Het Vrijwilligirs-Leger.
tie Schelmstukken der Mliilisten.
12
Zondag 20 Maart 1881.
Twee-en- Twintigste Jaargang
©oösötenst, - öaöcrlanö, - Urijljaö,
De Moord.
Benoeming van den Opvolger.
Alexander II
en Alexander ill.
1830.
Niemand Gedwongen Soldaat.
Antwerpen.
30,000 Man meer.
Bureel Achterstraat.
Gewoone Annoncem 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Kladzijde 50 centiemen
den regel, Berichten onder't Nieuws, 1 frank den kleinen regel
HET LAND
\SS,
5 £r.'s jaars, voora bet. Inschrijvingen worden op alle tijd
stippen genomen rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
VAN ALLS'!
De Keizer Vermoord 2 Kozakken dood
12 gekwetst
Een Opvolger benoemd;
in massa.
Ziedaar het groot nieuws welke deze week g'heel
de wereld heelt bezig gehouden
Zondag nacht en maandag morgend liep 't onze
ker bericht
De Keizer van Rusland is doodgeschoten.
Het werd bevestigd, de omstandigheden worden
medegedeeld, en eindelijk is de kreupelen Bode ons
al de bijzonderheden van die wreede gebeurtenis ko
men verhalen:
't Was zondag, rond half twee ure, dat de Czaar
of Keizer Alexander II, in gesloten, met staal besla
gen rijtuig, naar zijn winterpaleis reed; hij was zijne
tante de groothertogin Katarina gaan bezoeken en
keerde met zijn gevolg van kozakken en policieagen-
ten, terug naar zijn Paleis.
Nabij het park van Grootvorst Michael ontplofte
eensklaps een bom onder het keizerlijk rijtuig een
hevige schok; maar 't rijtuig is ongehinderd.
De Keizer stapt er uit, roepende: Weihoe! nog de
Nihilisten! Chto takuje Opinj Nihilisty
Hij stapt uit, zeggen wij, ondanks het roepen van
zijn koetsiers, en hij ziet daar 2 soldaten dood liggen
en 8 min of meer gekwetst.
Terwijl 1 ii zijn oogen rondslaat, heft een persoon
uit 't volk, 'ne jongeling met een zwart pelsen man
tel omhangen, hij heft den arm ©p, werpt iets naar
den keizer, de gióólte van een meloen; die bom
springt met een onlzachhjk lav ijl in stukken de
Keizer valt; men ziet niets dan rook, waariusschen
bloed; men- hoort Alexander II roepen: Menja
oubili! Ik ben dood! Men hoort de ruiten aan den
anderen kant van 't kanaal brekenmen hoort ge
kerm van menigen
De rook gaat op, en men ziet den Keizer daar lig
gen, badende in zijn bloed, den chako van het
hoo'ld, 't wezen vol bloed, het lijf, de beenen vol
bloed; hij kan niet opstaan zijn twee beenen han
gen maar met de pezen aan zijn lijf; hij ziet nogeens
rond en valt in bezwijming, in d'handen van den
Grootmeester der Policie en ander Generaals, te
aijner hulp gesneld.
Men neemt hem op, men legt hem op een slede,
men voert hem naar huis; alle Docteurs worden bij
geroepen; doch niets kan helpen, en rond halt vier
verneemt de menigte die rond 't Paleis geschaard
blijft, dat de Czaar Alexander 11door een schelm
stuk, van den lijst der levenden is geschaft.
De Keizer was dood.
De juiste berichten zeggen dat hij niet meer tot
zijn kennis is gekomen.
Zoo veidwijnt Alexander II van 't wereldtooneel,
inden ouderdom van 62 jaren.
God alleen weet, wat die mensch heeft afgezien,
sedert den tijd dat de Nihilisten de jacht op zijn le
ven hebben begonnen. Hij had rust, noch bij dage
noch bij nachte; zelfs in zijn Paleis zag hij angstig
en bedrukt rond; hij kende geen vrienden meer uit
vijanden.
