m Doktoor Goris, 18 Zondag £8 April 1888. 29ste Jaargang. GODSDIENST. -- VADERLAND. -- VRIJHEID. Overzicht. Boekhandel. De Kamer. BUREEL, ACHTERSTRAAT, Gewone Annjncen20 centiemen per regel. Annoncen op de tweede bladzijde 50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieew«, 1 frank, den kleinen regel. HET LAND ABONNEMENTS-PRIJS. 5 Fr. 's jaar8, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen wonden op alle tijdstippen des jaars genomen, rechtstreeks bij ons cf door Post of Briefdragers. YAM AELST AALST, ZATERDAG r APRIL 1888. De Wet tegen de Volksbeulen der bureelen van Weldadigheid is dan toch eindelijk gestemd. Eere aan M. Woeste die ze heeft voorgedragen en zoo krachtig verdedigd. Hij en minister Lejeune hebben de drogredenen van M. Pirmez en den stouten laster van Bara vergruisd. Niets was billijker dan het voorstel van den heer Woeste. De bureelen van openbare Weldadigheid moeten den arme helpen omdat hij arm is; dat is het doel en de reden van hun bestaan; zij hebben het recht niet de gewetensvrijheid van den arme te ver krachten, en hem te verplichten zijne kinderen te zenden naar de Staatsscholen.Dit schreeuwend onrecht wordt noch tans sedert vele jaren door liberale Gemeenteraden en Weldadigheidsbureelen gepleegd. Voortaan zullen de bureelleden en armmeesters die misbruik maken van hun ambt, rekenschap geven voor de tribunalen. De Wet is gestemd; zij straft een eerste overtre ding met een boet van 5o tot 5oo fr.en de tweede, met igo tot iooo fr. boet. De liberalen, die altijd pochen op hunnen eerbied rein geplaatst met te zeggen: dat eene instelling ver- valscht was, en dat ze moest hersteld worden de ambtenaars van eenen openbaren dienst maken mis bruik van hun ambt, ze moeten op den goeden weg herplaatst worden. Met veel welsprekendheid, zeide nog de minister, is hier geredekaveld over verdraagzaamheid en on verdraagzaamheid maar al die schoonklinkende woorden hebben weinig of geen belang voor deri arme die antwoordt: Ik ben vader van huisgezin; omdat ik arm ben, moet ik het recht verliezen van mijn kind te zenden naar de school die ik verkies Bestaat de vrijheid van geweten voor den rijke alleen Bara die voor niets achteruitdeinst, zwoer bij hoog en laag dat de weldcdigheidsbureelen der ka tholieke Gemeenten dezelfde maatregels hadden genomen; en in zijne stoutheid duidde hij onder an dere de steden Aalst en St Nikolaas aan. Wat Aalst betreft, M. Van Wambeke die den tou- j stand beter moet kennen dan Bara, gaf hem her- j haaldelijk de stelligste logenstraffing. Maar Bara, zonder iets te bewijzen, hield zijn woord staande. j Met St Nikolaas ging het nog slechter voor hem i M. de Burgemeester Van Naemen zeide vooreerst dat zulk een maatregel van 't Weldadigheids Dureel j onnuttig ware geweest, vermits op de 3,8oo volks- j kinderen die onder de wet van 42 naar de Gemeeu- j tescholen gingen, er maar 260 overbleven. En ten i voor de gestemde wetten, zullen zich nu onderdanig j nosoit=of óooit heeft dat bureel in het uitdee- enJ?eri>-le.t?IS onderwerpen. len der aalmoesen onderscheid gemaakt tusschen do De Volksvertegenwoordiger van Antwerpen, den heer De Winter, heeft in de Kamer staalkens gege ven der wreede onverdraagzaamheid der liberalen. Sedert het jaar 1879, zijn er t'Antwerpen 2,800 familiën die geenen onderstand meer kregen omdat zij hunne kinderen niet wilden zenden naar de onzij dige