M-': De Nihilisten, en hunne Slachtoffers. Zioiiiiag 29 Augu 0. Ee u-cn- Twintigste Jaargang. ©oösöienst, - Üaifi - llrijljeiö. Overzicht. Bureel Achterstraat. Gewoone Annoncen: 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladzijde. 50 centiemen den regel. Berichten onder 'l N:o»»s, 1 (rank den kleinen regel HET LAND 5 fr. 's jaars, vooraf bet. Inschrijvingen worden op alle tijd stippen genomen rechtstreeks bij ons of door post of bri efdragers. VAN AELST AANSPRAAK VAN Z. H. PAUS LEO XIII, in de Vergadering van 'tH. Collegie der Kardinalen uitgesproken, den 20 Augusti 1880. Eerbiedweerdige Broeders, De Maiesteit van 't Opperpriesterschap, die ge- wijdde en heilige eer, Ons duurbaarder dan 't leven zelve, en welke Wij aldus ten allen prijze willenen moeten beschermen, die eer van 't Opperpiesterschap praamt ons heden om voor U, eerbiedweerdige Broe ders, te komen aanklagen eene zeerzware beleediging aan Ons gezag en den Apostelijken Stoel toegebracht. Diep bedroefd, maar nog meer bekommerd met de eer van den Apostelijken Stoei, hebben Wij alles wat deze zaak betreft, met de bewijsstukken erbij, doen afkondigen, om aan elk rechtschapen mensch te toonen, boe ongegrond de beschuldigingen zijn die men tegen den H. Stoel richt. Nu, de zaken van hooger beschouwende, zien wij erin, gelijk in vele andere, de preuven-van verdub beld geweld in den heiligschendenden oorlog sedert lang tegen de Kerke Christi gevoerd. Ja, zekerlijk, wij zien klaarder en min bedekt de ingekankerde sa- menzwering der sektarissen, ingelijfd om de zielen van den Apostelijken Stoel te rukken; om de Cliris- tene Volkeren een willekeurig juk op te leggen, eens dat zij aan 't eeuwenoud gezag van den Roomschen Opperpriester zouden ontrukt zijn. Dit was ongetwij feld het inzicht der vijandige menschen, die aan den Paus van Roomen die Staten ontnomen hebben,welke hem door de eeuwen en door de Voorzienigheid wa ren gegeven, om veilig en vrij de christene Repu bliek te regeeren. Tot het hetzelfde einde strekken de werkingen met zooveel list en valschheid uitgevoerd door deze al te talrijke menschen die niets anders betrachten als de Kerk bij de Volkeren verdacht en afkeerig te maken, den baat tegen de Katholieke In stellingen opwekken, en bijzonderlijk tegen het Roomsch Pausdom, door God daargesteld voor het geluk van 't menschelijk geslacht. 't Waren dezelfde ontwerpen, die vijanden van den katholieken Naam, in 't hert droegen, ,om zelfs in Belgenland de banden te verbreken die het Belgisch VoIk aan den H. Stoel verbinden meermaals is dit inzicht in de Parlementen veropenbaard van over twee jaar, als de mannen dier Partij 't bestuur in han den namen, verklaarden zij bun besluit van met de eerste gelegenheid de Belgische Ambassade te Roomen af te schallen. Hun plan was gemaakt en in de wet op het Lager Onderwijs vonden zij een voorwendsel. Eerbiedweerdige Broeders, de geest en de grond van die wet zijn U bekend. (Aandacht bier, geachte Lezers, gij bijzonderlijk Ouders, die nog verblind zijt in die Staatsscholen; aanhoort hier de woorden, door den Paus van Roo men uitgesproken, vrijdag 20 augusti,aan de Kardina len der Christene Wereld Er is geen twijtel aan mogelijk, het inzicht en t gedacht dergenen die de wet voorstelden, was van de 1 »YvWl.den dér Kainoliei Kerk en *an de opvoeding uci jeu^, te stellen onder de onafhankelijkheid en den wille keur des Staats. Inderdaad, deze wet dekreteert dat in de lagere scholen,de Herders der Zielen, geen enkel deel zullen hebben, dat aan de Kerk alle toezicht ver boden is, dat in 't geen besturing en regeltucht aan gaat, alle godsdienstig onderwijs