Een moord is altijd afschuwelijk, en ge ziet, acht
bare Lezers, dat niet de Polakken, niet de katholieke
Russen, den kerkvervolger hebben getroffen; maar
van zijn eigen volk; menschen zonder Religie, leden
van den eersten graad der Volks-Vrijmetselarij.
Zooara de Keizer in lijken lag,en in 't vooruitzicht
eener Revolutie,hebben de Staatsmannen den Czare-
witsch Alexander doen komen, hem als Keizer uitge
roepen en in de kasernsdoor de troepen doen erkennen-
Alexander 111 heeft op 't lijk zijns vaders gezworen
van de Revolutie te bestrijden; maar den eersten dag
van zijn keizersschap zijn hem reeds doodsbedreigin
gen gedaan, door de Nihilisten,die ook zondagavond,
een menigte schriften hebben verspreid.
Men mag alles niet gelooven, wat de gazetten der
Nihilisten schrijven, want deze hebben als politiek
van hunne akten te vergrooten en als iets bovenna
tuurlijk uit te geven; maai 't is altijd zeker dat Rus
land tot in zijn hert, dooreten is van Nihilismus
altijd zeker dat dit Land t©t een groote omwenteling
gaai; altijd zeker,dat het stelsel van denKeiztr Paus,
(en dikwijls welke Keizerdat bet een htidensche
barbaarsche zaak is.
Alexander II, die nu reeds onder d'aarde ligt en
gebalsemd, was van't jaar 1818,werd Keizerin i855,
verloor korts nadien den slag van Krimée, en maakte
zich in 1862 en in 1866 op een droeve wijze vermaard
door de demping met vuur en bloed van den opssand
in Polen; van 1862 tot 1867 ligt er op de Regeering
van Alexander 11 een onuitwischbare bloedvek.
Alexander II was t kozijntje van den Wilemschen
Pruis en bewees hem in 1865 en in 1870 groote
diensten, als Pruisen Oostenrijk en Frankrijk over
won. Nogtans, zeggen de Franschmans dat hij in
1875 een oorlog van Pruisen legen Frankrijk heelt
belet.
In 1878 heelt Alexander II den Turk overwonnen,
niet zonder groote moeielijkheden en gevaren.
Als overwinnaar teruggekeerd, viel hij onder den
doodelijken haat der Nihilisten, die in 1879 tn in
1880 verschelde aanslagen op zijn leven deden in
Dec. 1879 vloog nabij Moscou een zijner treins in
de lucht en in lebiuari 1880 sprong de eetzaal var
zijn winterpaleis in de lucht, hij ontsnapte gelukkig-
lijk; maar 5o mannen zijner wachtwaren gekwetst.
Van 18781011881 is zijn leven een marielie ge
weest; dikwijls ontving hij naamloozc brieven, die
hem de vermoording aankondigden nu had hij een
weinig rust genoten, en ge ziet wat er op gevolgd is.
Zijn tweede zoon Alexander III, de oudste is ge
storven, zijn tweede zoon en opvolger is van 't jaar
1845 en in 1866 getrouwd met een prinses van De
nemarken, waaruit volgt dat het steekt tusschen hem
en zijn menonkel van Pruisen. In Rusland is het
opentijk geweten dat hij meer Fransch-dan Prüisch-
gezind is en dat in den oorlog in 1870, ai zijn wen-
schen voor Frankrijk waren. Als groothertog w^s hij
TEGEN de beteugeling door de wapens cn YGGIX.
vriendelijke toegevendheid; zal hij als Gzar deze
gedachten behouden? Zal de moord op zijn vader
hem niet verbitterd hebben? De politiek van een land
doet dikwijls de persoonlijke voorbelde zwijgen.
