Lil de Fransche Revolutie. BTC 1*80. Eeu-en-Twint.cr«,t«» ja;i ©oösötrns •^rlanü, - ^Vifljciö. Nieuws der week. op°o v'yrP o';°„cnón r ?n '-*?»«•= kom. AcUterstraat^;^ Buro -„. to cM>ti«ne?. ror •■(IW,. bi. i'ClU, ^P^eno.en VAX AE1ST Eerst en vooral, 't groot nieuws dat woensdag morgend al*ie tclegraffen van Europa bezighield, dat is EEN NIEUWE MOORDPOGING OP DEN KEIZER VAN RUSLAND. Dezen keer hadden de Nihilisten ziin Winterpaleis ondermijnd, de Czar met zijn Familie dineert ten 7 ure's avonds; dijnsaag was het toevalliglijk later; maar een weinig na 7 ure, zijn Eetzaal sprong in de lucht; had de Keizerlijke Familie op haren post ge weest, allen waren dood. D'Eetzaal is boven; onder d'eetzaal is de kamer der wacht, alwaargedurig talrijke soldaten op 't leven van hunnen Keizer waken; want 't is ongeloofelijk welke strenge maatregels er sedert eenigen tijd in en rond 't Paleis genomen worden. Zoo zijn er twee vertrouwelingen des Keizers, twee adjudanten, die al de spijzen proeven welke uit de keuken naar de vor stelijke tafel gaan; die al de brieven zuiveren, de siga- 1 ren, het lijnwaad, de gazetten, alles inspektetren. Maar terwijl ze BOVEN waakten, werkten de Nihi listen ONDER den grond. ACHT soldaten zijn gedood en 43 soldaten gewond, j Een deel van 't kasteel is in puinhoop. 't Is door een wonder dat de Keizer ontsnapt is, j ofwel de Nihilisten wjllen hem maar bedreigen en i hunne macht toonen. De Keizer was dijnsdag laatst, rond 7 ure,in samen- spraak met den Prins van Bulgarië; ten 7 ure komt 1 een bediende hem melden dat den Diner gereed is, u Goed, zegt de Czar, wij gaan komen! Hij spreekt nog eenigen tijd met den Prins, gaat dan voort met hem, en eenigc stappen van zijn deur, hoort hij de ontploffing; de Keizer blijft bots staan, en slaat d'oo- j gen ten hemel. I Zullen de Vorsten eindelijk gaan zien dat zij niet besturen m<jgen of kunnen, zonder de Religie# dat een ongeloovig volk, een wederspannig, een moorde- naarsvolk wordt? zullen zij zien dat zij moeten begin- nen rechtveerdig, Christelijk te regeeren? Moer, gelijk ten tijde van Pharao, alles vernietigd en verzwolgen worden, eer zij hun oogen gaan ope nen? De Keizerlijke Familie is onmiddelijk naar een an- Twee Russische Groothertogen zijn te Parijs en ziehier hoe de Czaar de ramp heeft laten weten: St Petersburg, 19 feb. 9 ure 's avonds. De keizerin is. God dank, tamelijk rustig 10 mannen zi)n gedood en 47 gewondallen behooren tot het regiment van Finland. ALEXANDER. Juist terwijl d'ontploffing plaats had, werd te Pa rijs'ne Rus aangehouden, beschuldigd als de dader te zijn, van den aanslag op 's keizers leven, aan de statie te Moskou. Van al de soldaten die in de wachtzaal waren, is er geen enkele ongewond geblevenook zijn ver- scheide domestieken van den Keizer gekwetst. Er heerscht een groote schrik in Rusland: Alle voorzorgen, schrijven de gazetten, alle voorzorgen zijn machteloos tegen een bende die zoo overal ver tegenwoordigd is en die aanhoudend in getal toe neemt de Keizer mag dan al een ander deel van zi)n paleis gaan bewonenhij neemt zijn volk mee; en juist daarin schuilt het naaste gevaar. St Petersburg, 20 februari. Ze zeggen dat de dynamiet waardoor d'ontploffing veroorzaakt is, onder de groote zaal der wacht was geplaatst, in een kelder waar 4 schrijnwerkers ar beidden. Van de 4 schrijnwerkers zijn er 3 aangehou den; de vierde is gevlucht. -IN BELGENLAND is deze week de budjet der scho len gestemd; al de katholieken stemden tegen die schromelijke en ongehoorde geldverkwisting't is waarlijk een schande voor 't menschdom 't is de lo- gie die in 't wezen der Belgen spuwt terwijl er zoo veel armoede en gebrek in 't Land is, terwijl