m
Doktoor Goris,
18
Zondag £8 April 1888.
29ste Jaargang.
GODSDIENST. -- VADERLAND. -- VRIJHEID.
Overzicht.
Boekhandel.
De Kamer.
BUREEL, ACHTERSTRAAT,
Gewone Annjncen20 centiemen per regel. Annoncen op de tweede bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieew«, 1 frank, den kleinen regel.
HET LAND
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 Fr. 's jaar8, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen wonden op alle tijdstippen des jaars
genomen, rechtstreeks bij ons cf door Post of Briefdragers.
YAM AELST
AALST, ZATERDAG r APRIL 1888.
De Wet tegen de Volksbeulen der bureelen van
Weldadigheid is dan toch eindelijk gestemd.
Eere aan M. Woeste die ze heeft voorgedragen
en zoo krachtig verdedigd.
Hij en minister Lejeune hebben de drogredenen
van M. Pirmez en den stouten laster van Bara
vergruisd.
Niets was billijker dan het voorstel van den heer
Woeste.
De bureelen van openbare Weldadigheid moeten
den arme helpen omdat hij arm is; dat is het doel en
de reden van hun bestaan; zij hebben het recht niet
de gewetensvrijheid van den arme te ver krachten, en
hem te verplichten zijne kinderen te zenden naar de
Staatsscholen.Dit schreeuwend onrecht wordt noch
tans sedert vele jaren door liberale Gemeenteraden
en Weldadigheidsbureelen gepleegd.
Voortaan zullen de bureelleden en armmeesters
die misbruik maken van hun ambt, rekenschap
geven voor de tribunalen.
De Wet is gestemd; zij straft een eerste overtre
ding met een boet van 5o tot 5oo fr.en de tweede,
met igo tot iooo fr. boet.
De liberalen, die altijd pochen op hunnen eerbied
rein geplaatst met te zeggen: dat eene instelling ver-
valscht was, en dat ze moest hersteld worden de
ambtenaars van eenen openbaren dienst maken mis
bruik van hun ambt, ze moeten op den goeden weg
herplaatst worden.
Met veel welsprekendheid, zeide nog de minister,
is hier geredekaveld over verdraagzaamheid en on
verdraagzaamheid maar al die schoonklinkende
woorden hebben weinig of geen belang voor deri
arme die antwoordt:
Ik ben vader van huisgezin; omdat ik arm ben, moet
ik het recht verliezen van mijn kind te zenden naar
de school die ik verkies Bestaat de vrijheid van
geweten voor den rijke alleen
Bara die voor niets achteruitdeinst, zwoer bij
hoog en laag dat de weldcdigheidsbureelen der ka
tholieke Gemeenten dezelfde maatregels hadden
genomen; en in zijne stoutheid duidde hij onder an
dere de steden Aalst en St Nikolaas aan.
Wat Aalst betreft, M. Van Wambeke die den tou- j
stand beter moet kennen dan Bara, gaf hem her- j
haaldelijk de stelligste logenstraffing. Maar Bara,
zonder iets te bewijzen, hield zijn woord staande. j
Met St Nikolaas ging het nog slechter voor hem i
M. de Burgemeester Van Naemen zeide vooreerst
dat zulk een maatregel van 't Weldadigheids Dureel j
onnuttig ware geweest, vermits op de 3,8oo volks- j
kinderen die onder de wet van 42 naar de Gemeeu- j
tescholen gingen, er maar 260 overbleven. En ten i
voor de gestemde wetten, zullen zich nu onderdanig j nosoit=of óooit heeft dat bureel in het uitdee-
enJ?eri>-le.t?IS onderwerpen. len der aalmoesen onderscheid gemaakt tusschen do
De Volksvertegenwoordiger van Antwerpen, den
heer De Winter, heeft in de Kamer staalkens gege
ven der wreede onverdraagzaamheid der liberalen.
Sedert het jaar 1879, zijn er t'Antwerpen 2,800
familiën die geenen onderstand meer kregen omdat
zij hunne kinderen niet wilden zenden naar de onzij
dige geuzenscholen.