buiten de opvoeding zal gesloten zijn. Maar ai te klaar verschijnt hier het gevaar voor 't geloof en de zeden der kinderen. Ge vaar des te dreigender, dat, door dezelfde wet, alle godsdienstige inrichting van eigen gebannen is uit de Normaalscholen, waar, door bijzondere lessen en oe feningen,degenen worden gevormd,die zich voor 't on derwijs der jeugd beschikken. Eene dusdanige wet die zoo diep de Leering en de Rechten der Kerk aangrijpt, die de eeuwige zalig heid der jeugd, aan deze zware peri|kelen blootstelt, eene dusdanige wet kon, zonder verraderij, niet goedgekeurd worden door de Bisschoppen, aan wie God den plicht opgelegd heeft van krachtdadiglijk de zaligheid der zielen en den pand des geloofs te verdedigen. Ook, hebben de Belgische Bisschoppen rijpelijk overwogen wat de tijden en hun plicht hen oplegden, hunne bezorgdheid is geweest van de jeugd uit de Staatsscholen te verwijderen, en van, onder hun toezicht, nieuwe scholen te openen, in welke de jonge geesten zouden gevormd worden, door d'uit- muntende vereeniging der wetenschappen en van de Religie. En in dees punt, is het een groote eer voor de Belgen, van aan dit uitmuntend gepast werk.de ieve- rigste medehulp gejond te hebben. Inderdaad, begrij pende welk gevaar deze wet op de Religie deed zwe ven, hebben zij door alle mogelijke middelende be houdenis van 't Geloof der VoQrouders op zich geno men, en met zulke vervoering, dat de grootheid der werken en der zelfopofferingen de algemeene be wondering heeft verwekt. Wat ons aangaat, Wij die uit kracht van den verheven last van Oppersten Herder en Leeraar.overe! 't Geloof in zijne reinheid moeten behouden en van het hoofd der christene Volkeren de aanvallen af- wecren die hunne zaligheid bedreigen, Wij konden, om rede onzer plicht, eene wet niet onveroordeeid laten, welke onze Eerbiedw. Broeders, de Bisschop pen van België, rechtvaardiglijk veroordeeld hadden, 't Is daarom.dat in onze brieven aan onzen W. Zoon Leopold II, Koning der Belgen, Wij openllijk ver klaard hebben dat de wet van Juli 1879 in zware tegenstrijdigheid was met de grondbeginsels van 't Katholiek Onderwijs, schadelijk voor de eeuwige zaligheid der kinderen, en rampspoedig zelfs voor den Staat. i) Bijgevolg en als dusdanig hebben Wij ze meer dan eens afgekeurd en veroordeeld, gelijk Wij ze, in uwe presentie, op dees oogenblik en voor dezel de redens, ;AFKEUREN EN VEROORDEELEN. Hetgene wij doen, volgende de overleveringen en de regels van den H. Stoel, die altoos zijne macht en zijn kracht gebruikt heeft tegen de gemengde of on zijdige scholen, vermits deze uit hunne natuur be stemd zijn, om het gezag van God volkomentlijk te miskennen. Aan de katholieke jonkheid werd liet nooit toegelaten dezelve bij te wonen, tenzij in zekere gevallen, gedwongen door den tijd en d'omstandighe- den, en onder de voorafbesprokene conditie alie naaste gevaar van besmettelijk verderf te verwijde ren. Evenwel, uit een gevoel van christene zachtmoe digheid, en geen enkel voorwendsel willende geven tot verbittering van den strijd, zoo hebben Wij Ods verhaast aan onze Eerbiedweerdige Broeders de Bis schoppen, die te midden van den strijd zijn, den raad te geven van in deze zaak en in de uitvoering der be sluiten, met gematigheid en zachtheid te werkte gaan; van lankmoedig te zijn iu de toepassing der straffen op zulke wijze dat de iever zoo billijk ontvlamd v •or de christene belangen, getemperd wierde door deze vaderlijke welwillendheid die in hare liefde al de ver dwaalden omhelst. ".zJcs w^.