9
r£vndag 2 Btkart 1884.
25*'* Janrg ing.
Ito Gebeurtenissen.
rfes
IP
Geen valsche getuigenis geven,
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID.
IEP*5''
Éff t>7
In Paleis.
al' '1
e'A% 5!S5
L' Escaut en de Bien Public.
c/ i>wi
BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Gewoonc Annoncen 20 centiemen per régel. Annoncen op de Tweede Bladzijde
SO centiemen don regel. Berichten onder 't Nieuws, I frank den kleinen regel,
HET LAND
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
/AN AELS1
AALST, ZATERDAG 1 MAART 1884.
Is er t'Aalst Policie of is er geen Policie? Is er een
Katholiek Bestuur of is er een Geuzenbestuur Is
't gepermetteerd dat ze 's nachts en tot 's raorgends
toe, op de straten een wild cn afschuwelijk gezang
en gespel toe laten?Moeten al de Burgers hnn nacht
rust gestoord zien, moeten de zieken hun lijden ver
meerderd zien, voor eenige honderde stekelverkes
Om een gedacht te geven van den schoonen toestand
in Aalst, dijnsiag hebben de Draaiorgels hunnen
vollen zwier mogen nemen tot o ure 's raorgends;
reeds was de Vaste daar, de menschen gingen woens
dag morgen! naar de kerk,en nog duurde dit afgrij
selijk lawijt... 't Gaat er voorbeeldig in Aalstlstraks
zullen wij aan Gent en Antwerpen niets te benijden
hebben! men heeft er de complementen van
Wie is de liberaal die in Aalst de gunst der ka
tholieken najaagt en in naburige Parochiën voor het
officiéél gaat DWINGEN! Dwingen, de werkende
Ouders 't mes op de keel zetten, dat is toch zoo def
tig! Ze vergeten, de Volksbeulen, dat de wraakroe
pende misdaden hier zelfs op de wereld gestraft
worden!... Och, ze zijn rijk, ze zijn machtig, ze
zijn te verstandig om Christene meusch te blijven;
ze werpen God en hemel en hel en ziel over boord
maar tegen dat alles,is hun onbezonnen geweld, als
een vlieg die tegen de muren der St Martenskerk
botst... Windhorst riep het onlangs uit, in den
Duitscheu Rijksdag: God is Almachtig en hij blijft
almachtig! NIEMAND kan hew ontsnappen.
Achtbare Lezers, ge zult verder vinden de liefe-
ijke wet, door de liberale Ministers in 's Konings
naam, op de Bureelen der Kamer neêrgelegd De
versjacheling van België duurt voort; Sire teekent de
wetten van de truweelgosten, en de Vrijmetsers leve
ren hem de Belgische Huisgezinnen
Wat zullen wij zeggen
HOORT!... In Zweden en Noorwegen hebben de
Volkeren tot hunnen Koningen tot zijn Ministers ge
zegd: Neen, wij leveren ons zoons niet gij hebt
soldaten genoeg! wij laten u niet toe,ons land ineen
kasern te veranderen; en sttfatjiet u alzoo niet aan,
'In de faïmliënliTe 8^*r. Sma
len, zouden de zoous 2 maal moeten loten; sn plaats
van éen zweerd, 't zouden twee zweerden zijn die
boven hun hoofd hangen
De oorlogsbudjet, nu lot de 6o miljoen, zou mer
kelijk vermeerderen; de Maas zou versterkt worden
gelijk de Schelde; in een woord, het onzijdig Bel
gië,van Antwerpen tot Arlon éen kasemat, zou tot de
Mogendheden roepen: Ik wil ook oorlog voeren In
den eersten krijg den besten, wij vechten meê
Hetgene nu gebeurt, was sedert lang te verwach
ten: de Bloedwet is het onreehtveerdigste stelsel die
er kan bestaan; de eene afgrond roept de andere in;
men heeft de Bloedwet laten opgloeien en sterk