geuzenscholen. Alle hulp werd hun geweigerd, tot zelfs dea bij stand van eene Vroedvrouw aan de ongelukkige sckreef armen wier kinderen naar de gemeente- of de vrije i school gingen. En als Bara wil, hij kan dat ge- j makkelijk bestatigea in de registers van het Welda- digheidsbureel. Dus, meester Bara heeft vrijwillig of blindelings j onwaarheid gezegd. i Gelijk het Weldadigheidsbureel van St Nikolaas aan M. den Volksvertegenwoordiger Verwilghen moeders die hunne kinderen naar eene vrije school zenden en dit schandaal duurt tot heden toe. En 't was geen uitzondering. Te Lokeren, krachtens een eenparig besluit van 't Weldadigheidsbureel van 25 Januari 1884 wordt alle onderstand geweigerd aan de Ouders die hunne kinders niet zenden naar de gemeenteschool. Te Brussel, Ixelles, Morlanwelz enz., wordt de zelfde regel vastgesteld. 't Was hoog tijd dat die dwingelandij beteugeld werd en gestraft. Wat kan men tegen het wetsont- T, wetp vJ M. Woeste inbrenger, De schrandere cn wreede Katholieken. Pirmez (die altoos poogt gematigd en vrijheidslie- i - - vend te schijnen) keurt dien schooldwang af; dien ellende er^ Honger in 't jaar 1880 De Leden van dit bureel hebben te veel eerbied j voor de armoede, en ook voor zich zeiven om aan den arme voor te stellen zijn geweten en vrijheid voor een stuk brood te verkoopen. Nooit hebben ze l den minsten dwang uitgeoefend, en nooit zullen zij j dit doen. Dat heet men een klinkende kaakslag ontvangen, M. Bara. Maar dit is al boter aan de galg geen erger doove dan die niet hooren wilen meester Bara zal voort tempeesten tegen die onverdraagzame 1 Eet" Provinciale ELieaiv.i' afschuwelijken dwang op de uilgecwf. ui; TiV.'-xr hij zegt da-: die dwang ook lie- staat van wege de katholieke Genootschappen en d© Pastors die de aalmoesen in de kerken omgehaald, alleenlijk geven aan Katholieke Ouders. Eerst en vooral, dat is niet waar; de Sociëteit van St Vincentius stelt geene voorwaarde aan hare lief dadigheid, en de Priesters ook helpen al de armen, zonderonderscheid. h "d h ft Ten tweede, de omhalingen in de Kerk voor den e l vol .t Reglement, als geen kan- armegedaan,zijn niet ter beschikking van de Pastor. b Er bestond nog eene schemering van Poll w» -5 s Kiezing van den Provincieraad. Die schemering is verdwenen. Op voorstel van M. den Burgemeester van Lede is er zondag laatst in de vergadering der afgeveer- digden gestemd dat voortaan, na eene tweede stem- ming, zal Kandidaat wezen die de volstrekte meer- j En ten derden, en dat is de groote redenHet Genootschap van St Vincentius en de Priesters han delen daarin als bijzonderen,en hebben het wettelijk recht hunne aalmoesen te geven aan wie zij willen en onder welke voorwaarden zij vaststellen. De liberale kringen geven hunne aalmoesen aan wie zij willen en om hunne liberale grondbeginselen te bevorderen; niemand komt daar tegen op. Zij maken gebruik van hun recht; de katholieken eischen hetzelfde. Indien men eene wet maakte om de vrijheid van de bijzondere liefdadigheid in te korten, 't zou tot nadeel zijn van den arme. i 1 _i::u Minister Lejeune heeft het debat op zijn waar ter- 1 vnJ en ona 3X1 J didaat na eene tweede stemming, de twee derden der stemmen had, moest de kandidaat genoemd S worden in een algemeenen Poll der kiezers. Wij weten niet of de afgevaardigden de noodige j volmacht zondag hadden om het reglement in dier voege te wijzigen. Overigens, als