Vrijwiili,^i's-Leger. 52 *#l yjü Zondag 25 Dei ir 1881 LJld Twee-en-Twintigste Jaargang. ©oirsïricnst, - toaliii lanö, - mrtjljeiïi. TT1--11- JAN CLSHKER laatste Binders van Vlaanderen, Bureel, Achterstraat. Gewoone Annoncen: 20 centiemen per regel. Anuoncen op de Tweede Bladaijde 50 cent, den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank deil kleinen regel. LAND 5 fr. 's Jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alletljdstippeu genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers. WETTEN DE KAMER. GEERAADSBERGEN. EN VEROORDEELINGEN. Een steon die rolt, en gaart geen mos, zoo staat er gedicht en geschreven, tot les van degeen die alle vijf voet veranderen van woonst en van huis. Doch, van een gerucht raag gezegd worden, dat hel al voortrollende aanwint, bijzooverre dat een zake van niet dikwijls een klettering wordt van al d'helsche donders. Zoo iieeft de Belgische Kamer zich in twee zittingen bezig geliouden* tijd en geld verkwist, met een fes tiviteit in de Zusterstad Geeraardsl/ergen. In October waren de liberalen daar geklopt eri wel geklopt; eer lijk en treffelijk liuddeu de Katholieken hunnen zege praal gewonnen; want er mag gezegd worden, dat overal de Katholieke Parfij tegen gewctensloozen list en wreeden dwang te kampen heeft. Nogtans, 't Ministerie heeft reeds 67 katholieke kieziugeu vernietigd.n Roll in werd gepraaradom ook de kiezing van Geeraardsbergen kapot te makeu. Ge zocht, herzocht, gekeerd en gedraaid, de tong gepeld van getuigen dieniets vroegen als de Katholieken te mogen beschuldigen, maar Rollin zag er toch geenen rechten kant aan en zegde gelijk Pilatus: Watgekozen is, biijve gekozen. Daarop, groote vreugd te Geeraardsbergen Op tocht, met muziek aan t hoofd, den Reus, de Reuzin en t Reusken, triomfantelijk doqr de straten derStad. Juist kwam met den trein toe, de schrijver van Rid der Geeraard, welken loor een artikeltje, eerst tot 50 Ir. boet en door de liberalen van 't Hof van Appel, tot 8 dagen gevangwasveroordeeld. Vrienden luidden hem in zijn Prison afgehaald, waren een glas gaan drinken en allen vervoegden zicli bij den stoet; laten wij het nu nemen dal er wat luidruchtiger gejuicht werd, omdat de gazettier uit zijn gevangwas verlost! Moet er daarom iemand slecht gezind loopen?En was dat een rede om in de Kamer al te komen, met d'ar- meu omhoog van vorontweerdiging, alsof den metalen Leopold I te Brussel van zijn kolom gesprongen was! Ge zoudt gezeid hebben; Rad en koorde waren te zacht voor alles wat in Geeraardsbergen "Katholiek •s» bijgevolg voor bijna al de deftige Ingezetenen. Er moest een Enket, de Jugen en Procureurs reden naar Geeraards.>ergen, hoorden waarschijnlijk eenige libe rale vrienden, cn keerden terug, bevestigende dat de Manifestatie was ingericht om een oud-veroordeelde in tc buien. M. Van Wambeke logenstrafte dit gezegde en voegde erbij dat Rolin de kiezing waarschijnlijk niet zou goedgekeurd hebben, hadden er maar 5 st. meerder heid geweest; de teergevoelige Minister riep dat dit gezegflo zijn eer te kort «JeeiL011 Prè4"ftpMnenr)yrw-c hij een openbare Derisping voor M. Van Wambeke»; hetwelk dadelijk gestemd werd, zonder iemand anders te treffen, dan de ounoozelhcid van den jongen Minis ter; daarop sprong Rara op zijn pikkels en riep dat de Geraeenteraadsheeren van Geeraardsbergen liegen, moedwillig liegen, dat men Revolutie wilt maken, dat de Pastoor van Vlierzele ook ingehaald is, dat de wetten moeten geëerbiedigd worden, dat de wetten heilig zijn, enzooy>orts; en hij voegde erbij dat Ridder Geeraard een krapuleus blad is. dat de «clifijver een oud-veroordeelde is, dat M. Van Wam beke als 'ne papegaai nazegde wat hem ingegeven werdt, precies alsof meester Bara de stad Geeraards bergen in zijne hersens heeft zitten; doch M. Van Wambeke antwoordde kortaf en zeer wel, alser'nc papegaai cn 'ne poesjenel in de kamers zit, dat liet Bara is. Daarmee zweeg 't Waalsch vischspaan en M. Coremans van Antwerpen bemerkte dat de liberalen zoo vies niet moesten zijn van een oud-veroordeelde; dat lange jaren in Antwerpen hun Opperhoofd 'ne vent vnas, die zijn oogen nog schemerden van in l Rasphuis onder 'Je kap te zitten; de franchoos Oi i.