De Gemeentekiezingen.
jAfi glerre»
38 Zondag 18 September 1881. Twee-en-Twinti''ste .laar-raa".
1° De Framassonnerie is een groote smeerlapperij.
2° De Liberaalderij,
Bisschoppen, Ministers en
Geuzen meesters
Den Ronin»; t'Antwerpen.
laatste Binders van Vlaanderen,
'v
SfflB&fc&sSMbÉÈS: - ïa.' W-t -j k.4H5ff9te**-23r~<: &9&9USt&inÊUSSr*}-?iMBtXBV;»?V±f" Tianrawmimr Tinntr u m- ?5 CT (jr
l>ureel, Achterstraat /J%"t
Gewoone Annoncen: 20 centiemen per regel. Auuoncen op de Tweede Bladzijde, W4*'<W s jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alletljdstippea
50 cent. den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel. genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
ET
IAND
Het Liberalismus is tegen de Godsdienstige en Burgerlijke Vrijheden.
Waren er grooter vijanden der vrijheid als de Geuzen der 16' eeuw en de Jaco'bijnen der
jaren 1793
Die Geuzen, versterkt door gespuis uit Duitscbland en Frankrijk, op eenen nacht, zij verwoest
ten 200 kerken in Vlaanderen; zij deden verbod, zelfs van de kinderen in 't geheim te doopen. De
Fransche Geuzen der jaren 93, zij konden niet zien, dat er in 't huizeken van den Ambachtsman
'ne Kruis lieven-Heer op den hank stond.
Het liberalismus is, ten tweeden, een partij van onkost en van geldverkwisting nooit zouden
de Geuzen der 16* eeuw zoo sterk geweest zijn, indien Willem-de-Zwijger niet geroepen had Al
't Geld der Kerken en Kloosters is voor u
Hoeveel zouden er liberaal en geus blijven, hoeveel geuzemeesters zouden op den appel staan,
indien er niet te trekken en te zuigen viel! Dat Van Humbeeck zijn mannen eens beproeve, en hij
zal ze zien smelten gelijk sneeuw voor de zon.
We gaan voort in ons onderzoek over Liberaalderij, omdat, bij't naderen der kiezin®, deze
sekte moet gekend zijn; we gaan voort en wij zeggen
een uitvloeisel van de Framassonnerie. de liberaalderij brengt regelrecht tot de zedeloosheid.
Wat leert, wat schrijlt de liberaalderij Dood, al dood geen loon ot straf te verwachten.. En
als deze ijselijke leering in 't hert is geprent, hoe kan er nog deugd en braafheid en eerlijkheid
bestaan? Een zekere zorg voor zijn gezondheid en reputatie, ja; maar in den grond en inderdaad,
de echte geus wordt'ne poel van zedeloosheid. LEVEN EN GENIETEN, dat is zijn lust en
zijn streven
Vandaar, al die misdaden, al die schandalen, dit groot zedebederf in de liberale steden, zoo
schrikbarend dat zelfs de liberalen het bijtijds erkennen.
Onze kinderen, schroef de Chronique, de kinderen der liberale scholen,'t zijn oprechte
wildemans; z'hebben woorden in hunnen mond, die een groote mensch zich zou schamen
zij vallen onbetamelijk de jonge meisjes aan; wildemans zijn 't
En hooger opgaande naar grooter scholen, \an 't bemiddeld volk,wat getuigde daarvan Profes
sor Descamps
«Onze jonkheid,zegde hij,heeft eerbied noch voor kind,noch voor vrouw,noch voor grijsaard.»
Ouders, liberale Ouders, zullen deze woorden u niet doen nadenken Neen, neen gij wilt
uwe kinderen in geen zedebederf storten; en nogtans.wat bedieden de bovenstaande getuigenissen?
t Is ongelootelijk, hoe wild en barbaarsch, de groote steden geworden zijn, in 't artikel van
eerbaarheid: en dat zijn ze verschuldigd aan de liberale lucht, aan de liberale schriften, scholen
en besturen.