In alle geval, hij treedt op den troon, in droeve
en sombere dagen, 't is hetgeen hij dijnsdag zegde,
toen de itaf der Generaals hem naar 't Staais-Palcis
bracht, om er den eed te ontvangen: God geve,
zegde hij al weenende, dat mijn zoon op zulke wijze
den troon van 't H. Rusland niet beklimme! Ja,
ze noemen dat, het H. Rusland. Iwan,de wreedaard
die alle dagen bloed moest zien, noemde ook Rus
land het heilige Rusland!...
Ondertusschen, de wenschen van 't Publiek zijn
zeker niet voor de Nihilisten-Moordenaars maar
ze zijn voor Recht en Vrijheid; ze zijn, omdat de
Vorsten zouden ophouden van hand in hand te gaan,
met die goddelooze Vrijmetselarij, welke hare man
nen naar de slachtbank brengt ze zijn, voor de
herstelling van Polen en voor T eindigen van alle
'erdrukking.
Eendracht maakt macht; de Belgen hebben dat
meermaals bewezen,zij zucblten tot in 1830onder den
dwang en de slavernij van Wihem 1, en zij zegden
tot maikanderen: liet juk wordt onverdragelijk, wij
moeten eene oveieenkomst maken en d'handen ineen
slaan!
D'overeenkomst wierd vastgesteld tusschen katho
lieken en liberalen, en men maakte de Grondwet.
Er was dan eendracht, vriendschap en vreugd in het
Land.
Eet gebeurt dat er onder de beste vrienden en huis
gezinnen al eens gekiakeeld en gepronkt wordt; zoo
geal bet ook somtijds in do Koningrijken onder de
Voikeieu, maar dat krakeeleu en pronken mag niet
eeuwig duren; er moet een einde aan komen; want
uit verdeeldheid volgt ondergang.
Al te lang hebben de Belgen m twist en in vijand
schap geleehl; hel is hoog tijd dalaile eerlijke, onaf
hankelijke en wijze lieden die hun Vaderland nog
beminnen, liet zij katholieken, hetzij libeialen weer
d handen ineen slaan en de overeenkomst van 1830
vernieuwen.
Katholieke en liberale Ministers en Weigevers
liebben groole misslagen begaan, die misslageu moe
ien openlijk .en rechtzinnig beleden worden. Al de
gekrenkte vrijheden moeten teenemaal hersteld en de
gouvernementele macht verminderd worden.
Het Volk moet zich zeiven bestieren, onderwijzen
en opvoeden; hieioin moeien de steden, dorpen en
gemeenten liet recht hebben gelijk in de jaren dertig,
van hunne Burgemeesters en Schepenen te benoe
men. Onderwijs, Godsdienst, Drukpers, Genootschap
pen moeten vrij zijn; geene hatelijke moeialerijen,
geene verachtelijke bairklieverijen, geene volkster-
gende iukwisilien mogen blijven bestaan; alle ouders,
ai men en rijken, moeien op redelijke wijze in bun
huis en vooral over hunne kinderkens mogen meester
zijn.
Het wordt hoog lijd dat de Belgen rechtveerdig,
onpartijdig, gespaarzaam en vaderlijk bestierd wor
den.
De Koning moet de Jaren Dertig indachtig zijn, de
Grondwet altijd voor oogen hebben en ze voigens de
letter en den geest helpen uitvoeren, bij moet de Va
der zijn van zijn Volk, hij mag gelijk wijze en deugd
zame ouders, geene lieve kinders maken.
.-. De Vrijmetsers hebben drij machtige middels
om het Volk te bederven, te weten: degevangenissen,
de kaserns en de geuzescholen.
Menige geuzenmeesters trekken geld in overvloed
om leegganger te loopen en grooten neer te spelen;
menige bedienden zijn overlast van werk en trekken
nauwelijks genoeg urn te kunnen leven.
