om de Flaminganten onschadelijk te maken in de meefingpartij i° Een Vlaamsch(?)gezind blad stichten 2° In dit blad de Franskiljons ophemelen en doen doorgaan als Vlaamschgezinden 3° De Flaminganten doodzwijgen, maar hun talent misbruiken 4° Van dit Vlaamsch(?)gezind blaadje een Fransch afkooksel maken om de sinjoren te vervlaamscben Maar dat is Vulgarisateurswerk 1 Bij lange niet, zoo leeren de ketters, maar zij dolen; want zóó handelt de Vlaamsch(r) ge zinde meetingpartij van Antwerpen I (De Vlaamsche Strijd). Wij willen hier bijvoegen dat hetgeen in dit artikel over Antwerpen wordt geschreven, meer of minder toepasselijk is op al de Vlaam sche arrondissementen. De katholieken nemen hunne toevlucht tot bier en genever om de kiezers te bedwelmen en om hunne stemmen te winnen. Op sommige plaatsen hebben de liberalen, eilaas 1 dat walgelijk voorbeeld nagevolgd. Zullen de Flaminganten, die de veredeling van het Vlaamsche volk verlangen, langer hunne stem geven aan partijen die het volk op die wijzeverbeesten Te Gent De vrienden van Ledeberg en Gentbrugge zijn verleden Zondag vergaderd geweest in hun lokaal, en hebben daar de verschillige middels besproken en onderzocht, om hun propaganda werk uit te breiden. Verschillige nieuwe leden lieten zich inschrij ven en er werd dan eene omhaling gedaan voor het gedenkteeken De Backer, die de som op bracht van ó.io fr. De vergadering eindigde in de meeste geest drift. Hier te Gent, werken wij, christen demo craten, hardnekkig, om nieuwe lezers voor ons veelgelezen weekblad Het Recht te bekomen, blad dat den Vlaamschen werkman, boer en burger verdedigt tegenover hunne vijanden. Tj"Uen kf»rt_zalleii_wiLfri.gr..te „Geftt s&Sfiffè macht de democratische gedachten zullen ver spreiden. Democraten, uwe plicht is 't die clubs te steunen, en u daar aan te geven als lid, want wat hebben wij gezien de verledene kiezing Eenige moedige werkers, klein in getal, ver spreiden onze gedachten, en onze manifesten, en wij zijn zoowat 23oo stemmen vooruit ge gaan. Als wij nu verschillige wijkclubs zullen bezitten met moedige werkers, dan durven wij verhopen dat wij in de toekomst niet honderde masr duizende en duizende stemmen zullen vooruit gegaan zijn, tot groot spijt der bewaar ders die toch korteling zullen moeten plaats mak ;n voor de mannen die anders niet kennen dan rechtveerdigheid, eerlijkheid en broeder lijkheid. Jean V. Wij verzoeken onze vrienden van die streken van maar zoohaast mogelijk rond te zien achter lokalen om meetingen te geven, en ook van hier en daar eenen verkooper op te zoeken voor onze bladen. En dat hoe eer hoe beter want men weet het wel, wij komen op voor de kiezing van 1906, dat is en blijft beslisten wij willen en zullen er goed doorwerken. Vrienden aan het werk Priester Fonteyne. Gemeente Vichte Ter gelegenheid van den verjaardag der inhuldiging van het vaandel der christene volkspartij, zal er op ZONDAG 7 AUGUSTI OM 3 URE plaats hebben ter herberg IN DE KNOCK, bij Degroote, gegeven door den Eerweerden heer priester FONTEYNE, advocaat Hector PLANCQUAERT en andere sprekers. Om 11 ure, ontvangst ter statie aldaar en welkomgroet in het Hotel de la Station. Alle vrienden, burgers, boeren en werklieden van Vichte en 't omliggende, alsmede allé partijgenooten van gansch het arrondissement, worden ernstig aangewakkerd in die volks voordracht aanwezig te zijn ten einde alzoo hulde te brengen aan den weerdigen volks priester, en zich te overtuigen dat 't programma onzer christene volkspartij enkelijk op gods dienst en naastenliefde gesteund is omdat wij wij strijden voor de belangen van het volk, tot vooruitgang en welvaart van iedereen. Allen dus naar Vichte HetBestuur. M. A. De vrienden partijgenooten van Kortrijk en 't 'omliggende worden verwittigd dat er een BANKWAGEN ter hunner beschik king zal gesteld werden, ten einde bij tijdste kunnen aankomen. Vertrek uit het lokaal Den Olifant, Sweveghemstraat, om 2 