b Ooktjor (Joris, Zondag 12 Februari 1888. 29,te Jaargang. GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID. Overzicht. Groote Waarheden. Kerkelijk nieuws. BUREEL, ACHTERSTRAAT, Gswone Aanoncan20 centiemen per regel. Annoncen op de tweede bladzijde 60 centiemen den regel. Berichten onder 't Mienwe, 1 frank den kleinen regel. ET LAND VA ABONNEMENTS-PRIJS. 5 Fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen berden op alle tijdstippen des jaar» genomen, rechtstreeks bij ons cfdoor Post of Briefdragers. De Redevoering van Bismark. De gansche wereld was nieuwsgierig om te weten wat de Kanselier van Europa's toestand peist. Hij he«ft zijn gedacht in den Reichstag ten klaarste ge uit, en geheel de Vergadering heeft hem met geest drift zijn 400 millioenen gestemd om de Landwehr met 700 duizend nieuwe soldaten te versterken. Het is niet dat Bismark voor het oogenblik den oorlog voorziet, maar alle stonden kan hij toch losbersten, en wij moeten, zegt hij, op elke onzer grenzen, een millioen soldaten in't harnas steken, en met de beste geweeren. Bismark heeft gesproken als een ware Duitscher, vol van Vaderlandsliefde en godsdienstig gevoel. Wi;%reezen God, riep hij uit, en niemand anders; en daarom begeeren wij den Vrede, maar m MtwlMMMVOVIMVU. ook, wij loopen achter de vriendschap van niemand, j Aa]gt fabriekmeiskea die 25 fr. geven aan hun ploenj Het voornaamste mikpunt van den Kanselier schijnt Carnaval t Ia schrikkelijkl - Amerika met zyn 60 mil tezijn de oorlogspartij van Rusland te kortvleuge- hoen inwoners, heeft maar 40,(K0 soldaten. - Onlang, len; hij zal in de Bulgaarsche kwestie alles toegeven j schreef een liberale ga/et: Di Priesters zijn luiaards en wat hij kan volgens het Berlijnsch verdrag, en hij wat verder riep diezelfde gazet uit: De Priesters willen alles denkt niet, dat dit landje de moeite weerdis, om overweldigen en alles regeeren; ze bemoeien zich met alle rrnt-rtrvo in vuur pn vlam te 7etten zaken... Knoopt dat aaneen: Lui zijn en te werkzaam I ïprYXlil betreft het houdt zich koes en met Ecn libenial had oalane3de K»m«ra S«'">aBd waarom Wat Frankrijk betrefthet houdt zichkoes en met de Teri lieden der üz6 en wegc„, „„gedaan door zekere reden; want moest het Duitschland aanvallen, t en is ziekten n hi]1 ntvangen ea de he8r Minister nnt- niet zeker dat de Rus zou bijspringen, want de Rus woordde daar zeer wijselijk op. dat de goede werklieden len Bond rept Victoria geen woord; en van Ierland zegt ze ook zeer weinig, tenzij dat de misdrijven een luttel verminderen en dat men meer pachters zal eigenaars maken. Arme Bulgaarkens! Bismark levert ze over aan dengrooten Snoek van 't Noorden, en hij zal de eischen van den Rus én dezes uitlegging van 't Ber lijnsch congres ondersteunen bij den leenheer v:ir. Bulgarië, den grooten Turk. Dat wil zeggen dat de Czar den opperbaas mag spelen in dat land, en dat Ferdinand stillekens verzocht wordt zijn matten op te rollen. En.de Oostenrijker laat dit gezeggen, en zal licht andere kleine vischkens opslokken om zij-.: schade te herstellen. LOOPKNDE NIEUWS. Pater Van Tricbt heeft 1 te Brussel een wonderschoone Conferencie gegeven over de Zonnestralen. Oorzaak vau armoede: Er zyn 1 kan toch geen veroveringen opPruisen of Oostenrijk doen; hij heeft al spel genoeg met zijn Poolschepro vinciën. De Franschan is op den Pruis gebeten, dat is waar; maar moest Frankrijk den oorlog doen uit haat en nijd, het zou aan de gansehe wereld den oorlog moeten verklaren. Te beginnen met Italië. Bismark de Redenaar. niet moeten lijdon of betalen, voor degenen die zich aan losbandigheid overleveren. We groote Steden. Licht Beschaving Geestesvergtomping, schrijven de liberale gazetten, over den Buitenen over de kleine steden: zij alleen, die xich spiegelen san bet liberaal volk van Brussel, Gent en Antwerpen, zijn beschaafde Eene redevoering van den ijzeren Kanselier houdt lieden!..