\ riep dat M. Coremans van geen oud-veroordeelde mocht spreken, vermits hij zelf nog onder proces verbaal gelegen luid; M. Coremans riep dat er twee maal een vrijspraak was gevolgd, hij noemde Olie lafaard, tot tweemdal toe; ge zijt nog zelfs geen Fraiischman, zegde hij, neen, er is goenecht gallisch bloed in uwe aderen! En dan liadt ge 't spel moeten zien Al de Minis ters blauw en purper van kolcire:den papieren Olin, zijn vuistjes in d'hoogte;d'oude Kamerleden wol angst en schrik; de zitting gesloten van weerskanten g« - tuigen genomen, om te schermen, te schieten en om lijf om lijf te vechten. Doch alles is nog vergaan,zon der dat er iemand Ir.ndgemeen is geworden, 't Is de zelfde M. Coremans'die over eenigen tijd met volle waarheid tot de liberalen geroepen heeft Gij, gij zijt de Partij van Frankrijk Dusdanig zijn de spektakels geweest in de Kamers. Dc Ministers zijn kattekwaad, omdat de Pastoor van Vlierzele, omdat, de Onderpastoor van Heuleen zijn medegevangenen zijn ingehaald; hoort, kwaad of blij, en al liept gij alle zeven op uw tandvleesch,daar aan moogt gij u meer en meer verwachten, juist ge lijk voor de jaren 1830, dat ligt in den aard van het Vlaumscli Volk, van bravo te reppen, als er een tref felijk man wordt veroordeeld. En bemerken wij hier hoe Frère en Rara met ver achting spreken van een oud-veroordeelde precies alsof zulke meusch alle achting had verloren. Ten eersten: sommige veroordeelingen zijn perels van verdienste, en vieren wij heden de blijde Geboorte niet van den God-Menscli, die ook door wetgeleerden werd veroordeeld, en veroordeeld volgens cle slechte wetten van dien tijd? Zien wij niet, met miljoenen zijner Discipels die veroordeeld en gemarteiiseerd werden, volgens de wetten van d'heidensche onge- Ioovige wereld? Een wet, volgens Bara, een liberale wet, ge zoudt er moeten voor knielen; en nogtans, wat. is een wet? dikwijls een uitbraaksel van een bende officiéele.... hoe zouden wij zeggen? Ach, onder een officieel gewaad, ge vindt dikwijls de slechtste men- schen. Ten tweeden, volgens de liberale Ministers, de veroordeeling is een brandmerk... Ei, hier veroor- deelen zij hun eigen en toonen hoe ellendig de Bur gerlijke Justicie is, die straft en kwetst en vernedert en verplettert, tegcuovei de Goddelijke Jusiicie, die erë P véredelt... (Je ziet hieraan, Frère, Bara en gij allen, liberalen, hoe dat de Vertegenwoordigersvan 't Gees telijk Gerecht moeten geëerbiedigd worden; en nog tans, gij versmaadt, gij bevecht die Justicie; ge zoudt de wereld willen bestieren met den zuren en /.waren hutsepot ecner verliberaliseerde Wereldlijke Justi cie... Alia, 't is te dom, en wel te zien dat de Minis ters geen Ylaamsch verstaan en de ware belangen der Samenleving niet begrijpen. 1881 is bijna gepasseerd Een kostelijk jaar geweest voor Belgenland. Een droef jaar, in dezen zin, dat dc liberalen meer en meer geus wordende,op zulke schrikkelijke wijze, j hu i eigen Vaderland hebben verscheurd dogtans I au eten wij daar bij voegen dat vele liberale kopstuk- I ac vreemd en fransch zijn in hert en geest; ja, mis- sf Hou wetens en willens den val onzer Nationaliteit t (881een jaar geweest van heldhaftige pogingen vi 'l Vrij Katholiek Onderwijs. Ja, in latere tijden, z .lien met bewondering de katholieke Belgen van t v-i aanschouwen, die vurige en oprechte Minnaars <i Voorslaanders van 't Vrij Onderwijs. 