5C^ met meer vaart dan een 2PK naar de top
BOONTJE OP HET KRUISPUNT
strooca
Aalsterse topdag
op de buis!
Wij confectioneren in eigen atelier
Grote en mooie keuze in vast tapijt
Molenstraat 45
Galerij «de Gaepaert»
Aalst
Nieuwe Gazet van Aalst - 28 mei 1982 -11
Louis Paul Boon is, standbeeld of niet, blijkbaar nog niet vergeten. De
stroom van publicaties over zijn werk zal de eerstvolgende jaren ook wel
niet te stoppen zijn. Een groot gedeelte daarvan is weinig of niets terza
ke, en bovendien zou het beter zijn indien men enige afstand kon nemen
ten opzichte van het oeuvre van deze zo omstreden auteur. Hef is dan ook
met enige schroom dat «Kruispunt», het Brugse literaire tijdschrift dat al
aan zijn 21e jaargang toe is, twee toch wel heel belangrijke artikels
publiceert.
De eerste bijdrage is var de hand van
Romain John Van De Maele (te Aalst
geboren), zelf een niet onverdienstelijk
auteur, die Boon belicht als de "alterna
tieve geschiedschrijver", die hij onte
gensprekelijk ook was. Deze bijdrage is
een essay in de ware zin van het woord,
geschreven vanuit een hoogst persoon
lijke visie op literatuur en het werk van
Boon. Waarschijnlijk is het juist dit as
pect dat de bijdrage van Van De Maele
zo interessant maakt. Echt nieuwe
gegevens krijgt de lezer immers niet
voorgeschoteld, wél zorgt de auteur
voor een ietwat ongewone invalshoek
die het werk van Boon (van Jan de Lich
te tot de Geuzen) zoveel duidelijker
maakt. Met een grote inlevingscapaciteit
en de reeds vernoemde eigen visie
twee elementen die hij ook bij Boon te
rugvindt duidt hij op zwakke en sterke
punten in diens werk. Dat Van De Mae
le, wereld- en levensbeschouwelijk, zo
wat op dezelfde golflengte zit als Boon
zelf, verhindert niet dat het onderwerp
eerlijk en open benaderd wordt.
De bijdrage van Jan Schepens, nijvere
werkmier in Kruispunt-contreien, is van
een heel andere aard. maar ligt ook in
het verlengde van de visie van de auteur
en het werk dat hij de laatste jaren voor
Kruispunt heeft verricht. Jan Schepens
is de man die vergeten of bijna vergeten
namen uit de periode tussen de beide
wereldoorlogen opduikelt, en het viel
dan ook te verwachten dat hij in dit arti
kel wat meer informatie zou trachten
te geven over Boons bezigheden in die
periode. «Louis Paul Boon in Front» be
handelt de na-oorlogse jaren tot '52,
meteen een periode die tot dusver
weinig in het daglicht werd gesteld.
«Front» was het weekblad van de weer
standsgroepering en groepeerde vooral
communistisch georiënteerde schrijvers
en journalisten, maar ook niet-commu-
nisten. Boon nam in Front de rubriek
«Geestesleven» voor zijn rekening, zoals
hij later ook in «Vooruit» zou doen. Een
groot aantal artikels uit die periode dui
ken later op in zijn boeken, al of niet her
werkt. Andere bijdragen illustreren de
visie van de auteur op kunst en
maatschappij. In zijn soms niet zo helde
re telegramstijl weet Jan Schepens
enkele verrassende linken te leggen, ter
wijl hij meteen ook twee nooit eerder ge
publiceerde documenten aan de lezer
voorlegt. In de eerste plaats voer voor
verzamelaars, maar toch ook voor
minder gespecialiseerden zeer interes
sant.
Kruispunt, het sociaal bewogen literaire
tijdschrift dat Boontje steeds een warm
hart heeft toegedragen, verdient dus
zeker en vast onze aandacht. Wie het
hier besproken nummer (81) op de kop
wil tikken (75 fr.) of een abonnement wil
nemen tegen de demokratische prijs van
binnenhuisinrichting
gordijnen en overgordijnen
spreien en kussens
zetels heropmaken
225 fr., kan terecht bij John Heuzel, Boe-
veriestraat 8. 8000 Brugge. In het 80
bladzijden tellende nummer dat hier
besproeken werd. vinden we verder nog
poëzie van o.a. Pierre Lootens en Wer
ner Pauwels. een verhaal van Han
Grüschke, een assay over Willy Balyon
en de rubriek "op het kruispunt" waarin
de auteur steeds op een recensie van
zijn werk kan repliceren. pp
Op donderdag 3 juni kan U op
de BRT-TV omstreeks 19u10
in een uitzending door derden,
een reportage bekijken van de
Aalsterse Topdag.