ure juist. Prijs voor gaan en keeren, 1 fr. Men gelieve zich aan te geven aldaar, vóór 1 Augusti. tBMjaifcNÏTT1 m SBiBiaaiiSüa^ Het vikariaat van Zuidelijk Hoe-Pé, dat bestuurd wordt door belgische minderbroeders, waar reeds in 1898 pater Victorinus Delbrouck was vermoord geweest, is nog eens het tooneel van een bloedbad geworden. De apostolische vicaris, Theotime Verhaegen, zijn eigenbroederpaterFrediricus, apostoliscche zendeling, beiden van Mechelen, en pater Florentinus Robberecht van Thielt, zijn er door de Chineezen vermoord geworden. Boven dien werden nog drie Chineesche christenen gedood. Theotimus Verhaeghen was den 19 Februari 1867 te Mechelen geborenen had zijne klooster geloften te Thielt uitgesproken den 4 October 1884. Hij werd priester gewijd te Luik den 22 Maart 1890 en tien jaar later werd hij bisschop. Hij had bisschop Christiaens opge volgd, die wegens ziekte in België verblijft. De apostolische vicaris verbleef te I-Chang. Hij werd opeenereiste Li-Tchoum in de omstreken van Che-Nan vermoord. In Hoe-Pé telt men 13 Europeesche mission narissen en 12 zusters. De broeder van den vermoorden bisschop pater Fredericus was te Mechelen geboren den 10 Mei 1872 en werd den 5 Maart 1898 te Namen priester gewijd. In October igo3 was hij naar China vertrokken. Pater Robberecht werd in 187S te Thielt ge boren, trad er in de orde der minderbroeders en was ook nog niet lang in China werkzaam. De missie bevatte op x Juli 1903 6.261 christenen, 5.36o bekeerlingen, 85 parochiën, 36 kerken en kapellen. Pater Robberecht schreef niet lang geleden het volgende Nog nooit had men eenen zendelingte Ma-tha-pin gezien. Wij gingen reeds drie uren in een ravyn, toen onze aandacht ge trokken werd op een zoo vreeselijk als onver wacht schouwspel. Nevens den weg, op twee stappen van ons, hing het lijk eener vrouw aan oen boom. Waarschijnlijk gold het eene zelf moord die talrijk voorkomt in China onder de vrouwen, die aldus een einde stellen aan een leven dat hare echtgenooten on verdragelij k maken. Nochtans kon die misdaad ook voor doel gehad hebben schade te berokkenen aan den eigenaar van den grond waar de misdaad gepleegd was. Die verantwoordelijkheid bestaat in China. Het is niet zeldzaam dat Chineezen gaan sterven of zich zelfmoorden in het huis of op het land van hunnen vijand om zich te wreken. Dit vertoon had op ons een pijnlijken indruk gemaakt. Dit was niet al. De toean- zoeken. Hij werder razend om. De man maakte deel van de sekte der Hoti-hoei of genootschap der bandieten. Hij verzamelde een handvol dweepers en zond ze voor. Wij ontmoetten ze niet ver van den akeligenboom gewapend metgroote messen en besloten, zoo ik meende, ons niet te sparen. De tjoean-eheoe had immers gezegd Men moet die Europeesche duivels vermoorden en hun vleesch verslinden. De roovers dorsten ons niet slaan. De krachtdadige houding van mijn geleide boezemde wellicht die kerels schrik in. Niemand dorst ons op onzen doortocht spreken. Nauwelijks hadden wij den rug ge keerd of wij hoorden spotgelachen bedreigingen. De neef van den toean-cheoe besloot een staatsaanslag te plegen om voor altijd den invloed der missionnarissen in den grond te boren. Gansch bedronken trachtte hij zich onder onzen draagstoel te werpen om er zelf moord te plegen ten einde aldus ons van moord te kunnen doen beschuldigen. Zijne vrouw en zijn zoon konden hem echter tegenhouden, die den ongelukkige na eene hevige worsteling konden overmeesteren. In een anderen brief wijst dezelfde pater op de talrijke roovers in zijn vikariaat. Hij hangt een somber tafereel op van de Chineesche overheden die enkel voor oog hebben zich te verrijken door het plegen van de grootste mis daden. Alle plaatsen en ambten worden met goud betaald. Het gerecht is voor den meest biedende. Tusscben bijzonderen heerscht het zelfde stelsel van geldzucht en begeerte naar andermans goed. De machtige verdrukt den zwakkeling. 