1881! in dees jaar is de Bloedwet weër merkelijk vtj zwaard; de liberale Ministers hebben gedecreteerd de 12,000 man's jaars er effektief moeten zijn; dat voor al de vrijgestelde, zieken en deserteurs «er o man moet opkomen, zoodat het jaarlijks op-te- 1 gen getal manschappen ver over de 15,000reikt; Ce dit valsch woord EFFEKTIEF, door de liberalen g v. aagd en gestemd, in tijd van ziekten, van oorlog. v- vreeselijk zal het niet worden! Deze week is 't budjet van Oorlog in de Kamer i >r de pinne gekomen. M. Woeste en ander katlio- rke heeren hebben geprotesteerd tegen de vermeer- ering en voorgesteld van 't woord EFFEKTIEF uit schabben; maar de Minister van Oorlog weigerde i >k af, en AL DE LIBERALEN STEMDEN MET M. Bijgevolg't is de schuld der liberalen' dat in S8-2. een goei duizend man meer zullen gevraagd irdën. M Katholieke Heeren verdienen zekerlijk d'open- tare dankbetuiging, maar 't en is niet genoeg tegen ie verzwaringen te stemmen; 't en is niet genoeg van r< Familiën geen meerder kwaad te berokken de I i zaak van al die onheilen dient weggenomen te v uden; en daartoeis enkelijk noodig:goeden wil en krachtdadigheid. Al die gezegdens van defense nationale zijn vvoor- on van brol; de groote rede voor de Militaristen is i' onverstaanbare soldaten-gril van hoogerhand, en e zaak is zóo klaar, dat, zelfs de Bien Public o- •rtijd bevestigde, hoe, als de eerste groote stap naar t zotte verzwaringen ging gedaan wordeu, en als n en vreesde van stemmen te kort te komen, dat er 'i e nobëlen heer uit 't Hof bij den Aartsbisschop van eehelen ging, met verzoek dat Zijn Eminentie ee- c ge Katholieke Representanten zou willen overhalen. 1 aar 't is de Geestelijkheid niet die 't Volk zou hel- i n verdrukken; 't is bijzonderlijk de Geestelijkheid die ooggetuige is der zedelooze en rampspoedige ge volgen van 't- kaserneleven. En de nobele bode werd net een beeldeken terug gezonden, van waar hij ge komen was. De Kiezers hebben de macht in handen om de bar- baar-sdie,.onrechtVvo.Ji*» 1 •v --- aiNcnaffing ie geraken door een Leger van Vrijwilligers. Een eerste ontwerp dér Maatschappij vau Antwer pen luidt alsvolgt j 6° Tot dit einde zal er bij elke kazerne van vrijwilli- gers eene school bestaan waar degenen die zich voor de I administratie geneigd voelen, zich iu dit vak kunnen ouderwijzen. 7' Om bekwame vrijwilligers te bekomen, zal er eene staatsschool ingericht worden waar men de jong dingen die zich tot den militairen dienst bereiden, bet noodig ouderwijs verschaft. AANMERKINGEN De volgende po ten wordeu afgeschaft 1' Alle pluats-commandementeu behalve Brussel ou Antwerpen. 5" Compagnies de sedcutaires. 3° Officiers buiten werkelijkeu dienst voor regeltucht. 4° De majoors van de depots (De depots zouden ge- koinmandeerd wordeu door dc luiteuants-colouel van het regimeut die in het regimeut zouden afgeschaft wordeu en zich intusschentijd zonden toeleggen om den graad van colonel te bekomen.) i." De kapiteins-adjadantsmajoors van het b&taillon zouden vervangen wordeu door luitenanten en onder- luitenanten. Wij vragen het aan elke redelijke menscli Is dit ontwerp niet gemakkelijk om uitvoeren Vooruit dus, nu bijzonderlijk, legen die barbaar- sclie gruwelijke Loting! Ach, we treuren met de slachtoffers van den theaterbrand te Weenen, en niet zonder rede; doch wat is die ramp te Weenen, tegen de jaarlijksche Ramp der Loting? Voor hoeveel Fa- milieu zal de eerste dag van 1882, die een dag van vreugd moest zijn, zal het een dag van hartklopping en ziêlangst wezen, omdat men de schrikkelijke «lagen van 6, 7, 8, !L 10,11, 13, 14 en 15 februari nadert, de Lotingsdagen voor ons Arrondissement, met de stad Aalst te beginnen... lu volgende artikels zullen wij, buiten alle partijschap, in de ziel der kwestie treden en het eenig en het probaat middel toonen, opdat Gekozenen en Kiezers zouden vooruittrekken tegen dien kanker der Familiën, eu geen huirpijl aclitcruitdcinzen. 