>cj\rvi.jgeu ue newenscme hitslagen hekomen, en de toekomst beloofde nog meer der; doch niet volgens 't gedacht der Ministers van den Belgischen Staat, die zouden gewild hebben dat de Bisschoppen, zoo krachtdadig getrouw aan hunne plicht, door ons wierden afgekeurd en berispt, in iets dat goedkeuring verdiende. En omdat Wij uit eigene bewegingen aanhoudelijk. zulks geweigerd hebben, daarom verbreekt men met Ons onze hoffelijke en wel willende betrekkingen, endooreenen zeldzamen en schier ongehoorden akt, onze Nuntius ontving bevel van tevertrekken;vervolgens,allerhande dobbelzinnig- heden en lasteringen vooruitzendende, trachte men doorvalsche voorwendsels, eene onweerdige handel wijze te bedekken, en op den II. Stoel de gansche schuld en de gansche verantwoordelijkheid te wer pen. Met toeneming van stoutmoedigheid, heeft men noch beleedigingen noch smaad gespaard, en zelfs tot in de stad Roomen, deze vijandelijkheid doen uitschij nen. Het is daarom, Eerbiedweerdige Broeders, Ons herinnerende Onze Apostelijke plicht, en deze zware onverwachte gebeurtenis in de tegenwoordigheid van U allen betreurende, Wij verklaren dat men on- rechtveerdig gehandeld heeft jegens Ons en jegens den He. n <>on van Petrus.enwij doen er ons beklach .»«-i ;-.:i naardien de Opperpriester het recht en de nme t Ier i'; van Nuntiussen en Gezanten te zenden aa e vimde Natiën met den naam van katholiek vei r< aan hunne Prinsen, Wij vei heffen ons te- ge? i. schending onzes rechts; des temeer, dat dit i te ooi sjirong heeft m een verhevener grondbegin, vo '.spruit uit de ruimte van de Roorasche Qpper- ho ligh'-:d, welke God heeft daargesteld voorde Al gol -enheid zijner Kerk. ij verzetten Ons,bovendien, tegen het beleedigend el, met voorbedachten rade gesmeed, om iden van den Nuntius in België, eene schijn- en; terwijl het klaarblijkelijk is, dat hij uurd werd, omdat Wij geweigerd hebben ;i te verraden, en dat wij Ónzeovereenstem- u -L Onze Eerbiedweerdige Broedefs, de Bis- ,-an België, openbarende. Ons in geenerlei v. a hen hebben willen scheiden. I .olijk, Wij mogen niet nalaten Ons te bekla- il wat onder verschillige vormen, maar ui ie ste beleedigend, tegen Ons en den Stoel der - -n is gezegd geweest. Wat Ons betreft, bereid v >m verduldiglijkde beleedigingen te onder st iu u.ande kwaadsprekers te vergeven, Ons g» ikkig schattende, naar 't voorbeeld der Aposte- if - an weerdig geacht te zijn om voor den naam v,*» 1 Jé;as versmading te lijden. Nogtans, Wij be- v -tigen voor God en voorde menschen,dat Wij nooit zi den eedoogen dat men in iets ongestraft de eer en c' ta.if-steit van den Apostelijken Stoel te kort doe, èn Wij zijn bereid ze kloekmoedig te verdedigen, alles l slachtofferen, ja zelfs het leven, moet het zijn, opdat d grootheid van eene zoo verhevene weerdigheid, 0 geschonden zou blijven en g'heel en gansch aan 0 ze Opvolgers overgeleverd. Deze woorden, Ons voor uwe hoogverhevene ergadering ingegeven door de droefheid van ons fcert en het geweten van onze plicht. Wij willen dat 1door gansch de wereld verspreid worden, opdat de 1 rinsen en Volkeren, de rechtveerdigheid onzer klachten kennende, begrijpen zouden, welk het begin, de uitbreidingen het einde is geweest van de gebeur- ierns over welke Wij spreken; dat zij zich terzei ver- tjite op hunne hoede stellen tegen de arglistigheden met welke bedriegachtige menschen d'ooren en de f esten der menigte verleiden; en dat zij integendeel, ..et ieverige, aanhoudende en onwankelbare genegen heid, zich behertigen om in 't Geloof van den Room- reben 'opperpriester te blijven. En voor wat het Belgisch katholiek Volk betrett, oog ceprezen moet het zijn, vermits, droevig getrof- n door't weggaan van onzen Nuntius die er altijd -rnringd was van alle eerbetuiging, het in deze jongste ijden, den H. Stoel omringd heeft met nog meerdere >ewijzen van verknochte liefde. De Belgen willen, in te na te hunner krachten, het gewicht en de bitter- oid herstellen, van den smaad, in onzen nedorigen i >c! soon, den Plaatsvervanger Christi aangedaan. En er is hel Ons, als aanhoorder en geinige, eenen "*»st te herinneren, een gewml tig tofs ..aak. door .