de Poll niet ernsti- ger moet worden dan hij was, is die afschaffing wei- i nig te betreuren. Het Land van Aelst vraagt voor alle kiezingen den Poll, 't is te zeggen de geheime stemming zoo I wel voor de uittredende leden als voor de nieuwe Candidaten. Dan alleen zullen de Kiezers ware Kiezers zijn, land gezonden om den toestand te onderzoeken.Zou zijn verslag ongunstig zijn aan 't plan van den Nati- onalen Bond? Men zou het denken, vermits de Con gregatie der Kerkelijke Zaken die twee hoofdpunten van den Bond heeft veroordeeld. De Bisschoppen van Ierland hebben officiéél bericht gekregen van dit vonnis ten einde de katholieken af te keeren van het gebruik dier veroordeelde middels. Balfour, de sekretaris van Engeland, slaapt op geen rozenbed; men zegt dat de bende der On- 1 verwinnelijken hem ter dood verwezen heeft; ook i gaat hij niet meer uit dan omringd van een wolk po- I licieagenten en constabels. ENGELAND. Koningin Victoria zet haar groote reis op't Vasteland voort. Na Italië is zij Oostenrijk doorreisd, en te Inspruck is zij door den Keizer van Oostenrijk ontvangen geweest. Alhoewel deze bijeenkomst geen uitdrukkelijk politiek doelwit had,is zij toch eene vernauwing der banden tusschen de twee Staten, en eene nieuwe waarborg voor den vrede in Europa. Immers de belangen van Oosten- rijk en Engeland in den Oosten zijn dezelfde Oos- tenrijk mag niet toelaten dat de Rus meester worde van de Balkans en .den Donau; en Engeland kan dat ook niet dulden, want dat zijn de voorposten van Constantinopelen waar de Rus sedert eeuwen op loert. Ook zijn al de Oostenrijksche gazetten ten uiterste voldaan over dit vriendelijk bezoek, en zien er een teeken van vrede in. 1 Daarna is de Koningin vertrokken naar Berlijn om haren stervenden schoonzoon keizer Frederik te bezoeken. Toen zij den uitgemergelden prins zag, was zij eensklaps diep ontsteld, en de Keizer zeide haar op droeven toon Gij vindt mij zeker zeer veranderd Dan trachtte de Koningin hare ont- roering te bedaren en den lijdenden monark te troos ten. De laatste gezondheidsbulletijns zijn wat min ontrustend, maar de kwaal is zonder remedie, j Dat weet eeniegelijk, en de keizer het best. De be- stuurder der munt toonde hem deze week een nieuw goudstuk van 20 mark met 't keizerlijk beeld,en zeide dat het met 1 Mei in omloop kwam Frederik ant- i woordde: Den eersten Meidan ben ik al dood De deelneming aan zijn lijden is innig en algemeen i in 't Duitsche rijk; te Posen zelf, in het Poolsch land, hebben de rijke damen eene plechtige Mi« doen zingen voor de herstelling des Keizers. De prins van Battenberg is met koningin Victoria te Berlijn; maar van zijn huwelijk met 's Keizers dochter wordt er niet meer gerept. Bismark zal nog eens de viktorie behaald hebben en zijn politiek ge- dacht doorgedreven van in niets den czar te kwetsen. Bulgarie is stil voor 't oogenblik, en Koning Ferdinand bekommert zich weinig met het doam- j vonnis van zijnen leenheer de Sultan; hij is nu met twee ministers vertrokken naar Tirnova, de gouver- j nementshoofdstad om er de Paaschfeesten te vieren. In 't naburig Roumanië werdt de Boerenopstand schrikkelijk. Bijzondere telegrams verzekeren dat er 80 duizend oproerlingen onder de wapens staan; zij hebben zich meester gemaakt van verscheide oor- logsbooten op den Donau, en bedreigen de hoofd- j stad Bucharest. De groote reden dier muiterij