- En wat zien wij in do grooto steden Dat het ineraai jz-cnc icucvuciiiig j k _.kwan0rdw tot oproer vervalt en doorliet geweld moet gedurende 14 dagen de gansche wereld in gespan- irget00md Worde_n„..'"Welke liefdadigheid is er [nde ArmbureeleD nen aandacht. Wat zal er uit zijnen mond komen Oorlogsbliksems, of woorden van peis en Vrede? Bismark tooit en siert zijne redevoeringen niet, hij spreekt in den Reichstag zoo eenvoudig als hij der groote steden? Geen liefdadigheid, het is de gift toesmijlen, liet is dwingen, het is betaalde Armbezoekers meeten hebben... Dat is getoond en bewezen in de Kamers. Door zijn dwaze krijgszuchtigheid zit Europa in een zou praten op zijn buitengoed van Varzin. Op de schuld van 1 milliard 350 millioen fr. In i860 was 't maar j.vaIIID wpplr Hnpt hii 71'inf» nlnf.nie Nu lio.crAn Ha Frnnschmans hoven Te St groote dagen,'gelijk deze week, doet hij zijne ploenj^ van kurasssier aan, blauwe jas met geele kraag en dan, de handen in den broekzak, begint de Kan selier te klappen, zonder veel gebaren, met doffe stem. Men moet naast hem zijn, om den draad zijner rede kunnen op te volgen, en al de snelschrijver» laten moedeloos de pen vallen. De Kanselier spreekt alzoo uren lang; en als zijne stem heesch wordt en ^"gre ot Drama"De Priester ook uitgevoerd tot elks be- schor, dan wenkt hij zijnen schenker die hem een Wf>nHAt,in<y Wanneer komt de Katholieke Gilde van Sint 7oo millioen. Nu liggen de Franschmans boven Te St Petersburg is door de Fransche kolonie een groot bal ge geven. Een offlciéele Meester van Brussel is tot 24 maand gevang veroordeeld... En er wordt zooveel gestapt! Zoo dikwyls verzet men de plichtigen, om schandaal te vermijden... Er zijn iri t'officieel onderwijs veel achtbare Personen, doch 't getal der plokken en misdrij ven is er on eindig grooter dan bij 't vrij Onderwijs. T Antwerpen is aanbiedt metelzwater gemengd en eene ^sis koolzuur; elkens de Kanselier een ■9^o "wordt at- v. -cis verg.oor. xn zijn laagte redevoering heeft, bij een uv - lang gesproken, recht staande; dan zette hij zich neder, en aan 't einde zijner toespraak stond hij weerom op. Al die hem konden verstaan, hingen aan zijn lippen, en waren in geestdrift verrukt, vooral Molike en Prins Wi'lem van Prjiisen, de oudste zoon van den Kroonpins, overwien, eilaas! zeer slechte maren komen van San-Remo. Men vreest eene verstikking der luchtpijp, en de TRACHESTOMIA of luchtpijpsnede zal kortelings moeten geschieden. Daarmee zijn de dagen van den armen Kroonprins geteld. OPENING VAN'T ENGELSCH LAGERHUIS of Parlement. Troonrede van Koningin Vic toria. Men was uitnemend kurieus om dat stuk te hoo- ren aflezen, maar 't houdt niet veel in. Wat kan toch dat mensch van Europa zeggen, tenzij dat die schromelijke wapeningen de schande zijn en de eenigste waarborg van Europa in de igde eeuw? Voor dit jaar schijnt de botsing uitgesteld, maar iedereen moet zijn poeier droog houden en zijne kanons gepunt. Van Bulgarië en van den driedubbe- wondering. Wanneer komt de Katholieke Gilde Nike'-"- toch eens naar Aalst? Er is nu oen z.ml. de Primus «usLaud. To Out. in den Raad is APjr 'Kerklab.ieK.eu Viea geven 1 e begrooting der Synagoog" wierd alleen aan- veerd.Geeft ons Barrabasl - Er is geen zout in t bak- ske; de groote slokbuis is verstopt: 2 liberale gazetten van Onderwijs zijn gevallen en