de bur ger en landbouwer 't eten uit zijnen mond moet spa ren, om den Onfvangcr lë kunnen betalen, het geld der algemeene kas, t geld dat zoowel van d grmst? weduwe is als van den rijksten vent, dit geld wordt op een schromelijke wijze verkwist; iedereen is er getuige vanop nondcrdé gemeenten, voor ió, 2Ö scholieren, worden 3 meesters geplaatst; en peist niet dat de schoolbaas dit doet om zijn meesters te plaatsen; terwijl hij 2, 3 meesters laat, in scholen zoo leeg als een woestijn, hij gaat meesters formc'eren uit de jonge sergeanten van den troep 't Is om te zeg gen Ik zit aan de kas! en ik dpe ffict Je millioenen wat ik wil!... Maar de liberalen zullen zoowei als de katholieken die dwaasheden uitboetenVerders GtZo NDE.V. rechtuit dc wa«hc.J J%cntct. met t« rondbot" sftgb did van ccncn* Vlamui'cJ"* schriive om in uw achtbaar blad tc 'schijnen. 1 sullen bij der deel van t kasteel gevlucht. heeft Van Humbeeck geweigerd het getal leerlingen Van alle kanten z.,n zeden Czar komen fcl.citée- ^ner scho,en le laten°kennen, en dc Kamer heeft 3c Keizerin die ziek te bediag. heeft „iets gehoord; I £>^8 tov«l ren De men tracht haar de misdaad te verzwijgen. die zullen verhoogd Reeds sedert verschelde maanden had de Policie S^riaSïmtoroSrri5^^^™^ of bericht gekregen dat men t Paleis ondermimde; doch I bcenen 2.ittenXe vergeten te dikwljla, in de Ka men peisde dat onmogeli|k, ingezien de „terke wacht 0 Jic vette pensi0enen betaald en den grond onder t Paleis, die moerrassig ,s jj ^ebrckkelijke men- LATERE BERICHTEN. I 5Chcn. In't algemeen worden de vette pensiocuen De fransche radikale gazetten nemen halvelings gegeven, ttan di? Zë minst noodig hebben. IN Frankrijk zal de wet tegen de vrijheid van onderwijs moeielijk door 't Senaat aanveerd worden. TEGEN die wet zijn petitiën gekomen, onderteekend door 1,845,000 personen; VOOR de wet hebben 4o33 personen geteekend; en nog moest Jules Simon bekennen dat vele mcyers dc handte.-kening TEGEN de wet hadden gedwarsboomd. Z. H. PAUS Lf.O heeft een merkweerdige brief partij voorde Nihilisten en schrijven dat die moord- j poging niet zou gebeurd zijn, indien de Keizer de beloofde hervormingen had ingericht. i St Petersburg, 19 feb. D'ontploffing is geschied bij wijze van dynamiet. Gansch de stad is te been en er zijn reeds vele aanhoudingen gedaan; in de gebuurte van zi|n pa leis worden de huizen doorzocht, van dc kelders tot de zoldersmen verdenkt de dienstboden van den ae zoiaersmen vcruciiM uc uicusiuoucu van um u.iiwj t^r.vs '«■'■i' n ^15-. Czaar of Keizer elf dienstboden zijn opgesloten en geschreven, over 't Huwelijk, en de macht van 't Sa- worden bewaakt door een piket gendarmen. crament des Huwelijks op de Samenleving. In deze Twee dagen te voren had de Keizer een exploit beroerde tijden gaat de Paus voort met helderheid ,.or. 'r nikiiicr L-nmir^ir waarin hem irp. en kalmte, de Ware Leering voor te houden De Russische en Engelsche gazetten zijn bitsig en bijtend op malkander, over moeielijkheden in Asia, volksstammen die opgemaaktworden enz.. IERLAND lijdt wreeden hongersnood, en 't zijn dc Bisschoppen die 't krachtdadigst hunne stem verheffen. ontvangen van 't nihilist komiteit, waarin hem ge zegd werd dat zijn uur geslagen was en dat hij op het punt was geëxecuteerd tc worden. Verscheide hooge ambtenaars worden bewaakt. 