17 Zondag 27 April 1884. 25s'* Ja irg ng. kfe De Vaderlaiidsclie i?ond Geen valsche getuigenis geven. GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID. s> apg "^aa»iJ8W/3ü>g»rrA'■*^»uWKS-.aL'*.» BUREEL, ACHTERSTRAAT. Gewoone Annoncen 20 ceatiemon per regel. Annoneen op de Tweede Bladzijde 50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, l frank den kleinen regel, HET LAND ABONNEMENTS-I'KUS. 5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers. YAN AELST AALST, ZATURDAG 26 APRIL 1884. V. LOOPENOE NIEUWS. 't Is in St JOSEFS. KERK t'Aalst, dat er plechtige Diensten en buitenge wone Sermoenen gaan zijn. Het Broederschap van den Gedungen Bijstand gaat er ingericht worden en van donderdag af is er 's morgens ten 5 en 8 ure, en 's avonds ten 8 ure. Sermoen door de Paters Re demptoristen GALLIS cn VAN HOEIMiSSEN. 't Is d'eerste maal dat de Paters Redemptoristen in Aalst komen preêken.Men zegt dat de twee Paters die naar Aalst gaan komen, onder de allervoornaamste Predi kanten mogen gerekend worden. Men zal onder de rampen vinden een jammerlijk geval maandag op Aalst-Mijlbeeck aan 't Verbrand Hof gebeurd. Welke droefheid voor g'heel die brave Familie! Mochte het algemeen medelijden hunne pijnen verzachtenl Don derdag is de Begrafenis en Uitvaart geweest;de offer voor't mansvolk duurde bijna 15 minuten. Het Land van Riem is maandag triomfantelijk ingeko men met een Eerste Prijs, te Kortrijk behaald. In 't Lokaal, Albert-Liéaartstraat, wierden d'overwin- naars door den Eere Voorzitter in een treffende Aanspraak bedankt en verwillekomd De Catharinis. ten woonden deze huldcbetooging bij. Ze schrij ven ons uit Letterhautem dat hun Concert allerbest gelukt is, dank aaa de mannen vaa Herdersem. Het zijn ware kunstenaars, schrijft men. Wij slippen zulks met genoegen aan, ter eere van or.ze achtbare Vrienden uit Herdersem Er moeten te LETTERHAU TEM geweldige Geuzen leven, want 't en is niet in de Pastorij maar in 't klooster dat er op Eerste Communiedag ruilen zijn uitgesmeten. En de zaak verergert, nademael de ruitenbrekers wisten dat er een Zuster ziek lag. 't Proces tegen het H Bloed van Brugge gaat voort; de Vrijmetsers willen daar meester spelen. Hoe lang zal die helsche treêterij blijven duren? Wanneer keeren wij terug naar Vrij heid en Eerlijkheid Te Gent is een nieuw Vleeschhuis; aan 't oude was een oud O. L Vrouw Beeld, hetwelk daar misschien 5oo jaren hangt en door de Beenbouwers met eerbied omringd wierd. Er is gevraagd om dat Beeld naar 't nieuw Vleesch. huisoverte brengen. NEEN Naakte postu ren gelijk op de Vischmarkt, ja, maar een O. L. Vr. Beeld, dat kan niet zijn 1 De oude Rogier ver slecht; wij hebben M. COOMANS te Brussel gezien hij ziet er Godlol, nog eeer kras uit; de keizerin van Düitscblandisziek; koningin Victoria, op reis naar Oostenrijk, is te Darmstad moeten stil blijven, on passelijk zijnde;aartshertog Rodolf doet een Speelreis in den Oosten en M. den Onderpastoor DE TURCK mpet tegenwoordig op zee zijn, naar Alexandrië. Hij is vergezeld van twee Hollandsche Priesters men denkt Jat hunne godvruchtige reis3maand zal duren. Sedert den Aalmoesemer van 't gevang in Aalst, is er nog niemand onzer stad en misschien uit ons Bisdom, naar 't H. Land geweest. D'lNDF.PENDENTEN van Brussel laten de Provinciale Kiezingen onverlet; ze willen al hün krachten bewaren voor de groote Kiesingen