worden; nu grijpt zij naar de goede Burgerslamilién;
aan mijzegt zij, de zoons van kooplieden, van pro-
prietarissen, van miljonnairs en van barons de sa
bel moet alles overheerschen de generaals, kolo
nels, kapiteins en officiers van 't Leger, als zij in de
steden en dorpen gaan, ze moeten kunnen zeggen
Alles 'tonze! alles onder ons bedwang! Iedere zoon
die geboren wordt, is bestemd, om onze slaaf te
worden
De menschen ziju verwonderd Een algemeen ge
schrei klimt ten hemel: Dat z5l, dat mag niet zijn
Daarvoor hebben wij ons zoons niet opgebracht
Weg! weg dit volkshatend Ministerie
Ja, weg dit Ministerie van tweedrachten van ram
pen, weg die regeering van Bloedzuigerij; maar weg
ook d'oorzaak van alles! Weg die Bloedwet! Het rem-
placeeren gemakkelijk gemaakt! Vrijwilligers aange
worven, en den weg gebaand tot het
NIEMAND GEDWONGEN SOLDAAT
Wij moeten deze gelegenheid waarnemen om ons,
sterker dan ooit, te vereenigen tegen die grouuwzume
Bloedwet! Het reserve-leger bedreigt de welheb
bende Familiën; maar sedert 15 jaren worden de
Familiën van den Ambachtsman, van den géringen
Burger, jaarlijks gekrenkt en gekraakt! Een ;un
bachtsman houdt zooveel aan zijn kind, als een mil-
jonnair of baron! Als wij allen te samen tegen deze
gruweldaad niet werken, wij zeggen niet dat
serve-leger zal gestemd worden, maar de Bloedwet
Casimier. Ja, Sire. de zaken genoemd gelijk zo zijn,
want 't roept vengeance ten hemel gelijk ze dat schoon
Belgenland verdrukken en verscheuren! Ge zoudt waar
lijk zeggen dat Lucifer met al zijn helschc en aardsche
iloebers expresselijk werkt om Bolgenland ten onderen
,o krijgen....
Sire. En wat zeggen ze van mij, Casimier?
Casimier. Wat ze van n zeggen, Sire? Och lieven
deos! ge weet, Sire, dat de Vrijmetsers u valschelijk lo
ven en prijzen zoolang als gij hun slechte projekten goed-
yeurd.
Sire. De katholieke gazetten schrijven dat!
Casimier. En de bew;:zen zijn er. Sire; waf hebben
wij in de jaren 78 voor uw Paleis gezien? D'uitzendelingen
der Logic die bedreigelijk kwamen delileeren! De liberale
Tgarde-civikkèn die kwamen roepen: Au balcon. roide
J-carton! En waarom? omdat gij uw deftige Katholieke
Ministers zoudt weggezonden hebben.... Is dat waar, lie-
Ven Sire, of zijn 't leugens die ik u vertel!
Y Sire. Maar Casimier, ge kunt toch tegen stroom op
i niet varen, man; als 't Volk na van geen katholieke Mi-
bisters wilt!
w Casimier. 't Volk, Sire, och, ik heb dat door de
'gio<.-!-bekes van de vensters gezien, kanailje was 't, kra-
'l>ul. uitgekocht rasken, waar een eerlijk man zijn deur
voor toeslaat, van 't gemeinste volk dat er in de stad van
Brussel bestaat, opgeleid door eenige truweelgasten, zon-
Mer oor of koeragie; neen, Sire, dat zijn geen Belgeu, dat
tb schuim en overschot van volk! En wat i3 dat gepeupel
kiflo! tegen honderde duizende brave werkende Belgen die...
Sire. Maar Casimier, ge loopt van den thema al;
vwat /.eggen de katholieken van mij?
zal hare kracht behouden en d'eerste gelegenheid I Casimier. De katholieken, Sire? ze zijn misnoegd
waarnemen om hare slaclitoffers ook in de rijke en ei verbitterd; ze zouden u geerne 'tenegen blijven, maar
welhebbende Famiiiën te gaan zoeken, iletgem de fis ;nogelijk? kunnen zonog? Ik zelf, Sire!
