jan cl
10 Zondag 5 Maa<i 2. Drie-enTwintigste-Jaargang.
%c
©oüsöienst, - Oaöct ui>, - onjljeto.
Gemengde Berichten
•Solidarismus.
Bat hebben ze gewonnen!
1
laatste Binders van Vlaanderen,
't Grootste en laatste bedrijf tlerBinders
I IMIllll» I PI I I PIPIIM—•- I i Mil I T P - -> IM
Bureel, Achterstraat.
Gewoone Annonc.: 30 c.ti.m.1. pir r.g.1. Anaoncu op d, IV«,le BLd.gd., %lM - 6 fr jays vooraf betaalbaar - iMC^^njten worden op all s.j
SO cent. den regel. Berichten onaer 't Nieawi, 1 frank deu kleinen regel. J ïeoomen, rechtstreeks bij one of door post o briefdragers.
HET LAND 2 VAN AELSf
De zaak VALGHAN!... De Justicie heeft den ver
moedelijke» dader in d'oog en tracht tot zijn aan
houding te geraken; 't is zekeren Leon Peltzer, 'ne
chef der sloksiagers van deGeuzen; fortuinzoeker, die
dikwijls aan 't hoofd van groote zaken stond, en ver
scheide reizen in aanraking kwam met de Justicie
eens, voor bedriegerij iu de Bank een andermaal,
deliberate uitspattingen opluisterende, om zijn stok la
CliamborJ op t hoofd geslagen t'hebben van den ad-
vokuat De Laet; 't is de Directeur van 't gevang die
een wouderbare gelijkenis heeft bemerkt tusschen
't geschrift van dien Peltzer en de vermaarde brieven
van Yaiigtian; Peltzer is vroeger in zeer nauwe be
trekking geweest met de familie Pècherjzelfs had hij
d'hand der dochter g. vraagd, welke nu de weduwe-
Btrnays is; Peltzer heeft vele lauden der wereld
doorreisd; nu is' hij in San Francisco,zeggen zetoch;
't was zijn speur, dat de Justicie opzocht en hetwelk
verscheide liberale gazetten gedurig verwijderden,
zelfs zich verontweerdigdèn, als men van Peltzer
sprak. Als ontwijfelbaar werd afgegeven dat Leon
Peltzer in geen maanden en maandeu,den Belgischen
grond had betreden; doch nu komen de zaken an
ders uit: getuigen komen verklaren dat Peltzer rond
de dage.i der moord in België is geweest... De be
schuldigde wordt ieverig opgezocht, in alle bekende
landen der wereld; waar is hij? in San Francisco of
in Athenen? Ho, hij zal verder vluchten, zegt gij
jamaar, dan komt er een verpletterende beschuldi
ging op hem en andere personen.. Welk belang had
HIJ om Beruays te vermoorden? Uit nijd, zal men
zeggen;... Nu, uit nijd, nu dat Bernays ongelukkig,
en er reeds gesproken was van echtscheiding; na 10
jareu, uit jaloerschheid zulke zaken zijn brieven
met krijt geschreven. Wie had er belang.dat advokaat
Bernays verdween? Dat is de groote vraag... Eenige
liberale gazetten kunnen wel begeeren en werken om
die bloed-zaak te verduisteren, maar de stroom van
't Publiek, zelfs 't liberaal Publiek vraagt dat zulke
gruwelijke moord opgezocht en gestraft worde, al
waren de plichtigen en opstokers, al waren ze, 't is
gelijk wie...
Men zal verder lezen hoe 't Recht de Carnaval-
dagen va Antwerpen beschrijft... Neen, neen, die
groote steden moeten niet nagevolgd worden. Als
men dit leest en overweegt, wie roept er niet uit
Ge'"' ide kleinste, d'eenvoudigste Parochie Tot
Aalst hebben er orgels geronkt tot 7 ure 's morgens.