van Juni. T'ANTWERPEN gaat de Meeting in de Provinciele Kiezingen tegen de Dok- trinairs opkomen; reeds begint men te spreken van liberale kandidaten voor de Kamers, 't Is een mager beestje. Koude nachten.noordsche sneeuwvlagen en scherpen regen 't Jong fruit heeft veel geleden; dat is spijtig voor d'ho^ingen, maar pijnlijk en scha delijk voor vele landbouwers,die in 't vak der fruiten, een deel vaa hun bestaan vinden; men zegt dat ei o. a. te LEDE met duizende en duizende franken schade is.En de menschen kunnen tegenwoordig zoo slecht tegen 't verlies met al die nuttelooze zware belastingen. Er zijn er,die tot verschooning der libe rale Ministers zeggen, dat de contributiën niet opgeslagen *ijn; sommige papieren zijn dezelfde van verleden jaar; doch, maar zijn de telegrams, zijn de convois, zijn de zegels niet opgeslagen Die azijn moet hebben, tabak, sterke dranken, moet hij nu niet veel meer betalen dan vroeger? De lasten zijn bijzon derlijk gelegd, op het uankoopen van levensbehoeften en op het uitvoeren van koopwaren. In verschelde artikels is de concurrentie met Frankrijk en Holland lastig en bijna onmogelijk geworden; en wie lijdt er door? Elk, maar bijzonderlijk de Handel, de Land bouw en de werkende man. Heelt 't liberaal Goever nement IETS gedaan, IETS, wij vragen het. tegen de wreede concurrentie uit Amerika? Wat doen ze? wetten van haat en van tweedraent voorbrengen, wetten die kijverijën en landverscheuringen doen ontstaan, en een soort van Burgeroorlog verwekken. We spraken deze week te Brussel nog, met ne Waal, geenen katholiek, maar 'ne mensch met gezond en vrij oordeel, en wat zegde hij ^m»DIE DWAZE POLITIEK, die dwaze poli tien is een suprème ellende dat z'elk vrij laten, vrij over ziju handelwijze, vrij over zijn kin- ders; die liberale advokaten kijven, maken gerucht, ze visschen in troebel water en de groote belangen. d'Algemeene Welvaart wordt vergeten, ja wordt in den grond geboord. Men zal d'oogen maar openen, als het te laat is.. Liberalen, die geen profijt hebt uit de Landopeterij, gaat in uw hert en kunt gij an ders spreken? De Grondwet, de Grondwet van i 3o, die men nu miskent en versmacht, dat is nochtans een middel van Vrede en van Eendracht. heeft maandag een algem^ene Vergadering gehou den, te Brussel achter Sinter Goelen; in de groote zaal Marugg. Veel Volk, Vlamingen en Walen; volk uit alle ge westen van Belgenland. .>1. Collinet, een der Voorzitters, heeft eerst en vooral gesproken over de opkomst en den schiel ij ken aangroei van onzen Vaderlandschen Bond. M. Colli net heeft in krachtige woorden, den ongelukkigen toestand der Katholieken uitgelegd: Vervolgd tot- terdood dooronbermhertige tegenstrevers,niet alleen verstoken van alle voordeel, maar beroofd van rechten e:i vrijheden, en mollende zien dat al de slechte wetten van vrijheidskrenking en dieverij op ons ge drukt blijven. Ja, M. Collinet, gij hebt de gevoelens van 't katho liek Belgenland doen kennen; jade grootstesmert is, dat de liberale Ministers voor 'ne papieren muur staan en de katholieke Ministeriën voor een ijzeren gesloten deur En nochtans, voegde M. Collinet erbij, wij, katho lieken,maken geen politiek uit eer- eü winziicfn, wij betrachten niets dan d'openbare welvaart, dan elks Recht en elks Vrijheid; wij strijden voor een goede zaak en wij vermogen niets Mag deze toestand blijven duren Om deze vraag te