Niet langer als deze week, de Brusselsche gazetten verhalen ons van een jonkheid van 19 jaar,
die leefde, die aanhield met een dochter van zijnen ouderdom; in de liberale steden is dat onder
de geuzesoort geen aardigheid of geen schande meer! in plaats van d'Ouders te helpen en t'onder-
steunen, zoohaast men eenig geld wint, men vliegt uit, gelijk onredelijk gedierte zelfs zijn er
liberale scholen waar al de jongens van 14 a 15 jaar reeds verkeeren Frankrijk is nog 'ne graad
verder; van civiele mammezellen leest men er, die in de dortoirs hun kind vermoorden, die op
hunnen ontrouwen minnaar schieten, die leven gelijk de lichtste soort; zelfs spreekt men van een
civiele school die op een plezierreisje, in een groove stad, met meesters en d'oudste scholieren
naar de slecht huizen trok.... Onze jonge liberaal van Brussel, 19 jaren oud, kreeg rusie met zijn
mammezel, ze ging weg, hij ontmoette ze later nog en wierp een flesch vitriool in haar wezen.Zij,
in 't Hospitaal, hij in 't gevang; schande, kosten voor de Familie; onkosten voor Stad en Land.
Liberalen, peist daar toch wel op.
Geen-Ouder zoekt^zedehederf voor de kinderen, doch onbedachtzaamheid, ooaenslu'tiof» vno.-pl
sic'cntigheden van 't Liberalismus, dat brengt er velen in de diepste droefenissen.
En't is schande,'t is grouwzaam gelijk de ontucht voortwoekert in de steden, waar liberale
BESTUREN zijn.
Deze rede alleen, 't groot bederf voor de jonkheid, zou elk moeten aanzetten om tegen de libe
ralen te kiezen.
In BRUSSEL, de Rue St Laurent, de liberale burgemeester, de liberale Policie, de talrijke
ontdekkingen van geheime slechte huizen, van speelhuizen, van minderjarige dochters in 't kwaad
gedompeld, zijn dat geen luidsprekende lessen, die roepen: Kiest toch voor geen liberalen.
Tot ANTWERPEN waren onder de Meeting, geen geheime slechte huizen; nu, in de 6« wijk
alleen, zijn er 162! 162 koten van bederf, gedoogd tegen wet en recht, ja zelfs beschermd
162 putten van schande, in welke d'eer en de gezondheid der jonkheid, met de rust en 't geluk
hunner Familie verzwolgen worden. Indien er tegen de geuzewereld geen sterke tegenwerking
ware, onmogelijk zou bet zijn, nog een eerbare dienstbode aan te treffen.
Gevaarlijk en verderfelijk is 't liberalismus in zijn schriften en gazetten; gevaarlijk en verderfe
lijk in zijn gezelschappen en scholen; gevaarlijker nog, en op een aangrijpende wijze, in al zijn
Besturen; gevaarlijk en verderfelijk voor de liberale Familiën, en voor al de Leden der Samenle
ving, wegens dc slechte voorbeelden en aanlokkingen die er uit volgen. Een liberale Huisvader,
die wel nadenkt, zai, zelfs onder tijdelijk opzicht, voor de rust en d'eer der Familiën, om in geen
schromelijk bederf en allesuitputiende volksarmoede te komen, een welbedachte liberale Huisva
der zal zijn stem aan elk liberaal Bestuur weigeren.
M.ie.sl al de Gouvernement-ui en Ministers der we
reld zijn revolutionnairjomdatzij besti.-reu euopstaan
tegen God, tegen zijne wetten en instellingen. De
Gouvernementen gebruiken drij machtige middels
om tegen den wil van God het volk en de samenle
ving god- en zedeloos te maken, te weten De gevan
genissen, het leger en het onderwijs.
De gevolgen der nieuwe schoolwet, het bestuur van
het Gouvernement, de handelwijze van verschelde
stadsoverneden, de werken van menige geuzenmees
ters eD spioens, bet gedrag van veel geuzenkinders
bewijzen langsom klaarder, dat de Bisschoppen met
recht en reden verklaard hebben dat de school inrich
ting .Tan 1879 gevaarlijk en nadeelig t an aard is dal
eij de voortplanting van het ongeloof en t an de onver-
schtlhghcid beoordeelt gt en een aanslag is op het geloofde
godvrucht en de godsdienstige rechten van het Belg isch
volk. Het is om deze redens dat de Bisschoppen die
schoelinrichtin^atkeuren en doemen.
