20 'Éondag 18 IflLi 1884. 25*'" Jkmrg ng. De ItieziogêD. ff De Engelsche Scheepskapitein. GODSDIENST. - VADF.PJ AND. - VRIJHEID. Willem III en Leopold II en Herz-ele M Telfsmoord te Itrussel Eene katholieke meid. BUREEL, ACHTERSTRAAT. Gewoone Annoncen 20 centiemen per regel. Annonccn op de Tweede Bladzijde 50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, i frank den kleinen regel, HET LAND ABONNE3IENTS-PRIJS. 5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers. YAN AELST AALST, ZATERDAG 17 MEI 1884. LOOPENDE NIEUWS. De FEESTEN TE LEU VEN, de Feesten van 50 jaren dat d'oude Universi teit heringericht werd, in 1853, als de Vrijheids- boomen geplant waren, die Feesten, de dagbladen staan er vol af van de beschrijving der plechtige Zittingen, Ontvangsten en Zangfeesten, van de Aauspraken en Gelukwenschingen, van de groote Historische Stoet die zondag een derde en laatste maal zal uitgaan, zondag achternoen, ten 2 ure. De Hoogeschool, met hare 100 Leeraars en hare 1600 Studenten, vrijelijk bestaande, zonder 'ne eens hulp geld van den Staat, welk bewijs, van de kracht der Vrijheid! wat door Vrijheid ontstaat, is duurzamer en beter dan a! wat de gouvernementeele macht on derhoudt. Vrijheid en Eerlijkheid De zesde wa gen in den Stoet verbeeldde Jan van Westfalen, in voerder der Drukkunst in Belgié Is men niet wat te haastig geweest, om onzen Dirk vaa Aalst die oude kro m van zijn hoofd te nemen? De Wet van Aalst heeft verklaard, oerst op den zerk van Dirk en daarna op zijn Standbeeld, dat HIJ de eerste boekdrukker geweest is van Duitschland, Frankrijken de Nederlanden; en Pater Van'Iseghem schrijft en bewijst het volgende "Dirk Martens had de boekdruk kunst gaan leeron in Venetië; hij keerde naar zijn ge boortestad Aalst terug, vervaardigde aldaar in de Zoutstraat zijne drukletters en gaf zijn eerste boek in 't daglicht, ten jare 1473. Jan Van Westfalen, een Duitscher, was zich ondertusschen te Leuven komen vestigen en deed er in 1484 ziin eerste boekwerk druk ken. Welk was zijn verwondering niet, als hij een boek werk ontving, in Aalst gedrukt, een jaar te voren, veel schooner en met betere lettors dan de zijne? Aan stonds is Jan Van Westaflen near Aalst gekomen waarschijnlijk hebben de twee drukkers eenige maan den te samon gewerkt;in 1475 was Jan van Westfalen te Leuven gevestigd als drukker der Hoogeschool en had van Dirk Martens een*- soort der Aalstersche druk letters ontvangeu Dirk Martens stichte nadien t'Ant werpen een groote drukkerij, welke bij in 1512 naar Leuven verplaatste. Indien d'Heeren van Leuven het boekwerk van Pater Van Iseghem willen lezen, ze zul len er de duidelijkste bewijzen in vindcn.dat Dirk Mar tens van Aalst met recht de eerste boekdrukker van Duitschlau i Nederland en Frankrijk wordt genoemd. De jaren der uitgaven kunnen niet liegen; in 1473 zijn er t'Aalst verscheide boekwerken uitgekomen, te Leuven niet. In 1474 verscheen t'Aalst 't boekwerk van een Pater Domini kaan, met 't volgende opschrift Gedrukt in de stad Aalst, graafschap /laanderen, door Jan Van Westfalen, uit Paderborn, met zijn geassocieerde Dide- rik Martens. In een volgende uitgaaf van October 1474, terwijl Jan Van Westfalen nog in Aalst was, kwam er wu ji'auw boek uit, met üaes opschrift: Do verhandeling a oroeuer van iHautdue over't geiuaiii* ie- ♦fan, is af-'edrukt te Aalst, ten jare O. H. 147-1,feestdag van Sint Remigius. Dit werk heb ik afgedrukt te Aalst, ik, Diderik Martens, die