Alle hulp werd hun geweigerd, tot zelfs dea bij
stand van eene Vroedvrouw aan de ongelukkige sckreef
armen wier kinderen naar de gemeente- of de vrije i
school gingen. En als Bara wil, hij kan dat ge- j
makkelijk bestatigea in de registers van het Welda-
digheidsbureel.
Dus, meester Bara heeft vrijwillig of blindelings j
onwaarheid gezegd. i
Gelijk het Weldadigheidsbureel van St Nikolaas
aan M. den Volksvertegenwoordiger Verwilghen
moeders die hunne kinderen naar eene vrije school
zenden en dit schandaal duurt tot heden toe.
En 't was geen uitzondering.
Te Lokeren, krachtens een eenparig besluit van
't Weldadigheidsbureel van 25 Januari 1884 wordt
alle onderstand geweigerd aan de Ouders die hunne
kinders niet zenden naar de gemeenteschool.
Te Brussel, Ixelles, Morlanwelz enz., wordt de
zelfde regel vastgesteld.
't Was hoog tijd dat die dwingelandij beteugeld
werd en gestraft. Wat kan men tegen het wetsont- T,
wetp vJ M. Woeste inbrenger, De schrandere cn wreede Katholieken.
Pirmez (die altoos poogt gematigd en vrijheidslie- i - -
vend te schijnen) keurt dien schooldwang af; dien
ellende er^ Honger
in 't jaar 1880
De Leden van dit bureel hebben te veel eerbied j
voor de armoede, en ook voor zich zeiven om aan
den arme voor te stellen zijn geweten en vrijheid
voor een stuk brood te verkoopen. Nooit hebben ze l
den minsten dwang uitgeoefend, en nooit zullen zij j
dit doen.
Dat heet men een klinkende kaakslag ontvangen,
M. Bara. Maar dit is al boter aan de galg geen
erger doove dan die niet hooren wilen meester
Bara zal voort tempeesten tegen die onverdraagzame 1
Eet" Provinciale ELieaiv.i'
afschuwelijken dwang op de
uilgecwf. ui; TiV.'-xr hij zegt da-: die dwang ook lie-
staat van wege de katholieke Genootschappen en d©
Pastors die de aalmoesen in de kerken omgehaald,
alleenlijk geven aan Katholieke Ouders.
Eerst en vooral, dat is niet waar; de Sociëteit van
St Vincentius stelt geene voorwaarde aan hare lief
dadigheid, en de Priesters ook helpen al de armen,
zonderonderscheid. h "d h ft
Ten tweede, de omhalingen in de Kerk voor den e l vol .t Reglement, als geen kan-
armegedaan,zijn niet ter beschikking van de Pastor. b
Er bestond nog eene schemering van Poll w» -5 s
Kiezing van den Provincieraad.
Die schemering is verdwenen.
Op voorstel van M. den Burgemeester van Lede
is er zondag laatst in de vergadering der afgeveer-
digden gestemd dat voortaan, na eene tweede stem-
ming, zal Kandidaat wezen die de volstrekte meer- j
En ten derden, en dat is de groote redenHet
Genootschap van St Vincentius en de Priesters han
delen daarin als bijzonderen,en hebben het wettelijk
recht hunne aalmoesen te geven aan wie zij willen
en onder welke voorwaarden zij vaststellen.
De liberale kringen geven hunne aalmoesen aan
wie zij willen en om hunne liberale grondbeginselen
te bevorderen; niemand komt daar tegen op.
Zij maken gebruik van hun recht; de katholieken
eischen hetzelfde.
Indien men eene wet maakte om de vrijheid van
de bijzondere liefdadigheid in te korten, 't zou tot
nadeel zijn van den arme. i 1 _i::u
Minister Lejeune heeft het debat op zijn waar ter- 1 vnJ en ona 3X1 J
didaat na eene tweede stemming, de twee derden
der stemmen had, moest de kandidaat genoemd
S worden in een algemeenen Poll der kiezers.