Het leger en het geuzenonderwijs kost jaarlijks
ai over de-2.0 ir. per persoon, over de 100 Ir. per
iiuishoutlen eu over de- &),0üü fr.-jper duizend inwo«
ii'
«aj - vv. 1 JoctTCTac Wv>; Jen
geloochend en testamenten gebroken; Sire zwijgt en
laat dil gebeuren; wat zal Sire Zeggen en doen als er
zal gesproken worden van zijn pfcn?ioen op een half
miliioen per jaar te stellen?
Volgens de Godsdienstige Week zal er welhaast
niet eene parochie zijn in Vlaanderen zonder eene
katholieke en Vrije School. Te Lemberge ontbreekt
geen geld: 't wordt overal gezegd, maar men is toch
nog aan 't bouwen niet.
Jantje de plakker beeft zijnen tijd gehad, bij is
verdwenen; zoo zal't ook gaan met de Gommissairs
en dlnkwisiteurs.
opentrokken, hun huist toonden eu tot de zendelingen
van Keizer Alexander riepen Ons doodschieten,
moogt gij, maar ons Geloof verzaken, u ons kinders
leveren, dat doen wij niet!.. Het bloed en leven van
een brave ambachtsman oi landbouwer zijn zoo kos
telijk, ais't blotd van 't Keizer of Koning.... Voor
alle zonden is er vergiffenis; de Keizer van Rusland
bad nu een dekreet geteekend dat de Keligieverdruk-
king ten deele afschaft; moge de Almachtige hem ge
nadig en hermhertig wezen! De heeien Burge
meesters en Schepenen moeten langs om meer de
knechten en slaven worden van de Gouverneurs en
Commissarissen. Wij zuilen daar op tijd en stond
wijdloopig over handelen. De President Guiilery
der Kamer stond sedert eenigen tijd bij degeuzerij op
't zwart hladje, omdat nij niet üokachtig genoeg was;
zijn vonnis was geteekend; en wie weet of minister
F'rère niet expresselijk zijn verontweerdiging tegen
M. Woeste lieeit getoond De Kamer is nog zon
der President; ei is niet veel keus, onder t liberaal;
ze spreken van Bara, en zelfs van Janson; dan zou de
Kamer zeer vroeg moeten zetelen. Te L., is 'ne
nieuwe Chevalier benoemd, waarschijnlijk omdat
het grootendeeis door hem is, dat d'oüicieele school
eenige leerlingen heeft. Wij gaan terugkeeren tot
diep m t Oud Testament, voor wat de kruisiging be
treft. TeTemsche, in 't Park van M. den Senator
Janssens, stond, maandag al, een kastanjeboom in
zijn bladeren;te Temsche diaagt Peer Van Humbeeck
op zijn karkasse een simpel Dendei mondenaai ken en
't is er ai meè. Joden en Vrijmetsers hebben te
Parijs verbroederd. De vrij metser Gobiet, repre
sentant benoemd dooi de Brusselsche kiekens, heelt
in de Kamer gereklameerd, omdat de Prisonnier der
schooi van Vleckem, (want onderwijzer kan hij niet
zijn, zondereen enkele scholier te hébben), omdat die
prisonnier van de boeren geen klavers kreeg... Toe,
nel hebbers, moeten de mai chesses niet komen, om de
klavers uit de boerenhoven te halen Ze spreken
van een wreede meeting der Socialisten te Gent, al
waar men rond 't hoold der moordenaars bloemen
heelt getrest en doodsbedreigingen uitgesproken tegen
al de Vorsten en Potentaten... Ge ziet wat er ge
wordt van een Volk zonder Religie; een arme Geus,
Vrijdenker ol Solidair wordt Revollutionnair, wordt
ongedierte dat schrikkelijk bijl... Dat volgt gelijk de
pijn op den slag.