Woont daar iu de gebuurte! Voor 4 dagen een orgel
t'iiuren, is'er 150 fr. gegeven. Zoekt de rede van de
armoede in menig werkmanshuisgezin niet verder
Daar ligt 't verderf. Een Fancy-fair in den Katho
lieken Kring t Antwerpen heeft opgebracht 26,000
fr. Edelmoedig volk, dat Antwerpsch volk De
Beurszaken verbeteren in Frankrijk; doch langs de
kanten van Alais, in de smeltovens en mijnen, is een
groote werkstaking losgeborsten 't werkvolk wordt
opgestookt; reeds zijn de verliezen groot; de troepen
faktionneeren iu de streek; de kromme en valsche
Republiek geeft zelf't voorbeeld van in de Kloosters
te breken, van aldaar den wettigen eigendom te
schenden, doch als dit voorbeeld gevolgd wordt, ten
nadeel* der rijken, dan moet er op geschoten wor
den! Elk zijn recht geven, dat is de ware en goede
politiek. Nog nooit zijn de benoemingen van
Burgemeesters en Schepenen zoo partijdig gedaan,als
door Minister Rollin. De belangen der Gemeenten
worden snoodelijk vertrappeld; waar men eenigzius
kan, worden degenen benoemd, door de Spions van
't Governement aangeduid.Tegenover zulke Rolinsche j
Burgemeesters en Schepenen zullende Meerderheden
streng recht kunnen, en moeten doen.M. Rolin moet
schaamlerood worden, als hij sommige zijner benoe
mingen overweegt. Is 't hij niet, die in de Kamers
gezegd heeft, dat de Burgemeesters en Schepenen de
Dienaars zijn van 't GoevernementI!!.... M. Woeste
heeft met volle waarheid dien jiiIon van Minister op
't hekel bert gezet.... 'ne Liberaal die nog eerlijkheid i
heelt, moet bekennen dat die knoeierijen in de be- j
uoemingen, een onweerdigheid zijn;gaan Burgemees-
ter noemen, den eenigsten liberaal die in den Raad I
is! In de steden zou Rolin dit niet durven ;-'t is op j
deu Buiten dat hij zulke platheden uitrecht. 'tis j
van over duizende jaren, vast in d'overtuiging dat
de kinderen, om eerlijk en braaf door de wereld te
geraken, een goede vracht van godsdienstige over-
tuiging moeten hebben; de levensweg is gevaarvol i
men verliest veel op dien langen weg, en daarom
zorgden de Voorouders voor een sterke Christene
Opvoeding; daarom wilden zij dat de kinders Religie
genoeg ingeprent werd, opdat ze later nog iets moch-
ten verliezen.... Tegenwoordig, indie ofliciëele scho- j
len van beidegeslacliten, de Godsdienst is er gedoogd
als uithangbord; men ziet jonge bengels in de kerk j
staan, gelijk in een komedie; wat gaat er daarvan
geworden? Nu reeds zoo weinig Religie hebben, te-
gen 't verlies niet kunnen, vrijdenkers en vrijdenk-
sters te weeg! Peist daarop, liberale Ouders! Te j
Melle is maandag, 'ne persoon dood gevallen, terwijl
hij bezig was met kalle drinken; te St Patiwels
leven drij zusters die te samen bijna 300 jaren tellen:
97, 94 en 92, nog friscli en gezond, maar 't gehoor
begint te mankeeren; ?.e verkoopen specerijen; te
Puurs zong er eenen op 't Concert een lied met 't re
frein Vaa.wel; toen hij 't laatste complet had gezon
gen, viel hij néér en was dood. Ze spreken van 'ne
soldaat die t'Eecloo zijn lief zou vermoord hebben;
in de fobourgs van Namen hebben soldaten zondag
erg gevochten; er waren nog officiers bij en kapo-
-raals; rond de 300 soldaten waren in de tumult!
De tante van Minister Rollin, een Religieuse is te
Kortrijk in haar klooster overleden; was 82 jaar oud;
nogtans, heeft 't Verbond meermaals geschreven dat
al de Religieusen schooisters zijn en broodroovers;
ze zeggen dat de lidmaten van 't officieel onder
wijs te Gent achter de solidaire begrafenis gingen,
met zulken loon van pronte glorietisheid, als willende
zeggen: Dat is een dood, hé! Vivan 't sterven tonder
biechten of berechten!.... En dat vol I- k n g< ft v»g
altijd Catechismus-les! De Ju (Lissen To'Öp'r r -'v
tegenwoordig, loopen z'er dik!