-aua Oregon us XVÏ aan de Belgische Natie toege kend. Ons door zijne goedheid, tot den post van Nuncius in België-bestemd hebbende, sprak hij ons in breede trekken, in prachtige woorden, van dit Volk, het noe mende een geslacht van zeer dappere en zeer gods dienstige lieden, wiens geloof en lielde voor den Apos telijken Stoel, even als voor zijne Prinsen, klaarblij kelijk waren door talrijke en langdurige bewijzen. Inderdaad, niet alleen zijn deze deugden bevestigd door daadzaken van vorige tijden, maar Wij zei ven hebben ze ter plaats en door ondervinding herkend, zoo lang wij de Nunciatuur hebben bekleed; ook heeft de allerzoetste geheugenis der personen, tijden en za ken, diep in ons hert geprent, er eene bijzondere wel willendheid opgewekt en onderhouden. Daarom ver hopen wij dat de Belgen zich nimmer van de liefde en van de gehoorzaamheid der Kerk zullen verwijderen, en dat zij, standvastig in de belijdenis van 't katholiek Geloof, vol van beangstigde zorg voor de christelijke opvoeding der jeugd, zich ten allen tijde zullen weer dig toonen van hunne Ouders en Voorouders. Ziedaar, Eerbiedweerdige Broeders, hetgene Wij U hadden meè tedeelen overdezaken van Belgenland, ten einde den smaad te verstooten tegen den H. Stoel opgeworpen en zijne aangerandde weerdigheid te verdedigen. Doch, ge weet uit uw eigen, dat de te genwoordige beproevingen der Kerk zich aan de grenzen van Belgenland niet bepalen. De oorlog breidt zich veel verder uit, alsmede de schade die men de katholieke wereld wilt toebrengen; van deze kwa len nogtans, zullen Wij U voor het oogenblik niet on derhouden. Overigens,in afwachting van een betere toekomst, betaamt hét, dat wij hoog en vast den moed houden,en door eenparige smeekingen den Vader van alle Berra- hertigheid, den God van allen troost smeeken, dat hij geweerdige te vertroosten de Kerk, zijne Bruid, met zooveel rampen omgeven, met zooveel bezorgdheden beiaden en dat Hij, de golven en de baren stillende, haar brenge tot de zoolang verwachtte rust. Het is niet alleen uit oorzaak der onbeduidenheid van 't ander nieuws der week, maar ook om rede van haar innerlijk belang, dat de Iersche omwenteling al ler aandacht op zich gevestigd houdt: onder het dub bel opzicht van de gewichtigheid der eisschen in de oproerige meetingen uitgedrukt en van de uitbreidin gen welke die meetingen zoowel in Engeland dan in Ierland nemen, zijn die zaken zekerlijk niet gerust stellend, gelijk hetengelsch goevernement het schijnt te beduiden. Verders loopt de oproer kalm af,en men moet zich wel wachten hem volgens de gedachten ons uit Frankrijk, alwaar al de omwentelingen walgelijk en barbaarsch zijn geweest, overgewaaid, te beoor- deelen en te schandvlekken. Het nieuws over den Oosten,zoohetnieuws mag genoemd worden,bestaatuit eene lange reeks vraag punten: zal de Porte trouwer blijven aan hare belof ten dan aan hare bedreigingen? Zal Dulcigno aan Montenegro, ja of neen, worden afgestaan? zal Grie kenland met Turkije in 't strijdperk trekken? In een woord, de natuurlijke apathie en lichtzinnigheid dier volkeren, en de verwikkeling der zaken, doet voor zien dat langen tijd nog zal verloopen, vooraleer die kwestie eene beslissende