Onze Èere-Galerij.
Aan de Bevolking
2
Bericht aan de agenten S.R.A.
De leden die nog geen vraag voor
vergoeding aan de S. G. A. R. A. of
aan den dienst voor oorlogsschade
ingediend hebben, voor de voorwer
pen afgenomen bij een huiszoeking
ot bij de aanhouding, gedaan door
den bezetter, zijn verzocht een bij
zondere formulier te vragen aan het
Federaal Komiteit van het Eenheids-,
front van België, 82, Thomas Vin-
cottestraat, te Brussel 3, voor de
vorming van hun bundel.
Bericht aan alle O.F.ers
en P. M.-leden van Lede
Alle leden van het O. F. enP. M.
alsook vrienden van den Weerstand
worden vriendelijk verzocht enkele
uurtjes vrij te laten in den namiddag
van 1 November, ten einde deel te
nemen aan de bloemenhulde ter eere
van hun afgestorven makker Julien
De Backer en andere strijdmakkers.
Niemand ontbreke, weze het
ordewoord. Het Bestuur.
SPELDE PRIKJES
SJALEKKNSL1JST
Uit het Geeraardsbergsche
Op 1 November 1946 zal overgegaan
worden tot de Plechtige inhuldiging van
de Jos. Ringoirkaai en Hugo Lefevrestraat,
ter nagedachtenis van de twee Aalsterse
Weerstanders, achtergebleven in de con
centratiekampen.
De Erkende Aalsterse Weerstandsgroe-
peeringen ontvingen afzonderlijk uitnoodi-
gingen om aan deze Plechtigheid deel te
nemen vanwege het stadsbestuur.
Het is werkelijk bedroevend dat het
Verbond der Aalsterse Erkende Weer-
standsgroepeeringen aan deze Plechtigheid
niet kan deelnemen, omdat reeds besloten
werd deel te nemen aan de jaarlijkse Plech
tigheid te Hofstade, van den in den Bevrij-
dingstrijd neergeschoten Partisaan Langlet
voor de ontvangst van de uitnoodiging
vanwege het stadsbestuur.
Hier volgt den tekst van het schrijven
door den secretaris namens het Verbond
aan den Gemeentesecretaris gericht
Verbond der Aalstersche
Erkende Weerstandsgroepeeringen.
Lokaal "Den Beiaard* Nieuwstraat.
Aan den Heer Stadssecretaris.
Waarde Heer,
De Aalstersche Erkende Weerstands
groepeeringen. in vergadering op 17 Oc
tober 1946, hebbende kennis genomen van
de individueele uitnoodigingen, geeft mij
opdracht U het volgende ter kennis te
brengen.
Gezien het Verbond zijn deelname ver
zekerd heeft voor de jaarlijksche Plechtig
heid te Hofstade aan het graf van den
gevallen partisaan Langlet, is het Verbond
verplicht haar gegeven woord te eerbiedi
gen. en dus in de onmogelijkheid deel te
nemen aan de plechtigheid ter eere onzer
twee vermoorde Weerstandsmakkers.
Het is ten zeerste te betreuren dat zulks
zich voordoet, daarvoor kan het Verbond
nier het minste verwijt toegestuurd worden
aangezien de uitnoodiging ons toegestuurd
werd NA de deelname voor Hofstade toe
gezegd werd, en wij absoluut niet op de
hoogte waren dat iemand zinnens was der
gelijke plechtigheid op touw te zetten.
Om dergelijke betreurenswaardige voor
vallen in de toekomst te vermijden, ware
het op zijn minst normaal EERST het
Verbond te kennen, gezien het in de
eerste plaats den Weerstand betreft, en
om geen misverstanden met familieleden
der slachtoffers te hebben, die tot onze
Weerstandsorganisaties behooren.
Aanvaard, Waarde Heer, onze verze
kerde gevoelens.
Namens het Verbond, De Secretaris
D. WALGRAEF.
Het Verbond doet een warmen oproep
aan de Aalsterse bevolking om zoo talrijk
mogelijk deel te nemen aan deze Plechtig
heid, en hoopt dat in de nabije toekomst,
als er straatnamen gegeven worden, aan
de vermoorde Weerstanders, gezien er in
Aalst nog zeer verdienstelijke echte strij
ders van het eerste uur vermoord werden,
dat alsdan het Verbond tijdig zou verwit
tigd worden, gezien het den Weerstand
betreft, en het de eerste plicht is van de
inrichters den Weerstand te kennen, en
niet meer voor een voldongen feit te stel
len, en pas uit te noodigen als iedereen
uitgenoodigd word b. v. vogelpikmaat-
schappijen en sociëteiten van eten en drin
ken.
