f
(lenieenlekiezingeii.
36
Zondag 4 September 1881.
Twee-en-Twintigste «Jaargang,
-5 fr
0oösi)ienst - Ifitiierlanö, - ortfljciö.
Volksgedachten
't 0astljuts ucrgcujen.
Pt Utqtttgcn.
JAN CLÜBEER
laatste Binders -van laanderen,
Lureel, Achterstraat.
Gewoono Annoncsu: 20 cwtiemen per regel. Auuoncen op de Tweede Bladzijde
50 cant, den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel.
VAN
Algemeene redens om tegen de Liberalen
te stemmen.
October nadert;
De maand der Gemeentekiezingen;
Indien de liberalen in Aalst optreden, dan zullen
wij zooveel mogelijk de personen en iamilien van
kant laten, en onderzoeken wat die liberale Mannen
op 't Stadhuis zouden gaan verrichten, en met welke
inzichten zij er gezonden worden
Maar, om in 't algemeen te spreken, zijn er redens
die elk moeten opwekken om de liberalen uit de Ge
meentehuizen te verwijderen, met een pletterende
meerderheid?
Ja, en verscheide gewichtige redens.
Wij richten ons tot de Katholieke Burgers, Am
bachtsmans, Landbouwers en Werklieden, dan ook
tot de Vrije Liberalen, want aan degenen die verslaatd
zijn aan 't Gouvernement, die eraan vasthangen door
ne vetten trok, voor dusdanigen de waarheid schrij
ven is sneeuw gaan bakken in den oven, is water gie
ten, in een mande zonder boom.
Eerste rede om tegen de Liberalen te kiezen.
DE LIBERALEN WILLEN DE GEMEENTEVRIJHEDEN
VERNIETIGEN.
De Gemeente, de Parochie, de Stad is een tweede
Familie;
In de vroegere tijden hadden de Gemeenten bij
zondere en groote voorrechten; elke Stad was een
Koninkrijk, en deszeifs Burgers, als zij steunden op
hun recht, durfden het hoofd bieden aan Graven
Koningen en Keizers.
't Is tereere der Gemeentevrijheden dat wijteBrus-
sel, te Leuven, te Audenaarde, te Gent, t'Aalst, die
prachtige Stadhuizen zien opgerecht.
De Gemeentevrijheden zijngrootendeels vernietigd,
doch tot heden hebben de Steden en Parochiën hun
eigen bestaan, hun eigen budjets en rekeningen.
Welnu, d'hand op het hert, vrije liberaal, kunt gij
loochenen, dat het liberalismus die gemeenterechten
met bevecht, niet wilt vernietigen?
Zijn 't de liberale Ministeriën niet, die van de
Burgemeesters, Schepenen en Raadsheeren, knechten
en slaven willen maken?
Zijn 't de li bei ;.le Ministers niet, die willen meester
zijn van de Gemeentekassen, van de kassen der Hos-
picien en Armbesturen?
Hoeveel honderde Gemeenten zijn niet GEDWONGEN
geweest van groote sommen in hunne budjets te
schrijven? van kostelijke scholen te bouwen? gedwon
gen van hunne medeburgers ONNOODIG te belasten?
Wij laten bier t Onderwijs nr ->'d-
alleenlijk het punt*-dat wettig gekozene Burgemees
ters, Schepenen en Raadsheeren onder een slavernij
worden gebracht.
Liberalen, stapt toch niet lichtzinnig over deze
zaak; de roede welke gij op den rug der Katholieke
Besturen legt, zal drukken en gedrukt blijven, op
uwe eigene Besturen. Indiende zaken zoo voortgaan,
dan zal 't ambt van Gemeente Overheid, van lid der
Hospicien of Armbesturen, een verachtelijk knecht
schap worden.
Liberalen, gij weet wel dat er boven de twistende
partijen, een macht is die d'Opperheerschappij zoekt,
een Centralisatie, een Alleen heérsching; al wat die
Macht bij krijgt, ZiJ BEHOUDT HET; die Centralisatie
exploiteert de partijtwisten, om al de Rechten der
Sleden en Prochiën af te nemen.