1 De mannen van het Fondsenblad, Land wacht en C'c hebben het poer uitgevonden. Zij zeggen nu dat de schrijvers van Het Recht hunnen naam onder de artikels zetten, meer uit hoogmoedi dan uit moed. Het is dom slim gevonden; daarmeê doen zij trouwens verstaan dat zij hunnen naam onder hunne artikels niet zetten uit nederigheid. Willen wij het eens anders uitleggen De mannen van Het Recht teekenen hunne artikels, omdat zij openhertig spreken, recht voor de vuist en uit overtuiging. De mannen van 't Fondsenblad en andere bewarende kranten teekenen hunne artikels niet, omdat zij veeltijds beschaamd zijn over het werk, dat hun opgelegd is, wit zwart moe ten heeten en de waarheid zienelijk den nek moeten kraken. Dat zijn de redens van het verschil van handelwijze tusschen ons en hen. C. Mobyaert. HET LEVEN DER BLOEM Vervolg Eene leliebloem vertoont ons vooreerst een bloemdek, of bloembekleedsel, dat zelf uit zes vrij groote bloembladen bestaat. Deze bloem bladen zijn onderling vrij, dit wil zeggen dat zij tot aan hun voet van elkander onafhankelijk zijn. Men zal opmerken dat er drie buitenste bloembladen zijn, en drie binnenste die met de eerstgenoemde afwisselen (dit wil zeggen dat de binnenste tusschen de buitenste staan). Binnen den kring die door de bloembladen wordt gevormd, vinden wij de meeldraden. Deze zijn zes in getal elk meeldraad bestaat uit een steeltje, den helmdrager, en een lang werpig lichaampje, dat aan den top van den steel bevestigd is en helmknop wordt genoemd (in verre gebloeide bloemen zijn de helmknop pen alle of ten deele afgevallen). Elke helmknop bestaat uit twee dicht aaneen sloten zakjes stuifmeel^akjes of stuifmeelbeurs- jes), waarin een geel poeder, het stuifmeel, wordt voortgebracht. Het stuifmeel zelf bestaat uit zeer kleine korreltjes (stuifmeelkorr eitjes) het is eenigszins kleverig, zoodat het aan de vingeren, de bloembladen, enz. vastkleeft in den vorm van een geel beslag. De kleverigheid van 't stuifmeel is eene belangrijke eigenschap, waarvan verder nog zal sprake zijn. Als de bloem ontluikt gaan de stuifmeel- zakjes open het stuifmeel komt aldus te voorschijn, en door zijne kleverigheid blijft het hangen aan den opengeganen helmknop, die aldus rondom met geel stuifmeel bepoederd wordt. (In een bloemknop, dit wil zeggen in eene bloem die nog niet opengegaan is, zijn de stuifmeel zakjes gesloten). Eindelijk vinden wij in het midden der bloem, tusschen de meeldraden,een laatste deel, den stamper (als men de zes meeldraden voor zichtig S'fplukt, blijft de stamper alleen over). In den stamper onderscheiden wij drie deelen i° van onderen een dikker, langrond lichaam, het vruchtbeginsel a° het vruchtbeginsel draagt een veel langer, dunner deel, den stijl, (wij zeggen en schrijven Stijl, niet steel), die bij een oppervlakkig onderzoek gelijkt op een helmdrager 3° aan zijn top is de stijl ver breed het verbreed gedeelte is de stempel. De stamper is inwendig hol in zijn geheel genomen kan hij vergeleken worden met eene flesch het vruchtbeginsel is als 't ware het lichaam der flesch, de stijl kan vergeleken worden met den hals der flesch (bij de lelie is de hals zeer lang), en de stempel vertoont eene zeer nauwe opening, die slechts met be hulp van een sterk vergiootglas kan ontwaard worden, en met de opening der flesch overeen stemt. Van binnen in het vruchtbeginsel be vinden zich een zeker aantal rondachtige lichaampjes, de aadknoppenDeze zijn \eer klein, met het bloote oog ter nauwernood zichtbaar. T-.l.:.