17
Zondag 27 April 1884.
25s'* Ja irg ng.
kfe
De Vaderlaiidsclie i?ond
Geen valsche getuigenis geven.
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID.
s> apg "^aa»iJ8W/3ü>g»rrA'■*^»uWKS-.aL'*.»
BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Gewoone Annoncen 20 ceatiemon per regel. Annoneen op de Tweede Bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, l frank den kleinen regel,
HET
LAND
ABONNEMENTS-I'KUS.
5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
YAN AELST
AALST, ZATURDAG 26 APRIL 1884.
V.
LOOPENOE NIEUWS. 't Is in St JOSEFS.
KERK t'Aalst, dat er plechtige Diensten en buitenge
wone Sermoenen gaan zijn. Het Broederschap van
den Gedungen Bijstand gaat er ingericht worden en
van donderdag af is er 's morgens ten 5 en 8 ure, en
's avonds ten 8 ure. Sermoen door de Paters Re
demptoristen GALLIS cn VAN HOEIMiSSEN. 't Is
d'eerste maal dat de Paters Redemptoristen in Aalst
komen preêken.Men zegt dat de twee Paters die naar
Aalst gaan komen, onder de allervoornaamste Predi
kanten mogen gerekend worden. Men zal onder
de rampen vinden een jammerlijk geval maandag op
Aalst-Mijlbeeck aan 't Verbrand Hof gebeurd. Welke
droefheid voor g'heel die brave Familie! Mochte het
algemeen medelijden hunne pijnen verzachtenl Don
derdag is de Begrafenis en Uitvaart geweest;de offer
voor't mansvolk duurde bijna 15 minuten. Het
Land van Riem is maandag triomfantelijk ingeko
men met een Eerste Prijs, te Kortrijk behaald. In
't Lokaal, Albert-Liéaartstraat, wierden d'overwin-
naars door den Eere Voorzitter in een treffende
Aanspraak bedankt en verwillekomd De Catharinis.
ten woonden deze huldcbetooging bij. Ze schrij
ven ons uit Letterhautem dat hun Concert allerbest
gelukt is, dank aaa de mannen vaa Herdersem. Het
zijn ware kunstenaars, schrijft men. Wij slippen
zulks met genoegen aan, ter eere van or.ze achtbare
Vrienden uit Herdersem Er moeten te LETTERHAU
TEM geweldige Geuzen leven, want 't en is niet in
de Pastorij maar in 't klooster dat er op Eerste
Communiedag ruilen zijn uitgesmeten. En de zaak
verergert, nademael de ruitenbrekers wisten dat er
een Zuster ziek lag. 't Proces tegen het H Bloed
van Brugge gaat voort; de Vrijmetsers willen daar
meester spelen. Hoe lang zal die helsche treêterij
blijven duren? Wanneer keeren wij terug naar Vrij
heid en Eerlijkheid Te Gent is een nieuw
Vleeschhuis; aan 't oude was een oud O. L Vrouw
Beeld, hetwelk daar misschien 5oo jaren hangt en
door de Beenbouwers met eerbied omringd wierd.
Er is gevraagd om dat Beeld naar 't nieuw Vleesch.
huisoverte brengen. NEEN Naakte postu
ren gelijk op de Vischmarkt, ja, maar een O. L. Vr.
Beeld, dat kan niet zijn 1 De oude Rogier ver
slecht; wij hebben M. COOMANS te Brussel gezien
hij ziet er Godlol, nog eeer kras uit; de keizerin van
Düitscblandisziek; koningin Victoria, op reis naar
Oostenrijk, is te Darmstad moeten stil blijven, on
passelijk zijnde;aartshertog Rodolf doet een Speelreis
in den Oosten en M. den Onderpastoor DE TURCK
mpet tegenwoordig op zee zijn, naar Alexandrië. Hij
is vergezeld van twee Hollandsche Priesters men
denkt Jat hunne godvruchtige reis3maand zal duren.