beantwoorden is de Vaderland- sche Bond ontstaan, en wie is er, katholiek van hert, die zijne pogingen durft afkeuren Hebben de katholieken niet gelijk, van recht te springen en te vragen: Herstelling der grieven, en eerst en vooral ZONDER UITSTEL, de wegwerping der vermaledijdde Schoolwet en een reglement van Onderwijs dat de Vrijheid van d'Ouders en de rech ten der Gemeenten eerbiedigt; een Wet die het Vrij Onderwijs niet meer zal belemmeren Na M. Collinet sprak de Burgemeester van Nijvel over de GEMEENTEVRIJHEDEN, die zoo deeriijk verhavend worden. De Burgemeesters en de Gemeen teraden, z'en vermogen niets meer; hun stemmingen worden verbroken; de sleutel der kas wordt door'ne commissaire special uit hun handen genomen ze worden behandeld, erger als dienstknechten. M.Bur- let haalde aan, hoede katholieken te Nyvel aan het hoofd zijn geraakt met een vast programma, over de gewichtigste punten en dank aan dit programma ze zija meerderheid en z'hebben op korten tijd dit Pro gramma uitgevoerd. Een Programma, zegde hij, is een verbintenis, een handteeaen, en een eerlijk man laai zijn handreeken niet protesteeren. De Vergade ring spaarde den achtbaren Spreker zijne toejuichin gen niet, zoomin als aan M.Collinet,en nu verschijnt op 't spreekgestoelte een achtbare Vlaming van Kortrijk, M. VERRIEST. Welk gespierd, welk krachtig, welk edel woord! In ons volgend N° zullen wij die aanspraak geven. Zeggen wij nu dat H. Verriest toonde hoe de Geuzen vac dezen lijd, even als hun Voorgangers, de Vla ming willen benemen zijn GeIoof,zijn vrijheid en zijn Moedertaal... Hoe spijtig, hoe spijtig dat zooveel ge leerde mannen in die vergadering, den geachten Spreker niet verstonden: men zag 't spijt op hun wezen; zij zagen dien kloeke Vlaming, zij hoorden de toejuichingen «n zij verstonden geen enkel woord. VerlVanschtte Collegiën en Pensionnaten, dat is uw wérk, uw werk van landverscheuringen van schande! In Belgenland zou geen enkel gestudeerd man mogen zijn, die de talen der Bevolking niet kent. M.Vernest bekwameenen angehoorden bijval en hem volgde als Spreker op, M. Doucet van Namen. Wat zullen wij zeggen? De man had een nuttig onderwerp, de verdediging der Religieusen, ja, hij beeft in de Hoofidstad niet ver van de Statenkamer, de gevoe lens Van 't katholiek Vaderland doen opbonzen De Reliiieusen worden veracht, vervolgd, men wilt uitzolnderlijke wetten maken tegen de Religieusen, het zou schijnen dat de kloosterlingen geen Belgen meer zijn Nochtans, 't zijn onze landgenoten en onze weei'digsle landgenoten; hun inziebt is niet van geld te wjnnen, of eer te behalen, maar van goed te doen am 't. lijdende en onwetende mensclidom. En daarom staan de Belgen op, tot verdediging en be scherming hunner kloosterlingen. M.i Doucet sprak met vuur en klem, doch veel te lang;.'men zou in zulke vergaderingen moeten vast stellen hoe lang er op elk punt mag gesproken wor den; iwant het gewichtigste, de besluiten, het regie ment moest nu met 1 haasten geschieden. M. 