f
Tazida Spinael
Zondag 2 December 1888.
29ste Jaargang.
GODSDIENST. -- VADERLAND. -- VRIJHEID.
48
Gemengde Berichten.
De Kamer.
Be Toestand.
Walen en Vlamingen.
BUREEL, ACHTERSTRAAT,
Gewone Anajncen20 centiemen per regel. Annoncen op de tweede bladzijde
SO centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel.
HET LAND
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 Fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen des jaar»
genomen, rechtstreeks bfj ons of door Post of Briefdragers.
VAN AELST
AALST, ZATURDAG DECEMBER 1S88.
In Rusland zijn 35o,ooo Bedelaars; men heeft er
gansche dorpen die van 't Bedelen hunnen stiel ma
ken. Zoo men schrijft, zal de Paus i millioen ge
ven aan Kardinaal Lavigerie, voor d'afschaffing van
den Slavenhandel in Afrika. Maandag zegde
men hier op den Corso, dat de Burgemeester van
Antwerpen overleden was; 's anderdaags wierd het
geloochenstraft; M. De Wael leeft nog, maar de
President van Zwitserland is dood; een ongeval aan
zijnen voet, de kwaal verergerd, 't vuur erin zijn
been moeten afgezet worden en de dood volgen
't Begint er in Aalst lief uit te zien, met die slechte
scholen en die orgelbals... En 't is maar een begin;
laat dat volkske aan 't hoofd zijn van een huishou
den... M. August Snieders geeft in-zijn Nachtraven
een treffend beschrijf jjvan de smodderachtige kerels
die in d'Orgelbals zitten. Zondag is er t'Aalst
op den Theater een Concertke gegeven; 't is rede
lijk, zei Nollen en hij begost te janken elk spreekt
ervan, met spijt en afkeuring; 't was onweerdig van
Aalst, onder opzicht van smaak en van kunst
Hoe durven ze rondgaan voor zulke Café-Chantant-
sche vertooningen!... Tot eer van ons Publiek dient
het gezegd te worden: de verontweerdiging is schier
algemeen... En veel van de klein Soldaatjes waren
daar! Moest de Major of de Kapitein er geweest
zijn, waarschijnlijk zou hun commando geklonken
hebben: Par file k gauche! rap de zaal uit! Z. M.
Leopold Deux gaat dees jaar zes groote banketten
geven voor de Leden van 't Parlement... Burgers en
Landbouwers, opgepast I Te Brussel beginnen
de Socialisten Meetingen te houden in opene lucht.
Buis verzet er zich tegen, maar de woelmannen
roepen: Abas Buis!.. Die distels in zijnen hof
zaait, moet zich aan doornen verwachten. Wij
hadden 't gepeisd van in 57, 72 en september 84, als
men te Brussel dat oproerig volk tegen 't katholiek
liet bulderen: Ge zult wel eens een broek krijgen van
't zelfde laken. Te Leuven, in de Jongelingen-
Congregatie gaat men Jubilé vieren van Pater
Steyaert, als 25 jaren Directeur. Californië be
gint veel wijn op te brengen. Te New-York is
een houtvlot aangekomen van 3o,000,000 voeten
houten een weerde van 5o,ooo fl. BRILLEN
men moet nu niet meer naar Gent of Brussel loopen;
M. Meirschman, inde Lange Zoutstraat, heeft den
dipo van Brillen, voor alle soorten van oogen en
de reparatiën worden er onmiddelijk gedaan. Reeds
zijn er ondervindingen, die de beste aanbeveling ge
ven. Te Dendermocde gaat de Bibliotheek Jubilé
vieren van 5o jaren, zondag 9 December.Dichter
en-Pastoor Glaey» ketst eca- aanspraak ,- er
zijn 15,ooo boekdeelen; M. Verheyden, zaliger,was
een der Stichters van die Bibliotheek. Nu komt
het uit, dat die fameuse M. Engelbeen van Gent, in
2 jaren, 70,000 fr. heeft opgedaan. Over de
zaak-St Nikolaas sprekende, toont Dendergalm geen
verschil te weten tusschen Ongeluk en Misdaad...
Door 't springen dier Bank zou Dendergalm de
schurkerijen, 'n't Armbureel van Antwerpen ge
pleegd, willen vei schoonenü! 't Is grof. Naar
schandalen visschen Op 't katholiek kleed be
merkt men de zwarte vlekken seffens; op 't vuil geu-
zenkleed moet men den bril opzetten, om de propere
deeltjes te vinden.