Sedert den Aalmoesemer van 't gevang in Aalst, is er
nog niemand onzer stad en misschien uit ons Bisdom,
naar 't H. Land geweest. D'lNDF.PENDENTEN
van Brussel laten de Provinciale Kiezingen onverlet;
ze willen al hün krachten bewaren voor de groote
Kiesingen van Juni. T'ANTWERPEN gaat de
Meeting in de Provinciele Kiezingen tegen de Dok-
trinairs opkomen; reeds begint men te spreken van
liberale kandidaten voor de Kamers, 't Is een mager
beestje. Koude nachten.noordsche sneeuwvlagen
en scherpen regen 't Jong fruit heeft veel geleden;
dat is spijtig voor d'ho^ingen, maar pijnlijk en scha
delijk voor vele landbouwers,die in 't vak der fruiten,
een deel vaa hun bestaan vinden; men zegt dat ei
o. a. te LEDE met duizende en duizende franken
schade is.En de menschen kunnen tegenwoordig zoo
slecht tegen 't verlies met al die nuttelooze zware
belastingen. Er zijn er,die tot verschooning der libe
rale Ministers zeggen, dat de contributiën niet
opgeslagen *ijn; sommige papieren zijn dezelfde van
verleden jaar; doch, maar zijn de telegrams, zijn de
convois, zijn de zegels niet opgeslagen Die azijn
moet hebben, tabak, sterke dranken, moet hij nu niet
veel meer betalen dan vroeger? De lasten zijn bijzon
derlijk gelegd, op het uankoopen van levensbehoeften
en op het uitvoeren van koopwaren. In verschelde
artikels is de concurrentie met Frankrijk en Holland
lastig en bijna onmogelijk geworden; en wie lijdt er
door? Elk, maar bijzonderlijk de Handel, de Land
bouw en de werkende man. Heelt 't liberaal Goever
nement IETS gedaan, IETS, wij vragen het. tegen
de wreede concurrentie uit Amerika? Wat doen ze?
wetten van haat en van tweedraent voorbrengen,
wetten die kijverijën en landverscheuringen doen
ontstaan, en een soort van Burgeroorlog verwekken.
We spraken deze week te Brussel nog, met ne Waal,
geenen katholiek, maar 'ne mensch met gezond en
vrij oordeel, en wat zegde hij
^m»DIE DWAZE POLITIEK, die dwaze poli
tien is een suprème ellende dat z'elk vrij
laten, vrij over ziju handelwijze, vrij over zijn kin-
ders; die liberale advokaten kijven, maken gerucht,
ze visschen in troebel water en de groote belangen.
d'Algemeene Welvaart wordt vergeten, ja wordt in
den grond geboord. Men zal d'oogen maar openen,
als het te laat is.. Liberalen, die geen profijt hebt
uit de Landopeterij, gaat in uw hert en kunt gij an
ders spreken? De Grondwet, de Grondwet van i 3o,
die men nu miskent en versmacht, dat is nochtans
een middel van Vrede en van Eendracht.
heeft maandag een algem^ene Vergadering gehou
den, te Brussel achter Sinter Goelen; in de groote
zaal Marugg.
Veel Volk, Vlamingen en Walen; volk uit alle ge
westen van Belgenland.
.>1. Collinet, een der Voorzitters, heeft eerst en
vooral gesproken over de opkomst en den schiel ij ken
aangroei van onzen Vaderlandschen Bond. M. Colli
net heeft in krachtige woorden, den ongelukkigen
toestand der Katholieken uitgelegd: Vervolgd tot-
terdood dooronbermhertige tegenstrevers,niet alleen
verstoken van alle voordeel, maar beroofd van rechten
e:i vrijheden, en mollende zien dat al de slechte
wetten van vrijheidskrenking en dieverij op ons ge
drukt blijven.
