De zaak Vaughan-Mzer.
12
Zondag 19 Mt iri !K82.
Drie-enTwintigste-Jargang.
©oösöienst, - t)a erUnö orijtjeiö.
JAN CLERILEÜ.
laatste Binders van Vlaanderen,
t Grootste en laatste bedrijf derBinders
Bureel, Achterstraat.
Geweene Annoncen: 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladzijdi
0 cent. den regel. Berichten onder 't Nieuw», 1 frank den kleinen regel.
HET LAND
5 fr. 'sjaars. vooraf betaalbaar Inschrijvingen worden op alle clJU:
genomen, rechtstreeks bij ons of door post o briefdragers.
VAN AELST
Vele liberale gazetten hebben hier hun vingers
verbrand en hun ooren aan den schandeblok gena
geld.
De moordenaars door 't Publiek aangewezen, wa
ren Geuzen en Moortelbroêrkes.
't Was 'ne sluier van de Geuzenwereld, die ging
opgelicht worden, men ging eens te meer de droeve
gevolgen der Morale Inde'pendante zien, hoe wreed
dat d'huishoudens gesteld zijn, als de geest der Geu-
zerij er ingedrongen is, hoe er geen vrede ol welvaart
ot geluk is. zelfs in de rijkste weelde, als het hoofd
des Huisgezins zijn ioo:ooo fr. 's jaars wint.
Ja, durft nu nog van liberale beschaving spreken,
nadat wij in Brussel degrofste walgelijkheden hebben
gezien,ten tijde dat de Handel in Blanken aan 't licht
kwam; durft van liberale beschaving spreken, nu dat
't l'ubliek door een oogslagske in de geuzenwereld,
niets ziet dan dievsiij, aanhouderij, wijveri),ontrouw
en gelddorst I
Een kostbare les voor alle Ouders en ander Over
heden, om wel op hun hoede te zijn en goede voor
zorgen te nemen; als d'exter den bout in 't lijf heeft,
dan is het te laat versprongen.
OrHcriusscbcn, de meeste liberale gazetten, waar
schijnlijk op order der Logie, stondenmethun armen
hier geldschieters en opstokers.
Ten tweeden, is beschuldigd en zit vast:
ARMAND PELTZER;
in 't begin was hij geslagen, doch nu is hem 'nen i
advokaat gegeven en Armand beweert alles, alles ge-
daan te hebben uit genegenheid voor zijnen broeder; f;
al die kosten! al die leugens! al die valschheden! 't Is
redelijk wel aan boord gelegd, maar de Justicie moet
aoder kapittels hebben, vermits zij dien Peltzer, in 1 ;a
weerwil van zijn liberaalschap, na een lang verhoor, i A
in arrest heeft gesteld en behoudt.
Een derde verdachte JAMES PELTZER, in zijn j <i<
huis opgesloten, is nu in vrijheid gesteld en met zijn
moeder naar Saatbruck vertrokken.
Wat de weef van 'c slachtoffer aangaat, madame i
BERNAYS, de dochter van het kopstuk der Ant- j j
werpsche Geuzen, erg in jet zij verdacht zijn, vermits 1
de Prokureur haarkamer doet bewaken, gelijk de j
cel van een gevangene; nu is het toezicht wat ver- p,
zacht, doch meer dan een week was zij dag en nacht -
bewaakt en mocht met niemand spreken.
Hetgeen haar bijzonderlijk tegengaat, is de slechte j t
huishouding met haren vermoordden echtgenoot 11
't was daar een huishouden van kat en hond reeds j !-
gescheiden in menagie, was er ook spraak van wette-
lijk tc scheiden; Armand Peltzer ging daar veel ten
huize; Armand Peltzer vergezelde madam naar de
statie, als zij reeds weef zijnde, naar Menton ver
voor de Pel zers, opgeblazen van verontweerdiging j trok. De papieren van MBernays schijnen voorde
omdat die weerdige, die eerlijke, die deftige menschen komst der Justicie doorzocht te zijn. Geld is er niet 1
verdacht konden worden, van medeplichtigheid in n«»v7nn/t»»n Remove-rWn r* i»»
die moord.