Zowel de opening in de
Keizershallen als de arbeids-
infobeurs van de Jonge kamer
en de trip doorheen de diverse
Aalsterse Dekenijen kan U de
visu meemaken.
Uiteraard ook de aktiviteiten
op de Grote Markt met o.a. het
wagenspel «De Ketellapper»
door Pact, het optreden van de
Kunstgroep Vredon en de
Faluintjesdorsers die begeleid
door de Faluintjeskapel er lus
tig op doorkloppen.
Niet vergeten. Donderdag te
19u10 Het betreft hier een uit
zending van «Librado».(HM)
andere Vlaamse groepen, betekende
voor henreeds een ideaal visitekaartje
om eindelijk buiten de Aalsterse
regionen te treden. De finale Ach
opboksen tegen Blanc de Blanc, 2 bel-
gen, the boxcars of the chrome...,
hooguit een vijfde plaats misschien.
Misschien heeft deze ietwat gelouterde
houding ervoor gezorgd dat 5 CV in de
Ancien Belgique feilloos speelde. In ie
der geval vijf Aalsterse muzikanten
sprongen letterlijk het spreekwoorde
lijke gat in de luchttoen ze zich als
derde hoorden afroepenEen ver
diende zege voor een popgroep die
drie jaar keihard heeft gewerkt, kritisch
staat tegenover zichzelf en doorzet tot
het uiterste
Dirk Van Hoorde vertelde ons, nog niet
bekomen van het Rock Rally sukses,
deze geschiedenis van 5 CV. De vaste
groep aanhangers vindt hier waar
schijnlijk een stukje pophistorie in dat
ze zelf hebben eegemaakt. Belangrijk
leek ons echter de reaktie van de
groep én de toekomstplannen.
Die derde plaats is werkelijk ideaal
voor ons Als je eerste of tweede ein
digt, zit je muurvast tussen de ver
plichtingen van koncerten, public rela
tions en noem maar op. En... we zitten
vlak voor de examens, daar kun je niet
onderuit. Als derde genieten we volop
belangstelling, maar we blijven de
mogelijkheid behouden om het iets
kalmeraan te doen. De single wordt nu
bijgeperst en in september volgt nor
maal de tweede. Tot september zitten
we al volop in de optredens Nou ja
het is gewoon enorm Alles waar we
ons vroeger kopzorgen over maakten,
kontakten, distributie, materiaalver-
voer, koncertorganisatie enz., daar
moeten we ons nu geen fluit meer van
aantrekken Carrère zorgt voor de dis
tributie, het bookingskantoor Beek
Call zorgt voor de optredens en Uni
versal songs voor de promotie. Wij
moeten gewoon nog stevig
doorwerken en een drietal songs
bijmaken zodat we aan 3/4 uur set-tijd
komen. Elke week hebben we alvast
een optreden, soms wel drie na elkaar.
Optreden lijkt ons inderdaad erg be
langrijk voor een groep. Het ligt in
onze bedoeling im het publiek te amu
seren met écht swingen de new
wave. Wat nu ons streefdoel wordt, is
dat 5CV gekend is dat men zowel in
Oostende als in Hasselt al van ons ge
hoord heeft, dat er reaktie loskomt
goed of slecht. En we werken er aan
om een vuist te kunnen blijven maken
op het podium. We willen alles geven,
krachtig overkomen, er volop invlie
gen maar ergens ingehouden, blijven
weten wat je speelt. Dus niet zoals bv.
in punk waar ze er gewoon tegenaan
vliegen zondermeer.
Die vuist kan 5CV maken. Ze geven
alles op het podium, maar ze weten
100 wat ze geven.
Eén aspekt klonk wat triest in de oren
5CV, net als zovele anderen, hunkeren
er naar om weg te raken uit het
Aalsterse.
Geen respons, geen begrip, soms na
ijver tussen de Aalsterse groepen on
derling... Spelen we op die manier niet
een belangrijk stuk van onze jongeren-
kuituur kwijt
Hoperlijk zien we 5CV nog regelmatig
in de Aalsterse contreien optreden. We
houden u in elk geval op de hoogte
van de verdere plannen van deze
nieuwe ster aan het popfirmament
(KDS)
Alhoewel eerste prijzn, winnaars van de wedstrijd, eervolle vermeldingen
e.d.m. lauwerkransen zijn die steeds met een relativerende blik moeten beke
ken worden, is het behalen van de derde plaats op een manifestatie zoals
Humo's Rock Rally toch een niet te onderschatten verdienste Deze bijzon
dere eer viel dit jaar, naar onze mening terecht, te beurt aan de Aalsterse
formatie 5 CV. Het begin van een schitterende, muzikale karrière
TOen René De Witte van Ajuinswing
hen vroeg om het voorprogramma van
Macchiavel te verzorgen, bleven ze
nog even bij hun rock a la Fisher Z.