Ja, M. Collinet, gij hebt de gevoelens van 't katho
liek Belgenland doen kennen; jade grootstesmert is,
dat de liberale Ministers voor 'ne papieren muur
staan en de katholieke Ministeriën voor een ijzeren
gesloten deur
En nochtans, voegde M. Collinet erbij, wij, katho
lieken,maken geen politiek uit eer- eü winziicfn, wij
betrachten niets dan d'openbare welvaart, dan elks
Recht en elks Vrijheid; wij strijden voor een goede
zaak en wij vermogen niets
Mag deze toestand blijven duren
Om deze vraag te beantwoorden is de Vaderland-
sche Bond ontstaan, en wie is er, katholiek van hert,
die zijne pogingen durft afkeuren
Hebben de katholieken niet gelijk, van recht te
springen en te vragen: Herstelling der grieven, en
eerst en vooral ZONDER UITSTEL, de wegwerping
der vermaledijdde Schoolwet en een reglement van
Onderwijs dat de Vrijheid van d'Ouders en de rech
ten der Gemeenten eerbiedigt; een Wet die het Vrij
Onderwijs niet meer zal belemmeren
Na M. Collinet sprak de Burgemeester van Nijvel
over de GEMEENTEVRIJHEDEN, die zoo deeriijk
verhavend worden. De Burgemeesters en de Gemeen
teraden, z'en vermogen niets meer; hun stemmingen
worden verbroken; de sleutel der kas wordt door'ne
commissaire special uit hun handen genomen ze
worden behandeld, erger als dienstknechten. M.Bur-
let haalde aan, hoede katholieken te Nyvel aan het
hoofd zijn geraakt met een vast programma, over de
gewichtigste punten en dank aan dit programma ze
zija meerderheid en z'hebben op korten tijd dit Pro
gramma uitgevoerd. Een Programma, zegde hij, is
een verbintenis, een handteeaen, en een eerlijk man
laai zijn handreeken niet protesteeren. De Vergade
ring spaarde den achtbaren Spreker zijne toejuichin
gen niet, zoomin als aan M.Collinet,en nu verschijnt
op 't spreekgestoelte een achtbare Vlaming van
Kortrijk,
M. VERRIEST.
Welk gespierd, welk krachtig, welk edel woord!
In ons volgend N° zullen wij die aanspraak geven.
Zeggen wij nu dat H. Verriest toonde hoe de Geuzen
vac dezen lijd, even als hun Voorgangers, de Vla
ming willen benemen zijn GeIoof,zijn vrijheid en zijn
Moedertaal... Hoe spijtig, hoe spijtig dat zooveel ge
leerde mannen in die vergadering, den geachten
Spreker niet verstonden: men zag 't spijt op hun
wezen; zij zagen dien kloeke Vlaming, zij hoorden
de toejuichingen «n zij verstonden geen enkel woord.
VerlVanschtte Collegiën en Pensionnaten, dat is uw
wérk, uw werk van landverscheuringen van schande!
In Belgenland zou geen enkel gestudeerd man mogen
zijn, die de talen der Bevolking niet kent.
M.Vernest bekwameenen angehoorden bijval en hem
volgde als Spreker op, M. Doucet van Namen. Wat
zullen wij zeggen? De man had een nuttig onderwerp,
de verdediging der Religieusen, ja, hij beeft in de
Hoofidstad niet ver van de Statenkamer, de gevoe
lens Van 't katholiek Vaderland doen opbonzen De
Reliiieusen worden veracht, vervolgd, men wilt
uitzolnderlijke wetten maken tegen de Religieusen, het
zou schijnen dat de kloosterlingen geen Belgen meer
zijn Nochtans, 't zijn onze landgenoten en onze
weei'digsle landgenoten; hun inziebt is niet van geld
te wjnnen, of eer te behalen, maar van goed te doen
am 't. lijdende en onwetende mensclidom. En
daarom staan de Belgen op, tot verdediging en be
scherming hunner kloosterlingen.
M.i Doucet sprak met vuur en klem, doch veel te
lang;.'men zou in zulke vergaderingen moeten vast
stellen hoe lang er op elk punt mag gesproken wor
den; iwant het gewichtigste, de besluiten, het regie
ment moest nu met 1 haasten geschieden.
