*4
't Vrijwilligersleger.
27
zondag 2 Juli 1882.
Drie-cr»T w iutigste- Jaargang.
©oösöienst, - baöertanö -Orijljeiö
Gemengde Berichten.
IJselijk! Grouwelijk!
Een klinkende kaaksmeet
Onderwijs.
JAM CLEK&Em
laatste Binders Tan Vlaanderen,
Bureel, Achterstraat.
Gewoono Annoncen: 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede BlaJiij t
50 cent, den regel. Berichten ouder't Nieuws, 1 frank den kleinen regel.
HET LAND
- s
fr 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alletlj 1 p>) i
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
VAN AELST
Conscience is bijna dood geweest, bloed gespuwd,
maar nu buiten gevaar.
Mgr Scbaepmann.de Aartsbisschop van Utrecht,
ligt onderzijn heilige Rechten.
Een groote liberale gazet van Brussel heeft be
kend, dat er geen een voldoende liberaal Peusionnaat
is. Lokalen genoeg, geld van den Staat, maar de zelfs-
opoffering ontbreekt er; er kan een discipline zijn,
gelijk in do prisons en kaserns, maar die teederheid,
die vaderlijke ea moederlijke zorg, nooit of nooit zal
een liberaal gesticht dez.-lvc hebben. Daarbij, in Fran
krijk zijn zulke groote schandalen in civiele Pension-
naten, de zoons en dochters komen er zoo locht, zoo
losbandig, zoo Siska-Van-Roosemaalachtig uit, dat
g'heel de deftige wereld roept: Vivan d'oude Christe
lijke Pensionaten!
.-. Fama vol it, 't gerucht loopt dat de Franscliman
Olin gaat Minister word n, en Sainctelette Gouver
neur.
Barab. tr .-kt v.-rscheide katholieken gazetten,
die op hem geschreven hebben, aangaande een testa
ment.
De Journal de Bruxelles wilt twee heèren die
non, hetgene een onmogelijke zaak is. De Journal is
de schuld dat vele katholieken Gekozenen in orieenig-
heid zijn met hun Lastgevers, in zake van Legeren
nu writ men dezdlde oneenigheid brengen, inzake
van Onderwijs Katholieke Belgen, laat u niet bedrie
gen of misleiden!
.-. Is 't waar dat onze Koning Leopold deel maakt
van een Logie? Ocii God, is dat waar? Er zijn akten
die het doen veronderstellen, en als dat waar is,moe
ten wij dan niot bidden om genade en verlossing?
.-. 30 fr. per hoofd, ja zooveel gaat er jaarlijks
moeten opgebracht worden, voor Leger en officieel
Onderwijs.... De Be'g is werkmaam; gaat in de week
naar Stad en Dorp; elk is aan den arbeid maar al
werd er nog een scliof meer gewerkt, gelijk het nu
gaat, moet'België m de diepste armoede zakken.
Er is t.'Aalst een nieuw orgel geplaats door M.
Anneessens van Geeraardsbergsn.
.-.De E.H Be Meerleer resideert 25 jaar te St-Niko-
lsas, als Onderpastoor e.i als Pastoor van O. L. Vr.
Kerk. Dit Jubelfeest zal plechtig en a!gemeenelijk
gevierd worden, maandag aanstaande, 3 Juli. Groote
kerkelijke en publieke Feestelijkheden; Optochten,
het aanbieden des marmeren Borstbeelds, Banket op
't Stadhuis en Verlichting. St. Nikolaas durft zich
toonen als een oprechte Katholieke Stad.
't Is ongeloofelijk welkeschade die aanhoudende
regen doet, bijzonderlijk aan vlas en hop; d'aardap-
pels zijn ten achteren, ze zwemmen in 't water. God
geve een spoedige en gunstige verandering!
TeG-ntis verschenen n°5 van het adverten
tieblad va.: de Katholieke Handels,- Nijverheids-,
en Kunstgiide der sta4 Oent, behelzende nuttige
bemerkingen en talrijke adressen vaL katholieke
hcw W at zijn te Gent de goede katholieke ner-
mg&MFgtfu Q.I üOtelS?