En van wit dat de liberale gazetten toch een eerlijk
deftig man maken? Van Leon Peltzer, die in België
en Amerika te boek staat, als vervalscher; van Leon
Peltzer, waarvan men nu schrijft dat hij in Amerika
gevonden, alhoewel Bernays zijn 100,000 fr. sjaars
kon winnen Er wordt ook gezegd dat men 't slacht
offer zijn sleutels heeft ontnomen... Althans, wat er
ook van al die gezegdens moge wezen, éene zaak
blijft klaar: dat de Justicie gewichtige redens moet
gehad hebben omheen dame gelijk Mme Bernays, een
nog al in gezelschap van aanzien verkeerde: doch hij dochter van den Chef der algemeene Liberal; Allian-
liep met een gemein vrouwspersoon; zijn kennissen
praamden hem om dit juweel te laten locpen; ik kan
niet, zegde hij, ik kan niet bij gebrek aan geld; ik zou
veel geld moeten hebben om 't mensch naar een bad-
stad te zenden.. Men gaf hemgeld; Peltzer verdween;
hij was met de plaaster op gang, om dit geld te ver
brassen.
En zulke rakker werd door liberale gazetten be
schermd
Als ze zagen dat de Justicie met den stroom van
't Publiek meëliep en den vent vastgreep, dan lieten
de liberale gazetten hem pakken en trappelden zelfs
over de twee gebroeders Peltzer; maar nu schijnen
er orders van de Logie gekomen te zijn, om al de
schuld op Leon te werpen, om Armand te verschoo-
nen, want moest Armand veroordeeld worden, er
zouÉc:. a .derc, aan de Logio duurbare wezens, op
't Banksken der moordenaars kunnen komen.... En
zoo is hei libera' %'Wcv
maa: UL'm blad kst.cn, den overtrappelden Armand,
voorzichtekes oprechtende.
cie, een dame, bevriend in de liberale wereld, om
haaronder zul.:e bewakingen ten aanschijn der gan-
sche wereld, onder zulke verdenking te stellen, moe
iten er groote redens geweest zijn... Met angst volgt
j 't publiek den loop van 't gerecht: Een complot is er
i geweest, dar lijdt geen twijfel: Leon was doodarm in
j Amerika, bij is naar Europa gekomen, heeft twee
maanden een prinsen leven geleid, zich verborgen j
gehouden, zelfs bij zijne moeder niet geweest de ia!
arme luis van Amerika huurt een paleis, koopt rijke rf
meubels, korts na de moordis hij weg, en leeft nog i-
2 maanden in Europa een weeldrig leven.
t, werving des legers dour een latere wet zou J
p8*ld w< rden, willeude aldus den wenk geven van
fcü./'ve Loting af te schaffen en in een vrij Land
n ,'ie^ei m Vrijwilligers te vormen. Ach, indien
ajTiat'i.aJ van 1830 terugkeerden, indien zij den
yang *r. 'i afschuwelijkheid der bloedwet zagen, in-
jr eij bemerkten die Generaals rond den Troon ge-
Ufttrd, en al hun macht gebruikende om België's
it, |r<ri:art en toekomst aan den afgod van 't Mili-
Hr*. as too te werpen, ach, die mannen van 1830
a-1'Hi <ië uitloopeD. indien zij hun gedachten en
co Ashm iet vertegenwoordigd zagen in de schaar
ir voor staanders van 't Vrijwilligers-Leger.
ia. lii.eralen en katholieken, allen die er geen be
'.•i ~e'Uk in d'opvretting van 't Vaderland, alleu
naar 1830 moeten om les gaau.