't Vlaamsch
't Vlaamsch voor de Rechtbanken.
In 1873 was er een wet gemaakt door welke de be
schuldigde mocht kiezen in welke taal, Vlaamsch of
Fransch, hij wilde verdedigd en beschuldigd worden.
Maar met die wet was men niet ver gezet.
Een beschuldigde luistert altijd naar zijnen Advokaat;
een beschuldigde ziet naar d'oogen der Rechters hun
misnoegen kan hem veel kwaad doen; en zoo was men
zeer weinig gevorderd met de wet van 1873.
Nogtans, Fransche Rechtbanken in de Vlaamsche
Provinciën, is iets dat steekt en kwetst, dat zweert en
vloeut.
Dit zoo zijnde, heeft M. Coremans, van Antwerpen,
sedert lang een wetsontwerp voorgesteld, om vlakaf
te doen verklaren
In de Vlaamsche Provinciën zal de Vlaamsche be
schuldigde IN ZIJN TAAL onderhoord, verdedigd en
geoordeeld worden.
Is er iets redelijker en rechtveerdiger
Indien de Vlamingen sedert zoolang niet vernederd t
waren en verdrukt in hun Taal,ze zouden opbonzen van I scheöRedenaars zoo goed verstaat, als bij hem thuis. In
De Journal de Bruxelles bemerkt hier, dat de Kerk
voogd zijne vurige genegenheid voor de Volkstaal toont,
doch terzelvertijde d'aandacht inroept op OVERDRE
VENHEDEN die een schoone en edele zaak in gevaar
brengen... Overdrevenheden!?... Is er iemand bij de
Vlamingen, die opkomt tegen 't aanleeren van het
Fransch De Journal mocht dit spotwoord van over
drevenheden daarlaten; wat aan den Journal ontbreekt,
is de kennis van 't Vlaamsch; als de Journal 3 Vlaam
sche woorden gebruikt, zijn er twee fouten in...
De Kamer.
Laat ons terugkeeren tot de Kamers; de redetwisten
over 't Vlaamsch zijn erlang en hevig; een merkweerdig
tusschengeval had plaats in de Zitting van Dijnsdag.
Een Waal, M. Warnant, die zooveel van Vlaamsch
kent als een ezel van de piano te bespelen, had met den
iieldhaftigen Sinjoor M. Coremans gelachen en hem o.
a. gezegd: Gij spreekt altijd van uw Vlaamsch; maar gij
zoudt hier geen Vlaamsch durven spreken; GIJ ZOUDT
MALKAAR NIET VERSTAAN
Zulke dwaasheden worden er uitgekraamd in de Ka
mers; zoo dom zijn die Walen; ze weten niet, dat als een
Aalstenaar naar Antwerpen gaat, naar Gent, naar
Brugge, naar Hasselt, naar Leuven, hij daar de Vlaam-
leerd en geoefend is, van 't Volk dat hij vertegenwoor
digt!... Welke macht, indien M. Woeste te Gent, te
Aalst, t'Antwerpen, te Leuven voor 't Vlaamsche Volk,
zijn machtig woord kon doen weêrklinkenl
In de Scholen en Collegiën der Walen, ze leeren En-
gelsch, Latijn, Grieksch, Duitsch, ze leeren veel zaken
die later weinig te pas komen; eti 't VLAAMSCH men
zou zeggen dat het niet bestaat'VoorWé Scholen en Col
legiën.
Ei, wij schrijven: Collegiën en Scholen der Walen?!!.,
Maar hoe is 't gesteld bij ons!... Welke schande en ver
nedering!... Dat een menigte Advokaten, in Vlaanderen
gewonnen en geboren, moeten bidden en smeeken, ver
zoekschriften maken, om te verwijderen en te krenken
een wetsontwerp, zoo REDELIJK en zoo NOODZAKE
LIJK, zoo lang en zoo hartelijk gevraagd en betracht
door de Vlaamsche bevolking, die de kern en het hert
van 't Katholiekschap en van 't Vaderland uitmaakt
verontweerdiging, bij het enkel gedacht van die ver-
franschtte Rechtbanken....
Welke moeite heeft het niet gekost om dit Wetsont
werp voor de Kamers te brengen
't Waren bergen die men moest verzetten.