Verdersde Bisschoppen vermanen in hunnen her-
delijken brief van den Juni 1879 alle geloovigen
en vorklaren dat men volgens Conscieutie naar der
gelijke scholen niet kan gaan, vermits zij iugericht
zijn tegende Katholieke Kerk.
Bijgevolg, zeggen de Bisschoppen, geen huisvader,
geeno huismoeder, geene voogden mogen volgens
Consciëntie hunne kinderen plaatsen op eene openba
re school die aan het beheer van zulkewet onderwor
pen is, indien inde nabijheid eene Katholieke school
bestaat.
De woorden van de Bisschoppen, die ons in den
naam en inde p'aats God moeten onderwijzen en be
stieren, zijn klaar en zij vloeien uiteenen gróndregel
toepasselijk aan alle landen en tijden
Dit niettegenstaande, er is hier en daar nog 'eenen
onbedachten, verblinden en koppigen Casuist en hal
ven schriftgeleerden die in de geuzenscholen geen
kwaad vinden.
Die Casuisten en halve schriftgeleerden zijn eene
soort van menschen dewelke altijd en in alles anders
peizen, oordeelen en bandelen als andere Christene
geloovigen.
Zij meinen verstand en sluwheid genoeg te hebben,
om met God en duivel te kunnen bandelen en wel-
staar.
Dat komt voort,bij sommigen uit hooveerdigheid.bij
anderen uit lafhertigheid want verschelde hebben
den moed niet om vrije katholieke scholen te stich
ten en te ondersteunen.
Een gemakkelijk en zinnelijk leven, met lafïejtoege-
vendlieid, gaat hun beter als manhaftig strijdeu voor
Godsdienst, Vaderland en Vrijheid.
Het is in de geuzenscholen dat de kinders en in de
kazerns dat de jongheden meest bedorven en god- en
zedeloos wordeu. Dit kan niemand loochenen. Wat
hier nog het pijnlijkste is, is dut bet geuzenonderwijs
t leger jaarlijks al over de 20 fr. por persoon
».cSt tw h- per huishouden en op 10,000
per duizend inwoners bijgevolg moeien de gemeen
ten uit het kanton van Nederbrakel jaarlijks betalen
als volgt;
Opbrakel fr. 35080
Nederbrakel 77600
Paricke 16220
Deftinge 31030
St- Martens Lierde 26640
St. Maria Lierde 41060
St-Jans Hemelveerdegem 8320
Ophasselt 27500
Steenguize-Wynhuize 37100
te samen 300550
Het klein Kanton Nederbrakel moet dan jaarlijks
dtij hojulerd duizend vijf honderd en vijf lig franken
opbrengen voor den slavendiensten het ge uz.-i. onder
wijs Geen wonder dat volk overal en1 langsom meer
roeptW eg met de geuzenscholen weg met den sla
vendienst weg met de loting Niemand gedwon
gen soldaat Leve het vrij onderwijs Leve een le
ger van vrijwilligen dienstuemersl
Het is hoog tijd dat de Kiezers en Gekozenen luis
teren naar de stem van het Volk; want den billijken
wil van het Volk moet toch vroeg of laat geschieden.
Zondag 11. is de Koning een bedoek gaan brengen
in Antwerpen. Zooals heel wel het dagblad L Escaut
zegt, was het politiek niet vreemd aan deze reis. De
Geuzen van het Staunuis hadden goed ge -onden van
Zijne Majesteit een bezoek te verzoeken aan de nieuwe
werken, verbreeding der kaaien, welke op dezen
oogeRblik in Antwerpen uitgevoerd worden. Onze
Lezers zullen zich herinneren dat dezelve onder het
beheer van Malou gestemd zijn zij zullen ook nog
niet vergeten hebben dat destijds de Antwerpsche de
putatie in de Kamers protest aanteekende tegen een
der voorwaarde i van dit kontrakt, waarin de Ge. zen
afstand deden van de kaairechteu (welke verscneidc
miljoen 's jaars opbrengen) om deze werken door het
Gouvernement te laten uitvoeren.