aan de Vlamingen al de wetenschap der Venetianen kom breDgen... De letters, waarmede dit boek gedrukt was, heeft Dirk Martens het jaar nadien verkocht aan Jan Van Westfa len... Aalst mag Diet gedoogen dat zijn roemrijke Stads genoot beroofd worde van iets dat hem met recht en rede toekomt. Pater Van Iseghem-zaliger heeft in deze zaak de waarheid gezocht, ja niets dan de waarheid, en zijn merkweerdig boek,in 1852 verschenen,moet Leuven overtuigen dat hun Jan Van Westfalen eon jaar te laat is gekomen, om als Eersten Boekdrukker uitge roepen te worden. We komen daarop terug, spijtig dat de geleerde opzoeker, Pater Van Iseghem, niet voor eenige uurkes kan terugkomen, ge zou ut seffens een vlugschrift zien verschijnen om Jan Van Westfalen op de plaats te zetten die hem toekomt. Nog Loopende Nieuws. M. Pirmez beeft in de Kamers gezegd dat d'officiéele schoolopzieners altijd de plagen waren van 't onderwijs. En nu dat er zijn die 12,000 fr. 's jaars trekken, wat zijn ze nu Het tegenwoordig Ministerie heelt het Onderwijs in eenen onmogelijken staat gebracht; er zijn inspekteurs die zooveel winnen als de Voorzitter der hoogste Gerechts hoven. En wat zijn d'Inspekteurs? Meesteïs van den Buiten, met veel hoogmoed maar weinig k'eiinis, die den feilen geus hebben uitgehangen, en aldus zijn genoemd geworden. Moest die buitensporige beta- 1 ng in't officiéél Onderwijs blijven duren, er zou een algemeene ontevredenheid op volgem - Te 1 beginnen van 20 Mei zullen er veranderingen zijn aan de vertrekuren der convois. Is" dat niet wreed, als ge peist, dat er in d'L'niversiteit van Brus- sel, een derde der studenten is, die niet meer aan God gelooftMoeten die jonkheden tot de grou- welijkste-walgelijkheden niet zinken? Elk moet strij den, om in 't kwaad niet te vallen, maar de Vrijden kers loopen 't kwaad !.e gemoed. 1 De fenians van Ierland en van Amerika hebben voor hwn opper hoofd verkozen zekeren James Stephens,die. fe Parijs woont. 't Is dijnsdag aanstaande dat de konink lijke Familie van Holland naar Brussel komt; Wil lem III is te Brussel geboren den 19 februari 1817. Men zegt dat stukken beenderen in de bloem potten gelegd, niet alleen 't water afvoeren, maar zeer voordeelig zijn aan de planten die uifde been deren een krachtig vocht trekken. Ze zoeken achter P. B34 jaar oud en van Smetledel hij wordt beschuldigd van moord te Hautmont. Ze rekenen dat er maandag en dijnsdag 100,000 vreem delingen te Leuven zijn geweest! Welke winst voor de stad! En is't waar dat de liberale gemeenteraad die Feesten heeft tegengewerkt? Welke ondankbaar heid - ci, •v.cJ;-dingen begraven... Nu geven de liberalen ottj W; ze spreken zelfs van artikel 4 af te schaffen, ent* wat godsdienstig is, uit 't Staatsonderwijs te baric «e gaan verder; ze willen een verplichtend Dijnsdag komt Wilbem III naar Brussel en aai'SèV drij dagen vrrblijven. Willem III is te Brussel'.ge boren in 1817 en war bijgevolg i3 jaar o^d, als; de Revolutie losbrak; sedertdien is hij in BelgiS fiiët meer geweest, althans niet in 't openbaar. Men Ver zekert dat Willem III met een erkende onpartijdig heid regeert en zich nooit door de partijschap laa: meêslepen. Willem III is protestant, maar éttk ge- Lorige protestant protestanten en katholieken j«— :-i beminnen hem, om zijne rondheid van inborst, zijl liefde tót rechtzinnigheid, zijne alkeerigbeid van rlie lioksche wegen en lofvleierij; om de krachtdadigheid. s invoeren naar hun manier, om