7 Cy'rvnc Xfr,
■W
7 Februari 1884.
i5ste Jawrgmiiy*
Geen valsclie Getuigenis geven.
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID.
Overzicht.
De Vaderlandsche Kond.
BUREEL, ACHTERSTRAAT J
Gewoons Annoncen 20 centiemen per regel. Annoncan op de Tweede Bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel,
HET LAND
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op allo tijdstippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
y'AN AELS
GEMENGDE BERICHTEN.
Zondag, 't Groot Jaarllijksch Concert der Koninkli jke
Harmonie, ter Feestzale van 't Stadhuis. Maandag,
ten 6 ure, 't Avondfeest der Catharinisten t'Aalst op
de Zaal der Karmelieten, ten 6 ure stipt. Die nog geen
kaarten heeft, dat hij zich voorzie, want zo vertoonen er
het groot Drama Gerard us de Zwarte en op alge-
meene aanvraag zal het Feest gesloten worden door de
Mekanieke Vertooningen welke op de Vlaamsche
Kermis zooveel bijval hadden, elk is daar getuige van
geweest.Zondag hebben de katholieke kiezers door
bekwaamheid als blijk van erkentenis en dankbaar-
heiden hunnen geachten Oppermeester M.'VAN DAMME,
zijn portret aangeboden, in rijke photographie, groot
fojraaat... In April zijn er wederom exaams; die het le
venslang kiezersrecht wil bekomen, de tijd is daar de
lessen worden gegeven, en die niets waagt,niets wint
Niettegenstaande de Vlaanderen meest Kiezers van Be
kwaamheid heeft geleverd, nogtans heeft een der Minis
ters in de Kamers durven zeggen dat de Vlamingen ach
teruit zijn... Deze gelegenheid heeft een katholieke Volks
vertegenwoordiger uit West-Vlaanderen te baat geno
men, om Minister Rollin te kammen, over zijn konkelfoé-
serij wegens d'aanveerding der Kandidaten, namelijk o.a.
zijn omzendbrieven tegenstrijdig aan de stemmingen der
Kamer... Meester Van Humbeeck heeft verklaard dat hij
in 't kort zijn vraagboekskea zal uitgeven... Men wachte,
maar men vaste er niet naar. Te Grimmingen is over
leden de weduwe Joanna Catharina Dnchau, voor welke
men verhoopte binnen kort. het Gulden Eeuwfeest
te mogen vieren; zij bad bereikt den hoogen ouderdom
van 99jaar, 10maand en 9 dagen. 't Jaarboekje
van Davidsfonds is verschenen: het behelst o. a.een
merkweerdig stuk De lijkrede van Conscience in de
Hoofdkerk van Antwerpen uitgesproken door den
E. H. Claeys, van St Nikolaas; men zal te vrede zijn dit
merkweerdig gewrocht in zijn geheel te'bezitten. Het
Handelsblad schrijft dat de soldaten voor den KRIJGS
RAAD meest allen gevonnisd worden, zonder dat hun
verdediging voorgedragen wordt. Voor do sabels en
trompetten, wijken alle goede wetten. Op den naam
van Schoolenkwest ligt een zwarte vermaledijding; de 25
leden van die liberale pijnbank zullen van geslacht tot
geslacht, met verwerping genoemd worden. Zelfs zijn er
te Brussel vrije liberalen die dees schoolenkwest niet al
leen een nuttelooze zaak noemen, maar une mauvaise
actioneen slechte zaak, een misdaad. Er is te Ber
gen een zonderling Broccs op handen: Docteur Jounet
van Orraeignies, die aan de familie van den Representant
Bricoult 30,000 fr. rekent voor vijf maanden verzorging.