Het Antwerpsch Publiek heeft dan ook krachtda
dig willen protesteeren tegen de militariste projekten;
op den doortocht des Konings ontmoette men overal
overgroote plakkaarten van 6 meters lang en o,5o
breed, met kolossale letteren NIEMAND GL
DWONGEN SOLDAAT Deze kreet werd door
het Volk verscheidene maal en op verschillige plaat
sen geuit en een krachtig vlugschrift is op den door
tocht uitgedeeld, ten getalle van 5ooo exemplaren.
Ach, indien d'heeren Gekozenen in de Kamers en aan
den Koning durfden spreken, gelijk 't Volk en de
Kiezers vragen en willen, de Verdrukking zou haast
eindigen. En op dat punt moet er bijzonderlijk ge
werkt worden, namelijk om de Representatie over
eenstemming te maken met de gevoelens der Bevol
king van België.
Lieve dingen in ons Landeken
Sire beeft te Gent aangekondigd dat de krijgslasten
gaan verzwaren.
Men spreekt Van een Vloot.
De liberale gazetten zeggen dat hun partij machtig
genoeg is om al die projekten te doen doorgaan.
I11 Luxemburg is 'tgroolen Kleinen-Oorlog geweest.
Een miliioen kost, ten minste.
't Spel is uitgeregend.
De soldaten zijn 'nen ganschen nacht te velde gecam.
peerd geweest, in 'no piassenden regen.
200 liggen er in 't Hospitaal.
D'ander zijn in congé gezonden.
Middelerwijl rijdt de kostelijke geuzen-inkwisitie
voort; do dagen xyndik bijoen en die rijke liberale Repre
sentanten vreezen dat er nog te weinig Belgen zijn die
met den aanstaanden winter geen brood in hun kas zul
len hebben.
ei. v«»J -r i«T.rtn. meneren, zijn
die drij Advokaten-Representanzijn odgfi
door M. dou Onderpastoor GelimevciDRIK VOOR
EEN, gelijk bij de Binders, dodi voor ten die zijn
Rechten zijn Vrijheid en de Waarheid verdedigde.
Sire zegt dat hij zijn Volk bemint. Immers De pa
tatten rotten en do miljoenen franken worden verkwist.
Men schrijft uit Ueulc Den dag, waarop de
onderpastoor Yserbyt en Mi Aaïg Lagae naar de ge
vangenis werden gebracht,bleven alle vensters geslo
ten, te n teeken van rouw. Beevaarten en pelgrimagies
werden er gehouden. Zondag nu was liet kermis
doch men heeft besloten de kermis uit te stellen tot
beter dagen, tot dat de rouw voorbij is. Zelfs waai t
er aan de Brugge een zwarte vlag,met de naamletter t
der gevangene, en ieder zondag bidt men in de kerk
voor de afwezige broeders.
of de
verhalen uit den Franscher: Tijd,
(*'iar bel uitgebreid tcerk van S. VAN BKR GlHfHT, Kunstschilder
te Aalst.) (I4a Vervolg.
LEDE. 't Gevecht of den trap. Terug naar
OORDEGEM.
La Marche, zegden wij, was een mageren maar fel gespierden
kt rel, met macht als eert peerd de Sergeant, zoo sterk niet \an le
den, overiroi den aanleider der Binders,in behendigheid.La Marche
had hem vastgegrepen, en reeds driemaal op den grond geploft, met
een geweld dat het gansche huis daverde doch driemaal had Vic
tor zich als een slang uit zijne grove handen gerukten met geweldige
vuistslagen, La Marche tot aan de kamardeur doen bonzen.
Als een loeiende os viel La Marche nu voor de vierde maal op
din Sergeant; de wanhoop verdubbelde zijne krachten elke 00.
genblik scheen hem een steek in zijne oogen, want La Marche dach
niet min of meer, als van op elk oogenblik door gendarms te wor
den gesneuveld. Al zijn krachten gebruikende, kwam hij vooruit,
en greep den Sergeant naar 't lijf maar dezen, ook op zijne hoede,
gaf uit al zijne macht een geweldige vuistslag op dc borst zijns te
genstrevers. La Marche deinsde een stap acnteruit, doch het was
oai met meerder geweld terug te keeren en den sergeant bij 't mid-
dmlijf te vatten en neder te storten. Geen second lag de Sergeant
voor zijn voeten; niettegenstaande zijne verzwakking sprong hij op,
om den kloeken vijand ten lijve te vallen; doch La Marche gaf hem
den tijd niet de uitweg vrij ziende, liet hij zich van de trappen
glijden, sloop beneden, het huis uit, en zonder omzien vluchtte hij,
langswaar zijn makkers waren verdwenen.