verdwenen. - Te Brussel in het Huis der Werklieden zijn reeds i3oo Leden. Dijnsdag zal er een schoon Feest zijn voor de Leden en hunne Fami- lie. Ineen algemeene Bijeenkomst van maandag heeft graaf d'Ursel gesproken in 't Fransch en in 't Vlaamsch, over de Spaarkassen. De Bekwaamheidskiezers van Aalst geven byna eiken avond openbare lessen en bereiden een groot feest voor de Maand Mei. - Van Porpe, de radikale Gemeenteraadsheer van Brussel, gaat nu kantientje houden. D'eer voedt niet. Te Grembergen is overleden de we duwe van Marcellus Mertens, oud 80 jaren en achterlatende 11 kinderen, 66 kleinkinderen en 44 achterkleinkinderen, allen te Grembergen geboren. Gent is in salvo 1 Burge meester Lippens heefl in den Raad aangekondigd dat erop theater 4 danseressen gaan bijkomen.... En die groote libe rale koppen zaten te luisteren als vinken. lieten zijn maar goed om te betalen en om te Brussel afgerost te worden!... Wij smeeken de Heeren Volksvertegenwoordigers, dat zij toch al ie samen ons Arrondissement zouden verdedi ger. De Gouvernementen hebben te veel geld in handen; dat is hun en ons ongeluk! Vrij Le- get en Vrij Onderwijs! gelijk in Amerika! He meer kaserns hoe meer plaatsen van dwang en van verderf; veel, zeer veel welhebbende Familiën zouden hun Vaderland verlaten, dan aa.i 't alleman Soldaat onderworpen te zijn. het hart 't is de ziel der jonkheden, welke r.' in 't verderf wil brengen- De Militaris ts 'iggen op den loer; de plans zijn getrokken Gi ichten van Oorlog in Europa, broebbelings- in de Walen, een Meeting van Socialisten, -.al te baat genomen worden, om het alleman S Idaat te doen stemmen. Heeren Volksver tegenwoordige», uw Macht en uw Belang is en doer de Kiezers; Onze Katholieke -'-eenigingen, zoo schrijft 't Handelsblad, moe- te 1 den ook een stellige en bepaalde verklaring vragen aan hunne Kandidaten, dat zij de nutte- iooze uitbreiding van het Militarismusongenadig zullen bestrijden. Een Ministerie duurt ge- wonelijk maar 6, 8, 10, ten hoogste 12 jaar Ge- W^'d duurt niet, 't Ministerie van 1879 tot 84 was te geweldig, doeh het heeft voor 't Libera- lismus en voor de Vrijdenkerij nagels geslagen n et koppen. De katholieke Ministeriën vallen ge- vonelijk vanflauwhertigheid. 't Is droef!Mochte h it toch veranderen en verbeteren't Offici eel Hoog en Middelbaar Onderwijs is g'heel en gansch in d'handen der liberalen, ja, der Vrij denkers; indien men al de Kinders aan dit On derwijs toevertrouwde, binnen 3o jaren was België een wilde heidensche streek. Deze Waar heden kunnen niet genoeg overwogen worden, r-e Vrijmetselarij is in d'uiterste voldoening, om dat in Aalst die liberale middelbare scholen ne asten voet krijgen; nogtans 't roept wraak in alst waar zooveel armoede is, dat de stad die liberale scholen moetonderhouden; 't roeptwraak spat de Katholieke Burger daaraan moet zijn jichoon geld geven. •n' 1 Wee, Wee, Schande aan ons allen, als er te Dendermonde een liberale Rechter wordt ge noemd. Dat men dan effenaf zegge: de Katho- Werk mans-K ring Aalst. Welke schoone Feest hebben wij zondag bijgewoond! 