Uw bril in 10' en deze resultaten Zeg «neen» aan dergelijke praktijken CARDON Mare Galle schrijft brief aan wijkbewoners VERKIEZINGEN ZIJN IN ZICHT Een stadhuispareltje «de Kiem»stil winkeltje voor wie anders wil gaan leven MOET EB 61 2AAT OP? Meester Opticien-Optometrist CARDON en nog eentje... K i n j e r e n de moeite waard Geraardsbergsesfraat 74 VRIJ IN UIT <>"knp het meest originele winkeltje van de stad ...aan de Zoutstraatpoort Daarom is de keuze van uw opticien zo belangrijk Kerkstraat 13 - 9300 AALST Nieuwe Gazet van Aalst - 28 mei 1982 - 3 Heel wat inwoners van de omgeving van het Park Terlinden keken onlangs raar op toen zij in hun bus een brief vonden van Minister Mare Galle en zijn echtgenote. Vooreerst meldt de Minister, die de brief ondertekende met «Uw buur man», dat hij in de nieuwe verkaveling Wateringen achter het Kasteel Terlin den komen wonen is. «Aldus ben ik teruggekeerd naar de wijk waar ik mijn jeugd heb doorgebracht» zo schrijft de Minister verder. Blijkbaar wegens het feit dat heel wat buren onlangs raar zullen opgekeken hebben van een nieuw plakkaat dat aan de ingang van de verkaveling Wateringen verscheen met de vermel ding «Privaat terrein», en om alle mis verstanden te vermijden meldt Mare Galle dat deze plaat aangebracht werd door de eigenaar van de verkaveling, en dit in opdracht van diens verzeke ring. De wegen van de verkaveling zijn op dit ogenblik inderdaad nog steeds privé-bezit en zullen volgens de Minis ter pas na twee jaar door de stad Aalst worden overgenomen. «Hoe graag ik U allen persoonlijk zou willen begroeten U zult begrijpen dat dit moeilijk kan», zo gaat de brief ver der, waarbij de minister er meteen aan toevoegt dat hij ter beschikking staat om in de mate van het mogelijke bij te dragen tot de verfraaiing van de wijk. Deze passus werd bij neei wat men sen uit de Etrimoblokken en omgeving niet in dank aangenomen, enerzijds omdat zij zich nog al te goed herinne ren hoe de verkaveling zelf de oorzaak was dat een groot groengebied opnieuw opgeofferd werd aan bebou wing, en anderzijds wegens het feit dat ongeveer terzelfdertijd dat de brief Zoals op andere plaatsen in Vlaande ren werd ook in Aalst een gezin bereid gevonden om «de kiem» te huisves ten. Uiterst kleinschalig, maar des te vriendelijker worden op die kiem- adressen de «Stil Leven» uitgaven verspreid werk van o.m. Luc Verstey- len, André Peeters en Ivo vermeiren, Ludo Dierickx, Wilfried van Durme.. van Mare Galle in de bussen gedepo neerd werd er een aantal bomen langsheen de verkaveling Wateringen sneuvelde om plaats te maken voor nieuwe huizen. Tot slot van zijn brief maakt Minister Galle van de gelegenheid gebruik om propaganda te maken voor zijn dienst betoon dat tweemaal per week in het Volkshuis aan de Houtmarkt plaats heeft. Brochures, boeken, posters waar het zgn. «groene gedachtengoed» in klopt. «Wij hebben ze niet meer alle vijf», «de morgenmensen», «van groen naar groenen», «wanneer is een school (maat)schappelijk «denkwegen naar een globale visie» zijn maar 'n paar titels De «stijl» varieert van poë tisch over scherp-bezinnend tot ratio- neel-analyserend. Om het betrokken gezin (De Witte- Seminck) niet al te dikwijls naar de bel te doen hollen, komen geïnteresseer den liefst op woensdagnamiddag en - avond. Ook wie gewoon meer wil weten over de beweging «anders gaan leven», of over de «groene fietsers» kan in «de kiem» terecht. Wie hen om welke reden ook zou nodig hebben, uiter aard ook... Erg druk is het er overigens nog niet geweest, gezien dequasi-on-opvallen- de huisvesting. Wel stond men met een infostandje op de Groene Avond van Agalev (maart) en-bij de halte van de Jongerenmars-ers op de Grote Markt (april).(pd) Uit In de Raad mei 82 nr 5 Op 7 juni 1982 heeft de prijsuitreiking plaats zowel van de etalagewedstrijd als van de wedstrijd de Klant is Koning in een nokvolle feestzaal van het Stadhuis (de wens is de vader van de gedachte) Op 31/3 waren er in het arrondissement Aalst 14 911 werklozen. 