Onze Weerstanders die gevallen zijn in
den strijd voor ons Vaderland, mogen nu
niet misbruikt worden om verdeeldheid te
zaaien in de getroffen families. Als men
twee vermoorde Weerstanders herdenkt,
met hun naam te vereeuwigen, door een
straat naar hun naam te geven, moet men
zulks voor alle Weerstanders die gevallen
zijn, doen. Hun verdiensten zijn gelijk. Zij
hebben alles gegeven. Laat het ons hopen
dat men het gezond verstand laat spreken
en het Verbond van den Weerstand in de
toekomst eerst raadpleegt voor soortge
lijke Plechtigheden.
DE WAEL DELPHINE, geboren
op 26-4-1903, wonende te Aalst, Bol-
leweg, 89.
Delphine en haar echtgenoot, Bom-
beek Henri, zijn beiden Politieke Ge
vangenen.
In 1941 traden beiden toe tot het
ON AFH ANKELIJKHEIDSFRON T.
Van toen af kenden beide vrienden
geen oogenblik rust meer. Het begon
met die fameuze vrouwenbetooging
te Aalst in 1941. Het was bij Delphi
ne thuis dat het "bord met opschrift
"Wij eischen kolen en brood" en de
zwarte vlag klaar gemaakt werden.
Dien dag hebben de medewerkers
van den Mof warme uurtjes beleefd
Er verbleven in het huis van Del
phine ongeveer één jaar drij illegale
strijders, er werd vaak tot 's nachts
1-2 uur druk gewerkt aan het druk
ken der sluikpers, waaraan Delphine
kranig meehielp. Hoeveel Patriotten
hebben niet met veel genoegen ken
nis genomen van den inhoud van de
sluikbladen. die bij Delphine thuis
gedrukt werden. Haar man, drukker
van stiel, had zeer veel hulp van haar
in zijn zware taak.
Dit prachtig werk nam een onver
wacht einde in Maart 1942, toen de
Feldgendarmen het huis van Delphi
ne doorzochten en haar gevankelijk
meevoerden naar Gent.
Niettegenstaande den hachelijken
toestand waarin zij haar bevond,
schreef zij een klein briefje voor haar
echtgenoot Geef U niet gevangen,
het kan mij niet schelen of ze mij ge
vangen houden". Hier hoeft geen
verderen uitleg aan gegeven te wor
den, die woorden, in der haast neer
gekrabbeld, spreken boekdeelen I
Na zes weken opsluiting, en na dag
in dag uit aan de strikvragen tijdens
de talrijke verhooren weerstaan te
hebben, werd Delphine vrijgelaten
en.... hernam onmiddellijk haar wer
king, maar niet meer bij haar ten
huize.
Heel bescheiden, een weinig be
deesd in den omgang, volbracht Del
phine haar taak tot met de bevrijding.
Haar echtgenoot was reeds 30 maand
van huis weg als illegaal strijder, hij
werkte als drukker aan de klandes-
tiene pers in Ronsc, Dendermonde,
Brussel en, werd aangehouden 4 we
ken voor de bevrijding, om onver
wachts bevrijd te worden op den fa-
meuzen spooktrein die in plaats van
de Politieke Gevangenen naar Duits
land naar de Concentratiekampen te
voeren, achterwaarts terugkeerde
naar Brussel 1
Delphine en haar man zijn natuur
lijk beiden lid van de Aalstersche Ze
bra's. Geen grootspraak, alles zeer
eenvoudig, maar steeds offervaardig,
geen oproep of Delphine is er.
Lees vervolg hierneven.
SECTIE
EENHEIDSFRONT van BELGIE
De Schuttersclub St-Sebastiaan had
onlangs een aanvraag gekregen, om tot de
club toe te treden van Herr De Decker,
Bloemenweelde. Maar of Herr De Decker
het prettig vond, betwijfelen we sterk, Hij
werd er geweigerd. Voorzeker dacht de
"Vlagman,, dat men zijn Germaanse hou
ding vergeten had.... maar men was er niet
op gesteld in St-Sebastiaan een vooraan
staande zwarte figuur in hun midden te
hebben.
Om de talrijke Aalsterse Patriotten een
genoegen te doen, die ons de vraag stel
den, welke "invloedrijke,, persoon ten
voordeele van den S.S. Kastelijn getuigde,
geven we ons kort antwoord den Adjunkt
Politiekommissaris Paelinck.
Den ^fameuzen Feldgendarm Wauters
uit de Nieuwstraat zijn vrouw, heeft een
klein inspectie-tochtje gehouden in haar
gewezen huis. waar de Engelse Canteen
was, in gezelschap van Civoknul en het
huis werd prachtig hernieuwd binnenin en
Frau Wauters heeft terug haar intrek ge
nomen en woont er mooier dan tevoren.
Die affaire had allang genoeg geduurd,
zegde Civoknul. Er vlogen twee huisge
zinnen buiten om de Frau ran een Feld
gendarm alleen er in te plaatsen.
Het verwondert ons dat er nog geen
Lyapol voor de venster hangt, of afflehen
Stemt voor de Cil Vous Plait, daar alleen
worden de rechten van de incivieken met
poen, met klank verdedigt.