latei- roepen dat het Onderwijs m hun scholen am u p ag gegeven worden. Vrij Onderwijs ligfboven; maar na den slag der O voren lagen de Vlamingen ook boven, en .loort auld der Hovelingen is er een Vrede ge - markt »r valschhïid en van verraad; al de voordee- eifw voor Philip-le Bel. y\<> bi.en wij slecht ingelicht zijn I doch men ver- «elrftpns dat er zondag op de Vergadering van de. allertreurigste woorden zijn uitgesp oken 'L f. kke woorden, aangaande de krijgslasten Geen rer.rvel en al dc verzwaringen TEGEN WELKE MEN OR- MD HEEFT, laten bestaan; den wil des volks ve;j :en; jaarlijks de Familiën p.aar de Slacht- öauE L rengen; de vrije schepselen Gods als slaven behandelen I... Nog zwakkere woorden, aangaande de /cholen: Er moet vrede zijn; men moet rekening ho..,den van de verkregene positiën; die officiéele schoolgebouwen staan er toch enzocvoorts. En is darr niets op geantwoord? zal men vragen. Men ver zekert ons JA, ten eersten, door een ijskoud onthaal diewoorden en ten tweeden, door een daverend apf laus, toen een moedig man uitriep: Laat ons toch den maal in ons leven, krachtdadig zijn! Ondertusschèn zeggen de Kiezers en 't Volk: We zul .en óns Vrienden kennen en ons Vijanden! Liever geep Katholiek Ministerie dan een Ministerie gelijk de voorgaande! Hard tegen hard; vrede, ja maar vrede gesteund op de Rechtveerdigheid en op de noodzake- iiibfe Herstellingen! Een lange moeiehjke toestand is las'ig om veranderen; als de Katholieke Gekozenen, vcieenigd met Kiezers en Volk, zullen afkomen, om Vrdheiden Vaderland te redden, de Logie zal brul len en doen brullen, zij zal hare hofmacht en hare sn.iatmacht openspreiden; maar God is met ons en al ;;chokt en al stuift bet, wij zullen den zegepraal dtr Vrijheid en der Algemeene Welvaart behalen.... L ich hoogst noodig is het, dat er opentlijk, voor de K jzers en 't Volk;een Programma wordt opgemaakt. Eendracht maakt macht en vooruit, met een vast a. ;oord. - - •'"L^ 'e '.fcPi'ovincialöKiezingzaldees jaar voor d'eerste maal plaats welke nij in zekere oogenblikken weet aan den da£ 7/Men op ne Zondag en wel namelijk Zondag 25 Mei ten 9 te leggen. y- V ,'3 morgends., Eilaas, dat ktffnnen wij met den besten "'wijf «i«e E''t Kanton AalN,as h wereld. zen Leopold, °^n ^oVuJftchèbaan, aoliekf; -X)oc Koni g, hem zijn wij- eerbied verscnü'io 0.u,maar eerbied, in alle recht ende waarheid. Van Leopold II kan men niet zeggen dat hij onpartijdig regeert, dat bij in zekere oogenblikken kan krachtdadig zijnalle liberale wetten worden door hem geteekend; en als de katholieken aan 'l hoofd komen, ze mogen niets herstellen; een wet van ongeluk, door honderde dui zenden vervloekt, zulke wet teekent hij, zulke wet laat hij wreedaardig uitvoeren, al is zij maar doorge gaan met ééne stem meerderheid. De katholieke Belgen laat hij pluimen en verdrukken;nooit hebben wi) geboord dat hij is opgekomen tegen de belastingen welke Handel, Landbouw en Nijverheid in den grond booren. Onpartijdig, krachtdadig, neen, dat is onze Koning niet... De katholieken triomfeeren in de Schoolstrijd; de Vrijheid van onderwijs ligt boven;'t liberaal Ministerie kan ten allerlangste maar tot in 1886 kwijnen; en wat hooren wij Men zou vrede willen maker, mrar op voorwaarde dat 't Vrij Onderwijs valle, dat't officiéél Onderwijs blijve be staan. De katholieke Staatsman die op zulke wijze de vrede betracht.zal de groote Man zijn in 'tHof,hij zal op d'eerste paginas van 't gouden boeksken staan, maar