1.161 tewerk gestelde werklozen en 977 BTK'ers. alles samen ruim 17.000. Dat is een fantas tisch cijfer (-Aalst blinkt in alles uit -) Winkel Ja en neen. Geen schreewerig neonlicht, geen tot kopen aanzettende etalage, geen toon bank... Toch is het huis nr.56 in de Arbeidstraat (Aalst) verspreidingscentrum van «groene uitgaven». Een winkeltje dus, dat in stilte, zonder veel lawaai wil doen ontkiemen en vaart brengen in wat genoemd wordt de groene beweging. (ni, n peis na ni da 'k hier teigen ons leizers gon beginnen te lammenteiren en heer ver kinjeren ooitgeiven. Op wa zol da trekken alia Kinjeren. waa 'k zeggen, de die n zen den dag va vandaog met ni veil nimmer benaad te maoken Da ziede genoeg as 't er iveranst eh koppel meh ien oftwie of mier jongeren in ne winkel komt. Da kaan van niet afbleiven, da kreupt oeveraal op ofzitj ons alles oon En wa zeggen d'avers Niet, of toch ghiel woyneg... En heer ne kier goe benaad maoken Ze lachen der mei. en de kinieren meh heer Welke snotneis zol der naa nog schrik hemmen van Kledden Z 'n weiten allesj ni mier wie da Kledden was. Al pertank da Kledden mier iet ver groeite mensjens was zee, sertoe ver de die die s nachts nog al ne kier loot nor hoois tiften kommen, meh eh stik in heer zjilei. Want Kledden, den dienen spronk, lifst iveranst dicht teigen 't woter of nen dipe grècht, verrooiloeis op imand zennen nek. En gemost hem ten draogen. zu lank en zu veir tot as g'er boyvielt. En tèn lachtegen denne stinkort a nog ooit oeik... Ziede ze kommen hè De maan vanoyges en tèn mor eksplikeiren on de vraa jaan mensj, was nog ni loot zee, mor... dor on den aan Denjer vliegt meh dor aal meh ne kier Kledden op mennen nek. En tot as t kleer wird hem ek hem moeten draogen. 'k Ben der ginne mensj af... Ver de gasten s aoves van 't stroot t' haven en op tovd en stond binnen te loesjen, doveir was de Loekkenbeer. Hoe dat er den dienen ooitzag dad 'n hem ek noeit te weite gekomme, mor as ek klein was, hooi 'k er toch pét af! 't Jonk vraavolk mokten ze sértoe benaad meh de Zwèrte Bomma, mor dad 'n was ni iene van die sikkeleers zee die hier meh Vastelaoved meh bolleks rondgoon. Da moe mier iet geweist hemmen gelek de Boorn Aa-vraa. Ja, da was oeik eh vies geval. Mor door wirder toch mier oever gesproeken as 't te pas kwamp oever eh groeit onweir, meh veil donkere wolken -en groeite windj. Allei, oliemol role dinges woor da z ons in onze jongen toyd de poeppers meh op 't loyf joegen. Sa was allicht wel ver ons braaf t haven, mor oeik ver ons ne kier den doevel oon te doeng peis ek. Gelek as meh de bloedkoesj. Da woren in den toyd die groeite roeidgeverfde keiren w or mei da ze van 't slaghoois 't vlies ooitvierden ba de bienhavers. En op de kassoy koste goe zing woor da ze gereen hooin, 't bloed dripten der al onder azoei ooit... En zeggen da 'k nog nen toyd geloeifd hem da ze domei de state kinjeren kwampen oplooin, den nek afsneiten en tèn t'halvendeir. Al pekanst eiven eirg woren de woages van de Bojeimers. die meh droy, vier gelovk van nivveranst nor ivveranst trokken. Ten mosten de klein gasten moaken da ze van t stroot woren zee, wan de die pakten azoei mor doeidgewoein de kinjeren mei En ge 'n kwampt noeit nimmer verom Toch zot hein da 'k meh noeit ni afgevraogd hem wa da ze ten meh aal die kinjeren dein... Ver 't kinjergeldj 'n moste ze 't ni doeng, want dad 'n bestond nog ni... Naa wel, mor naa 'n royn de bojeimers in gin keiren of gin waoges nimier, wel in groeite ottos. En mok gè door na ne kier eh kindj benaad mei. Ikzelf 'n hem dor naa oeik allemol giene schrik nimmer af. Van de A, H of N-bommenen wel. Of van aal die raketten. Want meh zjust te maoken dagge veir den donkeren van 't stroot zèt, 'n zedde der nog ni vanaf... PETJEN •qwedstrijd Kan door een geselectionneerde collectie monturen voor een strikt persoonlijke aanpassing zorgen. Werkt met de nieuwste electronische toestellen om uw brilglazen juist in te slijpen en te contoleren. Meet uw ogen na met een zeer vooruitstrevende apparatuur. Een 30jarige OPTIEK-ONDERVINDING, uw vertrouwen waard. TOT UW DIENST 9.00-12.00 12.30-19.00 u. GEEN BIJHUIZEN Zaterdagnamiddag gesloten.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Nieuwe Gazet van Aalst | 1982 | | pagina 3