Wij weten niet of de afgevaardigden de noodige
j volmacht zondag hadden om het reglement in dier
voege te wijzigen. Overigens, als de Poll niet ernsti-
ger moet worden dan hij was, is die afschaffing wei-
i nig te betreuren.
Het Land van Aelst vraagt voor alle kiezingen
den Poll, 't is te zeggen de geheime stemming zoo
I wel voor de uittredende leden als voor de nieuwe
Candidaten.
Dan alleen zullen de Kiezers ware Kiezers zijn,
land gezonden om den toestand te onderzoeken.Zou
zijn verslag ongunstig zijn aan 't plan van den Nati-
onalen Bond? Men zou het denken, vermits de Con
gregatie der Kerkelijke Zaken die twee hoofdpunten
van den Bond heeft veroordeeld. De Bisschoppen
van Ierland hebben officiéél bericht gekregen van
dit vonnis ten einde de katholieken af te keeren van
het gebruik dier veroordeelde middels.
Balfour, de sekretaris van Engeland, slaapt op
geen rozenbed; men zegt dat de bende der On-
1 verwinnelijken hem ter dood verwezen heeft; ook
i gaat hij niet meer uit dan omringd van een wolk po-
I licieagenten en constabels.
ENGELAND. Koningin Victoria zet haar
groote reis op't Vasteland voort. Na Italië is zij
Oostenrijk doorreisd, en te Inspruck is zij door den
Keizer van Oostenrijk ontvangen geweest. Alhoewel
deze bijeenkomst geen uitdrukkelijk politiek doelwit
had,is zij toch eene vernauwing der banden tusschen
de twee Staten, en eene nieuwe waarborg voor den
vrede in Europa. Immers de belangen van Oosten-
rijk en Engeland in den Oosten zijn dezelfde Oos-
tenrijk mag niet toelaten dat de Rus meester worde
van de Balkans en .den Donau; en Engeland kan dat
ook niet dulden, want dat zijn de voorposten van
Constantinopelen waar de Rus sedert eeuwen op
loert. Ook zijn al de Oostenrijksche gazetten ten
uiterste voldaan over dit vriendelijk bezoek, en zien
er een teeken van vrede in.
1 Daarna is de Koningin vertrokken naar Berlijn
om haren stervenden schoonzoon keizer Frederik te
bezoeken. Toen zij den uitgemergelden prins zag,
was zij eensklaps diep ontsteld, en de Keizer zeide
haar op droeven toon Gij vindt mij zeker zeer
veranderd Dan trachtte de Koningin hare ont-
roering te bedaren en den lijdenden monark te troos
ten. De laatste gezondheidsbulletijns zijn wat
min ontrustend, maar de kwaal is zonder remedie,
j Dat weet eeniegelijk, en de keizer het best. De be-
stuurder der munt toonde hem deze week een nieuw
goudstuk van 20 mark met 't keizerlijk beeld,en zeide
dat het met 1 Mei in omloop kwam Frederik ant-
i woordde: Den eersten Meidan ben ik al dood
De deelneming aan zijn lijden is innig en algemeen
i in 't Duitsche rijk; te Posen zelf, in het Poolsch
land, hebben de rijke damen eene plechtige Mi«
doen zingen voor de herstelling des Keizers.
De prins van Battenberg is met koningin Victoria
te Berlijn; maar van zijn huwelijk met 's Keizers
dochter wordt er niet meer gerept. Bismark zal nog
eens de viktorie behaald hebben en zijn politiek ge-
dacht doorgedreven van in niets den czar te kwetsen.
Bulgarie is stil voor 't oogenblik, en Koning
Ferdinand bekommert zich weinig met het doam-
j vonnis van zijnen leenheer de Sultan; hij is nu met
twee ministers vertrokken naar Tirnova, de gouver-
j nementshoofdstad om er de Paaschfeesten te vieren.
In 't naburig Roumanië werdt de Boerenopstand
schrikkelijk. Bijzondere telegrams verzekeren dat er
80 duizend oproerlingen onder de wapens staan; zij
hebben zich meester gemaakt van verscheide oor-
logsbooten op den Donau, en bedreigen de hoofd-
j stad Bucharest. De groote reden dier muiterij
schijnt de ellende te zijn.