Onder dees Minis.erie, wat zijn de Burgemeesters
nog? Staan zij niet onder d'agenten van den Staat? en
als zij iets beslissen, gaan die Agenten naar Brussel
niet, alwaar zij altijd gelijk krijgen?
Weg dus d'albrekers der Gemeenterechten!
Weg de Centralisateurs!
Leve de Vrijheid!
Want. als de Staat 't meesterschap over de Gfm en
ten zoekt, dan is het om groote sommen t. un :en
lichten, zware lasten te konnen opleggen, :n rgens
tegenstand te vinden.
Ach, Belgen, Vlamingen, verstaat toch ovc .1 ïwe
belangen en uwe weerdigheid!
Roept gelijk uwe Voorouders: RECHT ViGJHi in.
Geen slaven gekozen, maar Vrije, rechte n .::t en.
Weg alle koterie!
Als er moeten nieuwe kandidaten zijn, de bekwfe un-
ste, ieverigste en weerdigste gekozen, EN l TE
LANG UITGESTELD; op 't einde moet men 'v, rï^
nemen wat er komt, en wordt alle onderzo
gelijk.
En gij, liberalen die niet verslaafd zijt, gaan uw
gemoed. Is t waar. JA ol NEEN, dat dees !i ;e-
ra :l Ministerie het mes in d'hand heeft, om .nat
ste Gemeentevrijheden te vernietigen Is :et
dringend noodig dat er overal vrije manhaftin ie-
meentebesturen zijn. ware Belgen, die het *ade
Vlaamsche Recht durven staande houden en ver ie-
digen?
KATHOLIEKE UNIVERSITEIT. D: [bC-
raien zeggenen schrijven nu dat Mgr Nam/he,
Oud-Rector der Katholieke Universiteit, gedwoigen j
geworden is zijn ontslag te geven. Dat is eenvoAfig-
lijk leugen en laster. Om zich daarvan te ovciiuigen
is het genoeg Mgr Namêche, zijnen eer en diens1; 'ol
iën levensloop te kennen, te weten,onder andere,-Uoe
bij vijf en twintig jaren lang als Onder-Rector -t, I
Rector de Katholieke Hoogeschool op devoorzLh
ste en wijste manier bestuurd, de aoude faam b:
leering in al de vakken behouden en vergroot he ft
hare leervakken voltrokken en verm irderden hety&]
tal harer Studenten vermenigvuldigd beefthoe hoog
hij in den eerbied en genegenheid der oud- en tegiufjjj
woordige Studenten, in de achting der geiaerder.
der katholieken, geestelijke en andere, in 't aanzien
der Professoren,m 't betrouwen onzer Bisschoppen ea'
van Zijne H.den Paus stond en blijft staan Mgr N i-
mêche heeft zijn ontslag vrijwillig en uit eigen ged4 it
gevraagd, ongetwijfeld omdat hij gevoelde dat
hoogc ouderaom en de ziekelijkiicacn zijne krach-.
te veel verslapt hebben, en dat hij dacht ais Rccr
reeds diensten genoeg bewezen te hebben aan Leuv -
de Universiteit, het Land en dc Kerk,om gerust Sv.t
kostelijken pand hem toevertrouwd,in jongere kloeke
handen te mogen neerleggen en de noo.nge rust mi', j
eer te gaan genieten. Hunne Hoogw. de Bisschoppen I
de vraag van Mgr Namêche ingewilligendei -•••-
hem terzelverti'j' .J»ow!is
j...u>an...u de waardigheid Van Rectoi^.tEmeruus
geschonken Dit alleen bewijst genoeg hoe lsch het
uilgeefsei der liberalen is.