'n'inhul ding der Zaal van den Werkmanskling, van dte '■>te prachtige zaal door de Katholieken van Aalst ter ic "$kllig v'au ijci ga tild, c-4-* tf'cn deftig gezelschap een fraai vermaak zouu. vinden i;n vereenigd zijn tegen Socialismu» en Auarchismus... Die kwestie van 't werkvolk is eene der grootste van Eu- jopa Zie de Walen! alle vijf voet in opstand Ze spreken weèr van onlusten, van kasteelen, koventen en fabrieken le verbranden Zie, Gent de Roode Vlag ^vappert er ook al! Het: Noch God, noch Meester, klinkt jir ook al Er zijn er ook al met duizenden die oorlog roepen aan 't Kapitaal!... Gaat dat voort in de Vlaande ren, in Gent, in de kleine Steden, wie zal veilig, wie zal gerust blijven, en hoe zal men den stroom tegenhouden? De WerkmanskriDgen, 't en is geen politiek, geen kie r.ingszaak, 't is een zaak van bewaring en van bescher- .ning voor elk i3oo Personen waren zondag in die Feestzaal geze gen 1 13oo Personen keken met verbazing op, naar die kouten gewelven, naar die slanke balken, naar die hooge en uitgestrekte zaal!.. M. Goethals, g'hebt daar een mees terstuk gebouwd en met recht en rede wierd u door Mgr Lambrecht en door den Voorzitter M,Baron Leo Betbune hulde toegezwaaid en dank gezegd... Na de zegening heeft Mgr Lambrecht een geslagen uur gesproken over d# kracht van ons Geloof en de werkingen van ons Geloof, hoe alles wat in Europa beschaving is, te danken is aan dit Kruis en aan dit Katholiek Geloof, en hoe zij die het Geloof bestrijden, ons naar de baibaarschheid brengen Wel, die jonge Kerkvoogd kan toch genoegelyk eu aan genaam spreken! Er was daar in de zaal rijk Volk, ryk Volk dat weinig Vlaamsch geleerd heeft in zijn scholen, eilacy, drijmaal eilacy, die de taal verstoot, verstoot het Volk och, laat ons eeren en beminnen, ons Geloof, ons Taal, ons Taal en ons Vaderland er wa ren daar Rijken, Senateurs, Volksvertegenwoordigers, Raadsheeren, Burgers en Werklieden, geleerden »n on geleerderen allen, allen luisterden met gespannen aan dacht en allen verklaren zelden betere Voordracht gehoord te hebben Hoe smakelijk cn hartlustig sprak de Kerk voogd over 't cude Vlaanderen, over den geest van Fa milie, van treffelijkheid, over Kunsten en Wetenschappen over Heerlijkheden en Overleveringen!.. Ja, ja, 't waren welverdiende toejuichingen die Kerkvoogds rede dik werf onderbroken en het deed e.k deugd aan t hert, toen M. Leo Bethune, de jeugdige Voorzitter des Kring», den Theater besteeg, in kernachtig, zuiver en krachtig Vlaamsch, met kloeke, diepovertuigde stem, Mgr Lam brecht bedankte en zich dan ook tot de Weldoeners ea Leden des Werkmanskrings wendende, zoo menig ge past woord en zulke edelhartige genegenheid wist meè te deelen. De achtbare Voorzitter des Werkmanskrings munt retds uit als Vlaamsche Spreker, hetgeen in deze dagsn van beroering en in den stand waar hij geplaatst is, do gelukkigste uitwerksels moet hebben. Vergelen wij niet de iaugers van St Cecilia uit den Meiboom, die't Werkmansfeest opluisterden door twee prachtige koors, door een trio en twee puike Liederen. Dat zij hun eeuwig lot eer en dank gesproken! Moge die groote zaal nog dikwijls verheugd wezen door hun wel luidend gezang! Tot slot der Plechtigheid gaf Z. H. den Bisschoppelijken Zegen en na een hertelijk vaarwel en tot weerziens verliet hij de zaal, te midden der hartelijk ste toejuichingen. Onder d'aanwezigen telde men benevens veel andere voorname Personen: M. Van Vreckem, M. Leitens, So- nateurs, M. Van Wambeke, Burgemeester en Volksver- tegenwoordiger, M. Woeste, die in 't Congres van Luik en in de Kamers aan 't hoofd staal der Beschermers van 't Werkvolk, M De Saedeleer, Volksvertegenwoordiger, M. Gheeraerdts, Schepene, MM. Dr Van der Hagen, Limpens, Meert, Raadsheeren. Van 't Geestelijk waren aanwezig: Z. E. H. Deken, E. H Pastoor Willsms, E. P. Dietens, Rektor, E. H. Collin, veel ander Heeren Geestelijken uit Aalst en om liggende, alsook zag men daar met genoegen E. H. Ka nunnik Roelandt, Direkteur van't Seminarie, oad-onder- p storvan St-Martens. 