-n c B9 Wat is er nu, Casimier?
anti-Militaristen vrageu, is zeer redelijk en gema - ijmjer. ik zelf,'t is ai zuchtende dat ik hier blijf,
lijk om uit te voeren. Tot alderlijd de Loting laten I i ioch eens wel op de zaken die er gebeuren!'t wordt
bestaan; vrijwilligers aanwerven, groote gezonds ka- een oprechte Kerkvervolging! De Geestelijken, de Religi-
5kucy<
serns bouwi n; de gevangenen zijn beter gehuisvest
dan de soldaten! de reglementen tegen de gevaii.e-
nen zijn zoo willekeurig niet als de reglementen in
't leger. De Vrijwilligers dus, goed behandelen ru
namate er Vrijwilligers komen, de Loting verzr
ten, totdat die Handel in blanken kan afgesc! ft
worden.
uw papa-zaliger had er de grootste achting voor!
Sire. Ja, maai' de tijden zijn veranderd
Casimier. Sire, de kloosters en koventen staan on-
r dezelfde regels als over 30, 40 jaar. In de kerken en
treilen is niets veranderd!
re. Waarom staan de Geestelijken tegen de wet
pl.
S
asimier. Tegen de Schoolwet,wilt go zeggen, Sire;
iloeten! ze moeten! Meint ge dat de Geestelijken in
zulke schoolwet zouden aanveerd hebben? Maar ik
Sire. Casimier.
Casimier Zijn
1 weet nog wel dat tot over 15 jaar, al de liberale kopstuk-
BJ ken zegden: De Volksschool moet godsdienstig zijn! En
nu zij is onzijdig, dat is te zeggen GEUSEn de klaarste
Sire. Wat nil injt LogieT w^en 1,0 ^ees^ers *t°en deel ma
ten
CASIMIER. - dire, ue vuitveren veruiiuuuijueii.Lf a a( t
metsers om hun wraakroepende geldverkwistingen; als i Casimier, ge klapt toch zo g
gepetst de 750,000 tr. 4 <t IdföfakmatP af» -****»»'»>««> ♦PWWïLSf
ntfit flat er riike Vrijmetsers 1000 fr oer da* trokken V dte spreekt! /e verscheuren ons katholiek Belgie! Ze
9 V. e nest van Geuzenj maken! hneveol liberalen zijn er met
leven zonder naar kerk of k
x>.' t>. A, R.in't min of ze moeten
1 .kam Cd cL u»»SvdunuV..:.a:a7f
neemt
ken, gelijk Balthasars!
Sire Dat niet! 't os daarover niet dat
*4 .mm
i t ..if Scher. in uwen raad!.... Sire, mijn mo
vandie vuile uitspattingen der liberale studenten te Luik.
Is 't ooit gehoord, dat jonkheden zoa vroeg en zoo dief
bedorven zijn! Recht van uit de statie, loopen naar de
slechte koten, brrr! brrr!
Sire. Maar Casimier, ge loopt van de schreef, man;
ik wilde u vragen, wat dat ze zeggen in 't Land van dit
Reserve-Leger!
Casimier. Ha, dit Reserve Leger!
Sire. Zeker, 't projekt is neêrgelegd!
Casimier. En ge vraagt mij, Sire, wat de menschen
ervan zeggen?
Sire. Ja, Casimier!
Casimier. Welnu, Sire, eerst is er diepe stilte van
verwondering geweest
Sire. Van verwondering!?
Casimier. Ja, Majesteit, en dan is er een groot ge
schrei van verontweerdiging opgegaan.
Sire. Tegen wie, Casimier?
Casimier. Sire. principalijk tegen de Ministers, die
met deze nieuwe Bloedwet al hun ander gruweldaden
komen bekroonen.