M. 'Je Baets van Geut, die zich in 't Vlaamsch tot de
vergadering richt: D'aandacht is vermoeid, er zijn
er velen die moeten weggaan, maar nochtans M. De
Baets overwint die moeielijke omstandigheden en
brengt voor de vergadering, de BLOEDWET, die
bron van smart en schande, van onrecht eü van zede-
bederf, die pest en dien kanker. M. De Baets ver
klaarde, en een gedonder van toejuiching bevestigde
zijne woorden, dat de Vertegenwoordiging geen ver
tegenwoordiging is, als zij de redelijke wil der Natie
en der Lastgevers niet volgt; en wat vraagt men De
reserve weg! geen man meer! geen eens meerLNEEN,
dat is in de kaart van den vijand spelen men vraagt
vermindering en ontlasting; men vraagt de Bloedwel
gekortvleugeld, de Bloedwet verzacht, de Bloedwet
afgeschaft, iets dat redelijk, mogelijk is en noodza
kelijk
De vergadering, ten half drij begonnen, eindigde
rond vijf ure; in een volgend N* zullen wij de beslui
ten meêdeelen.
Den Poll of da Voorloopige Stemming.
Ja, dien Poll,wordt ergevruagd, zal dat geenen twist
veroorzaken
Neen. achtbare Lezers, integendeel; in de jongste
Gemeentekiezing van Aalst, is er 'ne Poll geweest en
nooit wnB d'Eendracht vaster, nooit den Triomf grooter.
Een Poll, testierd in Eerlijkheid en Vrijheid, is een
algemeene wuponscbouw, is een algemeone vereffening
en regeling... vlet den Poll, geen rede van misnoegen
voor hetgene de Kandidaten betreft. Zonder Poll, men
kan altijd zeggen; Deze of gene is ongezocht en voor
uitgestoken; de zaken zijn geschikt tussohen vier mu
ren, er is konklefouB geweest; en zoo komt er ontevre
denheid, men zwijgt omdat 't gewoten er toe dwingt,
maar do gevoelens blijven in 't hert, de iever vermin
dert en vroeg of laat 't berst uit
Met den Poll,elk die Kandidaat wil worden, heeft het
zelfde recht; 't zijn de Kiezers die uitspraak doen;hunne
uitspraak wordt door elk geeerbie :igd; men werkt een
drachtiglijk voor den besten uitslag.
Wie kun er tegea den Poll zijn V Alleenheerschers of
degene die rede heeft om de beoordeeling der kiezora
te vreezen Het Kiezingsrecht wordt meer en moer
uitgebreid wij gaan naar 't Algomeen Stemrecht de
Kiezingen zijn geheim; niemand weet voor wie ik zal
kiezen; meer dan ooit dus moet er Orde zijn, Vrijheid en
Eerlijkheid! Vooruit dus op den breoden, rechten, open
weg! Den Poll voor alle kiezingen Elk zijn recht en
elk zijn VrijheidI Het algemeen belang bMiertigd! Den
engen weg der familiebelangen verlaten, eu do macht
onzer Gezindheid zal van kieziug tot kiozingaauwinneu.
De Poll tu8schen d'heeren Mertens en d'Hooghe is
vastgesteld op Zondag 4 Mei; van 10 ure 's voornoens
mag er gestemd worden; er zullen in dt- zaal van den
Kring, Korte Zoutstraat, kiesbriefkes afgeleverd wor
den, met do namen der Kandidaten; wil ik voor M.Dok-
to** Mkiitens kiezen, ik zet een kruisken in 't vierkant
boven zijnen naam wil ik M. D'Hooghe hebben, ik
stel mijn kruisken in potlood boven zijuen naam.
In Juni moet Aalst niet kiezen; doch in October zijn
de groote Gemeentekiezingen, over welke wij op tijd en
stond zullen handelen.
Beneden de Waarheid.
De Bien Public schrijft en bekent dat, als de katholieken
in hun Manifesten schrijvenDe Krijgslasten mogen niet
vermeerderd worden; dat zij dan beneden de Waarheid
blijven. Om geheel do waarheid to schrijven, zouden ze
moeten een merkelijke vermindering vragen, met de zo-
kerlieid van 't gauscko land door.de vurigste bijtredingen
te ontvangen. -
Weinu, mag men hier in deze gewichtige zaait, de
waarheid verzwijgen? Mag een katholiek bijzonderlijk,
jaarlijks rneor.en tpéèr jonkheden in den kankerpoel der
k::..ci uen helpen! Zal de almachtige Gód ons niet straffen,
7.al Hij de Katholieke Partij niet meer en meer vernode-
ren, indien wij hierin aan onze plicht te kort b y -.5 Wat
is een Volksvertegenwoordiging diei'egelrech-,
es- c--rcks. .e?n ic-kb y.J, n re-'-.var a '.riY-y<:
dorlandse'" .iond blijft zijn pliëbt te kort, aer
Man.ioaien niet geschreven wordt
De Schoolwet weg!