't Is Morgen Zondag, dat de E. H. Van Mol in gehaald wordt als Pastoor van Hofstade, door een Stoet van Rijtuigen en Peerden.Te Nederbrakel, de Paters Redemptoristen Mignolet en Bankaert van 't Klooster te StTruiden en Pater Verloo uit dat van Brussel, geven er een groote Missie. Palet Ver loo vervangt Pater Van Petegem die m de Zemlmg T ie-.-ela 7':„ stem heelt .■erlo.enen rustende is. Die Patei v'an Pëlëgem is lkhge,. u/r-. Bestierder geweest van't Vlaamsch Werk le i .aik. Te Nederbrakel, er zijn er die zich te verlicht ach ten om naar de Sermoenen te komen;maar de groote algemeenheid van 't Volk stroomt naar de Kerk. In de morgend-Sermoenen van half zeven en half tien alsook in 't groot avondsermoen, is de Koor eiken dag strijkende vol. Het slecht weer en de vuil wegen kunnen de Parochianen niet tegenhouden. De Missie eindigt dijnsdag aanstaande met 't sluiten van t XXXX uren gebed. Te Etichove is onderp. be noemd de E. H. Venneman van Appels; te Eecloo de E. H. Sauspeur coadj. te Daknam, aldaar vervan gen door E. H. De Meyer; tot Appels is ben. E.H. Machtelinckx coadj. te Melle. Donderdag H. Franciscus Salesius, Bisschop en Kerkleeraar. Zaterdag, 4 dezer, zijn d'afgeveerdigden van Vin- centius-Genootschap, doorZ. H. de Paus m gehoor ontvangen; de Paus sprak met een Vaderlijke aan doening, bedankte de Vincentiussen voor al 't goed dat zij doen aan de Noodlijdenden en wekte allen op om ieverig voort te gaan, ten einde in deze beroerde tijden te toonen de voortreffelijkheid der Katholieke Kerk. Slangelingskes Hoe men de kunstboter uit natuurboter kan onderscheiden. Het is onbetwistbaar dat de kleur, rest en smaak, evenals de weerstand bij de drukking net des vinger, steeds nattige hulpmiddelen tullen zijn en blijven om de waarde en gehalte der boter te beoordeeleu. Het onderscheid tusschen zuivere natuurboter en zuivere oleo margarine valt ook genoeg in den smaak. Doch het gebeurt dat de natuurboter op behesdige wijze met kunstboter is vermengd, en dam naoet men ook tot kunstmiddeltjes zijoen toevlucht nemen om het bedrog te ach terhalen. Welnu, men kan dat bedrog heel gemakkelijk ontdekken. Wanneer men een mengsel van boter, zwavelzuur en alcpol op het vuur laat smelten, dan verspreidt zich een irisscke hotergemr, terwijl men een ruutgeur waarneemt wanneer de boter met oleo-mar earioe is vermengd. Ook wanneer men de natuurboter doodeenvoudig smelt, dan krygt men eene bruine heldere stof, terwijl mer van kunstboter eene witachtige onklare massa beksmt. f Een Parijsch handelaar Kondigde een ver werkend middel aan met de navolgende aan prizing: Mafiame L, wbb toen zij eene maand geleden in 't huwelijk trad, zoo zwak, dat zo «ich voor 't altaar nauwelijks ataande kon houden. Tbana ia ze, na't gebruik van miji. veratei kingmiddel, in a'aai baren echtgenoo' hat tw aars te strijkijzer naar 't hoofd te wer yen, zonder ooit te misren. gk Dim eiBRisiaards. Ken wrek ligt ziek ■•er ziek cd bij is nog altijd bezig met z;ju leid en goed. De geneesheer komt erbij, *n de wrek vraagt hem, zooveel bij nog vragen kon! Hoelang beb ik nog te leven! Nog eenige ireDl - Ach.... dat de barbier konce! De barbier komt en de zieke vraagt ben Om een levende te scheren, wat kost bet? - Twee stuivers is de prijs. En een doode! Dat kost 6 stuivers. Zoo, baast n dan om mij te scheren. De barbier volbrengt inn ambt en de gieiigaard zegt met vo,- doening: weéral 4 sUivera gewonnen! reeds genoegzaam is gestraft, en dat de oeide hoogmaohtige held te stellen, dat hij nooit de «ft wtiseliik personen, die van de knepen weten, de oorzaak kunnen wor- hij opgesloten is geweest, ^we Majesteit J J den dat de ongelukkige zijn zinnen en ziel zal verliezen en gehandeld, antwoordde van Lommerdael, Jan Lolder is zon- ii -CT7 ..'U