't Is 't geval van hier tc zc6gen: Want een bestuur van enkel dwang, En duurt gemeinelijk niet lang En vooreerst ik vrees dat wij weua. -«***»• "n 't vuur gezet zijn als de nieuwe Schoolwet doG'.r dc katholieken zal veranderd worden. Die mannen w.'I- len het princiep van Vrijheid niet aannemen; hun dunkt dat er geen onderwijs kan bestaan zonder dc tusschenkomst en moeialeri) van de Ministers. Zij bedriegen zich grooteli|ks. Het volk kanen moet zich zelf onderwijzen om zijnen Godsdienst, zijne Zeden en zijne vrijheid te kunnen behouden; en als't gebeurt dat er hier of daar eene familie is dewelke het onder wijs harer kinderen niet kan bekostingen, dan kan de gemeente daarin voorzien. Waarom moet ons geld voor het onderwijs eerst naar het Gouvernement gaan? Dat geld plakt te veel aan de vingers vari dc bedienden. Het is beter, profijtiger en rechtveerdigcr dat dit geld direkt door de gemeentebesturen aan de onderwijzers gegeven wordt. De rust in 't Land. de eendracht onder het Volk, de gespaarzuamheid en rechtveerdigheid. de vrijheid en onpartijdigheid vcr- eischen dat den Staat zichniet meer bemocie met het onderwijs en de opvoeding der jeugd. adc Bemerking: De spoorwegen zijn niet alleen nuttig maar zij zijn volstrekt noodzakelijk voor den bloei en vooruitgang van den landbouw, den koop handel en de nijverheid. Men moet dan de spoorwe gen uitbreiden, de statiën vermenigvuldigen, de toe gangen tot dezelve gemakkelijk maken en voor zooveel het mogelijk is alle steden, dorpen, gemeenten en ie dereen op gelijken voet stellen. Men moet voor dc brieven, nieuwsbladeren en schriften die binnen of buiten het land gezonden worden, altijd maar den zeiven prijs betalen hetzij zij verre of bij moeten be- "-order.het goevernement neemt geen aan* dacht op den afstand-, dit zqu ook moeten bestaan voor het bestellen van de avisbrieven en de tele^ra- tike depêchen. Het is onredelijk en onrechtveerdig dat die personen en die gemeenten meest moeten betalen dewelke minst voordeel van de spoorwegen konnen genieten daarenboven er bestaan reeds vele uilzonderingen en nogtans alle Belgen moeten gelijk zijn voor de wet om voordeelen te genieten en lasten te dragen. Er is hier geene kwestie van katholiek of liberaal, er is hier kwestie van billijkheid en recht- veerdjghejd. De Gekozenen moeten deze zaak een beetje studeren, om ze in de Kamers te verhandelen. 3Je Bemerking; Menige geuzenmeesters zeggen: ik zal mijn ontslag geven van geuzenmeester en mij onder de katholieken, steken, als men mij eene schoone woonste met i5oo a 2000 fr. 's jaars wilt waarborgen. Als de geuzenmeesters, die oprechte lecggangers en opeters van t volk zijn, met zulke pre- tentiën durven afkomen, dan zouden alle andere mcnschen met dezelfde pretentiën om hunne christe lijke plichten te kwijten, konnen voor den dag ko men. Menige geuzenmeesters verliezen hun gezond oordeel en geven aan klein en groot allergrootste verergernis. Dat zijn voorzeker toch dc mannen niet meer om aan de kinders eene goede opvoeding te geven; want de slechte voorbeelden van ouders en meesters maken de kinders en leerlingen ook slecht. Immers, zulke ouders, zulke kinderszulke onder wijzers, zulke leerlingen. 4Jc Bemerking: De kleine burgers en landbouwers hebben gebrek, het werk en het gewin vermindert, dc armoede vergroot; ditniettegenstaande worden de.belastingen en onkosten voor het leger en het geuzenonderwijs schandelijk verhoogd bij zoo verre dat wij voor het leger en de geuzenscholen jaarlijks eo.noo fr. voor elke'gcmccnlc ''an ,l"shtmdcn- °P Dit moet eezeid vnnr-i, 1 l '°oo inwoners, dat de kleine kinderkens cn iM ,*lald «wden.tot wijvekens het weten. C mannckens cn wa^rdéS™"^,™eSe'5S"fc r" 'C V""en v°°r ui,vaar, van cnac CndL He °P Ja|f man had een kostelijk (luitje waamn 1' ^.ond5rc hifmècnd rCd"' d 00rt" Va" z'lnc "blla'iTe hi) imeende daarmee zijne Majesteit allergrootste eer te beween. Men kan denken hoe acer den Koning daarover verontweerd.gd was. Hij aanzag dien bur gemeester voor ne zot, cn zijne hofmannen wilden hem doen