De Krijgslasten merkelijk, verminderd
Eerste Communie.
Een liberaal kopstuk van Brussel wordt in de gazetten
als zwakke liberaal aangeduid, omdat hij aan zijn kind
heeft laten ziin Eerste Communie doen en op dien dag een
feestmaal gegeven!!: Menschen, vergeten wij niet dat de
ziel van 't Liberalismus te Brussel is. Welnu, 'ne kandi
daat e Brussel, die naar de Mis gaat, wordt publiek af
gekeurd en meermaals uitgeschuifeld.... De tijden nade
ren, van welke de Apoealypsus schrijft: - Niemand is
ontzien of tot een weerdigheid verheven, of hij moet het
teeken dragen van de Beest!
Ze sparen de leugens niet
Wie? de liberale gazetten! Z'hebben daar stukken af
gegeven over de rijkdommen dor kloosters en M. Lam
mens heeft in 't Senaat met cijffers getoond datelke
Religieus in België, deo eonen door den anderen 59 fr.
bezit, en al de liberalen stonden daar met hunnen mond
vol tanden.
(EEN WAARACHTIGE GESCHIEDENIS.) 14
XIII. DROEVE UREN.
BjTerwijl de Schepene op den Tribunaal zat en met vliemende
droefheid hoorde hoe Nard zijn valsche getuigenis aflegde, want m
hert en ziel wist de man dat hij maar 1200 Ir. schuldig was, terwijl
de valsche vrienden van Nard zich gereed maakten om ter gelegen
heid dier misdaad, eens term op hun lappen te gaan; in het dorp,
op 't pachthol van den Schepene beleetde men droeve uren. Er
zaten daar vijf kinderen, alle oogenblikken verwachtende de terug
komst van Vader, dat zij hun hol moesten verlaten; dit hof waarop
zij geboren waren, waar elke boom, elkhoeksken eenige bijzonder
heden van hun leven herinnerde. Het was hun ouderlijk huis, langs
Vaders zijde, over eenige jaren was grootmoeder daar gestorven;
die bolstee was een deel van hun innigste bestaan, en ze gingen
dezen kosteüjken pand zien overgaan in vreemde handen! Naar de
Plaats komende, ze zouden vreemde menschen in hunne hofstede,
in hunne keuken en op hunnen boomgaard zien. Maar de kinderen
zwegen, en 't was daar doodstil; de kinderen, zoowel d'oudste
dochter, de kloeke flinke boerenzoon van 18 jaar, als het jong stu
dentje, ze zwegen om moederswil. Deze kloeke vrouw had weken
en weken alles opgekropt, elk had zij koeragie gegeven, met haar
twee handen, in de volheid van haar gemoed had zij haren bedruk
ten en neergeslagen man rechtgehouden, maar nu da1" de zaken
gingen geslist worden,nu brak baar bert; ze moestweenen ot vallen,
daarom zij verliet ijlings de kamer en ging in de nevenplaats, haar
oogen bedekkende met hrar handen, terwijl door haar vermagerde
vingers een bitter tranennat leekte. Ach, aan haar bijzonderlijk, aan
diemoeder was die holsteê duurbaar;ze waser als jonge dochter,als
verloofde ontvangen, zij had er als bruid hare intrede gedaan; in
dat huis was haar geluk als moeder begonnen en vermeerderd; zij
had er geweend van lijden, maar ook van vreugd. Hoe dikwijls had
zij dien vloer niet geschuurd, dien hank opgetooid! hoe dikwijls
niet in1 die nuiskamer de tafel gedekt voor feestelijke dagen, en bij
zonderlijk op die dagen als bare teêrgclielde kinderkes hun Eerste
Communi-. deden.. Ach. wat kan 'ne mensch hier afzien!.... Die
groote huiskamer nevens de keuken; och, de kinderen wierden van
jaren, misschien gingen er zijn die 'ne staat zouden verkiezen, een
treffelijk houweliik aangaan, en alhoewel een moeder zekerlijk met