schijnt de ellende te zijn. Zonder trommel of fluit heeft Engeland verscheide eilanden van Oceanië ingepalmd, omdat ze op den i grooten weg van Australië zullen zijn, eens dat de ijzerenweg van Canada de twee zeeën verbinden zal. Het Gouvernement heeft het baksel gemaakt, en 't Volk maakt den bakker, zoo zingt men te Parijs. Boulanger, dat lichtzinnig hoofd, is het mikpunt van het gansche land; de eenen begroeten hem als redder en beschenner, de anderen sjouwen hem uit als 'nen bedekten Cesar en Diktator. Voor Boulanger zijn, ten eersten, al de misnoeg den van Frankrijk, en dit getal is groot: de boeren die onder de lasten gebukt gaan en morren omdat landbouw en handel kwijnen; veel kleine handelaars die hopen dat een ander regeeringstelsel de zaken zal doen herbloeien; de zoogezegde Patriotten die de vernedering van Frankrijk niet kunnen verkrop pen, en ia Boulanger, gelijk vroeger in Gambetta, den man zien der revanche. Dat maakt de groote massa van Boulanger's handlangers. Daarna komen al degenen die kost wat kost de republiek willen omversmijten, hopende dat hunne partij zal boven geraken: Bonapartisten, Orleanisten, enz. Eindelijk onder de katholieken telt men er ook nog al die voor Boulanger zijn, omdat de republiek meer en meer hatelijk wordt door de Kerkvervolging. Nu zit het eerste radikaal ministerie aan 't roer, en een artikel van 't programma is de scheiding van Kerk en Staat, de afschaffing van 't Concordaat, en waar schijnlijk de krenking der katholieke Vrijheden. Dat vreezen veel Katholieken en Priesters, en daarom stemmen zij voor"Boulanger. Tegen Boulanger zijn al degenen ;die aan 't scho telken zitten; ze bevinden er zich te wel om het te laten varen. Ook heeft men in de kiezing van Ryssel al de machten van 't gouvernement zien op de bres springen; maar het was te vergeefs, de volksstroom was voor Boulanger. Tegen den generaal zijn ook al degenen die geenen meester in Frankrijk wil len, en nu voornamelijk de fransche studenten die tegen hem te Parijs en in andere Universiteitssteden manifesteeren. Het eerste vuur der manifestatiën is nu gekoeld te Parijs, en Boulangisten enantiboulangisten staan nu elkander te bekijken. President Carnot gaat dien wapenstilstand e baat nemen om een rondreisje te doen in het zuiden van Frankrijk; te Bordeaux bereidt men schitterende feesten te zijner eer; overal zullen de Republikeinen hun best doen om geestdriftig en hoopvol te schij nen; maar 't is alles maar oogverblinding, want iedereen weet en gevoelt dat het Republikaansch gebouw langs alle kanten kraakt en dreigt in te storten Het heeft geenen vasten grondslag, en de mees ters schijnen maar te besturen om zich te vetten en - vol!', uit tebtiiten. In de Fransche Kamer en Senaat is men hevig uitgevallen tegen den burgerlijken minister van oor log, den ingenieur Freycinet, als zijnde die benoe ming een hoon voor het leger en een gevaar voor de fransche krijgsmacht. Op die uitvallen is er geant woord dat Freycinet een uitstekend Patriot is die zijn preuven heeft gedaan in de jaren 70, en dat hij voor de technische zaak altoos zijnen militairen i raad zal ondervragen. Het brengen van den dienst- j tijd op 3jaren,alsook het inlijven van al de Fransch- mans, zonder uitzondering,zoo wel Seminaristen als onderwijzers, is ook streng beoordeeld geweest zelfs door den liberalen vrijdenker Simon, i Zijn er dan nog geen twistpunten