De mier heeft vleugelen gekregen, menschen; de
Liberaalderij is aan de grenzen van 't Solidarismus.
Dat is een sekte, een afgrijselijke sekte.
Inde i6eeeuw, 'twas onredelijk, doch kon nog
verstaan worden dat er bi) de Calvinisten, bij de
Lutheranen overgingen; dat is toch ook een Eere-
dienst; maar Vrijdenker, Solidair worden, geen eer
bewijzen aan het Opperwezen, geen wetten of voor
schriften van den Almachiigen God erkennc n; brrr,
dat is beneden de dieren dalen; de dieren geven na
tuurlijkerwijze hulde aan hunnen Schepper, maar
de Vrijdenker, de Solidair, dat walgelijk gedoen is
i ui; de ziel van Lucifer gesneden,
i Leopold den Eersten was geenen Congreganist,
I maar 'ne Staatsman.
IAls genoemde Leopold den eersten ''eer in de
straten van Brussel die solidaire begrafenissen zag,
hij schreef naar zijnen intendent Mr Conway, met
t Ir xi1 :t zijn brief zou ruchtbaar worden; hij
sdpjtet: I 'it Solidarismus brengt ons naar de bar-
oaa.i fMcid!
Fo 20 .ren zijn verloopen.
Lecpo! us, kijkt 'ne keer op. uit uw rijke grafstede
tc Ltken en ziet wat er in België omgaat, nooit zou-
a:: i' proiestantscbe vorst,een Schoolwet geteekend
r.cc -elke u-v Christene soon, met een stem
r. i' i aanneemt en laat uitvoeren! Maar'ne
chr<s;rne iensch kan dieper vallen als alle andere.
Ktiki verder Lcnpoldus, en ziet hoe die solidaire be-
gr. t<-.i-:r aangroeien; boe zij opgetrost en opgeluis
terd Lndoor d'aanwczigheid van officiéele Scho-
ien; hn: dat er zelfs S' iatsmecslers en meesterssen,
Soi lairs sterven en dat op hun begraving de kin-
■i rr. een méégaan!
eenige jaren, als Frankrijk bestuurd werd,
ivet door \erkclijke menschen, maar door mannen
van eeriiiK politiek doorzicht, men decreteerde dat die
i cgratenissen, zonder eenige uiterlijke cere-
:.ior 'c moesten geschieden. En niet zonder rede!
I' a!lc Religiën is een zekerprincicp vanecrlijkheid
;n van :i< ..^d; in alle Religiën is een verheffing tot
dc Go iht i.
pM*ar die Vrijdenkerij, dit Solidarismus, dat ver
nedert. verwerpt, vertrappclt, bemorselt g'beel de
irurtchheid! En laat zulke gedachten eens onder 't
Volk k omenlll Er valt te schudden en te beven, voor
i.ie .mst van ons duurbaar Vaderland! Men ziet
nu raai o;.' die Liberaalderii uitkomt!
Dri" gewichtige bemerkingen. is,e Allen naar de
sïcénb-.ij 0 an, met het vaandelWeg het Geuzen-
onwrwijsWeg met de loting. 2d* Wij worden bc-
nan-.le' ijk onze voorouders inde droeve jaren
NEGjKN IC, der voorledene eeuw, uitgenomen dat de
gniliotien r.og niet fonctioneert; het wordt hoog tijd
'at Je hecren Kcrkmeestcis beginnen te peizen, ja
te jWucn om de actiën, renten en kostel kc voor
weden ter kerken in veiligheid te stellen; want wel
haast zullen de geuzen zeggen: al't onze. 3de Wij
vtrovnen nogeens onze achtbare Lezers, hun zeg
gende .t /.ij onvoorzichtig te werk gaan als zij hun
geld tc bewaren geven aan banken, nijverhtidsge-
stichlcn o tan venten, dewelke met hun geld specu-
ieerèn cm groote winsten te doen.