Windhorst gaan besteken met ren
buitengoed nabij Heldesheim, van 200,000 mark.
.-. In Frankrijk zweren ze nu op mijne eer en
geweten.... En aegeen die er noch eer en geweten
hebben, wat daarmee gedaan?
.-. Misschien nergens is de statie der Reizigers
zoo ellendig ingericht als t'Aalst: de treins zijn naast
een geprest of wel ze ïblijven een dagwand van de
Statie stilstaan; van sommige treinen moet men af
stappen, bijna 'ne meter hoog, tot groot gevaar voor
corpulente of bejaarde of andere lieden en liedinnen.
Maar wat is 't? De Minister van Openbare Werken
is gaan loopen, omdat al de miljoenen voor den offi-
ciéelen schoolbotlik zijnl
Dijnsdagachternoen, omtrent 3 ure, is, na een
lang en pijnlijk lijden, in de stad Antwerpen gestor
ven, de verdienstelijke en onvermoeide katholieke
Vlaming, M. Jaak De Pooier. M. De Pooter was de
schrijver van menig geestig en echt Antwerpsch arti
kel in REYNAERT, en nu nog schreef hij schier alleen
de PATRIOT, welk weekblad hi» verleden zaterdag,
uit hoofde van ziekte, heeft moeten staken. Behalve
zijn koopmansbureel, waar sedert lange jaren zijne
trouwe diensten hoog gewaardeerd werden, was M.
De Pooter leeraar in het boekhouden, in het Insti
tuut dor Korte Nieuwslraat, en wijdde daarenboven
halve nachten als 't moest zijn, aan de kieswerking.
Groot is het verlies dat onze partij, onder alle opzich
ten, doorzijn afsterven lijdt. Als schrijver had hij veel
natuurlijk talent, veel humor, veel doorzicht, eene
uitgebreide taalkennis; als katholieke Vlaming, eene
onwankelbare overtuiging; als mensen was hij rond,
eerlijk in handel en wandel; als vriend mocht men
op hem betrouwen. Den i3 juni ging hij nog, geho!
pen door drie vrienden, lor stembus: t Zal de laat
ste keer zijn, zegde hij vroolijk Onze vriend stierf
met een helderen geest, welgemoed en in oprecht
hrbtvlijke gevoelens. Wij betreuren diep den dood
van M. Jaak De Pooter, en iedereen, in onze partij
zal dit verlies beseffen. (Handelsblad.)
!n Frankrijk, voor d'Assisen vau Puy is 'ne man
verschenen, een oprecht helscli monster; dal er zijn
wellust in vond van Priesters te vermoorden; waar
schijnlijk, gelijk de Procureur zegde, had hij in de
slechte schriften dien hclschen Priesterhaat opgeval,
't Is wreed, alzoo een monster; 's avonds ging hij de
Pastoors roepen voor een berechting en tusscben de
gebergten vermoordde hij ze, en verminkte en v.:t-
drappeidc hun lijken. Al 't Volk, in de Justiciezaal
vergaderd, kon zijn verontweerdigiug en medelijden
niet bedwingen. Ja, er is tegenwoordig een booze
Priesterhaat in de wereld, in België, bijna al de li-
berale schriften maken den Priester, den Klooster
ling uit, voor alles dat slecht is. In België, w'hcbben
gezien op den 2,lcn Sinxendag, wat er in de geuzen-
gemoederen omgaat, hoe zij naar de Geestelijken
spuwden, en hoe de liberale gazetten nadien schre
ven: Durft terugkomen, zwart gebroed, we zullen u
allen verwurgen!
Terzeivertijde als dit ijselijk Nieuws uil Frankrijk,
iser uiig -komen, daler hier Vrijmetselaars-Logiën zijn,
waar de grouweiijkste liciligschenderijen met H.