- r 1 -rr11-- mïi-o 4» voortbrengt een zekere hoeveelheid stuifmeel wordt op den stempel gebracht. Voorloopig is het voldoende te weten dat dit bij de lelie ge woonlijk geschiedt door de tusschenkomst van insekteu. Het stuifmeel kleeft aan het lichaam dezer diertjes (vooral bijen en vlinders) terwijl zij de bloem bezoeken, en wordt door hen ge bracht op den stempel, die zelf eenigszins kleverig is, en aldus ajs eene lijmroede de stuif- meelkorrels vasthoudt. Daarover zullen wij verder uitvoeriger han delen. Voegen wij hier slechts bij dat het over brengen van het stuifmeel uit de helmknoppen op den stempel bestuiving wordt genoemd. Na de bestuiving ondergaan de zaadknoppen, die van binnen in het vruchtbeginsel verborgen zitten, den invloed van het stuifmeel. Die invloed is de bevruchting het is door de stempelopening en door het nauw kanaal van den stijl heen dat de stuifmeelkorrels op de zaadknoppen hun bevruchtenden invloed kun nen uitoefenen. Op welke wijze dit geschiedt gaan wij hier met stilzwijgen voorbij de be spreking van dit onderwerp zou ons te verre leiden, en dit is niet onontbeerlijk om de verdere uitleggingen te verstaan. Na de bevruchting verslensen de bloem bladen en de meeldraden deze deelen vallen af, en de stamper blijft alleen over. Door de bevruchting ontvingen de zaadknoppen een stool tot verdere ontwikkeling ten gevolge daarvan wordt elke zaadknop tot een rijp \aad. Tevens (en ook onder den invloed der be vruchting) groeit het vruchtbeginsel aan, en het wordt eindelijk eene rijpe vrucht. Bij de lelie heeft de vrucht de gedaante eener droge, bruinachtige doos, waarin de rijpe zaden bevat zijn. Terwijl de vrucht en de zaden rijp worden verdrogen de stijl en de stempel, en deze deelen vallen eindelijk af. Is de bevruchting om eene of andere reden achterwege gebleven, zoo verdorren de zaad knoppen en het vruchtbeginsel, en -de bloem blijft onvruchtbaar (zij mislukt). Wij zullen verder zien waarom de leliebloemen schier altijd mislukken. Indien wij nu andere bloemen onderzoeken zullen wij opmerken dat de deelen waaruit zij zijn samengesteld van de eene soort tot de andere verschillen wat het getal, de grootte, den vorm, de kleur, enz. betreft, maar overal vinden wij nochtans in hoofdzaak de algemeene inrichting als bij de lelie. Wij raden den lezer aan de volgende soorten te onderzoeken i° Kool, koolzaad, raap, radijs of mostaard. Deze soorten gelijken goed op elkander. Het bloembekleedsel bestaat uit 8 blaadjes de vier buitenste (kelkbladen) vormen samen den kelk, en de 4 binnenste krootibladenvormen samen de kroon. (Bij de lelie bestaat geen noemens waardig verschil tusschen de buitenste en de binnenste bloembladen). Verder 6 meel draden, en in 't midden een stamper, die be staat uil een langwerpig vruchtbeginsel, een zeer korten stijl en een stempel. Men zal achter eenvolgens de 4 kroonbladen en de 6 meel draden één voor één voorzichtig afplukken. 20 De Oostindische kers (ook capuciene, jonkmans of mastoeche genoemd). Dit is een zeer goed voorbeeld. In het bloembekleedsel onderscheidt men 5 buitenste en 5 binnenste bloembladen. De 5 buitenste kelkbladenzijn geel of geelachtig van onderen vergroeid (niet vrij) het bovenste kelkblad is aan zijn voet naar achteren verlengd in den vorm eener holle spoor, waarin zich gewoonlijk eene zoete vloei stof (honig) bevindt. De 5 binnenste bloem bladen (kroonbladen) zijn grooter, fraai ge kleurd, onderling vrij de 3 onderste zijn ver sierd met draadvormige aanhangselen. Deze bloem vertoont 8 meeldraden en een kleinen stamper. Het vruchtbeginsel is rondachtig, de stijl duidelijk, de stempel driedeelig. 3° De boterbloem (Ranunculus)5 buitenste bloembladen (kelkbladen) en 5 binnenste (kroonbladen). Elk kroonblad (afplukken) ver toont aan zijn voet een klein, duidelijk honig- bakje. Meeldraden zeer talrijk, 20 100 in getal, of nog talrijker. De stampers zijn zeer klein, talrijk, in het midden der bloem ver- eenigd tot een kegelvormig hoofdje. (Wij verzoeken den lezer de verschillende kunstwoorden, die in dit artikel worden ge bruikt, aan te leeren en te onthouden. Anders zal het zeer moeilijk zijn de uitleggingen te verstaan die in een volgend artikel zullen ge geven worden. Het ware ook wenschelijk dit artikel te behouden, ten einde het- later te kunnen herlezen). In den grond hebben de katholieke volks vertegenwoordigers niet de minste