Eerste middagconcert
Brahms bestaat, we hoorden hem
Concert bij inwijding pijporgel
Aalsterse «Joriskantorij»
in stemmige kerk van Laarne
DE MUNCK
St.-Maarten
Alle speelgoed aan DISCOUNTPRIJZEN
mi
v.
48Raketten...
of ween
Kuituurliefhebbers
Grote keuze Kom kijken.
Ook open op zondag 30 oktober en
dinsdag 1 november
8 Nieuwe Gazet van Aalst 28 oktober 1983
Een geluk dat er een Brahmsjaar bestaat en een Rameaujaar en noem maar op, een Kans
voor interessante mensen om weer naar boven te komen of om te bewijzen dat ze nog iets
anders schreven dan de grote stukken die de concertzalen of de festivals bereiken.
Brahms is er zo eentje. Zijn berucht vioolconcert kent iedereen, zijn symfonieën fluit men
mee, zijn «Deutsches Requiem» is gemeengoed. Maar wat met zijn pianowerk dat afschrikt
en aantrekt En wat met zijn serenades voor orkest die ik vergeefs in de platenhandel
zoek En zijn schat van volksliederen die amper ons oor bereikt
Vervolg van blz. 1
In de hall van de Bank Brussel Lambert ging woensdag 19 oktober het 23e mid-
dagkoncert (van het 6e seizoen reeds) door.
Walter Vleminck vertolkte Johannes BRAHMS op het klavier. Een unieke kans
voor liefhebbers van piano.
Volgende middagkoncerten
woensdag 16 november: Peter Pieters. gitaar en Maria Cogen, pianoforte (wer
ken van Carulli, Küffner, Beethoven. Giuliani).
woensdag 14 december: Gents Vokaal Kwartet, m.m.v. Herman Streulens, pia
noforte (werken van Haydn, Schubert. Mozart), (gi)
Prijs en kwaliteit zijn voor concertbezoe
kers nog altijd recht evenredig. Toch heb
ben ze ongelijk. Herman Streulens en
zijn ploeg verdienen voor het eerste mid
dagconcert beslist meer belangstelling
Brahms blijkt nog altijd een boeman. Zet
Chopin en Liszt op je programma en de
mensen komen. Maar Brahms' piano
stukken zijn geen zoethoudertjes Ze
vergen inspanning. Typisch is de verdub
beling van de melodie door sexten en
tertsen die hem geliefd maakt of impopu
lair Brahms schiet geen vuurwerk af, laat
je niet wegzinken in een weelde van
klank Hij heeft niet de bekoring van Cho
pin, niet de charme van Mozart en toch is
hij een meneer, niet spectaculair maar
authentiek. Bladvulsel is hem vreemd,
het te veel wordt weggehakt
Intermezzo is voor Brahms een verza
melnaam voor stukken die niet grillig (zo
als een capriccio) of vertellend (zoals de
balladen) zijn De stemming is vaak ge
kleurd door heimwee of verdriet. De
opusnummers 116-119 dateren uit
Brahms' latere werk, een periode die ver
vuld is van de herinnering aan Clara
Schumann, de vrouw die zijn leven be
paalde.
De Antwerpenaar Walter Vleminckx is
laureaat van verschillende wedstrijden.
Hij tekent zijn Brahms met energieke
trekken en veel aandacht voor de op
bouw Hij hult de intermetzi met een on
dertoon van aanvaarding en vertedering
- in een broze vorm. Het best bevallen mij
de ballade in g met een sombere sfeer en
een grimmige wind en de rapsodie in Es
die bewijst dat het beeld van de wat norse
Brahms zoals we ons hem voorstellen
niet klopt. Hij kan zingen, zelfs vrolijk zijn.
Brahms is een vriend maar je moet hem
winnen met geduld. Walter Vleminckx
droeg ertoe bij. W D.B.
Bekijk de «Joriskantorij» van Aalst en je ziet beelden uit je eigen jeugd gelijkaardige
idealen, banden van vriendschap die tegen heel wat golfslagen bestand zijn. Na Frans De
Coninck en Stefaan Mertens heeft Gustaaf Troffaes het koor van oud-leiders en leidsters
van scouts- en gidsengroepen onder zijn hoede.
Vorige week traden ze voor het eerst
naar buiten. Geen betere keuze als con
certpodium dan het kerkje van Laarne
De naakte muren, de gotische vensters,
het warme brandglas staan er borg voor.