Zonder trommel of fluit heeft Engeland verscheide
eilanden van Oceanië ingepalmd, omdat ze op den
i grooten weg van Australië zullen zijn, eens dat de
ijzerenweg van Canada de twee zeeën verbinden
zal.
Het Gouvernement heeft het baksel gemaakt, en
't Volk maakt den bakker, zoo zingt men te Parijs.
Boulanger, dat lichtzinnig hoofd, is het mikpunt
van het gansche land; de eenen begroeten hem als
redder en beschenner, de anderen sjouwen hem uit
als 'nen bedekten Cesar en Diktator.
Voor Boulanger zijn, ten eersten, al de misnoeg
den van Frankrijk, en dit getal is groot: de boeren
die onder de lasten gebukt gaan en morren omdat
landbouw en handel kwijnen; veel kleine handelaars
die hopen dat een ander regeeringstelsel de zaken
zal doen herbloeien; de zoogezegde Patriotten die
de vernedering van Frankrijk niet kunnen verkrop
pen, en ia Boulanger, gelijk vroeger in Gambetta,
den man zien der revanche. Dat maakt de groote
massa van Boulanger's handlangers. Daarna komen
al degenen die kost wat kost de republiek willen
omversmijten, hopende dat hunne partij zal boven
geraken: Bonapartisten, Orleanisten, enz. Eindelijk
onder de katholieken telt men er ook nog al die
voor Boulanger zijn, omdat de republiek meer en
meer hatelijk wordt door de Kerkvervolging. Nu
zit het eerste radikaal ministerie aan 't roer, en een
artikel van 't programma is de scheiding van Kerk
en Staat, de afschaffing van 't Concordaat, en waar
schijnlijk de krenking der katholieke Vrijheden. Dat
vreezen veel Katholieken en Priesters, en daarom
stemmen zij voor"Boulanger.
Tegen Boulanger zijn al degenen ;die aan 't scho
telken zitten; ze bevinden er zich te wel om het te
laten varen. Ook heeft men in de kiezing van Ryssel
al de machten van 't gouvernement zien op de bres
springen; maar het was te vergeefs, de volksstroom
was voor Boulanger. Tegen den generaal zijn
ook al degenen die geenen meester in Frankrijk wil
len, en nu voornamelijk de fransche studenten die
tegen hem te Parijs en in andere Universiteitssteden
manifesteeren.
Het eerste vuur der manifestatiën is nu gekoeld te
Parijs, en Boulangisten enantiboulangisten staan nu
elkander te bekijken.
President Carnot gaat dien wapenstilstand e baat
nemen om een rondreisje te doen in het zuiden van
Frankrijk; te Bordeaux bereidt men schitterende
feesten te zijner eer; overal zullen de Republikeinen
hun best doen om geestdriftig en hoopvol te schij
nen; maar 't is alles maar oogverblinding, want
iedereen weet en gevoelt dat het Republikaansch
gebouw langs alle kanten kraakt en dreigt in te
storten
Het heeft geenen vasten grondslag, en de mees
ters schijnen maar te besturen om zich te vetten en
- vol!', uit tebtiiten.
In de Fransche Kamer en Senaat is men hevig
uitgevallen tegen den burgerlijken minister van oor
log, den ingenieur Freycinet, als zijnde die benoe
ming een hoon voor het leger en een gevaar voor de
fransche krijgsmacht. Op die uitvallen is er geant
woord dat Freycinet een uitstekend Patriot is die
zijn preuven heeft gedaan in de jaren 70, en dat hij
voor de technische zaak altoos zijnen militairen
i raad zal ondervragen. Het brengen van den dienst-
j tijd op 3jaren,alsook het inlijven van al de Fransch-
mans, zonder uitzondering,zoo wel Seminaristen als
onderwijzers, is ook streng beoordeeld geweest zelfs
door den liberalen vrijdenker Simon,
i Zijn er dan nog geen twistpunten in Frankrijk ge-
noeg, en moet dat verbrokkeld en bijna vermolmd
j land nog den godsdienstoorlog ontsteken
I Ierland. De geweldige middels door den 1 Berlijn, 26 april. Bulletijn van 9 ure 's morgens.
