X(.ndua 24 Februari 1884.
Schoolmees ters-Vrij me tselaars
iGeen valsche getuigenis geven,
^5ste Jaargang»
GODSDIENST.
- VADERLAND. - VRIJHEID.
Spreekplaats,
BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Gewoone Annoncon 20 centiemen per regel. Annoneen op de Tweede Bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, l frank den kleinen regel,
HETiiLAND
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op allo tijdstippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
/AN A
Land van Aalst
Achtbare Lezers.
En wat goed nieuws in Aalst
Goed nieuws! Ha. ja er is goed nieuws dat er
maandag een schoon Avondfeest is geweest, ten profijte
der Katholieke Scholen.
En gegeven door wie
Door de Catharinisten; ge zult dat verder lezen in de
Kronijk AALST.
En was er veel volk
De zaal strijkende vol; en elk was ten uiterste te
vrede; en ze zeggen nog dat als die Maatschappij naar
buiten zou gaan met Gerardus de Zwarte alleen en
eenige Zangstukjes, of met het Huis in het Woud,
d'Alleenspraak van Jan Breydel en de Meka-
nieke Tafereelen, dat zij eenen grooten bijval zou
hebben.
Land van Aalst, verheugd dat te hoorende
Vrijmetsers zijn geweldig.
Zeker geweldig; ze zouden van de wereld een hel-
sche spelonk willen maken.
Maar z'en stan alleen op 't plein niet, overal is er
een felle jonkheid, die de goede werken ondersteunt
Amor Vincit! Vlaanderen den Leeuw! voor GOD, VRIJ
HEID en MOEDERTAAL.
Land van Aalst, wat gaat het zijn t'Aalst met de
Vastenavonddagen
Wat zou dat zijn? Veel dwaze looperij; uw hert doet
zeer al ge die werkende dochters van 17,18 jaar 's avonds
en 's nachts hoort zwieren.
Is dat nog niet beter met die draaiorgels
Neen, achtbare lieden, neen; voor een klein gebure-
feest mogen d'orgels draaien; 't regent permissiën men
zegt dat er zelfs katholieken zijn die permissie gaan
vragen
En d'Overheid ziet daarnaar! Als er spraak is van
een groot Volksbederf tegen te houden!!! maar Land, de
twee katholieke gazetten van Aalst hebben die Draaior-
gelderij een pest en 'ne kanker genoemd en w'hebben
gelezen uit Oostende dat een liberale brouwer in den Ge
meenteraad gezegd heeft: Wij moeten die zaak beteuge
len! Verliezen wij, brouwers, er iets aan, de zedelijkheid
zal erbij winnen
Ja, dat is in Oostende gezegd; daarbij uit Gent en
Antwerpen schrijven ze dat de gevolgen dier draaiorgels
en Cafés Cbantants een gronwelijk zedebederf zijn
Alia, alia, heeft dat in Aalst nog niet lang genoeg
geduurd? vreezen ze niet van gestraft te worden is dat
geen publieke verergernis geven van dit kwaad met met
wijsheid en kracht te beletten Land, er zijn toch
schoone feesten op Vastenavond, kavalkades
Van kavalkades hooren wij niet, maar zondag is
er een Vertooning in't Weezenhuis, 25 c. intree, maan
dag in 't Collegie, plaatsen van 2 fr. en van 1 fr. en dijns-
dag in den Kring, voor de Familiën van dit Gezelschap.
Waarschijnlijk zijn er nog ander bijzondere Feestelijk
heden.
Ea wat zeggen ze t'Aulst van den Vaderland sohen
Bond
De menschen zijn er voor, in hert en zielze zien
immers dat cr geweld tegen geweld moet zijn.De vrijmet
sers willen ons met geweld in den afgrond hebben ge
weet dat al van Janson
Van Janson? Gaat hij misschien zijn geld terugge
ven, dat hij als Representant en als Enkwestman
getrokken heeit?
Weérgeven! Ja, krijgt iets uit die Geuzenhanden;
maar Janson heeft't Programma der jonge liberalen doen
kennen. Ze vragen dat alle teeken van Roomsch-Katho-
lieken Godsdienst uit de Staatsscholen zou verbannen zijn.
Daaraan zien wij wat die civiele scholen ons voor
bereiden.