En eindelijk komt het voor de Kamers; reeds acht da
gen wordt het besproken en bevochten t'Antwerpen,
ie Gent, te Brugge, te Brussel zijn Meetingen geweest;
t'Aalst heeft de Vlaamsche Gilde in naam der Bevolking
naar d'heeren Gekozenen geschreven; doch de Vlaam
sche Bevolking riskeert weêr met een beeldeken naar
huis gezonden te worden.
Uit die lange beraadslaging is blijkende
i° Dat veel Walen eenen afkeer hebben tegen de
Vlaamsche Taal; die Walen wonen dicht bij Frankrijk;
zij hebben den hoogmoed betrapt dier dolzinnige natie;
de Walen hebben nu de 5/6 der Plaatsen in de Staatsbe
sturen; ze vreezen dit groot voordeel te verliezen, na-
mate de Vlaamsche Taal verplichtend wordt verklaard.
20 Bara en konsoorten haten en verfoeien de Vlamin
gen; omdat zij geen Vlaamsch kennen; omdat de Kiezers
der Vlaamsche Provinciön hun rijk van Goddeloosheid
en van Geldverkwisterij hebben doen eindigen. Als Bara
't woord Vlaming hoort, 't is een kool vuur die op zijn
haud valt.
Ten derden, er blijkt uit de beraadslaging der Kamers
dat er veel bekrompene denkbeelden en vooroordeelen
zijn tegen 't Vlaamschjeen Belgische Staatsman die geen
Vlaamsch kent, is maar een halve Staatsman; Frère en
spreken over 't Vlaamsch, gelijk een blindgeboren
Aalst hebben wij sedert vele jaren 't geluk van een Ant
werpenaar als buitengewone Predikant der Hoofdkerk
te hooren; en wordt er iemand beter verstaan dan die
uitgelezene kerkelijke Redenaar
Nauwelijks had die Waal Warnant zijn dwaasheid
uitgekraamd, of vlieg Bara was daar en riep: Durft eens
Vlaamsch in de Kamers spreken
En daar hij zijn uitdaging korts nadien herhaalde,
stond M. Coremans recht en, in zijn schoone Vlaamsche
spraak 't woord voerende, verscheide minuten lang,
toonde hij hoe Bara tegen het wetsontwerp is, omdat
hij, geen Vlaamsch kennende, voor de Vlaamsche
Rechtbanken niet zou kunnen pleiten.
De Rechterzijde juichtte hem hartelijk toe, en dan
zegde M. Coremans in 't Fransch
Ge spreekt van Zwitserland? welnu, daar is NIE
MAND in 't Parlement die de verschillige talen des
Lands niet kent; ik wensch uit al mijne krachten, dat
eerlang het Onderwijs in België genoeg uitgebreid we
zen zal, om hier hetzelfde te zien. Dan zullen wij de
eene helft van 't Parlement de taal der andere helft niet
meer zien bespotten.
Artikel I van 't Wetsontwerp is aangenomen met 56
st. tegen 32. Het bepaalt dat in de Vlaamsche Provin
ciën de openbare aanklacht in strafzaken en de Verde
diging in 't Nederlandsch moeten geschieden.
Artikel II volgens 't Wetsontwerp bevestigde en ver-
Snerkte het voorgaande, behalve voor de beschuldigden
die geen Vlaamsch kennen; doch Minister Lejeune en
ander Leden der Kamer hebben dit artikel II dusdanig
over de kleuren; en zijn zelfs Walen die zoover gaan verdraaid, dat artikel I bijna niets meer beteekent.
van te zeggen,dat 't yïaamsch geen taal is't Vlaamsch L' Met 51 stemmen tegen 31 is er woensdag gestemd, in
geen taal! ze weten niet dat Vlaamsch en Nederduitsch LVc-oordeel der Rechters en Advokaten, onbekwaam tot
een en 't zelfde is; dat Vondel, Tollens en Bilderdv V"1 -n on^rzoek of een verdediging in 't Vlaamsch.
Schrijvcr-c ruit lero, JLxavf'7: "W:!le*D': .—^P.SCne owSL"iiu:2Jgtv:'-vJ'.ijri j
Generaal Boulanger is op 't punt te scheiden van
zijne wettige vrouw; en zulke mannen zouden een
Land willen bestieren en in orde brengen 1... 'ne
Charlatan, dien Boulanger en daarmeê is hij gepre
zen. Twee zaken kennen de Vrijdenkers en Geu
zen best: censum et uxorum.