MAATSCHAPPIJ
LOOPEINDE NIEUWS. - Iedereen spreekt over
moord op Keizer Alexander; zonder de moord' te ver-
schoonen, zijn er weinige die groot medelijden heb
ben voor den Vorst; men berionere zich de talrijke
Poolsclie grijsaards, vrouwen en dochters,blootsvoets
naar Syberië geleid en met lanssteken voortgedreven;
men denkt op de Poolscke boeren die hun kleèren
MEDEBURGERS,
Nog zijn de Oorlogslasten niet drukkend genoeg, j
Neg is het niet voldoende, in de oogen onzer Besiuur-
ders, dat de Bloem onzer Jongelingschap jaarlijks als
Dastveenaar de Kazernen gedreven wordt; niet genoeg
dat in ons onzijdig België het beste deel onzer inkomsten
aan het Soldatenspol opgeofferd; niet genoeg dat Hon-
i!o! dnn Miljoenen zijn weggesmeten aan Forten en Ka-
sueeieri; die, gisteren gebouwd, vandaag reeds 'worden
afgekeurd, om door nieuwe, even kostelijke vodden, te
worden vervangen.
Neen! dat alles is niet genoeg.
Zij willen meer hebben. En meer, veel meer gaan zij
nemen.
Een Reserve-Leger willen ze; een Reserve-Leger van
dertig duizend man, buiten het reeds bestaande Leger,
tegen hetwelk wij met ieder eerlijk hartreods zoo her
haaldelijk verzet hebben ingebracht.
Zoo worden onze klachten beantwoord, zeo onze grie
ven hersteld.
Dertig duizend man, die men acht jaar achtereen van
hnnne bezigheden zal afhalen om ze naar het kamp te
jagen.
Dat wil men en dat hoopt men door te drijven.
De Minister van Oorlog beeft het in de Kamerzitting
van 10 dezer verxlaard: de ontwerpen zijn gereed; nog
(Zie tweede bladzijde, eerste kolom).
(16 Vervolg).
XVI. SCHURK TOT HET UITERSTE.
Hoe zoudr gij het aan boord leggen? vroeg de cipier der ge
vangenis te Berlijn, aan den Doctor-Nihilist.
Hoe ik het zou aan boord leggen? Wel, goede man, heel
eenvoudig. Ten 12 ure hebt gij de ronde
Ja, te middernacht.
Welnu, ik grijp uvast, wij worstelen, ik verscheur uw klee
deren; ik bind u vast en steek u een prop in den mond, en....
Gij ontsnapt met mijn sleutels
Zooals gij zegt maar eerst en vooral tel ik u 20,000 marken
af, in bankbriefkes welke gij gemakkelijk kunt verbergen... Is de
koop toegeslagen? zult gij doen wat ik u vraag
Men hoorde in de cel een handgeplak; 't was de cipier die het
akkoord bevestigde.
Nog iets, zegde de Doctor, vooraleer gij henengaat: een klei
nigheid; van hier weggaande, met den nacht zal ik al mijn krach
ten noodig hebben; wil uzoo goed zijn bij een apotheker de vol
gende flesch te halen? 't is een versterkingssap, dat mij zeer wel zal
komen. Waarom niet
Dus, tot dezen nacht, en onthoudt het wel: wilt ge mij later
in Frankrijk of Engeland vervoegen, ik maak u rijk voor uw leven.
Te middernacht kwam de bewaker zijn ronde doen hij stelde
een flesch op tafel; de Nihilist telde hem bankbriefjes tot de weerde
van 20.000 marken; de cipier raapte ze op, en verborg dien schat
in zijn botten; dan liet hij zich over aan den doctor, die hem de
kleederen verscheurde, een prop in den mond stak,vast aan zijn bed
bond, de sleutels nam en.... vertrok, zult gij peizen,geachte Lezer.