D'Erfgenamen, overwegende dat deze Docteur geen lid
van 't'Enk-west is, hebben gcweigeid te betalen; de Ge
neeskundige Kommissie van Heüegauwen stelt 10,000 fr.
voor; maar geen der twee p irtijen is daarmeé te vrede,
en er wordt geprocedeeid. Do hoofdsteller van de
Times is naar 't eeuwig Vaderland. l'ieter Xavier,
die te Molenbeek nog gewerkt had en in Frankrijk aan
gehouden was voor de moord op Marieken Walschaert,
is nu in vrijheid gesteld na 7 maanden gevangenis. Men
vindt hem niet schuldig. En is dat daarmee gedaan De
die voorloopig vastgezet worden, en daarna onschuldig
verklaard, dat zij een schadeloosstelling zouden ontvan
gen, in evenredigheid hunner verhezen, pijnen en smer-
ten. Hierin moeten wij de radikalen prijzen. Er ge
beuren aardige dingenb. v. men hangt er te Gijseghem
een Boomverkooping uit, die zal plaats hebben op 'nen
zondag!!! Op't zondag werken hangt een zware verach
ting en al degene die 't zondagwerken ondersteunen, of
niet beletten als zij het kunnen en moeten, hebben paart
en deel in die welverdiende verachting. Op den Kouter
te Gent zijn nu groote en reeds bejaarde boomen verplant,
met zeer groote struiken,en de proefneming is wel gelukt.
PRUISEN. Een officieus dagblad verklaart
dat er voor nu geen grondslag is tot herziening
der meiwetten, maar dat het Gouvernement nog
tans, door zijne toegevingen de begeerte van gods
dienstvrede toont.
Het akkoord met den Paus schijnt dus niet
aanstaande, c" de leiders van bet centrum hebben
in dien zin gesproken tegen den minister der
eerediensten. De terugkeer van den bisschop van
Munster zal gelegenheid geven tot z er luisterrijke
feesten. Het duitscbe Volk zal luidruchtig toonen
wat het begeert.
De russische afgezant te Parijs, prins Orlof,
gaat even naar Berlijn. Die prins is een gewichtig
man en bijzonder vriend van Bismark; ook wordt
die verplaatsing aanzien als eene vernauwing der
vriendoetrekkingen -usschen beide Keizerrijken.
ROME. Z. H. de Paus heeft aan al zijne Nun
tiussen eene protestaiie gezonden tegen de in ka-
mering van de goederen der Propaganda, alsook
eenen brief aan de fransche Bisschoppen, waarin
Z. H. de aanrandingen van 't Concordaat betreurt
en de hoop uitdrukt dat Frankrijk vcreenigd zal
blijven met den Apostolieken Stoel.
FRANKRIJK. Het enkwest over de Handel-
crisis, tegen de goeste van Ferry beslist, zal door
mannen van zijn partij gedaan worden. Het kan
geen ander uitwerksel hebben als bij 't Volk ijdele
hoop ;e verwekken en daarna verbittering tegen
de bestaande orde.
Ui: den TONKYN wordt gemeld dat de vijand'
riet roert sedert de inneming van Sontay. De re
bellen der provincie van Nam-Dinh zi(n uiteenge
dreven. In de hoofdstad Hué heelt de Koning twee
gevolmachtigden benoemd, die den franschen
opperbevelhebber zullen helpen in de bevrediging
van Tonkyn. Te Bac-Ninh twistende Chineescbe
soldaten met die van Annam.
OOSTENRIJK. De uitzonderingswetten tegen
de Revolutionnairen gestemd, worden te Weenen
rap en streng uitgevoerd. 200 anarchisten zijn
aangehouden, bijna evenveel zijn uit de hoofdstad
weggejaagd, waaronder de kopstukken der Soci
alisten en de hevigste redenaars der clubs.