'Je Baets van Geut, die zich in 't Vlaamsch tot de vergadering richt: D'aandacht is vermoeid, er zijn er velen die moeten weggaan, maar nochtans M. De Baets overwint die moeielijke omstandigheden en brengt voor de vergadering, de BLOEDWET, die bron van smart en schande, van onrecht eü van zede- bederf, die pest en dien kanker. M. De Baets ver klaarde, en een gedonder van toejuiching bevestigde zijne woorden, dat de Vertegenwoordiging geen ver tegenwoordiging is, als zij de redelijke wil der Natie en der Lastgevers niet volgt; en wat vraagt men De reserve weg! geen man meer! geen eens meerLNEEN, dat is in de kaart van den vijand spelen men vraagt vermindering en ontlasting; men vraagt de Bloedwel gekortvleugeld, de Bloedwet verzacht, de Bloedwet afgeschaft, iets dat redelijk, mogelijk is en noodza kelijk De vergadering, ten half drij begonnen, eindigde rond vijf ure; in een volgend N* zullen wij de beslui ten meêdeelen. Den Poll of da Voorloopige Stemming. Ja, dien Poll,wordt ergevruagd, zal dat geenen twist veroorzaken Neen. achtbare Lezers, integendeel; in de jongste Gemeentekiezing van Aalst, is er 'ne Poll geweest en nooit wnB d'Eendracht vaster, nooit den Triomf grooter. Een Poll, testierd in Eerlijkheid en Vrijheid, is een algemeene wuponscbouw, is een algemeone vereffening en regeling... vlet den Poll, geen rede van misnoegen voor hetgene de Kandidaten betreft. Zonder Poll, men kan altijd zeggen; Deze of gene is ongezocht en voor uitgestoken; de zaken zijn geschikt tussohen vier mu ren, er is konklefouB geweest; en zoo komt er ontevre denheid, men zwijgt omdat 't gewoten er toe dwingt, maar do gevoelens blijven in 't hert, de iever vermin dert en vroeg of laat 't berst uit Met den Poll,elk die Kandidaat wil worden, heeft het zelfde recht; 't zijn de Kiezers die uitspraak doen;hunne uitspraak wordt door elk geeerbie :igd; men werkt een drachtiglijk voor den besten uitslag. Wie kun er tegea den Poll zijn V Alleenheerschers of degene die rede heeft om de beoordeeling der kiezora te vreezen Het Kiezingsrecht wordt meer en moer uitgebreid wij gaan naar 't Algomeen Stemrecht de Kiezingen zijn geheim; niemand weet voor wie ik zal kiezen; meer dan ooit dus moet er Orde zijn, Vrijheid en Eerlijkheid! Vooruit dus op den breoden, rechten, open weg! Den Poll voor alle kiezingen Elk zijn recht en elk zijn VrijheidI Het algemeen belang bMiertigd! Den engen weg der familiebelangen verlaten, eu do macht onzer Gezindheid zal van kieziug tot kiozingaauwinneu. De Poll tu8schen d'heeren Mertens en d'Hooghe is vastgesteld op Zondag 4 Mei; van 10 ure 's voornoens mag er gestemd worden; er zullen in dt- zaal van den Kring, Korte Zoutstraat, kiesbriefkes afgeleverd wor den, met do namen der Kandidaten; wil ik voor M.Dok- to** Mkiitens kiezen, ik zet een kruisken in 't vierkant boven zijnen naam wil ik M. D'Hooghe hebben, ik stel mijn kruisken in potlood boven zijuen naam. In Juni moet Aalst niet kiezen; doch in October zijn de groote Gemeentekiezingen, over welke wij op tijd en stond zullen handelen. Beneden de Waarheid. De Bien Public schrijft en bekent dat, als de katholieken in hun Manifesten schrijvenDe Krijgslasten mogen niet vermeerderd worden; dat zij dan beneden de Waarheid blijven. Om geheel do waarheid to schrijven, zouden ze moeten een merkelijke vermindering vragen, met de zo- kerlieid van 't gauscko land door.de vurigste bijtredingen te ontvangen. - Weinu, mag men hier in deze gewichtige zaait, de waarheid verzwijgen? Mag een katholiek bijzonderlijk, jaarlijks rneor.en tpéèr jonkheden in den kankerpoel der k::..ci uen helpen! Zal de almachtige Gód ons niet straffen, 7.al Hij de Katholieke Partij niet meer en meer vernode- ren, indien wij hierin aan onze plicht te kort b y -.5 Wat