Hostiën en Ciboriën geschieden. Een teeken dat de
duivel zeifin de Wezenlijke Tegenwoordigheid ge
looft, anders zou hij deze sacrilegiën niet opstoken
cu aanmoedigen. Ondertusschen mogen en moeten
wij zeggen: Arm Europa! welk lot staat u te wachten! I
welke straffen hangen over u niet, als de menscheu i
die Liberaalderij niet verzaken en bevechten: als, de
Besturen niet alles verwerpen wat aan den geest van I
Liberaiismus toebehoort; is er nog redding voor Eu-
ro:v> da1-, o=|BÊ£ '...r
Katholieke Leerstelsels over Geloof en Zedelcer.
is op de wang gevallen van verscheide parketten en
bijzonderlijk van Minister Roliin.
Ge weet. ach:bare Lezers, dat hij de Gcmeentekie-
zing van Mcchelcn had verbroken, voor feiten van
omkooping.
Verscheide dier feiten zijn voor 't Hof van Assisen
gekomen de getuigen te:i laste spraken elkander
tegen; die getuigen waien meest overdrevene libera
len; dc beschuldigden werden met eenparigheid vrij
gesproken. en hetgene nog nooit heeft plaats gehad,
de Voorzitter van den Juré verklaarde in dengnaam
zijner kollegas, dat het hun leed deed van voor zulke
zaken te moeten zetelen!... Zoo weinig rede was er
om die katholieken te vervolgen. En 't is op zulken
grond dat de Kiezing werd vernietigd Welke
kaaksmeet aan Minister Roliin toegediend, da: zijn
wang er van gloeiende rood is, hem toegediend door
een gematigd cr. onafhankelijk korps, door dc Ge-
zwooraen van T Hoi van Assisen.
COLLEGIE VAN GEERAAROSBERGEN.
8:'ra l eeft zonder recht en rede aan 't Kerkbestuur j
va:i ic.-aardsbcrgcn verboden van nog lokalen aan
Coilegie te verhuren... Ja, zoo ver heeft dc Libe-
i het hier gebracht; een Kerkbestuur mag zijn
lokalen verhuren voor alles, behalve voor 't Vrij On-
derv ij,: De mannen vau i83o moeten zich in hun
gril omkeeren, als zij die valsche liberalen aan het
werk zien.
Bat a raeinde 't Coilegie van Geeraardsbergen al
dus te vernietigen; mcinde die schande en die schade
in' Geeraardsbergen en g'heel 'tOmliggen Je tedoen;
zie .e r wat een groot voordeel, dat er daar een
oljeg v bestaat, zonder dat Stad, Staat of Provincie
ne cc.i: subsidie moeten geven; een Coilegie, met
vcë'edige Studiën en met ccn groote welverdiende
Reputatie; maar uit haat tegen Vrijheid en Gods
dienst. moest die Coilegie weg! Zoo peisde en hoopte
Rara, maar hij heelt zonder den weerd gerekend,
je:; s«u Isbergen «al zija Coilegie behouden, en de
banden tusschen dit Gesticht cn de Stad zijn nog
nauwer toegehaald; dank aan den iever en de zelfs-
oprttïcr iig der Inwoners van Geeraardsbergen,zullen
Je grootsche cn ruime lokalen cn hoven der oude
abdij 'i St Adriaan, voor 't Coilegie gehuurd wor-
deii. Zoo dat de liberale Ministers van die jacht te
rugkom -n, met een magere raaf, met veel opspraak
en ijJc'e lokalen aan hun vingers. Wij geven verder
.Ier. oproep in Geeraardsbergen gedaan, cn met den
beste:: uitslag bekroond.