in Frankrijk ge- noeg, en moet dat verbrokkeld en bijna vermolmd j land nog den godsdienstoorlog ontsteken I Ierland. De geweldige middels door den 1 Berlijn, 26 april. Bulletijn van 9 ure 's morgens. Landbouw in het werk gesteld om Ierland te verlos- De keizer heefteen zeer goeden nacht gehad. De sen, te weten het weigeren van pacht te betalen en de boycotteering der pachters die betalen, vinden te j Roomen geen goedkeuring. Verleden jaar heeft Z. H. de Paus een Prelaat Mgr Persico naar Ier koorts is heden zeer klein, verbetert. De algemeene toestand De verstandige Hoeenier •nderrichtende hoe men in de 12 maanden van hetiaar op de beste manier, de boven, tuinen, lustkoven en boomgaarden zal schikken, berei" den. beplanten, bezaaien, enz. alsmede hoe men allerhande Ooft en Fruit, Wortelen, Zaden. Bloe" men, Kruiden enz. zal bewaren en hunne kracht van genezing. Dit alles vindt men in de verstandigeHeveniei een beek van 196 bl. op dik papier, prijs o,8& c. franco o,9s. Het Reisje naar Lourdes, in Frankrijk, doer drij Vlaamsche Buitenjonge' lit gen, in 1883, door D. S... te M.... Een aller" merkwoerdigte boekje;-aangenaam en kluchtig, och, men moet dikwijls hartelijk lachen, om de tchoone bemerkingen cn de rond'Vlaamsche schrijftrant; ook leerzaam geschreven en met eenvoudige doch godvruchtige bemerkingen. Iemand die dees boekje gelezen had, zegde ons: 0 dat.plezierig, dat nuttig boekje 1 Kijk. voor 0,8o a. hebben wij die reis van 227 uren op e^-n vrolijke wijze gedaan. Te koop inons Bureelen aan 0,8ö c. franco 90. T ooeerboek. Een net, pertig locksken nan 0,10 cent franco 55, bevattende 140 iurieuse goochel toeren om een ge.eelschap te ver maken cn ie verzetten, toeren mei de kaart, mri flcsschen met getallen, met slokken endetoovoerts. Om Fransch te leeren op korten tijd, fransch gelijk 'nen advokaat, is er te Eonsse een net hoekje verschenen van 87 bladtijden en teij hebben hel doen komen en teij verkoopen er veel aan 0,45 c. franco 0,50 'T Manna, voor godvruchtige zielen-, door E. 0. Jamar, vol ledig devotie en Communieboek.d. rde verbeterde uitgave; schooner Kerkboek is er in deze eeuw niet geschreven 't is waarlijk een manna, melken honing voor de christene ziel. in band, roode sneè 2,25 gebrocheerd. i.Ko Historie van Valenlyn en Oursson. Een oud merkweerdig boekje nieuwe verbo' terde druk, aan 0,75 c. franco 85. (OOR1S HALS), EEN VERHAAL UIT KEIZER KAR ELS' TIJD, 35 door S Van det- Guchl, Kunstsahihter U /.uUt De schurk,dien wij zoeken, zegde hij in stilte,zal, indien wij zulks begeeren,. morgen of overmorgen van zelfs in onze handen vallen, want ik twijfel niet of Jan Colder zal zijne be noeming als Kapitein der Keizerlijke Ruiterij aanvaarden, om onder den naam van Jonker Hans Van Hoevermaet nieuwe schelmstukken te bedrijven, en toen zal het gemak kelijk zijn den vogel te klampen, maar daar is nog iets an ders, dat wij volgens geweten behoeven te bemerken. Laat ons nederzitten, en daar er geen Volk in de gelagkamer aan wezig is, en wij niet moeten vreezen van afgeluisterd te wor den, zal ik mij nader verklaren. Zoo gezegd, zoo gedaan: het drietal zette zich neer, men deed een tweede flesch wijn ontkurken en toen de Hospès zich had verwijderd, hernam Doktoor Goris. Jonker Ja cob, ze .;de hij, gij hebt misschien meinen wel te handelen, met mij in een Zothuis doen op te sluiten, om mij uit de han den van Jan