EGYPTE. De nederlaag van Baker-Pacba is
een harde slag voor 't Ministerie Gladstone. De
opinie in Engeland is dat de aarzelende politiek
van 't Goeverr.ement de oor.-aak is van. al die
rampen. De engelsche zeelieden verdedigende stad
Souakim, op dén oever der roode zee. De zwarten
zijn gansch ontmoedigd en beTeid om naar Mahdi
over te slaan. In de havens van Engeland heersebt
er een gruote werkzaamheid; 5 oorlogschepen
gaan naar de roode zee zeilen. Van Suez vertrek
ken 5ooo soldaten onder 't bevel van generaal
Graham, ze zullen omtrent 20 lebruari te Souakim
'v, toekomen, Tokar '.^achrcoie np.tzet|eh en
tiscbe garnizoenen in den Soudan verspreid, pogen
te verlossen. De goevërneur der siad Sin kat,
zich niet langer kunnende verdedigen, heeft de
forten in de lucht doen springen, de kanonnen
vernageld, ei; dan een uitval gedaan. Zijn 600
mannen zijn door de rebellen vermoord Van
alle kanten zend Engeland troepen naar Egypte;
de toestandisnetelachtig De Hee ren kamer van
Londen heeft met 180 stemmen tegen 3i een
blaam uitgesproken tegen de zwakke en twij
felachtige handelwijze van 't rffinisterie. De
Lagerka mer heelt de bespreking van die motie
verschaven. Het engelsch ministerie waggelt.
Tussc'nen al dit wapengedruis moet Gordon
pacha zijne rol van bevrediger voortzetten; zijne
reis naar Khartoum is vol doodsgevaren.
SPANJE. Het ministerie houdt voet bij stek.
Den 11 dezer was 't de verjaring van de prokla-
matie der republiek. Het goevernement heeft alle
publieke betoogen verboden, en de republikeinen
moeten zich vergenoegen met te protesteren en
bijeen te komen in de huizen hunner kopstukken,
eailat in klein getal, want de banketten van meer
dan 19 personen zijn verboden, senrijven met
wöede de republikeinsche gazetten.
T'Antwerpen zijn katholieken en liberalen eensgezind voor
den Vlaamschen Landdag, die in Mei aanstaande zal gehouden
worden.
't Geldt immers een zaak van algemeen belang, de eer en
de toijkomst van ons geslacht.
Wat algemeen verwacht werd, is gebeurd, schrijft de
Vlaamsche Standaard van Brussel, het weekblad welk van
zulk peffelijk standpunt, de Moedertaal verdedigt. Wat alge-
meel verwacht werd. is gebeurd. In hare ziltingvan woens-
dAf-^eeft de Vlaamsche liberale Vereenigingflees de Gentsche
doe®» iria klub) van Gent besloten geen deel aan den Land
dag Ie nemen.
l)e Wagoner's, de I)e Vigne's enz. hebben dus ophieuw
bewezen dat zij in het Vlaamsche Kamp niets anders dan hui
chelende, zeer ootmoedige dienaars van hot Ministerie zijn,
bijgfvolg op den naam van Vlaming geen aanspraak meer
hefityen. Maar zij wezen gerust, men zal het even als in 1873
ook zonder hen doen en alles zal des te beter van stapel
looien.
IN VLAANDEREN' VLAAMSCH.
H Antwerpen heeft onlangs een groote vergadering plaats
gelid van Katholieken en van Meetingisten, een Feest van 23
jarJn bestaan.
1* waren daar Senateurs, Volksvertegenwoordigers, oud-
Miasters, eèlmans, kooplieden, enz.; er zijn daar verscheide
grciie redevoeringen uitgesproken,
En alles in 't Vlaamsch.
M. Jacobs sprak zoowel Vlaamsch als al de ande
ren. En nogtans,niemand der aanwezigen,of hij kendefransch.
«Vut moeten wij zeggen van onze Kiezersvergaderingen,
wjvin al te dikwijls m 't Fransch wordt gesproken voor
Aalhoorders, deze taal gansch onmachtig en daar staande,
ge Bk men zegt. met den mond vol tanden
Bag dit nog geschieden
1 Neen, niet waar. Vlaamsche Burgers? Moest er een kandi-
d?at in uw huis komen en u in 't fransch aanspreken,ge zbudt
hem vierkantig uitlachen.
•Te lang heuben de bewoners van Vlaanderen zich gebukt
tot den grond en als mat of voetdwijl aan de Walen gediend.