Sire. Gruweldaden, Casimier!
hij
De Escaut van Antwerpen verwerpt dit gedacht; dat is
opgeworpen geweest, schrijft die konfrater, in klein gazette-
kes van Vlaanderen!.... En wat. geeft dat, kuofratorIs eon
gazet vordienstrijkcr, volgens hare grootte I Is een woord be
ter,namate het met kracht en geweld uitgesproken wordt
En nu dat do klein arrondissementen de macht uitmaken der
katholieke Partij, zijn die woorden van den Escaut niet hoogst
onbetamelijk? Maar de Antwerpsehe konfrater schijnt te ver
onderstellen dat dees gedacht van Geestelijke Volksvertegen
woordigers opgoworpen is,oin eenige Walen naar dt> Kamers
to zenden. En hierop antwoordt do Bien Public «at de
kwestie van taal geen beletsel is cn yverpt de naam van den
heer Woeste vooruit: of hij niet deftig en nuttig ons arrondis
sement vertegenwoordigt: wij antwoorden In zekeren zin
JA, doch de keuze van M. Woeste is een enkele uitzondering
geweest; voortaan is het onmogelijk in ons arrondissement
iemand voor te stollen die de taal onzer Kiezers niet spreekt
on verstaat! Moest M. Woeste over dees punt ondervraagd
worden, hij zou zekerlijk moeten bekennen 't Is jammer
dat men g'heel België door, in de Collegiën en Pensionnaten,
do Viaamsche taal niet onderwijst en leert in 't publiek spre
ken; want ik hen in moeielijke gevallen geweest;'io, 60,2, 3
honderd kiezers zijn verga ierd;de meerderheid verstaat geen
fransch! en 't is die taal dat ge moet sprekenGe gaat op kie-
zingsrondeen alle vijf voet is er een afgrond tusschen u en
tussehen uw Kiezers I
M. Woeste is cn blijft onze Volksvertegenwoordiger men
verhoopt in ons Arrondissement dat hij met alleen de reserve
zal bestrijden, maar ook de Bloedwet metal haar verzwarin
gen; in 1872 schreef hij dat 00.000 man genoeg zijn voor de
moeielijksteomstandigheden in welko wij ons kunnen be
vinden! Wij verhopen dat M. Woeste, zijn zeiven getrouw,
ook de gevoelens zijner Lastgevers zal teruggeven; nooit is er
met meer geestdrift toegejuicht dan als M. Cu. Lievaut in de
Kiezersvergadering uitriep: VRIJ LEGER en VRIJ ONDERWIJS!
Daar zijn de gevoelens en de wenschcn der bevolking
M. Woeste, nocnt zullen wij hem iets onaangenaams willen
zeggen, omdat hij geen Vlaamsch kent; dit was op voorhand
geweten en voor hem alleen zullen wij de franseho aanspra
ken vertalen-, doch voortaan zal de VaaertandSchc uitroep: In
Vlaanderen Vlaamsch! ook in do kiezersvergaderingen een
stalen wet wezen
stillekes weggegaan! arme dn
Vaderland, als do zaken niet veranderen! Die vervloekte
truweelgasten
Mogen de Priesters in de Kamers zetelen?
De Grondwet, zegt uitdrukkelijk JA, in 't Congres van 183R
waren verscheide geleerde heeren Geestelijken en hunne
raadgevingen zijn van zeer groot nut geweest, vermits de
geestelijke belangen bijna in elk vak der wetgeving besloten
zijn.
Wat gebeurt er in de Kamer? Men randt de Godsdienst aan
op alle manieren, de liberalen spreken van godsdienstige
zaken gelijk een blinde van de kleuron, volgens dat zij in hun
slechte schriften lezen. En wie zou daar best op kunnen ant
woorden, tenzij een geleerde en welsprekende Theologant?
't ls goed dat er in de Kamers kooplieden zijn en nijyeraars,
t is goed dat er Personen zijn. bekenj met den Landbouw en
met de Kunsten, advokaten zetelen er ruim genoeg; maar 't is
ook nuttig en prijsbaar dat de Godsdienstige Belangen er ver
tegenwoordigd zijn door Personen welko dosaangaando eene
bijzondere studie hebben gedaan.