Ze vragen ook een wet tegen de kloosters, een
wet tegen de kerkfabrieken; de verkoop der kerkelijke
goederen, om dezelve op staatsrent te zetten; een wet te
gen hetdoen-lezen van missen en andere diergelijke zaken.
Maar dat is een opentlijke Kerkvervolging.
Achtbare Lezers, de groöte liberale gazetten schrij
ven van overlang dat het Christene Geloof hier moet uit
geroeid worden; en al hun projekten zullen de Vrijmetsers
uitvoeren, als de katholieken niet krachtdadiger worden,
niet alleen "om boven te geraken, maar om de wetten van
onrecht en verdrukking af te breken. De Vaderlandsche
Bond is een heldere hoop in de toekomst! maar de Bond
mag geen akkoord maken met d'hovelingen; de Bond
moet de gevoelens behouden van de Kiezers en van 't
Volk: Weg de vermaledljdde Schoolwet! Weg
de Bloedwet! Vrij ODderwijs en vrij Leger! De
gemeente-vrijheden hersteld! Alles omverge
worpen wat de Vrijmetsers tegen rechten rede
opbrachten! Niemand gevreesd, al stond hij
den hoogsten van allen. De Grondwet Jen 't Va
derland gered.
LOOPENDE NIEUWS. Muzikanten, luistert
Te Baardegem is 't zondag Jubelfeest voor d'eerza-
men August Monné en Benoit Van Neyghera, die Kt)
jaar spelende Leden van 't Muziek zijn. 's Morgens
plechtigheid in de kerk en's namiddags aanbieding
van hun portretten en triomfantelijke optocht naar
hun huis. Ze spreken veel van Zwitsersche pil
len, maar die zijnen toevlucht tot pillen wil nemen,
de pillen van 't Zwart Kruis uit Antwerpen hebben
een groote vermaardheid. De hooggeachte Sena-
teur van St Nikolaas, M. Janssens-Smits, die oprecht
katholieke en milddadige ziel, ligt gevaarlijk ziek.
Wat baat het ons, zegt het Boek der Wijsheid, dat
wij arm of rijk geweest zijn, langen tijd of korten
tijd geleefd, veel o( weinig geleden hebben, als wij
maar eindelinge in d'have der zaligheid aanlanden?
De Kies-Exaams niet te vergeten; 't zal in april
zijn. T'Aulst is er bijna eiken avond les. De gelegen
heid niet verzuimen.Men zal verder zien,het wets
ontwerp op de Nationale Reserve; d'Hofklik heeft
het gezworen: de Burgerij moet te niet en onder
't geweld van den sabel gedrukt. Dat de katholieken
en liberalen zich toch niet vereenigen om die helscjie
plaag te verwijderen! De Paus gaat verplicht zijn,
den zetel der Voortplauting des Geloofs niet meer in
Rootnen te behouden, maar in verschillige vrije
Landen te verdeelen. De Piëmonteezers, die knech
ten der Revolutie, willen de goederen der Voort
planting inpalmen. Maandag is er LAntwerpen
eene groote Volksvergadering geweest TEGEN de
Bloedwet, en om een LEGER VAN VRIJWILLIGERS
te bekomen, hetgenezeer gemakkelijk kan in 't werk
gesteld worden, en aldus zouden al die droeve da
gen van foltering en slemperij, van familieverscheu
ring en doodangst, die ijselijke Lotingsdagen zouden
afgeschaft zijn. D'Hoofdmaatschappij van Antwerpen
heeft de plans gegeven om van 'teerste jaar af, de
Loting merkelijk te verzachten en na korten tijd, den
«1-ivpndienRt te kunnen afschaffen"Ver.«ehs'-d« spie
kers uit Brussel, Gent en Antwerpen hebben d'af-
schuwelijkheid der Bloedwet getoond en de groote
voordeden van eeu Vrijwilligers-Leger. En wat is er
gebeurd? Een razende bende Socialisten is de Mee
ting komen stooren; 't Vrijwilligers-Leger vraagt
de hulp van iedereen; nooit wordt erop de Bijeen
komsten van katholiek of van liberaal gesproken
maar het grootste getal aanhangers van 't Niemand
gedwongen Soldaat zijn katholieken; en dat is waar
schijnlijk d'oorzaak der gewelddadige stooring van
maandag. Verscheide werklieden zijn op het spreek
gestoelte gekomen en hebben geroepen dat het
schande was, van lawijt te maken, als rijke heeren
hunnen tijd en hun geld geven tot de verlossing van
't werkende Volk. Maar de Socialisten hadden een
ordewoord: De Meeting stooren!Ook wilden zij geen
rede hooren en ten 9 are heeft de achtbare Voorzitter
M. Van Bemden de zitting gesloten, onder 't alge
meen geroep van: Weg met de LotingLeve 't Vrij
willigers-Leger Er wordt te Brussel fameus ge
lachen met den Principaal der Universiteit, meester
Van der Kinderen die op een meeting verklaard
heeft dat hij 27 jaar oud zijnde, nog niet wel wist
wat hij deed. Men had hem verweten dat hij alsdan
ide radikale gedachten deelde.