Hn Vlaanderen Vlaamsch
Voor M. Woeste is er uitzondering: ons Arrondissement
hieft M. Woeste aanveerd, wetende dat hij weinig Vlaamsch
kende, doch in aandacht nemende zijn redenaarstalent en
z/jne verklaringen TEGEN DE BLOEDWET, voor M. Woeste is
er dus een uilzondering, maar die Vlaamsche Kiezers wil
vertegenwoordigen, moet toch ten allerminste do Kiezers in
A Vlaamsch kunnen aanspreken,
j De Gestichten, Pensionnatén en Collegiën, die dc Moeder-
mal zouden achteruit houden, waar nooit een .woordje
rlaamsch weerklinkt op de Feesten waarin men de leerlingen
(fewend maakt tot het publiek te spreken, deze Gestichten
van Onderwijs, tot hiertoe hebben zij hunne Jonkheden in
esn beschamenden toestand gebracht, want voor een Vlaam
sche Jonkheid die zijn studiën gedaan heeft, welke vernede-
liirig van te moeten zeggenIk kan in mijne moedertaal het
Vroonb niet voeren; maar de zaken gaan nu voor de ver-
Lansehtte jonkheid verslimmeren, want even als t'Antwerpen
nigr«>veral de kreet op
-v" revfafoJ fPPifO. -vfaAAMaotti
De Bies Public van Gent schrijft in een hoofdartikel dat het
Vlaamsch in België eenen dam is tegen de indringing van
anti-nationale en anti-kristelijke denkbeelden.
Deisektie der Kamer onderzoekt het voorstel dat al d'offl
ciers van 't Belgisch Leger moeten Vlaamsch kennen. De tijd
nadert dat de kennis der Vlaamsche taal zal verplichtend zijn
voor alle openbare bedieningen, ten minste in de Vlaamsche
Provinciën van België.
In 1829 ging alles om te slechter in ons geliefde
Vaderland; er was Vrede noch Eendracht; de nióeia-
lerij van 't Uollandsch Gouvernement werd onver-
dragelijk; de steden en prochien moesten op hun
kosten, civiele scholen onderhouden, geuzenscholen,
van welke niemand wilde; t'Aalst, 0. a. was er een
Collegie door Geestelijken bestuurd; het had boven
d'honderd inwonende studenten, zoons van rijke
Ouders uit alle streken van 't Land; winkels, maga
zijnen, hotels en ambachtsmans wonnen er dagelijks
'neschoone stuiver aan; en wat gebeurde er? 't Geu
zen-Gouvernement van Holland schafte dit Collegie
af; er kwamen civiele Meesters, ze zaten met een
klein getal inwonende studenten, meest zoons van
gemplcyeerde; alle profijl van de $tad was weg, en
in de kronijk der stad,van 1827 tot 18o0„vindt men
gedurig klachten, van deficit en te !kort, van drin
gende werken die niet uitgevoerd wieiden, omdat de
Stad dit kostelijk civiel Collegie te onderhouden had.
En zoo ging het overal
Zelfs staat er geboekt, dat de Geestelijke Profes
sors, uit huil Collegie gezel, -geen latijnscbe lessen
mochten geven in paiTikiilière huizen.
't Geuzen Gouvernement van Hofland bemoeide
zich met kerken, zondagscholen en kloosters; 't ging
zoover dat er geen Novicie mocht aanveerd worden,
in de Zwarte Zusters of in 't Gasthuis, tenzij met
kennis en goedkeuring der liberalen van dien lijd.
Ze zeggen dikwijls: 't Gaat slechter als ten tijde
van Willem-de-Koppigen. Laat ons bemerken, acht
bare Lezers, dat le Ministers van Willem zulke
schreeuwende geldverkwistingen rtïet durfded ver
richten, maar in hun aanrandingen tegen de Burger
lijke en Godsdienstige Vrijheden, waren zij veel ver
der gevorderd.