1° De vrijwilligers nemen bij de soldaten welke drij 9f vier jaren gediend hebben, de wapenoefeningen ken- |en en niet meer in werkelijken dienst zijn. ,2' Deze betalen de chiffre carré van hunne vroegere joldij; op die wijze zou de simpele soldaat de soldij heb reu van den aktuelen korporaal. I 3' By eiken vijfjurigen diensttijd, eene zekere ver hoging. j 4" Wanneer hij het leger verlaat, geniet hij voor elk prmyn van 5 jaren dienst, een pensioen van 75 franks, 1: zoo hij het verkiest, eene vergoeding van 300 franken i eens te betalen. 5° Hel gouvernement verplicht zich al de plaatsen aaröver de staat beschikt,bij voorkeur te geven aan de rijwilligers die het leger verlaten hebben. DE TOEKOMST. Alle menschen, die een weinig de geschiedenis ken nen en over het beslaan, den vooruitgang en onder gang der landen en natiën kunnen oordeelen, zijn vol angst en vrees over de toekomst van eenige land streken van Europa, voornamelijk over hetgeen ons lief Vaderland boven het hoofd hangt. De landen en natiën, waar men hardnekkig en met helsche inzichten werk om het volk god- en ze deloos te maken, waar men met opgezetten wil wet ten maakt tegen het goed, de vrijheiden rechtveer- digheid, wetten die opentlijk strijden tegen «Ie wetten van God en zijne Kerk, zulke landen en natiën zijn veroordeeld tot ondergang; en zoo is de toestand van Belgenland. i De wetten moeten gemaakt worden om, op eene 'V'ike w';'" Hnvc -*n vreedzame menschen te vcrucai^i „gen ae boozen cn rusts*oorders. Eilaas! menige wetten beschermen en ondr.rsteu- nen de boozen cnruststoorders tegen de dcugdzaam- j ste, vreedzaamste en getrouwste bevolking. De boozen en ruststoórders hebben gecne achting, noch liefde voor Koningen. Keizers, Vaderland of Nationaliteit; zij zijn dc uitvoerders van de bevelen der vrijmetsers en revolutionnairs die in hunne bijeen komsten. over Godsdienst, zeden, recht, vorsten cn natiën beslissen. Wat belang stellende vrijmetsers en revolutionnairs in dezen ol genen Keizer en Koning, in deze of gene Natie, in dezen of genen vorm van Goevernementï Zij willen de ontbinding van alle order en gezag, om aan 't hoofd tc komen, zij willen zelfs beslieren zon der God en te^en God. Kunnen de Landen, Natiën, Keizers en Koningen met zulke mannen en met zulk bestierblijven bestaan? Maar zi) bekommeren zich aaurineè niet. Het is hun of de verhalen uit den Franschen Tijd. naar het uitgebreid werk van S. VAN DJEll GUCHT, Kunstschilder le Aalsi. (28 Vervolg.) XXII. Waar Sprietvlech h-ir verschijnt. Niemand die 'sanderdaags den Notaris Vosselaer zag, het wezen blinkende van blijdschap, niemand hadde kunnen vermoeden welk jjseli k tooneel er in zijn buis had plaats gehad. Na zijn dubbel schelmstuk was Jacobus Vosselaer de valies komen onderzoeken en deszelfs inhoud had zijn verwachting overtroffen; om den ouden Pastoor van Onkerzele, zijn oom te redden, had Adolf een groot deel van ziinen middel meegebracht, n j, Alles 't mijn! sprak de goddelooze Notaris; alles'tmijnl De neel zal niet meer spreken; zijn lijk ligt daar tusschen twee muren te rollen; wie weet wordt het ooit gevonden! ai, wat is alles goed uitgevallen! En die oude Pastoor, die in mijne machtis! sedert lang wenschrieik een Geestelijken in huis te hebben! Met alhundomme prcêkaiiën! Ik zal hem eens toonen wie de