Omdat Cabokel zich in zijn huishouden
mag bemoeien Fr. 5
Voor den oorlog riep den Bult "Heil
Hitier,, en nu "Leve de C. V. P. 15
Omdat Joseken zei dat den auto niet
wou binnen komen 6
Het O. F. is fier op Delphine en
haar man, en het ware te hopen dat
beide prachtweerstanders, eindelijk
geluk en voorspoed zouden kennen
in datzelfde België, waar beiden zoo
veel voor geofferd hebben.
NICK.
Een boekdeel van 636 bladzijden en ge
titeld CEuvres Pastorales van Kardinaal
Mercier, behelst al de waarheden die den
Prelaat van België ruchtbaar maakte gedu
rende den oorlog 1914-1918, wij eindigen
met uittreksels eener aanspraak tot de Hee-
ren Dekens op 99 Januari 1917, sprekende
over «liefdadigheid» zegde hij Katholieken
uit het buitenland, die in hun hart geen
woord van afkeuring vonden tegen de Duitse
legers, wanneer zij deonschuldige bevolking
laffelijk vermoordden te Dinant Virton,
Vise, Tamines, Aarschot, Leuven, enz. on
ze steden en dorpen uitbrandden.
Die bij hun valsche geruchten lieten ver
spreiden, om de schuldigen te verschoonen
en de slachtoffers als schuldigen te doen
aanzien. Die na bijna drie jaar de armen ge
kruist, zonder ontroering, met de lippen
gesloten, de foltering van een volk aan
schouwen, dat nooit Duitsland iets misdaan
heeft.
Diezelfde Katholieken vinden heden hart
roerende uitdrukkingen om de christene
broederlijkheid te verheerlijken, het verle
den te doen vergeten, de vrede te bespoe
digen.
Verwarde geruchten zijn in omloop aan
gaande onze betrekkingen van liefdadigheid
en rechtvaardigheid tegenover den vijand
van het Belgisch Vaderland.
De onrechtvaardigheid van het schenden
van onzen bodem is onbetwistbaar, zeil be
kend door den plichtige. Het miskennen
onzer rechten tot heden is onweerlegbaar.
De weerwraak dier schreewende onrecht
vaardigheid is dus een recht en voor dezen
die er de middels toe hebben een plicht,
willen dat dien plicht uitgevoerd werd, dat
de schuldigen gestraft worden, dit willen
met al de wilskracht die ons bezield, beant
woord aan den wil der rechtvaardigen.
Dit is haten zal men zeggen, en de liefda
digheid verbant den haat.
Voorzeker, maar wat is haten? Dit is aan
iemand kwaad willen voor het kwaad, uwen
evennaaste doen lijden, plezier nemen in zijn
lijden, zulke zielsgesteltenis ware schuldig.
Van een andere kant een lichamelijke
straf opleggen aan iemand die onrecht ge
pleegd heeft en er in volhardt, willen dat
een schuldige lijdt opdat hij onder de drang
der pijn tot andere gevoelens kome, die hij
uit vrijen wil weigert, dit is niet haten, in
tegendeel dat is billijk beminnen.
De liefde tot wraak kan tot het uiterste
gaan en tot wreedheden, maar kan ook zon
digen met de schuldigen niette straffen.
Zeker, het Evangelie neigt naar vergiffe
nis, maar de kerk weet in welke voorwaar
den zij ze mag toepassen. Volgen wij ze na.
zij eischt van de schuldigen de belijdenis zij
ner fout, het berouw, de belofte niet meer
te herbeginnen.
Weerstanders, rechtzinnige menschen,
kent U landverraders die berouw gevoelen
over hun laf gedrag gedurende de bezetting,
die op hun geweten hebben den marteldood
van duizende onzer kameraden.
Kent U Kollaborateurs die beschaamd
zijn en knaging hebben over de millioenen
gewonnen met den vijand
Is het niet droevig te bestatigen, dien slo
gan van VERGETEN en VERGEVEN»
en dit in naam der Christene leering, en dit
ten voordeele van vuige collaborateurs en
landverraders die paraat staan om hun vuil
werk te herbeginnen.
Is het niet walgend te lezen, in het ma
nifest van de C. V. P. dat het O. F. met
Demany aan het hoofd, een staatsgreep be
raamde, dien bloedigen Novemberdag dat
er op ongewapende Weerstanders gevuurd
werd, door de gendarmen van landverra
der (majoor) Van Coppenolle.
Te beweren dat onze wapens niet inge
leverd zijn, terwijl er bij de zwarten nog
zooveel verborgen zijn, is eens te meer een
der laagheden van de C. V. P.
Huichelaars 1 wij kennen Uw taktiek van
voor jaren en jaren. De gemeente-verkie
zingen naderen. Uw leuze is: Liegt! en
blijft liegen, er zal toch iets van overblijven.
De weerstand is een macht die men
zoekt te verbrijzelen met alle middelen,
maar: de weerstand neemt den handschoen
op,
DE NIEUWE KLOPPER.