vastgr,|pen. God geve dat .1= fluit,cn, ,e Brussel met den jubilc geene aardige cn gevaarlijke rol1 spelen; t en ziet cr waarlijk niet pluis uit, cn dc radikalcn zijn gevaarlijke lieden. ód« Bemerking: Sedert dat de Keizers en Konin gen of hunne goevernementen op d'ecnc of d'andcrc wijze meegewerkt hebben om den HVader te be- rooven van 't bezit zijner Staten, zitten meest al de gekroonde mannen met angst en vrees op hunne troonen te waggelen. Dit moet niemand verwonde ren; want al wie de Kerk en hare dienaars aanran den, randen den appel van Gods oog aan in andere woorden: al de verdrukkers en vervolgers der H. Kerk en van hare dienaars, worden verachtelijk en ellendig; er zijn duizendc voorbeelden dewelke dat bevestigen. KRACHTDADIGHEID. Wanneer onlangs de monschlievende beweging ont stond tot het bekomen van een Vrijwilligers leger, was de algemeene vraag Hoe is hot mogelijk dat eene zoo soboone, zoo heilige zaaK reeds vroeger niet eenige kloeke herten ontroerd heeft? Hoe is hot mogelijk dat er lango jaren moesten voorhij gaan zonder dat men er aan gedacht heeft door eenigo doelmatige middelen het hatelijko stelsel der Nationale Loterij af te breken Welnu, de antwoord is zoo gemakkelijk Het is bewezen dat in alle tijden het volk dio laflo kin derroof door hat Staatsbestuur gepleegd, met veront- weordiging heeft nagezien ja, onlangs nog zagen wij in onze straten eenige mannen door het lot begunstigd, hunne makkers in hun ongeluk beledigen, voorafgegaan door eenigo mu/.iekbrullonde uitlanders, welke dan ook door den militairen dwang uit hun land gedwongen waren. Dit alles wisten weet het Volk. Iets ontbrak hetwolk maar al te dikwijls aan de ver dediging der goode zaak ontbreekt. Het is niet genoeg het kwaad te betreuren, hot moet bevochten, verbrijzeld, vernietigd worden. Heden is ons het noodzakelijk wapen toegekend. Wij bozitten de Krachtdadigheid Antwerpen heeft ons het sein gegeven, het zegt Vooruit Wij zullen Vooruit Vruchteloos zullen persoonlijke belangen ons tracliton te hinderen; Wij moeten, wij zullen, Wij willen!!! on/.o vaders, onze broeders en zonen wreken; Wij zweron het!!'. Vooruit, altijd vooruit, wij zijn Vrijwillige Soldatkn verantwoordelijk voor ouzo wapens en onzo beloften. Geene halve maatregelen meer, alles valt vuor de heilige zaak. Wij kennen hier geene politieke partijen, partijdrift blijft uit ons midden verhannon. Ons dool, niets a!s ons zuiver doel; Wij zoggen nogmaals vooruit altijd vooruit! Wij kennen mets anders meer dan. Niemand gkdwonob.n Soldaat, Leve het Vrijwilligers leger. De Fons. 2cVervolg. M"ic Meyler, in wiens appartementen de Gocverneur van 's ko- nings paleis verbleef, 't mensch leed schrikkelijke angsten ze vrees de cn niet zonder rede, dat de tegenwoordigheid van M. dc Cham- panné aan d'ooren zou komen van d'ander Familiën die 't huis be woonden. In die Familiën waren ongetwijfeld Jacobijnen, waren vast en zeker bevreesde lieden, die alles zouden uitgebracht hebben. Wat gedaan? wat gedaan? In Parijs zou niemand den Goeverneur ontvangen hebben niemand; er moest dus elders een schuilplaats gezocht worden en de dame peisde op een harer landgenoten, ook een Engelsche, welke na de wreede moorderijen van 10 augusti Pa rijshad verlaten en nu woonachtig was te Meudon. Ze zond haar dus met 'nen bedelaar eenen briel en verzocht haar van zoo gauw mogelijk met ecn'rijtuig tc komenmet een paspoort voor eenen domestiek die met haar zou terugkccrcn. De bedelaar kwam met zijn brief goed te rechte; Mme Eliot las hem, en ging aanstonds bij den meijer van Meudon, die de twee pasporten afleveide, op conditie dat ze den eigenstcn dag zou terug zijn. Zij huurde een rijtuig en reed juist