Van Zaturdag avond tot maandag morgend zijn
er te Luik schoone zaken gepleegd; door wie door
studenten der Universiteiten van Luik,Gent en Brus
sel. Zelfs verscheide liberale gazetten schrijven er
tegen. De studenten van Luik hadden een soort van
Feest ingericht; konfraters van Brussel en Gent zijn
cr op afgekomen, en dit Feest is geweest een groote
wallebakkerij en smeerlapperij; hoe is het toch mo
gelijk,van nog zoo jong zijnde, zoo diep te vallen?De
geroepen van bas la calotte waren zonder einde
isen is naar de slechte huizen geloopen; men heeft
er gevloekt en getempeest, gevochten, met messen
gesteken en met kogels geschoten studenten, met
1 azen van slechte koten en hunnen aanhang; de Wet,
de Policie is moeten komen, om die schandaalderij
te doen ophouden, en elk die treffelijk is, roept
welke wilde stekelverkerij't Congres der studenten
is opgeluisterd geweest dooreen bal poppulair; het
gemeinste vrouwvolk oproepen en ermeê zwieren tot
laat in den nachtFoei! foei! En dat zijn jonkheden
die later groote plaatsen moeten bekleeden, in de
Kamers zitten als liberale Representanten, Enkwest
man worden, Docteur, Rechter,enzoovoorts. D'Etoile
Beige roept op bedrukkelijken toon, tot de Moeders,
voor een geval van een dochter die in een klooster
was, om zoo te zeggen opgesloten, maar eenige da
gen nadien heeft d'Etoile haar woord moeten intrek
ken, maar die feiten van Luik zijn echt, zijn gewich
tig zijn een vermaning voor alle liberale Ouders,
oui hun kinderen uit de slechte Collegiën en slechte
Universiteiten te houden, voor de rust en d'eer van
hun leven en hunnen intrest.
DE KANTWERKSCHOLEN! ze gaan nu de schuld
vuil alles zijn! de kantwerkscholen;daarop bassen en
gruwelen de liberale gazetten en ze spreken zelfs
vjn een nieuw Enkwest, bijzonderlijk tegen de scho
len van Religieusen. Zekere scribent heeft uitgere
kend dat die scholen op een groot jaren 7o millioen
gj.vonnen hebben. En voor wie hebben ze dat ge
winnen? Is 't voor werkende volk niet? Maar, zegt
dtpjribent, ze winnen er achter? En in d'ander
rY.\Bjuizen en fabriekengij mi pegeh-n, hoa-
"*d ^ïijriag gewonnen v>rdc»iï Wat ggor, ,iw bazen
«MiwHubrikanten daarvan? Maar, voegt de scri-
öétft erbij, die arme kiuderkes werken daar van
's morgens tot 's avonds. En de liberale scribent
weent, en de Geuzen weenen met hem, zij die zoo
dikwijls den volksbeul vertoonden, zij die aan arme
moeders een doodkistje weigerden vooreen overleden
kind, omdat hun ander kinders naar de vrije scho
len gingen. Ze werken er te lang!... Toch zoo
lang niet als op de Fabrieken, waar men van 6 ure
's morgens tot 8 ure 's avonds bezig is.... Waar men
dikwijls tegen de kinderen ruw en onversaagd is....