LÜOPENDE NIEUWS. - 't Meuschdom Verlost,
van Dichter De Kouiuck, is verschenen; 900 bladzijden,
in pruchtdruk. Bit proces door den rijken afgestel-
den bisschop van Doormjk ingespannen, is weeral een
geldfeost voor de liberale advokaten. Janson heefteen
eerste rekeningske ingediend vun 80,f00 fr. Leg ze my
daar! Jottraud vau Brussel, waaneer gaat hg de
38,000 fr. aan den Staat weergeven? De Rechtbank heeft
immers beslist dut hij te Brussel woont en geen recht
had op zijn 2u0 Hollandscbe gulden per maand. De
zen wiuter hebben d'Aalstenaars hunuen gaz duur moe
ten betalen. Zijn de gaz-verbruikers vcor 30 jaren met
hun ooren aan den blok? 't Ziet er hem lief uit. M'
Notaris DE WINDT is tot Aalst benoemd en wordt te
Moorsel vervangen door Mr VAN DER SMISSEN.
De hocgleeraar David sciireef reeds in 't jaar 1841; Men
wilde Viaamsche taal onderdrukken, en vreemde be
schaving, vreemde zeden, vreemde taal mot vreemde
ongodsdienstigheid op belgischen bodem verbreiden. -»
Ze spreken wederom veel van Brugge-zeehave... En
•vaar zul uien dit geid halen, onder een liberaal bestuur?-
Irnnnan nn<f H» Mrimrfttn Wi<rkeu llict uitVOOTcn!
>o -"V weinigyisch
ui. J'a .ui-
(ju ziji '.2, O franken
bediende iu t Ministerie
van'UuderwijS. De maatschappij Cockerill moet voor
Rusland een machien maken van 10,000 peerdenkracht.
Te St Nikoluas is met veel roem en geestdrift in den
Vlaamschen Kriug het standbeeld van Conscience inge
huldigd. Onder ander feestelijkheden was er een aan
spraak van Priester en Dichter Claeys, welke de verga
dering in don hoogsten top vau geestdrift vervoerde. De
tribuun was omzet van leeuwenvanen, on de rijkbegaaide
Redenaar, eindigende met de woorden: Zij zullen hem
niet temmen, de fiere Viaamsche Leeuw, werd door een
donderende toejuiching begroet, terwijl met honderde
stemmende Viaamsche Leeuwenzang werd aangeheven.
T'Autwerpen zijn er op Karuaval iu den Berg gezet
979 horlogiëu; zekere J.f Van Stavoort oud 24 t\ 25 jaar,
wonende by jue zuster, Me kmarkt \5, is zoudag avond
gemaskeerd uitgegaun en dond-rdag was hij nog niet
te:ug Twee frunsche generaal, zyn overleden; dege-
neraul de Wimpffordie teSedan zijn naam verloren had
en de generaal Schramm, de oudste van 't Fransch le
ger, die nog onder Napoleon gediend heeft, 97 jaar oud,
en 72 jaar dienst als generaal.
Wat is hrt in Aftikt nU-cM vo
'.ft h; CfoV
aul is weg eu blijft weg;' hij
(EEN WAARACHTIGE GESCHIEDENIS.) O
VI. ARME VADER!
Twee boerenknechtea waren bezig in de Steenen Hoeve, aan een
voêr boei dat moet ingeschuurd worden.
Al werkende spraken ze van onverschillige zaken, toen een ge
rucht in het huis hunne aandacht trof en dat zij een ruime tijd al
zwijgende de riek hanteerden.
Wat gebeurde er in huis?
Stemmen weerklonken; een ruwe stem en een smeekende stem;
de ruwe stem klonk gedurig harder en wreeder, en de smeekende
stem, men zou op den duur gezegd hebben dat er tranen tusschen
vermengeld werden; dan hoorde men getrappel, omverwerpen van
stoelen, het botsen tegeu tafels en kassen.
Tist! Koben!
Hoort ge 't wangedrocht wederom bezig!
Wie zou dat toch gepeisd hebben!
Tist, een boosaardig kind kan wreedaardiger worden als een
tiegerinne.
En zijn moeder die nog geen twee maand dood is!
Peist hij op zijn moeder! Van de week nadienzat hij weer bij
.dien Mukli en ze gingen te samen naar de stad, en waar ze daar
zitten dat is genoeg geweten!