De ■/'■irnalde Br uxelles, meer dan iemand anders,
nu in .en d'afschaffing van 't Stauts-onderwijs be
tracht.;:) en bewerken. Waarom? De achtbare Lezer
7...1 he neds in denzin hebben; omdat in de groote
steden, Tofflciéele scholen, zelfs ouder do wet van
1*42 oprechte Geuzescholen waren; van in 1865 de-
Ion Brussel de leerlingen der lagere scholen
d'ichu.diDg bijwonen van Verhaegen zijn standbeeld,
en tl ie r uderkes moesten er zingen Geen Geloofspun-
U n wet r! geen Messias meer!.... En ais de Katholieken
zegepralen, dit alles zou moeten blijven! Al de mees
ters zouden hun verkr-'gene rechten behouden Er
zou moetea blijven betaald worden.voor ditgoddeloos
workJournal, Journal,waar ziju toch uw gedach
ten K gij beliegt de Rechterzydc, als gij zegt dat de
meerderheid der Katholieke Gekozenen, met u zijn,
legen volk; gij bestrijdt de Grondwet die uitdruk
kelijk -t-gt, dat de Staat in geen onderwijs mag tus-
li* nkumen, tenzij het vrij Onderwijs niet voldoende
ware ■schrikten beeft, Journal Wat is er sedert 4
la? r niet gedaan voor 't Vrij OnderwijsDaarin is de
it-tijum en de hoonde vadnr'mKa na een kat.. -
lieke Triomf •■■•i dit grootsche werk oen er
"sveneNalie willaft vernietigd zien; wam. aL de
ie, *>u «*■-- ut. öujttis on-iei'Wtjs
blijft, dan wordt het Vrij Ond.-rwljs achteruittred ro-
veu en verpletterd. God bewaro ons geliefde Vader
land van dit groot ongeluk
Bij de Kiezers en 't Volk is deze zaak gewonnen
d'heeren Gekozenen moeten er innig van overtuigd
zijn;overal hebben zij de verzuchtingen en wenschen
vau de Kiezers en van 't Volk gehoord, en 't was met
hertzeer en tegenzin, dat de Kiezers zich hebben la
ten gezeggen, om d'afschalling der Bloedwet uit het
Katholiek Programma weg te laten... Hebben zij
wel, voorzichtig gehandeld Zekerlijk, de groote
zaak is het Onderwijs, is de Vrijheid van Godsdienst;
doch mag men zonder rede en togen rede, de Fami*
liën laten verminken en verscheuren, den Oorlogs-
budjel zoo schrikkelijk hoog zien worden? Hadden
de katholieken gewonnen, geen halfjaar zou liet ge-
duurd hebben, of de vlag van 't Vrijwilligers-Leger
stond in 't Parlement cn de Belgen zouden hun
vrienden en vijand m gekend hebben doch een
plechtige verklaring heeft er ontbroken. Nu staan
de Militaristen met "I zwoerd in d'liand.om de Bloed
wet te verzwaren ei: zelfs de kinders der goede Bur
gerij iu de kasern te krijgen. Dan zal het de beurt
worden der rijke kinderen, misschien als een straf
van God, omdat zooveel Burgers eu Rijken, onge
voelig en onverschillig zijn gebleven voor 't lijden
van de werkende klas. Als men de zaak rijpelijk
onderzoekt eu alle redens uitput, dan komt
men tot liet besluit, dat de krijgsverzwaringeu
liuuneu oorsprong hebben iu de koppige gril
len van 't Hof; dat de brochuur van geueraal Brial-
mont een behendige strik was, om de Katholieke
Gekozenen verlegen en bevreesd te maken; maar een
andere Krijgsoverste heeft gesproken en geschreven
een onafhankelijk man,de gcpeiisionneerdehiiteaant-
koloncl G. de Sagher, komt een merkweerdig
schrift uit te geven, waarin hij ai de redens van Bri-
almont ontmoet en plat slaat.
Bladzijde 8 van dit schrift lezen wij het volgende,
uls antwoord op degene die zeggen: Een Vrijwilli
gers-Leger is onmogelijk.
Het is niet, volgens den oproep van 1870, toen
a België geen het minste gevaar liep, dat ineu kan
oordeelen over de mogelijkheid van de Loting te
n vervangen door een Leger van Vrijwilligers. Dp de
aanwerving van volontairs met premiën, moet men
de oogen vestigen... Indien men erin gelukt is,
onder T Ministerie van Generaal Thiebault, van
jaarlijks 2000 Vrijwiliigeas aan te werven, in
weerwil d'oppositio der groote koppen van't leger,
dan peis ik te mogen vooriiitzetten dat men tot
liet dubbel zou geraken, met een medewerking
van goeden wil.