Elkeen, geleerd en ongeleerd, jong en oud, rijk
en arm, oversten of onderdanen, is heer en meester
in zijn huis of van zijne goederen... Niemand, al
ware hij den grootsien en machtigsien Koning of
Keizer der wereld,heelt recht om de Kerkfabrieken
dc Armbesturen, de Godshuizen, de emeenten of
dc Particulieren te berooven van hunne eigendom
men.... Het zijn dieven, rooverr heiligschenders,
verdrukkers van armen en wcezen, al degenen die
zulke eigendommen aanslaan en verbeuren... Zulke
soort, al ging zij van hoofd tot voet in 't goud ge
kleed, al konde zij alleman doen beven en op de
kniën vallen, zulke ecrlooze s^ort zal bij alle Vol
keren en in alle eeuwen aan den schandpilaar ge
hangen en gebrandmerkt worden.... Eerlijke e;i
treffelijke lieden, op welke er niets te zeggen valt.
mogen zich vrij en vrank overal vertoonen; zij
worden van iedereen geacht en bemind, daar rijke
gekende en machtige dieven en roovers van iedereen
veracht en vermaledijd worden.
Meest al de Gouvernementen en de groote van
de wereld hebben direct ol indirect, door toestem-
gedoogzaamheid of goedkeuring meegewerkt
om Jen H. Vader Pius IX te berooven van zijn
Staten, van zijne onafhankelijkheid, van zijne vrij
heid en van zijn tijdelijk en geestelijk gezag. Hoe
veel Keizers en Koningen zijn er nog, die sedert
deze misdaad in rust leven en gelukkig zijn Het
staat nog op geen beteren. Die met den duivel en
zijne aanhangers verkceren,diemet luizcnvolu aan
houden,verdienen dat zij van den duivel gefolterd en
t <van de luizen gebeten en opgeeten worden.
Er is onder de groote van de wereld eene booze
soort, die al durft zeggen dar de boni dei kerkfa
brieken toebehoort aan het Gouvernement Als dat
waar, rechtveerdig en eerlijk is, dan kan het nieton-
rechtveerdig zijn, als het volk zal zeggen dat de
boni (overschot) van Keizers, Koningen, edelmans
milionairs enz. ook aan het Gouvernement toebe
hoort. Men moet weten dat het volk logiek is, en
dat alleman voor de wet moet gelijk zijn.
Er is gevaar van groote ongelukken als dc kioders
met poer en vuur spelen; er is nog meer gevaar van
algemeene ongelukken en wanorders als de groote
van de wereld door hunne voorbeelden het volk
leeren bedriegen stelen en rooven.
Men hoort veel spreken van Rcvolutionnairs
Wat zij 11 eigenthjk Revolutionnairs? Dat zijn man
nen die opstaan tegen wettige macht. Welke zijn
de grootste en vcrvaarlijkste Revolutionnairs? Het
zijn deze dewelkeopenlijkcn onophoudelijk opstaan
tegen God en zijne instellingen. Waar vindt men
meest die verderfelijke soort? Niet onder het klein
volk, met onder de werklieden, niet in de koolmij
nen of op de schepen, maar men vindt de ergste
soort, meest in paleizen en onder de groote van de
wereld; gelijk het blijkt in Rusland en elders. Het
volk wordt dikwijls verleid en gebruikt om de plan
nen van dat helsch ras uit te voeren.
ment vooruitgaan, zoo zal de Katholieke Volkswil,
krachtiger als ooit, m de Wetgevende Kamers uitge-
K rl v 'e *el lloet' heeft het oordeel ziiuer
JVatnoneke Vrienden met te vree-zen.
lisS?3èvalt!ni6UWe vermalediJdin£ (lie op tLibera-
■t r e lasl die dru^t °P a' de medewerkers in
t Liberalismus!
Het Liberalismus heeft de Steden en Prochiën ver-
XKr/üi.» ft,JuizeDlle werklieden gesteld tusschen
uonger-Jijden of naar d ofüciéele scholen nun kinders
'T ;'ieeft buizende arme menscliengedwongen
ar iemand voor tGérechl moeten ver-
Be manier van Kiezen is veranderd.