Wij lezen in de Vrijheid van Antwerpen
Sommige flauwaarden of Kiekens zooalsmen ze hier
te Autwerpen noemt, denken altijd dat met niels te
doer, rr»' niet te spreken of niet te veroerer. iets wat
uoc-3 t rlatigt van zelfs Komt, en het ongelukkigste
▼an is. dat zulke personen zich dan ook onthouden,
iu i'. eepo of <i acdero volksbeweging a
hebben ze gewonnen?
Lee»: z'liebben we! is waar tot hi.-rtoe nog het ver
langde Vrijwilligersleger riet, n>Mii; maardoor hunne
werkiog, hebbeD zij het land wakker g-schuil, en het
huidige geus- en soldatengezind ministerie twee maal
doen nadenken, het land drukkerende soldaten lasteu
te doen opbrengen.
Z'hebbnn gewonnen, dat het ministerie met zijn
schandelijk reserve-plan niet durft op tr.-den, en dat
is heel veel; zij hebben vooral, de Volksvertegenwoor
digers van ganscb het land even als d»i Secateurs tot
hunne plicht gen epen, en hen klaar en duidelijk doen
zien, dat zoi^zij blijven stemmen voor het verzwarende
budjet van Oorlog, en zij hun niet aansluiten hij de
deputatie van Antwerpen en do heer ('.«romans, zij hun
mandaat verloochenen en slecht vervullen;ende stem
ming van het laatste budjet iieeft doen zien dat de
volksvertegenwoordigers naar hun geluisterd hebben,
want waren er geen twee Kiekens of Hofgezinde
aan de rechterzij (Thonissen en Nothomb) het budjet
bad verworpen geweest, en liet land had to heslissea
geliad.door de onvermij.Jelijkeontbind ngder Kamers,
of liet langer onder de verzwarende militaire lasten
wilde gebukt gaan, of het nog la iger de ellendige en
schandelijke Bloedwet wilde, of w-1 het eervol en
vaderlandslievend Vrijwilligersleger!
Zietdaar op welke terreiu, in welke nauwe positie,
de mannen van het Niemand gedwongen Soldaat, het
ministerie hebben kunnen brengen, dank aan hunne
korte maar krachtige en eervolle wersirg!
O, ik ben er zekers van, tiet moet die -lappere volks
jongens fler hebben doen opzien, dat hun werk reeds
bij tie Vertegenwoordigers zoo deftig onthaald werd,
en ook dat het hoar spijt is. dat dank aan die twee sol-
datet-gezinde mannen, hei Land niet over dat groot
vraagpunt heeft kunnen beslissen; want vast en zeker
had gansch liet land zich bij nun geschaard en hot
nieuw ministerie zou in zijn midden het Vaandel van
het Vrijwilligers hebben moeten planten.
Ziedaar wat ze gewonnen hebüen
Houdt dus op. gij a len wien het Vrijwilligersleger
aankleeft, de flauwaards of onverschilligen te speien!
Kom, schaart u bij nen. die volksheil betrachten!
Bedenk dat n Eendracht maakt Hl acht. n «latdege-
zarnentlijke weig de taak gemakkelijk maakt, en
denkt dan ook, dut het vooral iu dees geval noodig is
een krachtig en machtig leger te bezitten.
Weet en begrijp wel, dat het tegen ijzeren bergen
is. «lat er te breken valt, maar.... dat Het Vrijwilli
gersleger ZAL en MOET komer
Op uus, allen, iong en oud.voor uw geluk, uwe Vrij
heid, strijd mede met hen, die nog werk offort lin
ontzien om 's volksredding te bewerken, en te Vrij
waren voor de witte slavernij!
Wil dat uw naam ook later nevens do hunnen prij-
ke, op den gedenksteen der ci uw go erkentenis van
het Volk voor hen,die goed en bloe>i veil hadden voor
hunnen evenmenscb, cn hot verl'^s^n van do schan
delijkste wetten, naraorUiijk: de Bi- I: iu het zijn
hun lalect of Invloed veel
j kunne
Dat is groolendeels het geval met degroote, sehoone
en ware volksbeweging voor het Vrijwilligers leger,
Niemand Gedwoog-n Soldaat.