Zoo spreekt die oude en ervarene krijgsoverste.
Wij zullen iu volgende Nrs zijn voornaamste artikels
meödcelen. Ondertusschen zien wij hier reeds een
rede om onbevreesd vooruit te gaan. De zaak gaat
eiken Belg ter berte en de Vaders van Familie bij
zonderlijk mogen niet onverschillig blijven, willen
zij huil zoons onder T militaire dwangjuk niet zien
komen en gedrild worden voor kanonvleesch. Kolonel
De Sagher bevestigt ook uitdrukkelijk, dat België
meer dau geuoeg beeft met een Leger van 50,000
man, en dat een groot leger ons in het bloedbad van
'nen oorlog zou kunnen brengen. Vooruit dus, Bur-
ge: s en Landbouwers, Kiezers en Volk, vooruit on-
de Vlag van
r0"""-c
Legkr Vii» Vrijwilligers
t 'nze achtbare Gekozenen verzocht en aangepord
om dezen algemcenen wenseh in de Kamers te bren
gen en lot een verwezeutlijking te maken.
Vergeet niet, liberalen, dat al de miljoenen aan het
officiéél Onderwijs toegeworpen, dat dit geld aldus
onttrokken wordt aan den handel... Betalen, betalen
zult gij zoowel als wij. Allo dingen zijn mogelijk,
maar 't en regent geen geld...
De Geestelijke, die te Gent door twee Geuzen-
studenten overreden en gekwetst werd, is een onzer
Stadsgenoten, de E. H. Van Mol Almoesenier in het
ceigevaog te Gent. Gelukkig ilat hij er 't leven niet
bijgelaten heeft; en 't moest klaar en duidelijk alwil-
leiis zijn, want tiet volk was diep verontweerdigd en
heelt de twee studenten uit hun rijtuig doen komen
en een eerste verschooning vragen. Do E. Aalmoese
nior, de goedheid en braafheid zelf, zou allo vervolg
willen staken, doch er zijn ander wereldlijke perso
nen tusschen gekomen... Is het te verwonderen, dat
de Priester genaat en vervolgd wordt, als men ziet,
hoe al de liberalogazettendagehjks het Priesterkleed
verscheuren en de joukhe ien die zich aan den Dienst
des Autaars toewijden,uitmaken voor al dat slecht is?
ol de
verhalen uit den Franschen Tijd,
naar hei uitgebreid werk van S. VAN BEJt GUCUT, Kunstschilder
te Aalst. 55' Vervolg.
LIV. LA MARCHE WREEKT ZICH.
Ik haat de Priesters, sprak de aartsschelm Vosselacr.
Ik ook, gal La Marchctot antwoord, maar ik zou toch nooit
het gedacht hebben opgevat van er eenen in mijn huis op te sluiten
cn hem te martelen.
Hij «al zich niet lang meer verdrieten, ervatte de Notaris,
het rogger.brood en de kan met water opnemende; ik ga hem heden
zijne laatste maaltijd toedienen, dan sluit ik de deur
Ei, kreet La Marche.
Sluit ik de deur,ging de Notaris voort cn laat hem sterven van
honger.... Kom. volgt mij in stilte, ten ware, voegde hij er al spot
lende bij, dat gij te teergevoelig waart.
La Marche bekeek de Notaris met oogen die wel deden verstaan
dat hij op di; punt geen bespotting dulde, en Vosselaer verliet zijne
StUviie en begaf zich met zijnen vertrouweling naar den kelder.
Al was La Maiche een groote booswicht cn moordenaar, toch
deden de wreede woorden door den Notariszoo koelbloedig gespro
ken, hem huiveren: schelmen hebben geen betrouwen in malkan-
der;hunne vriendschap is maar een vriendschap uit belang cn nood;
doch nu begon La Marche meer dan ooit het kopstuk der Binders
bende te mistrouwen: Als hij zoo weinig werk maakt, peisde hij,
van 'ne gevangen en uitgeputten Ouderling te martelen, zonder
eenigen intrest, wat zou hem inhouden var. mij een kwade poets te
spelen? mijne dood zou hem een winst zijn van drij maai hon. erd
duizend franks!.