is een Volksvertegenwoordiging diei'egelrech-, es- c--rcks. .e?n ic-kb y.J, n re-'-.var a '.riY-y<: dorlandse'" .iond blijft zijn pliëbt te kort, aer Man.ioaien niet geschreven wordt De Schoolwet weg! De Krijgslasten merkelijk, verminderd Eerste Communie. Een liberaal kopstuk van Brussel wordt in de gazetten als zwakke liberaal aangeduid, omdat hij aan zijn kind heeft laten ziin Eerste Communie doen en op dien dag een feestmaal gegeven!!: Menschen, vergeten wij niet dat de ziel van 't Liberalismus te Brussel is. Welnu, 'ne kandi daat e Brussel, die naar de Mis gaat, wordt publiek af gekeurd en meermaals uitgeschuifeld.... De tijden nade ren, van welke de Apoealypsus schrijft: - Niemand is ontzien of tot een weerdigheid verheven, of hij moet het teeken dragen van de Beest! Ze sparen de leugens niet Wie? de liberale gazetten! Z'hebben daar stukken af gegeven over de rijkdommen dor kloosters en M. Lam mens heeft in 't Senaat met cijffers getoond datelke Religieus in België, deo eonen door den anderen 59 fr. bezit, en al de liberalen stonden daar met hunnen mond vol tanden. (EEN WAARACHTIGE GESCHIEDENIS.) 14 XIII. DROEVE UREN. BjTerwijl de Schepene op den Tribunaal zat en met vliemende droefheid hoorde hoe Nard zijn valsche getuigenis aflegde, want m hert en ziel wist de man dat hij maar 1200 Ir. schuldig was, terwijl de valsche vrienden van Nard zich gereed maakten om ter gelegen heid dier misdaad, eens term op hun lappen te gaan; in het dorp, op 't pachthol van den Schepene beleetde men droeve uren. Er zaten daar vijf kinderen, alle oogenblikken verwachtende de terug komst van Vader, dat zij hun hol moesten verlaten; dit hof waarop zij geboren waren, waar elke boom, elkhoeksken eenige bijzonder heden van hun leven herinnerde. Het was hun ouderlijk huis, langs Vaders zijde, over eenige jaren was grootmoeder daar gestorven; die bolstee was een deel van hun innigste bestaan, en ze gingen dezen kosteüjken pand zien overgaan in vreemde handen! Naar de Plaats komende, ze zouden vreemde menschen in hunne hofstede, in hunne keuken en op hunnen boomgaard zien. Maar de kinderen zwegen, en 't was daar doodstil; de kinderen, zoowel d'oudste dochter, de kloeke flinke boerenzoon van 18 jaar, als het jong stu dentje, ze zwegen om moederswil. Deze kloeke vrouw had weken en weken alles opgekropt, elk had zij koeragie gegeven, met haar twee handen, in de volheid van haar gemoed had zij haren bedruk ten en neergeslagen man rechtgehouden, maar nu da1" de zaken gingen geslist worden,nu brak baar bert; ze moestweenen ot vallen, daarom zij verliet ijlings de kamer en ging in de nevenplaats, haar oogen bedekkende met hrar handen, terwijl door haar vermagerde vingers een bitter tranennat leekte. Ach, aan haar bijzonderlijk, aan diemoeder was die holsteê duurbaar;ze waser als jonge dochter,als verloofde ontvangen, zij had er als bruid hare intrede gedaan; in dat huis was haar geluk als moeder begonnen en vermeerderd; zij had er geweend van lijden, maar ook van vreugd. Hoe dikwijls had zij dien vloer niet geschuurd, dien hank opgetooid! hoe dikwijls niet in1 die nuiskamer de tafel gedekt voor feestelijke dagen, en bij zonderlijk op die dagen als bare teêrgclielde kinderkes hun Eerste Communi-. deden.. Ach. wat kan 'ne mensch hier afzien!.... Die groote huiskamer nevens de keuken; och, de kinderen wierden van jaren, misschien gingen er