de Kiezers en 't Volk zullen hem onder hunne ft ifcvurenfi'U J iedt a met Mertens Er zijn 12 Bureelen, de kiezin, een kruisken in 't vierkant boven den naam van tè zetten; de liberalen verschijnen niet, dus, Mr Mertens is uekozen, doch ongetwijfeld zullen de katholieke Kiezers in groot getal willen opkomen. De Poll heeft gesproken; elk heeft gestemd voor wio hij wilde; er is hier geen spraak geweest van verdeeldheid of on tevredenheid, maar van een recht dat de Kiezers verworven hebben en weerdiglijk uitgevoerd. Zekerlijk, als er geen strijd is, veel kiezers van den Buiten blijven thuis; zoo zien wij dat te St Nikolaas op "2623 ingeschreven kiezers, er maar 798 zijn opgekomen, om voor den Graaf de Bergeyck te slem tien; nogtans, achtbare Kiezers, indien er geen beletsel is, komt Zondag 25 Mei naar Aalst uwe stem geven aan den uitmun tenden Kandidaat. Mr Doctor MERTENS, die gelijk zijn acht bare Kollegas in den Provincialen Raad, zijn taak zal ter herte trekken, die uw Katholiek Recht zal verdedigen, over uw be langen waken, en ten allen tijde bereid zijn u te aanhooren en de noodige voetstappen te doen voor de zaken die van zijn gebied afhangen. Dus Zondag 25 Mei, alle Katholieke en Vrije Kiezers op hun nen post! M. PECSTEEN, de liberale Volksvertegenwoordiger van Brugge, wilt niet meer herkozen worden en geen ander Kan didaat durft het wagen... Is dus al éen stem aangewonnen. To BRUSSEL hoort men niet veel van do Kiezingen; in den Poll der liberale Alliancie zal er heyigep twist zijd tussclien Radikalen en Liberalen-, de Radikalen hebben de jonkheid meè, de werkers, d'hevigste geuzen; langs don kant der libe ralen slaan do peèkes, de bedienden, do vleiers van 't Minis terie en eenigo verblindde lieden... M. Picard heeft verklaard dat hij zich zul voorstellen per on contra den Poll. Uit NAMEN zeer goede tijdingen; er zijn daar 2 katholieken en 2 liberalen; gemakkelijk zal hét niet gaan, om die twee liberalen weg te krijgen; doch men heelt veel hoop on die to Namen iets te zeggen of te verzoeken heeft, hij verzuim® toch de gelegenheid niet. In Antwerps;* gaat Mr Do Waol vliegen; te Gent is men zeer malkontept van 't Ministerie, doch Gent kiest maar in 1886. OsteDde Is een v aagpunt; te Nyvel hebben wij niet veel kans, maar't zou slecht,moeten gaan, 01' wij zullen in Luxemburg iets aanwinnen. Hot algemeen gevoelen is dat does Ministerie toch don slag niet zal overleven- Frère wordt teveel geplaagd door de Radikalen, ze kunnen in do liberale AJJinncio van Brussel den naam van Frère niet hooren, of er vliegen spot woorden in d'hoogte, De katholieke gazetten der hoofdstad schreven er met halve woorden ai, voor d'eer der Familie, maar de liberale gazetten die geen schande meer zien in de zelfsmoord, leggen dit droef drama uit, in 't wijd en in 't breed M. De Vadder.oud-Schepene van Brussel en thans Senateur, een man van groot aanzien in de liberale wereld, heeft zich dijnsdag gezellsmoord: ten 4 ure 's morgens is hij uitgegaan langs de vaart en aan de sluis n- 54 gekomen, heeft hij zich gezet den rug naar 't water, heeft hij een pistool uitgehaald en in zijnen mond geschoten; hij viel achterover en plottte neêr in de wateren; een bakkersgast had dit gezien, hij liep naar den sluismeester, men deed opzoekin gen en vond ten 5 ure 't lijk van den ongelukkige. Senateur De Vadder was aan 't hoofd eener groote stokerij; hij had groote verliezen gedaan; in plaats van vriendschap en dankbaarheid, had