Maar hoort eens Koben, 't schijnt zuiver dat er een worste
ling plaats heelt!
Zou de schurk der schurken dat durven! Zie Tist, dat doet
mi) waarlijk aan 't hert! Zoudt ge niet liever uw brood bedelen als
zulk een lever- t'hebben!
Koben, 't is hem «00 dikwijls voorzegd, iriaar als 't kalf ver
dronken is, wordt de put gevuld; de meeste menschen zijn toch
zoo dwaas!
En zoo gelukkig dat ze konden ziin! Tist, hoe zal dat hier
vergaan?
Slecht zal 't hier vergaan, ten slechtste dat t maar eeuwig
kan zijn; de baas vergaat als sneeuw voor de zon en....
Maar Tist, mij dunkt, we moeten daar tusschen komen!
't Is een scabreuze zaak, Koben, maar toch, laat ons wat na
deren en gaan de zaken te ver, wij toonen wie wij zijn!
De twee boerenknechten waren reeds eenige stappen genaderd,
toen zij de deur hoorden openvliegen; en wat zagen ze? Nard, de
jonge booswicht, in d'nevigste opgewondenheid, rood als 'ne kal
koen, gram als een getergde kater en met ?t vuur der razernij in
d'oogen, die uit den huize sprong en 't hof uit was als 'ne pijl uit
den boog.
En binnen was alles nu stil als in een graf.
y Op 't zand van den vloer zag men de indrukken van een men-
sckenlijf, de stoelen lagen verwardelijk overhoop; een ledige geld
beurs lag op latei; een kist stond daar, met geweld opengebroken
en in den hoek op 'ne stoel zat een man te weenen!
Een manl 'ne Vader van Familie, den rijken en trotschen hof-
boer! Rijk is hij nog, misschien, want op de Parochie wordt er
aardig geklapt! Maar trotsch is hij niet meer! neen! gebroken en
gekraakt, vernederd en vermorzel! is dé man! Ach God! ach God!
kermt hij; mishandeld moeten worden, op den grond geworpen
van mijn eigen kind! van mijnen eenigen zoon! er is een stem in
mij, die hem zou willen vervloeken, maar het is toch mijn bloed
enmijnkindl en hem vervloekende, vervloek ik mijn eigen niet!
Och God, schank mij toch vergiffenis! misdaan beb ik, zwaar mis
daan! Gespot met goeden raad! Niet gebeden in mijn huis! Mijn
huis was een geuzenhuis; maar wie zal ooit beschrijven wat ik
afzie! Ze spreken van ziekten en ellenden, maar die pijn daar in
mijn gemoed! och, mocht ik in d'armste hut der Prochie in vrede
leven! En wat staat er mij te verwachten! Och God! och God! och
goeden bermhertigen God!... En die rampzalige rijke mensch sloeg
sloeg met geweld zijn vuist op zijne borst, terwijl beete tranen ever
zijne wangen bolden. Dan legde hij in de diepste en bitterste wan
hoop verzonken, hij legde zijn handen op zijn hooid en lag daar
pijnlijk te stenen. Geen woord sprak zijn mond, maar de tranen,
die tusschen zijn vingers glibberden, zegden meer dan de krachtig
ste woorden.
Arme droeve Vader! wie zou u niet beklagen! Wij vergeten het
onredelijke van uw gedrag, wij denken alleenlijk op de bitterheden
die uw hert beladen! Mocht uw diep en onherstelbaar ongeluk tot
les dienen, bijzonderlijk in dezen tijd van slecht of onverschillig
onderwijs, aan de verblindde Ouders, die hun beste levensgeluk en
de toekomst hunner kinderen zoo roekeloos te pande stellen....
De Hofboer staat op; hij gaat naar 'l portaal der deur; hij wenkt
een der boerenknechten.
Koben, zegt hij, ga 'ne keer naar "t dorp bij den eersten Sche-
pene en vraag ol hij seffens eens kan komen
Tien minuten naderhaad was de Schepene op 't Steenen Hoi.