Neen, hij wilde schelm ziin tot het einde in plaats van weg te
gaan, nam hij de flesch, ontstopte ze, en bracht het sterke vocht
onder de neusgaten van den cipier, die vastgebonden zijnde, geen
wederstand kon doen. Op min tijds dan éen minuut had de chlo
roform zijn uitwerksel gedaan en de cipier lag daar, 't hoofd op de
borst, in eenen vasten slaap: Ha, dacht de Nihilist, gij, Pruis,
zult met mijn geld niet zwieren; hier de bankbrieven terug; ik heb
er waarachtig niet te veel; hij trok hem de botten uit, nam er de
bankbriefkes uit, sloot de deur met dobbel slot, ging stout en on
versaagd, zijn sleutels doende rammelen, de schildwachten voorbij
en geraakte buiten 't gevang, zonder door iemand aangesproken te
worden. Een halve uur nadien was hij buiten Berlijn en om zeker
te ontsnappen, besloot hij naar een naburige statie te gaan, daar
een kaartje te nemen voor Frankrijk, en een ander te doen vragen
voor Beieren, langs waar hij gemakkelijk Italië hoopte te bereiken.
In Italië zou hij wel bescherming vinden onder de Carbonari's,tegen
welke 't Gouvernement van koning Humbert geen strenge maatre
gels durtt nemen. Een meesterlijk plan, gelijk ge ziet.
Honderd kansen tegen éene, van te ontsnappen.
Maar de-gierigheid bedriegt dikwijls de wijsheid.
En hier was dit weêral 'i geval. De schandige diefstal van -den
Nihilist op zijnen medeplichtige moest het verraad eenige uren
vroeger doen ontdekken. Toen de cipier rond 3 ure 's morgends
wakker werd, bemerkte hij aanstonds dat hij bedrogen en bestolen
was; zijn botten waren opengesneden en al de bankbrielkes ver
dwenen." De Pruis schoot in een ijselijke gramschap zijn oogen
puilden bijna uit zijnen kop; maar spreken of roepen kon hij met
de mondprop was als een stalen poort voor zijn keel.Niet konnende
roepen, begon hij uit al zijn kracht en macht aan het bed te schud
den, totdat eindelijk de nachtwakers zijn gerucht hoorden, dat zij
malkander verwittigden en dat verscheide oversten des gevangs
kwamen toegesneld.
Niemand dacht iets anders of de Rus-Nihilist,wanhopig over zijne
uitlevering, maakte daar dit leven van al d helsche duivels. Maar
de deur der cel was vast; de sleutels vond men met t was een
zwaar eikene deur, die met bijlslagen moest opengekapt worden.
Wacht, Rus riep de onder directeur van 't gevang; men zal
u gaan betalen voor uw nachtlawijt.
En de bewakers hielden reeds de revolvers gereed, want zij zeker
waren dat daar een bloedig wanhopig gevecht ging plaats grijpen.
Verbeeldt u hunne verbazing, als ze daar niemand vonden als
hun ongelukkige kameraad, d'handen vol bloed, de kleêren ver
scheurd,'t wezen getrokken van de pijn, een dof geratel uitbra
kende en zich wringende, gelijk 'ne paling op de panne.
Al de Pruismans stonden daar, als levende vraagteekens
Wat is hier gebeurd
En nadat de prop uit zijnen mond was, begon hij met woede en
razernij té vertellen, dat eenige uren te voren, toen hij in de
cel kwam, de gevangene zich op hem had geworpen, hem op
zijn bed geworpen, daar verstikt had, met een sterk vocht, hoe
dat hij in bewijming was gevallen en sedert niets meer wist van het
gebeurde, als hetgeen iedereen kon bestatigen: de Nihilist had zijn
sleutels genomen, zijn revolver, had hem berooid van zijn weinige
geld, en was daarmee op de vlucht gegaan.
Niemand twijfelde aan 't verhaal van den bewaker; ten anderen,
de bewijzen waren er, tastbare bewijzen voor al degenen die niet
weten wat wij komen te verhalen. Er was een sterke reuk in de cel;
de bewaker was gebonden, mishandeld, bestolen; hij werd losge
maakt en aanstonds trokken er eenigen naar den directeur derpolicie.