spijt hare kinderen ziet vertrekken, nogtans dikwijls dacht zij op
dien dag dat er daar nogeens bruilolsfeest zou gevierd worden; want
de vrouw var, den Schepene was een wijs mensch, ze wist en be
greep dat, ÏDdien de kinders altijd cn met liefde, hun Ouders be
hulpzaam waren, d'Ouders van hunnen kant geen beletsel mogen
stellen aan de plaatsing hunner kinderenEven wijs was hare
handelwijze jegens het jongste zoontje dat naar de stad ging voor
zijn latijosche studiën; de vrouw van den Schepene mocac de hand
op haar hert leggen en zeegen: Dat kind heb ik ganse3 vrij gelaten,
niet gedwongen of tegengehouden, zekerlijk dagelijks aan den Heer
bevolen, zekerlijk met goede lessen voorgehouden, maar met ge
praamd of niet belet.... Ach, als zij peisde: Met Gods bijstand, ons
zoontje zal wellicht Priester worden; ik zal hem aan den Outaar
zien, hij zal in dees huis. in deze kamer als Geestelijken binnentre
den en aan deze tafel neerzitten, ach, hoe dikwijls hadden deze
gedachten haar de gelukkigste vrouw niet gemaakt der gansebe
Provincie.... En deze zoete hoop zou vervlogen zijn, voor eeuwig
vervlogen!!!... In Gods naam, zei de kloeke vrouw, de woorden
van Job vervlaamschende, al gelijk t God blieft...
Ze zwijgt, de brave pachtersse, welke wij in den loop van dees
verhaal zoo dikwijls, tot eer van haar geslacht, mochten loven en
prijzen. Ze zwijgt, ze zoekt troost in de bron der eeuwige vertroos
tingen, ze bidt!.. Nooit was er op dat hot meer gebeden dan sedert
de dagen van rampspoed; vele redelijke beloltea van bedevaarten
en novenen waren er gedaan; maar d inzichten der Voorzienigheid
zijn ondoordringbaar; 't is dikwijls goed en zalig, zelfs voor het
tijdelijk geluk, dat de mensch beproefd worde.
De Pacntersse komt terug binnen. Kinderen, zegt ze. t zal mis
schien nog een uur of meer zijn, eer Vader terug is, terwijl gij t
werk verricht, ik ga met ons Nelleken. t was hun jongste kind, een
dochterken van 7 jaar; ik ga.met ons Nelleken naar de kapel der
Zeven Weeën.
Die kapel lag op eenen heuvel, twintig minuten vandaar, vooroij
de Steenen Hoeve; in den zomer bijzonderlijk, met de schoone
zondagsche achternoenen was er g-ooten toeloop, meest van be
drukte zielen die de Moeder Gods ter Nood kwamen aanroepen.
Als de Pachtersse nevens de zwarte muren der Steeoen Hoeve ging
dan liep er een rilling van schrik door haar lijf; de Steenen Hoeve,
die oorzaak van al haar ongeluk! waar die deugniet van Nard zijn
Ouders had in den put gebracht en over haar huishouden al dat
verdri:t en die ellende getrokkenEn de bitterste gedachten ver
vulden baar hoofd en ze ging inwendig uitvallen legen den schurk.,
maar neen, peisde zij, neen, ik vergeel hem alles, .ik draag een deel
van ons lijden op, tot zijn bekeering, en afgaande ze bad ne Wees
gegroei tot larems der ziel van die ongelukkige Ouders! Al zinken
wij in de diepste armoede, dacht zij, wij zijn toch nog beter; God
dank, onze kinderen zullen onzen troost zijn! Men is aan de Kapel.
Stille, achtbare Lezers, eerbiedige stilte; die vrouw, die moeder
bidt, ze steekt bare kloeke armen uit, om dat gebed, dat krachtig
kruisgebed te doen. In de steden zijo er soms, zelfs goede Katho
lieken, die zouden grimmelen als ze 'ne mensch in kruisgebed zien!