V' -.epjalde men in zake van onderwijs? Willem-
-a Ti' had doorzijn Staatsonderwijs zijn katho-
k« Pr «vincien willen vergeuzen, Willem-de-Kop-
ge bait ware school lasten op de steden en dorpen
•lea.-; \V !lem-de-Koppige had zelfs zyneu neus in de
uaukarië.. durven steken; de mannen van 1830 met
•lie breed" gedachten, zij bepaalden al--
>ift- HET ONDERWIJS ZOU VRIJ ZIJN; de Staat
o^ftdaar niet. tusschen komen, tenzij in den drin-
nood
flBau, God uit den hoogen hemel! wat zien wij
mderwijsdat alles overheerscht.hetStaats-
!®f idat werkt om de laatste vrije school te ver-
tteei. Nu? een schoolbudjet van -20 miljoen.zonder
ge kosten der Steden en Prochiën, de
gebouwen, enzoovoorts II!
eGrondwet, moest elke Huisvader voor
jszijner kinderen zorgen; de behoeftigen
i m ten koste der Gemeente mogen onder-
ttdwu ten... Dit was het onderwijs in waarde
..ïen. Wat men kosteloos toewerpt, wordt
>nder de voeten getrappeld.. Indien de Staat
cl amelijk voedsel te grabbelen wierp voor
hoeveel zouden er werken? Nu is elk neer-
an zijn brood te geraken, en mot de Procla
i 'r. vrij Onderwijs zou elk zorgen, vrij er
goedAft» >fom zijn kinderen een behoorlijk Onderwijs
te ge f .ii itOnderwijs zou hooggeschat zijn geweest,
de niet verkwist en in plaats van de belastingen
<-ard te moeten opslaan, zoude Staat groote
i: ,p: f «geu hebben kunnen doen, en al zijn zorg aan
je «Bare Werken toewijden.
Is
kW'C-C:
ik be-' 1
dan èr.
vocalic, en van den anderen kant, de vrijheid van
zijn werk. Elk ander stelsel dan 't Vri'willigcrs-leger
strekt om den burger, ren minste voor eenige jaren,
eene loopbaan op te leggen die de zijne niet is.Onbe
rekenbaar zijn de gevolgen van dezen dwang, met in
zijn hert ontevredenheden te verwekken, welke ge
durig aangroeien, wordt hij voorbereid om naar de
anti sociale opslokingen te luisteren met hem van
zclkdanig werk af te trekken, tot hetwelk hij gene
genheid voelde, wordt hij gebracht om in valtche
vermaken een geneesmiddel te vinden tegen den walg
welken hij gevoelt.
En't is daar, gelooven wij, eene der grootste
oorzaken van den ziekelijken toestand der samenle
ving.
Wij herhalen het dusonze voorkeur is gegeven
aan een LEGER VAN VRIJWILLIGERS.
Wel gezegd, schoon gezegd
Maar we moeten verklaren dat het onze woorden
niet zijn;
't Zijn de woorden van onzen Volksvertegenwoor
diger, M. WOESTE.
Ja, in 1872 heeft M. Woeste deze verklaringen
gedaan, dezelve doen drukken in de REVUE GÉNÉ
RALE,en nadien uitgegeven in een boeksken getiteld:
La Question Militaireen Belgique.
Dit schrift behelst nog andere getuigenissen, met
welke al de Voorstaanders van een Vrijwilligers-Le
ger zich openllijk zullen vereenigen. In dit schrift
wordt geantwoord, op al de tegenwerpingen der hof
mannen en ander Militaristen; M. Woeste geeft in
dit boeksken ook flinke zweepslagen aan degeen die
hun belofte vóór de kiezingeu gedaan, zouden willen
vergeten of breken. Wij keeren daarop terug en aan
onze achtbare Lezers die 't boeksken hebben, maken
wij opmerkzaam; de bladzijden 24,26, 40, 41, +3,
45, 49, 70, 76, 77, 85 en 118.
DE GRONDWET VAN' 1830. M1L1TARISMUS EN
ONDERWIJS.