Landbouw in het werk gesteld om Ierland te verlos- De keizer heefteen zeer goeden nacht gehad. De
sen, te weten het weigeren van pacht te betalen en
de boycotteering der pachters die betalen, vinden te j
Roomen geen goedkeuring. Verleden jaar heeft
Z. H. de Paus een Prelaat Mgr Persico naar Ier
koorts is heden zeer klein,
verbetert.
De algemeene toestand
De verstandige Hoeenier
•nderrichtende hoe men in de 12 maanden van
hetiaar op de beste manier, de boven, tuinen,
lustkoven en boomgaarden zal schikken, berei"
den. beplanten, bezaaien, enz. alsmede hoe men
allerhande Ooft en Fruit, Wortelen, Zaden. Bloe"
men, Kruiden enz. zal bewaren en hunne kracht
van genezing.
Dit alles vindt men in de verstandigeHeveniei
een beek van 196 bl. op dik papier, prijs o,8& c.
franco o,9s.
Het Reisje naar Lourdes,
in Frankrijk, doer drij Vlaamsche Buitenjonge'
lit gen, in 1883, door D. S... te M.... Een aller"
merkwoerdigte boekje;-aangenaam en kluchtig,
och, men moet dikwijls hartelijk lachen, om de
tchoone bemerkingen cn de rond'Vlaamsche
schrijftrant; ook leerzaam geschreven en met
eenvoudige doch godvruchtige bemerkingen.
Iemand die dees boekje gelezen had, zegde ons:
0 dat.plezierig, dat nuttig boekje 1 Kijk. voor
0,8o a. hebben wij die reis van 227 uren op e^-n
vrolijke wijze gedaan.
Te koop inons Bureelen aan 0,8ö c. franco 90.
T ooeerboek.
Een net, pertig locksken nan 0,10 cent
franco 55, bevattende 140 iurieuse goochel
toeren om een ge.eelschap te ver maken cn ie
verzetten, toeren mei de kaart, mri flcsschen
met getallen, met slokken endetoovoerts.
Om Fransch te leeren
op korten tijd, fransch gelijk 'nen advokaat,
is er te Eonsse een net hoekje verschenen van
87 bladtijden en teij hebben hel doen komen
en teij verkoopen er veel aan 0,45 c. franco
0,50
'T Manna,
voor godvruchtige zielen-, door E. 0. Jamar, vol
ledig devotie en Communieboek.d. rde verbeterde
uitgave; schooner Kerkboek is er in deze eeuw
niet geschreven 't is waarlijk een
manna, melken honing voor de christene ziel.
in band, roode sneè 2,25 gebrocheerd. i.Ko
Historie van Valenlyn en
Oursson.
Een oud merkweerdig boekje nieuwe verbo'
terde druk, aan 0,75 c. franco 85.
(OOR1S HALS),
EEN VERHAAL UIT KEIZER KAR ELS' TIJD, 35
door S Van det- Guchl, Kunstsahihter U /.uUt
De schurk,dien wij zoeken, zegde hij in stilte,zal, indien
wij zulks begeeren,. morgen of overmorgen van zelfs in onze
handen vallen, want ik twijfel niet of Jan Colder zal zijne be
noeming als Kapitein der Keizerlijke Ruiterij aanvaarden,
om onder den naam van Jonker Hans Van Hoevermaet
nieuwe schelmstukken te bedrijven, en toen zal het gemak
kelijk zijn den vogel te klampen, maar daar is nog iets an
ders, dat wij volgens geweten behoeven te bemerken. Laat
ons nederzitten, en daar er geen Volk in de gelagkamer aan
wezig is, en wij niet moeten vreezen van afgeluisterd te wor
den, zal ik mij nader verklaren.