Victor. 't scheen hem dat dit alles een akelige droom was; daar
over 5 minuten onttvaken, een Binder doodschieten, op een andere
zijn pistolen lossen, in gevecht komen met den aanleider, en nu,
meester van 't slagveld; wat gedaan? den Binder vervolgen Zijn
krachten lieten het hem niet toe; in den staat waarin hij zichbe-
vond, was dit onmogelijk. Hij bleef eenige minuten tegen den
muur geleund, om tot bedaardheid te geraken dan nam hij het
pistool van den grond, dat geweigerd had op La Marche los te gaan;
met goed vooruitzicht, vernieuwde hij't poeier in de pan, nam
dit wapen in de rechterhand en begaf zich in de slaapkamer van
M. Geestheuvel.
Hier waren geen vijanden te bevechten, maar slachtoffers te hel
pen de koopman lag daar, ineengekrompen van schrik, gebonden
aan handen en voeten veel moest hij lijden, want door zijn ge
weld om los te geraken, waren de koorden in zijn vlcesch gedron
gen. Zijn vrouw, in bezwijming gevallen, bij het intreden der Roo-
vers, lag nog in denzelfden toestand uitgestrekt op hdar bed en
scheen lcvensloos. Hun kind kermde in de wieg, Victor kreeg d'oo-
gen vol tranen, als hij die ellendige marteling zag. Vervloekte roo
vers, riep hij, slecht en goddeloos ras Zonder een oogenblik te
vertoeven, trok hij zijn mes uit, sneed de koorden van M. Geest-
heuvel door, en bewees denzelfden dienst aan de jufvrouw, welke
daar lag in eenen staat, dat Victor vreesdezij had opgehouden van
televen.
M. Geestheuvel, vrij zijnde, liep rond als een zinnelooze, niet
wetende wat verrichten en zonder besef van hetgeen rondom zich
geschied was. In korte woorden deed Victor hem verstaan, wat er
gebeurd was dat de Binders meinden in te breken, dat de Hollan
der een hunner lokkers was, dat hij hem gedood had en dat d'ander
op de vlucht waren gedreven, zonder veel te kunnen meenemen.
De koopman liep naar de kas en zag inderdaad, zijn geldschat onaan
geroerd hij keerde terug, nog altijd half van zijn zinnen, om den
jongeling vuriglijk te bedanken, maar alsdan vielen zijn oogen op
zijne gemalinne, hij zag heur blanke wangen en lippen, meinde
haar dood en liet zich tusschen droeve klachten op het ledekant *e-
dervallen.
De Sergeant sprak hem cenige woorden van troost toe doch
ziende dat M. Geestheuvel weinig luisterde, spoedde hij zich naar
beneden, sloot eerst d'achterdeur, langswaar de Binders aangeko
men waren. Een haker water was al licht gevonden, en na zijnen
brandenden dorst geiescht te hebben,liep hij met den haker vlug naar
boven. De koopman dronk met volle teugen, het frissche water,
terwijl Victor de kleederen der vrouw losmaakte en haar het wezen
en den hals waschte en besproeide buiten alle verwachting begon
zij tot haar zei ven tc komen.
Terwijl deze akelige dingen ten woonst van den ongelukkigen
Geestheuvel gebeurden, waren er op Parochie van Lede eenige ge-
buren ontwaakt door 't gerucht welke de drij pistoolscheuten bij
tusschenpoozen hadden gemaakt. Er was vroeg in den avond in de
gebuurte 'ne mensch gestorven en volgens oud gebruik werd de
doode door twee naastbcsiaande vrienden gewaaktdie wakers had
den niet geaarzeld aanstonds op straat te springen en liepen tegen
den bakker Jaak Wagemans, die zeer laat had gewerkt en juist
meende slapen te gaan, als hij door dit schieten naar buiten was
gekomen.
Overal rondgezien, nergens op de sïraat iets ontdekt.