De Geschiedenis der jaren 1827, 28 en 29 zou
met groot nut herlezen worden; men zou erin zien,
feitelijk bewezen, dat de liberale Ministers yan de
zen tijd DENZELFDEN WEG INSLAAN en bijna
DEZELFDE MIDDELEN GEBRUIKEN tegen 's Lands
Vrijheden en Godsdienstige Overtuigingen.
De Belgen zouden geen Belgen meer zijn, indien
zij deze slavernij bleven verdragen; ga van stad iot
stad, van dorp tot dorp, en overal zult gij verwen-
'schingen hooren opgaen tegen de liberale Ministers;
in 1883 is'i Volk van Brussel voor 't Paleis dei-
Natie gaau roepen: WEG DIT MINISTERIE Zelfs
de liberale gazetten, die niet verkocht en verslaafd
zijn, richten van tijd tot tijd een bijtende woord naar
de Ministers, die de Vrijheden vertrappelen en de
miljoenen verkwisten; liet Schoolenkwest is door
een liberale mond, als een MISDAAD uitgeroepen;
de Kapitalisten, Grondeigenaars en Koopmans zien
met schrik de vermindering der algemeene welvaart
en vragen zich af,, waar België natirtoe moet, met een
budjet van 00Ü miljoen 's jaars!!! miljoen voor
den oorlog, zonder de kosten en lasten ..der Belgische
Familiën; 40 miljoen voor d'officiéele scholen; mil
joenen en miljoenen, om ihde MiriiMeTien 'bediènöen
tejdaatseo, die vet betaald zijnde, als verdedigers
Jezer gevloekte Rëgëering optreden. Menige liberale
Stedeling, die zijn leven lang gewerkt beeft om eén
fortuintje te vergaderen, en die nu ziet dat de landen
en huizen en aktiën én' obligatien verminderen, dat
alles jaarlijks verslecht, dat de Radikalen eta Socia
listen de geweldigst-: en slechtste wetten eischen,
menige liberale stedeling zou ook willen zien dat
d'hekkens verhangen wierden, en dat wij terugkeeren
naar de Vrijheid en de Gespaarzaamheid.
Zoolang erdoctrihairen enliberalen
aan't hoofd zijn, is het ónmogelijk
om Vrede en Welvaart Ie hebben,
moeten wij ons wenden tot de gedachten van 1829
en 185o.
Alsdan hebben de Belgen malkaar vers"aan om den
Hollander te verjagen en een wet van Overeenkomst
te maken.
Die Wet is de GRONDWET.
Vrijheid van Onderwijs! Vrijheid van Vereeniging!
Vrijheid van Drukpers! Vrijheid van Godsdienst.
(Zie 2e Bladz., 2° kolom.)
(EEN WAARACHTIGE GESCHIEDENIS.) 4
V- Twee boeren die klappen, en eene moeder die sterft.
't Was Winter geworden, met naam en metterdaad;een wit kleed
lag over berg en dal gespreid; de kinderen gingen naar school, in
den blanken en kretsenden sneeuw ploffende; zij hadden vreugd in
den Winter, die nogtans zooveel druk en lijden aanbrengt, 't Gevo
gelte zat in de diepste bossffienolieversin een aarden spelonksken,
in zijn dik gevederte verborgen; de krassende raaf alken zag men
in haar pekzwarte gedaante, over de sneeuwvelden stijgen.
Alles treurt en slaapt, de nacht heeft de overhand op den dag, en
geen Landsman ziet men te vel Je, dan wanneer de dringende nood
zakelijkheid het vereischt.
Drij ure van den namiddag; een frische, heldere doch nijpende
Winterlucht.
Twee Landbouwers, niet ver van 't rijt Steenen Hof, hebben op
hun looiveld gewerkt en maken zich gereed om huiswaarts te
trekken.
Jan, zegt de eene, die er rond de 60 jaar uitziet, tot zijnen
gezel van thalven in de twintig.