oplossing zal krijgen. De duitsche dagbladeren bouden zich ernstig bezig met de aanstaande samenkomsten die zouden plaats grijpen tusschen Bismarck en Cardinaal Howard, af gezant van 't Vatikaan, ten einde aan de oolitiko- kerkelijke kwestie eene oplossing te geven. De toe stand tusschen Italië en Frankrijk, blijft gespannen. Verscheide Italiaansche gazetten schrijven zelfs dat 't gouvernement zich tot eenen oorlog met Frankrijk bereid moet houden. Het is onmogelijk te weten voor hoeveel het ministerie aan die gedachten deel neemt, maar zeker is het. dat door Italiëalle middels gebruikt worden om de colonies van Frankrijk tegen dit land in opstand te brengen. In 't vervolg, rond alle kiezingen, zullen er Meetingen gehouden worden voor d'afschaffing der bloedwet en voor 't Vrijwilligers Leger. Verschelde Katholieken van Brussel geven slechte voorbeelden -. als M. Lammens zijn verklaring doet voor 't Vrij Onderwijs, een verkla ring die menige andere Representanten en Senateurs reeds gedaan hebben in groote volksvergaderingen, als er geschreven en gewerkt wordt voor't Vrijwilligers- Leger: Ha, zeggen die brusselsche katholieken, uw ge dacht is allerbest,'t is volgens recht en waarheid, maar't is te vroeg, wij moeten gematigd zijn, en patiti patata... Die Brusselsche Katholieken zien hoever zij met hun flauwe politiek in hunne stad en in hun ar rondissement ten achteren gaan. Als een rede tegen de afschaffing van 't staats-onderwijs, schreef de Journal de Bruxelles, dat dit niet zou kunnen gebeuren, zonder groote opspraak en oploop van de geuzerij. Zoo wordt er altijd'gestreden, zoo komen en verdwij nen de Katholieke Ministeriën zonder dat er iets wordt verricht! zoo worden die katholieken in doeken gelegd en in slaap gewiegd Maar dezen keer zal er anders ge handeld worden; er staan hoofdbelangen op 't spel 't is leven of dood voor de katholieken. Ten andereu, do Kie zers hebben hierin te klaar hunne meening uitgedrukt, dat er nog een oogenblik kan geaarzeld worden. i~( 19* Vervolg. Terwijl doctor Edward en de Syberiaansche aan 't raadscheren waren, lag de arme gravinne buiten kennis op hare kamer en werd van haar volk met de teederste liefde omringdwant ze was bemind door al de dienstboden, wegens haren staat van oudcrlooze dochter en hare goede behandeling. Ja, die dochter werd geëerd en geacht als een koninginne, en misleid door deze vuige vrijdenkster van gou vernante, was zij zoover gekomen van vrijdenkster te worden en moordenaresse van haar eigen bloed, van den Keizer die haren wel doener was. Zoo verzinkt iemand en wordt hij ongelukkig, die van zijn christelijke plichten afwijktwel is waar, Rusland heelt een schismatieke Religie, maar deze Religie heeft nog genoeg van den waren Godsdienst behouden, om den mensch tot deftige plichtkwij ting aan te zetten. Wat moest er in 't hert der ongelukkige omgaan want, dikwijls, al£ 't lichaam stijf en in bezwijming ligt, de ziel leeft voort en denkt hoe moest Fedora met smart denken op haren broeder, van wiens lijk zij kwam afgerukt te worden, op den Keizer wiens doodsvonnis zij onderteekend had! Ach, niemand, koning ol keizer, kan aan die knaging ontsnappen die knaging is de voorbode van Gods eeuwige rechtveerdigheid. Rond den morgend kwam de geneesheer terug hij vond de zieke beter en sprak langen tijd met de Syberiaansche die, na hem, het Paleis verliet. Eenige stonden nadien, de gravinne opende haar oogen, sloeg hase blikken rond, bezag hare voedstermoeder met eene onbeschrij felijke wanhoop en borst los in gesnik en getraan. Paulowna, ach Paulowna, zuchtte ze, is ze weg Wie, mijn allerliefste och, wees toch