Nooit iB er eene beweging ont»taandiedoor het Volk
meer gevraagd werd, en beter aaD zijne heiligste be
langen beantwoord.
Welnu, t is droevig het te raooten bekenneD, maar
velen hebben wij het stelsel van een vrijwilligersleger
hooren toejuichen, maar hun medewerking verke
nen aan die moedige rij volksmannen alsdeHH Jaak
Van den Bemden, Cl. Omiaeganck.Tieleroans, Backx,
Hdlernans en zooveel anderen, O, dat was nutteloos,
want nooit, nooit zou die beweging iets kunnen win
nen, of nut tot dit gewenschte doel stichten! Zoo rede
neerden dieKiekens—.
Welnu, een groot jaar is pas verloopen, datdie echte
volksmannen dat grootscben beiligwerk ondernamen
en men moet het bekennen hetgeen ze gewonnen heb
ben is veel, heel veel, en wel zoodanig veel dat nooit
gpen enkele beweging op zulk kort tijdstip heelt kun
nen winnen.
Maar zal ons een dier tlauwaards vragen, wat
NIEMAND GEDWONGEN SOLDAAT.
KERKELIJK NIEUWS. - De E. II. Van der
Ilaegen, Pastoor van Steenhuyse, is den nacht voor
zondag door een geraaktheid getroff-m die treurige
tijdiug bracht een algemeen»» droefheid cn verslagen-
beid, niet alleen op de Parochie, tr.aar g'heel Bis
dom rond, alwaar de achtbare Man, ouder Geestelijk
en Wereldlijk, zooveel vei kleefde Vrienden telt; vol
gens de laatste berichten is de toestand van onzen
Eerweerden Medehelper en Vriend zeer verbeterd.
Zelfs zou alle naaste gevaar verdwenen zijn Laat ons
hopen en deu Heer bidden, dat de weerdige Man aan
zijn achtbare Fa mi, ie, aan zijn Parochie, aan zijn
Vaderlanden Vrienden nog lang m»'ge behouden
worde. De E.H. Van Mol, Pas'oor van Cherscamp,
is aldaar overleden, na eene lang»* en smartelijke zie
kelijkheid, in den oml-nom van 56jaren Hij stond
te Cherscamp sedert 1871 en I.e. ft met kracht, wijs
heid on voorzichtigheid deze Parochie bestierd.
De maaud van den H. J#seph niet te vergat m.
Maandag, H. Coleta.dijnsdag H.Thomas van Aqulneu,
e-'Q der grootste geleerden die er ooit geweest, zyn
of de
verhalen uit den Franschen Tijd,
naar hel uitgebreid werk van S. VAK DER GüC1IT, Kunstschilder
tc Aalst. 38' Vervolg.
AANRANDING DER POSTMAAL.
XXXVII. VAN AALST OP WESTREM.
Den nacht dat 't Pachthof van Ganserik te Massemen zoo won
derlijk was gered, rond elf ure 's avonds hield de koerier der Post-
nral in Aalst stil aan de Posterij, sprong van zijn peerd, dronk met
haast 'nen druppel,besteeg 't wisselpcerddat voor hem gereed stond,
sprak nog een woord tot den baas, eed bevaliiglijk zijn zweep
ronken en weg was hij, als'ne pijl uit den boog, in de richting van
Gent. Terzelvertijde bracht men de versche pterden uit den stal,
voor de Postmaal wclkeis gedruis men reeds inde verte hoorde,
benevens de kunstmatige zw. epdagen van den Postiljon, 't Was
onze oude kennis Collaert, die den Postiljon moest vervangen.
Weinige oogenblikken daarna kwam 't rijtuig aan, en nauwelijks
bleef het stil of vluentig werden de vier peetden uitgespannen door
verscheen wel uitgeruste wisselpeerdcn vervangen, de bedienden
namen eenige vcrversching, klapten een oogenblik met 't Volk der
Posretij ol met de Aalsterschc Burgers, welke zij daar dikwijls ont-
moett'en; Collaert s«ceg in den zadel, deed op zijne beurt de zweep
ronken, en ook de Pos maal was vertrokken.