zijn die 'ne staat zouden verkiezen, een treffelijk houweliik aangaan, en alhoewel een moeder zekerlijk met spijt hare kinderen ziet vertrekken, nogtans dikwijls dacht zij op dien dag dat er daar nogeens bruilolsfeest zou gevierd worden; want de vrouw var, den Schepene was een wijs mensch, ze wist en be greep dat, ÏDdien de kinders altijd cn met liefde, hun Ouders be hulpzaam waren, d'Ouders van hunnen kant geen beletsel mogen stellen aan de plaatsing hunner kinderenEven wijs was hare handelwijze jegens het jongste zoontje dat naar de stad ging voor zijn latijosche studiën; de vrouw van den Schepene mocac de hand op haar hert leggen en zeegen: Dat kind heb ik ganse3 vrij gelaten, niet gedwongen of tegengehouden, zekerlijk dagelijks aan den Heer bevolen, zekerlijk met goede lessen voorgehouden, maar met ge praamd of niet belet.... Ach, als zij peisde: Met Gods bijstand, ons zoontje zal wellicht Priester worden; ik zal hem aan den Outaar zien, hij zal in dees huis. in deze kamer als Geestelijken binnentre den en aan deze tafel neerzitten, ach, hoe dikwijls hadden deze gedachten haar de gelukkigste vrouw niet gemaakt der gansebe Provincie.... En deze zoete hoop zou vervlogen zijn, voor eeuwig vervlogen!!!... In Gods naam, zei de kloeke vrouw, de woorden van Job vervlaamschende, al gelijk t God blieft... Ze zwijgt, de brave pachtersse, welke wij in den loop van dees verhaal zoo dikwijls, tot eer van haar geslacht, mochten loven en prijzen. Ze zwijgt, ze zoekt troost in de bron der eeuwige vertroos tingen, ze bidt!.. Nooit was er op dat hot meer gebeden dan sedert de dagen van rampspoed; vele redelijke beloltea van bedevaarten en novenen waren er gedaan; maar d inzichten der Voorzienigheid zijn ondoordringbaar; 't is dikwijls goed en zalig, zelfs voor het tijdelijk geluk, dat de mensch beproefd worde. De Pacntersse komt terug binnen. Kinderen, zegt ze. t zal mis schien nog een uur of meer zijn, eer Vader terug is, terwijl gij t werk verricht, ik ga met ons Nelleken. t was hun jongste kind, een dochterken van 7 jaar; ik ga.met ons Nelleken naar de kapel der Zeven Weeën. Die kapel lag op eenen heuvel, twintig minuten vandaar, vooroij de Steenen Hoeve; in den zomer bijzonderlijk, met de schoone zondagsche achternoenen was er g-ooten toeloop, meest van be drukte zielen die de Moeder Gods ter Nood kwamen aanroepen. Als de Pachtersse nevens de zwarte muren der Steeoen Hoeve ging dan liep er een rilling van schrik door haar lijf; de Steenen Hoeve, die oorzaak van al haar ongeluk! waar die deugniet van Nard zijn Ouders had in den put gebracht en over haar huishouden al dat verdri:t en die ellende getrokkenEn de bitterste gedachten ver vulden baar hoofd en ze ging inwendig uitvallen legen den schurk., maar neen, peisde zij, neen, ik vergeel hem alles, .ik draag een deel van ons lijden op, tot zijn bekeering, en afgaande ze bad ne Wees gegroei tot larems der ziel van die ongelukkige Ouders! Al zinken wij in de diepste armoede, dacht zij, wij zijn toch nog beter; God dank, onze kinderen zullen onzen troost zijn! Men is aan de Kapel. Stille, achtbare Lezers, eerbiedige stilte; die vrouw, die moeder bidt, ze steekt bare kloeke armen uit, om dat gebed, dat krachtig kruisgebed te doen. In de steden zijo er soms, zelfs goede Katho lieken, die zouden grimmelen als ze 'ne mensch in kruisgebed zien! Maar is er iels verhevener, iets