Wat is er, baas
Is dat niet wreed, dat rijk Steenen Hof
Hoe wreed, baas
Dat de menschen er toch zoo ongelukkig zijn
'k Heb dat ook g'iioord, baas 1
Jan, er wordt daar sedert eeniger. tijd meer kropsalade met
zuursaus geeten dan in vijf prochiën van 't omliggende.
Mij dunkt mij, baas, als 'ne mensc'i rijk is en voor geen kwa-^
den dag moet vreezen.
Dat bij gelukkig is, meent gij I
Dat hij toch beter is dan andere, baas, die dikwijls niet weten
van wat hout pijlen maken 1
—Jan, hoort, ik heb dezen morgend den Hoiboer bij onzen kos
ter zien staan klappen; op 2 jaar is de man 10 jaar verouderd. Ge
weet toch dat Nard tich schrikkelijk slecht begint te voegen?
Wie zou dat niet weten! Heelt hij van zijn leven gedeugen,
baas
Jan, als ge van uw leven trouwt, en als Ons Heer u kinderen
verleent, bederft ze toch niet
Ze zullen moeten werken gelijk ik, baas I
'1 Is waar, Jan, de weelde is een kwade beest en de luiaardij
is de bron van alle slechtigheid; maar zelfs in 't armste huis kunnen
er bedorvene kinders komen, en dat is een pest, Jan! dien Jroeven
Hoiboer! als hij daar bij den koster stond, ge kos-. 't verdriet van
zijn wezen pakken met u* handen; en al is hij nooit mijn vriend
geweest, ik had er waaalijk kompassie mee.
En wat ging hij bij den koster doen, baasl
Ha, dat weet ia niet; misschien een Mis vragen, want de kaar
ten zijn daar sedert eenigen tijd gebeerd; ge weet dat Nard inslechte
gezelschappen verkeert.
Met den rosten Mukli!
En slechtere, Jan; dikwijls gaat hij naar de stad en blijft er
gansche nachten zitten.
Ho, dat is erger, baas,
Gansche nachten zitten, Jan; zijn vader heeft dat willen belet
ten, maar 't onkruid is boven d'hoofden gewassen, en konden de
muren der Steenen Hoeve spreken, ze zouden van schrikkelijke
spektakels gewagen; de Vader kropt het op; de Moeder weent dik
wijls geslagene uren.
En de deugeniet betert zich niet!
Zich beteren, Janl Ons Heer is bermhertig, de menschen zijn
geen boomen, maar werpt 'ne steen in 't water en hij zal op den
grond neerkomen.... Kom, we gaanl 't is te koud om hier te blijven
klappen. Neemt den koriewagen op.... Welk spijt moet de Hoiboer
nu hebben van naar onzen Pastor niet geluisterd te hebben!
Ja, daar lacht hij mee in d'herbergen!
Nu niet meer, Ja 1, met Kerstmis is hij te biechte geweest, en
zijt zeker dat hij zijn bert afknaagt van spijt, dat hij naar den wijnen
raai van onzen braven Pastor niet geluisterd heeft.
Er gaat veel spijt in 'ne zak,baas!
En hoe dat alles zal eindigen, weet Ons Heer, maar ik niet.
Aldus klappende waren zij aan 't Steenen hof gekomen en keken
allebei naar de sterke muren van dit zoowel onderhouden hof; ze
spraken niet, de brave landbouwers, maar hun overwegingen waren
ongetwijfeld dezelfde:
Is 't niet zonde, dat waar zooveel welvaart en geluk kon zijn,
dat alles daar gefoutermalheurd wordt, door de schuld van dit éenig
kind! Zooveel vreugd geweest bij de geborie van dien zoon! hem
met zooveel liefde opgekweektl Zoo trotsch geweest, van in hem
een rijke afstammeling te hebben! Met zooveel koeragic gewerkt,
en nul dit kind vermalcdijden! door dien lieveling het hert vertrap-
peld worden!.... Ja, en dit alles zoo waar en zoo echt zijn, en zoo
dikwijls vergeten worden!