Maar deze buitenkans werd voor
200 benutHet voorprogramma
5CV, 5 Aalstenaars aan de pop-top.
werd schitterend gebracht met
goedkeuring van Macchiavelen
van toen af liepen in Aalst een aantal
fervente SHIT-isten rond. Optredens in
diverse klubs volgden en zorgden voor
de nodige speelvaardigheid voor de
volgende mijlpaalhet voorprogramma
van THE BET.
SHIT had reeds eerder kennis ge
maakt met The Bet op het Festival van
Terjoden, toen deze groep Scooter
verving. In oktober 1981 kreeg Sit een
telefoontje van The Bet met het ge
kende aanbod. Dit koncert op de CJP-
promenade in 't Kerksken was tevens
het laatste SHIT-optreden... De naam
en het imago van de groep onderging
een grondige metamorfose Shit werd
5 CV en de rock werd definitief
vaarwel gezegd om plaats te ruimen
voor een meer up-to-date new wave.
Deze ommekeer bracht 5 CV tot het
niveau van nu. Dirk Van Hoorde
schreef in voor de Rock Rally (zonder
medeweten van de 4 andere che-
vaux...), Lavvi Ebel betuigde zijn
waardering op het Terjodenfestival,
demo's werden opgenomen in een
studio te Assenedekortom het
sneeuwbaleffekt leek niet meer te stui
ten
Ten lange leste MOEST dit resulteren
in een single-opname. Op 7 februari
dook 5 CV in de studio te Hekelgem
met René De Witte als producer en op
9 maart was het plaatwerk kant en
klaar. Running through the night
Brixton children en CV was ver
krijgbaar p 1.000 exemplaren
Het toeval speelt steeds een rolop
27 maart werd de single voorgesteld
aan het publiek en pers, een week na
de preselektie van de Rock Rally te
Burst... Beide koncerten waren
overweldigend, vooral dan op de Rock
Rally. Humo sprak zich toen reeds
bijzonder lovend uit over 5 CV
Tegen de bescheiden verwachtingen
in, werd 5 CV uitgekozen voor de
halve finale te Waregem. Ofschoon het
optreden minder overtuigend was naar
hun mening, resulteerde deze wedloop
naar de roem in de finale te Brussel.
5 CV koesterde vanaf dat ogenblik
geen hoop meer. Het feit alleen al dat
ze de finale bereikt hadden naast 320
Jaren geleden vormden Jan Moens,
Phil Coene en Dirk Van oorde de leden
van een heus schoolorkestje. Jan
speelde ijverig op het akkordeon, Phil
was toen een beginnend orgelexpert
en Dirk ondersteunde het geheel met
zijn triangel. In dit ogenschijnlijk mie
zerig begin, lag nochtans reeds de
kern van het latere SHIT Toen de
drie leden naar het middelbaar
onderwijs gingen, werd de formatie
immers versterkt door Nicolas Lateste
gitaar en Peter Van Mulders
idem Dit quintet zou door de jaren
heen bij elkaar blijven en splitverschi-
jnselen, xamens en eerste liefdes met
gains doorstaan.
De eigenlijke opgang kwam pas na
het geven van een T.D. die ruim 750
bezoekers telde. De opbrengst hiervan
zorgde voor een drumstel en een
tweedehandse basgitaar. De gelukza
lige Jan Moens en dito Dirk Van
Hoorde repeteerden urenlang onder
hun tweeën om de instrumenten onder
de knie te krijgen.
Aalst zou voor het eerst kennis maken
met SHIT op het kollegefeest waar
de groep optrad tussen de talloze tolk
en kleinkunst amateurs. Een eerste
groot kontakt met het publiek, maar te
vens de eerste kick om door te zetten,
beter te worden. De swingende rock
die SHIT toen bracht moest nog heel
wat bijgeschaafd worden. Met het
zuurverdiende geld van vakantiejobs,
werd de hele groep uitgerust met pro
fessionele instrumenten een gypson-
gitaar, een Tama-drumstel, een eigen
handig gemaakte synthesizer... enfin,
de leute kon niet op. En alhoewel de
kleren de man niet maken, doen de
muziekinstrumenten wel degelijk iets
aan de geproduceerde klanken Een
nieuwe stap in de goede richting
Het nieuwe instrumentarium zorgde
stilaan voor een nieuwe richting in de
muziek. De vijf leden van SHIT kregen
stilaan hun buik vol van die eeuwige
rock en keken hunkerend naar groe
pen als TC-Matic, Luna Twist en Levvi
Ebel...