Colder te verlossen, maar gij kunt niet bevroe den wat onheilen dat foppenspel mij zou hebben kunnen be rokkenen. Jan Colder heeft gedurende mijn afwezen, altijd onder den naam van Hans Van Hoevermaet, zich met mij nen Schoonvader bevriend en inmiddels zijn hof trachten te maken aan mijne vrouw. Gelukkig dat mijne Brigitta eene eerbare en getrouwe echtgenote is geweest, anders had zij met Jan Colder getrouwd, die reeds van haren Vader de toe stemming had bekomen en God weet .wat ik alsdan zou hebben gaan verrichten Pieter Coecke en van Lommerdael schoten op deze reden in eenen hartelijken lach. Lacht niet, heeren, hernam Go ris, het hoofd schuddende, want daar komt iets schrikkelijk achterna! Dat Colder niets beoogde dan het geld, behoef ik u niet te zeggen, hij sprak dan aan Brigitta, die mij nog steeds beweende, van geen trouwen meer, maar verdubbelde zijne vriendschap aan Regies Biervliet, den Vader mijner Echtgenote, aan welken deze de volle macht had afgestaan over alle hare goederen. Daar ik nog bijtijds wedergekomen ben, was dit alles maar van weinig belang; maar slechts drie dagen geleden, toen eeniegelijk mij nog dood waande, is in den morgendstond Jan Colder met den meester Zadel- maker te paard vertrokken en 's anderdaags alleen terug ge- j komen! Waar is nu Regies Biervliet gebleven? Zou'Jan Colder hem niet ergens opgesloten hebben Öm onder doods bed jeigingen of ander gruwzame folteringen, den sukkelaar door afteekening al de hem toevertrouwde goederen afhan dig te maken. Dit is een zeer mogelijke zaak, meende van Lommerdael en het waar geen wonder, indien wij de schuilplaats van den Roover kenden, en ons op staanden voet derwaarts te bege ven, dat wij aldaar moordenaar en slachtoffer zouden vinden. Ja, aanmerkte Coecke, maar het is niet gemakkelijk het toevluchtsoord van een Rooverskapitein te ontdekken. Kwest, zegde de Doktor, kwest, ik had reeds vermoe den, maar na hetgene de Hospès ons heeft gezegd van haren zwager, die Jonker Hans dicht aan de gemeente van Lede aangetroffen had, heeft dit alles mij nog meer stof tot naden ken gegeven. Hoe zoo Luistert: Op eeniren afstand der Dorpplaats van Lede aan een zekere plaats, den Bellaert genaamd, staan de oude overblijfsels van een Klooster der Tempeliers, waar de boe ren veel wonderen van spoken en geesten weten van te ver tellen. Ik heb deze plaats leeren kennen met jaarlijks naar Lede in bedevaart te gaan, en ik geloof dat al hetgene men wegens deze bouwvallige overblijfsels heeft uitgestrooid, onwaarheden zijn en het aldaar slechts een toevluchtsoord is geworden van dieven en moordenaars. En gij besluit dat Jan Colder er zich heeft verschanst? j Dit besluit ik niet alleenlijk, maar geloof vastelijk dat j hij Regies Biervliet daar ingepalmd heeft, en dat wij ons I derwaarts spoedende, misschien nog bijtijds zullen komen om hem te verlossen. Gij zijt ver vooruitzichtig, beste Vriend, zegde de Schilder, en ik twijfel grootelijks dat uw j gepeinzen waarheid kunnen zijn Al niet te haastig, sprak jonkheer Jacob, het hoofd schuddende, daar ik bestaans heb om te vermoeden dat onze j vriend wel den nagel op den kop heeft kunnen slagen. Ik be- ziteenige landerijen nde Parochie van Wanzele, welke door een deftigen Pachter worden gebruikt. Deze heeft drie zo nen, waarvan er eenen een wakkeren knaap mag worden ge- i noemd, hij is goed ter taal, heeft goede manieren, met