binnen Parijs, 's morgends van den 2 september, dag die ook een bloedige reputatie heelt ge- kregen- - - Aan de barreel van Vaugirard, toonde zij haar pasport aan de soldaten, dan aan de sektie; men was wel verwonderd dat de knecht er niet bij was, maar Mme Eliot zegde dat hij eenige papieren was gaan halen, en men liet haar doorgaan. Ze kwam zonder ongeval bij haar vriendin en hoorde er met ver wondering dat M. de Champanné nog leefde en dat zij verzocht was hem builen Parijs te brengen, onder den naam van haren dienst- knecht 1 Zonder aarzelen aanveerdde die edele vrouw dezen hoogst ge vaarlijken post; ten anderen, 't is in dc Fransche Revolutie bcsta- tigd, dat 't vrouwelijk geslacht dikwijls wonderen van fijnen en scherpzinnigen moed heeft aan den dag gelegd, om slachtoffers aan de guillotien te onttrekken. Mme Eliot wist 't gevaar waaraan zij zich blootstelde, de Markies was ziek en zwak; van hem kon zijne geene medehulp verwachten nogtans, zij wankelde niet. De dag was bloedwreed groote moor derijen hadden plaats, en onmeiwchen, Geuzemeesters zouden schrijven ondieren, onmenschen, zegden wij, wangedrochten trokken al huilende voorbij 't huis van Mm<: Meyler en op hunne pij ken stak 't hoold van prinses Lamballe, een der holdammen van Louis Sei^e zijn Echtgenote. Men besloot dus van tot laat in den avond te wachten ten half negen werd de Markies, als domestiek verkleed, in 't rijtuig ge bracht; en 't kon 9 ure zijn, als de vluchtelingen voor den barree\ van Vaugirard stonden... Gevraagd om te mogen doorrijden, de pasporten getoonder werd geantwoord dat de strenge consigne was Niemand hoegenaamd uit Parijs tc laten. Mmc Eliot pro testeerde, zegde dat ze thuis van doen was, dat ze niet wist waar gaan en nu misschien g'heel den nacht in Parijs zou moeten verdwa len. Er werd haar geantwoord, dat dit zeker spijtig was en zeer spijtig, vermits eens tien ure geslagen, zij riskeerde aangehouden te worden door de patroeljen, die last hadden van al de rijtuigen op straat, in beslag te nemen. De toestand was gevaarvol. Mmt Eliot bad. smeekte, sprak, gelijk een ziel in 't Vagevuur; maar al hare woorden botsten al tegen de consigne, dat er niemand buiten Parijs mocht. De Markies trilde als een blad, de koetsier speelde op; hij vreesde zijn koets en peerd afgenomen te worden Mme Eliot durfde niet verder aandringen, om geen vermoeden op te wekken zij durfde ook den Markies in haar huis niet brengen, omdat cr onder haar meissens een geslepen Jacobijnster was... De wacht had reeds't peerd bij den toom genomen en omgekeerdde koetsier legde zijn zweep op den rug van 't peerd en vroeg: Waar naartoe. Madam meke?... Eensklaps kreeg zij 't gedacht van langs een ander poort te pogen uit Parijs te geraken en deed zich naar de barreelder Helle voeren... Zelfde hinderpalen: Niemand! hoegenaamd niemand buiten Parijs! De koetsier was kwaad als 'ne getergden kater; 't ging 10 uren zijn; de patroeljen zouden komen; en hij wildeniet aangehouden worden! Waarom niet ergens een logist zoeken! morde hij; w'hebben toch geen rede, om zoo haastig tc zijn? of zou er een rede bestaan... Zoo grolde de koelsicr cn Mme Eliot, in zijne woorden een begin van vermoeden hoorende, voor erger zaken vrce- zende, en toch tot een besluit moetende komen, zegde hem, om toch voort te kunnen, dat hij zou gereden hebben naar een straatje aan den bolvard der Invalieden, waar een arme hovenier harer kennis woonde. Daar gekomen zijnde,zonder slechte renconters, stapte zij uit het rijtuig; maar ziet nu eens! de Markies was onbekwaam zich op te rechten, niet dat de moed hem ontbrak; maar 't schrikkelijk lijden dezer dagen had zijn lichaamskrachten uitgeput; dc koetsier moest komen, om hem uit zijn rijtuig te helpen; en om uit dezen gevaar lijken toestand te komen,wat doet Mme Eliot? zij veinst eene hevige gramschap, roept dat de domestiek bedronken is, en dat hij mag zeker zijn, zijnen opzeg te krijgen, zoohaast zij zullen thuis zijn... Dan laat zij den koetsier weggaan en logement zoeken Ze stonden daar nu alleen, niet wetende waarin ol waarheen. Nadat de Markies eenigen tijd tegen eenen boom geleund heeft, zegt hij te kunnen voortgaan.... 