Zoo gezegd, zoo gedaan: het drietal zette zich neer, men
deed een tweede flesch wijn ontkurken en toen de Hospès
zich had verwijderd, hernam Doktoor Goris. Jonker Ja
cob, ze .;de hij, gij hebt misschien meinen wel te handelen,
met mij in een Zothuis doen op te sluiten, om mij uit de han
den van Jan Colder te verlossen, maar gij kunt niet bevroe
den wat onheilen dat foppenspel mij zou hebben kunnen be
rokkenen. Jan Colder heeft gedurende mijn afwezen, altijd
onder den naam van Hans Van Hoevermaet, zich met mij
nen Schoonvader bevriend en inmiddels zijn hof trachten te
maken aan mijne vrouw. Gelukkig dat mijne Brigitta eene
eerbare en getrouwe echtgenote is geweest, anders had zij
met Jan Colder getrouwd, die reeds van haren Vader de toe
stemming had bekomen en God weet .wat ik alsdan zou
hebben gaan verrichten
Pieter Coecke en van Lommerdael schoten op deze reden
in eenen hartelijken lach. Lacht niet, heeren, hernam Go
ris, het hoofd schuddende, want daar komt iets schrikkelijk
achterna! Dat Colder niets beoogde dan het geld, behoef
ik u niet te zeggen, hij sprak dan aan Brigitta, die mij nog
steeds beweende, van geen trouwen meer, maar verdubbelde
zijne vriendschap aan Regies Biervliet, den Vader mijner
Echtgenote, aan welken deze de volle macht had afgestaan
over alle hare goederen. Daar ik nog bijtijds wedergekomen
ben, was dit alles maar van weinig belang; maar slechts
drie dagen geleden, toen eeniegelijk mij nog dood waande,
is in den morgendstond Jan Colder met den meester Zadel-
maker te paard vertrokken en 's anderdaags alleen terug ge-
j komen! Waar is nu Regies Biervliet gebleven? Zou'Jan
Colder hem niet ergens opgesloten hebben Öm onder doods
bed jeigingen of ander gruwzame folteringen, den sukkelaar
door afteekening al de hem toevertrouwde goederen afhan
dig te maken.
Dit is een zeer mogelijke zaak, meende van Lommerdael
en het waar geen wonder, indien wij de schuilplaats van den
Roover kenden, en ons op staanden voet derwaarts te bege
ven, dat wij aldaar moordenaar en slachtoffer zouden vinden.
Ja, aanmerkte Coecke, maar het is niet gemakkelijk
het toevluchtsoord van een Rooverskapitein te ontdekken.
Kwest, zegde de Doktor, kwest, ik had reeds vermoe
den, maar na hetgene de Hospès ons heeft gezegd van haren
zwager, die Jonker Hans dicht aan de gemeente van Lede
aangetroffen had, heeft dit alles mij nog meer stof tot naden
ken gegeven.
Hoe zoo
Luistert: Op eeniren afstand der Dorpplaats van Lede
aan een zekere plaats, den Bellaert genaamd, staan de oude
overblijfsels van een Klooster der Tempeliers, waar de boe
ren veel wonderen van spoken en geesten weten van te ver
tellen. Ik heb deze plaats leeren kennen met jaarlijks naar
Lede in bedevaart te gaan, en ik geloof dat al hetgene men
wegens deze bouwvallige overblijfsels heeft uitgestrooid,
onwaarheden zijn en het aldaar slechts een toevluchtsoord
is geworden van dieven en moordenaars.