Zoo antwoordt een gazet der Socialisten van Gent,
en elk moet zeggen't Is de volle waarheid! De vrij
metsers willen steenen naar de kloosters werpen,
maar ze zullen op hun eigen hoofd terugvallen. Ik,
zoo schrijft een ongeloovige maar rechtzinnige
Franschman, ik ben meermaals in kloosters geweest,
en ik heb er gezien deftigheid, orde, werkzaamheid
voor d'algemeene welvaart, nooit iets dat berispelijk
was n
Ze zeggen, en men raag het gelooven zonder twij
felen, dat, als 't Paleis der Natie boven hun hoofden
in brand stond, de Wetgevers en bijzonderlijk de
Ministers en d'Eokwestheeren zulk enjelijk ge
schreeuw lieten en dat er een verwarring was van
d'andere wereld.
Dijnsdag leverde de Kamer hetzelfde spektakel; en
ziehier WAAROM.
M. Woeste kwam met een briefden voor den dag,
door den Arrondissements-Commissaris van Aude-
naarde gezonden naar een Vrije Katholieke Onder
wijze; men had zich van naam misschreven en de
vrije Onderwijzer las met verwondering een gedrukt
briefken waarin mea hem vroeg van zich te laten
presenteeren in de Logie der Vrijmetselaars en van
de verplichtingen te vervullen; want, stoud er ge
schreven, wierd gij geweigerd, al de Leden der
Logie zouden het weten. Indien gij begeert lid der
Logie te worden, gelief dan het volgende stuk te on
derteekenen
Achtbare Lezers,
Zoover zijn de zaken gekomen
D'officiéele Meesters van den Ruiten, die schijn
heilig zeggen dat ze geen kwaad leereu, dat ze tegen
de Godsdienst niet zijn, ze worden aanzocht om deel
te maken van de Logie! Godweet hoeveel zijn er niet
die reeds ingelijfd zijn, bij die gezworene vijauden
van 't Christendom
LOOCHENEN kon men niet in de Kamers; de be
wijzen waren daar;
GEDRUKTE BRIEVEN, een teeken dat men er
velen verzendt, dat het een aangenomen stelsel is!
De Meesters, die dagelijks bij de christene kin-
derkes moeten zijn, deel maken van de Logie den
eed doen van oorlog aan God en aan zijn Kerk in
die geheime vergaderingen, samenzweren en alle
helsche middelen gebruiken, om al wat katholiek is,
te verdrukken.
Meesters, ofliciéele Meesters, zoo ver zijt gij ge
komen!
En wat gebeurde er in de Kamer? De Ministers
sprongen op, alsof er vuur onder hun zetels ge
weest ware; ze sloegen hun armen rond als molen
zeilen; Bara-, Rolin, Van Ilufoheeck spraken gejaagd
tot malkanderal d^ fraterkes der Logie riepen
moord en brand en Wiiieque'., bleeker als toen hij
t .-valst tusti r-en gendarm? rit t. sndhins mof-stil®-
peh, bleeker als een Egyptische uioraie, Willequet
riep: t Is een misbruik van vertrouwen
Misbruik van vertrouwen! Maar de brief was op
het adres van den Vrijen Onderwijzer, hij mocht hem
opendoen; hij mocht hem meêdeelen en M. Jacobs
riep met volle recht uit1: tl. Woeste heeft gedaan
wat hij mocht en moest doen! wij allen geven hem
ten volle gelijk
Misbruik van vertrouwenEu hoe dikwijls heb
ben de liberalen der Kamer geen gebruik gemaakt
van verdoolde brieven, van gansch partikuliere
brieven, op een aardige wijze in hun handen geko
men Nu, omdat deze brief het masker hunner
ofliciéele meesters aftrekt, nu is het misbruik van
vertrouwen
Komedie! gemaakte verontweerdiging, die niets
beteekent, maar wat VEEL beteekent, wat d'oogen
der meest verblindde moetopepen, dat zijn de po
gingen, aanlokkingen en pressingen om d'officiéele
Meesters in de Vrijmetselarij te doen treden.
(EEN WAARACHTIGE GESCHIEDENIS.) 5
V. EEN MOEDER DIE STERFT.
Kom, we gaan naar 't Steenen Hof.
Een plechtige stilte heerscht er alom.
De vloer is geschuurd en met wit sand bespreid.
Alles is in orde geschikt alsof er een feest op handen ware;
Wat is er hier gebeurd?