hij bij velen ontrouw en ondank ja zelfs haat gevonden, 't leven was hem bitter, 't leven walgde hem; en hij heeft er door een schromelijke misdaad een einde aan gesteld. Zonder geloof zijn, Geus, Vnjdenker, niet weten dat ons leven maar een passagie is, niet peizen dat het weinig geelt hoe lang en hoeveel wij geleden hebben, als wij maar in d'have der zaligheid aanlan den; naar de kerk niet gaan, geen sermoenen hooren, niet bidden, en rampzalig eindigen. M. De Vadder had, hioeielijkheden; hoeveel dui- zenden en duizenden,ziin er niet die veel meer af-, zien; die werkr-, V',, tr. laai en neg u ct toeK.,- men; ;i u in -^ueel, mensc.wii, me niets - >*ca, ze zijn getrouwd, bun vrouw sterft, ze blijven mcb 7, 8 minderjarige kir.ders zitten I welk droevig iot; en moesten ai n.e -.nenschen huancn toevlucht tot die ijselijke zelfsmoord nemen,welke ellende in desamen- leving! Men zou de zelfsmoorden niet meer kunnen tellen... Maa^ die menschen hebben koeragie, die menschen pressen voort, omdat zij in God gelooven en in zijn eeuwigheid! Ach, groote beeren, meesters en bazen, eerbiedigt toch het godsdienstig gevoel der werklieden, alzijt ge zelf onverschillig of ongeloovig; want er zijn er te veel die hun lot niet zouden kun nen dragen, die opstandelingen of zeltsmoorders zouden worden, indien zij de sterkte en den troost der godsdienstige overtuiging niet hadden. SPREEKPLAATS. M. te die boekskes zijn niet meer te koop, ik stuur u een ander voor de tOc.—Hoe mag*""""- het komen, dat de Geabonneerde van Secelshm hun gazet maar den maandag ontvangen hebben! Er is 111 de Post gereclameerd... Als de laatste gazetten hier ten 5 of 6 ure besteld worden, dan zou toeli g'heel Belgié door, den zondag voornoen moeten bediend zijn. Wat zullen wij zeggen? Do liberale Ministers hebben geen ander zorg dan voor bunnen tommen Geuzenbottik' De Franclieu verhaalt in zijn «Levensbeschrijving van denhoogw. heer Claude Dhière, regent van het groot seminarie te Grenoble het volgende Ten tijde der groote Fransche revolutie hadden de lieden van het schrikbewind a5o priesters, wien zij de gewone kleederdracht van galeiboeven hadden doen aantrekken, te gelijk met 25o boeven van de galeien, op éen schip gebracht, om hen naar een der Fransche strafkoloniën te transporteeren. De revolutionnairen hadden, daar allen twee aan twee moesten geboeid worden, iederen galeiboef een priester tot medegezel gegeven,ten einde de geestelijken te kwellen, wien ook alle geld en kostbaarheden wat zij nog gered hadden, aan bcord van het vaartuig wejden ontnomen. Gij hebt dat geld nu niet meer noodig, zeiden de dieven schaterlachende, de Revolutie voorziet nu in al uwe behoelten. Veertig dagen had de zeereis reeds geduurd en het schip naderde de kusten van Guyana (West-Indie), toen een Engelsche kruiser in dezelfde wateren verscheen en de kapitein van dat oorlogsschip be vel gat jacht te maken op het Fransche vijandelijke vaartuig. Ont vluchten was onmogelijk; de officieren en manschappen van het Fransche schip moesten zich ten strijde gereed maken en terwijl de gevangenen bevel kregen in het ruim te blijven en zich niet op dek te vertoonen, begon reeds van weerskanten het vuur. Het Engelsche schip had echter meer volk en meer geschut aan boord; de kapitein gaf weldra bevel om het Fransche vaartuig aan te klampen, waarna de Fransche bemanning, die toch op geen lijfsbehouji hoopte, zich wanhopig verdedigde maar eindelijk zich gewonnen