gerust; ons ongeluk is groot, maar moest gij komen ziek te worden! En ge vraagt of ze weg is, wie De gouvernante Ja, die vrijdenkster is den huize uit; mocht zij er nooit den voet gezet hebben want een vrijdenkster is tot alle misdaden in staat. De Gravinne, tot nu toe verblind geweest in Nadia, bad nu alles rijpelijk overwogen en in hare raadgevingen de oorzaak gezien van haar ongeluk; daarbij, ze kon uit haar gedacht niet krijgen dat de vrouwenstem die zij in het Komitë gehoord had, de stem was der Syberiaansche. Door de smart neergedrukt, had zij een sterk besluit genomen en zocht nu de middelen om het uit te voeren. Zij wist dat de moord des keizers besloten was. Dit schelmstuk wilde zij beletten, kost wat kost. Paulowna, sprak zij, wilt gij dat ik geneze Och, allerhelste, mijn leven en bloed is voor u, ik zou.... Welnu, beloolt te doen, wat ik vraag. Alles, ik beloof en zweer.... De zaak is zeer eenvoudig; ge moet eenen brief naar de Post dragen, zonder dat iemand het weet. 1 Ja, ja, 'k zal 't doen. Naar de groote Post. Ik zelf zal naar de groote Post gaan. Er hangt veel van afniemand mag weten dat ik dien brief geschreven heb, of dat hij door u in den Post werd gebracht Haal mij nu schrijfgerief. De brave dienstmeid haalde het gevraagde, hielp de zieke recht, de gravinne schreei niet éen maar twee brieven Hoort, zegde zij, deze brieven sluitende en behandigende, er zijn schrikkelijke zaken op handen; een moordenaar wapent zich op dees oogenblik, om den keizer te vermoorden.... Vraag niet hoe ik dit weet, zeg het aan niemandmaar de zaak is zeker en onher roepelijk vastgesteld; deze brieven zijn voorden keizer in persoon en voor depolicie; 'tis nu den 12 april; den 14 april, moet keizer Alexander sterven, als wij hem bijtijds niet verwittigen... Draag deze brieven naar den post, voormiddag; en terugkeerende, als er iemand aan mijn bed is, zeg alleenlijk ik breng u warmen wijn dit zal voor mij bedieden de brieven zijn besteld. Zult ge dat doen? Wees gerustuwe begeerte zal stiptelijk volbracht worden rust nu maar, want dit schrijven zal 11 vermoeid hebben. De gravinne sloot de oogen en wilde eenige rust nemen maar 't was onmogelijk; wel is waar, voelde zij reeds eene zekere verlich ting door 't goed werk dat zij kwam te doen want zoo is het men schelijk hert gelegen zelfs groote booswichten, bij het eerste stapje dat zij terugzetten naar den weg der deugd en der eerlijkheid, ze voelen in hun hert eene tevredenheid en eene aanmoediging, zij zien een kleine schaduwe van den vrede des herten, die 't eenigste waar geluk op deze wereld is. De Gravinne lag in dezen toestand, doch haarlijden was nog zoo grouwelijk zwaar ze zag nog altijd haar handteeken onder dit doodvonnis: ze zag haar broeder Maxi- mus voor't Komité verschijnen, zij hoorde hem spreken, ze zag hem verwijderen en naar zijne dood loopen. Dan verschenen haar de schimmen harer ouders, harer teedere moeder die met gram schap uitriep: Is't alzoo dat gij uw eenige broeder bemint! gij, gij ontaard kind gij brengt hem naar zijn v.reede dood!... Ach. wie zal 't lijden der gravinne afmalen? wie zal beschrijven hoe spijt en knaging haar hert aangrepen en folterdenv hoe zij op darmen der Wanhoop werd geslingerd over d'afgrondenvan haar misdadig leven, over de gevolgen van hare booze aanslagen. Leert hieruit, men schen, van de vleiers en de slechte gezelschappen te vluchtenleert hieruit hoe de Geheime Genootschappen de lamiliën in druk en verdriet brengen; en vergeet niet dat het Liberalismus op dezelfde arglistige wijze, als het Nihilismus, ingang zoekt in huizen en her ten, om nadien, gelijk een