Heeft de hedenda .gsche wijze van vervoering zijne aangenaam
heden, de tijd der Postiljons en Pos;rijtuigen was ook onder vele
opzichten, niet te verachten, bracht leven in de kleine steden cn
bijzo:.der op de thans verlatene steenwegen, alwaar verscheide malen
daags Je Postiljon, zoo eenvoudig trotsch over zijne klceding, de
dorpen begroette door het drievoudig gespel zijner zweep
Ander eeuwen, an-der gebruiken Volgen wij van nabij, de rijk
geladene Postmaal. Daarin bevond zich vooreerst de Directeur,een
vent van ruim vijf-en-veertigjarigen leeftijd; dan, twee bedienden,
wairvan de oudste geen dertig jaren telde; twee goede jongens cn
wel namentlijk HERMAN, een Brusselaar.de steun zijner ou Je moe
der, welke hij meiziin geringe jaarwedde onderhield, eo VENET,
een Franschman, onlangs getrouwd. De directeur klapte zeer ge
meenzaam met zijn bedien ien, om den tijd zoo onverdrietig moge
lijk over te brengen en den vaak te overmeesteren. Hunne samen
spraak was in 't framch.
Burger Directeur, sprak Herman, wat ben ik tevrede, dal wij
zonder ongevallen Brabant reeds achter ons hebben! want waarlijk,
d'omstreken van Brussel zijn niet pluis.
En dien langen eenzamen steenweg, zeide Venetiis er een beter
plaats om aan te ran ten als van Assche op Bouchout?
Bah! antwoordde de Directeur, geeuwende; altemaal praatjes;
't is nu al zooveel jaren dal ik mij met groote weerden op de Post
maal bevind, en nog niet eens heb ik den schijn van een baanstrooper
gezien!
Bijgevolg, deed Venet hall schertsende, ge wilt besluiten, heer
Directeur, dat er geen Binders bestaan!
Ho, ho, zoo niet! dit ware loochenen dat wij ons hier op de
Postmaal bevinden; de dagelijksche aanrandingen laten daar geen
twijlel over.
Langs sommige streken, bemerkte Herman, 't krielt van Bin
ders.
Maar ik beweer, sprak de Directeur, dat deze kwanten och,
men maakt er helden van, en ze zijn op verre na zoo gevaarlijk niet
dan men beweert.
Burger Directeur, sprak Herman, dat het geen helden zijn,
ji, dat zeg ik met u; maar gevaarlijke schelmen zijn het toch. telt
op, als ge kunt, de Pachthoeven, lusthuizen en kasteden welke zij
uitgep'unterd en verbrand hebben. Er is ni.; éin Nolaris te plalte-
lande die zijn weeraijen nog in huis durlt houden
Op weinige pachthoeven, bemerkte Vernet, gaat men gerust
slapen.
Voegt er ook bij, sprak de Directeur al grimlachende, dat
weinige Postkarossen gerust langs d'hcirbaan rijden.
Zeg wat ge wilt, zei de Faanschmun Venet, maar ik ben toch
altijd blij, als wij in ons bestemming aankomen; ja, ja burger Di
recteur!
Kom, kom! ge moet al die zaken doorgronden; ik geloof, lieve
Vrienden dat, vooraleer een aanslach te wagen, die fielen zich eerst
verstaan met de Postiljons of de knechten der Reizigers, en in kas
teden of pachthoven, met de dienstboden en arbeiders; want nooit
zal ik gelooven dat een nietsbeduidende hoop schurken en vagebon
den, samengeraspt uit sluipdieven, die reeds vcroordeelingenhebben
ondergaan, en uit refraktairs.te lafhert:g om soldaat te worden, dat
die schurken den moed zouden hebben iets te wagen, zonder op
voorhand zeker te zijn van hun stuk! neen, dat zult ge mij nooit
doen gelooven!
Uw gevoelen is dus, sprak Herman, dat zonder de aanmoe
diging van bedekte personen, de Binders niet veel zouden te vree
zen zijn?
Ik ben van gevoelen, dat de Binders, waren zij aan hun zclven
overgelaten cn van geen ander Personen ondersteund, niet alleen
luttel zouden uitrechten, maar dat zij zells niet zouden bestaan
hebben.