moest geven. De gevangenen hadden al de kansen van het gevecht, wegens het geroep en de kommando's, kunnen volgen, al konden zij niets zien van den strijd die over hun lot besliste. Eindelijk werd het vrij stil op het dek; zij vernamen het bevel om de Fransche vlag naar bene den te halen en de Engelsche te hijschen, waarna dé Engelschman aan boord kwam. Üe kapitein vermoedde wel, dat hij bier te doen had met een transportschip, dat waarschijnlijk oqk onschuldige gevangenen borg en daarom ondervroeg bij den eersten den besten matroos, die gewond op bet dek lag of er nog meer vol^ was: Ja, was het antwoord; in het scheepsruim zult ge 5oo gevahgenen vin den; 230 ervan zijn priesters; gij kunt de priesters van de anderen' die galeiboeven zijn, niet onderscheiden dan alleen aanltfin geduld.» Dadelijk gat nu de overwinnaar bevel dat de gevangenen op dek zouden gebracht worden en toen allen waren vej-scheinen en van hunne kluisters ontdaan, riep hij met een stem die gewoon was de winden te overschreeuwen: Al wie priesters zijn, móeten rechts aaan staan; al wie galeiboeven zijn, links; indien er e'en aan den verkeerden kant zich durit begeven, dan is daar zijn plaaüs en hij wees op de golvende zee. Toen de scbeidiDg voltrokken was en alle veroordeelden zich links geposteerd hadden, sprak de kapitein, een Anglikaan, de geestelijken aldus aan: Eerwaarde heeren! ik breng u mijn hulde en groet; ofschoon niet tot uw geloof behoorendc, heb ik eenige uwer ambtbroeders leeren kennen en bewonder uwen Godsdienst, die sterk genoeg is om de wereld te overheerschen. Met mannen als u moet men vroeg of laar overwinnen. Hebt thans niet de minste bezorgdheid meer; gij zijt ondei bescherming van de Engelsche vlag. In afwachting dat ik u naar Londen breng, waar gij een hartelijke gastvrijheid zult vinden, kunt gij als vrije mannen hier op en neergaan. Zijne stem werd eensklaps zachter en 't scheen dat de aanblik der priesters, in zoo onwaardige kleeding gestoken en hunne van ontbering en lijden getuigende gelaatstrekken, hem aandeden. Een volk moet wel diep gezonken zijn, zoo besloot hij, om aldus zulke eerbiedwaardige personen, bedienaren van den Godsdienst, te behandelen. De geestelijken bedankten den kapitein, voor zijne welwillende woorden en deze wendde zich nu tot de misdadigers en riep hun toe: Gij daar, gij zijt schelmen in alle werelddeelen; keert naar het scheepsruim terug met uwe ontwapende chefs; ik zal mij wel wachten u naar Engeland te transporteeren. Ik zal u integendeel op de Fransche kust afzetten; dat is de schoonste wraak die mijn va derland nemen kan. De steven werd gewend en 10 dagen daarna was het Engelsche vaar tuig weder in de Europeesche wateren; van een donkeren nacht werd gebruik gemaakt om op de kusten van Bretagne de 25o galei boeven aan wal te zeiten, die niets liever deden dan zich in de sloepen te begeven en aldus hun vrijheid terug te erlangen. De overwonnen bemanning van het Fransche schip werd te Plymouth als krijgsgevangenen afgeleverd, terwijl de priesters mede doorvoe ren naar Londen, waar zij inderdaad edelmoedig werden onthaald. De scheepskapitein had hun 't geld en de artikelen van waarde, die hun ontroofd waren, laten teruggeven en schonk hun tevens de op brengst van het in 't openbaar verkochte Fransche schip, ten einde met die penningen te kunnen voorzien in de behoelten hunner eer. ste installatie, in het vreemde land. Wij ontleenen aan de Godsdienstige Week van Kam«*rijk