Notaris Vosselaer is! Geen vrees dat hij mij beklappen kan! Die kelder wordt immers na eenige weken zijn grat. En't monster was's morgends in 't keldervertrek gedaald met een kan water, een snee roggen brood en 'ne stevigen rieten stok. Den lijdenden Ouderling, omdat de weerdige man weigerde te ant woorden op zijn beestige vragen, hij had hem tusschen het uitbraken van vuile en smeerige woorden, metzijnenstok deerlijk mishandeld, had hét water en brood Toegesmeten gelijk aan 'nen hond en geroe pen dat dit spel dagelijks zou vernieuwd zijn geworden... Ach, 'ne roensch die zijn Geloof verlaat, die gedurig vervoordert op den weg der misdaden, het wreedste gedierte kan hij in snoodheid en walge lijkheid overtroffen. Terwijl de Pastoor van Onkerzele daar in zijn donker kot op nen bussdstroo lag te bidden, voor zijnen neef, zoo droef aan zijn dood gekomen, voor zijn Parochianen, voor de gansche lijdende Kerk, terwijl hij ook van God een uitkomen van zijn bitter lijden al- smeekie, boven zijnen kerker was dc Notaris aan zijne gewone be zigheden: De klerken nazien; volk ontvangen; akten opmaken; kalanten trakteeren; studeeren om op slimme manier geld af le trog* chelen; medeplichtigen op geheime wijze ontvangen; dien morgend werden de kalanten bijzonderlijk wel getrakteerd; was het uit lou tere blijdschap? ol klopie, knaagde daar nog iets, achter't borstklecd van den valschaard? Hoe het zij, in den namiddag, alleen wezende, in zijn bijzonder kantoor, scheen hij met ernst op iets mate denken: e Gisteren, zoo sprak hij in zijn eigen, gisteren heb ik mij met kunde gedragen; maar ik weet niet, bij alleduivels, watik met peerd en chees van den vermoordden jongeling ga doen; ze kunnen toch in mijn huis niet blijven.... Dezelvererkoopen! jar doch >«ie zal 't doen? ik zelf? dat is onmogelijk! iemnd andersin 't geheim brengen ware nog slechier... Ach, hoe spijtiglat ik geen vertrouweling heb! Deze woorden waren nog niet kou. of er werd aan de voordeur gebeld. Hadden d'helsche geesten dn wensch van hunnen hertlap gehoord, en gingen zij hem een vveeiige medemaat schenken, om nog meer het mcnschdom te pijnig») en hun eigen boosheden te vermenigvuldigen? Vosselaer hoorde ij'n oude meid een knorrende antwoord geven, dat het zoolaat wa, de Notaris niet sprekelijk; immers, de passant was slecht gc^lee en dezulken, als zij geen bij zonder teeken gaven, moest d'oudtsloor zonder complimenten afleiden. Korts daarna werd er zachtjes op d deur der studie gekl apt. Wat is er? vroeg de Notaris. Burg', antwoordde de meid, er is daar iemand om u tc spreken. Dat ij morgen terugkomt, 't kan toor is gesloten. - Burger, hij wilt oerforce spreken. Hoe ziet hij er uit? Bleek, lijdende en verm?id. Hij schijnt van zeer ver te komen. Laat hem dan maar koen. r De Notaris zette zijnen bril recht.nam een koppel pistolen ui" den lessenaar, legde ze na ondcrzoek.n zijn bereik,en de vreemde» ling trad binnen: 'ne vent van middelirigen leeft.;d, sterk gespierd doch mager niet te best gekleed, eei jïeAnpeld wezen en diepe schelmachtige oogen. Hij groette ecrliedig en na gezeten te zijn, begon hij te verhalen, dat hij gebortj wivan Audenaarde, van ongsaf met zijn Ouders de wijk had gnomi naar Frankrijk,aldra in armoede gevallen, alles beproefd pm brood te winnen cn eindelijk teruggekeerd naar zijn Vadeifand. Aalst. M'. zegde hij hadden wij een rijken oom; hier heb zijn <*rlijd$n vernomen en gehoord dat hij o;is in zijn testament i. indaclg geweest. Uw naam, citoyen en de naam van uin oom? wij zullen dadelijk zien. 1 Citoyen. de naam van mijn oom is Jan illaert. Jan Stallaert; ja, die naam staat ini) vooAi) Is gestorven over anderhalf jaar en maakte een deel zijnjr goed eh aan zijnen