De manier van Kandidaten te benoemen vergt ook een
wijziging.
Het Kiezer.--komiteit van Aalst heeft in de kiezing
van 1878 de Kandidaten doen benoemen dooreen kiezini?
onder al de Katholieken.
{:^r,jy§9fk,a'-ht op gevolgd
viel op dien Poll.
D'Eendraeht is vaster als ooit gebleven en een buiten
gewone Zegepraal is gevolgd.
ele Kiezers zijn van gevoelen dat dit voorbeeld dient
nagevolgd te worden, voor de Kiezing der Wetgevende
Kamers.
Dat voor dio Kieziug,al de Rechthebbende hun woord
zouden te zeggen hebben, over de heeren Gekozenen en
over de nieuwe Kandidaten.
Nu worden de nieuwe Kandidaten voorgesteld, aange
nomen en definitief gestemd, volgens reglement op
gemaakt door wijlen den hooggeachten lieer Dellnfaille.
Dit reglement kon goed zijn voor die jaren, alhoewel er
dikwijls, bijna aan elke nieuwe Kandidutuur, oploop,
vrees van twist en scheuring is geweest. En ware t niet
dat ons Arrondissement zoo diepgrondig Katholiek is,
meermaals zouden wij uit Kandidaturen twist hebben
zien ontstaan.
En vraarom zou men voor de Wetgevende Kieziqgen
niet doen, hetgene nuttig, ja noodzakelijk ;is geoordeeld
voor de Gemeeutekiezing?
Elk zijn rechtelk zijn Vrijheidrecht door zeegeen
vrienden of familiebelang in d'oog gehouden, enkel en
alleenelijk 't Algemeen Belang! Zoo zal ons Arrondisse-
d®M week is weèri„,uttua M moeien vei -
scaijnen, den heer Burgemeester van Ninove, omdat
hij geen paart en deel had willen nemen in de schen
ding des kerkhofs.
„YïJW hjeft ^et Diberal.smus, al de Familiën
^?eigtDland' met- Bloedwet op een ongehoorde
wyze te verzwarepya,indien er geen verzetting ware
zoudïï ?i To r. f-\rije Burgers (1), op dit oogenblik
deBelgischezonen dienstplichtig zijn, in de
brengen6 00 e JareD van Dun leven moeten ovu -
komt'l Hberalismus 1 Antwerpen de arme
zieken te verdrukken.
De Gasthuizen zelve, d'Huspitalen moeten vergeusd
worden... O gij die liberaal blijft, peist toch dat er voor
u ook eens ne moment van ziek-worden en vau ster
ven zal komen.
In Antwerpen en verscheide andere steden, waar
de liberalen aan t ho >fd zijn, z'iiebben getracht van
de Gasthuisnonnen w. g te krijgen, maar zulks onmo
gelijk zijnde, gebruik- a zij ai hunne macht om den
armen zieken Ambachtsman, ora de brave moeder der
werkmanskinderen te pijnigen en te verdrukken, 't Is
met do grootste moeite dat de Priester hij 't sterfbed
toegelaten wordt. Priester en kloosterzuster zijn bo-
spied en vervolgd; slechte gazetten mogen m de iast-
hutzen komen, goede, NIET, darme zieken moeten
paternoster en kerkboek onder de deksels stoppen
uit vrees van daarom slechter behandeld tword-w»!
ja, zelfs de Biecht op 't sterfbed wordt moeieiijkge
maakt; men zouaan de zieken en stervendendeu laat-
sten en oppersten Troost der Religiewillea ontnemen.
En de sekte, beladen met al die gruweldaden, durft
zich Liberalismus noemen!
Burgers, Landbouwers, Kiezers, Ambachtmans,
Werkvolk, wat dunkt u van zulke handelwijze?