Jiel raarlc ltin zich tot een wanhopige daad begeven, Wat wilt ge daar- (GORIS HAI.S) i mede zeggen? vroeg de Keizer, zich niet eens Doktor Goris EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS'TIJD, 25 te binnen brengende. Ik wil zeggen, genadige heer. Als wij de Professors van aardrijkskund.' dixir S. Van der Gucht, Kunstschilder tr Aals XXV. EENE VERRIJZENIS. Dat uit het kille graf. den dooden eens verrees En in zijn huis weêr kwam, bij weduwe en wees Hij zag zijn zeiven stom, de droefheid won zijn hert. Inmiddels was Keizer Karei V, na de Protestanten ver slagen te hebben, in September van 't jaar van Gracie 1548 met zijne twee gevangenen den Hertog van Saxen en den Landgraaf van Hessen, te Brussel aangekomen. Den Land grave deed hij in het Slot van Audenaarde kerkeren, maar uit een bezondere genegenheid behield hij den Hertog bij zich. Jonkheer Jacob van Lommerdael was meer dan ooit de gunsteling des Keizers geworden, dagelijks was hij bij hem, en dit geen wonder, want wel meermaals had hij gedu rende den oorlog zijn lijf voor Vorstens behoud ten pande gesteld. Deze ernstige daadzaken hadden aan beiden, Keizer en hoveling, Doktoor Goris uit het geheugen doen verliezen. Op zekeren dag, dat Keizer Karei in zeer goeden luim verkeerde, en zij in gezelschap van Piet er Zabate, gekleed als burgers, de Stad doorkruistten, op jacht naar iets drollig dat Zijne Majesteit zou hebben kunnen vermaken, wilde het geval dat zij op straat een zekeren broeder ontmoetten, be diende in het Zothuis van Aalst, die voor eenige zaken, zij nen Oversten betreffende, zich te Brussel bevond. De Keizer of van Lommerdael kenden hem niet, maar Zabate kende hem zooveel te beter, daar het den zoon van zijne zuster was. Misschien zou de hofgek zijnen neef hebben laten door gaan, zonder hem te herkennen, had de Keizer, verdrietig over dat lang stilzwijgen van zijnen Nar, tot van Lommer dael niet gezegd:Mij verwondert het, dat Zabate niet een van ons beide beschimpt. Zulks behoedde de heer, ant woordde de gek, dat ik zoo vaardig u beide zou betalen die een ander zoolang schuldig blijft. Wie blijven wij schul dig? vroeg de Keizer misnoegd. Vraagt dit den Zieken broeder die daar gaat, deze is beter geleerd dan ik, en kan u verhalen hoe en op wat wijze een zekere Geneesheer nu al meer dan een jaar door het beleid van een machtig persoon in het Krankzinnighuis opgesloten is! En bijaldien de goede Broeder volgens geweten wil voortspreken, zal hij er bijvoe- UiUKOU KC1UU IJ 934,000.000.000.000 kilogrammen, zegge dus 93*jooo milliard». Zwijgt, fiel, onderbrak de Keizer, stampvoetende van korzel- heid, gij wett dat ik ongekend ter straat ben en ik niet wil dat mijn naam of titels hier worden vernoemd. Vergeeft Heer.... vergeeft, ongenadig Karelken, hernam Zabate, zijn hoofd ontblootende door het afnemen van zijnen hoed, ik had het vergeter.. Deze broeder dan, die gedurende mijn ge sprek ons vc rre voren is gegaan en die reeds op het punt is aan den hoek der straat uit onze oogen te verdwijnen, is een bediende uit het Zothuis van Aalst, alwaar een Edelman, met kennis mn een machtigen Vorst, die niet toelaat dat men hem bij naam of eeretitels noemt, een Geneesheer doet opsluiten or h ;m kwansuis van Jan Colder te vrijwaren, maar wel def elij - omdat hij hem schier dagelijks op het mid daguur kwam l isug vallen! Loopt! loopt, riep de Kei zer, die zich nu eensklaps alles te binnen bracht, breng de zen broeder bij mij, ik wil hem spreken. Ik zou u met vlijt gehoorrameii Heer... Karei, wil ik zeggen, maar mijne beenen willen niet meer, mijne jonkheid is verdwenen. Jonker Jacob, hervatte