In Holland ligt voor de Staten-Kamer een Wetsont-
werp tegen de vervalsching der Boter en der Margarina-
Boter. Bisschop Freppel heeft in de Fransche Kamer
strenge maatregels tegen de Tweegevechten voorgesteld.
De Koninck den Hollandschen taalschat verrijken.
40 Ten vierden, de Walen willen geen Vlaamsch lee
ren, haten 't Vlaamsch, om hun overheersching te be
houden; en in de Vlaamsche Provinciën staat ook een
vijand op, tegen de Moedertaal: de Rechter, de Advo
kaat die geen Vlaamsch kent; zijn studiën in 't Fransch
fedaan; in 't Collegie geen Vlaamsch geleerd: bijna geen
Taamsch in de klassen; nooit Vlaamsch op de Feesten
en Prijsdeelingen met moeite in Familie kunnen
Vlaamsch spreken; in d'onmogelijkheid tot het Publiek
een Vlaamsch woord te richten.
Daar ligt het peerd gebonden in de ver-
j franschtte Collegiën, in de verfranschtte Pen-
sionnaten. En nogtans, wat zegde Z. H. Bisschop Lam-
1 brecht maandag op 't Feest van Davidsfonds te Gent
1 Ik prijs en loof uwe werkingen, zegde hij; wat zou
een Familie wezen, waar de Moeder niet verstaan j
fransch te laten oordeelen en verdedigen, zelfs als hij
gten woord Fransch verstaat.
Zich schuilende achter de vrijheid van den veroor
deelde, hebben de Wetgevers een natuurlijk recht van
den Nederduitschen Stam in krenking en miskenning
gelaten.
M. Coremans was sterk ondersteund door M. Bege-
rem van Gent; M.Jacobs van Antwerpen sprak tusschen
beide; doch M. Woeste bestreed artikel II.
M. Woeste is door 't Arrondissement Aalst gekozen;
alhoewel geen Vlaamsch kennende; hij heeft in veel ge
vallen zijnen eerbied voor de Volkstaal getoond;hij leest
en spreekt reeds Vlaamsch; ja heeft voorgenomen, on
danks zijn gewichtige bezigheden,zich in 't Neerlandsch
e oefenen, om die taal voor zijn Kiezers te spreken....
)ns Arrondissement heeft geen spijt van M. Woeste in
Parlement gebracht te hebben men kan van M.
wordt van haar kinders?... Welnu, de Natie is een Voeste niet vereisschen, dat hij zich bij de Voorwacht
groote Familie. Wij, Vlamingen, moeten aan ons j er Vlaamsche Strijders schare; doch het is een les, om
Moedertaal houden;'t is de machtigste band om de oortaan als Volksvertegenwoordiger of Senatcur NIE-
verschillige standen bijeen te brengen. j IAND te aanveerden, die in de taal en in de verzuch-
Fransch zullen wij leeren, zekerlijkvoor onze be- i tingen van 't Vlaamsche Volk niet inniglijk is gemengd,
trekkingen met onze Broeders de Walen en met onze j En M. Woeste, dat groot talent, dat helhaftig hart,
Fransche geburen; maar de eerste plaats in ons hert
zal immer zijn voor de Moedertaal
10e spijtig voor hem en voor zijn Vaderland en voor de
(zaak der Kerk, dat hij van jongsaf in de Taal niet ge-
Stelt de Boer het niet wel, niemand stelt het
wel Een groote WaarheidElk ondervindt het.
'tZijn slechte tijden; en men zegt overal dat de
Brouwersstiel de beste is.. Bijna al wat te koop
komt.is in d'handen der Brouwers en ze maken
er nieuwe herbergen van 't Is meest de Jonk
heid die drinkt. Men moet verbetering zoeken in
den toestand 't Zijn lastige tijden. D'openbare
Fortuin van ons Landeken is sedert i5 jaren met
een derde verminderd, 't Gouvernement vraagt
te veel geld; er moeten groote gespaarzaamheden
zijn, in Legeren Onderwijs! In 'T LEGER; d'on-
kosten verminderen; de kinderen der Burgers en
der goede Landbouwers thuis laten, alwaar zij
hun Ouders kunnen helpen; en door een Leger
van Vrijwilligers aan duizende jongens, nu zon
der werk, een behoorlijke BROODWINNING
verschaffen In 't Onderwijs, die Athenés en
Ecoles Moyennes laten afschaften, 't Zijn BROEI
NESTEN vanGeuzerij en van Vrijdenkerij.