En gij besluit dat Jan Colder er zich heeft verschanst? j
Dit besluit ik niet alleenlijk, maar geloof vastelijk dat j
hij Regies Biervliet daar ingepalmd heeft, en dat wij ons I
derwaarts spoedende, misschien nog bijtijds zullen komen
om hem te verlossen. Gij zijt ver vooruitzichtig, beste
Vriend, zegde de Schilder, en ik twijfel grootelijks dat uw j
gepeinzen waarheid kunnen zijn
Al niet te haastig, sprak jonkheer Jacob, het hoofd
schuddende, daar ik bestaans heb om te vermoeden dat onze j
vriend wel den nagel op den kop heeft kunnen slagen. Ik be-
ziteenige landerijen nde Parochie van Wanzele, welke door
een deftigen Pachter worden gebruikt. Deze heeft drie zo
nen, waarvan er eenen een wakkeren knaap mag worden ge- i
noemd, hij is goed ter taal, heeft goede manieren, met een j
woord hij vereenigt al de hoedanigheden, om er voor een
edelman een dienstknaap af te maken. Deze eigenschappen j
waren mij niet ontvlogen en daar ik nu juist een lakei noodig
had, nam ik hem, met toestemming zijns Vaders, in mijnen
dienst Ik had weldra reden om tevreden te zijn over mijnen 1
keus, en niettegenstaande mijnen staat zulks kwalijk toeliet,
vermaakte ik mij menigwerf met den knaap een praatje te
houden. Zoo sprak ik hem gevalliglijk over den Kcibergot
Bellaert die zich in de gemeente van Lede bevond, en vroeg
hem al spottende, of hij al hetgene geloofde dat men wegens
den bouwval der Tempeliers verhaalde? Verre van mij met
zijne gewoonlijke lichtzinnigheid te antwoorden, bleef hij
een wijl met de kin op de hand peinzende staan, Mijn
heer, zegde hij eindelijk, misschien is veel van hetgene men
wegens den Leedschen Bellaert van spoken of geesten ver
teld, verre overdreven; echter, heb ik er eenige dagen, voor
aleer ik in uwen dienst ben getreden, iets ontmoet dat mij
veel stof tot nadenken heeft gegeven. Ik was naar Aalst,
waar het nu juist kermis was, een boodschap gaan verrich
ten: ik had mij aldaar wat lang opgehouden, zoodat het
reeds laat in den achtermiddag was, toen ik mij naar huis be
gaf. Gij weet dat Wanzele dicht aan Lede paalt, en ik had
zonder er op te denken, om den weg te verkorten, mijnen
gang langs den Bellaert genomen en het begon voor goed
donker te worden, als ik mij aan het gebosch bevond. Ik
dacht op mijne stappen weder te keeren en een omweg te ma
ken om dezen gevloekten doortocht niet te moeten wagen,
toen ik begon te denken dat aldaar reeds geruimen tijd een
houthakker woonde met welken ik steeds gemeenzam om
ging, en dat deze mij wel meermaals had verzekerd, indien
men kon hooren, zien en zwijgen, er geen gevaar bestond
langs den Bellaert bij nacht over te steken. Het was nog
geenen nacht, verre van daar, zoodat ik schielijk een besluit
nam en stoutweg henen trok. Ik was in onze Parochie ge
kend als een onbevreesde snaak, echter moet ik bekennen dat
ik met bang hart het bouwval des Kloosters naderde. Het
geritsel der bladeren, door den wind bewogen, maakte mij
ongerust, en het geschreeuw en gezucht der nachtuilen deed
mij, ondanks mijne stoutmoedigheid, sidderen! Op weinigen
afstand der puinen genaderd, hoorde ik eensklaps het ge
rucht van een paard dat in vollen galop den aardeweg kwam
opgeredenNiettegenstaande het zeer mogelijk kon zijn dat
de naderende ruiter een persoon was, die om den naasten
weg, even als ik, langs den Bellaert overstak, vond ik het
echter niet geraadzaam van mij te laten zien: ik kroop dan
door het struikgewas, dat de baan omzoomde, en zette mij
tusschen het kreupelhout neêr, van waar ik alles kon waar
nemen dat op den aardeweg gebeurde, daar het nog niet
volkomen donker was.
Ik was aldaar nauwelijks nedergehurkt, toen er een wel
opgezeten ruiter zich vertoonde die op eenige stappen van
mij stil hield en als om iemand te verwittigen op zijne vin
gers schuifelde. Gelijk bij tooverslag, werd er op dit geluid
in den bouwval een deur geopend, en de ruiter sprong van
zijn paard, vatte het bij den toornen begaf er zich mede naar
binnen. Goed weer, kapitein, hoorde ik zeggen. Op
perbest, luidde het antwoord. Dan kwam dezen die de deur
had geopend, naar buiten, keek eens links en rechts, als om