de Keizer, zich tot van Lommerdael wendende, gij rijt plichtiger aan deze lange opsluiting dan ik, maak d;!t ik den broeder dadelijk kan spreken, ik zal trachten uwen misslag te herstellen. De Jonkeigeraakt over zijne onvrijwillige vergetenheid, liet zulks gein tweemaal zeggen, maar snelde als eenen wind naar den be lienden en bracht hem bij den Vorst. Eerwaard Broeder, vroeg de Keizer, met zijne gewone gemeenzaar beid, zijt gij wel degelijk een bediende in het Krankzinni^huis van Aalst Ja heer, antwoordde de jon geling, het is reeds vijf jaren dat ik deze plaats met liefde en onderwerping vervul. Goed zoo, hervatte de Keizer, en hij trok het teschje, voorzien van schrijfgerief, hetwelk hij altijd bij zich droeg, uit zijnen boezem, schreef haastig weg een klein briefje en na hetzelve gesloten te hebben, reikte hij het den Broeder toe, zeggende Vergeet niet dit aan uwen Oversten te geven? De Broeder boog het hoofd en ant woordde Heer, ik zal alles naar den eisch trachten te vol brengen; waarna hij vertrok. Keizer Karei, door de wandeling voldaan, keerde terug te I Goris op een z00 behendige en geh!lmz.nn.ge wijze in vrij- der eenigen twijfel reeds lang dood, of heeft voor eeuwig het Land verlaten, zoodat onze Geneesheer in vrede naar zijn» haardstede kan wederkeeren, zonder «chter dengenen te ken- nen die hem deze part heeft gespeeld. 't Is jammer, mompelde Zabate, wijl hij de trappen op. klom om zijnen meester te volgen, dat ik mijnen neef daar zoo even ontmoette en dat ik mij door den lust van schert sen zoo ver heb laten vervoeren... Misschien, had ik dit niet gedaan, zou Doktoor Goris nog wel drie of vier jaren in het Zothuis hebben kunnen wonen, hetwelk volgens mij, voor een Chimist, een zeer goed onderkomen is. Maar ik dacht dat de Keizer zich zeer weinig met hem bekommerde, anders zou ik mij wel hebben gewacht van dezen wijsgeer te SPDeCzon begon reeds naar het Westen te dalen en deverho- vene voorwerpen met lange schaduwen op den aardbodem af te teekenen, toen de Broeder-bediende eindelijk terug kwam van Brussel, in het Krankzinnig-gesticht van Aalst. De Toezichter was den jongeling reeds wachtende, zoodat hii straks bij hem ingelaten wierd, om, zooals het een goed bediende betaamt, eene volled; ge verklaring zijner zending te doen, die zeer wel scheen uitgevallen te zijn. De Toezich-, ter gaf hem reeds deswegens zijne tevredenheid te kennen, toen de Broeder begon te verhalen hoe hij had toegestemd, een brief van een Brusselschen Burger te ontvangen,om hem zoohaast mogelijk aan zijnen Oversten te bestellen. Nieuwsgierig om te weten wat men hem uit Brussel te melden kwam, ontfing de Toezichter gretig den briefen brak hem dadelijk open. Maar nauwelijks had hij beginnen te lezen, of hij verbleekte schielijk en had moeite om zijne aandoening te verbergen. Echter gebaarde hij van niets en gaf den Broeder oorlof, om in de keuken zich te gaan ver- verschen en zich van daar, als vermoeid van de reis, tot sla pen te begeven. a Nauwelijks was hij alleen, of hij bleef een weinig pelend zitten; doch de Toezichter was niet misdeeld en welhaast had hij een beslissing genomen, om zoowel aan het bevel des Keizers, als aan den wil van Jonker van Lommerdael stipte- lijk te gehoorzamen. Hij deed de twee Broeders, die gewoon waren Doktoor Goris te bedienen, heimelijk tot hem komen en gal hun breedvoerig zijnen wil te kennen. Ten 2 ure vooraleer het begon te dagen, als wanneer elk gezond mensch doorgaans zijnen besten slaap genoot, kwa men de twee Broeders, verkleed als naar gewoonte, de ka.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1888 | | pagina 1