(tl Belangrijke Nota. Quia; de Burgers die
zich tegen Je Bloedwet verzetten ei. aan w/ke men
danken moet van nog nictc- f,;.,
- 'n ".',1 die Stad is do Hoofdzetel
der Maatschappijen van 't Vrij .villuers leger; t'Ant-
werpen hebben P hoeren ïoi.- ïzencn zic.i plechtig
verbonden van de Loting te bestrijden; ach, indien
dit voorbeeld manhaftig wierd nagevolgd, er zou geen
twijfel of aarzeling bestaan; heteersm Katholiek Mi
nisterie zou op zijn Program hebben: Afschaffing der
Bloedwet..., Van de liberalen is niets goeds te ver.
wachten, niets dan gedurige verzwaring; de Ka>ho-
lieke en ander Vrije Kiezers hebben de macht in han
den; zuchten of klagen, als er moet lóooofïoooof
2400 Ir. gestort worden, dit helpt niet; gewerkt mo;t
er worden en gewerkt bijzonderiijn voor de kiezing,
om den algemecnen wensen en wil te doen kennen.
Wa: ons aangaat, wij hebben meermaals ons vast
besluit doen kennen.
D'hervorming der Burgerwacht gaat vooruit; valt
dees Ministerie niet in Juni 1882, dan zal de Burger
wacht een tweede Leger worden en actiel ingericht
in al de Buitengemeenten De liberale kiezers, zoo
wel als de Katholieke, zullen dienieuwe lasten helpen
dragen.
of de
verhalen uit den Franscht Tijd,
tnaar het uitgebreid werk van S. VAN DER O UCHT, Kunstschilder
te Aalst.) (12° Vervolg.
LEDE. II. Verraad en bijstand.
M., wat is er van uw verzoek, sprak M. Géestheuvel?
Mijnheer, ik ben luitenant van den hoilanilschen dr ij master
DE HOOP, sinds eenige dagen uit het eiland Java in de haven van
INCKHUIZEN toegekomen. U dient te weten, M., dat ruim een
jaar voor ons terugreis, op dit eiland een rijk Eufopeesch koopman
is toegekomen, die aldaar op zeer breeden voet léefde en aldra in
kennis was met onzen kapitein en zijne luitenanten. Nu, van onze
terugreis hoorende, heelt hij ons zeer beleefd verzocht zijne groeten
te willen brengen aan eenen broeder, die hem waarschijnlijk lang
dood meent. (M. Geestheuvel scheen diep ontroerd).
Reeds lange jaren, zegde hij ons, ben ik in d'onmogelijkheid
geweest hem tijding te doen, want gelijk een Ledenaar, zekeren
Walkiers, mij eenigentijd geleden meedeelde, mijn ouders, zusiers
en broeders zijn allen overleden, uitgenomen mijn broeder Aman-
dus Geestheuvel, die te Lede, bij de stad Aalst in België, woonach
tig is. Zijt dan zoo goedhartig, zegde hij, ik zal uwe reis van Hol
land naar België bekostigen, zijt zoo goed, bij mijn broeder te
gaan en hem deze snuifdoos te behandigen. Ziehier, M., deze
hoornen snuifdoos, met de teêrhertigste groetenissen van uwen
broeder die laat weten dat hij het toekomende jaar terug hoopt te
zijn in zijn geboorteland.
In d'hevigste ontroering nam de koopman het aangebodene ja,
hij had een broeder die over vele jaren naar d'Indiën was getrok
ken, zonder dat men nog van hem had hooren spreken. Die broeder
leefde nog! hij zond een geschenk! hij,was welvarendeI! Met be
vende hand werd de zegel van 't pakje losgetrokken, er was inder
daad een fijn hoornen snuifdoos in; en in die snuifdoos siak een
groote keting,kunstig gedreven,met een groot medailjon, behelzende
't portret van eenen statigen heer en de volgende woorden
ROMANES GEESTHEU VEL
j aan zijnen broeder AM AN DUS.