een j woord hij vereenigt al de hoedanigheden, om er voor een edelman een dienstknaap af te maken. Deze eigenschappen j waren mij niet ontvlogen en daar ik nu juist een lakei noodig had, nam ik hem, met toestemming zijns Vaders, in mijnen dienst Ik had weldra reden om tevreden te zijn over mijnen 1 keus, en niettegenstaande mijnen staat zulks kwalijk toeliet, vermaakte ik mij menigwerf met den knaap een praatje te houden. Zoo sprak ik hem gevalliglijk over den Kcibergot Bellaert die zich in de gemeente van Lede bevond, en vroeg hem al spottende, of hij al hetgene geloofde dat men wegens den bouwval der Tempeliers verhaalde? Verre van mij met zijne gewoonlijke lichtzinnigheid te antwoorden, bleef hij een wijl met de kin op de hand peinzende staan, Mijn heer, zegde hij eindelijk, misschien is veel van hetgene men wegens den Leedschen Bellaert van spoken of geesten ver teld, verre overdreven; echter, heb ik er eenige dagen, voor aleer ik in uwen dienst ben getreden, iets ontmoet dat mij veel stof tot nadenken heeft gegeven. Ik was naar Aalst, waar het nu juist kermis was, een boodschap gaan verrich ten: ik had mij aldaar wat lang opgehouden, zoodat het reeds laat in den achtermiddag was, toen ik mij naar huis be gaf. Gij weet dat Wanzele dicht aan Lede paalt, en ik had zonder er op te denken, om den weg te verkorten, mijnen gang langs den Bellaert genomen en het begon voor goed donker te worden, als ik mij aan het gebosch bevond. Ik dacht op mijne stappen weder te keeren en een omweg te ma ken om dezen gevloekten doortocht niet te moeten wagen, toen ik begon te denken dat aldaar reeds geruimen tijd een houthakker woonde met welken ik steeds gemeenzam om ging, en dat deze mij wel meermaals had verzekerd, indien men kon hooren, zien en zwijgen, er geen gevaar bestond langs den Bellaert bij nacht over te steken. Het was nog geenen nacht, verre van daar, zoodat ik schielijk een besluit nam en stoutweg henen trok. Ik was in onze Parochie ge kend als een onbevreesde snaak, echter moet ik bekennen dat ik met bang hart het bouwval des Kloosters naderde. Het geritsel der bladeren, door den wind bewogen, maakte mij ongerust, en het geschreeuw en gezucht der nachtuilen deed mij, ondanks mijne stoutmoedigheid, sidderen! Op weinigen afstand der puinen genaderd, hoorde ik eensklaps het ge rucht van een paard dat in vollen galop den aardeweg kwam opgeredenNiettegenstaande het zeer mogelijk kon zijn dat de naderende ruiter een persoon was, die om den naasten weg, even als ik, langs den Bellaert overstak, vond ik het echter niet geraadzaam van mij te laten zien: ik kroop dan door het struikgewas, dat de baan omzoomde, en zette mij tusschen het kreupelhout neêr, van waar ik alles kon waar nemen dat op den aardeweg gebeurde, daar het nog niet volkomen donker was. Ik was aldaar nauwelijks nedergehurkt, toen er een wel opgezeten ruiter zich vertoonde die op eenige stappen van mij stil hield en als om iemand te verwittigen op zijne vin gers schuifelde. Gelijk bij tooverslag, werd er op dit geluid in den bouwval een deur geopend, en de ruiter sprong van zijn paard, vatte het bij den toornen begaf er zich mede naar binnen. Goed weer, kapitein, hoorde ik zeggen. Op perbest, luidde het antwoord. Dan kwam dezen die de deur had geopend, naar buiten, keek eens links en rechts, als om

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1888 | | pagina 1