De Grondwet van 1830 was eeu schoon werk. j>G
groote meerderheid van 't Nationaal Congres was be
zield meteen ware liefdevoor 't Vaderland, met 'ne
vumendr:r-v> de -
gische Volk te rv*ufJu en redelijkerwijs
breiden. Overlest werd het nog te Brussel door 'ne
i überaa! opgemerkt.dat de Priesters die in 'tNationaa'
- Congres zetelden, de ieverigste waren om de Vrijheid
Allerhande nieuwskes, dikwijls's anderdaags al ge uit te breiden. Neen, neen! een deftige goede Vrijheid
logenstraft,komen in de dagbladen; we zullen ons dus kan ons r.iet hinderen 't Is ten g-volge der alleen-
bepalen den toestand in overzicht te nemen. 1 heerschappij dat, in de zestiende eeuw, verscheide
ZIJN BESCHULDIGD- i ^olker<?n 'joor ')UQ Koningen naar de ketterij werden
n t r-r»M dpi T7FD u„„ j:- v u,,;e i meègesleept; en wel alles overwegende, zelfs boven
j hP PP: y 't stelsel der bescherming van daHeligie duor de wa
in de Welstratt gehuurd heelt, den advokaat ontvan- re|diijk(, Overheid, zoudln wij de gedachten uüzer
gen, hem per ongeluk gedood, ze*t hij. en daarna Grondwet mogen verkiezen.
Europa rondgezworven, om aangehouden te worden De mannen van 1830 hadden alles wijselijk, voor
in de Statie van Keulen, alwaar de bedienden proce- zien; rond de Grondwet hadden zij een wacht gestel 1;
deeren naar de premie van 25,ooo fr. de Koning en de Kamers,met last den pand niet alleen
Per ongeluk gedood, zegt Leon; en daarom zal hij ongeschonden te bewaren, maar ook in verscheide
expres uit Amerika komen, twee maanden groot ver- PUDfpü 'e verbeteren, heigeen in 1830 zonder geen
tier maken, een huis huren en aanstonds na het onge j wr !!h ^'latlS WactJl-
i„ir Ait Kni« v<-riai<»n »n vinrhf»>n in plaats an de goede Vrijheden uit te breiden, heelt
luk du huis verlaten en vluchten dezelve ingekrenkt en verminkt, en hier wordt bet
Neen. neen! geen ongeluk is hier aan te nemen: door velen betreurd, dat de mannen van 1830, aan
Het is ook met te veronderstellen dat een geruïneerd -t hoofd der Belgische Natie, geeü verantwoordelijke
man, die lange reis uit Amerika zal doen om op eigen j President durfden stellen.
rekening 'ne mensch te komen vermoorden... Er zijn 1 In zake van Militarismus schreef de Grondwet voor,
^kt naar zijn' ondergang; wij bezweren,by-
d» jk le liberalen, van er wel op na te denken;
-:lijk belang is er aan verbonden; de eenigste
lot «Hel iaden rechtzinnigen terugkeer tot de
h'iut an 1830.
DEN EEL) DER VRIJMETSERS,
i frrt é'Etoile Beige den. ouden katholieken eed
o -■ ne aa erij noemt, in dë zaken Vaughan-Peltzer
at de leden der Y rij metsel arij een anderen
h 4/*-; A L Arrnatiü Peltzer de medehulp vau D'
f rageu. zoogezegd voor tyu wyvaryqa,
neder UeoD, dan deed hij hem or.^eQ Vrij
I n'etse' -s-eed het grootite stilzwijgen zweren
I 7,o:J zoo! die moortelbroêrkes hebben 'nen eed;
fv mpele leden maken daar gebruik van; en
alsu«j Moortelbroerkes Rechters zijn, gebruikende
Grootmeesters of Venerabele der Logie ook den Vrij
metselaarseed niet, om Katholieken; onschuldig te
doen veroordeelen, en Vrijmetsers, niet rooverij en
bloedvergieterij besmeurd, te doen vrijspreken?.. Als
die Moortel broerkes Minister zijn, worden zij door
hunnen eed niet gepraamd, tot valschheid en oneer-
lijkluid? tot landsverderf en landsverraadEen
fraai Samenlevingske raetdie Framissonnerie! Inder
daad!
OPSTAAN, KLOEKMOEDIG ZIJN
of
OVERTRAPPELD WORDEN.
Ja, menschen, geliefde landgenoten, dat is ons
plicht, of ons lot.
Geen liberalen,die gedurig de Lasten verzwaren en
die het Vaderland der Belgen uitputten en bederven!
't Gaat zooverre dat d'avant-garde van de Liberaal-
derij, niet alleen leeft zonder God of zija gebod te
kennen, maar ook sterft gelijk eeu redeloos gedierte!