Och God! och God! riep de koopman.en moest zien neè: metten,
och God! en hij borst los in tranen, mijn lieve goede Bioeder 1 en
gij hebt hem gezien, mijnheer! ach, dank voor uwe goedheid, en
mijn broeder is gelukkig en welvarend?
Ten uiterste mogelijk, gezond, nog jongman en in 't bezit van
een koninklijken rijkdom; hij heeft mij verzocht hem bij u te ver-
schoonen dat hel geschenk niet kostbaarder is...
1 Ach, M., weten dat mijn broeder leeft, is genoeg ik meinde
j alleen op de wereld te zijn,van 7 kinderen; en een broeder blijft mij
i over!
Alsook dat hij u terzc-Kdcr tijd niet heelt geschreven, maar hij
heelt u zooveel te zeggen welk men aan geen brief kan toevertrou
wen, en verkiest liever u mondelings alles te verhalen
Och, mijn goede brave heer, hoe maakt ge mij geluk-dg!
Integendeel. M., ik bin gevleid u dezegoedetijJiog temogen
brengen; wij, zcemans, verheugen niet altijd de menschen met onze
tijdingen; het is wel meermaal de dood van vader, zoon ol broeder
die wij aan de bloedverwanten te melden hebben, zoodat het hier
on! voor mij, een blijde en gelukkige uitzondering maakt.
De lui- ant werd in de kamer gebracht: vrouw Geestheuvel was
niet min ontroerd en gelukkig; haar kind ging een schatrijken en
ongetrouwde:, oom r.ebbeh! Dc zeeman moest zich neerzetten, en
als hij verklaarde nog dien avond in Aalst te moeten zijn, dan was
't een geklaag en getater rond zijn ooren van d'andcre wereld; neen!
neen! hij mocht niet weg! hij moest daar ten minste blijven tot 's
anderdaagsEindelijk liet hij zich gezeggen.
Ondei tusschen was het donker geworden; reeds brandde t licht;
de watervcnsiers war.n g:sloten.cn er werd opeensgebeld. De meid
draalde niet van te gaan -penen zeer laat was het nog niet, en er
passeerde gedurig volk die van hun werk kwamen.
Is t hier dat M. Geest beu vel woont? vroeg een soldaat.
Ja M., riep de meid in hare eenvoudigheid, ge zijt waarschijn
lijk den soldaat die ons komt bevrijden van de Binders?
Victor Leelmans kon zich niet inhouden van te lachen. Dit zou
wel kunnen gebeuren, mijn kind, zegde hij, hoe het ook zij. gelief
aan M. Geestheuvel te zeggen dat de fransche sergeant hier is, met
welken hij dezen namiddag t'Aalst in de Koornbloem...
M. Geestheuvel, op*t hooren dezer stem, was in den gang geko
men: Welgekomen, zegde hij, ge zijt 'ne man van uw woord!
't Is, sprak dc vrouw ter zei ver tijde tot den luitenant, M.,
U is'ne man van vertrouwen die alhier komt vernachten. We zijn
niet gerust, met dezen onveiligan tijd; 't Land loopt schiers vol
dieven en moorders, en bijna alle nachten breekt men ievars in. u
Indien vrouw Geestheuvcl opmerkzaam geweest ware. zij zou ge
zien hebben dat deiuitenant.op haar gezegde, tusschen zijnen zwar
ten baard verbleekte en een onrustige blik in 't ronde sloeg.
M. Geestheuvel deelde aan den sergeant de gelukkige tijding
welke hij daar kwam te ont'an<en en verzocht hem vriendelijk
binnen te komen, zeggende dat hot avondeten reeds klaar was en
dat hij een goede flesch ging ophalen, tot beider welkomen. Een
soldaat maakt gcwonelijk w einig complementen, en de sergeant trad
gesamentlijk met zijnen gastheer de kamer binnen, groette erbeleef-
delijk. hing zijn krijgsfrak aan den kapstok en zette zich neer.