't Was een prachtige nacht, gelijk de maand September er leveren kan; heldere lucht, zoele warmte, zacht gellikker der sterren; maar geen ziel was op dc boUards! Een weinig gerust gesteld zijnde door die eenzaamheid, de Markies cn zijne geleidster begeven zich op den weg die naar 't huis van den hovenier leidt; maar nauwelijks zijn ze 100 stappen gevorderd, als hij een patroelje bemerken die rechis op komt; ze moeten achteruit wijken ol ze zijn verloren, Mmc Eliot voelt haren moed zinken en berst los in tranen. Och, smeekt dc Markies, madame, edelmoedige vrouw, laat mij over aan mijn ongelukkig lot; g'hebt reeds meer gedaan, als gc moest of kondet doen, ge ziet, ik ben verloren; laat mij hier, éen slachtoffer is genoeg; gauw! gauw! redt uw leven! .1 Maar d'edelmoedigc vrouw, een eer voor haar geslacht, zegt dat zij voor niets ter wereld hem in zijn ongeluk zal verlaten. Zonder ander inzicht als de patroelje van den bolvard der Invalie den te vermijden, verwijderen dc vluchtelingen zich in de richting van de brug Bourbon en komen weldra aan d Elyzeesche velden, na nog twee patroeljen vermeden te hebben. Elf uren sloeg het op't Paleis; de Markies kon niet meer voort, Mme Eliot was ook t'einde harer krachten; maar toch verwierp zij "s Gouverneurs bede, als deze haar vroeg om hem aan zijn lot over tc laten. Mrae Eliot was niet ver van haar huis; doch zij had goede redens er niet in te gaan; de Markies stelde haar voor, van naar Monceaux te gaan, waarde hertog van Orleans woonde; daar toch zouden er geen opzoekingen gedaan worden, vermits hij voor dc Jacobijnen sprak cn stemde; cr waren groote hoven rond dit kasteel; men kon cr zich gemakkelijk verbergen, en tijd winnen was veel. Bij gebrek van iels beters, werd dit plan goedgekeurd; men trok dus naar't verblijf van Orleans langs zijstraatjes en in eene dier zijstraatjes stond het huis van Mme Eliot. Op den hoek der rue de Miremcnil gekomen, Mme Eliot zag dat al haar domestieken nog op straat s:onden te klappen. Men was juist bezig met op dien hoek een nieuw gebouw tc zetten; de Dame zegde aan den Markies van zich daar te verbergen, terwijl zij ging zien hoe het er in haar huis uitzag, en misschien middels zou gevonden hebben, om hem te red den. De verwondering der domestieken was groot, als zij hun madam zagen komen, bijna half nacht, tc voet, terwijl zij peisden dat ze ge rust op haar buitengoedje van Meudon was. Zij zegde hun in korte woorden, dat zij, in grooten angst over de gebeurtenissen, terugge komen was; haar gerij was aan den barrccl tegengehouden, en uit vrees voor patroeljen, was zij verdoold geraakt. Er werd dan natuurlijk gesproken over de moorderijen van den dag. en Mme Eliot, die absoluut dc keukenmeid wilde verwijderen, zegde haar dat zij dood van honger was, en al moest het 10 louis kosten, dat zij een kicken met salade wilde; 't waste vergeefs dat dc kokin zegde dat op dit uur al dc winkels gesloten waren, dat zij schrik had van de patroeljen, haar mcestcrcsse drong zoo sterk aan, dat zij, al murmurerende, 't kicken ging koopen, toen M. dc Champanné zich in d'opening der deur vertoonde. ('t Vervolgt).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1880 | | pagina 1