Er gaan 4 millioen besteed worden aan den
Landbouw; indien die 4 millioen maar dienen
om proeftuinen te maken of conferentiën te doen
geven, door boekgeleerden, 't zal weinig aan den
dijk brengen. De lasten afslaan, steenwegen ma
ken, de afgelegene Prochiën aan Statiën verbin
den door stoomtrans; veel Gemeénten durven
daar niet aan beginnen, omdat het te kostelijkis;
de Parochiën aan Statiën en Steden verbinden,
dat zijn zaken van WEZENLIJK NUT, erwijl
die Conferenciën cenige Heeren bevoordeeligen
en daarmeê heel dikwijls Amen en uit... Wij roe
pen hierop ue wel Willende aöndacht dcr fcc-eien-*
Gekozenen voor Kamers, Provincie en Gemeen
ten
Dat een Vlaming naar Bergen of Laik gaat wonen; en hij
moet voor dc Rechtbank komen:
Geen woordeken Vlaamsch I
ALLE3 in 't Fransch I
Dit 'ne Waal naai Antwerpen, Gent, Leuven, Mechelen,
kome, en hij verschijn! voor de Rechtbank
ALLES in 't Fransch
Do Vlamingen vragen ENKELenALLEEN Vlaamsche Recht*
banken ia de Vlaamsche Provinciën, en dat wordt een over-ire*
venbeiu genoemd II!
IVEerste Comuunie
Dat is OVERAL de vnrige wensch der werklieden, en bijzon*
dcrlijk t'Aalst op St Martens Parochie... Veel Werklieden heb
ben een droei en lastig leven Men zal han toch den troost
niet willen weigeren, dat ze D'Eerste Communie van han kin
das kunnen briwonen.
DE KROON" DES HEMELS,
prachtwerk, elke bladzijde is goud waard,
elke bladzijde; de Kroon des Hemels, een boek
allerbeit geschikt voor geschenk op Hoogdagen
•n op Kermis en Nieuwjaar; prijs 00 franke
tkuia.
JAN CLERKER,
door S. Van der Gucbt. Jan Clerker reeds gekend
de wereld door; er kunnen geen fraaier boeken
bestaan; er is lezing aan voor 'ne g'heele winter
prijs 2 35 franko 2'o.
GASTON BLANKAERT,
of d'eers'e Binders, ook allermerkweerdigst.
prijs 1,75 franko l,9o.
't KASTEEL der VERDOEMENIS
prijs too fr.
DE KABINET-SEKRETARIS
brieven, akten enz. Prijs L1*
'T MASKER VAN DE WERELD
dit boek van over honderde jaren geb zen en ge
prtzen. met veel houtplaten, Prijs 2, 0
De allerheiligste Roozenkrans,
0,18 centiemen.
Gelijkvormigheid aan den wil Gods
o,15 c. Waarin men leert gerust blijven et
kalm, in vreugd «n in leed, in voorspoed en 11
tegenspoed.
Bezoeken tot het H. Sacra
ment.
door St Alphonsius de Liguori; gevolgd
van de bezoeken tot den H. Jozef, van
vurige pijlen, duidelijke teekenen der
Goddelijke Liefde, Dagelijksche Oefe
ningen; Mis, Biecht, Communie, Kruis
weg, Vespers, enz.
Die bezoeken, geschreven in 1745,
hadden van dan af, eenen wonderbaren
bijval. Paus Pius VI waardeerde ze zoo
hoog, dat hij ze aanhoudend voor zich
op tafel had liggen. In 179a verscheen
reeds in Noord-Brabant dc 5e Neder-
landsche uitgave. De Geloovigen noem
den dit boek een gouden boekje, een aan
biddelijk schoon en hemelsch boekje
Prijs in linnen band 1,60
Prijs in leêren *>9°
franko 10 c. p. h. meer.
of
DL OUDSTE DOCHTER DES DUIVEL
een verheul uit deze eeuw
door S. VAN DER GUCHT, Kunstschilder te Aalst.