Ik hoorde de «Joriskantorij» voor het
eerst bij een herdenking in Sint-Martinus
Ze hebben intussen een heel stuk weg
afgelegd en geschaafd aan evenwicht en
homogeniteit. Vooral Kristiaan Van In-
gelgems bewerkingen van het Duitse
«De engel des Heren» en een Oosten
rijks «Wiegelied», De Boecks «Kerkske
van te Lande» en da Viadana's «Exsul-
tate» bevielen me best Maar Lassus'
«Serenade van de landsknecht» miste de
lichtvoetigheid en de dansende stem van
de verliefde soldaat.
Tussenin bracht Nicole Gits poëzie die
de levenslijn van ieder van ons volgt en
waaruit ik vooral Andreus - maar dat is
mijn lievelingsdichter -, Kopland en Nij-
hoff heb onthouden
Nelly De Ro zong gaaf en gevoelig Bach,
Het gemengd koor Laat blijde weergalmen» trad vorige maandag op in de St.-
Annakerk, o.l.v. Karei van Daele. (gi)
Mozart en Haendel. en Mariette Troffaes
bracht zuiver maar met wat bescheiden
stemvolume Mozarts beroemde motet
«Laudate Dominum».
Kristiaan Van Ingelgem omkaderde het
geheel met verrukkelijk orgelspel. Blijk
baar voelde hij zich geïnspireerd door de
klank van het barokorgeltje, een juweel
voor oor en oog. De korte stukjes van
o.m. Sweelinck, Isaac, Raick en Loeillet
werden door hem met veel zin voor ver
fijning en koloriet uitgetekend.
Wanneer zingt de «Joriskantorij» zijn
eerste thuiswedstrijd We kijken met be
langstelling uit. (W.D.B.)
Pastoor Buysse heette welkom, deken
De Vos zegende het orgel in, Juul Gyse-
len die ooit luidop droomde van een pijp
orgel, gaf een korte historiek van het in
strument en zijn functie in de dienst van
God.
Het programma omspant een hele brok
muziekgeschiedenis maar staat uiter
aard in functie van het begrip wijding.
Schütz is ontdaan van franjes en door-
gloeid van geloof. Dat geloof vinden we
terug in de interpretatie van het koor.
Telkens opnieuw treft me hoe Karei Van
Daele erin slaagt zijn massale groep om
te buigen tot een homogeen pianissimo.
Ook de solisten komen uit de groep.
Carlos Van den Broucke zingt overtuigd
en overtuigend Mendelssohns tiende
Geistliches Lied en Lieve Eeman-Janse-
gers vertolkt helder als een vogel met
innigheid Mozarts fascinerende «Lauda
te Dominum». Willem Vogel weet me
voor het eerst te ontroeren met zijn in
dringende herhaling van het «Word weer
ziende». Randall Thompsons «Alleluia»
is een aartsmoeilijk ding waaraan de so
pranen zich kunnen verschroeien, maar
die halen probleemloos de hemelbestor
mende crescendi. En dat Mendelssohn
nog iets anders is dan een rimpelloos
bergmeer spreekt uit de geladenheid van
De politiefilm moest zo stilaan wel uitgemolken
zijn qua ideeën. Wat kon de ophefmakende «48
hrs» van Walter Hill dan nog voor nieuws bren
gen Een langdradigheid corresponderend met
de titel Nee, integendeel
Origineel komt alleszins wel het cen
trale duo Nick Nolte (als Jack Cates)
en Eddie Murphy (als Reggie Ham
mond) naar voor. Jack is een flik, die
Reggie voor 48 uur uit de gevangenis
haalde om hem bij te staan in zijn klop
jacht op Ganz. Is het dan niet verbo
den op vogeltjes te schieten Welja,
maar Ganz is hier een misdadiger die
in zijn wrede «ambi-ganz»-stijl ont
snapte en reeds 5 mensen omverknal-
de. Waaronder 2 kollega-flikmannen
van Jack, en dat zit hem wel dwars.
Reggie wel Ganz al evenzeer pakken,
omdat hij er met zijn geld vandoor
dreigt te gaan. En samen beleeft dit
op sporingsduo wel wat (hand)boeien-
de uurtjes (van de 48).
Vooral Reggie, de zwarte gedeti
neerde in gentlemanstijl, steelt de
show. Met zijn grote mond en intelli
gente opwerpingen tegen Jack verheft
het verhaal zich boven het klassieke
«diefje-met-verlos»-scenario tot een
echt amusante story. De scene waar
Reggie de rollen eens mag omdraaien
en zelf sheriff mag spelen, doet je
innerlijk grinniken. Toch wel een knap
akteur, hoor, die Eddie Murphy...