kozijn Hendrik Sprietvlechter, zoon van Anna Sprietvchter, zijne zuster. Dien kozijn ben ik, burger; ik bezit al dd0odige stukken. Welnu, clan kunt gij u binnen eenige \gen op 't kantoor aanbieden, met de bewijsstukken. Maar Citoyen, ik ben zonder eenige mijlen van bestaan, indien Uwe zoo goed wilde ?ijn. Binst dat de vicemdeling sprak, de Notaris <tl zijnen blauwen bril af, misschien dat de glazen een weinig bedah waren. Wat zie ik? riep de vreemdeling, rechtsprifcnde en nog ver- bleekende: Sir James Smit, zijt gij het! Jacobus Vosselaer, zijn eerste gevoelens warenpn geweldig ver schieten; dan veranderde hij schrikkelijk van ge\ cn stak d hand nasr de pistolen; misschien vreesde hij dat de stri zijner euvelda den op hem ging vallen. Maar de tiid om zijn iolen te grijpen had hij niet; dc vreemdeling hield zijnen arm vafn riep uit: Er- kcp.t gij dan uw medegevangene niet meer, die u tc Toulon uit de galeien heeft helpen verlossen? De Notaris zag verwilderd en verschrikt naar de deur: Zwijgt, sprak bij met verdoofde stem, zwijgt! geen woord meer! de muren hebben ooren... Ja, ik ben dengenen welken gij van de dood hebt verlosten ben blijde u mijne dankbaarheid te bewijzen Van nu af zijt ge rijk, ik peize toch wel dat gij niet gekomen zijt om mij te verraden.!??? Maar, vroeg Sprietvlechter, droom ik of is 't waarheid? Dat ik u hier ontmoet, onder den naam cn met het ambt van Notaris Vosselaer! Ja, vriend, mijD oude naam Vosselaer heb ik teruggenomen Sir James Smids is dood en begraven; dal deze naam nimmer over onze lippen kome! Maar, Notaris geworden!!! Ik zal u dat later vertellen. Weet dat ik hier t'Aalst, als deftig Ambtenaar gekend ben! Zoodat de duivel eremijt is geworden! Om geld te winnen, ja; mijn kantoor is 't grootste van heel de Provincie; ge zult dit later alles weten; want ik veronderstel toch dat gij hier zult blijven. Ik was van zin in een Handelshuis te geraken! Gij die uit't Rasphuis komt dat is onmogelijk... Hoort, ge ziet mijn huis is groot genoeg; Sprietvlechter. gij blijft hier wonen en wordt mijnen meesterklerk; buiten mijn Notariaat heb ik nog ander winstgevende zaken waarvan iku 't heheim zal leeren. Sprietvlechter aanveerdde; voor d'opspraak ging hij eerst eenige dagen in stad logceren; kwam met d ander klerken na ar 't kantoor, de Notaris prees de bekwaamheden van zijnen nieuwen klerk bij eeniegelijk, maar bijzonderlijk bij de buitenlieden, aan welkeSpiet- vlechter zich met een gemaakte godvruchtigheid vertoonde. Kortom, eendracht maakt macht voor 't slecht zoowel als voor t goed, en die twee rampzalige boosaardige en goddelooze zielen stonden malkaSr bij, om den schelmen-handel van Notaris Vosselaer voort te zetten en nog meer fielterijen uit te vinden. Zelfs, voor dat er een halfjaar verliep, was Sprietvlechter veel erger geworden dan zijn meester, en dikwijls was hij het, die's morgends den Notaris verving, om in zijnen onderaardschen kerker den gevangen Pastoor van Onkerzele zijn water en zwart brood te dragen, en hem ie be spotten en te mishandelen. Die arme Grijsaard lag daar te verkerkeren; d'eerstc dagen en weken bleef hem eenige hoop over; doch nu verwachtte hij de dood op d eene of d andere gruwelijke wijze; en dikwijls om de Man te pijnigen, Vosselaer of Sprietvlechter kondigden hem met blijdschap aan, dat zijn laatste snee brood hem toegeworpen was. De eerbied weerdige Grijsaard had in 't begin alles uitgepeisdomzijne verdruk kers tot betere gevoelens te brengen, doch ziende dat al zijn goede redens niets voortbrachten dan meerdere cn hclschcre spotternij, hij zweeg en bad; hij verecnigde zijn lijden met hetgeen duizende

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1881 | | pagina 1