treffender dan de handen te verheffen gelijk Mozes op den Berg, gelijk den Gskruisten God 3 uren heeft gehangen!.... Laut ons dat kruisgebed eerbiedigen!... Men hoort geen ander gerucht dan 't zacht gerujsch van den wind in de toppen der boomen die 't kapelleken omringen en t gesneaer der offer kaarsen; moeder en kind bidden lang, zeer lang; want dat klein Nelleken durlt zich niet verroeren en leest dat haar lippekes opeen botsen... Eindelijk,'t mensch staat op, heeft zij troost gevonden? ja en moed ook, en volle overgeving aan Gods will Er mag gebeu ren water wil, ze zal den kop omhoog, allen tegenspoed troiseeren en in de diepste vernedering.... Edele gevoelens dezer achtbare boerinne! onderwerpingen manhaftigheid, om tegen het noodlot te worstelen.... Maar laat ons 't mensch volgen, haar kind aan d hand gaat ze langzaam den kronkelweg tusscnen de velden, opgetooid en prachtiger dan de rijkste zaal der koningshoven! Wat zijn mar mer en goud, zijde en fluweel tegen de schitterende en liefelijke kleuren, waarmede de velden liggen opgesmukt!.. Letten wij op, er komt iemand achteraan, 't is een geburevrouw met haar twee kinderen van 7 tot 10 jaar, die zich haastom de vrouw van den Schepene in te halen, ten deele is zij geprikkeld door nieuwsgierig heid, maar ook een gevoel van innig medelijden wekt de geburinne op, om met de vrouw te klappen. En sprekende over de droeve gebeurtenissen en hunne gevolgen, ze gaan voort, terwijl de kinde ren in hunne gelukkige en kommerlooze jaren, al spelende volgen. Geen bijzonderheden in de samenspraak der twee vrouwen; ten anderen, de Schepeninne is niet veel V2n zegs, dikwijls antwoordt zij ja en neen, en gaat nu 'ne goede stap aan, om toch thuis te zijn voorde aankomst van haren man. Ze komt thuis. Geen nieuws, kinderen? niemand geweest? Niemand, Moeder, niemandl Mij dunkt dat Vader toch niet lang kan wachten van te komen. Kinderen, laat ons t slechtste voorstellen; de loop der zaken is dat Nard den eed heeft gedaan en dat alles hier zal verkocht worden... Wat kunnen wij er aan doen? Uw Vader bijzonderlijk zal moeten getroost worden; zijn ambt van Schepene kan hij niet meer behouden; doch wie weet hoe de zakd- nog zullen vergaan! die op God betrouwt, zijn geluk is honderen voud.... Op dit oogenblik, Nelleken dat op den voorhof speelde, komt ingeloopen: Moeder, moeder, M' de Pastoor komt naar on zent!... Inderdaad, nauwelijks is alles een weinig opgeschikt, als men aan de poort het kalm en vriendelijk wezen van den Herder der Parochie ziet. De Pachtersse is hem tegeng?gaaa; Mr de Pastoor komt binnen, noemt elk der kinderen bi] bunnen naam, en zijn hert breekt bijna als hij al die roodgew-.ende oogen aanschouwt. Gelden goed, zegt bij, is vergankelijk, maar een braaf eerlijk hert geelt rust en vrede, blijdschap en vreugd... Ten anderen, al vergin gen de laken nog ten slechtste, met werkzaamheid en orde, alles kan hersteld worden... Zoo tracht hij zijn beste vertroostingen m die verscheurde herten te gieten, toen bet klein Nelleken rond zij- nen stoel gaande, iets laai. vallen, iets da zijn aanaaebt opwekt; t is een geel papier aan d'hoeken verbruid De moeder ra ipt het op, leest eenige letters, verbleekt, geeft het met bevende hand aan den Pastoor die onder dat brief ken het handteeken ziet van den over-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1884 | | pagina 1