^Moeten wij dat beantwoorden? Weet elk dat niet? Daarbinnen
ligt een mensch, ziek, er is gevaar van sterven; de Priester is reeds
geweest als Biechtvader om de groote rekening in orde te stellen;
hij heeft gezegd: Ik zal Ons Heer en d'H. Oliën brengenl Men
heelt zich aan't we'k gesteld. In 't armste huis van Vlaanderen
wordt Ons Heer met eer en ceremonie ontvangen; nu in 't Steenen
Huis hebben meiden en knechten zich aan 't werk gesteld; zelfs de
Hoi boer heeft een oogenblik zijn zielsverdriet vergeten om te hel
pen alles opschikken; dat mensch gaat misschien sterven! een plech
tig uur als 'ne mensch, als 'ne christene mensch sterft; ^nooit is het
Vcnerabel in dat huis gekomen; maar nu, de christene mensch is in
stervensnood; de God-Mensch, schuilende onder d'H. Speciën, Hij
komt, Hij is daar, zelfs in d'armste hut wil Hi) gedragen worden.
En de knechten en meiden, de geburen en kennissen zitten in de
keuken en in den gang op hun knieën, d'handen gevouwen; daar
binnen worden de laatste Rechten toegediend, de Reispenningen
geschonken. Men biat, men denkt en men wacht.
De bel klinkt, de koster komt voort, de Geestelijke volgt, hij
zegent nogmaals de zieke, haar kamer, g'heel bet huis, de geburen,
en de Stoet begeelt zich terug op weg naar de kerk, met dezelfde
orde als hij was aangekomen.
Treffende plechtigheden, en den besten troost in zulke treurige
voorvallenl Al d'huisgenoten, maar de zieke en stervende bijzon
derlijk voelt WIE er troost en hulp is komen bieden. Wee den
Volke, wee de Familie die de hulp van den Allerhoogste verstoot!
In de jaren 40, ze riepen ie Parijs: Er mogen geen Processiën meer
zijn! de Berechtingen moeten in stilte gebeurenl Zells er moet niet
meer berecht worden! bc menscben kunnen sterven gelijk de bees
ten 1 Dat hellegeroep heeft macht gekregen, voor zekere gevallen,
'l is wet geworden! En Parijs is in zekeren zin een helle geworden;
zonder de groote legermacht, 't menschenbloed zou er dagelijks
stroomen; er loopt een Volk datknarsetande brult: GeenGodlneen!
maar ook geen mees"ersl geen recht van eigendom!
De zieke meesteres van 't Steenen hof ligt, haar handen gevou
wen; z'heelt Ons Heer ontvangen, ze doet haar aanbidding; ze wilt
eenige oogenblikken alleen zi)n, om te mediteeren. Eindelijk op
haar gekuch, komt d'huismeid binnen.
Meestersse.
Katrien.
Hoe is't nu, meestersse?
Och, tevrede dat alles gedaan is; nu, al dat God blieft, ik ben
bereid!
Maar, meestersse, berechten is daarom geen sterven!
Ik weet dat, Katrien.
Er zijn er zoovelen berecht, die nu gezond op straat loopen.
't Is waar, Katrien, maar elk voelt zijn eigen best! 't Zal met
mij gedaan zijn... Katrien...
Meestersse!
Waar is Nard?
Och meestersse, hij zit in de kamer als een stuk arduin op 'ne
stoel.
Ga, roep hem!
Maar, zou dat u niet te veel vermoeien?
Katrien, roep hem, 't moet zijn, maar laat mij eerst eens drin
ken.
Eenige oogenblikken nadien stond het rampzalig kind aan de
bedsponde, bij zijn ziekeen stervende moeder.
Jongen, sprak de vrouw met een zeker plechtigheid.
Moeder!
Jongen, ik moet sterven, ik voel hetl
Maar zoo erg is het toch niet!
Nard, bij God is niets onmogelijk, maar ik voel de dood in
mijn binnenste komen. Sterven is een zware lastige zaak, maar voor
mij is zij dubbel zwaar en lastig.
Waarom, moeder?
Zoon, om uwentwege, om uwentwege, ik heb u te zeer be
mind, ik heb u slecht bemind. Uw Vader en ik, zijn daar de schuld
van; wij hebben, voor dat ik Ons Heer ontving, aan malkaar ver
giffenis gevraagd; maar u wil ik een laatste maal spreken... En in
de volheid van haar moederlijk gevoel vatte zij de hand van den
ruwen jongeling, terwijl heete tranen uit haar oogen biggelden.