Of hij vergramd was! of hij in een valsche positie ging komen bij
den gezant van Rusland! zonder twijfel zou deze hem beschuldigen,
ten alderminste van groote nalatigheid in het doen-bewaken der
gevangenen. Aanstonds werden gendarms en agenten te been ge
bracht; er werd in de Policiebureelen geschreven en gewreven de
koerriers vliegen naar de statiën en telegralbureelen: naar al d'om-
liggende plaatsen werd't signalement van den Doctor-Nihilist ge
zonden, met de strengste bevelen van de zorgvuldigste jacht te be
ginnen. Ten 7 ure kwam er een bericht te Berlijn dat de Nihilist
gezien was te Stettin; korts nadien, dat hij aangehouden was en
vertransporteerd werd naar Berlijn. Er ging een hoera op onder
de policieagenten; en inderdaad, rond den middag, als 't convoi te
Berlijn stond, stapte er tusschen 4 gendarms een ongelukkige uit
en werd naar't Policiebureel gebracht: Ezels, schweinen, bromde
de chef der Policie, als hij den man ondervraagd hadin plaats van
den Nihilist, hebt gij aangehouden,
Hoe! is het den Nihilist niet
Neen, honterttauzent kartoffels! 't is een eerlijke peerdenkoo-
per die van Bromberg kwam, alwaar hij peerden geleverd had voor
den staf van Moltke !1!...
Ge kunt denken hoe de vreugd verkoelde. G'heel dien dag vond
men niets meer; doch's anderdaags telegraleerde men uit Frank
fort de aanwezigheid van den Nihilist;bijna terzelvertijde arriveerde
een depêche, dat de Nihilist gezien was geweest te Dresden.
Rusland liet weten dat Baranof in persoon onmiddelijk ging -ko
men, om den samenzweerder op te zoeken.
De Doctor-Nihilist was noch te Dresden noch te Frankfort
geweest; langs honderde omwegen, nu rechts, dan links; nu han
delsreiziger, dan negociant oi dienstknecht, nu Rus, dan Pruis, nu
arm dan rijk; listen gebruikende, gelijk een haas door de jagers ver
volgd, op zulke wijze was hij in den Oostenrijkschen Tyrol ge
raakten op hetoogenblik dat wij hem vinden, zit hij verkleed als
Engclsche dame, in een gesloten rijtuig,op weg om de gebergten
door te trekken die Oostenrijk van Italië scheiden.
Te Inspruck had hij een Socialistinne gevonden, lid der Geheime
Genootschappen, die zich verbonden had, uit louteren haat tegen
de bestaande Orde, om den Doctor-Nihilist als dienstmeid te volgen
en als taalman te dienen, want de Engelsche dame kende geen
woord Duitsch ot Italiaansch.
Zoo ging er een dag voorbij; het rijtuig reed langzaam tusschen
de Zuid-Oostenrijksche velden, zoo wellustiglijk door de Natuur
versierd en begunstigd, alwaar men reeds het voorgeborgte heeft
van den Italiaanschen hemel; geen ongeval had plaats gehad; noch
gendarms noch policieagent, noch Rosten Pruis waren bemerkt;
bijwijlen had de dienstmeid die tevens koetsier wa6, het rijtuig
stilgehouden om eenige verversching te gaan halen, en rond den
avond besloot men van te blijven vernachten in het eenzaam gele
gen dorpje Miterwols.
Men nam het avondmaal, men ging gerust slapen; de Doctor-
Nihilist, in Engelsche Mevrouw veranderd, sliep zacht en gerust,
na al de vermoeienissen en hoofdbrekingen en angstendezer dagen,
en de zon scheen reeds door de vensterruiten, als hij wakker werd.
Hij klopte om de dienstmeid te hebben. Niemand kwam; hij klopte
met meerder geweld; eindelijk, de deur ging open, maar in plaats
van de Socialistinne, in plaats van deGeuzinne, twas een Tyrolsche
dienstmeid die binnentrad. ('t Vervolgt.)