Isdatdu lotbestemming van deu M«u«ch. van den
Koning der Schepping'! Is er een Sauionleving moge
lijk met die nalscne gedachten »ai. Dood "r rw"1
Niets anders to
'T VRIJWILLIGERS-LEGER.
a Naar onze meening. is het eenigste gansch recht
veerdig stelsel, datgene hetwelk geen ander leger aan-
veerdt dan een LEGF.R VAN VRIJWILLIGERS
waarom? omdat alleenlijk zulk Leger de persoonlijke
vrijheid eerbiedigt, in welke vrijheid begrepen zijn
twee rechten van den mensch, zoo belangrijk al» on
betwistbaar; van den eenen kant de vrijheid van zijn
vreezen dan de c«ndaruis en du rucu-
A i. iitnaUrfr L .hoort ut
spreker in v«i3 reactor*
Oeoir itberalenof geen libefialde'ry
Maar ook. geen Hofmannen, geen katholieken die,
aan 't hoofd zijnde, hun volk zouden verlaten en ver
raden! Geen katholieken Hofmannen die gedurig
meegaan met de Bloedwet, dio nietsdarven herstellen
of Diets veranderen! die hun plaatsen hun positie
voorde belangen van 't Vaderland stellen, die de
schuld zijn dat 't Katholiek België zoo verre gezet en
zoo diep versukkeld is!
Er mag niet meer gezwegen, niet meer toegegeven
worden!...
Al de vrije mannen, de mannen van moed en def
tigheid, dat zij zich vereenigen, dat do katholieke en
aader vrije Kiezers manhaftig spreken, dat d'Huis-
vaders bijzonderlijk wel in hun gemoed gaan zij
kunnen en zullen beletten dat hun kinders zouden
tot kanonvleesch dienen; en allen, naar de stembus,
onder den krest van
VRIJ ONDERWIJS en bijzonderlijk VRIJ LEGER!
NIEMAND GEDWONGEN SOLDAAT! beginnen met
de Bloedwet te verzachten, om eindelijk to geraken
o teen Leger van Vrijwilligers
of de
verhalen uit den Franschen Tijd.
naar liet uitgebreid werk van S. VAN DER GUC11T, Kunstschilder
te Aalst. 40* Vervolg.
AANRANDING DER POSTMAAL.
XXXVIII. DE DILIGEN'CIE EN' C0LLAERT.
Eenige oogenblikken voor dat Tommen op bevel var. Pieter La
Marche den vuurpijl had afgesteken, waarop onmiddelij1'. zijn dood
\olgde, vermits La Marshe gansch alleen met Vosselaer en Spriet-
\lechter 't geheim van 't verborgen geld wilde hebben, om er een
groote som van op te doen. eenige oogenblikken dus voor de dood
van Tommen, kwam de diligencie van Brussel, uit Aalst ten ii ure
vertrokken, op den steenweg aangereden. De Binders die open
neerwaarts den steenweg, van wcêrskanten de baan, over den dijk
verdoken zaten, met bevel van geen rijtuig te laten doorrijden, ten
einde hunne makkers in 't plunderen niet zouden gestoord zijn ge
worden, als de Diligencie eenige stappen vandaar was, zij spanden
hunne koorde; 't getij kwam voortgereden, de voorpaarden strui
kelden en stortten ten gronde. Rap ais de weerlicht sprong de Pos
tiljon van zijn paard en de Condukteur van zijnen bok, om te zien
wat er gaande was... Echter, daar de koorde was teruggetrokken en
de Binders zich behoedzaam aan kant hielden, verdoken in den
elskant, zoo zagen zij niemand en dachten dat dit alles bij toeval
was gebeurd. Eenige reizigers waren uit 't rijtuig gesprongen om te
vernemen wat er gebeurd was. Het eerste oogenblik van verrassing
voorbij zijnde, bestatigde men met spijt dat een der Peerden al
vallende zijn bil had gebroken en de andere zich min ot meer mer
kelijk h <dden bezeerd. De Condukteur tierde dat het kraakte en
legde driftig de zweep op de lenden der neérliggende peerden, alsof
d'arme beesten er eenige plicht aan hadden, maar de Condukteur
bedaarde spoedig en was zuiver beschaamd over zijne ruwe handel
wijze.