Jan, sprak de baas, 't is hier moeielijk rijden!
Ja, baas, 'ne slechte weg!
Kom, geef mij de kruiwagen, ik zal u wat aflossen.
Van geen refuus, sprak Jan, terwijl hij zijn hangzeel aflei en
zijn zweet afdroogde; w'hebben ons nog al zwaar geladen.
Daarmeê moeten wij morgen niet komen, Janf
Ze waren van in een diepte van den weg gekomen en moesten
eenen heuvel op, van waar men bots op de Plelsj viel en den kerk
toren zag blinken. De oude landbouwer voerde dsn kruiwagen en
zijn kneent Jan nielp de vracut aantrekken.
Eensklaps bleven zij staan.
Zij hoorden 't gerinkel eener bel.
Een Berechting, sprak de baas.
Een Berechting, herhaalde'Jan. Wie mag 't nu zijn?
Wie? we zullen het aanstonds gaan zien; 'k heb toch niet
g'hoori dat er langs die kanten iemand ziek is.
Misschien eea haastigen overval, baas.
Jan, laat ons van kant voeren.... bedriegen mijn oogen mij?
Is 't de hof boer niet, die er achter gaat?
De hof boer I Ja, baas, 't is hijl de koster gaat zoo zeere, 't
moet haastig zijn.
De baas antwoordde niet, tókar hij ontdekte zijn hoofd en zette
zich eerbiedig met de twee knien op de sneeu w. Jan volgde 't voor
beeld zijns meesters;want beide warengeloovige lieden, gelijk alle
lieden in hun dorp en in 't omliggende, want over twintig ja
ren wist men er van geen Geuzerij te spreken; hier en daar eeu
trotsche boer was er liberaal, zonder bijna te weten waarom, dik
wijls uit dommen hoogmoed.
En de Berechting naderde meer en meer, en de Pastoor droeg
Ons Heer en d'H. Oliën voorbij de landslieden, die nederig hun
hoofd buigden, d'oogen ten gronde gerient en maar eens ter sluiks
opkeken naar den hol boer die het Allerheiligste volgde.
De landslieden bleven in den sneeuw zitten, totdat de Berechting
uit hun oogen was; dan stond de baas eerst op, Jan volgde hem
na, en plaatste zich in den kruiwagen. Nadat beider, eenige óogen-
blikken sprakeloos en diepdenkende hunnen weg hadden vervorderd,
Jan, zei de pachter, en men hoorde dat zijn stem vermengeld
was met tranen, Jan, nu wsten wij waarvoor de hof boer dezen
morgend bij den koster is gegaan!
't Zal voor zijn vrouw zija, baas.
Ongetwijfeld, Jan.
Hoe oud is ze, baas?
De vijftig heeft ze nog niet bereikt, maar ik zeg het u nog,
d'armsie sloor van ons dorp heeft zooveel verdriet nietgehadals zij.
Ge wilt zeggen, in de leste jaren, baas?
Ja, en God weet wat haar nog te wachten staat.
Als ze niet sterft, baasl
Van zelfs; berechten is altijd zeker een teeken dat er gevaar is
van sterven, maar er zijn er zooveel in ons Prochie, die al berecht
zijn geweest; onzen Dokteur zorgt altijd van de menschen in tijds te
verwittigen en hij haalt er eere van.... Ha, daar is volk; we zullen
weten wat er van de kwestie is.
Inderdaad, nabij de plets stond een groepken Parochianen, op
het gerucht der Berechting uit hunne huizen gekomen en nu aan
't klappende over de gevallen; daar hoorden onze landslieden, dat
de vrouw uit de Steenen Hoeve sedert eenige weken meesterde voor
een kleine onpasselijkheid, die nu tot een erg pleuris ol zijwee
overgeslagen zijnde,haar in eenen bedmkelijken staat had geplaatst.
Ea Nara? vroeg men; zou hij thuis zija! cn wat zal de deuge
niet nu zeggen? ('t Vervolgt.)