De Binder schudde het hoofd; hij had spijl van den Notaris naar
dien or.dcraardschen kelder tc moeten volgen. Wie weet, dacht
hij, ol cr daar geen hinderlaag gereed is om mi) te klampen! Hij
ïegt dat Spnetvlcchter weg is; zou dat waar zijn? zit hij soms in
den kelder niet, gereed om op mij te vallen. La Marche, La Marche
op uw hoede! Hij voelde in zijn zakken naar de twee pistolen die
erin staken: Goed, peisde hij, zc zullen mij niet onverwachts op
vallen; ik ben verwittigd; Vosselaer moet voor mij den kelder in;
ik zie scherp rond, en 't is wel dc laatste maal dat ik den voet zet in
dal vervloekte huis; daarom, heden luim ik niet, of de drij honderd
duizend fr. moet ik hebben, al moest ik den Notaris dwingen en
zijn geldkist openbreken.
Hij volgde dan den Notaris met een soort van voorbehouding en
achterdocht.
La Marche keek vreemd op, toen zij aan den kelder gekomen
waren en Vosselaer de geheime deur opende die eraan paalde en de
keers aanstak die aldaar in gereedheid stond.
Zij daalden te samen de trappen af, La Marche zorgvuldig al de
bewegitigen van den Notaris volgende, en waren weldra aan de eiken
deur der gevangenis.
Blijf hier een weinig staan, La Marche; terwijl ik binnen ben
en tot den ouden spreek, kunt gil alles door het schuitvensterken
zien en afluisteren.
Goed, antwoordde La Marche, maar laat dit spel niet lang
duren, ik ben geen liefhebber van zulke zaken. En hooit, voor mij
moet ge dien ouderling niet pijnigen,ik ben hier voor ander dingen
gekomen.
Wat wordt dien kerel barsch, peisde Vosselaer, doch zonder
iets te zeggen stak hij den sleutel krijschende in 't slot, opende de
deuren stapte in den donkeren kerker.
Welk schouwspel! Een killige plaats van eenige meters vierkant,
zoo laag dat men er te nauwernood kon in recht staan; cu daar, bij
de flauwe schemering van 't kaarslicht, zien wij op halt verrot strooi
'ne mensen gezeten; een oude Pastoor, gekleed met een lakene
soutaan die rost en vuil is en langs alle kanten met stukken van zijn
lijf hangt; twee jaar draagt hij dezelve, in deze vochtige plaats, zon
der ooir van eenig klecdingstuk te hebben konnen veranderen; zijn
witte haren hangen over zijne wangen, hetwelk door het verwilderd
groeien van den baard afzichtelijk en terugstootend zou zijn, indien
wij niet wisten dat deze man, een onschuldige Lijder, een Martelaar
is, gelijk cr toen zooveel verkerkerd zaten en langs een wreede tor-
turing lot den Koning van alle Martelaars gingen.
De goede grijsaard lag daar op een handvol sirooi, afgemat door
honger en dorst; lijden, veel lijden, daaraan was hij gewoon; en
niemand zal begrijpen wat hij afgezien had, op die twee jaar, welk
lang tijdstip voor hem als een aanhoudende nacht was geweest;
gedurig in de zwarte duisternis, zonder andere spraak te hooren,
dan 't gespot en gevloek van d'afscbuwclijkc monsteis Vosselaer en
Spriet vlechter! Nu was't reeds laat in den namiddag, cn den gan-
schen dag nog niets genuttigd hebbende, was hij veel «wakker dan
naar gewoonte.
In afwachting dat de slaap hem een weinig zijne smarten zou
hebben doen vergeten, lag de oude Pastoor te denkon aan den ge
lukkigen tijd als hij zich te Onkerzcel in zijn pastorij bevond, om
ringd door zijn goede Parochianen. Wat was er geworden van al
die zielen, welke hij zoo veel genegenheid toedroeg? waren de kerken
nog altijd gedoten? was 'i bedienen der H. Sakramcnten nog immer
verboden? Denken aan zijn vroegere leetsdagen tc ünkerzeel, dit
vertroostte hem; altijd had hij immers ccn ware Herder voor zijn
Parochianen geweest; doch van den anderen kant pijnigde het hem
niets te weten van hunnen toestand ot van de gebeurtenissen in
Europa.