Vrouw Geestheuvcl bezag met voldoening 't rondborstig en braaf
wezen van den dapperen sergeant; ja, een deftig uiterlijk had Victor
Ledmans; er lag daar iets op, dat van rechtzinnigheid en vastbe
radenheid getuigde; op zijne borst prijkte 't lintje van 't Eere-Iegioen
De luitenant scheen zichtbaar ontsteld.doch niemand bemerkte het,
des te meer dat erover en weër geloopen was om de tafel te schikken
en op te dienen. Men begon smakelijk te eten; M. Geestheuvel was
oprecht blijgeestig, hij verhaalde aan den zeeman wie Victor was
zijne gevarendheden in Egypten; aan Victor spiak hij van Java.
van zijnen broeder: in een woord, hij wist niet wat uitvinden, om
den tijd vermakelijk te doen overbrengen.
Na het avondmaal werd een goede flesch ontstopt; men klapte
rustig en vrolijk; men rookte, en vrouw Gcestheuvel, na duizende
verschooningen gemaakt te hebben, dat zij haar volk niet beter kon
ontvangen, zegde Jat men op de logeerkamer een tweede bed ging
gereed maken, en wenschtte de gasten goede rust. De Jrij mansliede 1
ble/en nog een ruime tiid te samen klappen, doch de zeeman liet
z*ch zoo vermoeid, alsof hij zijn oogen niet kon open houden, e
rond 11 uren stond Mijnheer Geestheuvel op, ook tot genoegen
van Victor, die uiterst afgemat was. Met twee kaarsen in d'hand
ging hij den trap op, gevolgd van zijne gasten; als zij bijna bove
waren, zei de zeeman, dat hij zijne portefeuille op tafel had laten
liggen; de koopman wilde meegaan, doch hij liet het niet toe, was
als 'ne wind beneden en aanstonds terug,en had inderdaad een rood
leêren brieventasch in d'hand.
M. Geestheuvel geleidde zijn volk in de voorkamer, plaatste 't
licht op de tafel en na zich nogeens verschoond te hebben dat hij
hun niet beter kon logee ren, wenschtte hij beide den goeden nacht
en begaf zich insgelijks ter rust.
Victor, de sergeant, begon zich aanstonds t'ontkleeden; uit zijn
binnenzak nam hij een lang pistool en plaatste het op 't nachttalel-
ken nevens zijn bed.
Duivel, zegde de zeeman, ge zijt gewapend?
Wel, dat is zoo een weinig mijn gewoonte En uit d'andcre
zakken twee kleinere pistolen nemende, legde hij ze insgelijks onder
zijn bereik bij de andere: Dat is TWEE VOOR EEN, zegde hij al
lachende.
EEN tS GEEN, antwoordde dc andere, en hij kwam hem de
hand drukken.
De jongeling meinde dat zulks geschiedde om den goeden nacht
te wens<*ben; hij kon niet weten dat het ordewoord loevalhglijk door
hem was uitgesproken, en denkende dat dit handJrukken 's avonds
een Hollandsche gewoonte was,gat hij den handdruk gullig weder,
zeggende:
Nu, Vriendschap, goeden nacht, ik heb duivelscben vaak.
Ja, ge moogt gij misschien uitslapen, maar ik moet hier weg,
voor het dag is... En hij wierp zien hall gekleed op zijn bed, anders
niet uitgedaan hebbende, als zijn zeemansvest.
Zoo dat gij u niet ontkleedt?
Wel, 't is de moeite niet waard.
Zoo, gij moet het weten, elk zijn zaken, ik ga 'r.e Vadrons
lezen en u den goeden nacht wenschen
Wacht eerst; vermits ik zie dat gij een der uitverkoornen zijt,
alhoewe ik niet weet wat gij hier komt doen, moet ik u iets vragen.
Laat hooren?
Zijt gij dezen voormiJdag bij Sprietvlechler geweest?
Neen, maar bij den Notaris Vosselaer.