Maar men zegt, bracht Venet bij, dat de Binders ondersteund
worden door personen die 'ne zekere rang in de samenleving be-
klccdcn.
Dit kan zijn, ervatte de Directeur; nogtans kan ik zulks kwa
lijk gelooven; maar 't zou echter kunnen gebeuren, en indien 't
waarheid is, zoo veel te slechter, want niets gevaarlijker dan zulke
soort van menschen beloonen om kwaad te doen.
Terwijl men zoo gemeenzaam koutte, reed de Postmaal daverend
voort en naderde vluchtig de plaats van haar ramp en ongeluk-
Hadden de drie personen kunnen vermoeden water ophanden was.
ze zouden gesidderd en gebeefd hebben! maar noch t'Aalst, noch
op de gansche weg welken zij doorreden, was er niets hunne ach
terdocht komen gaande maken. Ze spraken dus gemeenzaam en in
volle rust, en waren op eenige honderde stappen van.
Doch. laat ons vooruit snellen en zien wat de Binders daar
hebben geschikt.
Pieter La Marche, zeer welonderricht door den arglistigen Spr«et-
vlechter, die hem een goed deel van den buit had toegezegd, Pie'.er
j L Marche had alles met de grootste omzichtigheidaan boord gelegd.
om zonder veel gevaar de Postmaal te plunteren, en dat het bijna
onmogelijk was of de aanslach moest gelukken. Uren lang had hij
I daarmeé zijn hersens gekweld, en telkens hij een nieuw plan had
j opgevat, was daarmee bij den Notaris Vosselaer gegaan, in zijn
werkklcederen, om te schijnen daar eenig handwerkte gaan verrich
ten, maar in der daad, voor eenen a'schuwelijken aanslag.
Wij hebben gezien dat tusicben Westrem cn Wetteren.een soort
van onderaardsche kelder was, waarin de smokkelaars hunnen tabak
plachten te verbergen; niet verre van die plaats zat Pieter La Marche
1 in 't kreupelhout verdoken met vijl en twintig wel gewapende man-
j nen der bende. Vóór en achter deze hinderlaag, op g lijken alsian 1
van ongeveer vijl honderd schreden, rechts en links den dijk der
i heirbaan, had hij eenige kloeke Binders doen post vatten, voorzien
van eene stevige koorde. Deze rooveri stonden in gereedheid om
de toenadering van alle rijtuigen onmogelijk te maken, indien T ge
val bijbracht dat er eene aankwam, binst dat hun makkers bezig
zouden zijn met de Postmaal. Alsdan moesten zij de koorde over
den steenweg gespannen houden cn de paarden der Diligenciè'n of
wagens doen struikelen,zoodat deze dieren,welke gewonelijk in vol
len draf doorreden of wel zeer zware vrachten aantrok ken,onmisbaar
ten gronde zouden hebben gestort; gevolgenilijk.tcrwiil de voerlui
bezig waren met de paarden op te richten, kon men voortgaan met
moorden en stelen. Deze voorzorg was wijselijk beleid, ja hoogst
noodig, want toen leriijde vele rijtuigen voorbijreden, op alle uren
van den dag en den nacht, en het niet verwonderlijk zou geweest
sijn, dat de Binders aan dc Postmaal bezig, van weerskanten door
andere rijtuigen werden overvallen.
De Binders, met een of twee man langs verschillige wegen in den
helle donkeren, daar bijeengekomen, zaten van hall ell ure op hun
nen post; niet éen man ontbrak, want d'afwezigbeden strengelijk
gestralt werden en men wel wist dat er heden een rijke buil was op
te doen.
Van ten half elf dus, zaten zij in hinderlaag, elk op zijnen post,
en reeds was middernacht voorbij; twee Diligencens waren voorbij-
gereden en hadden ongedeerd hunnen weg mogen vervoorderen.
Ach voerlui, waarom kondet gij in de duisternisnict zien, ten einde
een groot schelmstuk te beletten! vijltig ooren lagen «iaar openge
spannen om 't minste gerucht op den steenweg t'ondcrschcppcn,
terwijl de voorposten insgelijks al hun aandacht inspanden en luis-