het volgende verhaal, tot bewijs van den heilzamen invloed van deugd zame dienstboden op her geluk der huisgezinnen. Over eenige jaren bood zich in eenen openstaanden. dienst eene arme Ierlandscue dochter aan. Zij was voorzien vani de beste getuigschriften. Dit alles is zeer wel n sprak de meesteres des huizes, doch zeg mij eens, ziit gij katholiek? Ja, Mevrduw, door de gratie Gods, en ik hoop wel het altijd te blijven. Hebt gij dan mijne aanvraag niet gelezen in de dagbladen? Ik wil geene katholieke meid! Ja, ant woordde nederig de Iersche, ik heb het gelezen; doch, Mevrouw, wat doet het aan de zaak dat ik katholiek ben, als ik maar eene brave en getrouwe dienstbode ben en u wel dien? Beproef het, Me vrouw, en zijt gij over mij niet tevreden, gij blijft altoos vrij mij weg te zenden. Zulks heette redelijk spreken, en de huisvrouw begreep het. Na een oogenblik zwijgens wierp zij eenen doordringenden blik op bet meisje, en, met die scherpzinnigheid die niet zelden de vrouwen kenmerkt, verstond zij dat zij met een zedig en eerlijk kind te doen had. Hewel, kom binnen, hernam zij, wij zullen zien De eer ste weken was het kind als een weerloos duifje in eenen slangennest. De meesters waren ijskoud en glimlachten met verpletterende ver achting. De anderedienstboden en bedienden, meestalschaamtelooze en onbeschofte wezens, wedijverden in zoogezegde geestigheid om de bijgeloovige papiste te plagen en te verergeren. De moedige ka tholieke dacht op haren lijdenden Zaligmaker, volherdde ongestoord in het uitoefenen harcr godsdienstige plichten, wischte somtijds een traan van medelijden al, doch zweeg en bad. Allengskens echter hield de vervolging op. De domste en hardnekkigste spotters ein den met zekere achting te gevoelen voor het zoo moedige, verdul dige, beleefde en dienstwillige kind, ja men liet haar volkomen ge rust. Zoo waren eenige maanden vervlogen, toen eene besmettelijke koorts in de stad begon te woeden. Twee kinderen vanhethuis wer den ten ergste aangetast. De andere dienstboden, allen protestanten, luisterden maar naar den schrik, en ontvluchtten hunnen dienst. Onze Iersche alleen bleef, getrouw, gedienstig, onvermoeibaar, nacht en dag de zieken verzorgende, alle doodsgevaar trotseerende, totdat eindelijk de kinderen volkomen genezen en hersteld waren. Het spreekt van zelf, dat zij thans geheel en al de vriendin en de vertrouwelinge der familie was geworden. Eenige jaren later trof eene nieuwe beproeving het huisgezin. De onvoorziene bankbreuk van een aanzienlijk handelshuis boorde den welstand der familie teenemaalinden grond. Alles werd aangeslagen en de meubelen verkocht. Onder deze was er een kostbare lessenaar waaraan de huisvrouw buitengewone weerde hechtte, om zekere fa milieherinneringen. Eilaas 1 de van alles beroofde moeder had zelfs de middelen niet om he: geliefkoosde meubel te koopen. Vol angst en droelheid verwijderde zij zich, om het hertversebcurend tooneel der openbare verkooping niet bij te wonen. Toen zij des avonds in het ledige huis terugkeerde, benevelde eerst eene wolk van droelheid hare schreiende oogen; doch zie, was het waarheidof begoocheling? daarlangs die naakte muren,... stond eenzaam de zoo hoogge schatte lessenaar. Weihoe, snikte de vrouw, hij is nog hier 1 Ja, mevrouw, antwoordde de vrome Iersche, u ik wist wat prijs gij eraan hechttet; ik heb hem met mijne spaaroordjes inge-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1884 | | pagina 1