Van uit een gemeene kaveet zag Nard hem naar zijn Vadcrshuis
trekken en stak zijn gebalde vuist naar den man uit.
Op d'hofsteê komende, zag de Schepene er de schrikkelijke ver
warring door den ontaarden zoon te weeg gebracht. De Holboer
zat bedrukkelijk en in wanhoop op zijnen stoel neergezakt:
Vriendl vrien.i! vroeg de Schepene hem, wat is hier gebeurd?
Wat er gebeurd is, och ge ziet het.
Wie heelt dit alles te weeg gebracht?
Och, ge kunt het zeker wel raden; Schepene, Schepene, ge
zijt ongelukkig, alles slaat u legen, uw huis en goed is g'hypothe-
keerd, maar ik, maar ik!
Troost u, vriend, troost u!
Ik, och Schepene, kon ik met een van mijn oogen te slacht
offeren, in uwen toestand komen, ik zou Ons Heer bedanken tot
op mijn sterfbed! Maar'tis gedaan met mijl Schepene, hetgeen
hier vandaag gebeurd is, zal rrfijJn dood kosten. Ge ziet daar, op
den grond, die sporen eener worsteling.
Ja, vriend hofboer! u
Welnu, ik ben gestampt;, op dje plaats gevallen en daar ben
ik mishandeld, geslagen door mijn eigen kind! Och God, wat is
mijn arme vrouw gelukkig vad op 't kdrkhof te liggen! UlE schande
had zij toch niet beleefd!
Maar was hij razig, bedronken of-zinneloos?
Noch 't een, noch 't ander, hij wilde geld hebben; ik gaf hem
twee honderd franken, vier honderd franken; maar 't en was niet
genoeg; ik verweet hem zijn baldadig leven, ik zegde hem dat hij
nog de Steenen Hoeve zou opgedaan hebben; hij werd barsch en
gram; hij wilde mijn berisping niet aanhooren; hij eischtte geld, ik
weigerde en de rampzaligaard heeft mij op den grond geworpen,
mij geslagen en den koffer opengebroken; nu is hij weg, naar zijn
vermaken, want er is mij gezegd dat een gemein vrouwpersoon
hem tot dicht bij hier had vergezeld Ach,^ vriend, waarom heb
ik naar uwen goeden raad niet geluisterd! Stommerik als ik wasl
Och Heere, waren de zaken nog t'herdoen!
De ongelukkige Vader zegde die woorden met zulken toon van
bitter zielsverdriet, dat zijn vriend de Schepene hem sprakeloos
aanstaarde, terwijl hij hem d'hand van vriendschap en medelijden
drukte.
Hofboer, zegde hij, inderdaad uw lot is droef en beklagens-
weerdig.
Zeg dat het ellendig is, dat er voor mij geen vreugd of geluk
meer kan bestaan
Neen, indien ik dat zegde, 'k zou de welbekende waarheid
bestrijden.
Hoe verstaat ge dat
Vriend hofboer, in sommige gevallen moet 'ne vader denken,
dat hij rechter is. Ik zou Ban mijn zoon geven al wat hem toekomt,
maar geen duit meer. En ais hij afkomt 1 och, ik schrik en beef
van hem te zien. De Wet is daar, om desnoods uwe rust te doen
eerbiedigen Welke schrikkelijke middelen 1 Harde wonden
vragen sterke plaasters; en wat u aangaat, holboer, ge zijt bemid
deld, ondersteunt de goede werken, helpt den Armen, vertroost de
droeve wees en de verlatene weef, en ge zult nog zoete en gelukkige
dagen overbrengen, in afwachting dat uw Nard als een verloren
zoon mag terug keeren, Ach, sprak de boer, zijn hooid oprech-
tende, gelijk eene plant naar den verkwikkenden morgenddauw,
ach, indien Nard tot andere gevoelens wilde komen Maar neen,
ik voel het, dat zal, dat kan met meer gebeuren.
Waarom? vroeg de verbaasde Schepene. Waarom? omdat
mijn dagen en mijn uren geteld zijn. ('t Vervolgt.)