De andere kant van de politiepenning
is natuurlijk het overdadige schiet- en
knokwerk, dat wel lichtjes de spuiga
ten uitloopt voor wie niet meteen een
fervent aanhanger is van geweldsce-
nes. Soms doen de vuurgevechten
werkelijk denken aan de cowboytafe
reeltjes uit de traditionele westerns.
En dat hoefde nu voor ons ook weer
niet.
het «Harre auf Gott» uit psalm 43. De
lichte aarzeling bij de inzet van César
Franck - het orgel is niet alleen steun
maar ook risico - wordt weggeveegd en
loopt verder uit in het gevoelige «Adoro
Te» van de Anselme Deprez en
Grundij's stralenbundel «Loof die Heer, o
my siel».
En het pijporgel, motief van dit concert
De klank zit goed, er is een rijkdom aan
kleurschakeringen. Ik had het voorrecht
vlak in de buurt te zitten, weet dus amper
hoe de materie van de kerk reageert.
Ik heb ademloos naar de vaardige han
den van Christiaan Crombeen gekeken
en het wonder gehoord van speelsheid,
geweld, verstilling en meditatie. Het
weefwerk van Bach ken ik, de solide
eenvoud van Buxtehude is me niet
vreemd. Maar wat Christiaan Crombeen
heeft gemaakt van kleine genrestukjes
als het Voluntary in a klein van Stanley,
Fiocco's gavotte en Roelstraetes sonati
ne op «Er is een roos ontsprongen» be
wijst welke schat aan kansen er in een
pijporgel geborgen ligt.
Nog even keert het koor terug. Wellicht
zijn er even mooie liederen als Arcadelts
«Ave Maria». Maar is er iets datje zo aan
grijpt tot op het bot (W.D.B.)
Aktie, spanning en een tikkeltje humor
kruiden dus deze «48 hrs». Knap
gerealiseerd en ingekaderd in de
(meestal nachtelijke) sfeer van een
Amerikaanse grootstad. In het genre
zeker boven de middelmaat en daarom
mocht het voor ons wel «96 hrs» zijn.
Wie dus deze week niet in «de lift»
stapt, niet vaneen Muppets-in-space-
western houdt, en de «politieofficier»
en de «boef-gentleman» verkiest
boven de andere «officer and a gentle
man», kunnen we een uitstapje naar
de «dubbele 24-uren-van-San-Fran-
cisco» best aanbevelen. Tenzij je die
éne goeie scene van Monthy Python
nog geen drie maal op TV had gezien,
natuurlijk. Pol Itie
Filmprogrammatie
JH Dido«A man called horse» (western), za.
29 oktober, 20 u.. Oude Heirbaan, Erpe.
JH De Spin: «Reds» (opkomst van de
Roden in VSA, met Warren Beaty, een
aanrader vrijdag 28 oktober, 20 u.,
Haaltert.
KFL: «The Shining» (Stanley Kubrick,
1980, occulte thriller), donderdag 3
november, 20u.15, Palace.
FEESTPALEIS:
1. «Lonely woolf McQuade» (de eenzame wolf)
(KT): weeral van vechters, met David
Carradine.
2. om 18 u.«De schat van de 4 kronen» (KT):
avonturenfilm in 3D, maar beter ware
geweest in 2C. Alle monstertjes ten
spijt is mijn schat meer waard dan 4
(Deense kronen. Of zelfs 140 fr....
om 20u.30: «The Meaning of Life» (KNT):
teleurstellende «humor»-film van
Monthy Python. Inspiratieloos op 3-4
briljante sketches na. Is er leven vóór
de dood
3. «Catherine Cherie» (KNT): moet die «a»
geen «u» zijn Uitgangen, graag
PALACE:
1. «Return of the Jedi» (in première) (KT)Star
Wars III of «De Muppetshow in de
ruimte». Kassarekordfilm in de VS en als
we binnenraken dit weekend leest U
volgende week 't verslag.
2. «48 hrs» (KNT): zie bespreking.
3. «De lift» (KNT): «bezet» zaal 3, en leidt
je naar behoorlijk hoge verdiepingen
van het thrillergenre. Opzienbarende
Nederlandse produktie.
4. «An officer and a gentleman» (KT): 9®
week voor Richard Gere om zijn haar
weer te laten groeien. Goed, maar hij
wel nu wel inrukken
Hernieuw tijdig je abonnement. De prijs blijft zoals vorig jaar
1.000 fr.
Elke week lees je dan wat onze kultuur-resencenten denken
van de Aalsterse kunstwereld.
Hoveniersstraat 29
9300 AALST (Varkensmarkt)
Open van 9 h tot 20 h A
S. Toegang vrij
Bij
Cadoshop