Maar is er iels verhevener, iets treffender dan de handen te verheffen
gelijk Mozes op den Berg, gelijk den Gskruisten God 3 uren heeft
gehangen!.... Laut ons dat kruisgebed eerbiedigen!... Men hoort
geen ander gerucht dan 't zacht gerujsch van den wind in de toppen
der boomen die 't kapelleken omringen en t gesneaer der offer
kaarsen; moeder en kind bidden lang, zeer lang; want dat klein
Nelleken durlt zich niet verroeren en leest dat haar lippekes opeen
botsen... Eindelijk,'t mensch staat op, heeft zij troost gevonden?
ja en moed ook, en volle overgeving aan Gods will Er mag gebeu
ren water wil, ze zal den kop omhoog, allen tegenspoed troiseeren
en in de diepste vernedering.... Edele gevoelens dezer achtbare
boerinne! onderwerpingen manhaftigheid, om tegen het noodlot te
worstelen.... Maar laat ons 't mensch volgen, haar kind aan d hand
gaat ze langzaam den kronkelweg tusscnen de velden, opgetooid
en prachtiger dan de rijkste zaal der koningshoven! Wat zijn mar
mer en goud, zijde en fluweel tegen de schitterende en liefelijke
kleuren, waarmede de velden liggen opgesmukt!.. Letten wij op,
er komt iemand achteraan, 't is een geburevrouw met haar twee
kinderen van 7 tot 10 jaar, die zich haastom de vrouw van den
Schepene in te halen, ten deele is zij geprikkeld door nieuwsgierig
heid, maar ook een gevoel van innig medelijden wekt de geburinne
op, om met de vrouw te klappen. En sprekende over de droeve
gebeurtenissen en hunne gevolgen, ze gaan voort, terwijl de kinde
ren in hunne gelukkige en kommerlooze jaren, al spelende volgen.
Geen bijzonderheden in de samenspraak der twee vrouwen; ten
anderen, de Schepeninne is niet veel V2n zegs, dikwijls antwoordt
zij ja en neen, en gaat nu 'ne goede stap aan, om toch thuis te zijn
voorde aankomst van haren man.
Ze komt thuis. Geen nieuws, kinderen? niemand geweest?
Niemand, Moeder, niemandl Mij dunkt dat Vader toch niet
lang kan wachten van te komen. Kinderen, laat ons t slechtste
voorstellen; de loop der zaken is dat Nard den eed heeft gedaan en
dat alles hier zal verkocht worden... Wat kunnen wij er aan doen?
Uw Vader bijzonderlijk zal moeten getroost worden; zijn ambt van
Schepene kan hij niet meer behouden; doch wie weet hoe de zakd-
nog zullen vergaan! die op God betrouwt, zijn geluk is honderen
voud.... Op dit oogenblik, Nelleken dat op den voorhof speelde,
komt ingeloopen: Moeder, moeder, M' de Pastoor komt naar on
zent!... Inderdaad, nauwelijks is alles een weinig opgeschikt, als
men aan de poort het kalm en vriendelijk wezen van den Herder der
Parochie ziet. De Pachtersse is hem tegeng?gaaa; Mr de Pastoor
komt binnen, noemt elk der kinderen bi] bunnen naam, en zijn
hert breekt bijna als hij al die roodgew-.ende oogen aanschouwt.
Gelden goed, zegt bij, is vergankelijk, maar een braaf eerlijk hert
geelt rust en vrede, blijdschap en vreugd... Ten anderen, al vergin
gen de laken nog ten slechtste, met werkzaamheid en orde, alles
kan hersteld worden... Zoo tracht hij zijn beste vertroostingen m
die verscheurde herten te gieten, toen bet klein Nelleken rond zij-
nen stoel gaande, iets laai. vallen, iets da zijn aanaaebt opwekt; t is
een geel papier aan d'hoeken verbruid De moeder ra ipt het op,
leest eenige letters, verbleekt, geeft het met bevende hand aan den
Pastoor die onder dat brief ken het handteeken ziet van den over-