Wel, bakker, vroeg een der wakers hebt gij ook dit scnieten
gehoord Wat mager weeral zijn mei ziet hier niemand.
Ik zou moeten doof geweest zi|n, om dat met tejhoorcn, mij
dunkt Jai t gerucht \an hier recutover, uit Vhuis van Geestheu-
vel komt, kwest is men niet bezig met hem te vermoorden!
Zoo 'ne goede man, en zoo dicht bij de kerkwel, bakker, wat
peist ge dan
Men kan niet weten, prochianen dien goeien mensch heeft
geld, en de tijden zijn toch zoo aardig.
Zoo sprekende waren zij dicht bij 't huis Geestheuvel en luister
den aan de deurInderdaad, ja zij, hoorden gerucht, vreese-
lijk gerucht 1... Het was de oogenblik als de Binders, den trap ai-
stuwende, langs achter, wegvluchtteden, en dat Victor aan gang
was met hunnen aanleider Pieter La Marche.
De drij Ledenaars klopten geweldig op de deur, doch kregen
geen antwoord.
Toen vroegen zij tot malkander wat gedaan
Hoort, sprak de bakker, wat wij moeten doen ik zal in de
nabijheid blijven, om te zien of de deur niet open wordt gedaan.
Loopt gij ondertusschen naar den Meyer en den Champetter, want
voorzeker, er is hier een ongeluk in dat huis gebeurd.
Maar onzen dooden!
Bah! bah! hij zal toch niet levend worden; wij moeten de doo
den verlaten, als het er op aan komt, levenden te helpen.
Zij liepen dus het dorp in, terwijl Wagemans zich achter'ne muur
van 't kerkhof verborg.
De Meyer van Lede was een nog jong en onversaagde boer, en
niet verveerd van de Binders gelijk den ,Meyer van M ire. Nauwe
lijks had hij verstaan dat er onraad was, 01 hij vloog op.uit zijnbed,
kleedde zich haastig, nam zijn jachtgeweer en liep naar de Plets. De
Champetter liet zich ook niet wachten en kwam half gekleed toege-
loopen; hem belastte de Meyer van •nderwege eenige boeren op te
kloppen, hetgeen aanstonds werd uitgevoerd, zbodai niet alleen
Meyer en Champetter en de twee wakers, maar een gansche bende,
gewapend met stokken en hun vorken,ter Plaats kiyarnen geloopen.
Dit volk ziende, kwam bakker Wagemans van uit zijnen schuilhoek
en verklaarde niets bijzonders gehoord oi gezien te hebben; en geen
wonder! want de laatste Binder was langs achter gevlucht en Victor
Leeimans bevond zich boven, bij Uc gemartelde.
Builen scheen alles rustig; doch op de verklaring derdrij getuigen
gebood de Meyer van hevig op de deur te kloppen; In den naam van
de Wet, riep hij, doet open!
Dit gerucht deed de twee lijdende verscaieten; maar Victor raadde
aanstonds wat er gebeurde: Wees gerust, zegde hij, is volk dat
ons komt helpen lk ga aanstonds open doen.
Na wel gehoord te hebben wie daar was, en aan hunne woorden
de Overheid der Parochie geiend tc hebben, open .ie hij de deur.
De Meyer, Champetter met eenige der bijzonderste boeren stap
ten binnen; d'andere moesten rond het huis, als schildwachten
blijven; Victor geleidde hen door het huis en naar boven, ai verha
lende wat er was voorgevallen. Men besiatigde de dood der twee
Binders, van den Hollander en valschaard Willem Veerboom. er.
den binder aan den trap doodgeschoten. Niemand kende Veerboom,
doch de andere Binder werd door ecnigen erkend, als zijnde een
boer van Mespelaer, zekere Pieter Verheerst, boomsnoeier van be
roep, niet zeer juist van levenswijze, doch van niemand 4als Binder
ot moorder aanzien.
De kindermeid vond men dood aan haar bed.
Terwijl de Meyer M. Geesthcuvelen zijn echtgenote ondervroeg,
was men om den Dorps-doctoor geloopen, ten einde de slachtoffers
te verplegen; hij volgde dadelijk, en bestatigdc weinig gevaar; een
lichte aderiating^was al, dat de Geneesheer noodig achtte, om bij