-- Verduiveld! riep hij, hoe mag dit ongeval gekomen zijn? En
rictsligter in de baan! Ik meinde...
Zie, kijk! sprak een der reizigers met dc hand opwaarts den
steenweg wijzende.
Allen keken op en zagen nog bescheidelijk de glensters van den
vuurpijl die mêrzakten.
Wat mag dit wezen? vroeg een dikke heer; zijn wij hier in de
nabijheid eener stad. daar het feest is en me vuurwerk afsteekt?
Bijlange niet, antwoordde de Condukteur, d'cerste huizen
zijn wel een halve mijl van hier verwijderd en de naaste stad is Gent.
Maar wat gaat er daar om in 't kreupelhout! Hé, hé, opgepast! wij
worden aangerand.
Allen liepen overeen; die een wapen had, hield het gereed; maa
geen gevaar daagde op;ik heb nogtans beweging in 't boscb g hoord,
6prak de Condukteur, langs weerskanten!
Inderdaad, de man sprak waarheid; op't zien van den vuurpijl
was er onder de Binders een geritsel van blijdschap ontstaan, en
overtuigd dat alles in hun voordeel was afgcloopen, namen zij de
vluch. langs ongebaande wegen. Na eenige oogenbl'kken geluisterd
te hebben, en niets meer vernemende, stilde de Condukteur zijn
volk en ging onderzoeken wat er aan 't gespan mocht ontbreken.
Man lostte het paard dat zijn bil had g-:broken, en sleepte het zoo
goed mogelijk op den kant van den steenweg. Toen dit met veel
krachtinspanning en elks hulp was gebeurd: Mijnheeren, sprak de
Condukteur, ik mag dit peerd hier niet alleen laten; dit ware te
wreed; indien Ulieden een weinig wildet vertoeven, ik zou inde
nabijheid eenige boeren gaan zoeken om 't lijdende beest weg te
dragen; lang zult gij niet moeten wachten, en zoodra ik terug ben,
kunnen wij behoorlijk onze reis vervoorderen.
De wegen zijn onveilig, sprak de Postiljon, indien ge wilt, ik
zal u vergezellen.
Postiljon, zei de Condukteur, dit mag niet zijn, ge weet toch
dat er iemand van ons bij de Diligencie moet blijven.
Begeert gij dat ik u vergezel? vroeg een der reizigers.
Zeer geerne, citoyen.
JTEen tweede reiziger bood ook zijnen dienst aan,alsmede de dikke
heer, welken voor zijn aanbod bedankt werd, waarover hij niet on-
tevreden scheen. De Condukteur ging dan met twee reizigers den
steenweg op.
't Moest rond éen ure van den nacht zijn;de maan begon te dalen
maar schonk nog voldoende licht om den weg behoorlijk af te leg
gen. Vermits dc eerste boerenhoven verre verwijderd waren, gingen
de lieden 'ne goeie stap aan, en kwamen weldra ter plaatse waar de
Postmaal was aangerand. Eensklaps trof een zonderling gerucht de
ooren van den Condukteur; hij bleef staan en aandachtig toeluiste
rende, zegde hij tot zijn twee gezellen: Citoyens, dunkt u niet eene
klagende stem te hooren?... De twee reizigers bleven insgelijks staan
en nu hoorden allen bescheidelijk in de stilte van den nacht, een
smartelijk gesteen. Zij trachtten in de halve duisternistconderschei-
den van waar de stem kwam, die hun scheen toe tc roepen, alswan-
neer zij aan den kant van den steenweg iets zagen verroeren. Om
zichtig naderende bemerkten zij dat die gedaante ne mensch was
die daar uitgestrekt lag en nog dichter gekomen zijnde, loonden
zijne lange laarzen en verdere uitrusting dat die mensch ne Postil
jon was. t
Al bevende van aandoening,naderden zij den ongelukkigen en de
Condukteur had weldra den braven Collaert erkend:
Zijt gij het, mijn ongelukkigen vriend Collaert? vroeg hij, op
medelijdendcn toon. Ach ja, was de zwakke antwoord, ach ja...