helsche slang. '1 hertebloed uit te zuigen dergenen, door haar verleid en bedrogen. XVII. 14 APRIL. De tijding der moord op graaf Maximus en de krankzinnigheid zijner zuster had te St Petersburg een groote opschudding verwekt, niet alleen bij de hooge nobele klas, in welke de vermoordde en zijne zuster dagelijks te zien waren, maar ook bij 't ander volk van St Petersburg. De officier der Keizerlijke Lijfwacht was vermoord door de Nihilisten het schrift, met eenen ponjaard in de schouders geplant, liet desaangaande geenen twijfel over. De grafelijke Familie was zeer geacht en wel gezien; ook zag men 's morgends na de misdaad, een gedurige toeloop naar het huis 't waren eêlmans en burgers, funktionnarissen van alle slach. die hunne deelneming in de droefheid der Familie kwamen betuigen; in zulke gelegenheid is het de gewoonte der groote Russische hui zen, dat men zijnen naam op eenen register komt schrijven. Zelfs was een Kamerling van 't Hoi, in grooten uniform, namens Zijne Majesteit den Keizer, komen vragen hoe de zieke het stelde en had aan de Syberiaansche de innige deelneming van den Keizer en van de Keizerin uitgedrukt. De Syberiaansche ontving deze boodschap met een vaderlandsche fierheid, want zij in 't openbaar wilde doorgaan, als den Keizer vas- telijk aangekleefd De vermoordde officier werd aanzien als gestorven, slachtoffer van zijne plichtzijn lijkdienst was allerplechtigst de straten en mark ten slikten van t volk; de groote beuken der kerk vanSt Isaak blon ken en schitterden van de rijkgekleedde groothertogen, generaals, officiers der Kroon, Afgeveerdigden van al de Regimenten, die er in het Land en het Leger vertegenwoordigden. Intusschentijd bleef de Policie niet werkeloos; in de nabijheid der plaats waar 't lijk gevonden was, werden al d'huizen zorgvuldiglijk onderzocht. Maar't had dien nacht sterk gesneeuwd alle sporen van voetstappen waren verdwenen, behalve eenige rond dc oude gieterij; men doorzocht deze plaats; de kachel, nog warm zijnde, duidde aan dat daar de plaats der vereeniging was geweestdoch men had wel na te zoeken wie 's avonds te voren langs dien kant was geweestmen had schoon langs alle kanten geheime schildwach ten te zenden, de geburen tondervragen en op de pijnbanktc leggen, NIETS, volstrekt niets werd ontdekt. Van de dienstboden des grafelijken huizes was ook niets te verne men gravinne Fedora was laat in den avond thuis gekomen maar op bevel der Docteurs mocht niemand hare rust stooren, mocht niemand hare kamer binnentreden, tenzij de gouvernante en de brave voedstervrouw Paulowna. 't Ging van mond tot mond, dat de gravinne Fedora, op het lijk haars broeders vallende, zich als Nihiliste had verklaard en de oor zaak zijner dood; maar deze zelfsbeschuldiging scheen zoo dwaas, zoo onmogelijk dat niemand er gelooi aan hechtte, dat zelfs de poli cie er niets anders in zag, dan de gevolgen eener grouwelijke droef heid, de schokking eener diep gemartelde ziel, de gevolgen eener plotselinge ijlhootdigheid. Sedert hare groote krisis lag Fedora in eene pijnlijke verlamming geslagen zij gebaarde van te slapen, telkens dat de Syberiaansche op haar kamer wasmaar in deszelfs afwezigheid klapte zij met Paulowna, en schreef nog twee brieven, welke de brave vrouw in 't grootste geheim aan den Post bestelde! De ongelukkige gravinne bracht angstige uren over, in deze groote eenzaamheid, tot welke de Geneesheer haar veroordeeld had, in schijn voor hare gezondheid, maar inderdaad, opdat zij geen hinder- aal zou geworden zijn voor de moord des Keizers, 't Vervolgt).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1880 | | pagina 1