De brave Man Gods hoort gerucht aan de deur en wendt er
werktuigehjk bet hoofd héén; maar alras sloot hij de oogen terug,
want het deed hem pijn, tekens dat hij de helsche gelaatstrekken
van zijnen beul aanschouwde.
Vosselacr naderde tot waar de Priester lag, plaatste de kan met
1
water cn het roggenbrood op den grond en zegde op spottenden
toon:
k M. de Pastoor, ik breng u voor heden een blijde tijding, uw
opsluiting gaat een einde nemen.
De goede grijsaard, niettegenstaande zijnen afkeer, hij opende
zijn oogen en bezag vragend den Notaris,
Ja, vervolgde deze, ik geloof dat wij na drie often hoogste
vijf dagen, malkaar niet meer zullen zien.
Dat God in zijne goedheid mij deze genade bewees, zuchtte
de Priester, en hij sloot wederom d'oogen.
Zijt verzekerd, eerweerdigen heer, hernam den schelm op
denzclfden toon, xijt verzekerd, 't cn is mijne schuld niet. dat ik
genoodzaakt ben van 't vermaak af te zien u nog langer te herbergen;
ik heb mij toch zoo menigmaal hartelijk met u vermaakt door het
schuil vensterken der deur en het strelen van mijnen rieten stok.
De Pastoor sidderde als hij op de mishandelingen dacht, die hij
had ondergaan, maar hij zweeg Vosselaer borst uit in een schette
rende gelach: Ziet, hooggeachte en heiliggezalfde heer, ging hij
voort, ik verzoek u te willen gclooven dat het tegen mijnen dank
is als wij malkander moeten verlaten, het is waarlijk jammer, wij
waren onzen dagclijkschen omgang reeds zoo wel gewoon.
En waar schikt ge mij naartoe te zenden? waagde de geeste
lijke te vragen.
Naar een land waar ik u dikmaals heb hooren van spreken,
mijnheer.en om u genoegen te doen, ga ik u zeggen wat er nopens
u is besloten: Toen er ievers eene maaltijd wordt bereid, gaan veel
tijds de genoodigden, om nieuwen appetijt te rapen, eerst een wan
deling doen, of gebruiken binst den morgend zeer weinig eten, om
eer tc konnen doen aan den disch; dit zal ook metu gebeuren. Dees
roggen brood en die kan met water, die ik hier heb gezet, is het
laatste voedsel dat gij op de wereld nog zult nutten; binnen eenige
dagen komen d'Engelkesom u en leiden u met eenige andere smoot-
bollen en kletsvoeters naar den Hemel.
De Pastoor verbleekte.
Van honger sterven, ware toch zoo schrikkelijk!
Echter bedwong hij spoedig zijne aandoening; hij vouwde d'han-
den ie samen, sloeg d'oogen naar den hemel: Dat de wil dcsHeeren
geschiede, «egde hij, op de aarde als in den Hemel.
Amen, antwoordde dc Notaris, en hij begon wederom zoo
scneitcrend te lachen, dat hij een gebrom van al keuring door het
scnuilvcnsterkcn niet hoorde; 't was La Marche, die tusschen zijn
tanden mompelde: Dat er zulke wreedaards in de wereld zijn, wist
ik niet!
Ma ir Vosselaer bad nu geen ander gedachtdan zijn helsche vreugd
van dien Priester te zien lijden; zelfs op 't gevaar van zijnen toe
stand dacht hij voor het oogenblik niet.
Zeer eerwcerdige heer, sprak hij eindelijk, ik ga u vetlaten.
Fiat, murmelde de grijsaard, o Heer, uw wille geschiede;
door uw Passie en heilige Dood,geef mij de gratie van uit liefde tot
U kloekmoedig te lijden... En gij, o rampzalige....