achting voor de bewarende gazetschrijvers, die alle dagen hunne vuiltjes moeten kuischen uit broodnood. Van den anderen kant hebben die gazet schrijvers ook geen genegenheid voor hunne volksvertegenwoordigers, en vallen zij ons aan om hunne plichtvergetene afgeveerdigden te verdedigen, op honderd gevallen schiet negentig keeren de rechtzinnigheid te kort en handelen zij alzoo omdat er van dien kant meest vet afdruipt. Het vuil centenbladje dat Nieuws van den Dag heet en zeer rijk geworden is met zijne gemeene volksbedriegende manieren, is een specimen van bewarend krantje. Misprezen wordt het door het grootste deel der katholieke volksvertegenwoordigers van Brussel, die tot de groote stad behooren en treffelijker manieren hebben. Het weet het en smoorrijk geworden zijnde, laat het soms zijne mistevredenheid gevoelen en toont het dan openbaar dat het de brusselsche volksvertegenwoordigers met dezelfde munt be taalt. Woensdag 27 Juli gebeurde dit weêrom. Leest liever Dat onze vertegenwoordigers bijeen komen om wetsvoorstellen te bespreken die voor de Earner hangende zijn en er zich over t'akkoord te siciicu, uai is zeer wei aar zij twee oi drie hunner gelasten het woord te voeren in den naam.van allen, om ons de eindeloo\e proces sies sprekers te ontsparen, die toch allen 't \elfde \eggen en anders niet doen dan den tijd en het geld van het land verspillen, dat is nog beter dat zij overeen komen over de aan te nemen bepalingen, en dat men dan het bespottelijk schouwspel niet meer bijwone van mannen die in den loop der bespreking uit alle hoeken op dagen met moedwillige, half gebakkene of nuttelooze amendementen, wijzigingen en tegenvoorstellen, dat is opperbest. Dat is Kamerwerk, eu daarvoor zijn zij aangesteld indien ze altijd alzoo handelden, het opmaken eener wel zou min tijd duren, en de wetten gouden beter zijn. Maar dat die heeren ons geene lessen komen spellen, en nog minst van al lessen van eendracht. In de Kamer heeft men dat niet altijd gezien. Meer dan eens hebben wij een groepje Kamer- heeren, altijd dezelfde, zich met liberalen en socialisten zien verbinden om te trachten het katholiek ministerie omver te krijgen. Zulke heeren zijn voorzeker weinig bevoegd om ons lessen van eendracht en tucht te komen geven. Maar die slechte voorbeelden nog daarge laten, past het aan onze senateurs en volks vertegenwoordigers niet ons bevelen te geven. Wij hebben die heeren gekomen, niet om ons te besturen, maar om ons te vertegen woordigen, 't is te zeggen om onze princiepen te handhaven, om te doen wat wij zelf zouden doen indien wij in Kamer of Senaat zetelden. Zij zijn onze- meesters nietde meesters \ijn de katholieke kieners en anders niemand. Ook stemt men daar (in Duitschland) in korte maanden geheele wetboeken, terwijl men hier halve jaren knaagt aan eenvoudige wetjes, die dan nog zoodanig verknoeid zijn dat er niemand wijs uit wordt. Wij willen van dien bond (Belgische Volks- bondj geen kwaad zeggen wij maken er zelf deel van, en hij heeft veel goeds in. Maar met al dat goed van weerskanten is het onbetwist baar dat de katholieke krachten nu verdeeld lijn, dat de bond der katholieke kringen ver zwakt is, dat de Volksbond op het volk den invloed niet uitoefent dien hij verhoopt had, en dat wij min ver ^ijn dan wij ons zouden be vinden indien alle de katholieken krachten ver- eenigd gebleven waren. Als de ondergang aangekomen is in een huis gezin, dan komt de ruzie en het krakeel, 't Is inde oogenblikken van ruzie dat het vuil linnen opgerakeld wordt, dat de fouten en misdrijven verweten worden. De betrekkingen tusschen den Paus en het fransch ministerie, bestaan nog, maar zij blijven erg gespannen. Of die moeilijkheden zullen vereffend ge raken of leiden zullen tot de opzegging van het concordaat, kan niet voorzegd worden. Een der beschuldigde bisschoppen Mgr Le

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokke Roeland | 1904 | | pagina 2