Go 1 zij gelofi dat er toch menschen komen,... het is... den ouden
Collaert,... die op de heirbaan sterft... sterft... waarop... hij zijn
leven doorge... bracht heeftMaar wie zijt gij? Mijn oogen zijn
verJonkerd? Ik ben de Condukteur der Diligencie van Brussel:
maar wat is er met u omgegaan? om welke rede heeft men u hic
zoo onbermhertig laten liggen? Toen ik de Postmaal vervoerde.,
hebben de Binders mij van mijn peerd gesleurddoorschoten en
doorsteken... ach, wat pijn!... wat er verder is voorgevallen,weet ik
niet!... Maar... maar... Wat is er dan, goeden, lieven vriend? En
de Condukteur nam hem teerhartig de hand; zeg. kunnen wij u
helpen? hé, citoyen, loop naar de Diligencie den eenen of anderen
drank halen. Ach, Collaert, Collaert, koeragie, vriend, wc zullen u
helpen. Ach, ach het is te laat. waar zijn wij hier? Tus
schen Westrem en Wetteren, vriend. Ik voel t leven mi| uitgaan;
en de arme Postiljon greep koortsachtig d'haod vast van den Con
dukteur, die benevens d ander reizigers de tranen in d'oogen had,
en alles zou gegeven hebben om den Postiljon te helpen; maar zij
zagen zijn wezen reeds besneden van de dood. Ach, kermde Col
laert, om'ne Priester... te halen, te laat... maar kent... kent gij
geen gebed voor stervende lieden?
Ongelukkiglijk neen!
In Godsnaam dan!... Ai, wat pi n... En zijn oogen naar den
Hemel richtende, sprak hij met een stem die geduiig verzwakte:
Ach, Heere God, vergeefden armen Collaert zijne zonden...
Heere, wees mijne ziel genadig, voegde hij erbij; en nu werd zijn
stem zoo zwak dat de galm kwalijk aan d'oorender drij omstanders
geraakte; dan trachtte de stervende Postiljon om nog eens, een
laatste maal, zijn kruis te maken. Met deze beweging scheidde zijn
ziel uit zijn lichaam...
Collaert had het dikwijls gezegd en eindelijk was 't uitgevallen;
op de heirbaan had hij een halve eeuw vrolijk geleefd en gedrafd,
op d'heirbaan vond hij nu ook zijne dood.
De Condukteur schudde hem; er was geen beweging meer aan,
tranen borrelden uit d'oogen der omstaanders en de Condukteur
sprak met ontroerde stem; Het was een eerlijke Postiljon, zegde
hij, dat de vrede met hem weze! Mijnheeren, voegde hij erbij,
zich tot zijn gezellen keerende, Mijnheeren, voorzeker is hier een
groot schelmstuk gepleegd; laat ons omzichtig wat voorwaarts gaan;
ik geloof dat wij nog wreederc ontdekkingen zullen doen.
Ze gingen dus verder den steenweg op en een twintigtal schreden
van daar, vonden zij het lijk *ran den Condukteur der Postmaal en
een weinig verder de lichamen van den Directeur, van zijn bediende
Herman, benevens drij Binders. Alle deze mannen gaven geen tee-
ken van leven, ze waren dood!
God! God! zuchttede Condukteur; hoe lang zullen deze wreede
monsters onze Nederlanden bezoedelen en er't onschuldig bloed
vergieten! .Mijnheeren, hetgene wij ontdekken, is ijselijk,nietwaar!
Schrikkelijk, antwoordden de twee reizigers. Doch, waar mag
de Postmaal gebleven zijn? 'ATe zien nergens de Postmaal! In
derdaad, sprak de Condukteur, dat is iets wonders! 't Is nogtans
om de Postmaal uit te planteren, dat deze vier brave lieden ver
moord zijn... En de Condukteur stond op dit geval te dubben.
Er v. as nogtans niets zeer bijzonders, want toen La Marche in
allerijl zijn volk had doen verwüderen, hadden degene die dc peer-