Leonardus, sprak zij met veel teederheid, veelgeld en goed
laten wij u achter; maar wat baten geld en goed; Leonardus, gc ziet
mij tier liggen, wat kan al ons geld, al ons goed mij baten! Gij zult
ook eens sterven en op de dood volgt het oordeel, vergeet dat toch
niet, mijn zoon!
Nard stond tegen de tafel geleund, waarop het Christusbeeld nog
stond en raakte bijna het ledikant; zijn oogen hield hij naar den
grond gericht.
Van jongsaf, zoo ging de m >eder voort, hebben, wij u bedor
ven; ik herinner mij nog met hertzeer dc dag als de Schoolmeesier
u over uwe leugens kwam berispen. Wij hebben u niet bestraft;
uw leugens van lichtzinnigheid zijn leugens van haat en eerschen
ding geworden. Ge zijt gekend als eer, der slechtste van de Prochie;
och God, och God! wat zijn wij verblind geweest! de armste moe
der sterlt geruster dan ik. Leonard! Leonard! ik zie u toch zoo
geerne! 't is de liefde tot u die mij verblind heeft; och, heb medelij
den met uwe moeder die gaat sterven!
Nard was versteend geworden door zijn buitensporigheden, zijn
hart was door de slechte drilt en bedorven, maar toch, die moeder
lijke smart greep hem diep in de ziel en hij vroeg: Moeder, wat kan
ik voor u doen?
Wat gij doen kunt? uw leven veranderen! of't zal u slecht
vergaan. Eergisteren nacht had ik een vreeselijke droom! Ik zag u
eerst in de gevangenisdan aan de galg 1
Maar, moeder toch! droomen is immers bedrog!
Ik zag u aan de galg en weet ge waarom! Gij hadt eenen val-
schen eed gedaan!
Moeder, riep Leonard met een zekere hevigheid, waarom pij
nigt ge mij toch! gelogen heb ik, ja meermaals, maar hoeveel zijn
er niet die liegen en daarom geen valschen eed plegen? Moeder,
zuUe woorden heb ik van u toch niet verdiend?
Dc zieke boerin schudde haar hoold en bleef een oogenblik al
zwijgende haar eenig kind aanstaren... Nu zag zij de waarheid, die
zij zoo dikwijls onverschillig had aanhoord; haar zoon was aan 't
weenen gevallen; maar wat baten tranen, als 't godsdienstig gevoel
er niet is, om de sterkte aan de voornemens te geven? Wel is waar,
Nard zegde haar dat zij mocht gerust zijn, dat hij als eerlijk man
zou blijven leven, raaar er was spijt, hertzeer in dat hert,maar geen
berouw. Dezieke vermoedde het, want toen zij eenige dagen nadien
op haar uiterste lag, dan sloeg zij nog een laatste blik van smeeking
en medelijden naar den bedorven jongeling, als wilde zij hem zeg
gen: Zoon, lieve zoon! betert u toch! wordt braaf en christelijk! ga
te biechten! betert u!
En zoo stierf die ongelukkige moeder...
In a'oogen van velen was zij de gelukkigste geweest der gansche
parochie, doch schijn bedriegt 'en hadde men de bittere folteringen
gekend harer laatste jaren, niemand zou haar lot begeerd of gewild
hebben... Een ondeugende zoon achterlaten, is er censchrikkelijker
torment voor eene moeder?
En haar ongelukkige man?
Maar Trien, sprak op't dorpsplein na d'Uitvaart een boerin
tot hare gebuurvrouw, maar Trien, wat zag de hofboer er geslagen
uit!?
Zeg gekraakt, Siska, en ge zult nog beneden de waarheid blij
ven, gekraakt en gebroken; weet ge wel dat zijne vrouw grooten-
dcels van verdriet gestorven is?
Van verdriet, Trien! Gelijk ik u zeg, Siska. Van deuge-
nietje is dat Nardje een groote %uile bliksem geworden. En de zaken
moeten aardig keeren, ol 't zal daar nog spoken op dit riik Hof.
Is 't waar, Trien, dat dien hofboer zoo schatrijk is!
Ja, maar wat baat dat, Siska? daarbij die Nard 1
Zou hij zich nu met beteren? Zien beteren, hij is met koor
den en zjeelen aan 't slecht gebonden; kapabel is hij van den budjet
van oorlog op te doen. En dat is,veel geeegd, maat!
En dc twee vrouwen gingen voort, hun hoofd schuddende, ('t V).