—O— II
XI. OP ZEE.
Als de ongelukkige zeezwaluw door een anderen verhon
gerden visch wordt vervolgt dan de goudbrasem, gelukt het
hem menigerwerf van te ontsnappen; maar bijaldien het de
zen laatsten is, die hem vervolgt, mag men hem ten naasten
bij verloren achten.
Niets is zonderlinger en aantrekkelijker als een dezer
worstelingen bij te wonen, die van den eenen de gulzigheid
daarstelt, en langst den anderen kant den schrik en den na-
drift naar behoud.
Toen geen vijand de vliegende visch ontrust, houdt hij,
nieuwe machjin hare hoofdstof te vinden. Jamaar, hij we^
I dat de goudbiazc:.; zich aldaar bevindt, onverbiddelijk in
1 zijne gulzighfid. Wat gedaan? Niets, zijne krachten zijn uit-
geput, hij moet bezwijken! Zie, de goudbrasem grijpt hem
j aan 1 Arme kléine ongelukkige visch
i Daar zijn èéhter vliegende visschen die, slimmer en door-
j trapter als huine andere gezellen, ongestraft de vervolging
van den gotübrasem durven trotseeren. Deze, in plaats
van met de sjelheid van eenen schicht henen te vliegen, ma
tigen den spoed hunner opstijging, zoo dat de vijand hem
voren schiet;'alsdan wend de vliegende visch zich vluchtig
om, doopt zjn vleugels op gemak in de zee en neemt be
hoedzaam dc wijk... Daarhetgene wij komen te verhalen
zich honderd; malen bij dag vernieuwd, en Joseph bijzonder
smaak nam it zulke dingen, was hij verre van zich te ver
drieten en jij achtte zich waarlijk gelukkig van met een
schip, als sdirijver, eene verre reis te mogen maken.
Zoo bereiften zij de nabijheid van het eiland Zanzibar.
Het was den dag stikkend heet en toen Joseph zich 's na
middags ophet dak van het schip begaf, was hij niet weinig
arm halfslachtig dier, zich gewoonlijk op de oppervlakte der 1C j -r r- -----r j -•
zee. Ik zeg houdt en niet rust, want gedurig op loer, geniet verwonderdpen Kapitein met Stuurman en Onderstuurman,
V.:: ^nA^An mcf Bil l/Amf liem orlitAr nipt
zeer druk iigesprek aan te treffen,
een"goudbrasem, zoo snel in zijn vaarwater ais de zeezwa- 1 .De Kapitan hield een koperen verrekijker in de hand, die
'nij geenen stond rust. Dit komt hem echter niet links; want j
luwe in hare vlucht, schiet zich op hem neêr. Gelukkiglijk hij^kwam^Taadple^en, en rcheen in het geheel niet in zijn
de vliegende visch heeft hem gezien, hij neemt een schi lyke
beweging en verheft zich eerst eenige voeten in de lucht,
kort daarna daalt hij echter neder en behoudt slechts tus
schen hem en de zee eene vuist afstand en blijft aldaar han
gen door de koelte van het water die de vochtigheid zijner
vleugelen onderhoudt; hij sleept langen tijd langs de opper
vlakte der zee die hij schijnt te raken, de koelte volgende
van den wind. Inmiddels heeft deze vlucht den goudbrasem
niet ontmoedigd, verre van daar, en hij staakt zijne vervol
gingen niet. Zijwaarts zwemmende om zijne prooi uit de oog
niet te verliezen, gleed hij met eene fabelachtige snelheid
over het water. Deze driftige jacht duurt zoo eenige stonden,
soms maar het vierde van een minuut, eindelijk verliest de
vlucht van den ongelukkigen vliegenden visch zijne regel
matigheid, zij vertraagt en wordt schokachtig; welhaast
worden zijne doorschijnende vleugelen, die dcor het gebrek
van vochtigheid, de lucht niet meer opvangen kunnen, on
machtig om zijn verzwaard lichaam te ondersteunen, dat
schik. Josth, die, gelijk wij reeds hebben gezegd, met een-
iegelijk op eer goeden voet leefde, naderde de drie man
schappen e vroeg nieuwsgierig wat er gaande was Wij
worden doe een onweêr bedreigd, gaf de Kapitein tot ant
woord, enkrij zijn bezig met onze voorzorg te nemen.
Een onweêr wedervoer de Jonker, hoe is dit mogelijk bij
zoo een hellere lucht! Toch niet zoo helder, dan gij ver
meent, zei Ie Kapitein, en hij toonde hem langst den zuid
kant een Jein zwart vlekje, schier onzichtbaar. Dit
vlekje, venolgde hij, dat ons nadert, zal voor er éen uur is
vervlogengansch de lucht bedekken, en is de voorbode van
een deze 1 afgrijselijkste tempeesten welkers weêrga men
nergens irbndere streken ontmeet. Wil u echter daar over
niet al te éer onstellen, daar het gerucht van deze tempees
ten doordans veel het gevaar overtreft van schipbreuk te
lijden... idien echter het niet al te lang blijft duren, voegde
hij erbij;laar geen koopvaardijschip tegen hare woede lang
zoo kunna bestaan. Maar dit zij nu genoeg! Laten wij ons
even als een ontmast zeeschip, nu links dan rechts door in gereed bid zetten en volbrengen wij onze plicht!
de baren heen geslingerd wordt; alsdan, vaarwel alle hoop! Inmiddfe was ae zwarte vlek, die zich aan het gezicht-
het doodsuur is daar 1 Uitgeput van vermoeienis, bevangen einde ve.oonde, reeds in grootheid veel aangewassen en
van schrik heeft de ongelukkige geen ander hulpmiddel meer zij begonangzaam de zon te bedekken, toen eensklaps een
als zijne vleugels in het water te bevochtigen, ten einde snerkend- gefluit zich liet hooren en als bij tooverslag al
de zeilsn van het vaartuig nedergelaten wierden. Wat mag
dit beduiden, sprak Joseph, in zijn eigen, het is hier zoo
kalm als op een slaapkimer, en men strijkt de zeilen 1 Maar
schier terzelver tijd doorkliefde een flikkerende bliksem de
duistere lucht, en een kletterde donderslag deed zijne ooren
tuiten. Schier ter zelvertijd brak het onweêr los; de blik
semflitsen en donderslagen volgden onverpoosd malkande
ren op, en een machtige dwarlwind, die de zee tot in haren
diepste afgrond scheen te ontroeren, verhief de baren, als
bergen in de hoogte.
Het schip welk bij tijds van zijne zeilen was ontbloot, we
derstond redelijk wel aan het geweld van het orkaan, echter
werd het deerlijk geslingerd, zoo dat Joseph, uit vrees van
overboord te worden gesmeten, zich, op raad van den Ka
pitein naar zijne kamer begaf.
Het onweêr duurde zonder verpozing gansch den namid
dag en den volgenden nacht voort, om met het aanbreken
van den dag zich zoo schielijk te stillen als het was begonst.
De Kapitein verhaastte zich om de zeilen te doen ontplooien
en weldra vaarden zij met een voordeeligen zuidwester
wind, voorwaarts heen.
De blijdschap van zoo vaardig aan het onweêr te zijn ont
snapt, had al het manschap met vreugde vervuld, en de Ka
pitein die ruimschoots in deze vreude deelde, had een uit-
deeling van brandewijn bevolen. Dit maakte eeniegelijk nog
beter in zijn schik en de matrozen begonnen te zingen.
Lcre ons BiMgonland
En Brussel dat de kroone spant
Heeft alles overwonnen.
Maar zoo op eens, zonder dat het versje kon uit gezongen
worden, werd het schip in zijne volle vaart schielijk ge
stremd, en bleef onbewegelijk als vast genageld staan, wijl
de top van den grooten mast naar beneden stortteGelukkig
was er niemand gewond, echter verging het gejubel in een
jammerlijke kreet, en het onheilspellende woord GE
STRAND 1 liet zich hooren.
Rap als de wind SDelde de Kapitein met den eersten Stuur
man naar beneden, om kort daar op, wit als een lijk weder
te komen! Wij zijn verloren, sprak de Kapitein,het schip
is op een steenklip gestrand, de voorsteve is gekloven en de
kiel heeft reeds vijf voeten water in. Wat gedaan? Wat
gedaan! riep men van alle kanten. Laat den grooten boot
in zee, was het antwoord, neemt eenige levensmiddelea
1 mede, en tracht er u allen mede te redden. Dit is niet onmo-
j gelijk; het weêr is overheerlijk en wij zijn slechts ongsveer
1 vijf en veertig uren van het eiland Zanzibar verwijderd.
Het scheepsvolk liet zich dit geen tweemaal zeggen, en
I eldra was de groote boot in het water gelaten en men ver-
